Kolonisatie van Mars noodzaak!

[Ali Yas]

Dit klinkt natuurlijk fantastisch, maar is het heel realistisch dat de schetsen op de tekentafel daadwerkelijk tot leven komen? Voor nu moeten we de plannen van team MATT met een korreltje zout nemen. Dit plan heeft geen schijn van kans als niemand investeert.

Het heeft geen schijn van kans om fysische redenen. Het is onmogelijk plaatselijk de luchtdruk te verhogen zonder een koepel te bouwen waaronder je die lucht vasthoudt, maar op die koepel komen dan enorme krachten te staan. Eentje met afmetingen van "miljoenen vierkante meters" (kilometers bij kilometers) vereist reusachtige hoeveelheden bouwmateriaal met hoge treksterkte die niet op Mars kunnen worden gefabriceerd en dus met peperdure raketten naar Mars zullen moeten worden gebracht. Een krankzinnig plan.

[Pilgrim]

Stenen maken op Mars: daar komt geen oven aan te pas

Caroline Kraaijvanger, 28 april 2017

Je kunt van Marsgrond supersterke stenen maken. En daar heb je geen extra ingrediënten of oven voor nodig.

Dat schrijven wetenschappers in het blad Scientific Reports. In het paper komen ze met een nieuwe manier om stenen te maken van Marsstof. En het is verrassend eenvoudig.

Hoe werkt het?
Men neme Marsstof (de onderzoeker experimenteerden met nagebootst Marsstof) en stopt het in een rubberen buis. Vervolgens oefen je grote druk uit op het stof. Zo ontstaan ronde schijven die ongeveer 2,5 centimeter dik zijn en uit die schijven kun je stenen snijden. De resulterende stenen zijn supersterk, zo wijzen experimenten uit. Zelfs zonder wapening zijn de Marsstenen sterker dan met staal versterkt beton.

IJzeroxide
Maar hoe komt het nu dat het Marsstof zo’n compacte steen vormt als je het onder druk zet? Het heeft alles te maken met ijzeroxide. Het zorgt ervoor dat het Marsstof een rode kleur heeft en doet dienst als bindmiddel. Experimenten wijzen uit dat kleine ijzerdeeltjes een coating vormen op de grotere basaltdeeltjes in het nagebootste Marsstof. De ijzeren deeltjes hebben gladde, schone zijden die gemakkelijk aan elkaar hechten als Marsstof onder druk wordt gezet.

Bemande missies naar Mars
Stenen maken op Mars: is dat nu werkelijk nodig? Nu misschien nog niet, maar dat gaat veranderen. Verschillende ruimtevaartbedrijven en -organisaties dromen van een bemande missie naar Mars en het lijkt erop dat die dromen de komende decennia uit gaan komen. Zo is NASA voornemens rond 2033 de eerste astronauten op Mars te gaan zetten. En die astronauten zullen verblijfsruimten moeten creëren op de rode planeet. Het is onmogelijk om alle daarvoor benodigde bouwmaterialen vanaf de aarde mee te nemen. En dus moet er worden gekeken of Mars misschien zelf bouwmaterialen herbergt.

Het is niet voor het eerst dat onderzoekers nagaan of van Marsstof wellicht stenen kunnen worden gemaakt. Maar het is wel voor het eerst dat onderzoekers met een methode komen die geen aanvullende ingrediënten vereist en relatief eenvoudig is. Maar helemaal tevreden zijn de wetenschappers nog niet. Zo willen ze bijvoorbeeld nog nagaan of het mogelijk is om op deze wijze grotere stenen te maken.

https://www.scientias.nl/stenen-maken-o ... -oven-aan/

[Ali Yas]

Zelfs zonder wapening zijn de Marsstenen sterker dan met staal versterkt beton.

Oh ja? Ik denk dat dit een halve waarheid is. Het kan zijn dat deze marsbaksteen sterker is dan beton als je erop duwt, maar wat als je eraan trekt?

Het probleem op Mars is dat je kamers moet maken die je met lucht kunt vullen, en net als een ballon komt de muur dan onder spanning te staan. Je kunt geen steentjes stapelen zoals op Aarde, het moet een luchtdichte drukcabine worden. Ik zie dat niet lukken met aan elkaar gelijmde marssteentjes.

[Pilgrim]

Ik vermoed dat hier wel aan gedacht is en dat ze misschien een bepaald soort cement gaan gebruiken om de stenen goed op elkaar te plaatsen.

[Ali Yas]

Ik vermoed dat hier wel aan gedacht is en dat ze misschien een bepaald soort cement gaan gebruiken om de stenen goed op elkaar te plaatsen.

Zo te zien is het onderzoek nog lang niet in die fase. Het is gewoon een verkenning: kunnen we op Mars iets bakken waar we huisjes van kunnen maken? Maar aan de Mars-onderkomens worden bijzonder hoge eisen gesteld en ik zie niet hoe dat met eenvoudige middelen ter plaatse gerealiseerd zou kunnen worden.

[Pilgrim]

Mogelijk zorgwekkend nieuws voor mars One?

Mars One financing under scrutiny

By Janene Pieters on April 28, 2017

The financing for famous Dutch space project Mars One is being scrutinized. According to Financieele Dagblad, it seems like the project may have been hijacked by investment fraudsters.

Mars One plans to send people to colonize, you guessed it, Mars and then make a global reality TV show of it. The main role players get a one way ticket to the red planet and then their lives will be followed and broadcast live for 15 years.

To realize this project, founder Bas Lansdorp calculated that a starting amount of 6 billion euros will be need it. At first it seemed that the funding would not come, but then Torben Pedersen came to the rescue. He is the Danish director of a Hong Kong company called World Stock and Bond Trade Limited. And he promised a significant capital injection - 6 million euros to start with, later maybe increased to 11 million euros.

But according to the FD, this may be a scam. FD journalists Jereon Molenaar and Sandra Olsthoorn was suspicious because the company seemed to have "a bit of a silly name". They therefore decided to do some research. They found that the address the investment company is registered does in fact exist. But they could find no trace of the Hong Kong investment company itself, nor its Danish director. Then thinking that Pedersen is probably in Denmark, they tried to contact him there. After numerous emails and calls, they finally got a response. Though not from Pedersen himself, but via Mars One founder Lansdorp. FD does not directly say that Mars One is a victim in this story, but does paint a suspicious picture.

Lansdorp himself does not seem to be concerned, according to BNR. "I think the story is a bit over exaggerated", he said to the broadcaster. "The office is not really there... The Rolling Stones and U2 are also not really in the Netherlands." According to him, Mars One was very careful when stepping into business with the investment company.

http://nltimes.nl/2017/04/28/mars-one-f ... g-scrutiny

[Pilgrim]

Hier een wat meer uitgebreid artikel onder andere over de twijfelachtige financiering van Mars One.

Nederlandse Marsmissie in nevelen gehuld

Vr 28 apr 2017

Een enkeltje Mars: het Nederlandse Mars One haalde er de wereldpers mee. Sinds kort is er een beursnotering en staat een mysterieuze Deen uit Hongkong klaar met een zak geld. Aftellen dan maar! Of is de missie gekaapt door malafiden?

Lees verder

[xplosive]

Het eerste vermoeden dat bij mij oprijst is hier dat Bas Lansdorp te goedgelovig is en dat zijn "checks" niet grondig genoeg zullen blijken te zijn. Mars One lijkt vooralsnog vooral gebouwd te zijn op "wishful thinking" en dat is een nogal wankele basis.

[xplosive]

De Humans to Mars Summit 2017 begint morgen.

Het programma ervan vind je hier en de conferentie is live te volgen op deze livestream.

[Ali Yas]

De Humans to Mars Summit 2017 begint morgen.

Te vroeg. Eerst maar eens Robots to Mars. En als het bedje gespreid is zou je misschien mensen kunnen sturen, maar beter niet.

[Pilgrim]

Could We Live on Mars?
Gepubliceerd op 12 feb. 2016

[Ali Yas]

Ja, dat idee om Mars te gaan bewonen vanwege de "dwindling resources" op Aarde... Enig idee hoeveel "resources" die grappenmakerij gaat kosten? Een eventuele Marskolonie zal, zoals de zaken er nu voorstaan, een onafzienbare stroom onderdelen, voeding enzovoorts vereisen. Spullen die op Aarde niet kunnen worden gemist zonder een veelvoud van het aantal Martianen op Aarde te benadelen. Dat slaat nergens op.

[Pilgrim]

Martianen zullen uiteindelijk zichzelf moeten bedruipen zodat er uiteindelijk geen aanvoer vanaf de aarde meer nodig is.

[Mahalingam]

Is er op Mars olie? is er zuurstof? aardMarswarmte? Zijn er kolen? Is er wind voor molens? Nee.

De enige duurzame energie komt van zonnepanelen maar de zon staat ver weg (40 W/m2 , aarde 350 W/m2) en er is veel stof. (ramen zemen)
Dus blijft over: ATOOMENERGIE.

[Pilgrim]

Er is wind voor molens en zonne-energie en zoveel grondstoffen dat je er een hele beschaving mee draaiende kan houden. Er zijn mineralen, ertsen, water en uit de CO2 dampkring kan je plastics maken, de grond is vruchtbaar, enz. (Maar olie en kolen zijn er zeer waarschijnlijk niet. )

[Mahalingam]

Sorry maar er is geen bruikbare wind op Mars. De luchtdruk is 1% van die op aarde.
De wind waait voortdurend met 70 km/uur. Dat geeft een druk van 7 Pa. Dat geeft een wind op aarde van 8 km/uur ook.
https://space.stackexchange.com/questio ... nd-on-mars

[Pilgrim]

Hmm, ja, wind is niet echt een geweldige energiebron, net als hier. Kernenergie op Mars is waarschijnlijk het beste. Maar windenergie als alternatieve energiebron, d.w.z. als aanvullende energiebron, werkt wel, ook op Mars! Ondanks de lage luchtdruk. In dat geval moet je gebruik maken van de periodieke stofstormen die er op Mars zijn.

ANTARCTIC/ALASKA-LIKE WIND TURBINES COULD BE USED ON MARS

Wind turbines designed to make electricity at the South Pole and in remote regions of Alaska may someday lead to similar wind machines for Mars bases, according to NASA scientists.

During missions to Antarctica, where there are about six months of darkness each year, NASA scientists first seriously considered modifying cold-weather wind machines so they could make vital electric power for bases on Mars. One reason scientists proposed use of wind power on Mars is that wind turbines still could generate electricity during month-long martian global dust storms that can make days on the red planet as dark as night.

"Wind power and solar power may complement each other on Mars. When you have a large dust storm blocking the sunlight on Mars, a wind turbine can still generate electricity," said scientist David Bubenheim of NASA’s Ames Research Center in California’s Silicon Valley.

"Only during dust storms on Mars is there enough wind energy to operate a wind turbine," said Michael Flynn, another NASA Ames scientist. On Earth about 10 meters (33 feet) per second wind speed is needed to make electricity with wind turbines; on Mars about 30 meters (98 feet) is needed because of the extremely thin air, according to Bubenheim.

"What we are proposing is a hybrid wind-solar system," Flynn said. "This system would use solar cells to generate electricity during sunny periods, and a wind turbine to make electricity during dust storms."

"We’ve looked at wind profiles based on atmospheric computer models of Mars," Bubenheim said. A scheme of complementary wind and solar power appears to be an option, he added.

Hard data from Viking and Pathfinder missions to Mars do not indicate strong martian winds, according to Flynn. "But those missions did not collect data during dust storms on Mars. Global computer models and wind tunnel tests indicate very high winds are required to start and maintain a dust storm on the red planet," he said.

"Our goal is to demonstrate that the solar-wind hybrid system can compete with traditional energy production systems in rural environments above the Arctic Circle," Flynn said. "By demonstrating the feasibility of a system on Earth, we are beginning to address the feasibility for a system on Mars."

"We have been working with a private contractor, Northern Power Systems, of Waitsfield, Vt., to develop these types of hybrid wind-solar systems, one of which is called the village power system," he said. "This system is under development for use in rural Alaskan villages."

Wind turbines that are able to operate in extremely cold, windy areas are scheduled for testing in Kotzebue, Alaska, location of a wind power test farm. The wind turbine system to be used in the Alaskan village power system won R&D Magazine’s "R&D 100 Editors’ Award" in 2000.

"Originally, we were using the Amundsen-Scott South Pole Station, where there are about six months of darkness, as a Mars analog," Bubenheim said. "We were working with life support technologies, including growing fresh fruits and vegetables and recycling waste. Then we thought about using wind machines on Mars, too. People at both the South Pole Station and a space habitat have to be careful to efficiently use electricity," he explained.

Antarctica is sufficiently remote that getting diesel oil in is difficult, according to Bubenheim. The key issue at the South Pole, Mars and Alaska is maintainability in extreme environments. Wind machines must be able to operate in conditions of low temperature, frost and the presence of abrasive materials, such as sand, he said.

https://www.nasa.gov/centers/ames/news/ ... _72AR.html

[xplosive]

Tropico-ontwikkelaar werkt aan Mars-koloniesimulator

Door Mark Hendrikman, zaterdag 13 mei 2017 11:13

Gameontwikkelaar Haemimont Games werkt aan een koloniesimulator die zich afspeelt op de planeet Mars. Net als Tropico, de gameserie waar de ontwikkelaar om bekend staat, heeft Surviving Mars een humoristische ondertoon.

Surviving Mars is op vrijdag aangekondigd door uitgever Paradox Interactive. Doel van de game is om een kolonie op de planeet te bouwen en deze ook in stand te houden. Dat betekent dat spelers koepels moeten plaatsen waarin een levensvatbare atmosfeer onderhouden wordt. Vervolgens kan binnenin deze koepels de daadwerkelijke kolonie gebouwd worden. Spelers moeten onder andere voedsel verbouwen, onderzoek naar nieuwe technologie doen en drones maken om het zware werk te verzetten zoals mijnbouw.

Paradox vertelt verder dat iedere kolonist in de game aparte eigenschappen heeft die zich uiten in zaken waar ze juist heel goed of slecht in zijn. Dit heeft weer zijn weerslag op de andere kolonisten en op de kolonie in zijn geheel. Daarnaast zijn er mysterieuze gebeurtenissen en voorwerpen op Mars die erg veel voor- of tegenspoed aan een kolonie bezorgen. Als voorbeeld geven de ontwikkelaars een vreemde bol die buiten een koloniekoepel verschijnt. Wat er binnenin de bol zit is niet duidelijk en spelers moeten zelf op onderzoek uit gaan.

De game moet uitkomen voor Windows, macOS en Linux, maar wanneer dat gebeurt, is nog niet bekend. Er zal geen multiplayermodus zijn, maar de game krijgt wel ondersteuning voor mods. Van de game zijn direct een trailer en meerdere screenshots getoond.

Update, 12:21: hoewel het niet bij de aankondiging van de uitgever staat, komt de game toch ook uit voor de Xbox One en PlayStation 4. De release vindt ergens in 2018 plaats. Dat blijkt uit de officiële site van de game.

[xplosive]

 

Mining the moon for rocket fuel to get us to Mars

May 15, 2017 10.04am AEST by Gary Li, Danielle Delatte, Jerome Gilleron, Samuel Wald, And Therese Jones

Forty-five years have passed since humans last set foot on an extraterrestrial body. Now, the moon is back at the center of efforts not only to explore space, but to create a permanent, independent space-faring society.

Planning expeditions to Earth’s nearest celestial neighbor is no longer just a NASA effort, though the U.S. space agency has plans for a moon-orbiting space station that would serve as a staging ground for Mars missions in the early 2030s. The United Launch Alliance, a joint venture between Lockheed Martin and Boeing, is planning a lunar fueling station for spacecraft, capable of supporting 1,000 people living in space within 30 years.

Billionaires Elon Musk, Jeff Bezos and Robert Bigelow all have companies aiming to deliver people or goods to the moon. Several teams competing for a share of Google’s US$30 million cash prize are planning to launch rovers to the moon.

We and 27 other students from around the world recently participated in the 2017 Caltech Space Challenge, proposing designs of what a lunar launch and supply station for deep space missions might look like, and how it would work.

The raw materials for rocket fuel
Right now all space missions are based on, and launched from, Earth. But Earth’s gravitational pull is strong. To get into orbit, a rocket has to be traveling 11 kilometers a second – 25,000 miles per hour!

Any rocket leaving Earth has to carry all the fuel it will ever use to get to its destination and, if needed, back again. That fuel is heavy – and getting it moving at such high speeds takes a lot of energy. If we could refuel in orbit, that launch energy could lift more people or cargo or scientific equipment into orbit. Then the spacecraft could refuel in space, where Earth’s gravity is less powerful.

The moon has one-sixth the gravity of Earth, which makes it an attractive alternative base. The moon also has ice, which we already know how to process into a hydrogen-oxygen propellant that we use in many modern rockets.

Roving Luna
NASA’s Lunar Reconnaissance Orbiter and Lunar Crater Observation and Sensing Satellite missions have already found substantial amounts of ice in permanently shadowed craters on the moon.

Those locations would be tricky to mine because they are colder and offer no sunlight to power roving vehicles. However, we could install big mirrors on the craters’ rims to illuminate solar panels in the permanently shadowed regions.

Rovers from Google’s Lunar X Prize competition and NASA’s Lunar Resource Prospector, set to launch in 2020, would also contribute to finding good locations to mine ice.

Imagining a moon base
Depending on where the best ice reserves are, we might need to build several small robotic moon bases. Each one would mine ice, manufacture liquid propellant and transfer it to passing spacecraft. Our team developed plans to accomplish those tasks with three different types of rovers. Our plans also require a few small robotic shuttles to meet up with nearby deep-space mission vehicles in lunar orbit.

One rover, which we call the Prospector, would explore the moon and find ice-bearing locations. A second rover, the Constructor, would follow along behind, building a launch pad and packing down roadways to ease movements for the third rover type, the Miners, which actually collect the ice and deliver it to nearby storage tanks and an electrolysis processing plant that splits water into hydrogen and oxygen.

The Constructor would also build a landing pad where the small near-moon transport spacecraft we call Lunar Resupply Shuttles would arrive to collect fuel for delivery as newly launched spacecraft pass by the moon. The shuttles would burn moon-made fuel and would have advanced guidance and navigation systems to travel between lunar bases and their target spacecraft.

A gas station in space
When enough fuel is being produced, and the shuttle delivery system is tested and reliable, our plan calls for building a gas station in space. The shuttles would deliver ice directly to the orbiting fuel depot, where it would be processed into fuel and where rockets heading to Mars or elsewhere could dock to top up.

The depot would have large solar arrays powering an electrolysis module for melting the ice and then turning the water into fuel, and large fuel tanks to store what’s made. NASA is already working on most of the technology needed for a depot like this, including docking and fuel transfer. We anticipate a working depot could be ready in the early 2030s, just in time for the first human missions to Mars.

To be most useful and efficient, the depot should be located in a stable orbit relatively near both the Earth and the moon. The Earth-moon Lagrangian Point 1 (L1) is a point in space about 85 percent of the way from Earth to the moon, where the force of Earth’s gravity would exactly equal the force of the moon’s gravity pulling in the other direction. It’s the perfect pit stop for a spacecraft on its way to Mars or the outer planets.

Leaving Earth
Our team also found a fuel-efficient way to get spacecraft from Earth orbit to the depot at L1, requiring even less launch fuel and freeing up more lift energy for cargo items. First, the spacecraft would launch from Earth into Low Earth Orbit with an empty propellant tank.

Then, the spacecraft and its cargo could be towed from Low Earth Orbit to the depot at L1 using a solar electric propulsion tug, a spacecraft largely propelled by solar-powered electric thrusters.

This would let us triple the payload delivery to Mars. At present, a human Mars mission is estimated to cost as much as US$100 billion, and will need hundreds of tons of cargo. Delivering more cargo from Earth to Mars with fewer rocket launches would save billions of dollars and years of time.

A base for space exploration
Building a gas station between Earth and the moon would also reduce costs for missions beyond Mars. NASA is looking for extraterrestrial life on the moons of Saturn and Jupiter. Future spacecraft could carry much more cargo if they could refuel in space – who knows what scientific discoveries sending large exploration vehicles to these moons could enable?

By helping us escape both Earth’s gravity and dependence on its resources, a lunar gas station could be the first small step toward the giant leap into making humanity an interplanetary civilization.

[xplosive]

The caged drones
that could help the first settlers on Mars
explore the red planet's mysterious landscape

By Harry Pettit for Mailonline, PUBLISHED: 13:15 BST, 24 May 2017 | UPDATED: 16:23 BST, 24 May 2017

The European Space Agency (ESA) has developed a 'crash-proof' drone to fly on missions to Mars and beyond.

The new drones could one day help Martian settlers explore lava tubes on the planet by mapping out tight spots that humans cannot reach.

The drone, surrounded by a protective spherical cage and equipped with thermal cameras, deliberately bumps into its surroundings in order to build a 3D-map.

On Mars these maps will help drones and other exploratory equipment to navigate through hard-to-reach areas.

One of the crash-proof drones was tested during a training run in a set of narrow caves in Sicily this week to mimic the conditions of small spaces on Mars.

Equipment for work on the red planet will need to be sturdy, and ESA has been testing a range of technology in underground caves to make sure it's up to the task.

ESA astronaut Luca Parmitano took geological samples at the site and flew the Flyability drone on a number of test runs.

Course coordinator Francesco Sauro, an experienced caver and field geologist, said: 'The drone used its thermal camera to map how the cave continued all the way to an unexplored area featuring water, impossible to reach for humans. These tests will help us understand which technologies can be used in future exploration of lava tubes on Mars, for example.'

ESA's strategy sees humans and robots working together to explore and build settlements on planetary bodies, as well as improve our understanding of the origins of life in our Solar System.

The agency has been testing equipment, techniques and working methods in caves for many years to prepare for space missions.

Exploring caves parallels the exploration of outer space - from a lack of sunlight, to working in cramped spaces, to relying on equipment for safety.

The space agency calls the outings Cooperative Adventure for Valuing and Exercising human behaviour and performance Skills, or 'CAVES', courses.

The new drone's CAVES-X1 expedition was carried out by scientists at the La Cucchiara caves near Sciacca, Sicily.

While these activities are normally arranged for training astronauts, course designer Loredana Bessone said: 'We now want astronauts to take part in existing scientific caving and geological expeditions – scientific exploration does not get more real than this.'

The team arrived on 19 May and spent two days exploring the area, which includes a 100-metre-deep (330 ft) abyss.

As this cave reaches temperatures of 37°C (99°F), the explorers also tried out cooling vests – another similarity to astronauts in spacesuits.

[xplosive]

 

A Mars Survival Guide:
Finding Food, Water, and Shelter on the Red Planet

By Peter Rejcek - May 28, 2017

Classical science fiction tales about Mars have often been about bug-eyed Martians invading Earth for its precious resources. The reality is that within the next two decades—with the usual caveats about technical and budgetary limitations—humans will be the ones invading the Red Planet.

This year NASA unveiled its latest plan to hopscotch across 140 million miles to the solar system’s fourth planet from the sun. The strategy calls for building a lunar station in orbit around the moon to serve as a sort of staging area for deep-space missions to Mars. Dubbed Deep Space Gateway, the manned outpost will be the launching pad for the Deep Space Transport, the agency’s version of the USS Enterprise.

By the early 2030s, an astronaut not named Matt Damon may put the first human footprint on a celestial body since 1969. He or she will need some nifty gadgetry to make life possible on a cold, inhospitable world far, far from the nearest Home Depot.

Water, water everywhere
The evidence that there is water on Mars is overwhelming. Surface streaks on the Red Planet that ebb and flow over time have led scientists to conclude that liquid water is indeed present. Last year, NASA announced it had also found a vast reservoir of ice frozen beneath the planet’s rocky surface.

Still, for the early travelers to Mars, none of these sources of water may be readily available, or they may be energetically too expensive to access. Instead, future astronauts may use a type of water harvester first developed by scientists at the University of California, Berkeley.

The solar-powered device uses a special metal-organic framework (MOF) to pull water out of the air in conditions as low as 20 percent humidity. The research was published last month in the journal Science.

The prototype was able to harvest about three quarts of water from air in 12 hours using two pounds of MOF. MOFs combine metals like magnesium with organic molecules in a tinker-toy arrangement to create rigid, porous structures to store gases and liquids.

“If the relative humidity level on Mars is around 20 percent or more, I do not see why this device can’t work there,” says Omar Yaghi, a co-author on the paper at UC Berkeley who first invented MOFs about 20 years ago, in reply to an email from Singularity Hub.

While the water harvester would be a boon to parched areas on Earth, such a device would also be useful on bone-dry Mars, where despite desert-like conditions, relative humidity at night can reach 80 to 100 percent—more than enough to suck water out of the alien atmosphere.

Yaghi’s team is already at work on cheaper and more efficient MOFs for water vapor sorption. “It is only a matter of time for this technology to be economically competitive with others. This is a significant step towards future water safety and security, as I call it ‘personalized water.’”

See Yaghi describe how the water harvester works in the video below.



A 3D blueprint for building civilization
It seems that we can 3D print just about anything these days—even working ovaries. The ability to manufacture tools and parts will help Mars colonists, who will likely find themselves restricted to just one piece of carry-on luggage.

A team at Northwestern University recently demonstrated the ability to 3D print structures using Martian and lunar dust. Well, not real off-world dust but NASA-approved copies that simulate their size and shape. The researchers, led by Ramille Shah, used what they call a 3D “painting” process that employs novel inks that her lab has used previously to print things like graphene and carbon nanotubes.

The research was published earlier this year in Nature Scientific Reports.

The 3D-painted material, composed of 90 percent dust by weight, is as flexible and tough as rubber, according to a press release from the university. It can be “cut, rolled, folded, and otherwise shaped after being 3D painted.” Making interlocking bricks like Legos is even possible.

"For places like other planets and moons, where resources are limited, people would need to use what is available on that planet in order to live," says Shah, an assistant professor at Northwestern's McCormick School of Engineering and of surgery in the Feinberg School of Medicine. “Our 3D paints really open up the ability to print different functional or structural objects to make habitats beyond Earth.”

Home away from home
NASA is developing its own solution for habitats on the Red Planet. It’s an igloo.

Technically, the “Mars Ice Home” is a large, inflatable inner tube-like structure that would incorporate materials extracted from the planet and encased by a shell of ice.

The idea behind the inflatable part of the structure is that it would be lightweight to transport. Why ice? Water is an excellent shielding material against radiation, one of the biggest hazards facing humans on deep-space missions. Prolonged exposure can cause cancer or even acute radiation sickness.

An alternative would be to bury housing, labs and other buildings below the surface, forcing the explorers to live a troglodyte existence. The Mars Ice Home offers better views.

“All of the materials we’ve selected are translucent, so some outside daylight can pass through and make it feel like you’re in a home and not a cave,” says Kevin Kempton, principal investigator for the Mars Ice Home project at NASA’s Langley Research Center, in a press release.

An apple a day
It’s unclear if sci-fi blockbuster The Martian did anything to boost potato sales, but researchers are developing sophisticated self-sustaining grow facilities to supply future astronauts with fresh fruits and vegetables.

One effort is a collaboration between NASA, the University of Arizona (UA) and private enterprise. The Bioregenerative Life Support System, or BLSS, is a hydroponic growth chamber that doesn’t need soil (or, thankfully, human feces) to produce food.

The closed-loop system starts with water enriched with nutrients. The nutrient-enriched water supports the root system of the plants. The system is mutually beneficial to people and plants, as the former expel carbon dioxide, which is absorbed by the vegetation. The plants, in turn, produce oxygen as part of the photosynthetic process.

“We began our first major project in 2004. We designed and had built a food growth chamber at the South Pole [in Antarctica]. It’s still down there working right now,” says Gene Giacomelli, director of the Controlled Environment Agriculture Center at UA and former principal investigator on the BLSS project.

BLSS was featured at Biosphere 2, a closed ecological system owned and operated by UA for biological research.



Challenges ahead
Of course, there’s quite a bit of work ahead before astronauts start growing red delicious apples on the red planet. NASA and its commercial partners are still developing the next-generation rockets that will do all the heavy lifting for those future missions. Other projects are under way to build the deep-space habitat modules that will carry humans to Mars.

There are still serious obstacles to overcome. For example, there is the problem of radiation. Researchers funded by the European Space Agency recently announced that they produced a device that mimics space radiation to study its threats and to develop solutions to mitigate its effects on people and equipment. A review of aerospace medicine is currently under way as part of the effort to help humans stay fit and healthy in deep space.

And there’s the human drama of being far from home. Are people mentally tough enough to survive such a years-long journey? One study using people wintering in Antarctica is attempting to find out.

This year will mark the 60th anniversary of the beginning of the Space Age, when Russia launched the Sputnik satellite. Reaching Mars in less than a century since that historic moment represents a new future for the human race—one that begins with today’s technological innovations.

[Pilgrim]

Marsrover Curiosity ontdekt dat Mars langdurig vloeibaar water herbergde

Caroline Kraaijvanger, 31 mei 2017

Het suggereert dat het tijdvak waarin leven op de rode planeet kon ontstaan en standhouden langer duurde dan gedacht.

Marsrover Curiosity rijdt momenteel rond in de Gale-krater. En daar heeft de rover nu iets opmerkelijks ontdekt. Rond breuken in het gesteente bevindt zich gesteente dat lichter van kleur en rijk aan silica is. De onderzoekers duiden het lichte gesteente aan met de naam ‘halo’. En wat deze halo’s suggereren, is dat er zelfs lang nadat het meer in de Gale-krater verdampt was, nog grondwater stroomde.


Hier zie je de ‘halo’s: lichter gekleurd gesteente rond breuken in de Gale-krater. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech.

Grondwater
Curiosity trof de halo’s aan in afzettingen die ontstonden in de gloriedagen van het kratermeer. Maar ook in veel jonger gesteente dat waarschijnlijk door de wind in de Gale-krater is afgezet, nadat het kratermeer reeds was opgedroogd. In het hart van de halo’s is de concentratie silica hoog. De onderzoekers denken dat silica hier is afgezet toen grondwater door de breuken stroomde. En blijkbaar vloeide dat grondwater dus zelfs nadat het meer was opgedroogd nog rijkelijk.

“Wat we zien is dat silica blijkbaar van heel oud sedimentair gesteente naar jongere gesteenten die daar bovenop zijn beland, is gereisd,” vertelt onderzoeker Jens Frydenvang. “Het doel van de missie van NASA’s Curiosity-rover was vaststellen of Mars ooit leefbaar was. En de rover heeft dat met succes gedaan, door aan te tonen dat de Gale-krater ooit een meer bevatte met water dat we zelfs zouden kunnen drinken. Maar we weten nog altijd niet hoelang dit leefbare gebied standhield. Wat deze vondst ons vertelt is dat zelfs toen het meer verdampte nog veel langer dan gedacht substantiële hoeveelheden grondwater aanwezig waren.”



En daarmee lijkt ook het tijdvak waarin leven zoals wij dat kennen – en dat niet zonder water kan – op Mars kon ontstaan en standhouden, omvangrijker dan gedacht. Of het grondwater dat zelfs na het verdampen van het meer in de Gale-krater door eventuele levensvormen gebruikt kon worden, is overigens nog niet bewezen.

https://www.scientias.nl/marsrover-curi ... herbergde/

[Pilgrim]

"Mars was ooit vijf keer zo nat als de hedendaagse aarde"

Tim Kraaijvanger, 6 juni 2017

Wetenschappers hebben berekend hoeveel water er nodig was om de valleien op Mars te vormen. In een nieuw paper melden zij dat de rode planeet natter was dan gedacht.

Onderzoeker Wei Luo en zijn collega’s beweren in een paper in het wetenschappelijke vakblad Nature Communications dat Mars een warm klimaat had en dat er sprake was van een actieve hydrologische cyclus. Zij geloven dus dat water uit de oceanen verdampte en dat het ooit regende op de rode planeet. De wetenschappers hebben computeralgoritmes ontwikkeld om de hoeveelheid water op Mars te berekenen. Ze keken daarbij naar de diepten van alle Martiaanse valleien.

“Onze meest voorzichtige schattingen laten zien dat er tien keer meer water nodig was om de valleien te eroderen dan voorheen gedacht”, aldus Luo. In het paper spreken de auteurs over een minimale watermassa van 6.860.000.000.000.000.000 kubieke meter, oftewel 6,86 triljoen m3. Dat betekent dat Mars waterrijker was dan de hedendaagse aarde. Op aarde ligt momenteel namelijk zo’n 1,4 triljoen kubieke meter water, volgens het USGS.

“Water werd gerecycled op Mars en stroomde regelmatig door de valleien”, vervolgt Luo. “Omdat de rode planeet een grote oceaan had, was er een waterkringloop mogelijk.”

Toch zijn er nog steeds vragen. Als Mars veel vloeibaar water op zijn oppervlak had, dan was de kleine planeet lekker warm. “Maar Mars is verder verwijderd van de zon dan de aarde”, zegt Luo. “Toen de zon jonger was, was de ster minder fel. Kortom, er is meer bewijs nodig om onze theorie te ondersteunen.”

Een ander onderzoeksteam beweerde in januari dat Mars vier miljard jaar geleden warm werd gehouden door een uit de hand gelopen broeikaseffect. Interacties tussen methaan, koolstofdioxide en waterstof zorgden voor warmere perioden, waardoor het water vloeibaar op het Martiaanse oppervlak bleef liggen. Hoewel Mars in relatief korte tijd afkoelde en opdroogde, stroomde er zeer recent nog vloeibaar water op Mars. In 2014 vonden wetenschappers sporen in een krater, die erop wijzen dat hier 200.000 jaar geleden water stroomde.

https://www.scientias.nl/mars-was-ooit- ... gse-aarde/

[Pilgrim]

Marsreiziger heeft een grote kans om kanker te krijgen

Tim Kraaijvanger, 7 juni 2017

Een reis naar Mars is niet zo goed voor je gezondheid. Wetenschappers presenteren de resultaten van een nieuw model, waaruit blijkt dat de kans op kanker twee groter is dan voorheen gedacht.

Eerdere onderzoeken hebben al aangetoond dat kosmische straling gezondheidsrisico’s met zich meebrengt. Op aarde worden we beschermd, maar in de ruimte beschadigen ijzer- en titaniumatomen de cellen waar ze doorheen reizen.

“Wie Mars wil verkennen, is minimaal 900 dagen onderweg”, vertelt onderzoeker Francis Cucinotta van de universiteit van Nevada. “Er zijn schilden die beschermen tegen straling, maar die helpen maar een klein beetje.”

Mutaties in gezonde omgevingscellen
In het nieuwe model houden de onderzoekers er rekening mee dat er ook kanker kan vormen in gezonde cellen die zich rondom beschadigde cellen bevinden. “Kosmische straling vernietigt de kern van een kern en veroorzaakt mutaties, die uiteindelijk leiden tot kanker”, vervolgt Cucinotta. “Beschadigde cellen sturen signalen naar nabije gezonde cellen, waardoor ook gezonde cellen zin krijgen om zich te muteren. Dit vergroot de kans op kanker.”

Tien tot 24 procent
Maar hoe groot is die kans dan? “Conventionele modellen gaan uit van een sterftekans van vijf tot twaalf procent, wanneer iemand een jaar in de ruimte verblijft”, vertelt Cucinotta. “Het nieuwe model verdubbelt deze kans. De kans dat iemand overlijdt aan kanker veroorzaakt door straling is dus tien tot 24 procent.”

Roken versus ruimtereis
Het lijkt wel alsof een ruimtereis naar Mars gevaarlijker is dan roken. “Eigenlijk kun je die twee niet met elkaar vergelijken, want voor een astronaut is het een beroepsrisico,” vervolgt Cucinotta in gesprek met Scientias.nl. “De gevolgen van een ruimtereis zijn veel groter dan wanneer iemand rookt. Blootstelling aan kosmische straling leidt niet alleen tot een grotere kans op longkanker, keelkanker en hart- en vaatziekten – zoals ook voor rokers geldt – maar ook tot andere kankers (o.a. maag, lever, borst, brein, leukemie, etc), staar en cognitieve schade.”

Paper
Het paper ‘Non-Targeted Effects Models Predict Significantly Higher Mars Mission Cancer Risk than Targeted Effects Models’ is onlangs verschenen in het wetenschappelijke vakblad Scientific Reports.

https://www.scientias.nl/marsreiziger-g ... r-krijgen/

[Pilgrim]

kolonisatie van Mars nu ook op papier

Caroline Kraaijvanger, 15 juni 2017

In een paper – verschenen in het blad New Space – onthult hij nauwgezet hoe we miljoenen mensen op de rode planeet kunnen krijgen.

Het paper heeft de veelzeggende titel ‘Making Humans a Multi-Planetary Species’ gekregen en is tot begin juli gratis te lezen. Musk doet in het paper uit de doeken waarom hij naar Mars wil en wat er allemaal bij komt kijken. Maar wat de multimiljardair vooral duidelijk wil maken, is een boodschap die door het hele paper resoneert: miljoenen mensen naar Mars sturen is mogelijk.

Waarom Mars?
“Soms vragen mensen zich af: ‘Er zijn toch nog andere plekken in het zonnestelsel? Waarom Mars?’,” zo schrijft Musk. Simpel: omdat er eigenlijk geen andere opties zijn. Venus is dichtbij, maar allesbehalve prettig om te wonen en werken. “Dan is er nog Mercurius, maar dat is veel te dicht bij de zon. We zouden naar één van de manen van Jupiter of Saturnus kunnen gaan, maar die zijn ver weg, veel verder van de zon, en veel lastiger te bereiken. Dus er blijft eigenlijk maar één optie over als we een multi-planetaire soort willen worden en dat is Mars. We zouden ook naar de maan kunnen gaan en ik heb echt niets tegen de maan, maar ik denk dat het lastig is om een multi-planetaire soort te worden op de maan, omdat deze veel kleiner is dan een planeet. De maan heeft geen atmosfeer. En is niet zo rijk aan grondstoffen als Mars. De dag duurt er 28 dagen, terwijl de Marsdag 24,5 uur duurt. Over het algemeen is Mars veel geschikter om op te schalen naar een zelfvoorzienende beschaving.”

Over het paper
Musk deed zijn plannen voor een interplanetaire bemande ruimtereis vorig jaar al uit de doeken tijdens een conferentie in Mexico. Het paper – voor iedereen inzichtelijk – kan gezien worden als een gedetailleerde samenvatting van zijn toespraak.

De financiën
Dat diverse ruimtevaartorganisaties al uitgebreid onderzoek gedaan hebben naar Mars helpt natuurlijk ook mee. Zo is er reeds onderzoek gedaan naar de atmosfeer van de rode planeet, de locatie van ijs en andere belangrijke grondstoffen, geschikte landingsplaatsen, enzovoort. Die kennis is heel waardevol als we een kolonie op Mars willen stichten, maar het is niet genoeg. Want de grootste hindernis als het gaat om het stichten van een kolonie op Mars is volgens Musk…geld. “Neem het Apollo-programma als voorbeeld: de kosten ervan liggen tussen de 100 en 200 miljard hedendaagse dollars en we stuurden 12 mensen naar het oppervlak van de maan.” Dat betekent dat die tickets een slordige 10 miljard kosten. Dat is niet goedkoop. En een ticket naar Mars zou waarschijnlijk nog iets duurder zijn. Maar weinigen kunnen zich zo’n ticket veroorloven. Dus dan lijkt het stichten van een miljoenen hoofden tellende kolonie al onmogelijk. De grootste uitdaging begint zich af te tekenen: de kosten moeten omlaag. “Als we de kosten van de verhuizing naar Mars grofweg gelijk kunnen maken aan de kosten van een gemiddeld huis in de VS – dat rond de 200.000 dollar kost – dan denk ik dat het heel waarschijnlijk is dat we een zelfvoorzienende samenleving op Mars kunnen stichten.”

Lagere kosten
Maar ja, hoe breng je die kosten omlaag? “Dat is niet gemakkelijk. Het klinkt onmogelijk, maar dat is het niet.” Musk somt een aantal maatregelen op die genomen moeten worden om Mars toegankelijk te maken voor een groot publiek:

– Hergebruik
Alles moet hergebruikt worden: van raketten tot ruimteschepen. Hij illustreert het effect dat dat heeft op de kosten aan de hand van een voorbeeldje. Stel je vliegt van Los Angeles naar Vegas. Dat kost je 43 dollar. Die kosten zijn laag, omdat het vliegtuig nog tal van deze ritjes gaat maken. Zou het vliegtuig na één rit worden gesloopt, dan zou datzelfde ritje je 500.000 dollar kosten. Natuurlijk is het veel gemakkelijker om de kosten van een vliegtuig terug te verdienen dan het is om de kosten van bijvoorbeeld een ruimtevaartuig terug te verdienen. Want een ruimtevaartuig zal, omdat je niet op elk moment naar Mars kunt vliegen, veel minder vaak – hooguit elke 2 jaar – passagiers vervoeren.
– Tanken in een baan rond de aarde
Hierdoor is het geheel van raket en ruimtevaartuig lichter bij lancering. En daardoor is de lancering goedkoper.
– Brandstof produceren op Mars
Dan kunnen de ruimtevaartuigen weer terugkeren naar aarde, noodzakelijk als we ze willen hergebruiken.
– Een slimme keuze maken als het gaat om de brandstof
De opslag en productie van die brandstof moet zo goedkoop mogelijk.

Uiteindelijk zou het met deze maatregelen mogelijk moeten zijn om mensen voor een bedrag lager dan 200.000 dollar te lanceren. En op termijn kan een ticket zelfs rond de 100.000 dollar gaan kosten. “Er is echt een manier om ervoor te zorgen dat iedereen die wil gaan, kan gaan.”

Het ruimteschip
In het paper doet Musk verder uit de doeken hoe het interplanetaire ruimteschip en de raket die deze naar Mars moet brengen er ongeveer uit zou moeten zien. Hij verwacht het ruimteschip met een jaar of vier wel gebouwd te hebben. En als het allemaal echt meezit, zou het mogelijk moeten zijn om dat ruimteschip met een jaar of tien op een geschikte raket te plaatsen. “Er zijn heel veel risico’s. Het gaat veel geld kosten. En er is een grote kans dat het ons niet gaat lukken, maar we gaan ons best doen om zoveel mogelijk vooruitgang te boeken,” schrijft Musk.

Wanneer het eerste met mensen gevulde ruimtevaartuig van Musk naar Mars vertrekt, is dus niet helemaal helder. Dat het hoogstwaarschijnlijk wel ergens de komende decennia gaat gebeuren, lijkt als een paal boven water te staan. Uiteindelijk hoopt Musk zeker 1000 ruimtevaartuigen te bouwen die met 100 mensen of meer aan boord elke twee jaar naar Mars vliegen. Het moet zo mogelijk zijn om in een tijdsbestek van 40 tot 100 jaar een zelfvoorzienende kolonie van 1 miljoen mensen of meer op Mars te krijgen.

https://www.scientias.nl/musk-zet-stapp ... op-papier/