Bijna-doodervaringen en uittredingen

Deze afdeling is voor algemene topics die niet passen in wat reeds voorzien is. Ze moeten wel aansluiten bij ons thema.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

MUSLIMS REVIVED FROM DEATH TELL CHILLING TRUTH OF ALLAH & ISLAM!
Gepubliceerd op 29 jul. 2016

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

¥ Where We GO After Death? # Mind Blow|| # Best Documentary 2015 | new Documentary 2015
Gepubliceerd op 2 jul. 2015

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17458
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Hans v d Mortel sr »

Pilgrim schreef:Where We GO After Death?
Gepubliceerd op 2 jul. 2015
Een vraag die iedere beoerenlul kan beantwoorden. Na de dood is het afgelopen. Nou ja, Jezus uitgezonderd dan. Die is dus voor janlul gestorven. Tenminste als het de bedoeling was te sterven voor de zonde van alle mensen. Het is toch te gek voor woorden dat mensen zo'n Jezus-verhaal serieus nemen. Hij boette voor 's mensen zonde. Eventjes slechts. Want na drie dagen zat zijn boetedoening er al weer op. Als oprechte liefhebber van de logica zouden je haren te berge moeten rijzen bij zulke religieuze volksverlakkerij. Dood is dood. De doden weten van niks. Hun gedachten verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Laatst sprak ik nog een dode, hij was zich van niks bewust en wist zich ook niks meer te herinneren. Zelfs niet dat hij dood was.

Kom op nou mensen, zo'n video ga ik echt niet bekijken uit nieuwsgierigheid, hooguit om te treuren vanwege het besef dat niet alleen mohammedanen en Jehovah's Getuigen idioten zijn, maar nog veel meer mensen die altijd wel een lichtpuntje in de duisternis van de woede van God waarnemen.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

There is Life After Death According to Quantum Physics

By Zayan Guedim - August 29, 2017

Afbeelding

According to Biocentrism, death is not the end of the journey, but « a » journey.
Life goes on in a parallel universe regardless of what happens to it in this one.

“Now he has departed from this strange world a little ahead of me.” Wrote Einstein in a condolence letter upon the death of his close friend, Michele Besso, in 1955. “That signifies nothing. For those of us who believe in physics, the distinction between past, present, and future is only a stubbornly persistent illusion.”

Einstein died merely a month after he wrote the letter and, apparently, he was right, as new scientific theories suggest that death, just like life, is but an illusion.

Quantum physics laws tells us that “life” is not made of matter but of vibrations that escape time and space.

Biocentrism, the Theory of Everything(?)
What happens when we die? Where does the human conscience come from? Does the brain perceive or create (then perceive) what we call reality? If consciousness doesn’t originate from the brain, then the presence of physical envelopes isn’t crucial for it to exist.

“I regard consciousness as fundamental. I regard matter as derivative from consciousness.” Said Max Planck, Nobel Prize-winning physicist, “We cannot get behind consciousness. Everything that we talk about, everything that we regard as existing, postulates consciousness.”

Biocentrism builds on that and goes on to suggest that consciousness creates the universe or reality, that time and space are mere illusions, manifestations in our minds, and that reality is determined by the observer.

Biocentrism and Relativity predict the same phenomena, but biocentrism, according to its fans, is superior because it does not need to imagine an extra dimension or new mathematics to be formulated.

Biocentrism claims that life is immortal and that it’s at the center of existence, reality, and the cosmos. By adding life and consciousness to the equation, biocentrism is believed by its adepts to be the theory of everything.

Life & Death According to Robert Lanza
Robert Lanza is a highly qualified scientist and a priori a very serious person. He’s specialized in stem cells, cloning, and regenerative medicine research. Lanza has a distinguished career with articles devoted to him in prestigious publications.

In 2014, he made the Time Magazine’s list of the 100 most influential people in the world, and in 2015, Prospect Magazine selected him as one of the “World’s Thinkers 2015”.

In 2009, Lanza published his book “BIOCENTRISM: How Life and Consciousness are the Keys to Understanding the True Nature of the Universe” in which he places biology above other sciences and calls for a switch from physics to biology to understand “everything”.



Dr. Lanza says that he thinks he is succeeding in the unification that Einstein would have failed to achieve, claiming that Einstein only considered reality from the physical side, without giving much thought to biology.

Lanza claims that quantum physics has proved the existence of life after death, that energy is immortal, and so is life.

For Lanza, we believe in death because we have been taught that we are dying, however, biocentrism says the universe exists only because the individual is aware of it.

Life and biology create this reality, and the universe itself does not create life. The concepts of time and space, according to Lanza, are simply tools of our imagination.

Last year, Lanza, along with astronomer Bob Berman, revisited his controversial theory in a new book, Beyond Biocentrism.

https://edgylabs.com/life-after-death-a ... m-physics/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

Consciousness Doesn’t Reside in the Brain: New Theory or Old News?

Christine Horner, Contributor | 12/25/2017 06:50 pm ET

Afbeelding

Do you know you are a multidimensional being? Your body isn’t big enough to contain you.

In recently published research produced by a team from the Blue Brain Project, neuroscientists applied a classic branch of math called algebraic topology in a whole new way to peer into the brain to discover it contains groups of neurons.

Each neuron group, according to size, forms its own high-dimensional geometric object, “We found a world that we had never imagined,” says lead researcher, neuroscientist Henry Markram from the EPFL institute in Switzerland. “There are tens of millions of these objects even in a small speck of the brain, up through seven dimensions. In some networks, we even found structures with up to 11 dimensions.”

And that’s just so far. The Swiss research initiative is devoted to building a supercomputer-powered reconstruction of the human brain.

As to the complexity of the brain and why so much of it remains a mystery, “The mathematics usually applied to study networks cannot detect the high-dimensional structures and spaces that we now see clearly.”

What consciousness is and where it resides is still only theory to date. In the September 2017 issue of NeuroQuantology, a peer-reviewed journal of neuroscience and quantum physics published a ground-breaking paper that could accelerate science’s understanding of consciousness:

“Our brain is not a “stand alone” information processing organ: it acts as a central part of our integral nervous system with recurrent information exchange with the entire organism and the cosmos. In this study, the brain is conceived to be embedded in a holographic structured field that interacts with resonant sensitive structures in the various cell types in our body.”

Essentially, Dr. Dirk K.F. Meijer, a professor at the University of Groningen in the Netherlands, hypothesizes that consciousness resides in a field surrounding the brain in another dimension. The entire body is a conduit and a collaborator with consciousness as a feedback loop.

If you enjoy science, just reading the abstract will leave you breathless and thrilled to see science is catching up with what the indigenous, sages, and mystics have known for thousands of years.

SCIENCE CATCHING UP WITH PAST

So, how did past and present “seers” come to understand consciousness before science?
It’s through direct experience by connecting with higher fields of consciousness, i.e., Universal Consciousness coupled with the observation of Nature that one can begin to see life’s bigger picture.

From the book, What Is God? Rolling Back the Veil: “The consciousness of Creation, what indigenous peoples call Ether, is the universal medium connecting and infusing the totality of existence as the defining force behind all matter. All that transpires in the seen world is symbolic of consciousness. This is where everything observed and processed through consciousness, whether on an individual or collective level becomes relevant. This is where all “meaning” and “purpose” are derived—through subjective experience on a local level, though all of life from a state of non-local totality has no other meaning than to exist; to BE.”

Written from the heart of direct experience, What Is God? mirrors many aspects of Dr. Meijer’s hypothesis. Summarizing the latter, your multidimensional energy field is a recursive looping toroidal field containing your aura. The brain is a receiver of the thoughts generated between your aura (energy field) in collaboration with other energy fields (higher/lower) consciousness.

Consciousness itself is multidimensional.

It will continue to take a multidisciplinary approach to research to begin to unravel the deeper mysteries of the Universe and humanity’s connection to the Cosmos. Meantime, imagine if our education system introduced this little-known fact to children their first day of school.

Wouldn’t you be excited to learn more about how the Universe works—science, math, and the spiritual world suddenly relevant, personal, and interconnected?

Might we take more responsibility for our actions, for each other and the world?

[Lees verder op de site.]

https://www.huffingtonpost.com/entry/co ... 0de8b066a7
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

When you die you KNOW you're dead: Scientists discover the mind still works after the body shows no sign of life and reveal people have heard their own death announced by medics

By Claudia Tanner For Mailonline - Published: 13:23 BST, 18 October 2017

Some report having seen light at the end of a tunnel, while others claim to have floated above their body, watching as medics save their lives.

But the reality of near-death experiences has always been debated.

Now scientists have discovered that a person's consciousness continues to work after the body has stopped showing signs of life – meaning they have awareness of their own death.

And there is evidence to suggest someone who has died may even hear their own death being announced by medics.

The findings echo the plot line of the new Hollywood re-make of 90s cult horror Flatliners, starring Ellen Page.

In the film a group of young doctors embark on a dangerous experiment by taking turns to chemically induce their heart to stop and flatline to find out exactly what happens in the afterlife.

A team from New York University Langone School of Medicine investigated the very same question through twin studies in Europe and the US of people who have suffered cardiac arrest and 'come back' to life, in the largest study of its kind.

Study author Dr Sam Parnia told Live Science: 'They'll describe watching doctors and nurses working and they'll describe having awareness of full conversations, of visual things that were going on, that would otherwise not be known to them.'

He said these recollections were then verified by medical and nursing staff who reported their patients, who were technically dead, could remember details of what they were saying.

Death of brain cells can take hours
Medically speaking, doctors define death based on when the heart no longer beats, which then immediately cuts off blood supply to the brain.

'Technically, that's how you get the time of death – it's all based on the moment when the heart stops,' explained Dr Sam Parnia.

'Once that happens, blood no longer circulates to the brain, which means brain function halts almost instantaneously.

'You lose all your brain stem reflexes – your gag reflex, your pupil reflex, all that is gone.'

The brain's cerebral cortex – which is responsible for thinking and processing information from the five senses – also instantly flatlines, says Dr Parnia. This means that within 2 to 20 seconds, no brainwaves will be detected on an electric monitor.

This sparks a chain reaction of cellular processes that will result in the death of brain cells. However, this can take hours after the heart has stopped, he explained.

And performing cardiopulmonary resuscitation (CPR) that hasn't successfully revived a patient can still result in sending some blood to the brain – about 15 percent of what it requires to function normally.

But brain cell death is still happening, just at a slightly slower rate, he said.

http://www.dailymail.co.uk/health/artic ... l-facebook
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

Net als een aantal anderen die in deze topic zijn genoemd (Robert Monroe, B.J. Eadie en Sten Oomen) maakte ook Henry Gruver een reis door het heelal. Henry Gruver staat vooral bekend als ziener die ook de ondergang van Amerika voorspelde.

Henry Gruver: After Death Trip Through Outer Space
GenSix Productions - Gepubliceerd op 5 jan. 2017

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17458
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Hans v d Mortel sr »

Waarom een man zijn vrouw voor een hoed aanziet
en een ander een bijna-dood-ervaring beleeft.
De psycholoog Chess Stetson en zijn team aan de Baylor University in Texas hebben zich afgevraagd of hersenprocessen versnellen wanneer we bang zijn. Ze namen een aantal proefpersonen mee naar de top van een bijzondere toren waarvan ze veilig dertig meter naar beneden konden vallen in een vangnet. Ze brachten bij elke proefpersoon een bijzonder polshorloge aan dat getallen deed aanflitsen in een tempo dat net iets hoger lag dan wat de proefpersoon kon bijhouden als hij rustig op de grond stond.

De onderzoekers redeneerden dat de angst van de proefpersonen tijdens de tweeënhalve seconde van hun val hun hersenen zou kunnen versnellen zodat zij de getallen op het horloge zouden kunnen waarnemen. Maar als ze niet in staat zouden zijn de getallen te lezen kon dit ook voortkomen uit iets wat niets te maken heeft met versnelde hersenactiviteit. Als we geldige conclusies willen trekken moeten de proefpersonen tijdens de hele angstaanjagende val hun ogen openhouden. Om er zeker van te zijn dat de ogen van een proefpersoon open blijven moet er met elke proefpersoon een onderzoeker mee naar beneden vallen.

Tijdens hun val kon geen van de dertien proefpersonen de flitsende getallen lezen. Het blijkt dat angst de hersenen niet versnelt en ons niet scherper doet waarnemen. Dit is in zekere zin teleurstellend. De neuroloog in mij zou graag zien dat de hersenen tijdens de crisis sneller zouden werken. Wat dit experiment daarentegen doet vermoeden is dat we het gevoel krijgen dat de tijd vertraagt of dat onze gedachten versnellen wanneer we in gevaar verkeren.

De verandering in de tijdsbeleving van de proefpersonen bleef zelfs na de val behouden. Voordat ze zelf van de toren sprongen startten en stopten ze een timer zoals ze zich voorstelden dat iemand anders in het net viel. Nadat ze zelf gevallen waren, werd hun gevraagd hun val te herbeleven en daarbij de duur met een stopwatch aan te geven. Proefpersonen dachten stelselmatig dat hun eigen val meer dan een derde deel langer had geduurd dan de val van iemand anders zoals ze zich die hadden voorgesteld.

De manier waarop we tijd beleven is complex en wordt nog maar onvolledig begrepen. Tijdens een crisis moeten de hersenen in snel tempo verschillende sensaties synchroniseren: zicht, geluid, lichaamspositie en beweging. De hersenen verwerken niet alle sensaties op dezelfde manier: kennis hebben van de positie van je rechter voet is tenslotte heel wat anders dan de banen die de hersenen gebruiken om elektromagnetische lichtgolven te verwerken.

Het hoeft ons niet te verrassen dat de hersenen tijdens een bijna-dood-crisis, herinneringen vormen en ophalen, ook al gaat dit gepaard met een gevoel van angst.

Wat is de manier waarop de hersenen het complex van gedachten, gevoelens, percepties en herinneringen coördineren? Wat gebeurt er wanneer bepaalde delen van de hersenen worden gestimuleerd, of buiten werking worden gesteld: waarom het slachtoffer van een beroerte in de linkerkant van zijn hersenen bijvoorbeeld de linkerkant van zijn lichaam negeert; of waarom een man zijn vrouw voor een hoed aanziet, zoals Oliver Sachs zo treffend beschreven heeft.
Oliver Wolf Sacks was een Brits neuroloog die vooral bekend is om zijn boeken over de menselijke kant van neurologische afwijkingen. Hij was hoogleraar neurologie aan de New York University en visiting professor aan de Universiteit van Warwick
Als een man zijn vrouw kan aanzien voor een hoed, dan is het lachen geblazen van hetzelfde laken een pak bij al die mensen die een zogenaamde buitenaardse bijna dood-ervaring hebben beleefd en het weten na te vertellen.

Overgenomen uit het boek: De goddelijke hersenstam van neuroloog Kevin Nelson
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17458
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Hans v d Mortel sr »

Pilgrim schreef:Net als een aantal anderen die in deze topic zijn genoemd (Robert Monroe, B.J. Eadie en Sten Oomen) maakte ook Henry Gruver een reis door het heelal. Henry Gruver staat vooral bekend als ziener die ook de ondergang van Amerika voorspelde.
En ik voorspel de ondergang van de Islam.

Lijkt mij ook meer dan logisch met de enige echte mislukte mensensoort in het geding. Let maar niet op al die wetenschappers. Die horen zichzelf graag praten. Meestal hebben ze geen idee waarom. Logisch. De mens heeft immers geen vrije wil.

En wat de doden betreft, zij zijn zich van geen kwaad bewust. Ook niet van het goede.
:roll:
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

New Scientific Theory Suggests That The Universe Is Conscious And We Are A Part Of A Giant Mind!

By Mary MeredithPosted on April 8, 2018

Afbeelding

WE ARE THE UNIVERSE BECOMING CONSCIOUS OF ITSELF!

Science and technology have relatively bridged the gap between man and the universe throughout the history of time. Yet there remains a lot more to be discovered.

From theories explaining gravity to establishing atoms as the building blocks of all matter, scientific developments have come a long way to introduce man into the hidden truths of the world.

Gregory Matloff, a veteran physicist based in New York City, talks about the idea of a “proto-consciousness field” that could extend through all of space.

This entity makes human similar to all other forms of matter in the universe. He discusses the possibility of the self-awareness of the universe.

The idea of a fully conscious universe seems vague. But it is in fact supported by many philosophers and scientists mostly from New York University. Matloff argues that panpsychism is too important to ignore.

“It’s all very speculative, but it’s something we can check and either validate or falsify,” he says.

Three decades ago, British physicist Sir Roger Penrose introduced a key element of panpsychism. His theory suggests that consciousness has its roots in the statistical rules of quantum physics.

In 2006, German physicist Bernard Haisch, proposed that the quantum fields that permeate all of empty space (the so-called “quantum vacuum”) produce and transmit consciousness. This consciousness then emerges in any sufficiently complex system with energy flowing through it.

Matloff began searching for astronomical objects that unexpectedly exhibit this behaviour. In doing so he made stars the subject matter of his study.

Matloff observed that some stars appear to emit jets that point in only one direction. This was an unbalanced process that could cause a star to change its motion.

He wondered if it was actually a wilful process. Maltoff hopes to observe these changes and alterations in the motions of stars not through philosophy but observational astrophysics.

Mind Out of Matter
While Maltoff studies stars to understand panpsychism, Christof Koch looks at humans to verify the same.

According to him the consciousness of the universe is linked to a close understanding of the neurological origins of the human mind.

“The only dominant theory we have of consciousness says that it is associated with complexity – with a system’s ability to act upon its own state and determine its own fate”, Koch says.

“Theory states that it could go down to very simple systems. In principle, some purely physical systems that are not biological or organic may also be conscious.”

He is a firm believer in the integrated information theory. His studies incline more towards establishing that the universe is not really conscious, but has an internal experience linked to our own.

https://hackspirit.net/tips/2018/04/08/ ... conscious/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17458
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Hans v d Mortel sr »

De doden zijn zich van niks bewust

Logisch toch? Dit artikel gaat dan ook over bijna-dood ervaringen. En bijna is nu eenmaal niet hetzelfde als helemaal. Hoe vaak moet ik dit nog uitleggen? Wie dit onderscheid niet kan maken moet vooral doorgaan met het consumeren van dit soort onzinnige quasi wetenschappelijke artikelen.

Een auto die op de snelweg rijdt en waarvan de motor plotseling stopt, staat NOOIT direct stil. Zo is het ook met de mens. Het hart stopt en het brein dendert nog wat door. Een hartstilstand kan gereanimeerd worden. Ook wil een stilstaand hart, zonder opgaaf van redenen, nog weleens weer uit zichzelf gaan kloppen. Of er altijd open gedaan wordt is dan de vraag. Maar een hart dat te lang stilstaat is sowieso reddeloos verloren. En daarmee ook het functioneren van de hersenen en de gehele mens. Logisch te begrijpen voor wie nadenkt en zijn eigen hersenen gebruikt.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

Afbeelding
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

De doodervaring van Billy

In deze topic is verscheidene keren het fenomeen vermeld dat je je met je ziel met een, zo lijkt het, oneindige snelheid door het heelal kan verplaatsen. Dat was het geval bij Betty Jean Eadie, Mellen-Thomas Benedict, Constantine Oomen, Robert Monroe en Henry Gruver. Een heel bijzondere ervaring waarin hier ook sprake van is wordt verteld door de schrijver Annie Kagan in haar boek ‘Berichten over het hiernamaals van Billy’. Het gaat over de doodervaring van haar broer Billy, die overleden is als gevolg van een ongeluk omdat hij teveel drugs had ingenomen. Het is dus geen bijna doodervaring maar een echte doodervaring, want Billy is immers echt overleden en waarbij Annie Kagan als medium fungeert. Het verhaal is zo fascinerend dat ik een gedeelte uit het boek hier wil citeren. Het gaat om een aantal fragmenten uit de laatste hoofdstukken, waarin Billy een verre reis maakt naar... wie weet waar?
Kosmisch geluid [hoofdstuk 23]
[...] Als ik tegen je praat hoor je dezelfde stem tegen je spreken in dezelfde taal die je altijd hebt gehoord. Ik gebruik mijn Billy-stem voor jou, prinses. We gebruiken geen woorden waar ik ben. Jozef en ik gebruiken telepathie om naar elkaars gedachten te luisteren. Het zijn niet echt gedachten. Ze zijn zoveel mooier dan gedachten. Deze beter-dan-gedachten klinken als symfonieën die zo prachtig zijn dat je je niet eens kunt voorstellen hoe prachtig.
[...]
Er is een constant achtergrondgeluid dat me doet denken aan de natuurlijke geluiden op aarde, zoals wind, regen of golven. Hoewel het muzikaler is dan dat, dus ik ben er vrij zeker van dat de muziek door bepaalde instrumenten wordt gecreëerd. De geluiden lijken op zachte, droomachtige violen en cello's, dwarsfluiten, hoornen en harpen. Er is hier ook sprake van een ritme, maar dat is niet regelmatig. Het is een kloppen dat constant verandert.
[...]
Trouwens, als je je erop afstemt, kun jij daar waar jij nu bent deze kosmische geluiden horen, want ze zijn overal. Je kunt ze echter niet horen met je gewone oren... alleen met je spirituele. Zelfs als je gewone oren deze muziek konden horen, dan zouden ze te druk zijn met honderden andere dingen om naar deze geluiden te luisteren. Je innerlijke spirituele oren kunnen ze horen, maar die zijn ook te druk met het luisteren naar honderden verschillende gedachten.
[...]
En soms, zusje van me, zo af en toe, hoor ik een stem, een vrouwelijke stem die in de verte in een taal zingt die ik nog nooit heb gehoord en die ik niet versta. Deze stem heeft de allure van hoe ik denk dat een sirenenlied klinkt, maar de stem kan niet toebehoren aan een zogenaamde sirene, omdat zij mannen de dood in lokten en zoals je weet ben ik al een tijdje geleden overleden [lacht]. Dit zingen is zo bedwelmend dat als ik het hoor, ik altijd meer wil. Ik ben niet meer gewend om iets te willen, maar ik zweer je dat niemand het verlangen naar deze stem kan weerstaan.

[De stem van de vrouw die hij hoort is vermoedelijk van de geest of godin die hij later zal ontmoeten met de naam Shvara Lohana.]

Het sterven van herinneringen [hfdst 30]
[...] Billy was al een behoorlijke tijd niet verschenen. Ik was nu gewend geraakt aan zijn komen en gaan, en ik keek er naar uit om te weten wat er nu op de agenda zou staan. Op een leigrijze ochtend in mei, samen met getik van de regen...

Ik ben er nog en spreek nog steeds tegen je vanaf een onbekende, onuitspreekbare afstand. Ik ben nog steeds hier ook al had ik meteen na mijn begrafenisplechtigheid in Jamaica een ander soort begrafenis. Ik ging door het sterven van mijn herinneringen.
Op aarde koesteren we onze herinneringen, en dat is prima. Zo moet het ook zijn. Maar je moet begrijpen dat waar ik ben, er geen wens is om iets te bewaren, om je aan het verleden vast te houden. Vreemd hoe Jozef en ik het leven dat ik heb geleefd met zoveel toewijding hebben bestudeerd om het dan vervolgens gewoon los te laten. Ik denk dat ik bezig was met het losmaken van mijn herinneringen. Nou, ik ben nog steeds mezelf, alleen dan zonder mijn ervaring. En ik kan met enige autoriteit zeggen dat het heerlijk bevrijdend is.
Als ik zeg dat mijn herinneringen verdwenen zijn, bedoel ik niet dat ik me niets meer herinner van de aarde, want dat doe ik wel. Maar wat er daar met me gebeurde, mijn banden met dat specifieke leven, die zijn nu losgemaakt... uitgezonderd die met jou, mijn zus. En dat is iets enorm groots en ongebruikelijks... Er wordt een uitzondering gemaakt in het belang van het boek.
Hoe zijn mijn herinneringen gestorven? Ik zweefde door het sterrenstof en wachtte op mijn heilig schrift om me naar mijn volgende herinnering te brengen toen er puur wit licht van boven mij naar beneden kwam. Normaal gesproken was het licht veelkleurig. Ook kwam Jozef niet langs voor de lichtshow zoals hij normaal gesproken zou doen. Dat waren aanwijzingen dat er iets anders stond te gebeuren.
Toen het witte licht me raakte, werd het een zeer specifieke herinnering: de herinnering van duizenden witte lichtjes die mijn versleten tweeënzestigjarige lichaam in en uit gingen, mijn ziel losmaakten van mijn lichamelijke ik. Ik had deze lichten eerder gezien. In mijn herinnering over mijn geboorte waren het dezelfde lichten die mijn ziel aan mijn babylichaam vastmaakten. Ik denk dat mijn dood een stuk gemakkelijker voor ze was [lacht].
In de kern van mijn gestorven herinnering zag ik mezelf rennen met mijn armen omhoog. Mijn ogen had ik gericht op de nachtelijke hemel en ik zei een gebed op terwijl ik naar de te snel rijdende auto rende. Toen de auto mij raakte, voelde ik me enorm verlost terwijl ik door een ander soort sterven ging. Mijn heilig schrift had zich ontrold en al mijn herinneringen explodeerden als een supernova.
De explosie van mijn herinneringen zorgde ervoor dat ik door de ruimte schoot. Ik bewoog door een sterrenloze hemel langs enorme vormen die leken op een soort wezens. Ik ging zo hard langs ze heen dat ik niet met zekerheid kan zeggen wat ze waren. En die prachtige vrouwelijke stem waarover ik je had verteld. Die stem leidde me als een radar door de duisternis, trok me weg van mijn verleden.
Mijn herinneringen achterlaten betekende dat ik behoorlijk ver moest reizen.
Het verliezen van ervaringen, plaatsen, mensen... dat is waarvoor we zo bang zijn als we sterven. Maar maak je geen zorgen. Je zult er meer dan klaar voor zijn als het zover is. Als je in een geurige tuin gevuld met allerlei weelderige bloemen en planten was en je in je hand een gekreukelde zwart-witfoto van een plek die je je vaag herinnerde hield, zou je het dan vervelend vinden als je die foto zou kwijtraken? De herinneringen die ik had, zelfs de beste, kun je niet vergelijken met dichter bij de bron komen. En dat is wat er gebeurt. Mijn reis brengt me dichter bij de goddelijke aanwezigheid.
Heel ver weg in de verte zie ik een stralende schijf licht. Dit is een licht dat ik nog nooit eerder heb gezien. De goddelijke aanwezigheid schijnt zichzelf te hebben verzameld in een geconcentreerd, puur wit licht. Terwijl ik in de richting van dit licht beweeg, roept het me... niet de ik die ik op aarde was. Het roept me bij de naam van mijn ziel, de ziel die ik was voordat ik de hogere werelden verliet om naar de aarde te gaan.


Voor het eerst kwam Billy's stem niet vanaf de rechterkant. Hij kwam rechtstreeks van boven en ging door de bovenkant van mijn hoofd naar binnen door iets wat voelde als een trechter. Violet licht straalde door deze trechter en verlichtte een klein deel in mijn hersenen waardoor ik buitengewoon wakker werd. [...]

Shvara Lohana
[...] Terwijl het mei-zonnetje als een topaas de hemel in rees...

Goedemorgen, zusje. Hier ben ik weer, je verslaggever ter plaatse, die tot je komt vanuit een nieuwe dimensie.
Voor het eerst sinds ik ben overleden, sta ik op vaste grond, maar de grond hier lijkt op niets wat ik ooit heb gezien. De grond is lichtgevend en nogal ruw als ongeslepen diamanten. Denk aan foto's van het maanoppervlak. Waar ik ben, is het landschap ook kaal en rotsachtig met kraters en heuvels, maar in plaats van stoffig, is het glinsterend en transparant. Alles in deze glimmende wereld, zelfs de roze lucht, ziet eruit alsof het is gemaakt van gekristalliseerd licht.

[...]
Plotsklaps, opeens, sta ik voor de mooiste vrouw die ik ooit heb gezien. Het woord 'mooi' voldoet zo slecht. Ze moet wel van een andere soort zijn of een hoger wezen. Ze is twee keer zo groot als ik en erg slank. Haar gezicht is prachtig! Het lijkt op een gouden parel met exotische trekken. Ze doet me denken aan de godinnen die ze in India verafgoden.
Haar voeten zijn versierd met ringen en enkelbandjes, en ze raken de grond niet. Haar jurk van schitterende blauwe saffieren, die afgezet zijn met robijnen, waaiert achter haar uit. Ze heeft dik zwart haar tot haar middel, en een gouden licht omringt haar hoofd als een tiara. Heb je ooit gezien dat de maan van goud leek? Dat is het enige op aarde dat slechts vaag haar luminescentie omschrijft. Als ze in de lucht zweeft, bewegen haar handen volgens een soort mystieke dans.
O, Annie. Ik ben nog nooit zo verliefd geweest!

[...]
Terwijl ik voor mijn godin sta, verandert mijn uiterlijk. Ik word langer en dunner en over het geheel genomen zie ik er nu meer uit als zij. Ik noem haar 'mijn godin' omdat ze op de een of andere manier van mij is.
Voor de eerste keer beweegt mijn godin haar perfecte robijnrode lippen. Het is haar stem, die bedwelmende stem die klinkt als een fluit en die ik de hele tijd heb gehoord. Ze zingt haar naam: Shvara. Het geluid vult me als een mysterieus parfum waar ik al die tijd naar op zoek was.

[...]
Dan zingt de godin haar volledige naam: Shvara Lohana. [...]

Ik [Annie Kagan] zocht op internet om te zien of de naam Shvara iets betekende. Ik was verrast dat Shvara de afgekorte vorm van I-shvara, een woord uit het Sanskriet, is. Sanskriet is de heilige taal van het oude India. Dus Billy's beschrijving van Shvara als een Indiase godin was geen toeval.
Wat me het meest verrukte was echter dat ik erachter kwam dat in de hindoetraditie Shvara oppergod betekende. En als Shvara een vrouwelijke vorm aanneemt, dan is ze niets minder dan de oppergodin, de enige echte godin boven alle anderen. [...]

De parade van zielen
[...] Shvara Lohana draait zich om. Een gebouw dat omringd werd door een waas verschijnt in de richting waarin ze kijkt. Creëerde ze deze met haar blik? Ik denk niet dat het gebouw er eerder was. Ik ben opgewonden omdat ik geen gebouwen heb gezien sinds mijn dood. Als de waas is opgetrokken, zie ik een gebouw dat parelachtig wit is en dat grote zuilen in de stijl van Griekse of Romeinse architectuur heeft. Het is zo enorm groot dat het lijkt of er geen begin of eind aan zit en het is niet vast. Het golft. Er vormt zich een brug van waar we zijn tot aan het Witte Gebouw, dus ik gok dat we daar naartoe gaan.
[...]
Shvara kijkt over haar schouder naar mij en glimlacht. Ik ben zo blij hier te zijn, dat ik kan uitrusten van het werk dat ik op aarde heb gedaan en mijn godin mag volgen in de richting van het Witte Gebouw. Als we dichterbij komen, zie ik dat er een ontelbaar aantal bruggen naar het gebouw leiden. Voor het eerst sinds ik aan deze kant ben, zie ik mensen zoals ik. Ieder van hen loopt over zijn of haar eigen brug in de richting van het Witte Gebouw. We zijn niet echt meer mensen, we zijn zielen. Elke ziel lijkt op zijn zwevende groepsleider.
[...]
De groepsleiders zijn wezens die niet bestaan op aarde, en ieder van hen is zeer speciaal. Ze hebben allemaal datzelfde gouden licht rond hun hoofd. Sommigen zijn grootse strijders met een schild en een zwaard, en ze zijn enorm sterk. Sommige leiders zien er gewoontjes en nederig uit afgezien van hun enorme aura's die op gekleurde edelstenen lijken en die meer dan tien keer zo groot zijn als zij. Sommigen zien eruit als een professor en dragen perkamenten rollen die zijn uitgerold en die ze achter zich aan slepen. Een groepsleider heeft fluorescerend haar en rijdt op een gigantische rode leeuw, of misschien is hij voor een deel leeuw. Ik weet het niet. Een andere leider lijkt een mix te zijn van een man, een dolfijn en de zon.
Er zijn groepsleiders die ik zou beschrijven als adembenemende godinnen, zoals Shvara. Ik ben zo blij dat mijn leider is wie ze is. Maar ik denk dat iedereen zich gelukkig voelt en denkt dat hij of zij de juiste leider heeft.
[...]

Shvara's lied vult me met wat ik zo ontoereikend medeleven noem. Ik voel zo'n tederheid voor de parade van zielen die in de richting van het Witte Gebouw lopen. Elk had zijn eigen verhaal, zijn eigen worstelingen, zijn eigen pad dat hem hierheen heeft geleid.
Hoe nobel is de reis van ieder mens, van het goddelijke tot stof en weer terug. Hoe dapper moetje zijn om een lichaam binnen te gaan en de dans van het bestaan te dansen, alleen maar om alles te verliezen waarvan je dacht dat het waar was op het moment dat de dood zich aandient.
Als we het einde van de brug naderen, is mijn bewustzijn kristalhelder. Ik ben er klaar voor, maar ik weet niet waarvoor.
[...]

De poort
De maand juni scheen te exploderen met kleuren toen het venster naar de wereld van mijn broer weer openging.

Als Shvara en ik het einde van de brug bereiken, zie ik de anderen niet langer. Ze zijn een andere kant opgegaan. We staan voor een poort die in de stenen muur van het Witte Gebouw is gemaakt. De stenen golven en geven een iriserende glans af alsof ze zijn bedekt met een laagje parelmoer. Ze zien er zo verweerd uit dat het lijkt alsof ze daar al sinds het begin der tijden zijn. Misschien is dat ook zo. De muur zelf is zo hoog dat ik het eind ervan niet kan zien. Maar de poort is smal en slechts een klein beetje groter dan Shvara Lohana. Het zijn echter niet de kleuren van de stenen of de poort die mijn aandacht vasthouden. Het zijn de wijsheden van de Lohana die in de stenen staan gekerfd.
Mijn godin leidt me naar de glinsterende muur. Ze houdt haar delicate handen slechts een paar centimeters van de steen af en nodigt me uit hetzelfde te doen. Ik ben nog nooit zo dicht bij haar geweest, en tot mijn verbazing, word ik vervuld met kennis in plaats van verlangen. Stof valt naar beneden in de poort terwijl mijn eigen wijsheden zichzelf in de muur kerven. Vier regels en mijn naam worden op de stenen geschreven. Wat een bijzonder moment! En hoewel ik me niet herinner hoe ik mijn regels opschreef, ik begrijp hun wijsheid.
Mijn godin gaf me raad voor de wijsheden die ik in mijn leven schreef. Ze stond toe dat ik naar de aarde ging en toen weer hier terug kwam. Net als kinderen, moeten we erop uitgaan en avonturen beleven in de wereld. Het is een voorrecht en de moeite waard. Maar weet dat het weldadige koninkrijk waarnaar ik ben teruggekeerd achter de droom van de wereld ligt.
Terwijl het stof van de stenen gaat liggen in de poort, spreekt Shvara een zegen over me uit. Hotep! Hotep! In het gebied van mijn derde oog heb ik een verlangen dat zo mystiek is dat er geen woorden voor zijn om het te beschrijven. Ik kan er niets aan doen en moet wel antwoorden met: Hotep!
Nu hoor ik het... de stemmen van mijn zielengroep, duizenden bekende, zalige stemmen die van binnenuit de poort komen. Ze zingen me lof toe. Deze lof heeft niets zelfingenomens. Het is lof voor mijn ziel die de menselijke reis heeft gemaakt en lof dat ik weer thuis ben gekeerd. Herinneringen, vergeten herinneringen over mijn spirituele familie, komen in mij naar boven, wenken me de poort in. Hun gezang trekt me in de richting van de doorgang en terwijl ik naar binnen ga, verblindt het licht in de poort mijn ogen. Het enige wat er nu voor mij bestaat is het koor van mystieke stemmen. Ik zie ze niet, ik hoor slechts het vreugdevolle zingen van mijn zielengroep die mij opnieuw welkom heten zoals Mahler's Achtste.


Hè? Mahler's Achtste? Wat voor soort aanwijzing gaf Billy me nu? Had Gustav Mahler een achtste symfonie gecomponeerd? En als dat zo was, wat had dat dan te maken met het zingen van Billy's zielengroep?
Mijn hartslag ging tekeer terwijl ik op internet zocht naar antwoorden. Toen ik een filmpje op YouTube vond van de finale van Mahler's Achtste symfonie, de Chorus Mysticus, klikte ik op de afspeelknop.
Een koor van honderden hemelse stemmen zong prachtige muziek die gevuld was met licht. Ik keek weer naar Billy's aantekeningen. 'Het enige dat er voor me bestaat is het koor van mystieke stemmen... opnieuw welkom heten zoals Mahler's Achtste.' [...]

De grot van de gouden lotus
[...] Toen de stemmen van mijn groep zwakker werden en mijn gezichtsvermogen terugkeerde, was ik verrast dat ik, in plaats van in het Witte Gebouw, mij bevond in een veld met rode en paarse rozen. Maar Annie, je hebt nog nooit rozen zoals deze gezien. De felle neonkleurige bloem is in bloei tien keer groter dan de bloemen die je op aarde hebt, en de bloemen zijn ook zo vol leven datje ze echt kunt zien groeien.
[...]
Recht voor me zie ik een gouden koepel van licht. Terwijl ik dichterbij kom, zie ik dat het een grot is. Afbeeldingen van bloemen zijn rond de versierde ingang gekerfd. Ik kan door de ingang zien dat mijn godin binnen op me wacht.
Shvara zweeft boven een kring van gouden lotusknoppen die naast een stille vijver ligt. Trouw aan haar ware natuur, heeft de liefde van mijn eeuwigdurende leven andere kleren aangetrokken. Ze draagt een gouden gewaad, zo doorschijnend dat ik een glimp van haar lichaam eronder kan zien. Ik zal nooit gewend raken aan haar aanwezigheid of haar schoonheid. Haar halfgesloten ogen geven haar een dromerig en verleidelijk uiterlijk. Als ik niet beter zou weten, zou ik zeggen dat ze met me flirt.

[...]
Shvara duikt naar beneden en zingt iets over elke lotusknop. Acht gouden bloemen gaan één voor één open. In het hart van elke bloem zit een vlam die een bepaalde tint paars of rood is. Dit zijn de vlammen van mijn vorige levens.[...]

Eén enkele knop, groter dan de andere, komt vanuit diep van binnen de vijver omhoog. Ik ben verrast. Deze knop is geheel bedekt met modder. Ik heb niet eerder modder gezien aan deze zijde. De modderige bloem trilt en bloeit in het gouden licht van de grot. Terwijl Shvara de violette vlam van mijn laatste leven in het hart van de bloem giet, lost de modderige korst op. De blaadjes van alle lotusbloemen beginnen te bewegen alsof het de snelle vleugels van een kolibrie zijn. Ze draaien en botsen tegen elkaar en worden pure energie-uitbarstingen terwijl de gouden bloemen van mijn levens uit elkaar geblazen worden. Ik ben getuige van de ceremonie die mijn wedergeboortecyclus beëindigt.
Shvara stijgt op uit de rokerige explosie. Ze is zoals altijd prachtig Ze biedt me een kopje aan dat gevuld is met de melkachtige nectar uit de vijver. De nectar smaakt zo onbekend, dat het moeilijk is hem op te drinken. Hij is zoet, maar verbazingwekkend scherp. Je zou dit elixer nooit kunnen drinken als je er niet klaar voor was. Ik ben er amper klaar voor, maar ik drink het op.
Als de rookwolk de bovenkant van de grot bereikt, vormt het een gouden draak met brandende ogen. Hij is woest, maar ik ben helemaal niet bang. De toewijding van de draak voor mij is overduidelijk. Hij is mijn draak op de manier waarop Shvara mijn godin is.
Mijn draak heeft me tijdens mijn vele levens gediend. Mijn beschermer kwam in verschillende gedaantes tot mij: een geliefd huisdier, een onverwachte meevaller, de aardige daad van een vreemdeling, een toevallige ontmoeting die geluk bracht, de vriend die verscheen toen ik hem nodig had... dat waren de uitingen van zijn toewijding.
Ik voel zo'n diepe dankbaarheid dat ik hem op een bepaalde manier eer wil bewijzen. Ik schenk de nectar van het kopje in mijn hand en bied het hem aan. Terwijl mijn draak drinkt, word ik overvallen door een verlangen. Dit moment is er één dat ik vast wil houden.
Mijn trouwe draak buigt zijn hoofd, raakt met zijn voorhoofd mijn voorhoofd aan, en met een wild, onzelfzuchtig, moedig gebaar breekt hij de grot open en vernietigt hem met zijn kracht. Dan verdwijnt mijn draak als rook die opstijgt.
Ik sta nu voor de grote leegte van het absolute. Ik ben klaar om de leegte in te gaan.
Maar voordat ik ga, wil ik je het volgende vertellen.
Het leven is een goddelijke, mysterieuze impuls die geproefd moet worden en dan moet worden losgelaten. Hoewel alles in je leven voorbestemd is om te veranderen, wens ik dat de zoetheid van het hemelse elixer dat jij en ik samen hebben gedeeld voor altijd op je lippen blijft hangen.
Ik nam vorm aan om de tijd binnen te gaan. Ik ging de tijd binnen om deel te nemen aan de creatie. Mijn bestemming is niet langer het aardse rijk, dus ik ga nu de grote leegte binnen en zal voorbij de tijd reizen.
Shvara neemt mijn hand en we stijgen op in complete duisternis. Als mijn godin me laat gaan, word ik de leegte in geschoten. Ik ga verder dan de creatie... voorbij het manifest... buiten de tijd. Ik ga een wereld van niet-bestaan binnen... geen licht, geen geluid, geen wezens. Ik heb het elixer geproefd en ik ben niet bang
Deze donkere reis leidt me ver weg van de aardse wereld en alle niveaus van het leven na dit leven waar ik doorheen heb gereisd. Ik ga van ergens naar ergens anders en ik zal nooit meer terugkeren.
Ik word het alles in het niets.
De regendruppel keert terug naar de oceaan, maar er is geen oceaan, er is niets. Wees niet verdrietig, want doordat ik niets ben, ben ik ook alles: ik ben het universum, ik ben licht, ik ben Lohana, ik ben een ziel, ik ben een koning, een drugsverslaafde, een heilige en een bedelaar.
Ik ben het alles in het niets, het niets in het alles. Dat is wat het goddelijke is: alles en niets.
Ik ben vele keren geboren en doodgegaan, en hoewel ik niet zal terugkeren, ben ik teruggekeerd omdat ik alles ben dat ooit was en ooit zal zijn. Ik ben het lijden, ik ben de genade, ik ben de waarheid, ik ben het toneelstuk, de acteur, het decor, de regisseur en het publiek. Net als de schaduw nooit het licht kan zijn, kan het verhaal dat ik vertel nooit de absolute waarheid zijn, maar misschien dat deze pagina’s een tijdelijk voorproefje van het eeuwigheidselixer kunnen geven.


[...] Ik stapte in mijn auto en reed naar de oceaan in de hoop dat de enorme uitgestrektheid ervan me zou troosten en me het gevoel zou geven dichter bij Billy te zijn. Ik stond voor de brekende golven en hoorde Billy weer: ik zal je nooit verlaten... en toen was hij weg. [...]

[Billy laat hierna nog één keer van zich horen als hij over een enorme afstand verteld van zijn ontmoeting met hogere oppergeesten die hij de ‘Broeders van het witte licht’ noemt.]

Broeders van het witte licht
[...] Eind november toen de bomen hun bruinoranje bladeren lieten vallen zag ik net voor zonsopgang een dikke straal wit licht boven me.
Goedemorgen. Billy's stem was behoorlijk veranderd, hij klonk nu veel lager. Ik merkte dat hij van ergens veel verder weg tegen mij praatte, maar ik hoorde hem duidelijk.

Een wervelende lichtstraal, witter dan elk denkbaar wit, brak door de leegte heen en trok me terug in het bestaan. Als een embryo in een baarmoeder, werd ik weer de ziel die al mijn levens leefde.
De lichtstraal haalde mijn ziel zonder lichaam uit de leegte naar een gebied waar het licht zo dik is dat het als sneeuwvlokken neervalt. Ik bewoog door dit sneeuwachtige licht, het licht dat de smetteloze aard van het absolute onthult totdat ik aankwam in het huidige moment.
In de verte zie ik een landschap met bergen, die bedekt zijn met sneeuw. Op de witte toppen staan schaduwachtige figuren, maar de schaduwen zijn wit in plaats van donker. De figuren zien eruit alsof de sneeuw van hun hoofd op hun voeten valt. Ik kan de figuren niet goed zien. Hun gezichten en lichaamsvormen zijn een witte, wazige storm. Slechts hun wapperende mouwen en handen zijn scherp afgetekend. Ze zijn lang en gracieus, en de stralen schieten uit hun vingers.

[...]
De meeste broeders van het witte licht gaan nooit naar de aarde, maar hun absolute licht mengt zich met jouw wereld en beschermt het. Als je je richt op het witte licht, zoals je doet bij mijn stem, dan weet ik zeker dat je het zult voelen.
[...]
Stralen uit de handen van de verschillende broeders reiken naar mij en verbinden zich aan mijn vingertoppen. Ik word één met hun licht, maar o, ik wil dat je weet, dat moet je begrijpen, dat ze gelukkig niet mij zijn. Ze zijn zoveel meer dan ik. Door hen word ik een eerste aanzet tot de goddelijke bron: een geest. Van een pure ziel ben ik een pure geest geworden. En als geest zal ik het systeem van de aarde en alle hemels achter me laten en verdergaan naar een ander universum. Ik heb mijn aardse vermomming afgeworpen, mijn leven, mijn drama, mijn muziek. Alles laat ik achter, zelfs mijn ziel.
Ik ga nu naar een ander universum als een flikkerende lichtstraal het onbekende tegemoet, flikkerend als een vlam van de pure geest die bij bewustzijn is en dan weer niet, flikkerend van zijn naar niet-zijn en weer terug. Terwijl ik dat doe, vraag ik slechts de volgende dingen. Speel deze rol voor mij. Wees de Scheherazade van de reis na mijn dood, blijf luisteren naar mijn stem, en onthoud voor altijd en eeuwig dat ik van je houd.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

Hier nog een voorbeeld van een negatieve bijna doodervaring, maar met een goed einde.
Businessman’s near-death experience in hell transformed his life

By Mark Ellis — August 29, 2013

Afbeelding
Matthew & Nancy Botsford

He was attending a business convention with his brother and another family member when random shots sprayed a crowd outside an Atlanta restaurant.

Three intoxicated young men were denied entrance to the eatery and retaliated with a burst of nine-millimeter bullets from an Uzi submachine gun. One of the shots entered the back of Matthew Botsford’s head, lodging itself in the frontal lobe of his brain.

“They were angry, so they took a shot straight up the sidewalk,” says Matthew. “If you took a hypodermic needle, heated it up, and stuck it in your head, that’s what I felt,” he says. “It was a searing hot pain, then things went black.”

His body slammed to the pavement and the last thing he remembers is the cold, hard cement amid “inky” darkness.

He was at the edge of death – if not clinically dead — three times after his heart stopped once on the sidewalk, once in the ambulance, and once in the emergency room of Piedmont Hospital. But weak vital signs returned and doctors induced a coma that lasted 27 days to reduce brain swelling.

Matthew’s wife, Nancy, described the horrifying ordeal in her book, “A Day in Hell; Death to Life to Hope” (Tate Publishing).

Prior to this incident, Matthew had a minimal belief in God. “I knew there was a God and that Jesus is His son,” he recalls. “But never had I made a commitment to say Jesus is the Way or made any effort to get to know Him.”

“It was all about me. I had my own plans. At 28-years-old, I felt young, vibrant, and strong.”

When the lights went out, Matthew entered a different conscious reality. “Immediately, I shifted from the temporal realm I lived in, to the eternal realm of hell,” he recalls.

In the book, Matthew describes a horrifying scene in what he believes was hell, with his body suspended in midair, arms outstretched, shackled with ancient black chains clasped around his wrists and ankles, suspended over a deep glowing red abyss.

He saw four-legged creatures roaming about in apparent agony, as they attempted to stay clear of flowing lava. Smoke billowing up from the magma seemed to carry the souls of the lost. He heard awful screams emanating from the depths of hell. None of the screams were intelligible — just cries of pain, loss, and anguish.

“It was obvious by the countless screams I heard, I was not down there alone, yet isolated. I was in my own torment.”

The lava flow got closer to Matthew, and globules of magma splashed on his shins and feet, which burned his flesh to the bone. “I smelled my own flesh searing and burning away. I saw and felt my flesh re-form only to be burned off again and again.”

Demons with dark oval eyes looked at him, judging and mocking him. “I could see some of the faces of these demons, and bodies…short and stout covered with scales and horns of varying numbers, sizes and lengths upon their heads, denoting their levels of authority in Satan’s realm.”

“Demons with sharp teeth peeled the skin off his back side, which resulted in tremendous pain. I heard the sound of my skin being ripped off in ribbon-like fashion. I smelled their stench like rotten carcasses or rotten flesh. Over and over and over this repeated itself. There was to be no end to the torment. I understood this was to be an eternal existence for me.”

On the night of the shooting, Nancy was at their home in Michigan waiting for a phone call from Matthew. When he didn’t call, she went to bed at 11:00 thinking something wasn’t right.

She woke up at 2:00 a.m. with a sick feeling in the pit of her stomach. Matthew’s father called moments later and Nancy’s first words were, “Is he alive?”

When she flew to Atlanta that morning with Matthew’s parents, she didn’t know the severity of his condition.

Like Matthew, Nancy had only a nominal faith in God, and did not even think about praying on the journey to the hospital.

A nurse informed her for the first time Matthew was shot in the head, and tried to prepare her for her first visit to his bedside. In ICU, she saw Matthew’s head wrapped up, with numerous wires and tubes protruding from his body. Believing his passing to be imminent, five organ harvesters stood nearby with red and white containers and began to pressure her to sign agreements for his vital organs.

Later in the afternoon she met with the doctor, who provided little reason for hope. “I took out a grapefruit-sized portion of brain matter, skin, skull, and bullet fragments,” he began. “But I had to leave the bullet in place in the frontal lobe because it was so impacted.”

Afbeelding
Bullet lodged in Matthew’s brain.

“He has a 30% chance of making it through the night,” the doctor said. “Even if he lives, he may have paralysis or, due to the brain injury, need to be institutionalized.”

The bleak assessment was too much for Nancy to bear and she stood up abruptly and left the room, apparently in shock. “I was losing it,” she recalls. “I couldn’t comprehend his words. This was more than I could handle.”

She started to walk down the hallway, but then something unusual happened. She felt a hand grab her right shoulder. She whirled around, thinking it might be her mother, but no one was there.

“Instantly I knew it was Jesus!” she says. “It was a touch from Jesus. Every cell of my body knew it was Him.”

She ran back to ICU, knelt down by Matthew’s bed, and began to pray fervently. “Lord, bring back my husband. Bring back his personality, his heart. Even if he’s in a wheelchair, I promise to stay with him.”

It is impossible to know the time that elapsed between Nancy’s prayer and Matthew’s rescue from hell. But in response to her prayer, help appeared in the most dramatic way, as Matt recounts:

“In my realm in hell, I saw a massive finger begin to protrude in from the outside which led into the entirety of a man’s hand.” He says the hand was cracked and creviced like any man’s hand, yet of “great age” and massive size.

“This hand of God methodically descended towards me and grasped me about my waist, instantaneously causing the shackles to drop off, demons to flee, blackness, fear and hopelessness to be vanquished.”

Matthew recalls hearing heavenly music and saw a brilliant white light. Then he heard a voice that sounded like thunder, a bolt of lightning and mighty rushing waters say, “IT’S NOT YOUR TIME!”

When Matthew awakened from his coma, he was paralyzed on his left side, weighed 95 pounds, and had the functional capabilities of an infant. For the next two years, he endured intensive rehab to re-learn “everything.”

After his rehab, he asked one of his neighbors about finding a church. The neighbor invited him to The Rock Church in Gainesville. At first, Matthew and Nancy cried throughout the worship. There was a “gradual unveiling” for them as they both grew in faith.

“The moment I believed there wasn’t a question,” Matthew says. “Yes, Lord! I get it now. I finally understand.”

Matthew still has some paralysis on his left side and wears a brace on his right leg. But he would not trade the gunshot and the day in hell for anything. “I still have deficits,” he says. “But I was spiritually dead and that bullet brought me to such a great life. I would never have known Jesus. I can say I was in the right place when I was shot.”

Matthew and Nancy started Seeds of Love Ministries and frequently share their testimonies with churches and other groups.

They want everyone to understand what is at stake between heaven and hell. “I don’t want anyone else to experience what I experienced,” Matthew says. “People need to have an answer to a huge question: ‘Where will you spend eternity?’”

http://blog.godreports.com/2013/08/busi ... -his-life/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

Why death is just an illusion - thought provoking video
theJourneyofPurpose TJOP - Gepubliceerd op 10 aug. 2016

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
mercator
Berichten: 19672
Lid geworden op: do nov 06, 2008 1:36 pm
Locatie: Vlaanderen

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door mercator »

Ik zelf ben bij een operatie in juni verleden jaar zowat een half uur dood geweest. Dat werd me pas maanden later verteld toen ik klachten had aan mijn ribben. Die waren gekneusd door dat reanimatie toestel. Anders had ik daar dus nooit iets over geweten. Dus geen wit licht aan het eind van een trap, mijn "geest" of wat dan ook zweefde niet rond boven de operatietafel.
De Ideale Mens is een negroïde transsexueel in een rolstoel
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

Atheist College Professor dies and sees hell and demons. It changed his life, part 1
JULIETT ZOYA - Gepubliceerd op 3 okt. 2014



Atheist College Professor dies and sees hell and demons. It changed his life, Part 2
JULIETT ZOYA - Gepubliceerd op 3 okt. 2014



Deathbed Visions - Hospice Nurses Share Their Stories.
NDE Accounts - Afterlife Stories - Gepubliceerd op 13 apr. 2014



A MUSLIM DIED AND SAW MUHAMMAD IN HELL
peniel ngonde - Gepubliceerd op 12 okt. 2018

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

AFTER DEATH YOU'RE AWARE THAT YOU'VE DIED, SCIENTIST SAY

December 26, 2018

Afbeelding

Death just became even more scary: scientists say people are aware they’re dead because their consciousness continues to work after the body has stopped showing signs of life. That means that, theoretically, someone may even hear their own death being announced by medics.

The claim was made by Dr Sam Parnia, director of critical care and resuscitation research at NYU Langone School of Medicine in New York City.

He and his team are looking at people who suffered cardiac arrest, technically died, but were later revived. It’s the largest study of its type ever carried out. Some of those studied say they had awareness of full conversations and seeing things that were going on around them, even after they were pronounced dead.

These accounts were then verified by the medical and nursing staff who were present at the time. Death is defined as the point at which the heart no longer beats, and blood flow to the brain is cut off.

Dr Sam Parnia said:

“Technically, that's how you get the time of death – it's all based on the moment when the heart stops. Once that happens, blood no longer circulates to the brain, which means brain function halts almost instantaneously. You lose all your brain stem reflexes – your gag reflex, your pupil reflex, all that is gone.”

However, there’s evidence to suggest that there’s a burst of brain energy as someone dies. In 2013 researchers at the University of Michigan looked at the electrical signals inside the brains of nine anaesthetised rats having an induced heart attack. They saw activity patterns which are linked to a “hyper-alerted state” in the brief period after clinical death.

Dr Parnia said:

“In the same way that a group of researchers might be studying the qualitative nature of the human experience of 'love', for instance, we're trying to understand the exact features that people experience when they go through death, because we understand that this is going to reflect the universal experience we're all going to have when we die.”

https://www.physics-astronomy.org/2018/ ... 7O9JZ0BfW4
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

10 yr. Old Jeremy Taken to Heaven, told of Future Events (Shocking!)
29 mei 2017

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Pilgrim »

“Illusion of Death” –‘In the Quantum Universe We Exist Indefinitely’

Posted on Jul 5, 2019 in Featured Articles, Physics, Science

Afbeelding

The renowned mathematical physicist, Sir Roger Penrose at the University of Oxford and researchers at the Max Planck Institute for Physics in Munich suggest that the physical universe that we live in is only our perception and once our physical bodies die, there is an infinite beyond. Some believe that consciousness travels to parallel universes after death.

“The beyond is an infinite reality that is much bigger... which this world is rooted in. In this way, our lives in this plane of existence are encompassed, surrounded, by the afterworld already... The body dies but the spiritual quantum field continues. In this way, I am immortal.”

While scientists are still in heated debates about what exactly consciousness is, the University of Arizona’s Stuart Hameroff and Penrose conclude that it is information stored at a quantum level. Penrose agrees –he and his team have found evidence that “protein-based microtubules—a structural component of human cells—carry quantum information— information stored at a sub-atomic level.”

“Beings From the Previous Eon” –Sir Roger Penrose and Joe Rogan: Is Alien Life Out There?

Penrose argues that if a person temporarily dies, this quantum information is released from the microtubules and into the universe. However, if they are resuscitated the quantum information is channeled back into the microtubules and that is what sparks a near death experience. “If they’re not revived, and the patient dies, it’s possible that this quantum information can exist outside the body, perhaps indefinitely, as a soul.



In “Beyond Biocentrism: Rethinking Time, Space, Consciousness, and the Illusion of Death,” Robert Lanza asks “does the soul exist?” The theory he propounds says we’re immortal and exist outside of time. Biocentrism postulates that space and time are not the hard objects we think. Death does not exist in a timeless, spaceless world. His new scientific theory suggests that death is not the terminal event we think.



“There are an infinite number of universes, and everything that could possibly happen occurs in some universe. Death does not exist in any real sense in these scenarios. All possible universes exist simultaneously, regardless of what happens in any of them. Although individual bodies are destined to self-destruct, the alive feeling—the ‘Who am I?’- is just a 20-watt fountain of energy operating in the brain. But this energy doesn’t go away at death. One of the surest axioms of science is that energy never dies; it can neither be created nor destroyed. But does this energy transcend from one world to the other?”

“Beyond the Big Bang” –A New Field – ‘The Erebon’ – Makes Up Dark Matter, Hints at a Prior Universe

The Daily Galaxy via Robert Lanza and Sunday Guardian Live

https://dailygalaxy.com/2019/07/illusio ... kgREE0z7AE
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17458
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

Re: Bijna-doodervaringen en uittredingen

Bericht door Hans v d Mortel sr »

Afbeelding

De bekende acteur Peter Faber was vijf dagen ‘klinisch dood’
De acteur moest geopereerd worden aan zijn hart, maar werd vijf dagen in coma gehouden. Sindsdien weet hij dat God niet bestaat. "Ik heb geen engelen gezien, geen wit licht, geen mooi strijkorkestje gehoord, niets."
De acteur wekt de indruk teleurgesteld te zijn. Maar geen zorgen. Wie eenmaal echt dood is zijn al zijn mogelijke zorgen én heimelijke verlangens voorgoed verloren.

Hoe dan ook heb ik er niks op tegen dat alle doden die in de smaak van God terecht zijn gekomen hun intrede mogen doen. Overigens vraag ik mij af wie eventjes is uitgetreden tijdens zijn bijna-dood-ervaring en een kijkje mocht nemen in hogere sferen, al beloond is door God. Ik bedoel hiermee dat hij hoogstwaarschijnlijk een zondaar is die in onbehagen is gevallen bij God en kan fluiten naar de eeuwige zaligheid. Maar omdat God als rechtvaardig wordt beschouwd heeft die persoon toch even mogen 'ruiken' aan het hemelse godsgenot.

Ik benoem dit als kinderachtig gedrag van God. Een volwassen god onwaardig.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Plaats reactie