De legende van het “rechtse gevaar”: hoe de media de laatste jaren zijn veranderd
Posted op april 1, 2019 door Rommel
De media berichten bijna dagelijks over het “rechtse gevaar”. Met deze grotendeels volledig subjectieve berichtgeving is het de moeite waard om naar de naakte feiten te kijken.
Vandaag kunt u in de Spiegel de kop “
Rechtse extremisten – Oostenrijk, de Identitariërs en de terrorist van Christchurch” lezen. Het is interessant dat dit artikel oorspronkelijk was betiteld als: “Martin Sellner, leider van de Oostenrijkse Identitariërs gedraagt zich als slachtoffer” [zie de adresbalk van het betreffende artikel]. Vanzelfsprekend was dit te onschuldig voor de Spiegel, men moest de Identitariërs dicht bij terroristen verplaatsen.
Nu ben ik geen expert wat alle groepen betreft die zich aan de “rechterkant” bevinden. Maar ze waarschuwen voor vervreemding, verlies van onze nationale identiteit in Europa en noemen zichzelf “patriotten”. Dit zijn allemaal zaken die relatief kort geleden nog mainstream waren. Twintig jaar geleden beschreef kanselier Kohl zichzelf als een “patriot” en sprak over “ons vaderland”. Je hoeft Kohl niet leuk te vinden, maar hij was zeker geen rechtsextremist.
En in de jaren tachtig werd de DDR ervan beschuldigd de Bundesrepubliek te willen destabiliseren door enkele duizenden asielzoekers ongehinderd naar het Westen te laten reizen. In juli 1986 schreef Der Spiegel een artikel over de “immigratiegolf” waarin men kon lezen:
“Van de 73.832 asielzoekers van vorig jaar heeft 60,8 procent deze route gevolgd. Ongeveer de helft van hen heeft zich rechtstreeks in West-Berlijn aangemeld. In de eerste helft van 1986 gebruikte 53,9 procent van de 42.268 immigranten de sluis van Schönefeld. Dit alles ligt ver onder de bijna 108.000 asielzoekers van 1980, het recordjaar van de immigratiegolf tot nu toe”.
Vandaag de dag wordt ons door politici en de media verteld dat Duitsland gemakkelijk een paar miljoen vluchtelingen op kan nemen, terwijl men 30 jaar geleden nog steeds van mening was dat zelfs 100.000 per jaar veel te veel zou zijn en Duitsland zou destabiliseren:
“Christenen van de Unie, Vrij-democraten en Socialisten beschuldigden de DDR ervan de noodtoestand in het Westen te hebben veroorzaakt. Minister van Kanselarij Wolfgang Schäuble ziet Duits-Duitse betrekkingen “in gevaar”, FDP-ondervoorzitter Uwe Ronneburger betreurde de pogingen van Oost-Berlijn om de situatie van de Bondsrepubliek te “destabiliseren”.
Wat vandaag de dag aan ons als extreem-rechtse standpunten wordt verkocht, was 30 jaar geleden nog steeds mainstream, en zelfs de SPD vertegenwoordigde dergelijke “extreem-rechtse” posities.
We kunnen dus zeggen dat de meningen in de politiek en de media aanzienlijk zijn veranderd en dat de zaken die vandaag de dag worden omschreven als “extreemrechts”, zelfs bij linkse partijen vroeger volkomen normaal werden beschouwd.
Vandaag de dag vertellen politici en de media ons dat we massa-immigratie nodig hebben omdat we een tekort aan geschoolde arbeidskrachten en een demografisch probleem hebben. Wat ons niet verteld wordt, is dat deze problemen zelfgemaakt zijn en morgen opgelost zouden kunnen worden. Als men ze zou willen oplossen.
Voor de NAVO moeten we onze defensiebegroting verhogen tot twee procent van het bruto binnenlands product, dat wil zeggen 17 miljard bovenop de 40 miljard die we nu al uitgeven aan de volledig in verval geraakte Bundeswehr [krijgsmacht van Duitsland]. Tegelijkertijd bedraagt de totale begroting van het ministerie van Onderzoek en Onderwijs 18 miljard euro. Met het geld, dat bovenop in de Bundeswehr zal worden verzonken, kan men de uitgaven voor Onderzoek en Onderwijs dus probleemloos verdubbelen. En we zouden reeds genoeg geld hebben om mensen zo op te leiden dat we niet meer over een tekort aan geschoolde werknemers hoeven te praten.
Hetzelfde geldt voor demografische veranderingen. Gezinsondersteuning in Duitsland is een volledig geïdeologiseerd onderwerp, dat over alles gaat, maar niet over de ondersteuning van gezinnen. De kwaliteit van de gezinsondersteuning is eenvoudig objectief te meten: Een goed gezinsbeleid leidt tot een hoger geboortecijfer en daarmee tot een oplossing voor het demografische probleem. En als we het Duitse gezinsbeleid op deze basis meten, kan men heel objectief zeggen dat het een ramp is, omdat het Duitse geboortecijfer in de EU slechts in het middenveld ligt. Er zijn landen als Hongarije en Zweden die ons laten zien hoe we een hoger geboortecijfer kunnen bereiken door middel van goede gezinssteun. We hoeven het wiel dus niet opnieuw uit te vinden, we kunnen het probleem morgen oplossen.
Men zou ook een “welkomstcultuur” voor jonge moeders en hun baby’s kunnen uitdragen en, wanneer ze uit de kraamkliniek komen, hen verwelkomen met gejuich en bloemen in plaats van dit te doen met vluchtelingen op treinstations.
In plaats daarvan lezen we steeds meer oproepen in de media om bij voorkeur helemaal geen kinderen te krijgen. Soms kan een auteur beweren dat het hebben van kinderen puur egoïsme is, soms worden kinderen omschreven als klimaatmoordenaars en betekent milieubescherming het afzien van kinderen.
Welnu, meningen zijn vrij, maar degenen die de demografische veranderingen betreuren aan de ene kant, kunnen niet tegen kinderen argumenteren aan de andere kant.
Maar wie dit verhaal van de mainstream in twijfel trekt, is vandaag de dag een ‘rechtsextremist’ en wordt, zoals tegenwoordig in de Spiegel, in één zin met terroristen genoemd. Je kunt het lezen in het lange artikel van de Spiegel:
“De schrijver Renaud Camus, een meesterbrein van de rechtsextremisten aldaar, schreef het boek “Revolte gegen den großen Austausch” (“Opstand tegen de Grote Omvolking”) (...) De massamoordenaar van Christchurch heeft zijn tekst overgeschreven en als de “De Grote Omvolking” op het internet gepubliceerd. Toeval? (.....) Het is, zo veel is zeker, dezelfde gedachte die hen drijft – Identitariërs en de terrorist van Christchurch.”
Ik denk dat het volkomen juist is om na terroristische aanslagen van islamisten erop te wijzen dat niet elke moslim een terrorist is en dat men extremisten niet met aanhangers van de islam gelijkgesteld moeten worden. Dat lezen we na elke terroristische aanslag. In het geval van de ‘rechtsextremisten’ daarentegen geldt dit niet voor Der Spiegel, integendeel, het legt deze verbinding zelfs zelf tot stand. Maar mensen die zich zorgen maken over hun land en zijn toekomst zijn net zo weinig terroristen als de Turk uit de kebabkraam in de buurt.
Maar de media waarschuwen voor het veronderstelde “gevaar van rechts”, daarbij is het tegenovergestelde het geval: het rapport uit 2017 van de Verfassungsschutz [bescherming van de grondwet] stelt expliciet dat er in 2017 1.648 gewelddaden gemotiveerd door links-extremisme en 1.054 gewelddaden gemotiveerd door rechts-extremisme hadden plaatsgevonden. Daarnaast daalt het extreemrechts geweld met 34% ten opzichte van het jaar ervoor, terwijl het geweld van links met 27% is toegenomen.
En de statistieken zijn het ook eens met de critici van de massale immigratie als het gaat om de bezorgdheid over de toenemende criminaliteit. Want terwijl de media melding maken van dalende criminaliteitscijfers, zeggen de misdaadstatistieken het tegenovergestelde: na de immigratiegolf in 2015 steeg het aantal misdaden van doodslag alleen al in 2016 met ongeveer 20 procent ten opzichte van 2015. Met meer dan 2.000 delicten was dit aantal in de afgelopen 20 jaar nog nooit zo hoog is geweest. En de daling van 10 procent in 2017 betekende ook dat 2017 nog steeds de hoogste waarde sinds 2007 had. En terwijl het aandeel buitenlanders in Duitsland 10,9% bedraagt, zijn buitenlanders goed voor 34% van de verdachten in Duitsland.
Vreemdelingen zijn echter van nature niet crimineler dan Duitsers. Als we zo’n verdeling in Duitsland zien, dan doen we iets vreselijks verkeerd. En dit kan ook genoemd worden: In plaats van de hooggekwalificeerde buitenlanders die we nodig hebben als geschoolde arbeidskrachten aan te werven, laten we eenvoudigweg alle economische vluchtelingen het land binnenkomen die op de een of andere manier de Duitse grens bereiken. En als je eenmaal in Duitsland bent, moet je echt pech hebben als je wordt uitgezet.
In 2016 bijvoorbeeld hadden Marokkanen meer dan 6.000 asielaanvragen ingediend, waarvan 505 asiel kregen, 2.500 werden afgewezen terwijl er meer dan 3.200 nog in behandeling waren. Maar in 2017 werden slechts 634 Marokkanen daadwerkelijk gedeporteerd. Iedereen die eenmaal in Duitsland is aangekomen, heeft dus een goede kans om daadwerkelijk te kunnen blijven.
En de buitenlanders die we al in het land hebben, zijn zo slecht geïntegreerd dat er procentueel gezien meer buitenlanders een carrière buiten de wet nastreven dan Duitsers. Dit is geen “extreemrechtse agitatie” van mij, dit zijn de officiële cijfers van de verantwoordelijke Duitse autoriteiten.
Objectief gezien kan een verdere toename van niet-gereguleerde immigratie in een dergelijke situatie nauwelijks de oplossing zijn. Desalniettemin wordt in studies beweerd dat alleen verdere immigratie Duitsland kan redden van het dreigende uitsterven.
Zoals ik al uitgelegd heb, vind ik de indeling in “links” en “rechts” sowieso dwaas, omdat het afleidt van de werkelijke problemen, die men heel objectief zou moeten bespreken en oplossen, in plaats van elke discussie in de kiem te smoren met deze verouderde gevechtstermen van “links” en “rechts”.
Bron:
Die Legende von der „rechten Gefahr“: Wie sich die Medien in den letzten Jahren verändert haben
https://fenixx.org/2019/04/01/de-legend ... veranderd/