Wat weten we nu van de coronacrisis?

[Pilgrim]

Hongerpandemie dreigt: 'Niet corona zelf, maar gevolgen maken meeste slachtoffers'

Eline de Zeeuw, Za 16 mei


Colombianen in Bogota hangen rode lappen uit hun ramen als symbool voor honger AFP

Kilometerslange rijen voor voedselbanken in Zuid-Afrika, vechtpartijen om meel en bakolie in de sloppenwijken van Nairobi. En wanhopige gezinnen in Colombia die rode lappen uit hun ramen hangen, als symbool voor honger. Ze vragen zich af wat hen eerder doodt: het coronavirus, of hun gebrek aan eten.

"Ik zit al twintig jaar in het vak, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt", zegt Margot van der Velden. "Door de coronacrisis dreigt een wereldwijd voedselprobleem van ongekende proporties." Dat terwijl in Nederland juist overschotten zijn.

De directeur noodhulp van het World Food Programme komt superlatieven tekort voor andere delen van de wereld. De voedselhulporganisatie van de Verenigde Naties vreest een dubbele pandemie: na corona een van honger.

Honderdduizenden doden
Als de voedseldistributie door lockdowns, dichte grenzen en protectionistische maatregelen verstoord blijft, verwacht het WFP dat er komende maanden 300.000 mensen per dag zullen sterven van de honger. Door de coronacrisis verdubbelt het aantal mensen in acute hongersnood nagenoeg van 135 naar 260 miljoen aan het eind van dit jaar.

Om de meeste acute voedselproblemen voor 's werelds kwetsbaarste groepen op te vangen, is volgens het WFP meteen 1,4 miljard dollar extra nodig. Van der Velden: "Dat is slechts een beginnetje. Daarmee help je alleen het topje van de ijsberg."

"Niet het virus zelf, maar de gevolgen ervan maken de grootste slachtoffers in arme landen", waarschuwt ook Ruerd Ruben, hoogleraar impactanalyse van voedselsystemen aan de Wageningen Universiteit.

Ruben ziet een nieuw, ander soort honger ontstaan als gevolg van de coronacrisis. Waar ondervoeding door aanhoudende conflicten, natuurrampen en recente sprinkhanenplagen traditioneel vooral het platteland raakt, lijken mensen in steden nu het eerste en grootste slachtoffer. "Wereldwijd is er ruim voldoende voedsel, het komt alleen niet op de juiste plekken terecht."

Zo staan momenteel veel zeecontainers stil in de havens van China, zetten landen als Vietnam en Cambodja een rem op de export van rijst en stelt Rusland quota aan de uitvoer van graan - oproepen van de Wereldhandelsorganisatie om geen protectionistische maatregelen door te voeren ten spijt. Als gevolg van de toenemende schaarste stijgen de voedselprijzen.

Tegelijkertijd hebben miljoenen dagloners door de lockdown-maatregelen geen inkomen en dus nauwelijks geld om voedsel te kopen. De ontwikkelingsorganisatie van de Verenigde Naties, UNDP, waarschuwde eerder dat de helft van de banen in Afrika verloren kan gaan door de crisis en schat een inkomensverlies van 220 miljard dollar.

De combinatie van de al wijdverspreide armoede, afhankelijkheid van geïmporteerd voedsel en stijgende voedselprijzen leiden tot een gevaarlijke cocktail. Ruben: "Er ontstaan problemen aan de vraag én aanbodzijde. Ik vrees voor de mensen in miljoenensteden als Nairobi, Lagos en Johannesburg. Hun koopkracht valt volledig weg."

Noodhulp-directeur Van der Velden ziet wereldwijd problemen. "Bestaande brandhaarden verergeren en breiden uit. Waar crises normaal gesproken één land of één regio raken, treft covid-19 nu globaal de kwetsbaarste landen. Van Latijns-Amerikaanse landen als Venezuela, Ecuador en Colombia tot de Westelijke Sahel en Bangladesh. En we zitten nog niet eens op de piek van de crisis."

Buiten de landsgrenzen
Het WFP heeft alle sponsoren gevraagd toegezegde donaties eerder over te maken. "Dat gaat aardig. Maar daar bovenop is dus nog een flinke som extra geld nodig: om te beginnen die 1,4 miljard dollar. Daar helpen rijke landen niet alleen de arme en getroffen landen mee, maar straks ook zichzelf", waarschuwt Van der Velden.

"We moeten zorgen voor een vangnet, voordat de problemen tot een gigantische hongerpandemie leiden met alle gevolgen van dien." Denk aan politieke onrust, oplaaiende conflicten en een wereldwijde vluchtelingenstroom.

WUR-hoogleraar Ruben ziet moedeloos aan hoe rijke landen alles op alles zetten om de eigen economie te redden, maar nauwelijks verder kijken dan de eigen landsgrenzen. Zo stelt hij dat Nederland eigenlijk 10 procent van de middelen die het beschikbaar stelt voor herstel van de economie zou moeten besteden in het buitenland.

Ruben: "Je kunt wel miljardensteun geven aan KLM, maar ze vliegen op 48 bestemmingen in ontwikkelingslanden, van Dar es Salaam in Tanzania tot Bogota in Colombia. We hebben er simpelweg belang bij dat het ook daar goed gaat. Juist onze open economie wordt zwaar getroffen als we niets doen aan het herstel van de talloze verbindingen die we in en met het buitenland hebben."

Internationale samenwerking is misschien wel belangrijker dan ooit, zeggen hij en Van der Velden: "Want gebeurt er nu niks, dan gaan we in een paar weken decennia terug in de tijd."

https://nos.nl/artikel/2334114-hongerpa ... ffers.html

[xplosive]

 
 

Dr. Katrin Korb uit Oldenburg spreekt over de lockdown en de angst

 

[hans van de mortel]

 
Dr. Katrin Korb uit Oldenburg spreekt over de lockdown en de angst 

Bijna precies hetzelfde wat ik al een tijd verkondig en geschreven heb over het Corona-virus. Grappig. Een paar degen geleden verkondigde ik nog luidruchtig bij de viskraam over het Corona-virus dat er teveel mensen op aarde zijn en niemand gediend is met een overbevolking. Gezonde mensen overleven, mensen met een slechte gezondheid hebben pech gehad. Niemand sprak tegen. Een slanke vrouw van in de veertig bevestigde mijn denkwijze door direct haar afkeuring te ventileren over veel te dikke mensen. Maar dat bedoelde ik niet. Ook dikke mensen zullen gezond zijn. Het zit in je DNA en - zoals de Duitse arts uitlegde - in je levenshouding. En als je voor een dubbeltje geboren bent zul je nooit een kwartje worden. Nadenken! Hersenen gebruiken!

De wereld wordt geregeerd door onverantwoordelijke machthebbers met een dubbele agenda. Een dubbele agenda die vooral duidelijk tot zijn recht komt in de houding van regeerders van de meeste niet-moslim beschavingen tegenover de walgelijke vieze smerige geloofsovertuiging van moslims. Wie de waarheid hardop verkondigt over de historische Arabische pedofiel, psychopaat, vieze gore sadist, dief, bedrieger en oversekste oorlogsmaniak wordt terug gefloten. Het ging Mohammed (VZMH) maar om twee dingen die zijn leven zinvol maakten: machtswellust en rijkdom vergaren, verkregen door via roofovervallen en berovingen van anderen te stelen. Om alles goed te praten bedacht hij zijn digitale knecht Allah. En de platvloerse parvenu Mohammed was zo gewiekst dat hij refereerde aan de alom gerespecteerde wijsheid van joden en christenen. Toen hij zijn absolute macht had verworven veranderde hij zijn houding tegenover alle niet in hem gelovige medemensen door tegen hen haat te prediken en zijn onderworpen volgers aan zijn wil aan te sporen tot geweld.

[Ariel]

 
Dr. Katrin Korb uit Oldenburg spreekt over de lockdown en de angst

Ik blader voor het eerst weer eens snel dit topic door, en ik zie dat er weinig of niets is veranderd. Corona wordt nog steeds afgeschilderd als een milde griep en eigenlijk zijn al die maatregels die genomen zijn onzin. Dus stop de lockdown.

Hier heb ik voor jullie een frontbericht. Slagveld achter gesloten deuren Lees het even.

In verpleeghuis Brinkhoven in Heerde slaat het coronavirus genadeloos toe. Tussen eind maart en half april overlijden 24 van de 73 bewoners, bijna eenderde. Het personeel krijgt hulp uit onverwachte hoek: de 43ste Geneeskundige Compagnie.

‘Kom je even kijken?’ Het is eind maart als kwaliteitsverpleegkundige Judith Kruizenga in het verpleeghuis van Heerde een telefoontje krijgt. Kruizenga slikt, het is de zoveelste vraag die ochtend. Als verpleegkundige werkt ze nu al dagenlang twaalf uur per dienst.

Als ze aankomt, ziet ze haar patiënt op de wc. Grote ogen. Hij hapt naar adem. Zijn armen zwaaien in paniek in het rond. Ze leggen hem op bed en ­geven morfine, waardoor hij wat lucht krijgt.

‘O man, ’t is wat, hè?’, zegt hij hijgend. ‘Ja, wás het maar wat’, zegt Kruizenga, ‘dan konden we het delen.’ De man lacht even. Humor van noorderlingen onder elkaar. Maar dan kijkt hij haar aan. ‘Ik denk dat ik morgenvroeg niet ga ­halen.’ Kruizenga kijkt in zijn ogen, als verpleegkundige probeert ze altijd te ­begrijpen wie ze voor zich heeft. Je hebt gelijk, denkt ze.

Ze geven hem meer morfine voor zijn benauwdheid, en nog meer. Het helpt niet. De man wordt steeds onrustiger, benauwder. Steeds vaker zakt hij weg. Zijn borstkas gaat hard op en neer. De verpleegkundige voelt dat ze iets moet doen. Even later brengt de huisarts de man in slaap, zodat hij zijn gevecht om lucht niet langer bewust hoeft mee te maken. Heel even loopt Kruizenga zijn kamer uit.

Als ze terugkomt, vindt ze hem. Hij is overleden, in zijn eentje. ‘Het gebeurde in een paar uur tijd’, zegt ze, ‘van een grapje naar de dood. Je staat erbij en je kijkt ernaar.’

Het coronavirus heeft de afgelopen maanden veel slachtoffers gemaakt in overbelaste ziekenhuizen, maar er is één plek waar de ziekte nog veel genade­lozer toeslaat: de verpleeghuizen.

Terwijl in politiek en media vooral werd gediscussieerd over een tekort aan ic-bedden, nestelde het virus zich stilletjes op honderden afdelingen vol hulpbehoevende ouderen en dementerenden. De verspreiding werd mogelijk versneld door een gebrek aan mondkapjes, ziek personeel dat in het begin van de crisis gewoon moest komen werken en doordat er niet kon worden getest.

In verpleeghuis Brinkhoven in Heerde overleden tussen eind maart en half april 24 van de 73 bewoners, bijna eenderde. In een paar weken tijd verloren ouderen er soms hun halve vriendenkring, in een tempo dat voor zorgmedewerkers niet bij te benen was.

Brinkhoven is geen uitzondering. In veel verpleeghuizen voltrok zich een soortgelijke crisis. Het verschil: de meeste instellingen maakten hun sterftecijfers niet openbaar. Dat tekent de ­gesloten wereld van de verpleeghuiszorg, waar ook familieleden vaak niet precies weten wat er achter de muren met hun dierbaren gebeurt.

De Volkskrant sprak met medewerkers van Brinkhoven, een instelling die juist wel openheid wil geven. Het verpleeghuis, dat midden in het dorp aan de rand van de Veluwe ligt, was een van de eerste huizen buiten Brabant waar het virus binnenkwam.

Terwijl half ­Nederland zich nog onaantastbaar waande, nam het aantal ­zieken en overledenen in Brink­hoven elke dag toe.

Medewerkers werkten tien tot twaalf uur per dag, kwamen op vrije dagen ­terug en gaven alles voor hun bewoners. Sommigen omschrijven de eerste weken als een ‘horrorfilm’. De helft van het personeel werd uiteindelijk zelf ziek. Toen het niet meer ging, moest het leger worden in­geschakeld.

Het is vrijdag 20 maart, een dag na het ingaan van het bezoekverbod, als de eerst oudere in Heerde omvalt, letterlijk. Ze heeft geen koorts, hoest niet, niest niet, ze gaat gewoon tegen de grond. En niemand heeft het zien aankomen.

Als verpleegkundige Kruizenga aankomt, zit ze scheefgezakt in haar stoel. ‘Ik voel me belabberd’, zegt de vrouw. ‘Mijn arm wil niet meer, en mijn been ook niet.’

Niet veel later ligt ze in de ambulance, op weg naar het ziekenhuis, op verdenking van een tia, een beroerte door een bloedprop in de hersenen. Maar het ­ziekenhuis stuurt de vrouw linea recta terug en komt nog dezelfde avond met de uitslag: corona.

Het is de eerste diagnose van Brink­hoven en – op één na – ook de laatste, want de rest zal niet meer worden getest.

Er zijn dan al drie andere patiënten die zich niet lekker voelen, maar niemand weet zeker wat hun mankeert. Het RIVM vindt testen binnen verpleeghuizen niet nodig. In de pikorde van de zorg bungelen verpleeghuizen onderaan.

Locatiemanager Inge van Loo heeft al eerder geprobeerd de GGD te bellen over een bewoner met koorts. Ze wil duidelijkheid: heeft hun patiënt corona? Maar het hele weekend krijgt ze een bandje te horen. Pas op maandag krijgt ze eindelijk een GGD-medewerker aan de lijn. ‘Nee’, zegt die. ‘Wij gaan niet testen.’

‘Ik heb nog twee keer teruggebeld of het écht niet kon’, zegt Van Loo. ‘Ik was verbaasd.’ Maar de GGD is onvermurwbaar. ‘Ze zeiden: al is de patiënt positief, dat verandert toch niks aan de behandeling.’

In de dagen daarna worden er steeds meer mensen ziek. De snelheid waarmee dat gebeurt, is adembenemend.

‘Elke keer als ik hier ’s ochtends binnenkwam, dacht ik: wie zouden er nog zijn?’, vertelt verzorgende Joyce van Marle.

‘Met zijn drieën hadden we 26 bewoners van wie de een na de ander ziek werd’, zegt verzorgende Bianca de Graaf. ‘We deden alles: wassen, uit bed halen, pillen delen, eten geven. Telkens is het: pak aan, pak uit. De werkdruk was zo hoog dat we niet genoeg aandacht konden geven aan mensen. Voor videobellen hadden we in het begin echt geen tijd.’

Veel verzorgenden voelen zich machteloos. Ze willen iets dóén, maar tegen corona bestaat niets.

Van Marle vertelt hoe ze ’s ochtends bij een vrouw komt die aan het einde van de nacht uit bed is gevallen. ‘Zij was onderkoeld. Er was op dat moment nog geen verdenking van corona, dus ik had geen beschermende kleding aan. Haar vingers waren zo koud dat ik het zuurstofgehalte niet kon meten.’

Ze belt de ambulance, maar die vertrekt weer. ‘De broeders zeiden dat ze een typische coronapatiënt was en dat ze haar niet meenamen. Dus ja, dan sta je daar, met een bewoner die je niet meer kunt helpen. We hebben geen zuurstof hier. Ik had het gevoel dat ik met mijn rug tegen de muur stond. Die vrouw lag echt te happen naar lucht. Nog ­diezelfde avond is ze overleden.’

Op dat moment gaat het op tv vooral over het dreigende tekort aan ic-bedden. ‘Dan dacht ik: je zou eens bij ons moeten komen, het is hier een horrorfilm’, zegt verzorgende Ingrid. ‘Wat er echt binnen deze muren gebeurt, kun je niet eens allemaal vertellen.’

Van Marle: ‘Op één dag heb ik vier vlindernaaldjes bij mensen in hun huid moeten plaatsen, zodat ze morfine konden krijgen. Van die vier zijn er inmiddels drie overleden. Toen een geestelijk verzorger die dag aan me vroeg hoe het nou eigenlijk met míj ging, begon ik te huilen.’

Het personeel van Brinkhoven heeft het in vergelijking met andere ver­pleeghuizen nog relatief goed getroffen met beschermingsmiddelen: locatiemanager Van Loo heeft al voor de ­crisis honderden extra mondkapjes ingeslagen. ‘Die FPP1-maskers waren al snel weg, maar daarna kregen we weer andere’, zegt Ingrid. ‘Op een gegeven moment raakten de schorten op, toen kregen we slagersschorten van familie van een ­bewoner. Tegelijkertijd zag ik ziekenhuispersoneel op tv schorten na één keer dragen weggooien. Dan dacht ik: wat doe je nu?’

Vanaf 27 maart mogen de bewoners hun kamer niet meer uit. Ze weten ­nauwelijks wat er buiten hun kamers ­gebeurt, wie er nog leeft. Tijd om iedereen in te lichten is er niet.

Ondertussen vallen hun overledenen niet eens onder de officiële covid-doden. Ze zijn niet getest en dus tellen ze niet mee. ‘We waren een soort vergeten groep’, zegt bestuurder Jos Bleijenberg.

Na een tijd ziet verpleegkundige ­Kruizenga precies wie er covid hebben – ook zonder test. ‘Corona-ogen’ noemt ze dat. ‘Het was een bepaalde blik’, zegt ze. ‘Apathisch en tegelijkertijd zag ik doodsangst.’

Ze is een van de medewerkers die vrijwel alle overledenen van het verpleeghuis onder handen heeft gehad. Ze herinnert zich een dag waarop vier patiënten achter elkaar doodgingen: ‘Ik zat rapporten van de nachtdienst te lezen toen er een stagiaire naar me toe kwam. Ze zei: ik denk dat deze mevrouw is overleden, kun je komen? Ze had zoiets nog nooit gezien, dus ik legde uit wat ze moest doen en wat ze kon verwachten. Ik was nog niet weg uit die kamer, of er kwam opnieuw ­iemand op me af: Judith, kun je met me meekomen, ik denk dat deze meneer dood is.’

‘Het was nog geen half 10 ’s ochtends’, zegt Kruizenga, ‘en toen waren er al twee mensen overleden.’

Ze weet dat het zwaar was, dat ze heel wat op de schouders had. Toch heeft ze het gevoel dat ze hier moest zijn. Want ze weet dat ze voor veel mensen nog iets heeft kunnen betekenen. Dat ze door haar inspanningen mensen op het allerlaatste moment nog bij elkaar heeft kunnen brengen voor een afscheid. Een man en zijn vrouw. De vrouw heeft haar met tranen in haar ogen bedankt.

De coronaprotocollen zijn hard. ­Familie kan alleen op het allerlaatste ­moment naar binnen om afscheid te ­nemen. Overleden bewoners mogen niet worden opgebaard, maar moeten nog dezelfde dag mee met de begrafenisondernemer. Sommige overledenen worden niet aangekleed voor ze de kist in gaan. Veel verzorgenden hebben het er zwaar mee, ook omdat ze niet – zoals ­gebruikelijk – een erehaag kunnen vormen om afscheid te nemen. Daar is tijd noch ruimte voor.

Pal naast Brinkhoven ligt uitvaart­centrum Memento Mori, een modern bakstenen gebouw met een bescheiden klokketoren.

Als de eerste coronapatiënten in het verpleeghuis sterven, belt uitvaartverzorger Astrid Strijbos zowel met de GGD als met het RIVM: hoe zit het met de ­besmettelijkheid van overleden covid­patiënten? Niemand kan het haar vertellen, ze krijgt nergens antwoord op haar vragen.

Memento Mori is een kleine uitvaartvereniging, opgericht door de hervormde kerk. Anders dan bij de grote ­bedrijven beschikken ze hier niet over beschermende middelen. ‘We hebben daarom het pijnlijke besluit moeten ­nemen de laatste verzorging niet meer te doen’, zegt Strijbos. ‘Daar heb ik het nog steeds moeilijk mee.’ Het betekent dat overledenen niet meer worden opgemaakt. Ze worden in de kist gelegd in ­ondergoed of pyjama, als dat het laatste is wat ze aanhadden.

‘Ik heb nabestaanden eerlijk verteld dat we niet anders konden, maar dat ik wist dat sommige van de grote bedrijven het wel deden’, vertelt de uitvaartverzorger. ‘Dan ga ik ergens anders heen’, zegt een nabestaande haar aan de telefoon. ‘Dat kan ik me heel goed voorstellen’, antwoordt Strijbos, ‘ik denk dat ik in uw ­situatie hetzelfde had gedaan.’

Steeds vaker luiden de klokken van Memento Mori, steeds vaker staat er een zwarte rouwauto voor de deur.

Bertha Nijmeijer (83) mag net als de andere bewoners haar kamer niet af. Ze probeert de lijkwagens niet te zien. Maar behalve de televisie en de krant heeft ze weinig anders om naar te kijken dan haar uitzicht op het dorp.

‘Soms kwamen er wel vier wagens op een dag langs. Dat moet je dan alleen zien te verwerken.’ Mevrouw Nijmeijer, die drie jaar geleden in Brinkhoven ­terechtkwam nadat zij halfzijdig verlamd was geraakt, richt zich in zulke ­situaties tot God. ‘Ik bid en vraag om kracht.’

Sommige bewoners die vlak bij de ingang wonen raken zo overstuur van de lijkwagens voor hun raam, dat hun familieleden naar het verpleeghuis bellen. Is het niet mogelijk om de overledenen op een andere manier op te halen?

Het team bespreekt de kwestie, maar besluit dat er geen alternatief is.

‘Mensen komen er via de voordeur in en gaan er via de voordeur weer uit’, zegt Van Loo. ‘Dit is gewoon ons verhaal. Eerlijk. Open. We kunnen iemand niet via de achterdeur laten verdwijnen.’

Corona maakt in het dorp Heerde drie keer zo veel slachtoffers als de Tweede Wereldoorlog, becijfert de dominee achteraf. Zelfs de burgemeester komt in het heetst van de strijd ziek thuis te zitten. Waarom wordt juist dit dorp zo geraakt?

Mogelijk was het een combinatie van de verkeerde bijeenkomsten op de verkeerde tijd: enkele feestjes in het dorp, een drukbezochte informatieavond over Lelystad Airport en een reeks besmettingen onder leden van mannenkoor De ­Lofzang.

In Brinkhoven houden ze het erop dat het hoge aantal besmettingen het gevolg is van het open karakter van het verpleeghuis. Het was hier altijd een zoete inval van familieleden en vrijwilligers. Wat in het dorp heerst, heerst hier.

Wat locatiemanager Van Loo opvalt: de eerste drie ziektegevallen zijn verspreid over drie afdelingen. Het lijkt erop dat het virus al voor de eerste ­overheidsmaatregelen via meerdere ­ingangen is binnengedrongen.

Op een ochtend loopt Van Loo iets voor zevenen het verpleeghuis binnen als ze in het halletje een net ingehuurde uitzendkracht naar buiten ziet lopen. Een jonge vrouw. Ze huilt. Binnen heeft de vrouw iedereen in volledige corona-­uitrusting zien staan: mondmaskers, brillen, pakken. Nu loopt ze weg. Hier kan ze niet werken. ‘Zo heb ik het niet ­begrepen’, snikt het meisje.

Het is om moedeloos van te worden. Sinds de corona-uitbraak houdt Van Loo elke ochtend crisisoverleg met bestuurder Jos Bleijenberg. Het is woensdag 25 maart als ze aan de bel trekt.

‘Jos’, zegt ze, ‘we redden het nog tot het weekend. Daarna krijg ik de roosters gewoon niet meer vol.’ Op dat moment hebben ze twintig doodzieke bewoners. Ruim eenderde van het personeel ligt ziek thuis.

Ze plaatsen berichten op sociale ­media, bellen met iedereen die ook maar íéts doet met zorg: uitzendbureaus, zzp’ers, Actiz, Extra handen voor de zorg. Maar bijna niemand wil komen helpen aan het bed.

‘Mensen zeiden: o, dus jullie hebben echt corona in huis?’, zegt Van Loo. ‘En dan kwamen ze niet meer.’

De zorg is op dat moment al terug­geschroefd tot de noodzakelijke handelingen. Zo worden bewoners om tijd te besparen even niet meer gedoucht, maar ‘verzorgend gewassen’ met een washandje.

Bestuurder Bleijenberg slaat op donderdag alarm bij de veiligheidsregio. Hij stelt dat als er niks gebeurt, ze na het weekend bewoners moeten gaan ver­huizen naar andere instellingen. ‘Ik wist dat we concreet moesten zijn’, zegt hij. ‘Precies zeggen wat we nodig hadden. Dus ik zei: we willen negen man, drie verpleegkundigen en zes verzorgenden.’

Op vrijdagavond om 8 uur komt het verlossende telefoontje: het leger is in aantocht. ‘Morgenochtend komen we’, zegt de majoor tegen Van Loo. ‘Om 7 uur staan we op de stoep.’

Als ze dat hoort, springen de tranen in haar ogen.

Sergeant Robert, militair verpleegkundige van de 43ste Geneeskundige Compagnie, is een militair die is getraind om moeilijke keuzen te maken in oorlogsgebied. Hij weet wat gewonden zijn, tijdens uitzendingen kreeg hij meerdere slachtoffers van ongelukken op zijn brancard.

Maar midden in de coronacrisis zit de verpleegkundige al twee weken thuis. Zijn hele compagnie is vanuit de kazerne naar huis gestuurd met de opdracht rust te nemen, fit te blijven en grote groepen te mijden. ‘We moesten ons gereed­houden voor een inzet’, zegt Robert. ‘Ik hoopte op de intensive care.’

Als jongen had hij niet zo veel met school. Het avontuur trok hem naar ­defensie. Pas toen hij op een tank verantwoordelijk werd voor de eerste hulp aan gewonden, wist hij wat hij wilde. Hij werd uitgezonden naar Afghanistan, voormalig Joegoslavië, Litouwen. Voor de kust van Somalië nam hij tweemaal deel aan een antipiraterijmissie.

En nu ging hij dus naar Heerde.

Op vrijdagavond 27 maart krijgt hij te horen dat hij zich de ochtend erop moet melden op de Veluwe. Hij zoekt het op met Google Maps om te kijken waar het ligt. ‘Toen klikte ik op zo’n coronakaartje en – poef! – daar zag ik Heerde donkerrood oplichten.’

In camouflagebroeken en op kisten stappen ze het verpleeghuis binnen. Heel even kijken de verzorgenden naar hun uniformen, maar al snel zien ze die niet meer.

Vrijwel meteen besluit sergeant ­Robert een einde te maken aan de achternamen waarmee hij en de andere militairen elkaar aanspreken. Hij wil dat iedereen zijn angsten kan uitspreken, zonder zich zorgen te maken over rangen of standen. ‘Hou op met dat ge-u’, zegt hij tegen de andere militairen. ‘Kappen met die onzin. Het maakt mij niet uit of je sergeant, korporaal of soldaat bent, ik ben gewoon Robert.’

Als Robert gewonden of stervenden ziet, denkt hij twee dingen: breng de ­situatie in kaart en houd de patiënten ­stabiel. Die ochtend heeft hij al snel zijn eerste covid-19-patiënt voor zich. Die lijkt helemaal niet zo ziek, denkt hij nog.

Al op dag 1 overlijdt de eerste patiënt en op dag 2 volgen er vier. Dit is on-­Nederlands, vindt sergeant Robert, ­terwijl hij door akelig stille gangen van patiënt naar patiënt snelt.

Over de gang schuifelt een bewoner achter haar rollator. Ze gaat weer eens een ommetje maken vandaag. ­‘Mevrouw, u moet terug naar uw ­kamer’, zegt sergeant Robert streng. ‘Waarom?’, protesteert ze. ‘U mag hier niet komen vanwege het virus’, zegt de militair. De dementerende dame kijkt hem fel aan. ‘Nee’, zegt ze, ‘ik ga niet, hoor.’

Daar staat hij dan naast een rollator, met zijn uniform en zijn gezag. Hij is het niet gewend dat orders worden ­genegeerd, laat staan door een vrouw die een halve eeuw ouder en een kop kleiner is dan hij. Wat nu?

Dan ziet hij een verzorgende een hand op de arm van de bewoner ­leggen en uitnodigend tegen haar spreken: ‘Zullen we even een kopje ­koffie gaan drinken op uw kamer?’ En ja hoor, daar schuifelt ze gedwee terug in de richting van haar appartement.

Rondom het anders zo kalme Brinkhoven gebeuren ineens bijzondere dingen. Soms vrolijk: een optreden voor de deur, een bedrijf uit het dorp dat een hoogwerker laat aanrukken voor ontmoetingen met familie.

Maar er is ook de buurtbewoner die ’s avonds in tranen opbelt naar het ­algemene nummer, omdat ze de hele dag lijkwagens heeft zien komen en gaan vanuit haar flatje. ‘Het is gewoon verschrikkelijk’, snikt ze.

De tuin is afgezet met rood-witte linten en op de parkeerplaats staan bordjes met ‘verboden toegang voor onbevoegden’. Niettemin wandelt een Telegraaf-journalist op 3 april rond etenstijd toch het verpleeghuis binnen, ­tegelijk met een maaltijdbezorger.

In de hal houdt het personeel hem tegen, zegt bestuurder Jos Bleijenberg. ‘Hij had veel commentaar en vond dat hij niets verkeerd deed.’

Omdat de journalist zich volgens de bestuurder niet als zodanig kenbaar had gemaakt, wordt de politie gebeld. Als de agenten eenmaal arriveren, staat de verslaggever alweer buiten.

Een wethouder spreekt later op Twitter schande van het gedrag van de journalist. Volgens de verslaggever zelf ­berust het allemaal op een misverstand: hij had het verbodsbord niet gezien en was juist bezig zich voor te stellen toen de ophef ontstond. ‘Verder dan het voorportaal ben ik nooit geweest.’ De Telegraaf verbreekt desondanks de samenwerking met de freelance journalist.

Telkens komen er patiënten bij die ernstig benauwd zijn.

Patiënten voor wie ze niets meer kunnen doen. Op voorschrift van de arts krijgen die om de vier uur morfine ­toegediend: zo voelen ze zich minder ­benauwd. Als het gevecht om lucht te ­ernstig wordt, worden ze in slaap ­gebracht, zodat ze het niet meer ­bewust meemaken.

Sergeant Robert is een nuchtere, ­rustige jongen met opvallende lichtblauwe ogen. Hij is bij defensie gewend lijstjes te maken, de boel ‘strak weg te zetten’. Al snel stelt hij samen met verpleegkundige Judith Kruizenga voor dat één zorgverlener alle morfine toedient. En dat wordt hij.

Vanaf dat moment komt hij daardoor alleen nog maar met de ziekste ­patiënten in aanraking. Tijd om tien minuten aan iemands bed te zitten, is er niet. Terwijl hij normaliter altijd praat, even onderzoekt welk mens hij voor zich heeft.

Als hij op een middag binnenkomt bij een vrouw die af en toe met een schok ademhaalt, voelt hij aan dat zijn aan­wezigheid hier toch iets langer nodig is. Haar kinderen zitten al rond het bed.

Rustig spuit hij de vrouw wat morfine in. Nog één keer zuigt ze lucht naar ­binnen. Dan wordt het stil. Hij voelt haar pols. ‘Ik ben bang dat ze is over­leden’, zegt hij zacht tegen de familie.

In een flits schiet de gedachte door hem heen dat ze is overleden door die laatste injectie. Nee, dat kan niet. De huisarts bevestigt dit later.

‘Bedankt dat je erbij was’, zegt de dochter van de vrouw tegen hem. Ze heeft tranen in haar ogen.

Een paar dagen later krijgt hij een appje met de overlijdensadvertentie. ‘Onze dank gaat uit naar de mede­werkers van Hanzeheerd Brinkhoven en defensie voor de liefdevolle verzorging in deze bijzondere tijden’, staat er.

Het ontroert Robert. ‘Het is een van de intiemste momenten in een mensen­leven’, zegt hij achteraf, ‘en daar mag jíj dan bij zijn.’ Hij vindt het mooi dat hij voor defensie iets kan betekenen ­binnen Nederland.

Even later wordt een militair niet goed in het verpleeghuis. ‘Gaat het wel een beetje?’, vraagt een verzorgende. Hij blijkt oververmoeid, maar vanwege de zware omstandigheden voor iedereen heeft hij niets gezegd.

Op de dag die stagiair Robin nooit meer zal vergeten, heeft hij dienst met een uitzendkracht en een militair verzorgende. Van de drie heeft hij als enige een band met de man die nu in zijn bed onregelmatig ligt te ademen.

‘Ik kwam hem iets te drinken aan­bieden’, zegt Robin, ‘maar hij reageerde niet.’

De stagiair belt de verpleegkundige en gaat naast het bed zitten. Met zijn blauwe handschoenen pakt hij de hand van de man vast. Glazig kijkt de bewoner voor zich uit.

Een situatie als deze heeft Robin nog nooit meegemaakt. Hij is 20 jaar en volgt een mbo-opleiding tot militair verzorgende. Maar wat je doet als iemand ligt te sterven, staat niet in zijn lesboeken beschreven. Intuïtief voelt de stagiair dat het het best is te blijven ­praten, al heeft hij geen idee of zijn woorden nog aankomen.

‘Ik ben hier’, zegt Robin tegen de ­patiënt. Hij haalt zijn hand even door het witte haar van de man.

Het ademhalen stopt.

Een beetje beduusd zit Robin even ­later met zijn militaire collega buiten op een bankje. Zo is het dus, om erbij te zijn als iemand sterft. Hij heeft geprobeerd zo veel mogelijk vanuit zijn menselijk gevoel te handelen. ‘Je hebt het goed gedaan, jongen’, zegt de militair verpleegkundige.

Op de 24 kamerdeuren van de bewoners die er niet meer zijn, hangen nu kransen met een kaartje: ‘In liefdevolle herinnering.’ Familieleden krijgen de krans de komende weken mee als ze de spulletjes van hun vader of moeder komen ophalen. Daar is, ruim een maand na het laatste coronasterfgeval, nog geen mogelijkheid toe geweest.

De nog levende bewoners proberen ondertussen het verlies te verwerken.
‘Nu vraagt die vrouw me steeds: zijn ze mij vergeten uit te nodigen voor de begrafenis?’


Een licht dementerende bewoner wier echtgenoot is gestorven, kon niet bij de begrafenis van haar eigen man zijn, omdat ze zelf een covidverdenking had. De vrouw moest na een lang, gelukkig huwelijk de uitvaart van haar echtgenoot bijwonen via een livestream, zegt verzorgende Bianca de Graaf.

‘Nu vraagt die vrouw me steeds: zijn ze mij vergeten uit te nodigen voor de begrafenis? Ik krijg het haar niet uit­gelegd.’

Op de afdeling van de 83-jarige ­mevrouw Nijmeijer zijn 11 van de 26 kamers leeg. ‘De meneer die elke ochtend bij me kwam vragen welke dag van de week het was, is er niet meer’, zegt ze. ‘De meneer van wie ik altijd het krantje kreeg, is ook overleden.’ Ook de vriendin met wie ze graag samen even naar buiten ging om te kletsen, heeft het niet overleefd.

‘Ik heb ze allemaal helemaal niet meer gezien’, zegt Nijmeijer, terwijl ze achter haar blauwe brilmontuur een traan uit haar oog veegt.

De bewoners mogen sinds kort weer met vier tegelijk in de gezamenlijke huiskamer zitten, maar voor haar hoeft dat nog even niet. Het is niet ­hetzelfde, nu zoveel medebewoners ­ontbreken. ‘Het hangt allemaal nog zo in de lucht. We kunnen alleen maar ­hopen dat het ooit weer zo mooi wordt als het was.’

De ironie is dat door het overlijden van zoveel bewoners het personeel nu meer tijd heeft dan ooit.

Afgelopen zaterdag om half 8 ’s ochtends: twee verzorgenden kloppen op de deur van mevrouw Nijmeijer. Of ze misschien zin heeft om een keer in bad te gaan? ‘Ik had al in geen jaren gebadderd’, zegt ze. ‘Ik wist niet eens dat we hier in Brinkhoven een bad hadden.’

Een uurtje later laat ze zich met de ­tillift het weldadig warme water in ­helpen. ‘Ze hadden er ook nog een ­geurige olie in gedaan, het rook heerlijk.’ Ze sluit haar ogen, terwijl een verzorgende haar haren inmasseert met shampoo. Voor even glijden de zorgen van de afgelopen weken van haar af. ‘Ik voelde me echt net een prinses.’

[xplosive]

Corona wordt nog steeds afgeschilderd als een milde griep

Niet door mij.

en eigenlijk zijn al die maatregels die genomen zijn onzin. Dus stop de lockdown.

Er zijn ándere maatregelen mogelijk dan een complete lockdown.

Hier heb ik voor jullie een frontbericht. Slagveld achter gesloten deuren Lees het even.

Het is een idioot lang artikel. Ik heb 13 volle schermen door moeten scrollen om het helemaal te kunnen lezen, maar tenslotte is het mij dan toch gelukt om helemaal aan het einde te geraken.

Wat ik eruit haal is het volgende :

1. De verpleeghuizen zijn schandelijk in de steek gelaten en hadden veel beter moeten worden voorzien van beschermingsmiddelen.
2. Corona veroorzaakt drama's. Dat is duidelijk. Maar aan wat griepgolven ooit in verpleeghuizen hebben aangericht zijn voor zover mij bekend geen artikelen gewijd waar je 13 schermen vol en lang doorheen moet scrollen.
3. Op coronadrama's wordt nu te pas en te onpas ingezoomd terwijl dit bij griepgolven nooit zo gebeurd is bij vergelijkbare drama's. Duidelijk is wel dat de maatregelen en óók de lockdown de drama's nog eens extra groot maken.

Corona is geen milde griep, maar twee jaar geleden nog heerste er een zware griep. Toen géén lockdown !

[Pilgrim]

Mijn persoonlijke mening over deze kwestie is dat het virus beslist gevaarlijk is en dramatische gevolgen heeft, maar dat het middel van de lockdown uiteindelijk veel erger is dan de kwaal. De cijfers rechtvaardigen het volgens mij gewoon niet. Er is bovendien geen enkel bewijs dat de lockdowns ook echt werken. De methode van de lockdown om de epidemie te bedwingen is afkomstig van Dr. Neil Ferguson, bijgenaamd ‘Professor Lockdown’ van het Imperial College London. Hij heeft een reputatie van het nemen van buitenproportionele maatregelen.

Spoiler! :

Eerdere prognoses van Ferguson hadden bij beleidsmakers en in de eerste plaats bij de Londense universiteit alarmbellen moeten doen rinkelen met betrekking tot de kwaliteiten van ’s mans voorspellingen. In 2001, tijdens de mond-en-klauwzeerepidemie onder het vee, adviseerde hij premier Blair 6 miljoen stuks vee te ruimen – een enorm aantal omdat hij meende dat niet alleen besmette dieren maar ook het vee van belendende boerderijen moest worden vernietigd. Dit buitensporig dwaze beleid leverde een schadepost van 10 miljard pond op. In 2002 meende hij dat de gekkekoeienziekte 50.000 Britten het leven zou kosten; het dodental was 177. In 2005 zouden 65.000 Britten sneven door de vogelgriep; het dodental was 457. Toch bleef deze pseudo-wetenschapper op zijn universitaire post en had hij ook nu weer het oor van de politieke leiders. Voor Frankrijk voorspelde hij een half miljoen coronadoden, voor Engeland 550.000 en voor de VS 1,2 miljoen. Uit zijn koker komt het idee van de lockdowns en het gebruik van mondkapjes (dat door de clinici als ineffectief wordt beschouwd). In maart gaf hij toe dat hij zijn prognoses had gebaseerd op een dertien jaar oude database van griepepidemieën. Fergusons reputatie ligt inmiddels onder vuur. (Politicvs nr. 9)

Er komt daarom ook steeds meer kritiek op de lockdowns, zoals je kan zien in artikelen als deze:

The lack of evidence lockdowns actually worked is a world scandal

Sherelle Jacobs, Daily Telegraph Columnist | 28 May 2020

There is still not a shred of real proof that the planet's reckless stay-at-home experiment made any difference

We have detonated the global economy to pursue a lockdown experiment that may not have worked, according to the latest evidence. This diabolical revelation should be a world scandal. It should also be a sobering moment of enlightenment for Britain, as we seek to salvage our economy while learning lessons on how to better protect the vulnerable. Instead the Covid narrative becomes ever more surreal.

The broadcast media is more interested in scalping lockdown flouters than questioning whether shutdowns have served any useful purpose. World-class studies that suggest lockdown did not alter the pandemic’s course are mysteriously vanishing into internet obscurity on first contact with the official narrative. Our greatest minds have resorted to unpicking the issue on offbeat YouTube webinars. No global NGO or lockdown country has launched an investigation into their impact....

Lees verder>>>

[Pilgrim]

Amerikaanse president Trump verbreekt alle banden met de WHO

Geplaatst op 30 mei 2020



Gisteren kondigde president Trump op een persconferentie aan dat de VS hun betrekkingen met de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zullen beëindigen. Na de aankondiging beantwoordde de president vragen van de journalisten. Hij bekritiseerde China en de WHO ervoor dat zij niet transparanter met de corona-virus pandemie omgegaan zouden zijn.

President Trump zei dat de VS de financiële middelen, die ter beschikking zouden worden gesteld aan de WHO, in andere terreinen van de globale openbare gezondheidsdienst zou den investeren.

“China heeft de absolute controle over de Wereldgezondheidsorganisatie, hoewel het slechts $ 40 miljoen per jaar betaalt, vergeleken met datgene wat de VS betaald hebben, wat ongeveer overeenkomt met $ 450 miljoen per jaar. De wereld heeft antwoorden uit China op het virus nodig. We moeten transparantie hebben. Waarom heeft China besmette mensen uit Wuhan het reizen naar alle andere delen van China verboden? Maar ze stonden hen toe om vrij door de wereld te reizen, inclusief naar Europa en de VS”, aldus Trump.

Er is al geruime tijd kritiek op de WHO. De voorzitter van de organisatie, Tedros Adhanom Ghebreyesus, zou drie cholera-epidemieën verdoezelt hebben om de economie niet te schaden.

Volgens de Duitse geheime inlichtingendienst heeft China druk op de WHO uitgeoefend om de pandemiewaarschuwing te vertragen. Daarom zouden er vier tot zes weken voor de bestrijding van het corona-virus verloren gegaan zijn.

Al jaren heerst er bij de WHO spilzucht en incompetentie. Daarbij komt dat de organisatie in feite door de farmaceutische industrie gecontroleerd wordt. Een gerenommeerde epidemioloog had lange tijd geleden gezegd: “Met Rhino-virussen, RS-virussen en de meeste andere van deze ziekteverwekkers is niet het grote geld te verdienen en nauwelijks carrière te maken. Tegen influenzavirussen daarentegen bestaat er een vaccin en ook medicijnen. Daar zit het grote geld van de farmaceutische industrie achter!”

Bron: https://deutsche-wirtschafts-nachrichten.de

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2020/05/30 ... et-de-who/

[Ariel]

1. De verpleeghuizen zijn schandelijk in de steek gelaten en hadden veel beter moeten worden voorzien van beschermingsmiddelen.
2. Corona veroorzaakt drama's. Dat is duidelijk. Maar aan wat griepgolven ooit in verpleeghuizen hebben aangericht zijn voor zover mij bekend geen artikelen gewijd waar je 13 schermen vol en lang doorheen moet scrollen.
3. Op coronadrama's wordt nu te pas en te onpas ingezoomd terwijl dit bij griepgolven nooit zo gebeurd is bij vergelijkbare drama's. Duidelijk is wel dat de maatregelen en óók de lockdown de drama's nog eens extra groot maken.

Corona is geen milde griep, maar twee jaar geleden nog heerste er een zware griep. Toen géén lockdown !

Nou nee xplosive. Wat ik wilde zeggen met dit artikel is, dat corona heel besmettelijk is, en dat het virus ook jou kan besmetten. En als jij daar niet ziek van wordt, kan jij op je beurt wel je oude moeder in het verpleeghuis besmetten. . En dat sterven aan dit virus heel pijnlijk en naar is.

Natuurlijk zijn er door de regering enorme fouten gemaakt, ook wat betreft verpleeg en verzorgingshuizen. Dat ben ik met je eens. Maar de lockdown is daar niet één van. Niet leuk en heel sneu voor bezoek, en voor de bewoners, maar als je zwakke oudere patiënten wil beschermen dan MOET zo'n maatregel genomen worden. En dat kan je heel goed uitleggen aan somatische bewoners, en hoe lullig het misschien klinkt, dementerende ouderen weten vaak een half uur na hun bezoek al niet meer dat ze bezoek gehad hebben. Twee maanden geen bezoek, is wat betreft veel dementerende oudere hetzelfde als een week geen bezoek. Een veel gehoorde klacht op de afdeling geriatrie is, waarom zie ik mijn man of kinderen niet meer. En als je dan verteld dat haar/zijn zoon of dochter haar/hem die dag bezocht hebben, dan kijken ze je verbaasd aan en zeggen .."Nee hoor. Ik heb ze niet gezien"

En ik zeg het nu voor de zoveelste keer, maar het blijkt dat jullie me niet geloven, de vorige griepperiodes waren bij verre niet zo erg en heftig als Covid. Ik heb 30 jaar gewerkt in een verpleeghuis, en dit heb ik nog nooit meegemaakt. Uiteraard stierven er mensen aan de griep, maar dat waren dan bewoners die werkelijk al heel ziek waren en aan het einde van hun leven stonden, en hun lichaam kon niet meer vechten tegen de griepvirus.

Maar Covid-19 is geen normale griep. Aan dit virus gaan mensen dood die normaal nog een paar goede jaren voor zich hadden.

Maar je hoeft me niet te geloven hoor. Doe wat je wil. Dat doe ik ook. Ik gedraag heus niet spastisch, en mijn kinderen en vrienden komen gewoon op bezoek zonder de anderhalve meter, ik doe boodschappen , en verder pas ik me aan, en beheers ik me. Dan maar even geen vakantie of concert bezoek. Dan maar even niet naar een restaurant. Daar ga ik echt niet dood aan. We zijn toch verdorie geen drammerige kinderen die hun zin niet krijgen. Trouwens... Wij hebben hier geen complete lockdown. Wat wij hier in Nederland hebben zijn drammerige rechtse stemmers die perse massaal op een terras willen zitten , ook al kwamen ze normaal gesproken nooit op een terras of in een restaurant. Ik heb vervangende schaamte als ik de corona bagger van rechts lees. Ik zou bijna D66 gaan stemmen. Dom rechts...Bah.

En Pilgrim, zonder de lockdown van Dr. Neil Ferguson van het Imperial College London zouden er in Europa veel meer slachtoffers te betreuren zijn. Een lockdown is een beproeft middel om een virus uitbraak in te dammen. De lockdown wordt al jaren gebruikt in ziekenhuizen en instituten waar een virus ( zoals bv een Noro-virus ) uitbraak is. Bezoek wordt dan geweerd, en patiënten mogen niet van hun kamer af, of naar een andere afdeling lopen. Allemaal maatregels om de patiënt te beschermen.

Nou ja. Genoeg. Ik trek me weer terug uit dit topic, want ik schaam me als ik al die artikelen dat het allemaal enorm meevalt en het zo erg niet is lees.

Nog één ding. Ik heb enorme last van muggen, en ik word constant door die krengen gebeten. Ik koop een klamboe, en na een paar dagen muggenvrij onder die klamboe geslapen te hebben verzucht ik...Zie je wel. Waarom slaap ik nou onder zo'n achterlijke klamboe, ik word niet meer gebeten . De last van muggen valt eigenlijk enorm mee.

[Ali Yas]

De lockdown wordt al jaren gebruikt in ziekenhuizen en instituten waar een virus ( zoals bv een Noro-virus ) uitbraak is. Bezoek wordt dan geweerd, en patiënten mogen niet van hun kamer af, of naar een andere afdeling lopen.

Zo hoort dat ja. Maar je legt gaan quarantaine op aan gezonden. Dat is idioot. Het probleem met verzoringstehuizen was trouwens juist dat de zieken (verpleging!) in en uit konden lopen. Een belangrijke oorzaak van deze wantoestand was dat we niet wisten (en nog steeds niet weten) wie er ziek is en wie niet, maar Zuid-Korea heeft bewezen dat dat wel mogelijk was. Onze regering heeft daar alleen niet voor gekozen en alle gevolgen daarvan komen voor hun rekening. Dat hoop ik tenminste. We zullen het bij de volgende verkiezingen zien.

[xplosive]

Nou nee xplosive. Wat ik wilde zeggen met dit artikel is, dat corona heel besmettelijk is, en dat het virus ook jou kan besmetten. En als jij daar niet ziek van wordt, kan jij op je beurt wel je oude moeder in het verpleeghuis besmetten. En dat sterven aan dit virus heel pijnlijk en naar is.

Natuurlijk was ik mij daar allang bewust van.

En ik zeg het nu voor de zoveelste keer, maar het blijkt dat jullie me niet geloven, de vorige griepperiodes waren bij verre niet zo erg en heftig als Covid. Ik heb 30 jaar gewerkt in een verpleeghuis, en dit heb ik nog nooit meegemaakt.

De griepgolf van 2 jaar geleden was véél zwaarder dan in decennia daarvóór. Ik mag aannemen dat dat jij 2 jaar geleden niet in een verpleeghuis werkte?

Uiteraard stierven er mensen aan de griep, maar dat waren dan bewoners die werkelijk al heel ziek waren en aan het einde van hun leven stonden, en hun lichaam kon niet meer vechten tegen de griepvirus.

Maar dat geldt dan toch óók voor het Coronavirus?

Maar Covid-19 is geen normale griep. Aan dit virus gaan mensen dood die normaal nog een paar goede jaren voor zich hadden.

Gold dat niet óók voor die zware griep van 2 jaar geleden?

En Pilgrim, zonder de lockdown van Dr. Neil Ferguson van het Imperial College London zouden er in Europa veel meer slachtoffers te betreuren zijn. Een lockdown is een beproeft middel om een virus uitbraak in te dammen. De lockdown wordt al jaren gebruikt in ziekenhuizen en instituten waar een virus ( zoals bv een Noro-virus ) uitbraak is. Bezoek wordt dan geweerd, en patiënten mogen niet van hun kamer af, of naar een andere afdeling lopen. Allemaal maatregels om de patiënt te beschermen.

Een lockdown zou dus in die zin óók gewerkt hebben voor dat zware griepvirus van 2 jaar geleden. Je hebt het over "terrasplezier", maar het gaat om volstrekt andere zaken. Mensen komen persoonlijk financieel zwaar in de problemen door deze lockdown.

Nou ja. Genoeg. Ik trek me weer terug uit dit topic, want ik schaam me als ik al die artikelen dat het allemaal enorm meevalt en het zo erg niet is lees.

Ik heb het niet over "meevallen". Pilgrim volgens mij ook niet als ik mij niet vergis. Maar er worden nu massaal levens verwoest van mensen die niet ziek zijn!

Nog één ding. Ik heb enorme last van muggen, en ik word constant door die krengen gebeten. Ik koop een klamboe, en na een paar dagen muggenvrij onder die klamboe geslapen te hebben verzucht ik...Zie je wel. Waarom slaap ik nou onder zo'n achterlijke klamboe, ik word niet meer gebeten . De last van muggen valt eigenlijk enorm mee.

Een klamboe is erg effectief tegen muggen. En met een klamboe worden geen levens verwoest. Dit in tegenstelling tot bij een lockdown.

[Ariel]

De griepgolf van 2 jaar geleden was véél zwaarder dan in decennia daarvóór. Ik mag aannemen dat dat jij 2 jaar geleden niet in een verpleeghuis werkte?

Nee. maar ik heb wel vrienden en kennisen die er nu nog werken. En daar hoor je wel eens wat van.
En ik heb in die tijd drie middagen per week als vrijwilliger gewerkt in een zwakzinnigeninrichting.

Uiteraard stierven er mensen aan de griep, maar dat waren dan bewoners die werkelijk al heel ziek waren en aan het einde van hun leven stonden, en hun lichaam kon niet meer vechten tegen de griepvirus.

Maar dat geldt dan toch óók voor het Coronavirus?

Nee. Niet allemaal.

Maar Covid-19 is geen normale griep. Aan dit virus gaan mensen dood die normaal nog een paar goede jaren voor zich hadden.

Gold dat niet óók voor die zware griep van 2 jaar geleden?

Nee, niet helemaal.

Een lockdown zou dus in die zin óók gewerkt hebben voor dat zware griepvirus van 2 jaar geleden. Je hebt het over "terrasplezier", maar het gaat om volstrekt andere zaken. Mensen komen persoonlijk financieel zwaar in de problemen door deze lockdown.

Absoluut. En andere mensen verdienen juist weer geld door de crisis.

Ik heb het niet over "meevallen". Pilgrim volgens mij ook niet als ik mij niet vergis. Maar er worden nu massaal levens verwoest van mensen die niet ziek zijn!

Klinkt dramatisch. Het is dus maar net bij welke groep mensen je prioriteit ligt. Wie mag er dood, welke families mogen er verwoest worden, en welke levens mogen er niet verwoest worden.

Een klamboe is erg effectief tegen muggen. En met een klamboe worden geen levens verwoest. Dit in tegenstelling tot bij een lockdown.

Een intelligente lockdown zoals we die hier hebben is ook effectief en red levens..

[xplosive]

Ik heb het niet over "meevallen". Pilgrim volgens mij ook niet als ik mij niet vergis. Maar er worden nu massaal levens verwoest van mensen die niet ziek zijn!

Klinkt dramatisch. Het is dus maar net bij welke groep mensen je prioriteit ligt. Wie mag er dood, welke families mogen er verwoest worden, en welke levens mogen er niet verwoest worden.

Zou met maatregelen zoals in Zuid-Korea waar Ali Yas hiervoor aan refereerde niet óók veel ellende in verpleeghuizen voorkomen hebben kunnen worden zónder die nare consequenties die we nú zien?

Een intelligente lockdown zoals we die hier hebben is ook effectief en red levens..

Blijkbaar toch niet zo héél intelligent als ik Ali Yas mag geloven, want in Zuid-Korea deden ze het véél beter !

[Ariel]

Zou met maatregelen zoals in Zuid-Korea waar Ali Yas hiervoor aan refereerde niet óók veel ellende in verpleeghuizen voorkomen hebben kunnen worden zónder die nare consequenties die we nú zien?

Misschien waren we hier niet streng genoeg bedoel je?
Alsof er in Zuid-Korea geen maatregels genomen zijn. Hoe is de situatie nu?

Premier Chung Sye-kyun beloofde alle middelen in te zetten om verdere verspreiding te voorkomen. Hij vertrouwde op de discipline van Zuid-Koreanen om sociale afstand te blijven houden. Dat moet inmiddels een automatisme zijn, verwacht de regering.

Het tegendeel blijkt waar. Nu het gevaar kleiner lijkt te worden, verdwijnt ook het gezonde verstand van de Zuid-Koreanen. Het dragen van mondmaskers en afstand houden, lijken geen prioriteit te hebben.

29 mei 2020

Meer dan tweehonderd scholen in "hoogrisicogebieden" in Zuid-Korea moeten daags nadat zij voor het eerst weer onderwijs op locatie aanboden de deuren weer sluiten, melden internationale media. De beslissing volgt na de grootste stijging van het aantal besmettingen in bijna twee maanden tijd.

Zuid-Korea maakte donderdag melding van bijna tachtig nieuwe ziektegevallen, het grootste aantal sinds 8 april.

De bron van de tachtig nieuwe besmettingsgevallen begin deze week is volgens deskundigen een magazijn van Coupang Corp, een van de grootste online warenhuizen van het land. Ruim vierduizend werknemers van het bedrijf, onder wie zeshonderd pakketbezorgers, zouden zich niet aan hygiëneprotocollen hebben gehouden.

Mei geldt als een turbulente coronamaand in het land. De regering kondigde in de eerste week versoepelingen aan omdat het aantal besmettingen al enige tijd op een stabiel, laag niveau lag. Het motto 'ga naar buiten, socialize en start een nieuw leven in deze virustijd' werd na vier dagen echter al overschaduwd door de sluiting van tientallen bars en nachtclubs in de hoofdstad Seoel.

Mede doordat mensen 's avonds massaal samenkwamen om de versoepelingen te vieren, steeg het aantal besmettingen van enkele naar tientallen nieuwe ziektegevallen per dag. Die miniuitbraak en de gemelde ziektegevallen in de laatste dagen doen gezondheidsexperts vrezen voor een tweede besmettingsgolf.

Volgens deskundigen moeten socialdistancingmaatregelen weer aangehaald worden om het totale aantal besmettingen (11.402) niet verder te laten stijgen. De regering reageerde daarop door veel publieke aangelegenheden, zoals musea, parken en theaters, opnieuw te sluiten.

De Zuid-Koreaanse minister van Gezondheid Park Neung-hoo noemt de eerstvolgende weken "cruciaal" om het aantal besmettingen niet verder te laten stijgen. Hij roept de bevolking op om de maatregelen te respecteren en bij klachten thuis te blijven.

Nieuwe maatregelen Zuid-Korea na forse groei coronabesmettingen
28 mei 2020

De autoriteiten in Zuid-Korea hebben weer melding gemaakt van tientallen nieuwe coronabesmettingen. Het land leek de verspreiding van het virus eerder nog een halt te hebben toegeroepen, maar ziet zich nu toch genoodzaakt nieuwe maatregelen te nemen.

De clubs gingen open en meteen was het virus terug in Zuid-Korea

29/05/2020 Heropflakkering van corona in Zuid-Korea leert ons een lesje (of vijf)

[xplosive]

Alsof er in Zuid-Korea geen maatregels genomen zijn. Hoe is de situatie nu?

Met andere woorden : Ali Yas heeft de plank volkomen mis geslagen.

De conclusie zou dus kunnen zijn dat de tot nu toe genomen maatregelen nog niet zo heel gek zijn. Niet zo gek tenminste als dat Robert Jensen beweert dat ze zijn. Dat neemt niet weg dat we er over na kunnen blijven denken hoe het misschien tóch anders zou kunnen.

Ik wil niets van wat je beweert in het belachelijke trekken, Ariel, integendeel. Wat je zegt over de verpleeghuizen neem ik serieus. En per slot van rekening ben je ervaringsdeskundige én heb je nu nog steeds contact met ándere ervaringsdeskundigen.

Wel vind ik het belangrijk dat allerlei argumenten over en weer telkens opnieuw gehoord én gewogen blijven worden. Zelfs argumenten die op het eerste gezicht vreemd aandoen of niet direct in je straatje lijken te passen. Want als we alleen maar argumenten accepteren die in ons straatje passen dan doen we nét hetzelfde als dat we sommige linkspolitieke mensen met een enorm bord voor hun kop verwijten.

Dank voor je mijns inziens waardevolle bijdragen in dit topic tot nu toe, Ariel !

[Ariel]

Wel vind ik het belangrijk dat allerlei argumenten over en weer telkens opnieuw gehoord én gewogen blijven worden. Zelfs argumenten die op het eerste gezicht vreemd aandoen of niet direct in je straatje lijken te passen. Want als we alleen maar argumenten accepteren die in ons straatje passen dan doen we nét hetzelfde als dat we sommige linkspolitieke mensen met een enorm bord voor hun kop verwijten.

Ik vermoed dat ik me hier soms verkeerd uitgedrukt heb xplosive. Ik vind sommige beslissingen van de regering RIVM ook op zijn minst twijfelachtig en veel te laat genomen.

Soms luister ik naar de wijze woorden van Hans... die vaak zegt..."Na denken , verstand gebruiken". En dat doe ik dan op mijn onbeholpen manier.

En ik raak(te) gefrustreerd door de vele ( rechtse ) mensen op mijn twitter tijdlijn die keer op keer schrijven..."Het is maar een griepje" . "Stop de lockdown" enz, enz... Enfin. Je weet hoe mensen over deze crisis denken.

En soms heb ik ook een discussie met een goede vriendin, die wel haar kleinkinderen bezoekt, maar de kleintjes geen knuffel durft te geven. Daar zeg ik ook tegen.. "Kom op meid.. Je hoeft haar niet op haar mond te zoenen, maar de knuffel geven waar het kind naar zo verlangt kan volgens mij best. Je bent nu toch ook al samen met haar in één kamer" .

Anyway. Laten we deze discussie besluiten met de woorden van Hans..."Na denken , verstand gebruiken" Als we dat doen dan komen we deze crisis best wel te boven. Ik heb vertrouwen in de veerkracht van de Nederlandse bevolking.

[xplosive]

Anyway. Laten we deze discussie besluiten met de woorden van Hans..."Na denken , verstand gebruiken" Als we dat doen dan komen we deze crisis best wel te boven. Ik heb vertrouwen in de veerkracht van de Nederlandse bevolking.

                      (        )

[hans van de mortel]

De lockdown wordt al jaren gebruikt in ziekenhuizen en instituten waar een virus ( zoals bv een Noro-virus ) uitbraak is. Bezoek wordt dan geweerd, en patiënten mogen niet van hun kamer af, of naar een andere afdeling lopen.

Zo hoort dat ja. Maar je legt gaan quarantaine op aan gezonden. Dat is idioot.

Precies! Onlogisch en onnadenkend, misschien vanuit een hopeloze achterstand in gezond verstand en gebrek aan kennis van zaken dat gecompenseerd wordt door de eenvoudige machtswellust van politici die naar mijn mening nooit gerekend mogen worden tot de meest logische eerlijke denkers en fout op fout stapelen wanneer het aankomt op het nemen van de juiste beslissingen.

Voor het achterhalen van dit inzicht hoef je beslist niet gestudeerd te hebben en voldoet zelfs een kermisdiploma voor onbeperkte politieke logica.

[Ariel]

GOSHIE, GOSHIE. Geen gebed meer. t'is toch wat...
Ik begrijp niet waarom de online activiteiten gestaakt moeten worden. Daar heb je toch alleen maar een slimme imam voor nodig die alle functies kan bedienen.

Nou ja, dan gebruiken ze heel waarschijnlijk de versterkte gebedsoproep nog een paar maanden, net zolang tot dat de kafirs in Den Haag gewend zijn aan het gejengel en niet meer klagen.

Of kan die versterkte gebedsoproep ook niet meer?

Uitbraak moskeeën: ook as-Soennah stopt ermee

Na de Faizulmoskee in Den Haag heeft nu ook de as-Soennah-moskee besloten de activiteiten voorlopig te staken wegens een uitbraak van het coronavirus in de Haagse moslimgemeenschap.

In een verklaring zegt het bestuur van as-Soennah de afgelopen dagen te zijn opgeschrikt door de besmettingen. „Via verschillende kanalen hebben wij vernomen dat tientallen bezoekers van verscheidene moskeeën, ondanks dat sommigen de RIVM-maatregelen in acht hebben genomen, toch besmet zijn geraakt met het coronavirus. Er is zelfs een sterfgeval te betreuren”, meldt het moskeebestuur zondag in een verklaring.

Zaterdag meldde Omroep West al dat bij minstens 21 leden van de geloofsgemeenschap rond de Faizul-moskee besmet zijn geraakt met het coronavirus. Een vooraanstaand lid van 77 jaar is daaraan volgens de regionale omroep overleden.

Ook niet online
De as-Soennah-moskee heeft daarom besloten per direct eveneens de online activiteiten te staken. „Dit betekent dat online gebeden, de online vrijdagpreek en de online lezingen tot nader order niet plaats zullen vinden in onze moskee. We doen dit om onze imams, gebedsoproeper en ons mediateam in bescherming te nemen en mogelijke verspreiding tegen te gaan.”

Het bestuur van Faizul-Islam besloot op 22 mei de moskee te sluiten wegens een bezoeker die positief is getest op Covid-19. „Het bestuur heeft na de berichtgeving de moskee direct afgesloten en alle gebeden en activiteiten voor de komende twee weken afgelast. De moskee is schoongemaakt en ontsmet, nu is de moskee voor niemand toegankelijk.”

[sjun]

Italy may recruit 60,000 to inform on social-distancing violations


Wat daar vanuit de huidige linkse regering gebeurt aan het opzetten van burgers tegen elkaar kan hier ook gebeuren. Er ligt in Italië weer werk te wachten aan politieke bewustmaking zodat er ook daar langs democratische weg van politici gewisseld kan worden.

[sjun]

Je kunt zo onderhand beter van een *plandemie* dan een pandemie spreken gezien het aantal wetten en inkomende migranten die er in de EU even snel doorgejast worden.

[Ali Yas]

ondanks dat sommigen de RIVM-maatregelen in acht hebben genomen, toch besmet zijn geraakt

Mogen we dit nu zo lezen dat de meesten de RIVM-maatregelen aan de laars hebben gelapt?

[Ali Yas]

Je kunt zo onderhand beter van een *plandemie* dan een pandemie spreken gezien het aantal wetten en inkomende migranten die er in de EU even snel doorgejast worden.

Ik vraag me alleen af of de economische neergang die door diezelfde pandemie wordt veroorzaakt er juist niet toe gaat leiden dat er voor die nieuwe immigranten en prachtige milieuplannen straks geen geld meer is. Als de broekriem zwaar moet worden aangehaald, zou het zomaar kunnen dat burgers ervoor gaan kiezen minder van hun schaarse inkomen af te staan aan nutteloze opvreters en schadelijke hobby's van het volk hatende notabelen.

[King George]

https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... s-covid-19

[Pilgrim]

Uit een publicatie van het prestigieuze Massachusetts Institute of Technology (MIT) blijkt dat mensen tegen niet één coronavirus blijvende immuniteit opbouwen. Mensen blijven trouwens ook maar enkele maanden immuun. Er kan dus nooit een echt werkend vaccin tegen dit virus gemaakt worden

Overigens duurt het ontwikkelen en testen van een vaccin wel 15 tot 20 jaar voordat het veilig wordt bevonden. Maar nu beweren vaccinfabrikanten dat een vaccin voor dit virus mogelijk al binnen een jaar klaar is...

https://www.technologyreview.com/2020/0 ... -covid-19/

https://www.naturalnews.com/2020-05-30- ... ruses.html

[mercator]

Zo hoort dat ja. Maar je legt gaan quarantaine op aan gezonden. Dat is idioot.

Precies! Onlogisch en onnadenkend, [/quote]
Nee, dat is niet de betekenis van quarantaine. Die afzondering wordt opgelegd wanneer we niet weten wie besmet is en wie niet. En daar zullen uiteraard gezonden bij zijn. Het werkt zoals een autoverzekering. Ook wie nooit een ongeval veroorzaakt betaalt mee voor hen die dat wél doen.
Of in dit geval een quarantaine nodig was is een andere zaak.