Het Westen versus Rusland

[Teva Teff]

Ik weet genoeg van de praatjes van deze Russische NaziSchoft. Verder dus geen enkele behoefte om propagandafilmpjes te bekijken met de mafkees Vladimir Zjirinovski in de hoofdrol.

[Ariel]

Ik weet genoeg van de praatjes van deze Russische NaziSchoft.

Ach goshie toch. Ken je de man persoonlijk?

[King George]

Met het beloven van een NAVO-lidmaatschap aan Georgië en Oekraïne in 2008 duwde het bondgenootschap Rusland in een hoek. Het is niet verwonderlijk dat president Vladimir Poetin daarop een rode lijn trok en zijn beleid aanpaste. Dat zei voormalig secretaris-generaal van de NAVO Jaap de Hoop Scheffer zondag in Nieuwsuur.

https://www.telegraaf.nl/nieuws/1511856 ... bij-poetin



Kunnen wij de inlijvingsactie van de EU middels een associatieverdrag met Oekraïne dan ook zien als een rode lijn die is overschredenn? En kunnen we alzo ook concluderen dat een gezonde ruime meerderheid bij het referendum hierover gewoon gelijk had?

[Teva Teff]

Wij van de NATO hoeven ons geen ene reet aan te trekken van de rode lijnen die door Rusland worden getrokken.

[Ariel]

NAVO nooit echt op de proef gesteld

Door LEON DE WINTER

Een paar jaar geleden raakte ik op een privédiner in gesprek met Jaap de Hoop Scheffer. Hij is een politicus van de oude stijl, en daarmee bedoel ik dat hij fatsoenlijk en degelijk is. Hij vertrouwde me daar zijn twijfels toe over de onhandige rol die de NAVO had gespeeld bij de toename van de spanningen tussen het Westen en Poetins Rusland. Ik kon er toen niet over schrijven.

Afgelopen weekend zond Nieuwsuur een gesprek met hem uit dat tot serieus nieuws leidde, en voor mij een herhaling was van wat hij enkele jaren eerder al privé had gezegd.

De Hoop Scheffer was behoorlijk openhartig in dat Nieuwsuurgesprek, waarvan ik de lange versie online heb bekeken. Hij vertelde over de manier waarop Vladimir Poetin de rode lijnen trok die het Westen niet mocht overschrijden.

Ook vertelde De Hoop Scheffer over Poetins waarschuwingen ten aanzien van de radicale soennitische islam, die een grote bedreiging vormt voor de Russische Federatie en uiteindelijk een van de beweegredenen is om in Syrië in te grijpen en, helaas, samen met Iran op te trekken.

Maar het meest interessante in het verslag van De Hoop Scheffer is de onverbiddelijkheid van traditioneel geopolitiek denken. De wereld is tot op het bot verdeeld in tegengestelde belangen en dus ook invloedssferen, en het gaat nog altijd, zoals in de afgelopen eeuwen, om natiestaten waarin etnische identiteiten hun uitdrukking vinden.

Offers

Zoals Poetin in de woorden van De Hoop Scheffer gestalte krijgt, zien we een man die volstrekt doordrongen is van het belang zijn volk en cultuur te laten overleven. Poetin is bereid daarvoor grote offers te brengen en grote spanningen te verdragen. Het enorme Russische rijk, met diepe wortels in de geschiedenis en in de aarde van het Euraziatisch continent, heeft een ziel die voor de Russen leven en dood waard is, en die door de autocratische Poetin, wat wij er ook van vinden, op z’n Russisch wordt gepersonifieerd.

Het is duidelijk dat De Hoop Scheffer veel heeft geleerd van zijn periode als secretaris-generaal van de NAVO, en misschien wel meer van de jaren van inzicht en ontnuchtering erna. Hij spreekt op een uiterst genuanceerde manier over Poetin en het is jammer dat hij zijn inzichten niet tien jaar eerder heeft kunnen benutten.

De NAVO en de EU hebben groot ingezet op uitbreiding naar het oosten – want daar is nog uitbreiding te vinden. En met name de EU is een project dat altijd in beweging moet blijven en naar dynamiek aan haar grenzen moet zoeken om te voorkomen dat het implodeert. De EU heeft geen cultureel middelpunt, geen ziel, geen sacrale betekenis – de Russische Federatie heeft dat alles wel; daarin is elk individu deel van een geestelijk lichaam dat in de loop van honderden jaren tot een omvangrijke en tijdloze cultuur heeft geleid.

De NAVO is een gelegenheidsverbond dat, ondanks de Balkanoorlogen en de inzet in Afghanistan en het Midden-Oosten, nooit fundamenteel op de proef is gesteld. De vernietigingsoorlog – Mutually Assured Destruction, ofwel MAD – met de Sovjet-Unie bleef uit en de NAVO raakte na 1989 een beetje op drift en werd een verbond op zoek naar een aartsvijand.

Binnen de NAVO wordt er verschillend gedacht over de relatie met het huidige Rusland. Maar één ding is zeker, zoals ook De Hoop Scheffer stelde: de spanningen in Oekraïne, en de burgeroorlog daar, komen voort uit onderschatting van de waarde die Oekraïne in geopolitieke en culturele zin voor Rusland heeft.

Europese politieke leiders hebben de neiging om dergelijke immateriële waarden te reduceren tot achterhaalde trekken van voorbije tijden. De westerse elites leven met supranationale illusies en hebben het zicht verloren op wat culturele en geografische eigenheid is. Weet koningin Máxima inmiddels dat de Nederlander iemand is met een identiteit die vervlochten is met de geschiedenis van de strijd tegen het water in een grillige moerasdelta van grote rivieren? Zulke natuurlijke omstandigheden vormen mensen en tradities en zelfs overerfbare karakters.

Onze elites proberen die veelvormige Europese identiteiten, die na verschrikkelijke strijd hun definitieve vormen kregen in natiestaten, te doen oplossen in Brusselse bureaucratische modellen die op geen enkele wijze aansluiten bij de manier waarop burgers zichzelf en hun omgeving ervaren.

Regionalisme

Voor deze elites is Poetins Rusland een relikwie van een voorbije tijd. Onze elites vergissen zich, want hoe meer macht zij in de EU concentreren, des te regionaler gaan de burgers denken en voelen. In plaats van een nieuwe supranationale cultuur – wat zou dat zijn? – versterken zij over heel Europa het regionalisme.

Zij hebben Poetin nodig als boeman. Het is bizar om te denken dat Oekraïne (we zwijgen over de corruptie en het neonazisme) de EU binnen gebracht kan worden zonder daarmee Poetins rode lijn te overschrijden. De gruwelijke ramp met MH17 is daarvan het directe resultaat.

We hebben kansen laten liggen om met de Russische Federatie tot echte ontspanning te komen. Dat valt onze elites serieus aan te rekenen.

[Teva Teff]

Sinds ik in de Elsevier kon lezen dat de Joodse Leon de Winter een harde kreeg van de moslimschoft Badr Hari is deze schrijver bij mij van zijn voetstuk gevallen.
Leon de Winter: Charmante Badr Hari verdient dit niet
Sindsdien, dat was dus 2012, kan ik deze man niet meer serieus nemen en dat doe ik dus hier ook niet.

[Ariel]

Sinds ik in de Elsevier kon lezen dat de Joodse Leon de Winter een harde kreeg van de moslimschoft Badr Hari is deze schrijver bij mij van zijn voetstuk gevallen.
Leon de Winter: Charmante Badr Hari verdient dit niet
Sindsdien, dat was dus 2012, kan ik deze man niet meer serieus nemen en dat doe ik dus hier ook niet.

Gelijk heb je. Als wij als Islam kenners Leon de Winter maar serieus nemen. Ik vermoed dat Leon er niet minder om slaapt omdat jij hem niet ziet zitten.

[Teva Teff]

Leon de Winter heeft bij mij afgedaan als "kenner" van wat dan ook.
Toen ik zijn dommig schrijfseltje uit de Telegraaf met stijgende verbazing las, moest ik aan het eind een paar stevige GVD 's kwijt.
Wat is die Leon de Winter toch een ongelooflijke blinde lul.

[Mahalingam]

Koude Oorlog gedrag: Russen pesten.
De gemeenteraad van Washington DC heeft besloten om het stukje straat waaraan de Russische ambassade ligt te noemen naar een vermoorde tegenstander van Poetin.

Washington renames Russian embassy street after slain opposition MP
The city council voted to rename the street outside Russia's embassy complex after Boris Nemtsov, who was shot outside the Kremlin in 2015.
A statement from the council said the decision to honour the "slain democracy activist" passed unanimously.

Russian politicians criticised the move, with one MP labelling it a "dirty trick".
The decision was specifically targeted at "the portion of Wisconsin Avenue in front of the Russian Embassy", according to the Washington council's statement.

http://www.bbc.com/news/world-us-canada-42640239

[King George]

Wij van de NATO hoeven ons geen ene reet aan te trekken van de rode lijnen die door Rusland worden getrokken.

Wel onze afspraken nakomen die er zijn gemaakt in de jaren '90. En die afspraken omhelsden ook dat de NAVO niet naar het oosten zou uitbreiden.

[Teva Teff]

Wij van de NATO hoeven ons geen ene reet aan te trekken van de rode lijnen die door Rusland worden getrokken.

Wel onze afspraken nakomen die er zijn gemaakt in de jaren '90. En die afspraken omhelsden ook dat de NAVO niet naar het oosten zou uitbreiden.

Een slecht gedocumenteerde vage afspraak uit 1990 met zoals later blijkt een THT datum van nog geen 5 jaar. Blijkt achteraf dus waardeloos. Ik kan me daar in 2018 echt niet druk over maken.

[Mahalingam]

Je hoort er niet over maar er worden voortdurend tanks naar het Oostfront gestuurd.
Hier een berichtje over zo'n transport dat mislukte.

Police bring US tank shipment to halt after finding series of irregularities
On the Autobahn 4 near Bautzen a police control asked the convoy to pull into the Oberlausitz-Nord rest area on Tuesday evening, the Sächsische Zeitung reports.

The first thing that occurred to the officers inspecting the cargo was that the trailers were completely unsuited to the task. The tanks were far too wide and too heavy for the trailers. After weighing all six of the loads, police found that they were up to 16 tonnes over the limit for the type of trailer being used.

The Polish company which was transporting the M109 tanks also didn’t have any of the relevant documentation for the cargo. Both the transportation papers and the authorization for transporting military vehicles were not present at the scene of the search.
The convoy was also supposed to be accompanied by other vehicles - these were not present.
Lastly, police found that several of the drivers had been at the wheel for far too long, exceeding the legal limit that they are allowed to stay at the wheel.

https://www.thelocal.de/20180111/police ... gularities

[Teva Teff]

Je hoort er niet over maar er worden voortdurend tanks naar het Oostfront gestuurd.

Wat een rare woordkeuze.
Het Oostfront was de frontlinie van de met elkaar in oorlog verkerende Nazi-Duitsland en de Stalinistische Sovjet-Unie tussen 1941 en 1945. Een tweede wereldoorlog ding. Wat gelukkig ophield te bestaan toen de gevechten waren gestopt in mei 1945.
Ik vind het een domme zet om in 2018 het te hebben over het Oostfront, je zit er dan meer dan 70 jaar naast.
Maar goed, propagandababbel, zeker die van een PoetinPositivo is niet aan mij besteed.

[Pilgrim]

De NAVO brak zijn woord aan Rusland niet

Hubert Smeets, 12 januari 2018


George Bush sr., Michail Gorbatsjov en Helmut Kohl

Denkt Moskou terecht dat de NAVO-landen hun belofte schonden niet uit te breiden naar het oosten? Wie de Russische bronnen bestudeert, zoals Hubert Smeets, ziet juist aan die kant onbegrip en gemiste kansen.

Rusland is uit op revanche en dat is mede de schuld van het Westen. Jaap de Hoop Scheffer, voormalig secretaris-generaal van de NAVO, zei deze week in Nieuwsuur dat de alliantie in 2008 niet de deur voor Oekraïne had moeten openzetten, mede omdat Kiev volgens Moskou de bakermat is van het Russische christendom. Twee jaar geleden zei hij in de Volkskrant ook al eens zoiets.

De Hoop Scheffers inzicht draaide om Oekraïne en Georgië, twee ex-Sovjetrepublieken die tien jaar geleden wilden toetreden tot de NAVO en vervolgens – in 2008 respectievelijk 2014 – werden getrakteerd op Russische interventies. De kiem van de spanningen ligt echter in 1990. Het Westen zou Sovjet-Rusland toen hebben toegezegd niet verder in oostelijke richting uit te breiden. Maar de NAVO breidde toch uit: vanaf 1999 naar Polen en verder.

Woordbreuk, zegt president Vladimir Poetin nu al tien jaar. „Keer op keer zijn we achter onze rug om bedrogen”, aldus Poetin. Dat zou een Russisch ‘Versailles-syndroom’ rechtvaardigen – naar het verdrag van Versailles (1919) waarbij het verslagen Duitsland verder door het stof moest – en het huidige revanchisme in Moskou. De Hoop Scheffer vergoelijkt dat laatste weliswaar niet, maar hij erkende de „vernedering” door het Westen te hebben onderschat.

Realisme en begrip zijn nuttige eigenschappen in het geopolitieke verkeer. Maar de feiten en omstandigheden moeten wel kloppen. Heeft de NAVO inderdaad een belofte geschonden? Al jaren wordt naar bewijsmateriaal gezocht, vooral in de Verenigde Staten. Uit Russische archieven, die minder open zijn dan de Amerikaanse, is tot nu toe niets substantieels opgedoken.

Vorige maand leverden twee historici van het National Security Archive in Washington een imposante bijdrage aan het historische debat. Op basis van oude en nieuwe bronnen concluderen Svetlana Savranskaya en Tom Blanton dat Westerse leiders de Sovjet-Unie in 1990 inderdaad veiligheidsgaranties hebben voorgespiegeld.

Hun redenering spitst zich toe op de onderhandelingen die de VS en de Sovjet-Unie na de val van de Berlijnse Muur (1989) voerden over de toekomst van Duitsland. Bondskanselier Helmut Kohl en minister Hans-Dietrich Genscher van Buitenlandse Zaken wilden dat een herenigd Duitsland lid kon worden van de NAVO. De Amerikaanse president George Bush en zijn ]Secretary of State James Baker deelden dat standpunt. Sovjetpresident Michail Gorbatsjov uiteraard niet. De DDR was een hoeksteen van het communistische Warschaupact, dat door de omwentelingen in Oost-Europa toch al zieltogend was. Om de Sovjet-Unie mild te stemmen, opperde Genscher begin 1990 een deal: geen ‘expansie’ van de NAVO, mits heel Duitsland lid mocht worden van de Westerse alliantie.

Op 9 en 10 februari 1990 bereikte het debat een climax. Op bezoek bij Gorbatsjov vroeg Baker zijn Russische gesprekspartners wat ze liever zouden hebben: een neutraal Duitsland, dat door zijn economische potentieel weer een (nucleaire) grootmacht kon worden, of een Duitsland binnen de NAVO, die daarna „geen inch” verder oostwaarts zou trekken? Baker opperde dit niet één maar drie keer. Bovendien opereerde hij niet op eigen houtje. Kohl suggereerde een dag later in Moskou hetzelfde. Ook CIA-directeur Robert Gates bracht zo’n oplossing die dagen ter sprake in een onderhoud met zijn KGB-evenknie Vladimir Krjoetsjkov. Kortom, er was sprake van een heuse Amerikaanse beleidslijn, aldus Savranskaya en Blanton.

Ware het niet dat president Bush zijn gezanten terugfloot. Wie had in de Koude Oorlog aan het kortste eind getrokken? „To hell with that. We hebben gewonnen, zij niet”, zei hij twee weken later tegen Kohl. Dat bevroedde Gorbatsjov niet, ook niet toen Baker en Kohl in de maanden daarna nooit meer terugkwamen op hun suggestie.

Discussie gesloten? Poetin heeft formeel weliswaar ongelijk, omdat er nooit iets zwart op wit is vastgelegd, maar hij heeft wel reden zich bedonderd te voelen. Nee, zo simpel is het ook weer niet. Net als veel andere Amerikaanse onderzoekers kijken Savranskaya en Blaton vooral met een Westerse bril naar de snelkookpan van 1989-1990, toen, zoals Gorbatsjovs adviseur Valentin Falin het samenvatte, „de geschiedenis honderd jaar in honderd dagen samenperste”.

Duitse eenwording
Die visie gaat er echter aan voorbij dat de Duitse eenwording geen eenrichtingsverkeer was, maar een proces waarin ook de Sovjet-Unie haar eigen rol speelde. Gorbatsjov vond, net als Bush, dat een neutraal Duitsland een gevaar voor Europa zou zijn. Hij erkende zelfs dat de aanwezigheid van Amerikaanse troepen een stabiliserende factor was. Gorbatsjov stelde vervolgens de gouden formule voor die zwart op wit een einde aan de onenigheid maakte: „De Verenigde Staten en de Sovjet-Unie zijn het met elkaar eens dat het herenigde Duitsland zelf mag besluiten van welk bondgenootschap het lid wil zijn.” En het was Gorbatsjov die in een gesprek met Baker zei dat het geen „wilde fantasie” was te denken dat ook de Sovjet-Unie lid kon worden van de NAVO. De stelling dat Sovjet-Rusland in 1990 eenzijdig door het Westen is bedrogen, is daarom ongegrond.

Lees ook: Column van Luuk van Middelaar, ‘Geen centimeter oostwaarts’

Het stuk van Savranskaya en Blanton is een imposant stuk dat het hele veld bestrijkt en nieuwe inzichten biedt. En toch heeft het nuance nodig, en wel vanuit een meer Russisch perspectief. Neem de aantekeningen die drie naaste medewerkers van Gorbatsjov hebben gepubliceerd van de vergaderingen van de partijtop tussen 1985 en 1991. Dat cruciale bronnenmateriaal benutten ze amper. Maar op grond daarvan (en memoires van andere Sovjet-functionarissen) zijn aanvullende conclusies mogelijk.

• De Sovjet-Unie werd overvallen door het tempo waarin de ‘Duitse kwestie’ zich ontrolde. De regering had haar handen vol aan problemen in eigen land, van voedselschaarste en financiële tekorten tot ambitieuze nationale minderheden en conflicten in de partij.
• Moskou dacht het te kunnen uitzingen met de vertragingsstrategie die de partijtop op 26 januari 1990 (bijna drie maanden ná de val van de Berlijnse Muur) had uitgestippeld. Maar toen de ontwikkelingen in Duitsland hun eigen gang gingen, nam Gorbatsjov zélf het initiatief voor een oplossing. Daarmee liet hij de kans lopen om de Amerikaanse suggestie te verzilveren voor een concreet verdrag over nieuwe bondgenootschappelijke verhoudingen in heel Europa.
• Over de toekomst van Oost-Europa sprak intussen niemand. Ook de Sovjet-regering niet, die weinig benul had van de stemming in haar ‘satellietstaten’. Ze dacht dat die landen om historische redenen anti-Duits waren en gaf zich er geen rekenschap van dat (naoorlogse) anti-Russische sentimenten zouden kunnen uitmonden in het verlangen om lid te worden van de NAVO.
  
  Een treffende illustratie voor deze wereldvreemdheid is een gesprek in 1990 tussen KGB-chef Vladimir Krjoetsjkov en CIA-directeur Robert Gates. „Ook de Polen zijn bezorgd dat een verenigd Duitsland een bedreiging kan worden”, zei de KGB’er. Dat de Midden- en Oost-Europese landen na de val van de Muur geen boodschap meer hadden aan invloedssferen maar soevereiniteit opeisten, drong ook niet door tot Gorbatsjov. In gesprek met Baker waarschuwde hij, de Poolse leider Jaruzelski citerend, voor „een revanchistisch Duitsland”. De nieuwe regering in Warschau, gedomineerd door de vrije vakbond Solidariteit, zocht echter allereerst een verdedigingslinie tegen Moskou.
• In de ‘wittebroodsweken’ na 1991 – de Sovjet-Unie was uiteengevallen in vijftien onafhankelijke staten, de nieuwe presidenten Bill Clinton én Boris Jeltsin keken uit naar het ‘vredesdividend’ – was een door Polen geëntameerde NAVO-uitbreiding geen groot issue voor Moskou. Pas in 1995 rook het onraad. Dat jaar zette Clinton de deur open voor Polen, Tsjechië, Slowakije en Hongarije, die tot 1991 lid waren geweest van het Warschaupact. Om de dreun in Rusland te verzachten, werd tegelijkertijd een permanente NAVO-Rusland-raad opgericht. Indachtig Gorbatsjovs ‘fantasie’ sloot de NAVO zelfs niet uit dat Rusland ooit kon toetreden.

Een kwart eeuw later kun je zeker betogen dat een naïeve Gorbatsjov zich de kaas van het brood heeft laten eten en dat Jeltsin ook niet scherp was. Maar dat miskent een andere historisch feit, dat net een maatje groter is dan deze verguisde ex-presidenten.

Ondanks het failliet van het communistische systeem was Sovjet-Rusland een nucleaire supermacht. De NAVO was daarvoor beducht. Moskou had zijn macht wellicht zwart op wit kunnen verzilveren, mede omdat de westerse bondgenoten het in eigen kring het niet a priori eens waren over de Duitse eenwording.

Rusland is ook nu een grootmacht. Dat het naar eigen zeggen lijdt aan een Versailles-syndroom is daarom niet veel meer dan een diagnose achteraf, vermoedelijk voor binnenlands gebruik. Maar dat is geen reden om alleen te mekkeren over ‘bedrog’ van het Westen. Rusland moet ook de hand in eigen boezem steken.

Voor een uitvoeriger overzicht van het jaar 1990 en daarna: lees hier.

https://www.nrc.nl/nieuws/2018/01/12/po ... t-a1588169

[Mahalingam]

"HIj heeft chemische wapens ! En hij gebruikt ze ook." Dat hoorden we over Saddam Husein en ook over Assad.
En deze keer wijst de vinger naar Rusland als echte boosdoener.

VS vermoedt dat Assad chemische wapens inzet
PARIJS - De Syrische regering van president Assad gebruikt mogelijk nog steeds chemische wapens bij aanvallen op de rebellenenclave Oost-Ghouta. Die bezorgdheid sprak de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Rex Tillerson dinsdag uit tijdens een congres in Parijs.

„Alleen gisteren zijn meer dan twintig burgers, vooral kinderen, het slachtoffer geworden van klaarblijkelijk chloorgas. De recente aanvallen doen het angstige vermoeden rijzen dat Bashar al-Assad doorgaat met het gebruik van chemische wapens tegen de eigen bevolking.”

Tillerson voegde eraan toe dat wie de aanvallen ook heeft uitgevoerd „Rusland uiteindelijk de verantwoordelijkheid draagt voor de slachtoffers” in deze en andere regio’s. De Russen geven de troepen van Assad luchtsteun en sinds hun betrokkenheid bij de oorlog in Syrië worden ook chemische wapens ingezet.

https://www.telegraaf.nl/nieuws/1578674 ... pens-inzet

[Teva Teff]

Eerst naar het incident kijken.
Gifgasaanval, ja of nee?
Syria regime accused of chemical attack in rebel enclave, US warns Russia

"HIj heeft chemische wapens ! En hij gebruikt ze ook." Dat hoorden we over Saddam Husein en ook over Assad.
En deze keer wijst de vinger naar Rusland als echte boosdoener.

Bah, wat een ordinaire tu quoque drogreden.

[Teva Teff]

Volgens mij is de Russische Federatie het meest corrupte land van de wereld.
Volkskrant: Russische site suggereert gesjoemel met miljoenenbezit van chef geheime dienst en gaat even op zwart

In oppositiekringen vraagt men zich ook af hoe het mogelijk is dat een hele reeks vrienden en judomaatjes van Poetin uit Sint-Petersburg onder zijn bewind zijn uitgegroeid tot multimiljonairs en soms zelfs miljardairs.

Dat vraag ik mij ook af.

[Pilgrim]

NAVO in de problemen: Nieuwe Russische jager Su-57 zonder gelijkwaardige tegenstander in het Westen

Geplaatst op 26 januari 2018



Rusland is dit jaar begonnen met de serieproductie van de Su-57, het nieuwe superieure gevechtsvliegtuig van Rusland. De Sukhoi Su-57 heeft in het Westen geen “natuurlijke vijanden”, gewoon simpelweg omdat de NAVO geen vliegtuig heeft dat zich kan meten met de Su-57.



Het beste dat de NAVO nog in het programma heeft, is de Eurofighter. Voor de Eurofighter is de Amerikaanse F22 Raptor geen echter tegenstander. De Raptor maakt geen kans tegen de Eurofighter.

De Amerikaanse vliegtuigen F22 en F35 zijn lachertjes wat betreft prestatie en manoeuvreerbaarheid. De revolutie die de Verenigde Staten bij de vliegtuigontwikkeling maakten, werd de degeneratie van een complete luchtmacht – en verziekt ook andere NAVO-luchtmachten.

Helaas hebben de Amerikanen niet datgene gedaan wat de Russen hebben gedaan. De Russen hebben een evolutie doorgemaakt. Van de Su-24 (nog steeds actief, ook in Syrië), via de Su-27, de Su-30 en de Su-35 naar de Su-57.

De VS zouden wel degelijk op basis van hun zeer goede McDonnel Douglas (tegenwoordig Boeing) F15 op dezelfde wijze een zeer goed vliegtuig evolutionair hebben kunnen ontwikkelen – ze deden dit echter niet.

Er was wel een evolutie in de VS, die echter zeer impopulair is – en alleen vrienden heeft bij de marine. Northrop had toentertijd uit het trainingsvliegtuig/de jachtbommenwerper F5 de F18 ontwikkeld, en deze sindsdien contant doorontwikkeld tot nu de F18 Super Hornet, die wel degelijk als gelijkwaardig aan de Eurofighter beschouwd kan worden. Maar beide kunnen niet tippen aan de Su-57.

Bron: www.contra-magazin.com

Door: “Viribus Unitis”

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2018/01/26 ... et-westen/

[Teva Teff]

Ik wist niet dat jij verstand had van militaire luchtvaart.

[Pilgrim]

Ik wist niet dat jij verstand had van militaire luchtvaart.

Wat zit je hier iedere keer te ouwehoeren...

[Teva Teff]

Ik wist niet dat jij verstand had van militaire luchtvaart.

Wat zit je hier iedere keer te ouwehoeren...

Je plettert een verhaaltje, een plaatje en een filmpje op het forum.
Maar kan jij zelf een waardeoordeel geven aan het via via schrijfseltje van Herr Bron?
Heb jij verstand van militaire luchtvaart?

[xplosive]

Aan de hand van wat Poetin hier zei valt te verwachten dat de Russen er al lange tijd koortsachtig aan werken om op het gebied van kunstmatige intelligentie een wereldhegemonie te bereiken.

[Ali Yas]

Volgens mij is de Russische Federatie het meest corrupte land van de wereld.

Welnee.

[Ariel]

Ik wist niet dat jij verstand had van militaire luchtvaart.

Wat zit je hier iedere keer te ouwehoeren...

Je plettert een verhaaltje, een plaatje en een filmpje op het forum.
Maar kan jij zelf een waardeoordeel geven aan het via via schrijfseltje van Herr Bron?
Heb jij verstand van militaire luchtvaart?

Hi, mag ik even je aandacht Teva. Ik heb enorm veel verstand van militaire luchtvaart en speciaal van de Russische jagers Su-57 .

Pilgrim heeft gelijk om dat uitstekende artikel van Bron op het forum te plaatsen . Luister...Het zit zo. Mijn zoon heeft LnR gestudeerd in Delft,( lucht en ruimtevaart voor het geval dat je niet weet wat LnR betekent) , en hij heeft als lucht en ruimtevaart ( geslaagd cum laude) ingenieur enorm veel ervaring met Su-57 jagers opgedaan. Mijn zoon houdt Pilgrim en mij vaak en langdradig op de hoogte over de nieuwste snufjes van dat vliegtuig.

Ik haak nog wel eens vroegtijdig af als mijn zoon te technisch wordt, maar Pilgrim begrijpt die uitleg volkomen. Hij ( Pilgrim) stelt altijd heel goede vragen. Ik wil niet opscheppen, maar ik vermoed dat Pilgrim en mijn zoon op dit moment samen dat ding al kunnen produceren.

Dus niet zo minderwaardig over Pilgrim praten. Dat jij papieren en plastic vliegtuig modelletjes in elkaar flanst, wil niet zeggen dat jij ook een expert luchtvaart bent.

[Teva Teff]

Ach, wat zielig. Het ejbronmannetje kreeg het benauwtjes.
Gelukkig wordt hij opnieuw weer gered door het moderatievrouwtje.
Met een lulkoekverhaaltje.
Want zelf lukt dat hem natuurlijk niet.