VROUWELIJKE ZELFMOORDTERRORISTEN
Geplaatst: wo nov 16, 2005 11:27 am
In de naam van Allah
VROUWELIJKE ZELFMOORDTERRORISTEN STEEDS VAKER PION VAN RELIGIEUZE GROEPERINGEN
Religieuze en nationalistische organisaties in het Midden-Oosten en Tsjetsjenië zetten de laatste vijf jaar steeds vaker vrouwen in als zelfmoordterrorist. Vrouwen worden zelden gefouilleerd, dragen verhullende kleding en krijgen meer mediaaandacht.
En hun beloning? Terwijl mannelijke martelaars 72 donkerogige maagden worden beloofd, is voor shahida’s de hemel niet zo duidelijk bepaald.
Sajida Mubarak Atrous al-Risjawi had het hele plan dagenlang tot in de details bestudeerd.
Toen ze die avond van de negende november haar echtgenoot volgde naar de grote zaal van het Radisson SAS in Amman, ging ze zoals afgesproken in een hoek staan terwijl hij in een andere plaatsnam. Haar hoofddoek had ze zedig rond het gezicht geknoopt; haar bommengordel zat verborgen onder haar lange zwarte kleed. De muziek van de bruiloft die aan de gang was, hoorde ze nauwelijks. Haar vingers speelden met het touwtje waarmee ze de bom moest laten afgaan.
Toen haar man zichzelf opblies, trok ze, zoals hij haar had geleerd, met een ruk aan het koord. Maar er gebeurde niets. “Iedereen vluchtte naar buiten, dus liep ik met hen mee”, verklaarde de 35-jarige Iraakse enkele dagen geleden op de Jordaanse televisie.
Sajida al-Risjawi werd later opgepakt in een buitenwijk van Amman, waar ze samen met haar man sinds 5 november een flat huurde.
Foto’s van haar, met haar bommengordel nog rond de heupen, werden zondag de hele wereld rondgestuurd. Al-Risjawi bekende dat ze zichzelf had willen opblazen, net als de drie andere zelfmoordterroristen die wel omkwamen in drie hotels in de Jordaanse hoofdstad Amman. Uit wraak voor haar familie, zo vermoedt de Jordaanse politie. De vrouw is afkomstig uit het soennitische bolwerk Ramadi en volgens de autoriteiten zit haar hele familie in het Iraakse verzet. Drie van haar broers zijn de afgelopen jaren door Amerikaanse soldaten gedood.
De politie is zeker dat de opdrachtgevers voor de aanslagen in Amman moeten worden gezocht in het Iraakse verzet. Dat bleek ook uit de relaties van Al-Risjawi. Zelf zei ze er tijdens haar bekentenis niets over, maar een van de broers, Samir, zou een belangrijke medewerker zijn geweest van Abu Musab al-Zarqawi, de terrorist die zich leider van Al-Qaeda in Irak noemt.
Spijt had ze slechts van één ding, zei Al-Risjawi: dat haar aanslag niet gelukt was en dat ze niet in de voetsporen was kunnen treden van tientallen vrouwelijke zelfmoordterroristen die zich wel hadden kunnen opblazen.
Vrouwen die zelfmoordaanslagen plegen zijn geen nieuw fenomeen.
Vijftien procent van alle zelfmoordterroristen is vrouw, zo wordt geschat. De meeste vrouwen zitten bij niet-islamitische groeperingen als de Tamil-Tijgers in Sri Lanka of de PKK in Turkije.
Vrouwen hebben altijd wel deelgenomen aan de globale jihad. In de Koran wordt beschreven hoe moslimvrouwen al in de begindagen van de islam meedoen aan de ‘heilige oorlog’. Zo nam Aisha, de vrouw van Mohammed, geregeld zelf de wapens op.
Maar terwijl ze vroeger eerder een ondersteunende functie hadden, hebben ze zich de afgelopen vijf jaar ontpopt tot actieve deelneemsters voor religieuze of nationalistische groeperingen in het Midden-Oosten, Tsjetsjenië en Egypte. Ook zij zagen dat vrouwen makkelijk doorgang kregen bij controleposten.
Niet alleen omdat ze niet passen in het algemene profiel van de doorsnee-zelfmoordterrorist, die jong en mannelijk is, maar ook omdat ze niet vaak gefouilleerd worden.
Bovendien is de media-aandacht voor een vrouwelijke zelfmoordterrorist veel groter dan bij mannen, zeker bij groeperingen als Al- Qaeda, die een fundamentalistische islam propageert waarin vrouwen bijna geen rechten hebben. Net als voor de mannen is voor de vrouwelijke strijders een zelfmoordaanslag een manier om de islam te redden en tegen de vijanden te strijden. Maar vrouwelijke zelfmoordterroristen worden meer dan mannen gedreven door wraakgevoelens als man, broer of vader werd gedood door de ‘vijand’. Bovendien is een zelfmoordaanslag voor vrouwen vaak ook een manier om uit haar ellende te komen. Liever dan blijven verder leven zonder sociale en economische rechten, willen ze iets betekenen door er op een radicale manier een einde aan te maken.
De eerste Palestijnse die een zelfmoordaanslag pleegde, was Wafa Idris, die zich op 27 januari 2002 opblies. Idris was 25, gescheiden, werkte voor het Rode Kruis en was een fervente activiste van Arafats Fatah-beweging. “Ze deed het omdat ze altijd maar die gewonde Pa lestijnen in ambulances zag”, verklaarde haar moeder later.
Na Wafa Idris volgden in snel tempo andere vrouwen: Darine Abu Aisha (27 februari 2002), Ayat al- Achras (30 maart 2002), Andalib Suleiman (25 april 2002), Hanadi Jaradat (24 oktober 2002) en Hiba Daraghmeh (19 mei 2003). De radicale religieuze beweging Hamas schakelde in januari 2004 voor het eerst een vrouw in voor een zelfmoordaanslag.
De 22-jarige Reem Rayishi, moeder van twee kinderen, liet haar bom ontploffen aan een controlepost tussen Gaza en Israël. Ze doodde daarbij vier mensen. “Ik ben trots om de eerste vrouwelijke Hamas-martelaar te zijn”, had ze vooraf verklaard. “Ik heb twee kinderen en houd erg veel van hen.
Maar mijn liefde voor God is sterker dan mijn liefde voor mijn kinderen en ik ben zeker dat God zich over hen zal ontfermen.”
Ook in Tsjetsjenië zijn al jaren vrouwen actief in de strijd tegen Russische troepen. Ze deden ook mee bij de beruchte gijzelingen in het Moskouse theater in 2002 en in school nr. 1 in Beslan in 2004, waar ze later op videobeelden te zien waren met zwarte hoofddoek en bommengordel.
De dertigjarige Rosa Nagayeva blies zich in Beslan op nadat Russische soldaten het schooltje waren binnengestormd. Bij de gijzeling en de inval vielen 330 doden, waarvan meer dan de helft kinderen.
En ook in Irak hebben vrouwen al zelfmoordaanslagen gepleegd. In april pleegden twee vrouwen een aanslag in Irak waarbij drie Amerikaanse soldaten het leven lieten.
Een van de vrouwen had de explosieven op haar buik gebonden en deed alsof ze zwanger was. En op 28 september claimde Al-Qaeda in Irak een aanslag in Talafar waar een ‘gezegende zuster’ zich opblies voor een kantoor van werkzoekenden.
Er vielen acht doden.
Shahids, mannelijke martelaars, zullen in de hemel 72 donkerogige maagden krijgen, zo luidt de belofte.
Maar wat krijgen shahida’s?
Mannelijke maagden? Een vrouwelijke martelaar zal degene zijn die de lakens zal uitdelen, de baas van de 72 maagden, zo wordt gezegd.
Maar dat is niet zeker: voor shahida’s is de regeling in de hemel veel minder duidelijk dan voor mannen. De Koran zegt dat de hemel de vrouwen perfectie zal bieden, andere bronnen hebben het over losbandigheid en gesuikerde rozijnen.
Bron: De Morgen
VROUWELIJKE ZELFMOORDTERRORISTEN STEEDS VAKER PION VAN RELIGIEUZE GROEPERINGEN
Religieuze en nationalistische organisaties in het Midden-Oosten en Tsjetsjenië zetten de laatste vijf jaar steeds vaker vrouwen in als zelfmoordterrorist. Vrouwen worden zelden gefouilleerd, dragen verhullende kleding en krijgen meer mediaaandacht.
En hun beloning? Terwijl mannelijke martelaars 72 donkerogige maagden worden beloofd, is voor shahida’s de hemel niet zo duidelijk bepaald.
Sajida Mubarak Atrous al-Risjawi had het hele plan dagenlang tot in de details bestudeerd.
Toen ze die avond van de negende november haar echtgenoot volgde naar de grote zaal van het Radisson SAS in Amman, ging ze zoals afgesproken in een hoek staan terwijl hij in een andere plaatsnam. Haar hoofddoek had ze zedig rond het gezicht geknoopt; haar bommengordel zat verborgen onder haar lange zwarte kleed. De muziek van de bruiloft die aan de gang was, hoorde ze nauwelijks. Haar vingers speelden met het touwtje waarmee ze de bom moest laten afgaan.
Toen haar man zichzelf opblies, trok ze, zoals hij haar had geleerd, met een ruk aan het koord. Maar er gebeurde niets. “Iedereen vluchtte naar buiten, dus liep ik met hen mee”, verklaarde de 35-jarige Iraakse enkele dagen geleden op de Jordaanse televisie.
Sajida al-Risjawi werd later opgepakt in een buitenwijk van Amman, waar ze samen met haar man sinds 5 november een flat huurde.
Foto’s van haar, met haar bommengordel nog rond de heupen, werden zondag de hele wereld rondgestuurd. Al-Risjawi bekende dat ze zichzelf had willen opblazen, net als de drie andere zelfmoordterroristen die wel omkwamen in drie hotels in de Jordaanse hoofdstad Amman. Uit wraak voor haar familie, zo vermoedt de Jordaanse politie. De vrouw is afkomstig uit het soennitische bolwerk Ramadi en volgens de autoriteiten zit haar hele familie in het Iraakse verzet. Drie van haar broers zijn de afgelopen jaren door Amerikaanse soldaten gedood.
De politie is zeker dat de opdrachtgevers voor de aanslagen in Amman moeten worden gezocht in het Iraakse verzet. Dat bleek ook uit de relaties van Al-Risjawi. Zelf zei ze er tijdens haar bekentenis niets over, maar een van de broers, Samir, zou een belangrijke medewerker zijn geweest van Abu Musab al-Zarqawi, de terrorist die zich leider van Al-Qaeda in Irak noemt.
Spijt had ze slechts van één ding, zei Al-Risjawi: dat haar aanslag niet gelukt was en dat ze niet in de voetsporen was kunnen treden van tientallen vrouwelijke zelfmoordterroristen die zich wel hadden kunnen opblazen.
Vrouwen die zelfmoordaanslagen plegen zijn geen nieuw fenomeen.
Vijftien procent van alle zelfmoordterroristen is vrouw, zo wordt geschat. De meeste vrouwen zitten bij niet-islamitische groeperingen als de Tamil-Tijgers in Sri Lanka of de PKK in Turkije.
Vrouwen hebben altijd wel deelgenomen aan de globale jihad. In de Koran wordt beschreven hoe moslimvrouwen al in de begindagen van de islam meedoen aan de ‘heilige oorlog’. Zo nam Aisha, de vrouw van Mohammed, geregeld zelf de wapens op.
Maar terwijl ze vroeger eerder een ondersteunende functie hadden, hebben ze zich de afgelopen vijf jaar ontpopt tot actieve deelneemsters voor religieuze of nationalistische groeperingen in het Midden-Oosten, Tsjetsjenië en Egypte. Ook zij zagen dat vrouwen makkelijk doorgang kregen bij controleposten.
Niet alleen omdat ze niet passen in het algemene profiel van de doorsnee-zelfmoordterrorist, die jong en mannelijk is, maar ook omdat ze niet vaak gefouilleerd worden.
Bovendien is de media-aandacht voor een vrouwelijke zelfmoordterrorist veel groter dan bij mannen, zeker bij groeperingen als Al- Qaeda, die een fundamentalistische islam propageert waarin vrouwen bijna geen rechten hebben. Net als voor de mannen is voor de vrouwelijke strijders een zelfmoordaanslag een manier om de islam te redden en tegen de vijanden te strijden. Maar vrouwelijke zelfmoordterroristen worden meer dan mannen gedreven door wraakgevoelens als man, broer of vader werd gedood door de ‘vijand’. Bovendien is een zelfmoordaanslag voor vrouwen vaak ook een manier om uit haar ellende te komen. Liever dan blijven verder leven zonder sociale en economische rechten, willen ze iets betekenen door er op een radicale manier een einde aan te maken.
De eerste Palestijnse die een zelfmoordaanslag pleegde, was Wafa Idris, die zich op 27 januari 2002 opblies. Idris was 25, gescheiden, werkte voor het Rode Kruis en was een fervente activiste van Arafats Fatah-beweging. “Ze deed het omdat ze altijd maar die gewonde Pa lestijnen in ambulances zag”, verklaarde haar moeder later.
Na Wafa Idris volgden in snel tempo andere vrouwen: Darine Abu Aisha (27 februari 2002), Ayat al- Achras (30 maart 2002), Andalib Suleiman (25 april 2002), Hanadi Jaradat (24 oktober 2002) en Hiba Daraghmeh (19 mei 2003). De radicale religieuze beweging Hamas schakelde in januari 2004 voor het eerst een vrouw in voor een zelfmoordaanslag.
De 22-jarige Reem Rayishi, moeder van twee kinderen, liet haar bom ontploffen aan een controlepost tussen Gaza en Israël. Ze doodde daarbij vier mensen. “Ik ben trots om de eerste vrouwelijke Hamas-martelaar te zijn”, had ze vooraf verklaard. “Ik heb twee kinderen en houd erg veel van hen.
Maar mijn liefde voor God is sterker dan mijn liefde voor mijn kinderen en ik ben zeker dat God zich over hen zal ontfermen.”
Ook in Tsjetsjenië zijn al jaren vrouwen actief in de strijd tegen Russische troepen. Ze deden ook mee bij de beruchte gijzelingen in het Moskouse theater in 2002 en in school nr. 1 in Beslan in 2004, waar ze later op videobeelden te zien waren met zwarte hoofddoek en bommengordel.
De dertigjarige Rosa Nagayeva blies zich in Beslan op nadat Russische soldaten het schooltje waren binnengestormd. Bij de gijzeling en de inval vielen 330 doden, waarvan meer dan de helft kinderen.
En ook in Irak hebben vrouwen al zelfmoordaanslagen gepleegd. In april pleegden twee vrouwen een aanslag in Irak waarbij drie Amerikaanse soldaten het leven lieten.
Een van de vrouwen had de explosieven op haar buik gebonden en deed alsof ze zwanger was. En op 28 september claimde Al-Qaeda in Irak een aanslag in Talafar waar een ‘gezegende zuster’ zich opblies voor een kantoor van werkzoekenden.
Er vielen acht doden.
Shahids, mannelijke martelaars, zullen in de hemel 72 donkerogige maagden krijgen, zo luidt de belofte.
Maar wat krijgen shahida’s?
Mannelijke maagden? Een vrouwelijke martelaar zal degene zijn die de lakens zal uitdelen, de baas van de 72 maagden, zo wordt gezegd.
Maar dat is niet zeker: voor shahida’s is de regeling in de hemel veel minder duidelijk dan voor mannen. De Koran zegt dat de hemel de vrouwen perfectie zal bieden, andere bronnen hebben het over losbandigheid en gesuikerde rozijnen.
Bron: De Morgen