Kolonisatie van Mars noodzaak!

[Pilgrim]

Nieuwe aanwijzingen voor leven op Mars gevonden

By Germen · 15 december 2016


Foto van vermoedelijke stromatolieten op Mars. bron: NASA

De NASA-rover Curiosity nam foto’s van een uitgedroogd meer op Mars dat,blijkt uit analyses, gefossiliseerde resten van mogelijke stromatolieten bevat. De kans wordt hiermee steeds groter dat er ooit leven op Mars heeft bestaan, en mogelijk nog steeds bestaat.

De foto’s werden genomen toen Marsrover Curiosity door de uitgedroogde meerbedding Yellowknife Bay reed. Deze stroomde miljarden jaren geleden periodiek over. [1]

Miljarden jaren geleden waren de hoogste levensvormen op aarde bacteriën en archaeae (bacterieachtige eencelligen).

Hiervan zijn op aarde sporen teruggevonden in de vorm van gefossiliseerde stromatolieten. Dit zijn gelaagde bacteriekolonies, die grillige uitstulpingen vormen en nu nog op aarde voorkomen, op plekken waar ze niet door andere organismen worden aangevreten,zoals e Australische Shark Bay. Sporen van dergelijke structuren zijn aangetroffen in rotsen van miljarden jaren oud. Opmerkelijk is dat precies dezelfde structuren nu ook op Mars zijn aangetroffen[2]. Dit doet vermoeden dat er miljarden jaren geleden op Mars, net als op de aarde, stromatolieten voorkwamen – met andere woorden leven.

Doorslaggevend bewijs dat dit werkelijk de restanten zijn van bacteriële matten op Mars is er nog steeds niet, maar het is wel de meest voor de hand liggende verklaring. Dit bewijs sluit goed aan bij eerdere, ook op Visionair beschreven ontdekkingen: het fotograferen van stromatoliet-achtige structuren vanuit een omloopbaan rond Mars en de experimenten van de Marslander Viking rond 1976 met de Marsbodem.

Bronnen
1. Nora Noffke, Ancient Sedimentary Structures in the 3.7 Ga Gillespie Lake Member, Mars, That Resemble Macroscopic
Morphology, Spatial Associations, and Temporal Succession in Terrestrial Microbialites, Astrobiology,2015
2. Potential Signs of Ancient Life in Mars Rover Photos, Astrobiology News, 2015

http://www.visionair.nl/wetenschap/zonn ... -gevonden/

[Pilgrim]

Mission to Mars 2024 - Space X / NASA Space Travel - Documentary
Gepubliceerd op 29 nov. 2016

[xplosive]

A New Home on Mars: NASA Langley’s Icy Concept for Living on the Red Planet

By Eric Gillard (NASA Langley Research Center), Dec. 29, 2016, Last Updated: Dec. 30, 2016

When astronauts set foot on Mars, they may stay for months rather than days as they did during Apollo missions to the moon. The surface of Mars has extreme temperatures and the atmosphere does not provide adequate protection from high-energy radiation. These explorers will need shelters to effectively protect them from the harsh Martian environment and provide a safe place to call home.

For researchers at NASA’s Langley Research Center in Hampton, Virginia, the best building material for a new home on Mars may lie in an unexpected material: ice.

Starting with a proposed concept called “Mars Ice Dome,” a group of NASA experts and passionate designers and architects from industry and academia came together at Langley’s Engineering Design Studio. The project was competitively selected through the Space Technology Mission Directorate’s (STMD) Center Innovation Fund to encourage creativity and innovation within the NASA Centers in addressing technology needs. This is just one of many potential concepts for sustainable habitation on the Red Planet in support of the agency’s journey to Mars.

“After a day dedicated to identifying needs, goals and constraints we rapidly assessed many crazy, out of the box ideas and finally converged on the current Ice Home design, which provides a sound engineering solution,” said Langley senior systems engineer Kevin Vipavetz, facilitator for the design session.

The team at Langley had assistance in their concept study, as a collaborative team from Space Exploration Architecture and the Clouds Architecture Office that produced a first-prize winning entry for the NASA Centennial Challenge for a 3D-printed habitat (Mars Ice House) played a key role in the design session.

The “Mars Ice Home” is a large inflatable torus, a shape similar to an inner tube, that is surrounded by a shell of water ice. The Mars Ice Home design has several advantages that make it an appealing concept. It is lightweight and can be transported and deployed with simple robotics, then filled with water before the crew arrives. It incorporates materials extracted from Mars, and because water in the Ice Home could potentially be converted to rocket fuel for the Mars Ascent Vehicle, the structure itself doubles as a storage tank that can be refilled for the next crew.

Another critical benefit is that water, a hydrogen-rich material, is an excellent shielding material for galactic cosmic rays – and many areas of Mars have abundant water ice just below the surface. Galactic cosmic rays are one of the biggest risks of long stays on Mars. This high-energy radiation can pass right through the skin, damaging cells or DNA along the way that can mean an increased risk for cancer later in life or, at its worst, acute radiation sickness.

Space radiation is also a significant challenge for those designing potential Mars outposts. For example, one approach would envision habitats buried underneath the Martian surface to provide radiation shielding. However, burying the habitats before the crews arrive would require heavy robotic equipment that would need to be transported from Earth.

The Ice Home concept balances the need to provide protection from radiation, without the drawbacks of an underground habitat. The design maximizes the thickness of ice above the crew quarters to reduce radiation exposure while also still allowing light to pass through ice and surrounding materials.

“All of the materials we’ve selected are translucent, so some outside daylight can pass through and make it feel like you’re in a home and not a cave,” Kempton said.

Selecting materials that would accomplish these goals was a challenge for materials experts.

“The materials that make up the Ice Home will have to withstand many years of use in the harsh Martian environment, including ultraviolet radiation, charged-particle radiation, possibly some atomic oxygen, perchlorates, as well as dust storms – although not as fierce as in the movie ‘The Martian’,” said Langley researcher Sheila Ann Thibeault.

In addition to identifying potential materials, a key constraint for the team was the amount of water that could be reasonably extracted from Mars. Experts who develop systems for extracting resources on Mars indicated that it would be possible to fill the habitat at a rate of one cubic meter, or 35.3 cubic feet, per day. This rate would allow the Ice Home design to be completely filled in 400 days. The design could be scaled up if water could be extracted at higher rates.

Additional design considerations include a large amount of flexible workspace so that crews would have a place to service robotic equipment indoors without the need to wear a pressure suit. To manage temperatures inside the Ice Home, a layer of carbon dioxide gas would be used as in insulation between the living space and the thick shielding layer of ice. And, like water, carbon dioxide is available on Mars.

It’s important, Kempton said, for astronauts to have something to look forward to when they arrive on the Red Planet.

“After months of travel in space, when you first arrive at Mars and your new home is ready for you to move in, it will be a great day,” he said.

[Hans v d Mortel sr]

Expeditie Mars is door Pilgrim bedoeld als een oplossing voor het menselijke vraagstuk.

Het geld gestoken in het miljardenproject kan beter gebruikt worden. Mijn oplossing ligt meer voor de hand. Stop met het toewerken naar een overbevolking. Nog een korte tijd te gaan en er zullen zich verschrikkelijke rampen voordoen. Ik denk aan voedseltekorten of andere soortgelijke rampen met dodelijke virussen. Eentje is er al bekend: het mohammedanisme. Tijdelijke oplossing: stop mohammedanen in Arabische woestijnreservaten en laat hen daar uitrusten en wachten op de wil van Allah.

Wat Pilgrim doet is vluchtgedrag tonen. Misschien dat het hieronder volgende lied hem op ander gedachten kan brengen. We moeten niet vluchten voor het mohammedanisme, ondanks dat het mohammedanisme zich manifesteert door zelf te vluchten voor de wil van Allah richting parasietengebied met democratie, vrijheid van meningsuiting zolang het nog existeert, onnoemelijk veel varkens, alcoholische dranken, lekkere wijven en rock&roll.

Hier in Holland sterft de vlinder op de allerlaatste bloem en gebrek aan nectar, maar aanhangers van de parasietenreligie islam zingen liever van BOEM en Allahu akbar.

[xplosive]

South African robotics team aiming for Mars

Staff Writer8 January 2017

Ryan Beech and his team of South African roboticists aim to program a robot to work on Mars.

As reported by the Sunday Times, Beech is heading one of four South African teams which have entered NASA’s Centennial Space Robotics Challenge.

The goal of the challenge is to find the world’s best robotics programmers, who will then help the organisation with future missions on Mars.

“Entrants must program the pre-built R5 humanoid robot to undertake various missions on the Martian surface,” stated the report.

The R5 is 1.8m tall and weighs 290kg.

“It is very complex to program robots to make what we would consider simple movements. Just to pick up a can with a normal robot arm would probably take about a week or two of programming, but that’s quite simple because you’ve only got a fixed arm,” said Beech.

His goal is to finish in the top five of the challenge.

The first qualification task they will have to complete is for their robot to push a button and walk through a doorway without falling, as well as correctly identify a series of 10 lights in a row.

“One of the missions will be that the robot needs to walk and fix a solar panel. We need to build some AI into the code so that if it loses signal, it can continue on its own,” said Beech.

NASA then assesses the performance of robots and selects the team who was the quickest and most efficient.

NASA said they received over 400 entries for the challenge, from which 46 teams were approved to take part in the qualification round.

[xplosive]

Research team to develop micro Mars probe

Yomiuri Shimbun, 8:15 pm, January 09, 2017

A research team comprising the National Institute of Information and Communications Technology, the University of Tokyo and Osaka Prefecture University, is set to develop a microsized Mars probe.

Japan lags behind in the field of Mars exploration. The team aims to enable frequent exploration of Mars and increase the nation’s presence by developing in a short time a low-cost probe 50 centimeters in length, width and height.

The team will land the microsized probe on Mars to observe oxygen and carbon monoxide and other components in the atmosphere. It will use Japan’s competitive technology to analyze terahertz waves, a type of electromagnetic wave, to research atoms of gas and other things.

It aims to confirm through the research if there are water resources, including saltwater rivers, and if there is or was some form of life on the planet.

Equipment to measure terahertz waves can be reduced in size and weight. The microsized probe to be developed will be about 140 kilograms, including fuel, which is one-tenth the weight of a conventional large probe. In addition, its production cost can be reduced from tens of billions of yen to ¥1 billion or ¥2 billion.

The space agencies of some countries — such as the United States, European nations, Russia, China and the United Arab Emirates — plan to launch rockets that carry large-sized Mars probes in the early 2020s. According to the team’s plan, their microsized probe will be carried in a vacant space in any of the rockets.

After going into orbit around Mars, microsized probes will fly with their own fuel separately from large-sized ones while adjusting their orbits, and enter Mars’ atmosphere.

The Internal Affairs and Communications Ministry aims to include their Mars mission in the government’s plan for the aerospace industry being decided in April, and to add related costs to the fiscal 2018 budget.

The National Aeronautics and Space Administration in the United States is the front-runner regarding Mars missions, and has landed an unmanned probe on Mars. The space agencies of Europe and India have also had their probes reach orbit around the planet.

Japan launched the Mars probe Nozomi in 1998, but it failed to go into orbit due to a fuel valve malfunction and other reasons.

[xplosive]

Six essential reasons why we need to send humans to Mars

By Chris Carberry, Joe Webster Published January 17, 2017

Today, as America plans to lead efforts to send humans to Mars in the early 2030s, it is important to clearly articulate the rationale for undertaking such ambitious missions.

This often has been a challenge, as there are dozens of compelling reasons to pursue such a goal. However, those reasons can be succinctly organized into the six categories set forth below. In addition, unlike the Cold War motivation of the 1960s that led us to the moon, the reasons for going to Mars are likely to result in a program that is far more sustainable than the Apollo lunar program, which ended in 1972 after only a handful of missions.

The reasons for sending humans to Mars fall within the following categories:

1. Discovery and Scientific Knowledge: Mars is the most scientifically interesting location in our solar system that humans can reach in the foreseeable future. Although robotic exploration of Mars over the past 50 plus years has provided us with a wealth of information and incredible discoveries, most experts agree that it will probably take human explorers to determine whether there ever was or even still is life on Mars and to conduct many other scientific investigations that are not possible with robots alone.

2. Inspiration and Innovation: Space exploration is widely recognized to be one of the most effective ways to inspire students to become interested in STEM education and it is a well-known driver of technology and innovation. Returning to the Moon after 50 years is unlikely to require major advancements in technology. In contrast, an ambitious mission to the next frontier of Mars will inspire new generations of engineers, scientists, physicians, innovators, educators, and industrialists to reach for the stars.

3. Prosperity and National Morale: Apart from national prestige, morale is essential for a nation’s growth and prosperity. U.S. led missions to Mars would not only make a bold and unequivocal statement that we are still capable of great things – perhaps the greatest achievement in human history – but it would also dramatically improve our national outlook and economy. Building on lessons learned from the International Space Station (ISS), commercial partners are anticipated to have a major and innovative role in the exploration of Mars. This involvement will be the underpinning of new and incredibly promising industries for the next century.

4. Security and Diplomacy: While Mars missions will not be run by the military, many of the capabilities required to achieve these missions have potential security applications. In addition, an ambitious and strong space program can be one of our most effective diplomatic tools, as people around the world look at our space program with awe and appreciation.

5. Advancement and Expansion of Humanity: Can humans establish a permanent presence on another planet? Mars offers the potential for self-sufficiency that simply is not possible anywhere else in the solar system with our current levels of technology. Mars has water, an atmosphere, and other resources that should allow us to live off the land. But, we won’t know if a permanent presence is possible until we try.

6. To Understand Earth: Mars is the planet in our solar system that is most similar to Earth. Mars used to be a warm and wet planet like Earth, when Mars had a much thicker atmosphere than it does today. What happened – and could the same thing happen on Earth? Our analysis of what could happen to the Earth cannot be based on just one data point – that of the Earth. It is imperative to understand the evolutions of other planets, particularly planets like Earth so that we can wisely take care of our home.

In addition to these overarching societal reasons, there are some immediate political and commercial reasons to keep Mars as the focus of our human spaceflight program.

1. Congressional Support: Mars has stronger support than any other destination for human space flight, and this support has been consistently bi-partisan in nature. This has been made clear by numerous NASA Authorization bills, as well as in a NASA Transition Bill that was passed by the Senate in late 2016.

2. Industry Support: Numerous American corporations have invested time and resources in designing mission architectures to send humans to Mars. Companies like Boeing, SpaceX, Lockheed, and Aerojet Rocketdyne have released plans and other companies have provided valuable concepts on how we can conduct these missions in an affordable manner.

3. Public Support and Enthusiasm: Unlike the Moon, Mars continues to generate significant public interest and support, especially with young people. Hollywood has recognized this interest and responded with successful movie and television projects. Recent polls have confirmed that support for Mars exploration remains high.

4. Humans to Mars is Affordable and Achievable: Recent workshops and studies have also shown that missions to Mars are both achievable and affordable. NASA will not require a large increase in its budget to achieve this goal of landing humans on Mars by 2033.

There is no doubt that Mars will be challenging. But after 55 years of human space flight, 50 years of studying Mars, 16 years of permanent presence onboard the ISS, a massive expansion of international and commercial space capabilities, and years of Mars forward technology development, we are far more ready to send humans to Mars than the nation was when President John F. Kennedy committed the U.S. to landing humans on the Moon.

Mars is our challenge, and our opportunity.


Chris Carberry is CEO and Co-founder of Explore Mars, Inc.

Joe Webster is Director, DC Strategy, Explore Mars, Inc; an attorney at a DC law firm.

[Pilgrim]

Donald Trump's Space Policy: Exploring Mars and Beyond

By Alixandra Caole Vila | Nov 17, 2016


Before being hailed as the presumptive President of the United States of America, Donald Trump has openly declared to the public that he will eliminate many policies implemented by President Barack Obama. Trump's public speeches suggest space exploration will not be neglected during his administration.

Before being hailed as the presumptive President of the United States of America, Donald Trump has openly declared to the public that he will eliminate many policies implemented by President Barack Obama. Thus, many have been asking, will the plan to send the first men on the Red Planet push through?

Trump's public speeches suggest space exploration will not be neglected during his administration. IB Times quoted Trump in one of his rallies in October. The report commented that his statement seem to reflect that Trump is on board with space exploration.

"I will free NASA from the restriction of serving primarily as a logistical agency for low-Earth-orbit activities," Trump said. "We will instead refocus on space exploration. Under a Trump administration, Florida and America will lead the way into the stars."

Forbe's Bruce Dorminey had an interview with Robert Walker, a senior advisor to the Trump campaign. Walker openly said that Mars and what's beyond would definitely be a part of Trump's space plans.

"The specifics of missions will be determined within the overall goal of human exploration of the solar system, but clearly, the long-term, overall goal of Trump space policy anticipates human exploration far beyond low-Earth orbit and even beyond Mars," the former Pennsylvania Republican Congressman said.

Walker, together with Navarro also wrote an Op-ed published in Space News saying that the fundamental underpinnings of a Trump civilian space program is to make NASA's core missions inspirational.

How will Trump support NASA to achieve such ambitious goals? Industry experts speculate that while Trump will remove most of Obama's policies, he will likely increase NASA's overall budget. The additional budget for Mars exploration could be drawn out from the budget of projects heavily supported by Obama.

Space.com reported that at present, NASA is working on a capsule called Orion and a massive rocket known as the Space Launch System (SLS) to catapult astronauts to distant destinations, such as Mars. The manned-Mars mission is planned to be launched on the first half of the 2030s.



http://www.natureworldnews.com/articles ... beyond.htm

Ik denk dat Trump héél wat beter is voor onze Marsplannen dan Obama!

[Pilgrim]

Donald Trump Is Reportedly Thinking About Going to Mars — or Maybe Just the Moon

By Adam K. Raymond | January 19, 2017


The Martian. Photo-Illustration: Daily Intelligencer; Photos: Photos: Steve Bronstein/Getty Images (Astronaut); Sara D. Davis (Trump) NASA/Getty Images (Mars)

During the 2016 presidential election, Donald Trump mentioned NASA little. His most illuminating remark on the subject was the nonanswer he gave a 10-year-old who asked for his position on the space agency.

“You know, in the old days, it was great. Right now, we have bigger problems — you understand that? We’ve got to fix our potholes. You know, we don’t exactly have a lot of money,” Trump said. He added, “Space is terrific.”

In the more than two months since his election, the president-elect’s position hasn’t become much clearer. But historian Douglas Brinkley, who discussed the Apollo program with, says that could change as soon as Friday.

Trump won’t be specific about his space plans in his inaugural address, Brinkley told the Washington Post, but “he might say something vague and morale-building about the moonshot.” Brinkley added that Trump sees value in a space mission beyond the scientific. In their conversation, Trump commended the Apollo program for uniting the country and capturing “the spirit of the American people,” Brinkley said.

Just where Trump will want to travel in the solar system remains a mystery. The Post says he has discussed Mars with Elon Musk, who has a plan to colonize the red planet. And Trump has been pushed by Peter Thiel, a friend and business associate of Musk’s, to turn toward commercial space companies.

But there could be another voice in Trump’s ear whispering about space exploration — Newt Gingrich. The failed presidential candidate and Trump ally made headlines in 2012 when, during one of his bids to win the GOP’s nomination, he promised a completed moon colony by 2020. It was met with ridicule — even mild-mannered Mitt made fun of him — because of its ambition and the out-of-this-world price tag it would command.

And that brings us back to Trump and his potential skyward ambitions. Would a Republican Party really sign off on the massive expenditure required to go to space in the face mounting national debt? As long as it’s another Republican’s idea, the answer is yes.

http://nymag.com/daily/intelligencer/20 ... ull-rss-di

[Pilgrim]

Leven op Mars is mogelijk

Geplaatst op 18 januari 2017

Al tijden zoeken ruimtevaartorganisaties naar tekenen van leven op Mars. Veel astrobiologen zijn er zeker van dat er ooit leven moet zijn geweest, of wellicht zelfs nog is. Maar dat gaat voorbij aan een belangrijke vraag: kan leven op Mars überhaupt bestaan? In de dunne atmosfeer zijn de omstandigheden niet bepaald gunstig, dus waarom zoeken we naar iets dat er misschien helemaal niet is?

Astrobiologen van de University of Arkansas (VS) wilden er het fijne van weten Ze hebben de omstandigheden net onder het oppervlak van Mars nagebootst en komen tot de conclusie dat micro-organismen daar prima kunnen overleven, zelfs vandaag de dag. Ze zagen bijvoorbeeld dat methanogenen in hun laboratorium gewoon in leven bleven. Dat zijn eenvoudige microscopische levensvormen die methaan produceren. Dat gas is in de atmosfeer van Mars aangetroffen.

Methaan kan duiden op organische levensvormen, maar ook vulkanen kunnen het produceren. Het is dus geen sluitend bewijs voor het bestaan van leven. Toch denken veel onderzoekers dat het methaan afkomstig moet zijn van levensvormen, aangezien op Mars al heel lang geen vulkaan meer is uitgebarsten. De resultaten van dit onderzoek lijken die theorie te ondersteunen. Er moet dus ergens leven voorkomen op Mars, we hebben het alleen nog niet gevonden.

Sterker nog, ruimtevaartorganisaties zijn er van overtuigd dat nog op veel meer plekken in ons zonnestelsel leven moet voorkomen. Nasa en Roskosmos hebben net aangekondigd in 2023 een sonde naar Venus te sturen. Die zal onder andere apparatuur aan boord hebben om organische stoffen te ontdekken in de superhete atmosfeer. Want zelf daar zou ‘iets’ kunnen overleven, denken beide organisaties.

http://www.faqt.nl/recent/leven-op-mars-is-mogelijk/

[xplosive]

Take On Mars Launches Next Month With Story Campaign

Posted by Daniel Hindes on Jan 23rd, 2017



In a press release, Bohemia Interactive has announced that Take On Mars will release on February 9th this year. Not only will the game will graduate from Steam Early Access, but it will include a brand new singleplayer story campaign to accompany the existing multiplayer sandbox mode.

This story campaign involves surviving the first manned mission to Mars – fans of The Martian book and film adaptation may find the setup familiar.

As Bohemia Interactive describes:

• “Here, you take on the role of astronaut Mark Willis, one of the crew members in the first manned mission to Mars. Launched from Earth in 2028, the mission reaches Mars orbit a year later. However, during the descent into Mars' atmosphere, things go wrong, and connection to Earth is lost. When contact cannot be re-established, the crew is declared MIA. Yet there is one survivor: you.
  
  Marooned on Mars, Mark’s first priority is to survive. This means managing resources such as oxygen, water, and food, and creating shelter from Mars’ unforgiving sandstorms and solar events. By relying on a background as a botanist and engineer, players will have to extract raw materials from the Martian soil, refine them into real compounds, and make use of a 3D printer to construct the equipment and machines needed for a chance to return home.”

Take On Mars is a survival game that tasks players with exploring the Red Planet and establishing a base of operations. A significant focus is placed on operating vehicles, such as Mars Rovers, lander modules, and scientific probes. These are used to gather data which in turns helps players establish the first Mars colony – which introduces resource management elements and base building.

Take On Mars has been available in Steam Early Access since August 2013, with a number of updates addressing multiplayer functionality, bugs, and increasing polish. The game also ships with full mod support, using the included Workbench editing suite which Bohemia says can be used to create “new terrains, addons and total modifications”.

[Pilgrim]

Vloeibaar water op Mars kon ontstaan door sterk broeikaseffect

Gepubliceerd: 25 januari 2017



De planeet Mars werd drie tot vier miljard jaar geleden opgewarmd door een sterk broeikaseffect waardoor er vloeibaar water kon stromen, zo blijkt uit een nieuwe studie.

Door een wisselwerking tussen zonlicht, CO2 en methaan kreeg Mars in het verleden een warm en vochtig klimaat.

Daardoor ontdooide het ijs op het oppervlak van de planeet en konden er rivieren en meren ontstaan. Dat melden Amerikaanse onderzoekers in het wetenschappelijk tijdschrift Geophysical Research Letters.

Rivieren
Op Mars zijn met behulp van robotverkenners en satellieten drie tot vier miljard jaar oude sporen gevonden van stromende beekjes, rivieren en zelfs oceanen.

Wetenschappers konden lange tijd niet verklaren hoe het klimaat op Mars destijds warm genoeg kon zijn voor de aanwezigheid van vloeibaar water. De zon scheen vier miljard jaar geleden namelijk 30 procent minder krachtig dan nu.

De wetenschappers van de Universiteit van Harvard onderzochten de klimaatgeschiedenis van de planeet door reacties van verschillende gassen in de atmosfeer van Mars te bestuderen. Ze ontdekten dat de vooral interacties tussen CO2, methaan en waterstof de invloed van zonlicht op de planeet drie tot vier miljard jaar geleden hebben versterkt. "Deze combinatie resulteert een sterke opname van straling", aldus hoofdonderzoeker Robin Wordsworth op nieuwssite van Harvard.

Onderschat
Methaan en waterstof komen nu nog maar in beperkte mate voor in de atmosfeer van Mars, maar vier miljard jaar geleden waren deze gassen waarschijnlijk in overvloed te vinden op de rode planeet.

"Ons onderzoek suggereert dat we de opwarmende effecten van zowel methaan als waterstof significant hebben onderschat", aldus Wordsworth.

Door: NU.nl/Dennis Rijnvis

http://www.nu.nl/wetenschap/4417185/vlo ... ffect.html

[xplosive]

 

Hoe kan Mars ooit warm genoeg zijn geweest voor oppervlaktewater?

Astronieuws, 6 februari 2017

Planeetonderzoekers zitten met een probleem. Uit mineralogisch onderzoek aan gesteenten op Mars blijkt zonneklaar dat er een paar miljard jaar geleden oppervlaktewater geweest moet zijn op de rode planeet, in de vorm van meren en wellicht oceanen. Tegelijkertijd bevatten diezelfde gesteenten geen carbonaten. Carbonaten ontstaan door de inwerking van atmosferisch koolzuurgas (kooldioxide, CO2) op mineralen in de bodem; op aarde komen ze veelvuldig voor. Het ontbreken van carbonaten betekent dat de Marsdampkring lang geleden heel weinig koolzuurgas bevatte. Zonder het broeikaseffect dat door CO2 wordt veroorzaakt, kan het aan het oppervlak nooit warm genoeg zijn geweest om het bestaan van vloeibaar water mogelijk te maken. Sinds zijn landing in 2012 in de grote Marskrater Gale heeft de Amerikaanse Marswagen Curiosity geen enkele overtuigende aanwijzing gevonden voor de aanwezigheid van carbonaten. Geologen leiden daaruit af dat er ca. 3,5 miljard jaar geleden hooguit enkele tientallen millibar aan koolzuurgas in de dampkring voorkwam. Mede omdat de zon een paar miljard jaar geleden minder heet en fel was dan tegenwoordig, was dat onvoldoende om de oppervlaktetemperatuur op Mars boven het vriespunt te krijgen. Daarvoor was volgens de onderzoekers meer dan honderd maal zo veel CO2 nodig. (GS)

Meer informatie:
→ NASA's Curiosity Rover Sharpens Paradox of Ancient Mars (origineel persbericht)

[Pilgrim]

Ja, vreemd! Maar een tijdje terug waren er toch aanwijzingen dat Mars een zuurstof-atmosfeer had.

viewtopic.php?f=22&t=19274&p=322922#p322747

[xplosive]

Misschien dat er een ander broeikasgas was in plaats van koodioxide? Bijvoorbeeld methaan? Een hevige vorm van vroeger vulkanisme op Mars kan Mars wellicht ook warmer hebben gemaakt.

Dit zijn slechts wat wilde gissingen van mijzelf als volkomen leek op dit gebied.

[Pilgrim]

Die dampkring moet daarbij ook nog héél lang bestaan hebben. Merkwaardig...

[Pilgrim]

Gale-krater op Mars bevatte geen vloeibaar water, maar ijs

Caroline Kraaijvanger, 7 februari 2017

De krater waarin Marsrover Curiosity momenteel rondrijdt, zou zo’n 3,5 miljard jaar geleden wel wat weg hebben gehad van het hedendaagse Groenland.

Marsrover Curiosity bestudeert de Gale-krater sinds 2012 en heeft er al een aantal opmerkelijke ontdekkingen gedaan. Zo trof de rover er sedimenten aan die suggereren dat de bodem van de krater in het verleden in contact is geweest met vloeibaar water. Al snel werd dan ook de conclusie getrokken dat de krater ooit een meer bevatte. Dat zou wel al een tijdje geleden zijn geweest: zo’n 3,5 miljard jaar geleden. In die tijd zou Mars – dankzij hogere CO2-concentraties in de atmosfeer – veel warmer en vochtiger zijn geweest dan nu het geval is.

CO2-concentratie
Een nieuw onderzoek lijkt die conclusie nu enigszins in twijfel te trekken. In het blad Proceedings of the National Academy of Sciences moeten wetenschappers namelijk concluderen dat de CO2-concentratie in de primitieve Martiaanse atmosfeer laag was. Sterker nog: te laag om de Gale-krater volledig met vloeibaar water te vullen.

Klei
En toch heeft Curiosity in de krater sedimenten gevonden met daarin mineralen – klei en sulfaten – die ervan getuigen dat deze in contact zijn geweest met vloeibaar water. Hoe kan dat? “Er zijn twee mogelijke oplossingen,” stelt onderzoeker Alberto Fairén. “Of we hebben nog steeds geen klimaatmodellen ontwikkeld die de omstandigheden op het jonge Mars kunnen verklaren of de sedimenten in de Gale-krater zijn echt in een kouder klimaat tot stand gekomen. De tweede optie lijkt het meest redelijk.”

Maar hoe zag de Gale-krater er zo’n 3,5 miljard jaar geleden dan uit? Het zou een gletsjermeer zijn geweest dat omringd werd door grote ijsmassa’s. Die ijsmassa’s zouden – afhankelijk van de seizoenen – regelmatig (deels) gesmolten zijn. “De omgeving zou vergelijkbaar zijn geweest met het Canadese Noordpoolgebied of het hedendaagse Groenland,” stelt Fairén. Hoewel ijs de Gale-krater domineerde, zou er in de krater tevens vloeibaar water te vinden zijn geweest. Bijvoorbeeld in meertjes onder de ijskap.

Dat er weinig CO2 in de atmosfeer van het jonge Mars zat, leiden de onderzoekers onder meer af uit onderzoek van Curiosity. De rover heeft nog geen carbonaten gevonden. “En bevestigt zo de resultaten van eerdere Marsmissies: carbonaten zijn schaars op het oppervlak van Mars en dus was de CO2-concentratie in de atmosfeer heel laag,” stelt Fairén. Carbonaatafzettingen ontstaan wanneer CO2 in de atmosfeer de interactie aangaat met vloeibaar water.

https://www.scientias.nl/gale-krater-op ... water-ijs/

[Pilgrim]

Wat gebeurt er als een astronaut sterft op Mars?

Redactie wetenschap, 31-01-2017

De eerste missie van Mars One in 2025 komt steeds dichterbij. De kans dat er bij zo’n Marsmissie een missielid overlijdt, is veel groter dan bij de –veel kortere– missies naar het internationaal ruimtestation ISS of de maan. „Wil je naar Mars? Bereid je dan voor op de dood”, aldus Elon Musk, topman van ruimtevaartbedrijf SpaceX. Maar als iemand op Mars overlijdt, wat moet er dan met het lichaam gebeuren?

„Die vraag is nog niet beantwoord”, zegt Paul Wolpe, bio-ethicus aan de Emory University in Atlanta (VS), op de website Popular Science. „Wat gebeurt er als het maanden of jaren duurt voor het lichaam naar de aarde kan worden teruggebracht?”

Kerngezond
Astronauten die vandaag de dag de ruimte ingaan, zijn kerngezond. Als er iets met hen gebeurt, is dat het gevolg van een ongeluk. „Je kunt bijvoorbeeld tijdens een ruimtewandeling geraakt worden door een micrometeoriet”, weet Chris Hadfield, Canadees astronaut en voormalige commandant van het internationaal ruimtestation ISS.

Wat doen de andere bemanningsleden van het ISS vervolgens met een overleden astronaut? Astronaut Terry Virts die 213 dagen in de ruimte doorbracht, zegt op Popular Science dat astronauten daar niet op worden getraind. „Daar praten astronauten eigenlijk ook nooit over. Het is een taboe.”

Gezondheidsrisico
Chris Hatfield geeft echter aan dat ISS-astronauten zich wel degelijk moeten voorbereiden op de dood van een missielid. In zijn boek ”An Astronaut’s Guide to Life” stelt hij dat een dood lichaam een gezondheidsrisico betekent voor de andere missie-leden. Als het even kan, bewaren ze het lichaam in een van de ijskoude ruimtesluizen van het ISS totdat een ruimteschip het meeneemt naar de aarde.

Een andere mogelijkheid is het lichaam te vriesdrogen. Anders dan afval uit het ISS mag een gevriesdroogd lichaam worden „begraven” in de „oneindige” ruimte”, aldus Catherine Conley van de NASA op Popular Science.

Mortuarium
De risico’s op het overlijden van een astronaut tijdens een Marsmissie zijn veel groter. En in een ruimtestation op Mars is geen mortuarium; dat zou te veel ruimte in beslag nemen. Bovendien zou het terugsturen van dode lichamen naar de aarde geen optie zijn, omdat pendelende ruimteschepen moeten woekeren met hun ruimte. Maar wat wel? „Ik verwacht dat iemand die op Mars overlijdt, daar ook wordt begraven”, meent Hadfield.

Maar daar doet zich een nieuw probleem voor: een dood lichaam zou Mars besmetten met een veelvoud aan aardse bacteriën. Zelfs Marsverkenners worden voor hun reis naar de rode planeet volledig ontsmet.

Vriesdrogen
Alle organische afvalmateriaal moet vernietigd worden, zodat alle bacteriën dood zijn. Dat lot treft ook overledenen op Mars; crematie of vriesdrogen, is onontkoombaar, stelt Conley. „Nieuwe missies moeten niet voor onaangename verrassingen komen te staan.”

http://www.rd.nl/meer-rd/wetenschap-tec ... -1.1371620

[Ali Yas]

een dood lichaam zou Mars besmetten met een veelvoud aan aardse bacteriën.

Wat een kletskoek. Die bacteriën gaan er allemaal aan zodra ze ontdooien. Je mocht willen dat Aardse microben op het oppervlak van Mars een kans maken.

[xplosive]

Slecht nieuws voor plannen om Mars te koloniseren :

Nasa says if a human colony lived on Mars it would probably be wiped out quickly

Nasa has discovered that if a human colony was to live on Mars, the chances of it being swiftly wiped out would be very high.

The Mars Reconnaissance Orbiter found that there are many more impact craters on the planet's surface than first thought, the International Business Times reported.

Mars is frequently hit by space debris due to its thin atmosphere, which cannot easily break up the material. When material arrives that can be broken up by the atmosphere, it often only splinters into smaller pieces, hitting the surface over a wider area.

Scientists working on human habitats for the planet have been concerned by the news, as it could mean the atmospheric integrity of any structure could be threatened, and endanger the lives of anyone living there.

Many of the craters are situated in an area of the planet called Tharsis, which is near to a volcanic plateau in the western hemisphere. The region has the largest volcanoes in our solar system.

The orbiter has been analysing the impact craters on Mars to give scientists more information about how meteorite impacts affect the surface of the planet.

Mineral content from the craters will also be analysed, in order to learn more about Mars' atmosphere, surface winds and the movement of particles.

[xplosive]

De islam op Mars :
 

UAE launches project to create human settlements on Mars by 2117

Bethan McKernan, Beirut, Wednesday 15 February 2017 11:59 GMT

The United Arab Emirates has announced an ambitious new project to create livable environments on Mars within the next 100 years.

The Mars 2117 Project was unveiled earlier this week in Dubai by Sheikh Mohammed bin Rashid Al Maktoum, who rules the emirate.

“The landing of people on other planets has been a longtime dream for humans. Our aim is that the UAE will spearhead international efforts to make this dream a reality,” he said.

“The new project is a seed that we plant today, and we expect future generations to reap the benefits, driven by its passion to learn to unveil a new knowledge,“ Sheikh Mohammed added.

The country has already invested $5.4 billion (£4.3 billion) it its space agency, created in 2014, which was originally proposed as a Pan-Arab Space Agency similar to Europe’s.

It works in partnership with the National Centre of Space Studies of France and the UK Space Agency.

The Red Planet is one of its focus areas: the UAE’s first mission to the planet, Mars Hope, is due to launch in 2021. If successful it will be the first Arab probe sent into space.

The Mars 2117 project will begin with an Emirati team of scientists before expanding internationally, a statement said. Over the coming decades it will explore how to travel to the planet faster, as well as how to meet human needs for food, transport and energy on Earth’s neighbour.

The ambitious project announcement was made at Dubai’s fifth annual World Government Summit, which “brings together prominent leaders from the public and private sectors, as well as international thought leaders and pioneers.”

[Pilgrim]

Ik zou me er niet zo druk over maken. 100 jaar is nog ver weg en de eerste onbemande sonde moet nog gestuurd worden (ergens rond 2021) en die trouwens alleen maar wat rondjes om mars draait. Zo'n menselijke nederzetting wordt trouwens toch verpletterd door meteorieten, zoals ik in je vorige post las?

[xplosive]

Zo'n menselijke nederzetting wordt trouwens toch verpletterd door meteorieten, zoals ik in je vorige post las?

Ja, dat heb je goed gezien. Dit is zolang er door "terraforming" geen behoorlijke dampkring rondom Mars gecreëerd is. Een andere mogelijkheid voor menselijke nederzettingen op Mars is om diep ondergronds te gaan, maar dat is kostbaarder en moeilijker te realiseren.

Het feit dat er überhaupt plannen zijn om de islam tot aan Mars te verspreiden (en vooral het verkrijgen van de technische capaciteit om dit te doen) baart me toch enigszins zorgen. Zelfs op Mars zijn we niet veilig voor de islam! Daarbij komt dan ook nog eens dat mensen die met plannen voor kolonisatie van Mars rondlopen (bijvoorbeeld Elon Musk of Bas Lansdorp) geen enkel gevaar in het oprukkend islamisme lijken te zien.

[Pilgrim]

Als de kolonisatie van Mars er op neer komt dat we alleen maar onze aardse shit van hier naar daar verplaatsen, wordt het hele plan van een uitwijkplaats buiten de aarde voor het veilig te stellen van het overleven van de mensheid, in feite zinloos!

[Pilgrim]

Ik ga op reis naar Mars en neem mee... een wetboek en heel veel geld

Marielle Jansen, 18 februari 2017



Mars lijkt – na de maan – het volgende hemellichaam waar de mens naartoe gaat. Maar eerst moet er op technisch en juridisch vlak nog veel gebeuren. En er moet geld komen. Veel geld.

We schrijven 2047. De eerste Marsoorlog ligt nog maar net achter ons en de wereldleiders likken hun wonden. De wederopbouw is in volle gang, maar de meeste schade is inmiddels hersteld. Nederzettingen die doen denken aan de Westlandse kassen bedekken zo’n tien procent van het Marsoppervlak. De overige negentig procent is nog niet ontgonnen. Dit duurt ook nog wel even, het Marslandschap geeft zich niet zomaar gewonnen.

Sciencefiction of reality? Voorlopig nog het eerste. Maar als het aan miljardair Elon Musk, de Zuid-Afrikaan achter Tesla, SolarCity en ruimtevaartbedrijf SpaceX ligt, duurt het niet lang meer voordat de eerste mens voet op Mars zet. “Er zijn voor de mensheid twee opties: Voor altijd op aarde blijven totdat een externe kracht ons uitvlakt (..) of een ruimtevarende en multiplanetaire soort worden.” Maar waarom zouden we ons comfortabele leven op aarde willen inruilen voor een onzekere toekomst op een onherbergzame planeet? Wat doet het bijvoorbeeld met onze gezondheid? Wie wordt er de baas? En wat kost zoiets wel niet?

Enkele reis of retour?
Musk staat niet alleen in zijn plannen. Ook het Nederlandse initiatief Mars One heeft serieuze aspiraties op het Marsfront. Niet minder dan 200.000 mensen uit alle delen van de wereld gaven gehoor aan de oproep om mee te dingen naar een plekje in de ruimteraket van Mars One. Inmiddels heeft de selectieprocedure plaatsgevonden en binnenkort starten de eerste trainingen. En als alles volgens plan verloopt, vertrekt de eerste bemande missie in 2031, om er in 2032 te arriveren. Met aan boord avonturiers die het aardse leven achter zich laten. Voorgoed. Want volgens Bas Lansdorp en Arno Wielders, de initiatiefnemers van Mars One, is een enkele reis de enige haalbare optie. Zij schatten de kosten van een bemande missie op zo’n zes miljard dollar. Ter vergelijking: een missie inclusief tijdelijk verblijf en een retourticket kost bij Musk al snel 20 tot 30 miljard dollar. En NASA heeft het zelfs over 100 miljard dollar. Dat is tien keer een WK Voetbal of Olympische Spelen.

Drijfveren
Erik Laan, expert op het gebied van ruimtetechnologie en eigenaar van Eye on Orbit, snapt wel wat deze mensen beweegt. “Wanneer weet niemand, maar vroeg of laat maakt een kosmische ramp een einde aan het leven op aarde. Het uitbreiden van onze biotoop vergroot nu eenmaal de kans op overleven van de soort. En de drang om te overleven zit in onze genen ingebakken.” De drang om te overleven, speelde 350 jaar geleden bij de kolonisatie van Amerika een rol en is ook nu voor mensen uit door oorlog geteisterde gebieden de drijfveer om huis en haard achter zich te laten. Maar de vergelijking met de ‘overlevingsdrang’ van Marsreizigers loopt al snel mank. Want de gevolgen van het apocalyptische scenario zijn nog niet direct voelbaar. Zeker voor inwoners van het welvarende westen is er weinig noodzaak om de biezen te pakken. Er moet dus meer spelen. Een blik op de website met de persoonlijke profielen en motieven van de geselecteerde Marsreizigers geeft inzicht. “Om de grenzen van de technologie verkennen”, “om mijn eigen grenzen op te zoeken” en “om te zoeken naar buitenaards leven”, zijn zomaar een paar motieven van de ruimtevaarders in spe. De zucht naar avontuur lijkt de belangrijkste gemene deler.


Kolonisten op Mars zullen hun eigen voedsel moeten verbouwen. Aan boord van het ISS wordt dat al geoefend. Zo oogstten astronauten in 2015 al voor het eerst in de ruimte gekweekte sla. Die sla groeit in met klei en kunstmest gevulde kussentjes, onder het licht van rode, blauwe en groene led-lampen. Afbeelding: NASA.

Barre omstandigheden
Stel dat het deze reizigers lukt om een succesvolle landing te maken. Wat staat hen daar dan te wachten? Op Mars is minder atmosfeer dan op aarde. De stralingsdeeltjes van de zon komen daardoor veel harder aan, wat het verouderingsproces versnelt. Volgens Laan is één jaar op Mars vergelijkbaar met 25 jaar op aarde. “Je kunt het vergelijken met het stralingsniveau waaraan astronauten bloot staan bij een reparatie aan de buitenkant van ISS. Toekomstige Marsbewoners doen er dan ook goed aan om in grotten te verblijven, omdat die de straling het beste weren.” Een andere atmosfeer betekent ook een andere samenstelling van de lucht. Op Mars moet daarom een kunstmatige zuurstofvoorziening worden gemaakt. Bijvoorbeeld met grote glazen koepels waarbinnen het zuurstofgehalte op peil wordt gehouden. En ook voor het verbouwen van voedsel zijn kunstgrepen nodig. Moet je toch naar buiten, bijvoorbeeld om een reparatie uit te voeren aan een koepel, dan moet je een straling werend ruimtepak dragen.

Maar de zwaartekracht is misschien nog wel de belangrijkste factor die invloed heeft op de gezondheid. Astronauten die een jaar in het ISS zitten, krijgen te maken met botontkalking, oogproblemen en aantasting van spierweefsel. Op Mars, waar de zwaartekracht een derde is van die op aarde, liggen vergelijkbare risico’s op de loer. Laan betwijfelt of deze risico’s goed worden onderzocht. “Wanneer de overheid de Marsmissies zou financieren, zou dit zeker gebeuren. Maar ik sluit niet uit dat rijke geldschieters een ander pad nemen. Een reis naar Mars kan dus nogal wat negatieve consequenties hebben voor de gezondheid.”


Een ondergrondse basis op Mars zou een goede bescherming bieden tegen gevaarlijke straling. Afbeelding: NASA Ames Research Center.

Ruimterecht
Om wildwesttaferelen te voorkomen, moeten er ook op Mars regels zijn. Die zijn voor een deel al vastgelegd in het ruimterecht. Tanja Masson, adjunct-directeur van het International Institute for Space Law en deskundig op het gebied van ruimterecht, legt uit hoe dit zit. “De ruimte is vrij voor gebruik door iedereen. Maar een privépersoon die de ruimte in wil, heeft daarvoor wel toestemming nodig van een staat.” Dit gebruiksrecht is geregeld in het Ruimteverdrag, dat dateert uit 1967. Daarin is vastgelegd dat niemand zichzelf stukken grond mag toe-eigenen. Je mag wel overal een station plaatsen.” De staat heeft de taak om toezicht uit te oefenen op de activiteiten van private personen of ondernemingen in de ruimte en is hiervoor verantwoordelijk. Dit betekent ook dat de staat aansprakelijk is voor de gevolgen wanneer er iets misgaat. Masson: “Stel, een van de Marsrovertjes van een private partij botst tegen een Chinese module aan. Dan moet de staat van de private partij deze vergoeden.”

Marswetgeving
Specifieke Marswetgeving is volgens Masson voorlopig niet nodig. “Zolang mensen op Mars afhankelijk zijn van technische ondersteuning en hulpbronnen van de aarde, geldt het op de aarde gebaseerde ruimterecht.” Masson verwacht dat bewoners een eigen rechtssysteem gaan ontwikkelen op het moment dat een nederzetting zelfvoorzienend wordt. “Kolonisatie van Mars gaat gradueel. Eerst komen er wetenschappers en geleidelijk aan breidt een nederzetting zich uit. Het is niet zo dat we over een paar jaar ineens 1000 Marsbewoners hebben. Daar hoeven we niet op voor te sorteren. De wetgeving volgt vanzelf, zodra daar behoefte aan is.”

Overheid betaalt niet
De techniek en internationale regelgeving brengen ons dus een heel eind. Maar missies als Mars One of SpaceX hebben pas kans van slagen als er geld voor is. En dat is er niet. In de nota Ruimtevaartbeleid 2016 is weliswaar aandacht voor de ontginning van Mars, maar dan vooral om het leven op aarde te veraangenamen. Kolonisatie, om de mensheid te behoeden voor uitsterven, is politiek gezien geen issue. Draagvlak onder de bevolking is er volgens Laan evenmin: “De kans dat miljarden linea recta worden stukgeslagen op het Marsoppervlak is groot. Dat hebben we onlangs gezien bij de landing van de Schiaparelli.”

Van de gemeenschap moeten de Marsmissionarissen het dus niet hebben. Maar een handvol miljardairs zouden een Marsmissie wel kunnen financieren. Hoewel er financieel gezien weinig te winnen valt met een dergelijke investering, kan deze voor hen toch lucratief zijn. Omdat ze geschiedenis willen schrijven. Of onsterfelijk willen worden. Of gewoon omdat ze de rest van hun bucketlist al hebben afgewerkt. Larry Page, de grote man achter Google, is zo iemand. Hij heeft al interesse getoond. Laan: “Page heeft NASA een bod van 3 miljard gedaan. Dat is dus nog niet genoeg om de missie te laten slagen. Het wachten is nu op andere rijken die zijn voorbeeld volgen. Maar wanneer dat moment komt, weet niemand.”

Mariëlle Jansen (1975) is socioloog en freelance journalist. Ze heeft interesse voor wetenschap en menselijk gedrag. Vanwege de combinatie van onderzoeken, analyseren en verklaren schrijft ze graag voor populair wetenschappelijke media. Om aan de lezer uit te leggen hoe iets in elkaar zit, maar óók om er zelf van te leren. “Na elk artikel ben ik zelf ook weer wat wijzer”.

In 2032 moet het gaan gebeuren
Mars One wilde in eerste instantie in het volgende decennium al een bemand ruimtevaartuig op Mars zetten. Maar vorig jaar heeft de organisatie de plannen iets bijgesteld. De planning ziet er nu als volgt uit:
2017: Selectie drie tot zes groepen van vier leden voor trainingsprogramma
2022: Onbemande demonstratiemissie
2024: Lancering communicatiesatelliet
2026: Rover naar Mars voor selectie locatie nederzetting
2029: Tweede Rover en hulpmiddelen naar Mars voor voorbereiding nederzetting
2031: Vertrek eerste bemande missie
2032: Landing eerste bemande missie met hulpmiddelen voor tweede crew
2034: Landing tweede crew en hulpmiddelen voor derde crew

Een tweede aarde
In theorie kunnen we van Mars een tweede aarde maken. De wetenschappelijke term voor dit fenomeen is ‘terraforming’. Bij terraforming worden de ijskappen op Mars door opwarming gesmolten. Bijvoorbeeld met een nucleaire explosie die de temperatuur in de atmosfeer laat stijgen. Of met grote ruimtespiegels die het zonlicht naar Mars weerkaatsen, zodat de atmosfeer qua CO2- en waterconcentratie vergelijkbaar wordt met die op aarde.

Een nucleaire explosie werpt pas na honderden jaren haar vruchten af en met ruimtespiegels ben je al gauw duizenden jaren verder. Het vergt dus niet alleen enorme investeringen, maar ook een heel lange adem. Het is dan ook de vraag of dit scenario praktisch haalbaar is.

https://www.scientias.nl/ga-op-reis-naa ... heel-geld/