Re: Het Westen versus Rusland
Geplaatst: vr nov 17, 2017 2:06 pm
De spionagethriller van Kajsa Ollongren
Door NAUSICAA MARBE
Overal loert de Rus. Ineens meldt onze prille regering dat we in een heuse spionagethriller uit de Koude Oorlog leven. De vijand is onder ons. Niet alleen op internet, ook als infiltrant in politieke partijen en als spion in het wild. In elk portiekje een Wolodja, het Makarov-pistool ingeruild voor nepnieuws.
Helaas blijkt deze spionagethriller niet geschreven te zijn door de grootmeester John le Carré, maar door Kajsa Ollongren, minister van Binnenlandse Zaken. Deze week maakte ze bekend dat onze democratie door Rusland en andere ’statelijke actoren’ in groot gevaar verkeert. Concrete voorbeelden bood ze niet, maar onze publieke opinie zou gemanipuleerd zijn met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen. Bijna een miljoen euro wordt vrijgemaakt om de ’heimelijke beïnvloeding’ te pareren, onder meer via de media.
Rijke geschiedenis
Voor de goede orde: Russische manipulatie en infiltratie bestaan. We kunnen al vanaf het begin van de Sovjet-Unie terugkijken op een rijke geschiedenis van spionage en beïnvloeding van de niet-communistische wereld. Het Kremlin financierde direct en indirect ’actoren’ die anti-Westerse en pro-Russische propaganda verspreidden en acties organiseerden. Heeft het effect gehad? Welnee. Behalve bij de zogeheten nuttige idioten die in het communisme bleven geloven. Al die inspanningen hebben niet geleid tot de ondergang van het Westen, integendeel.
Dat maakt de paniek van Ollongren brisant. Waarom zou Nederland nu opeens vatbaar zijn voor dit virus? Jammer genoeg zegt deze paniek niets over de effectiviteit van de Russen. Wel rijst daaruit een droevig beeld op van Nederland. Waarom zouden Nederlanders na decennialange Russische manipulatie nu pas bezwijken, om de democratie te ruïneren? Ollongren wijst op de kracht van internet. Dat is te gemakzuchtig. Want welk vrij, welvarend, geïnformeerd en tevreden volk verliest door internet zozeer zijn verstand, dat het zelfdestructief feiten en flauwekul verwart? Zodat het aan de haal gaat met ridicule propaganda, in zo’n extreme mate dat de democratie sneuvelt?
Manipulatie
Geen enkele stabiele samenleving overkomt dat zomaar. Maar manipulatie maakt wel kans daar waar men aan het ontkennen van feiten en het consumeren van nepnieuws al gewend is. In Nederland zijn we zover. Bovengenoemd euvel heeft niet de gehele bevolking geraakt, maar wel voldoende burgers voor de populistische revolte die Ollongren nu als een democratisch gevaar ziet.
Geschiedenis is geen verplicht eindexamenvak meer, historisch besef gaat aan velen voorbij die nu domweg Poetin of andere totalitaire leiders vereren. Slopende misstanden in de multiculturele samenleving zijn decennialang ontkend of verbloemd; zo verloren feitelijke inzichten hun waarde en raakte men gewend aan de alternatieve werkelijkheid van de politiek correcte leugen. Het vertrouwen in politici en bestuurders verdween, ook door corruptieschandalen en roekeloze bezuinigingen tijdens de economische crisis. Bij de publieke omroep hebben journaals het nieuws schaamteloos versimpeld, van achtergronden, gelaagdheid en context ontdaan en gereduceerd tot ideologisch bevooroordeelde zwart-witverhalen. Vind je het gek dat een deel van het publiek alternatieven zoekt en aan andere manipulatie ten prooi valt? Ook kranten en serieuze tv-programma’s grossieren in eenzijdige politiek getinte verhalen. Te vaak staan kwaliteitsjournalistiek en prutswerk in dezelfde editie naast elkaar: het betrouwbare en onbetrouwbare gelijkgetrokken. Tel daarbij drie kabinetten Rutte, waarin de leugen politieke praktijk werd.
Paniekzaaierij
Het zijn niet de Russen die Nederland gek maken. Dat zijn wij zelf. De paniekzaaierij van Ollongren is, ironisch genoeg, ook een voorbeeld van nepnieuws. Omdat die de onmacht ontkent van de overheid tegenover de opkomst van populistische partijen op rechts. Omdat het de eigen schuld, de eigen verwaarlozing van de democratie wil maskeren door naar de Russen te wijzen. Omdat Ollongren niet voor de democratie vreest, maar voor verkiezingsuitslagen die haar (kabinet) niet bevallen: winst voor Wilders en Baudet. In haar ogen zijn er geen mensen die weloverwogen keuzes maken voor deze partijen, alleen halvegaren die zich door Russen laten misleiden. Rechtse oppositie is voor Ollongren een aantasting van de democratie.
Daarmee ontmaskert de minister zichzelf als totalitaire intrigante. Want hoe zat het nu met haar betrokkenheid als locoburgemeester van Amsterdam bij de grijze campagne die nepfilms moest verspreiden? Wist ze ervan (dus deed ze precies wat ze de Russen verwijt) of wist ze het niet (dus is ze niet in staat om nepnieuws te herkennen al ontstaat het onder haar verantwoordelijkheid)? Of broedt ze nog op een leugen over haar positie (dus berust de benoeming van deze incapabele regent op een misvatting)?
Nepnieuws
Nota bene deze beunhaas is politiek verantwoordelijk voor onze inlichtingendienst en wil de media bewerken voor een tegenoffensief. De verspreider van nepnieuws gaat bepalen wat nepnieuws is, wat gecensureerd moet worden en hoe. Dat is ironisch, maar allerminst grappig: met Ollongren hebben we geen Russen meer nodig om de democratie te kraken. We hebben al een minister die denkt dat het volk te dom is voor het publieke debat, dat de democratie te zwak is voor het populisme, en dat mediamanipulatie de oplossing is. Bravo, hoor ik het Kremlin roepen, hoera. De nuttige idioot op de juiste plek.