Oorlogsfotograaf neemt afscheid van Molenbeek

[Manon]

Oorlogsfotograaf neemt afscheid van Molenbeek
door Christophe Degreef

Teun Voeten is oorlogsfotograaf en antropoloog, en woonde tot voor kort in Molenbeek. Hij trok er weg, omdat hij de verpaupering en de islamisering niet meer kon verdragen. “Het is een etnisch-religieuze enclave geworden van een zeer gesloten, bekrompen gemeenschap.”

'Als antropoloog heb ook ik de politieke correctheid met de paplepel binnengekregen' (© Ivan Put)
Donderdagochtend, marktdag in Sint-Jans-Molenbeek. Het moet ondertussen al een cliché zijn, en komt waarschijnlijk voor in menige reportage over Molenbeek.

“Ja, eigenlijk wel best exotisch en zo. Gezellig,” weet Teun Voeten. Het moet zowat het enige positieve zijn dat Voeten over zijn voormalige woonplaats zegt. Wat volgt is dan ook geen liefdesverklaring aan Molenbeek, maar een vlijmscherpe aanklacht tegen een gemeente die steeds islamitischer wordt, en daardoor steeds intoleranter.

Voeten is al 25 jaar oorlogsfotograaf, en verdiende zijn sporen door in New York samen te wonen met daklozen, door het extreme geweld van Mexicaanse drugskartels in beeld te brengen en beelden te schieten in oorlogen in onder anderen Rwanda, Bosnië, Afghanistan, Liberië, Irak en Afghanistan.

Mon frère
“Eh mon frère, combien ça coute?,” vraagt Voeten wanneer we halt houden bij een fruitkraam. Hij koopt een appel, om er nadien smakelijk in te bijten, terwijl hij voortgaat met zijn uitleg. “Tot 2005 was ik nog gematigd positief over Molenbeek. Ik zag de problemen, maar dacht dat sommige buurten in laag-Molenbeek er wel bovenop zouden komen, zoals in New York een buurt ook kan omslaan. Maar hier is er boven de sociaal-economische problematiek nog een politiek-religieuze dimensie bij gekomen.”

We komen aan bij het loftcomplex waar Voeten gewoond heeft. Ondertussen heeft hij nog een praatje gemaakt met een zwarte straatveger. Voeten heeft de gave de mensen aan te spreken en praatjes te beginnen, steevast beginnend met ‘Eh, mon frère’. De veger klaagt over het vuilnis, en over auto’s die eenrichtingsstraten verkeerd inrijden.

Voor het loftcomplex staat een verlaten canapé. De oorlogsfotograaf zet zich gemakkelijk en gaat verder met zijn betoog. “De Marokkanen van Molenbeek hebben een sterk parochiale cultuur. Laag-Molenbeek is een etnische enclave van een zeer gesloten gemeenschap. Daarop heeft zich een toenemend islamisme gevestigd, een onderstroom die steeds belangrijker wordt. Vrouwen krijgen de raad een hoofddoek te dragen, en als ze dat niet doen worden ze geïntimideerd.” Terwijl Voeten dit zegt lopen talloze vrouwen met hoofddoeken voorbij.

We gaan het loftcomplex binnen. Voeten begroet een ex-buurman, en leidt ons rond. Naar de parkeergarage, waar hij op een knopje duwt. Via de grote garagepoort komen we weer buiten. “Iedereen parkeerde hier zijn auto voor de ingang, en men was nooit gehaast om die te verplaatsen. Je mocht ook de poort niet laten openstaan, want dan was er gegarandeerd iets gestolen.”

Politiek correct met de paplepel
“Weet je, er is blank racisme. Uiteraard. Maar Marokkanen zijn ook maar mensen, en zij zijn dus ook racistisch. Waarom zouden ze dat niet kunnen zijn? Maar ik hoef u ook niet te vertellen dat de verstikkende politieke correctheid jarenlang heeft verhinderd dat je zoiets kon zeggen.”

We vragen waar die correctheid vandaan komt. Voeten is antropoloog van opleiding, en vertelt hoe hij politieke correctheid met de paplepel ingegeven kreeg. “De Duitse filosoof Friedrich Nietzsche had gelijk. De moderne geseculariseerde mens heeft de Sklavenmoral van de christenen behouden en wentelt zich in zelfhaat en capitulatiedrang. Wij vinden dat wij schuld hebben aan al het leed van de wereld. We hebben op een kortzichtige manier onze eigen godsdienst weggegooid en denken dat we vrij zijn. Aan de andere kant heb je nu vijftig tot zestig procent van de Europese moslims – volgens een recente studie uit Berlijn – die een zeer conservatieve invulling van de islam volgen. De rest niet, dus, maar een groot deel onder hen is wel vatbaar voor het verwijt dat ze dan niet vroom genoeg zijn. Net zoals meneer pastoor vroeger mensen ‘raad’ kwam geven, en heel wat mensen plots in een vlaag beseften dat ze niet vroom genoeg waren.”

“De meeste moslims die ik in mijn leven heb ontmoet zijn wel lieve, goede mensen, maar zeer beïnvloedbaar voor godsdienstige verwijten.” Voeten onthult dat hijzelf katholiek is. “Ik ben gelovig, maar dat is iets persoonlijks tussen mij en God. Ik zal daar nooit iemand anders mee lastigvallen.”

Anti-imperialisme
“Ik ben een anti-imperialist,” zegt Voeten, als statement. “Ik vecht tegen Islam-imperialisme.”
Is hij ook tegen Amerikaans imperialisme? “Simpel,” zegt Voeten. “Amerika schendt ook mensenrechten. De wreedheden in de Iraakse Abu Graib-gevangenis zijn een goed voorbeeld. Maar in de VS kan je dat zeggen zonder gestraft te worden. Er wordt voordurend een open, eerlijk en hard debat gevoerd. Dat is typisch voor de Westerse cultuur: debat. Zelftwijfel om jezelf te verbeteren. Streven naar de waarheid, en, terwijl er verschillende interpretaties bestaan, interpretaties rangschikken volgens feitelijke toetsing.”

“Mensen hebben wel hun spiritualiteit nodig. Niets mis mee. Het probleem met moslims is vaak dat ze weters worden in plaats van gelovigen. Zij weten wat de waarheid is, en daarmee gedaan. In Molenbeek wonen veel weters.”

Arabische lente
Aan een sociaal woningencomplex houden we halt. De tuin ligt vol afval. Een oud dametje komt ons tegemoet. “Het afval wordt gewoon uit het raam gekieperd. Ik kan het weten, want ik woon hier al 24 jaar.” Voeten neemt een foto, iets wat hij trouwens tijdens de wandeling onophoudelijk doet.

“Islamitische Staat is als een bliksemafleider waar alle spanningen en frustraties samenkomen. We leven in een goor neoliberaal tijdperk, en mensen worden door het economische systeem aan de kant gezet. Ze worden steeds overbodiger, kijk maar naar de berichten over de nieuwe golf automatiseringen die op komst is. De strenge islam biedt buitengesloten jongeren een sterke identiteit en groepsgevoel, en daarbovenop een staat die je de kans geeft om iemand te zijn, om avontuur te beleven, om te ‘leven’ tout court. In 2012 had je nog een soort idealisme bij jongeren die naar Syrië trokken. Ze gingen tegen dictator Bashar Al-Assad vechten. Naïef, maar begrijpelijk. Maar nu is Islamitische Staat puur fascistoïde geworden. Iedereen die zich daar nu nog bij aansluit is medeplichtig aan oorlogsmisdaden.”

Voeten was drie keer in Syrië tijdens de oorlog. Terwijl we door de Ransfortstraat lopen, houden we halt bij een anoniem pand met geblindeerde ramen. “Hier is een van die obscure moskeetjes waar ik dezelfde mannen heb zien lopen als in Syrië: jihadi-dresscode.”

Terug op de markt zegt Voeten: “Ik heb in het begin nog in de Arabische lente geloofd, heel even. Op Tunesië na is die echter dood gebleven, die lente. Nu denk ik dat sommige culturen in de wereld misschien geen boodschap hebben aan democratie zoals wij die beleven.”

Vorming
We wandelen richting Ribaucourt. “Goh, dat is de eerste keer dat ik op het terras van dat theehuis een vrouw zie zitten,” zegt Voeten. “En dan nog zonder hoofddoek.”

Eerder telde de oorlogsfotograaf de hoofddoeken op straat. Het was de meerderheid.

“Het is alleen maar erger geworden,” voegt Voeten er aan toe.

In de Ribaucourtstraat. “Islamitische Staat is de ideologie van de haat in de praktijk gebracht. Daarom dat het ook zo succesvol is: er is een grondgebied, een land waar je de haat tegen ongelovigen zomaar in de praktijk kan brengen. Niet alleen jonge mannen, maar ook jonge vrouwen vinden het best geil daar. Men zegt dat ze maar met honderden zijn, de Belgische Syriëstrijders, en dat dat niet veel is. Maar tel daar de actieve sympathisanten bij op, de complotdenkers, de conservatieve moslims die IS misschien niet steunen, maar ook niet afvallen, en je bent al met veel.”

We vragen of er echt geen remedie is.

“Onderwijs, maar als ik dat zeg, word ik ook plots als linkse bien-pensant geklasseerd. Toch is dat nog iets waarin ik geloof. Filosofie, vorming. Tussen haakjes: ik ben nooit links geweest. Rechts trouwens ook niet.”

“We hebben hier nogal de neiging om dreigingen weg te rationaliseren. De bevolking is terecht bang voor IS, maar krijgt te horen dat de kans statistisch klein is dat je het leven laat in een aanslag. Dat kan wel zijn, maar angst is per definitie irrationeel, en het is zeer begrijpelijk dat mensen bang zijn. Als de elite dat weglacht of wegcijfert, dan gaan we er niet geraken. Eerlijk en open debat, waarbij de dingen benoemd worden. Dat hebben we nodig.”

Voeten is niet per definitie pessimistisch, of bang. Toch zegt hij dat hij tegenwoordig in Brussel oplet als er een gek uitziend individu met een rugzak de metro opstapt.

Hij denkt na, en zegt: “Misschien zullen we wel het begrip ‘overwinning’ moeten herdefiniëren. In vroegere oorlogen won één van de partijen. De verliezer werd in de pan gehakt. Onvoorwaardelijke overgave. Nu heerst er een permanente strijd met een ongrijpbare, flexibele vijand die niet op een klassiek slagveld wordt uitgevochten. Totale overwinning, eliminatie van IS en haar gedachtegoed is onmogelijk. We moeten leren leven met een hoeveelheid geweld in onze samenleving, en dat geweld zal blijven.”

BRON MET FOTO's

[Ariel]

Triest. En toch blijven mensen zeggen dat de multicultuur een aanwinst voor het westen is.

[Manon]

Triest. En toch blijven mensen zeggen dat de multicultuur een aanwinst voor het westen is.

Ik heb nog geen enkele stad, straat of streek geweten waar het verdrijven van de westerse monocultuur te voordele van andere culturen een meerwaarde was.

Tenslotte bestaat multi-cultuur niet. In Molenbeek is het proces volbracht. De westerse monocultuur werd vervangen door de islamitische monocultuur waar geen westerling meer veilig is.

[Mahalingam]

Westerse monocultuur? De EU commissarissen zouden het allemaal graag op 1 hoop gooien.
Ga even terug in de tijd toen de Italianen kwamen werken in de mijnen. Er waren toen culturele botsingen ! Naar toenmalige normen stonden hier een stel maffiozen

[mercator]

Tenslotte bestaat multi-cultuur niet.

De enige multiculturele samenleving die min of meer én langere tijd succesvol was, dat was het Apartheidsregime in Zuid Afrika.

[Manon]

Tenslotte bestaat multi-cultuur niet.

De enige multiculturele samenleving die min of meer én langere tijd succesvol was, dat was het Apartheidsregime in Zuid Afrika.

Voilà.

Ik vergelijk multicultuur dikwijls met twee verschillende verkeersreglementen. Men kan nu eenmaal in één land niet links én rechts tegelijk rijden.

In Zuid Afrika reed men gewoon in verschillende straten.

Hier "botst" het dus constant.

[King George]

Juist verwoord! Het betreft immers verschillen in level playing field wat betreft evolutie. Een parallelsamenleving van naast elkaar levende botsende culturen.

[mercator]

Ik vergelijk multicultuur dikwijls met twee verschillende verkeersreglementen. Men kan nu eenmaal in één land niet links én rechts tegelijk rijden.

In Zuid Afrika reed men gewoon in verschillende straten.

Hier "botst" het dus constant.

En het opvallende is dat het juist de moslims hier zelf zijn die snakken naar een apartheidsregime voor zichzelf met eigen scholen, eigen ziekenhuizen, eigen wijken etc etc Er is dus een compleet dovemansgesprek tussen de apostels van de multicul en hun doelgroep. De linksmensen vinden zichzelf schuldig aan de niet-integratie van de moslims terwijl integratie het laatste is wat de moslims zelf willen.
Idd goed uitgedrukt . De moslims willen rechts rijden en de beschaving links en dat leidt onherroepelijk tot zware verkeersongevallen. Het eindresultaat zal zijn dat wij ook rechts moeten gaan rijden.
De enige vorm van integratie die moslims willen is die in onze sociale uitkeringen.Al hun gejank over discriminatie en racisme is een grote leugen. Waar helaas onze eigen mensen massaal in trappen.

[Hans v d Mortel sr]

Islam is een religieus parasitair systeem met aanhangers die zichzelf moslim noemen. Precies zoals Mercator en Manon goed hebben verwoord.

[Pilgrim]

Zo werd Molenbeek jihadgetto

Teun Voeten, 19 november 2015

Opinie - Molenbeek kon de basis van islamitische terroristen worden door haar infrastructuur en door de onbestuurbaarheid en wegkijkcultuur van België.

Zaterdagmorgen stond ik in Parijs op de boulevard Voltaire bij de Bataclan naar een plas vers bloed te kijken en me af te vragen waar het met deze wereld naartoe ging. Ik hoorde geruchten over een auto met Belgische nummerplaten. 'Waarschijnlijk Molenbeek', dacht ik en richtte mijn camera weer op de gruwel. Ik heb negen jaar in Molenbeek gewoond, waar om de hoek de Thalysschutter bij zijn zus logeerde en enkele verdachten van het Parijse bloedbad vandaan kwamen.

Islamofascistisch addergebroed
Ik heb gezien hoe de jihadi dresscode in Molenbeek opmars maakte, alcohol nagenoeg verbannen werd, er steeds meer islamitische boekhandeltjes kwamen en het onmogelijk werd een fatsoenlijke krant te kopen.

Later die zaterdag werd de rol van Molenbeek bevestigd. Ik was niet verbaasd. Het was alleen maar verbazend hoe geschokt België was dat de terroristen uitgerekend Molenbeek als uitvalsbasis hadden. Hoe heeft het daar kunnen verworden tot uitvalsbasis van islamofascistisch addergebroed? Grofweg heeft het te maken met de fysieke infrastructuur van de gemeente, de onbestuurbaarheid van België en de wegkijk- en ontkencultuur die het Belgische debat beheerst.

Qua infrastructuur is Molenbeek ideaal voor ondernemende terroristen. In tegenstelling tot de kale en lege banlieue in Parijs, is Molenbeek een dynamische gemeenschap met smalle straatjes en veel bedrijvigheid. Thee- en koffiehuizen alom, en schimmige moskeetjes waar men ongestoord samen kan komen en buitenstaanders niet welkom zijn. Goedkope woonruimte in overvloed, vragen worden niet gesteld. Zoals de guerrilla onderduikt in de jungle, zo voelen jihadi's zich als een vis in het water thuis in de rommelige kashba die Molenbeek is. En een paar minuten verderop het Gare de Midi en de snelweg. De perfecte logistieke basis.

Ontkencultuur
De onbestuurbaarheid van België is nog belangrijker. België is een land met zes regeringen, Brussel een stad met negentien burgemeesters. Statistisch is het onmogelijk al deze staatsorganen te vullen met competente lieden. Verantwoordelijkheden afschuiven is tot tweede natuur van bestuurders geworden. Versnipperde veiligheidsdiensten die elkaar het licht in de ogen niet gunnen is een ander gevolg. Het ontbreken van een sterk centraal gezag is voor velen een charme van dat 'heerlijke chaotische België'. Dat heeft niet alleen de bende van Nijvel en Dutroux opgeleverd, maar ook een vruchtbaar klimaat voor potentiële terroristen.

De belangrijkste reden is de wegkijk- en ontkencultuur die er heerst in België. Het politieke discours is gegijzeld door een zelfingenomen progressieve elite die heilig overtuigd is van de maakbaarheid van de samenleving. Observaties over minder fraaie kanten van migranten en totalitaire elementen in de islam worden onder het tapijt geschoven of als rechts-extremistische stemmingmakerij geklasseerd. En met rechts-extremisten praat je niet.

Gewelddadige radicale moslimjongeren worden uitsluitend gezien als slachtoffers van sociale uitsluiting. Natuurlijk hebben de jongeren dit betoog geïnternaliseerd, omdat dit een perfect referentiekader is waarmee ze ontslagen zijn van eigen verantwoordelijkheid. Voormalig Molenbeeks burgemeester Moureaux heeft deze ontkenpolitiek meesterlijk gecultiveerd en is een van de hoofdverantwoordelijken voor de verloedering van zijn gemeente.

'Bataafse fascist'
Twee journalisten signaleerden al vrij vroeg dat er veel extremistisch gespuis rondliep in Molenbeek. Op beiden is karaktermoord gepleegd. De dappere journaliste Hind Fraihi die in 2006 Undercover in Klein-Marokko publiceerde, werd afgedaan als een sensatiezoeker. Zowel de Marokkaanse als de linkse goegemeente zei dat ze het eigen nest bevuilde, een 'spionne' en zelfs een 'meisje met persoonlijke problemen' was.

Arthur van Amerongen schreef in 2008 Brussel Eurabia. Hij werd als botte 'Bataafse fascist' bestempeld en met pek en veren de stad uitgejaagd. Toen ik met Van Amerongen dit jaar in Molenbeek een vervolgreportage op zijn boek maakte en ik de wijk hekelde als 'een etnische religieuze enclave van een gesloten en bekrompen gemeenschap', viel ook mij de furie van weldenkend Vlaanderen ten deel.

Door de aanslagen in Parijs brokkelen de muren af van de comfortzone waarin politiek correct België zich verschanst heeft. Het is nu van het allerhoogste belang dat het debat hard, open en eerlijk wordt gevoerd en dat de dingen bij naam genoemd worden, iets dat contra-instinctief is voor een land dat zich beroemt op zijn foefel- en compromiscultuur.

Hybride oorlog
IS heeft ons en onze manier van lezen de oorlog verklaard. Het is geen klassieke oorlog - tussen staten en legers, uitgevochten op een slagveld - het is geen 'Nieuwe Oorlog' - waar warlords en criminelen strijden uit puur eigenbelang. Het is een hybride oorlog, uitgevochten door een soms ongrijpbare vijand met onconventionele doeleinden, met onvoorspelbare tactieken, met alle wapens die maar voorhanden zijn: kromzwaarden, tweets, kalasjnikovs, zelfmoordvesten, op reguliere legers buitgemaakte houwitsers.

Ons antwoord zal even flexibel, creatief en vooral vastberaden moeten zijn. Totale vernietiging van de vijand en zijn gedachtengoed is niet mogelijk in dit soort oorlogen. Maar we kunnen hem wel tot beheersbare proporties terugbrengen. Decennialang heeft Europa geleefd in vrede en rust. Nu zullen we moeten leren leven met een samenleving waar geweld een onlosmakelijk deel van is.

Teun Voeten is cultureel antropoloog en oorlogsfotograaf en woonde van 2005 tot 2014 in Molenbeek.

http://www.volkskrant.nl/opinie/zo-werd ... ~a4189728/

[mercator]

Voorgaand artikel vat het goed samen. De socialisten hebben doelbewust moslims ingevoerd en ze gepamperd om 1. de Vlamingen weg te jagen uit Brussel 2. hun slinkend kiesvee aan te vullen. MOLLAHbeek is het resultaat. Eigenlijk is heel Brussel-buiten het toeristisch centrum-een infect getto waar ongetwijfeld nu op dit moment legio Islamitische terreurplannen gesmeed worden.

Nadat de socialisten de industrie hebben vernietigd heeft België nog maar 2 exportproducten: varkens en moslims.

[Hans v d Mortel sr]

Nadat de socialisten de industrie hebben vernietigd heeft België nog maar 2 exportproducten: varkens en moslims.

Als je net zoveel moslims importeert als dat je varkens uitvoert schiet het niet erg op. [icon_lol.gif]

[Hans v d Mortel sr]

Decennialang heeft Europa geleefd in vrede en rust. Nu zullen we moeten leren leven met een samenleving waar geweld een onlosmakelijk deel van is.

Ik weet er alles van. Ik heb de oorlog niet meegemaakt. vanaf 1945 is het - waar de schrijver op doelt - in vrede en rust bergopwaarts gegaan met ons geluk. Toen kwam de islam in beeld en deed de religie van de achterlijkheid zijn intrede. Een onaanzienlijke islamitische minderheid stelt nauwelijks wat voor. Net zo min als de fanatiekelingen in het vissersplaatsje Urk, een voorheen streng gesloten gemeenschap, die in vrede leeft en wel 20 verschillende kerkgenootschappen kent. Desondanks begreep ik lang geleden dat de islam een achterlijke achterstandsreligie was van het hoogste intolerante kaliber. Maar wisten de politici dit dan niet? Natuurlijk wel! Maar een politicus is geen Hans van de Mortel. Ik zet mij graag overal voor in. Ben met plezier secretaris geweest van een van de grootste en beste amateur voetbalclubs in Amsterdam: sv Buitenveldert. En ook nog eens twaalf jaar een Getuige van Jehovah. Als ik iemand kan helpen van zijn geloof af te brengen, ben ik daar nooit te beroerd voor geweest (grapje). Mensen overtuig je niet met geweld, maar met voorbeeldgedrag. Dat dit bij moslims NOOIT gewerkt heeft, spreekt haast als vanzelf. De kracht van politici zit hem in het afkraken en verwaarlozen van het eigen volk om daarmee hun eigen domme opdringerige corrupte denkwijze te kunnen botvieren.

POLITIEK IS SMERIG. Daarom ging de politiek zich bemoeien met de islam, een perverse achterlijke tweedehands onbruikbare achterstandsreligie. Men wilde godverdomme onze normen en waarden OPDRINGEN aan de moslims. Hoe verzin je zoiets? En dus is het faliekant fout gegaan. De links socialistische post moderne marxistische trend heeft zich vanaf dat moment sterk kunnen maken. Hoezo dat? Doordat men met de kracht van alle betweterigheid de GEZINSVERENIGING heeft ingevoerd. Vanaf dat niet meer te stoppen krankzinnige besluit probeerde men geforceerd wat goed is te gaan vermengen met wat niet vermengd kon worden met goed. Want water en vuur haten elkaar nu eenmaal vanuit de logica der natuur.

Nederland werd door menige Afrikaan (een Marokkaan is ook een Afrikaan) uitverkoren als het beste land om op te parasiteren. Een reisverslag van een Tunesische moslim verhaalt dat hij bijna alle Europese landen bezocht heeft om uit te vinden waar hij het beste op parasiteren kon (ik heb het niet van mijzelf, maar dat stond ooit met een uitvoerig verslag in het weekblad met de toepasselijke naam Vrij Nederland). Het woord parasiteren is uiteraard niet in het artikel gebruikt. De Tunesiër was al in Frankrijk, België, Nederland en Duitsland geweest. Via Zweden en Denemarken werd zijn eindbestemming tenslotte toch weer NEDERLAND. Jammer dat ik dat artikel niet bewaard heb. Ik heb hier eerder op FFI over geschreven. Ach, het doet er niet aan toe. We weten toch hoe het zit. Mannen die hoge eisen stellen als vluchteling uit Syrië en vrouw en kinderen achterlaten om, wanneer hun bedje hier gespreid is, hen voor goed te laten overkomen. Ze zullen niet terugkeren naar Syrië. Ook niet als de rust daar is wedergekeerd. De onverantwoordelijke regeringsleiders hebben hiermee olie op het vuur gegooid. Het islamitische vuur dat in de loop der jaren tot steeds grotere brandhaarden heeft geleid.

Hoe blus je dat vuur? Door de brandweer met groot materieel te laten uitrukken en erop af te sturen. De brandstichters dien je achter slot en grendel te plaatsen. Daar zijn helaas te weinig gevangenissen voor. De oplossing? Alle zich nog altijd met overtuiging moslim noemende mensen de deur wijzen. De richting laat zich raden.

MEKKA! De ultieme genotsbeleving die ligt in het moslimgebied met de grootste patserige rijkdom. Dus wat is er mis met de islam die immers alles in huis heeft voor een onbekommerde oudedagsvoorziening tot aan de dood en de laatste stap die in het paradijs voert? Voor de geïnteresseerde: het paradijs ligt naast het grote hellevuur van Allah, waaruit het gegil van de om genade smekende ongelovigen de dagelijkse symfonie vormt die moslims eraan herinnert dat zij de dans ontsprongen zijn. Het moet toch een voorrecht voor moslims zijn te weten dat al die mensen waarop zij jarenlang geparasiteerd hebben, gestraft zullen worden op de meest weerzinwekkende sadistische manier: het eeuwig folteren in een hellevuur waarin zij niet zullen sterven.

De gaskamers van Hitler was pure moord. Maar het hellevuur van Allah, waar moslims hun hele leven op aarde rekening mee houden met de gedachte dat ze in dat hellevuur uitsluitend niet-moslims zullen horen gillen, is duizendmaal erger dan wat Hitler deed. Een gillende jood in de gaskamer bestond niet. Het was moord, maar hoe dan ook een zachte dood.

Moslims zijn verachtelijke geestelijk ziekelijk gestoorde wezens, psychopaten, die uitgekotst moeten worden uit onze samenleving!

[King George]

TPO-TV Talkshow: Arthur van Amerongen

Gepubliceerd op 8 okt. 2013
Arthur van Amerongen over de islam, Marokkanen, schrijven, columns en drugs.