(Nationaal) socialistische aktie

Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Afbeelding
Anti-fascisten

De rood-zwarte AFA-kleuren doen sterk denken aan de kleuren van de NSB.

Afbeelding
Laatst gewijzigd door Pilgrim op wo sep 25, 2013 1:31 pm, 1 keer totaal gewijzigd.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89717
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Ariel »

Ongelofelijk. Of je naar een zooitje mutanten kijkt die even uit hun hol gekropen zijn.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17463
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

(Nationaal) socialistische propaganda voor eigen parochie

Bericht door Hans v d Mortel sr »

Ariel schreef:Ongelofelijk. Of je naar een zooitje mutanten kijkt die even uit hun hol gekropen zijn.
Ik moest eerst even goed kijken naar het plaatje hierboven en toen restte mij slechts een moeilijk in te houden lach.Waarom? Vanwege een opmerkelijke overeenkomst met die andere tak van de familie. Kijk maar even hier, dan wordt nog eens extra duidelijk gemaakt in wat voor 'tolerante' tijd wij leven.
Spoiler! :
Afbeelding
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Mahalingam
Berichten: 52149
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Mahalingam »

Hans, op jouw foto heeft het schorum nog orde; ze staan in nette rijen zoals dat vroeger (IJkpunt 40/45) in Duitsland was.
De foto van Pilgrim toont moderne Duitse fascisten maar zonder die orde van vroeger tijden.
En er staan individualisten tussen ( hebben niet zwart aan).
Wat doet de brandblusser links onder? Zijn er soms Molotov's in de buurt?
Ook opvallend: veel zwarte handschoenen tegen vingerafdrukken.
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

De vele overeenkomsten tussen nationaal- en internationaal-socialisme

Posted on 8 september 2013

Afbeelding

Huidige “Anti”-fascisten lijken qua agressief optreden, totalitaire houding, fanatieke meningsonderdrukking en compromisloze straatgevechten op de SA (Sturmabteilung) van de nazi´s. De politieke overeenkomsten tussen zogenaamde “rechts”-radicalen en links-extremen zijn onthullend, want tussen beide democratievijandige overtuigingen past vaak geen vel papier. Ook in hun vreemdelingenhaat doen “Anti”-fascisten en “rechts”-extremen nauwelijks voor elkaar onder: wie bij de manifestaties van DIE FREIHEIT in München moest meemaken hoe Irakese, Iraanse, Egyptische en Turkse christenen tijdens hun islamkritische toespraken door linkse, in het zwart vermomde demonstranten weggehoond en massaal beledigd werden, kon een diepe indruk krijgen van deze kwade mentaliteit.

De volgende confrontaties tonen aan hoeveel “rechts”-extremen en links-extremen op veel politieke terreinen heel veel overeenkomsten vertonen:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

En hun affiches en logo´s lijken vaak precies op elkaar, niet alleen deze:

Afbeelding

Het besef van de heropgerichte “Weiße Rose” is actueler dan ooit:

“Die Nazis sind schon wieder da,

sie nennen sich die Antifa”


Veel historici zien het nationaal-socialisme als linkse beweging. Hierover werd in de jaren-70 en de jaren-80 ook intensief gediscussieerd op politiek niveau. CSU-politici zoals Strauß, Stoiber, Zimmermann en Sauter zagen dit ook zo. Per slot van rekening duidt het begrip dit ook al aan. De elementen volksgemeenschap, gelijkschakeling, eenheidspartij, het wrede doordrukken van de macht en de uitschakeling van iedere vorm van oppositie is in het socialisme en het nationaalsocialisme absoluut met elkaar te vergelijken.

Zoals bekend ook in de islam en daarom is het niet verwonderlijk dat hij in het verleden uitstekend samenwerkte met deze beide andere levensgevaarlijke ideologieën. De islam legitimeert zijn totalitaire principes echter via een “god”, en dat maakt van hem de ergste bedreiging voor de democratie en de geciviliseerde mensheid die ooit op deze planeet is ontstaan.

Bron: http://www.pi-news.net/2013/09/die-viel ... ore-357430

Auteur: Michael Stürzenberger

Vertaald uit het Duits door:.J. Bron

http://ejbron.wordpress.com/2013/09/08/ ... #more-4569
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17463
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

Links fascistisch socialistische islam mensheid

Bericht door Hans v d Mortel sr »

De links fascistisch socialisten en de islam-aanhangers delen nog een overeenkomst. Zij beiden rekenen zich tot de verheven Goedmenschen, op weg naar een wereldheerschappij van het alles verblindende gelijk.
• Behoorlijk veel links fascistisch socialistische mensen en moslims gebruiken geweld om hun religie kracht bij te zetten. - Hans van de Mortel
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Himmler bedreef groene, biologisch-dynamische SS ecologische teelt in het concentratiekamp Dachau

Posted on 8 september 2013

Afbeelding

Dat de Groenen en hun ideologie angstwekkende parallellen vertonen met de nazi´s – dat denk niet alleen ik. Ze haten de vrijheid net zoals destijds de NSDAP. Ecodictatuur, ecofascisme – zulke begrippen komen niet zomaar ergens vandaan. Ook deze FDP-actie met een origineel nationaalsocialistisch affiche is daar een toespeling op. Vandaag bericht de FAS (Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung) over Himmlers kruidentuin in het voormalige concentratiekamp Dachau (foto) met biologisch-dynamische teelt:

Bijna 70 jaar lang heeft een bijzondere plek zich aan het gezichtsveld van de Holocaust-herdenkingscultuur onttrokken. Tot voor enkele jaren was deze onzichtbaar, overwoekerd door struikgewas. De wetenschap interesseerde zich nauwelijks voor de voormalige kruidentuin bij het concentratiekamp Dachau. Sinds de stad het struikgewas liet weghalen, is de plantage weer te zien. De SS liet daar volgens de biologisch-dynamische methode ongeveer duizend soorten kruiden telen.

Zelfs in Dachau wist bijna niemand tot zijn ontdekking dat deze tuin bestond. En nu weet men niet zo goed wat men ermee moet doen. Waarschijnlijk laat de stad een van de kassen saneren. De rest wil men laten vervallen. Hen aan de natuur overlaten zou hier, waar de natuur op zo´n bijzondere wijze gecultiveerd werd, een zekere ironie hebben.

Van de eens 150 hectare grote kruidenplantage zijn maar weinig kassen en met gras begroeide perken overgebleven. De kassen staan volledig weg te roesten. Ze zien eruit alsof deze plek sinds de bevrijding in 1945 nooit door een mens werd betreden; er ligt een oude hark voor de oven, waarin de SS´ers de kruiden droogden. Rondom staan nu magazijnen en in het voormalige kantoorgebouw van de plantage slapen nu daklozen. Niet ver daar vandaan staan de muren met prikkeldraad van het concentratiekamp.

Op de plantage groeiden gladiolen, peperkruid, chili, zwarte aalbessen, salie, tijm en honderden andere soorten. Ze leefden van het water en de zon en kregen geen kunstmest en pesticiden. Niemand was meer met zijn gezondheid bezig dan de nazi´s. De natuurlijkheid van de kruiden vond Himmler belangrijk…


We begrijpen niet waarom de Dachauers zo op hun achterhoofd zijn gevallen dat ze niet weten wat ze met de kruidentuin van het concentratiekamp moeten doen. Dat is toch heel eenvoudig! Verpachten aan een Groene, de Amerikaanse gentechniek hatende ecologische boer met een biologisch keurmerk. Die kan dan probleemloos aansluiten bij dezelfde SS-methode en met dezelfde kruiden doorgaan.

Bron: http://www.pi-news.net/2013/09/himmler- ... ore-357478

Auteur: kewil

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

http://ejbron.wordpress.com/2013/09/08/ ... more-45723
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
mercator
Berichten: 19672
Lid geworden op: do nov 06, 2008 1:36 pm
Locatie: Vlaanderen

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door mercator »

D ekologische en vegetarische nazi-obsessies gaan terug tot de 19de eeuw, bij Wagner vindt je daar ook al teksten over bijv. Hitler was zelf strikt vegetariër, dierenvriend en fanatiek anti-roker. Hitler had ook een nazi diëtist in dienst die zwoer bij rauwe groenten en fruit, alles rauw eten zouden de Germaanse ziel en het lichaam sterken.
De Ideale Mens is een negroïde transsexueel in een rolstoel
mercator
Berichten: 19672
Lid geworden op: do nov 06, 2008 1:36 pm
Locatie: Vlaanderen

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door mercator »

Pilgrim schreef:[ Rondom staan nu magazijnen en in het voormalige kantoorgebouw van de plantage slapen nu daklozen. ]
Dat zou een prima invulling zijn voor de oude concentratiekampen die nu een toeristische en politieke functie hebben. We maken er asielzoekerscentra van !
De Ideale Mens is een negroïde transsexueel in een rolstoel
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17463
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

(Nuttige) socialistische akties

Bericht door Hans v d Mortel sr »

mercator schreef:
Pilgrim schreef:[ Rondom staan nu magazijnen en in het voormalige kantoorgebouw van de plantage slapen nu daklozen. ]
Dat zou een prima invulling zijn voor de oude concentratiekampen die nu een toeristische en politieke functie hebben. We maken er asielzoekerscentra van !
Met gratis gebruik van gas. Dat is goedkoper dan elektriciteit.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

De SP en het nationale socialisme

29 december 2013

Voortgekomen uit de Maoïstische beweging in de jaren ’70 heeft de SP lange tijd een gematigder socialisme voorgestaan. Dat hun koers wijzigt en het nationalisme een steeds belangrijkere rol inneemt bij de SP is de laatste jaren duidelijk merkbaar. In de jaren ’80 gaf de SP al blijk van wantrouwen jegens arbeidsimmigranten en publiceerde het pamflet “Gastarbeid en Kapitaal”.

De SP schurkt tegenwoordig nog steeds tegen het oorspronkelijke nationaalsocialisme aan. Ook de eerste nationaalsocialisten waren antiliberaal en antikapitalistisch. De leider van de linkse vleugel binnen de NSDAP (de SA), Ernst Röhm, wilde de macht van de grootindustriëlen en banken verminderen en ‘de welvaart eerlijker verdelen’. Dezelfde retoriek komt men nog steeds tegen bij de SP. Evenals de nationaalsocialisten baseert de SP haar sociaal-economische politiek op Keynes. Keynes prees de nationaalsocialisten om hun sociaal-economische politiek en de vooraanstaande, pro-Keynesiaanse econoom Joan Robinson heeft ooit geschreven dat Hitler al voor Keynes een oplossing had bedacht tegen werkloosheid.

De nationaalsocialisten stonden voor een grote verzorgingsstaat en ook dit standpunt vindt men terug bij de SP. Ontslagbescherming, kindertoeslag, door de overheid vastgestelde prijzen van levensmiddelen, het verdubbelen van het aantal vrije dagen van werknemers, verhoging van pensioenen, betaalbare huren, versterking van de juridische positie van huurders, progressieve inkomstenbelasting, belastingheffing van 98% voor bedrijven en het ziekenfonds vonden hun oorsprong in het nationaalsocialisme en zijn nog steeds heilig voor de SP. Pas toen Hitler aan de macht kwam wijzigden de standpunten van de nationaalsocialisten en werd de verzorgingsstaat minder belangrijk gevonden. De socialistische klassenstrijd werd niet langer gezien als een strijd tussen onderworpen en heersende klassen, maar als rassenstrijd. De SP blijft zowel de verzorgingsstaat als de klassenstrijd propageren.

De nationaalsocialistische leer bevatte sterk nationalistische elementen, door de SP wordt dit vormgegeven door een extreem eurosceptische houding. Bij de SP vindt men de klassenstrijd in moderne vorm terug en net als bij de nationaalsocialisten begint deze langzaamaan de kenmerken van een rassenstrijd aan te nemen. SP-kamerlid Paul Ulenbelt liet in 2011 weten dat de gemeente Zundert niet zou zijn opgewassen tegen een ‘tsunami van Polen’*. MOE-landers worden door de SP steeds vaker als tweederangs burgers gezien. Op 6 en 7 november 2013 diende de SP in Vlaardingen een voorstel in om ervoor te zorgen dat MOE-landers als laatste aan de beurt zouden komen bij toewijzingen van woningen in de sociale sector**.

Om de beschaving in stand te houden en discriminatie te voorkomen dienen we ervoor te waken dat er in dit land geen tweederangsburgers ontstaan die minder rechten hebben dan andere ingezetenen.

http://ietsliberaals.wordpress.com/2013 ... ocialisme/
[icon_lol.gif]
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
H.Numan
Berichten: 8527
Lid geworden op: do mei 08, 2008 3:33 am

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door H.Numan »

Ha, Keynes! Een groot man, volkomen onbegrepen. Vooral door zichzelf...

Keynes had groot gelijk: wanneer het slecht gaat met de economie moet de overheid extra geld uitgeven om de economie weer op gang te brengen. Gelijk een stoomtrein die een schep kolen krijgt. Wat Keynes ook zei - en iedereen zo hard mogelijk probeert te vergeten - is dat die extra uitgaven weer teruggehaald moeten worden wanneer de economie weer is aangetrokken. Anders zit je extra geld te drukken en dat is inflatie.

Wat Keynes niet zei is hoe we weten wanneer de tijd daar rijp voor is. Ik kan me geen troonrede herinneren waarin de koningin zei: mensen, het gaat zo goed met ons land! We gaan de belastingen flink omhoog gooien, zodat we de schulden van 10 jaar terug kunnen afbetalen.

Dat is de zwakke plek in Keynes theorie.
een volk dat voor korannen zwicht
zal meer dan lijf en goed verliezen
dan dooft het licht….
Anoniem
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Hitler and the socialist dream

George Watson | Sunday, 22 November 1998

He declared that 'national socialism was based on Marx'. Socialists have always disowned him. But a new book insists that he was, at heart, a left-winger

In April 1945, when Adolf Hitler died by his own hand in the rubble of Berlin, nobody was much interested in what he had once believed. That was to be expected. War is no time for reflection, and what Hitler had done was so shattering, and so widely known through images of naked bodies piled high in mass graves, that little or no attention could readily be paid to National Socialism as an idea. It was hard to think of it as an idea at all. Hitler, who had once looked a crank or a clown, was exposed as the leader of a gang of thugs, and the world was content to know no more than that.

Half a century on, there is much to be said. Even thuggery can have its reasons, and the materials that have newly appeared, though they may not transform judgement, undoubtedly enrich and deepen it. Confidants of Hitler. such as the late Albert Speer, have published their reminiscences; his wartime table-talk is a book; early revelations like Hermann Rauschning's Hitler Speaks of 1939 have been validated by painstaking research, and the notes of dead Nazis like Otto Wagener have been edited, along with a full text of Goebbels's diary.

It is now clear beyond all reasonable doubt that Hitler and his associates believed they were socialists, and that others, including democratic socialists, thought so too. The title of National Socialism was not hypocritical. The evidence before 1945 was more private than public, which is perhaps significant in itself. In public Hitler was always anti-Marxist, and in an age in which the Soviet Union was the only socialist state on earth, and with anti-Bolshevism a large part of his popular appeal, he may have been understandably reluctant to speak openly of his sources. His megalomania, in any case, would have prevented him from calling himself anyone's disciple. That led to an odd and paradoxical alliance between modern historians and the mind of a dead dictator. Many recent analysts have fastidiously refused to study the mind of Hitler; and they accept, as unquestioningly as many Nazis did in the 1930s, the slogan "Crusade against Marxism" as a summary of his views. An age in which fascism has become a term of abuse is unlikely to analyse it profoundly.

His private conversations, however, though they do not overturn his reputation as an anti-Communist, qualify it heavily. Hermann Rauschning, for example, a Danzig Nazi who knew Hitler before and after his accession to power in 1933, tells how in private Hitler acknowledged his profound debt to the Marxian tradition. "I have learned a great deal from Marxism" he once remarked, "as I do not hesitate to admit". He was proud of a knowledge of Marxist texts acquired in his student days before the First World War and later in a Bavarian prison, in 1924, after the failure of the Munich putsch. The trouble with Weimar Republic politicians, he told Otto Wagener at much the same time, was that "they had never even read Marx", implying that no one who had failed to read so important an author could even begin to understand the modern world; in consequence, he went on, they imagined that the October revolution in 1917 had been "a private Russian affair", whereas in fact it had changed the whole course of human history! His differences with the communists, he explained, were less ideological than tactical. German communists he had known before he took power, he told Rauschning, thought politics meant talking and writing. They were mere pamphleteers, whereas "I have put into practice what these peddlers and pen pushers have timidly begun", adding revealingly that "the whole of National Socialism" was based on Marx.

That is a devastating remark and it is blunter than anything in his speeches or in Mein Kampf.; though even in the autobiography he observes that his own doctrine was fundamentally distinguished from the Marxist by reason that it recognised the significance of race - implying, perhaps, that it might otherwise easily look like a derivative. Without race, he went on, National Socialism "would really do nothing more than compete with Marxism on its own ground". Marxism was internationalist. The proletariat, as the famous slogan goes, has no fatherland. Hitler had a fatherland, and it was everything to him.

Yet privately, and perhaps even publicly, he conceded that National Socialism was based on Marx. On reflection, it makes consistent sense. The basis of a dogma is not the dogma, much as the foundation of a building is not the building, and in numerous ways National Socialism was based on Marxism. It was a theory of history and not, like liberalism or social democracy, a mere agenda of legislative proposals. And it was a theory of human, not just of German, history, a heady vision that claimed to understand the whole past and future of mankind. Hitler's discovery was that socialism could be national as well as international. There could be a national socialism. That is how he reportedly talked to his fellow Nazi Otto Wagener in the early 1930s. The socialism of the future would lie in "the community of the volk", not in internationalism, he claimed, and his task was to "convert the German volk to socialism without simply killing off the old individualists", meaning the entrepreneurial and managerial classes left from the age of liberalism. They should be used, not destroyed. The state could control, after all, without owning, guided by a single party, the economy could be planned and directed without dispossessing the propertied classes.

That realisation was crucial. To dispossess, after all, as the Russian civil war had recently shown, could only mean Germans fighting Germans, and Hitler believed there was a quicker and more efficient route. There could be socialism without civil war.

Now that the age of individualism had ended, he told Wagener, the task was to "find and travel the road from individualism to socialism without revolution". Marx and Lenin had seen the right goal, but chosen the wrong route - a long and needlessly painful route - and, in destroying the bourgeois and the kulak, Lenin had turned Russia into a grey mass of undifferentiated humanity, a vast anonymous horde of the dispossessed; they had "averaged downwards"; whereas the National Socialist state would raise living standards higher than capitalism had ever known. It is plain that Hitler and his associates meant their claim to socialism to be taken seriously; they took it seriously themselves.

For half a century, none the less, Hitler has been portrayed, if not as a conservative - the word is many shades too pale - at least as an extreme instance of the political right. It is doubtful if he or his friends would have recognised the description. His own thoughts gave no prominence to left and right, and he is unlikely to have seen much point in any linear theory of politics. Since he had solved for all time the enigma of history, as he imagined, National Socialism was unique. The elements might be at once diverse and familiar, but the mix was his.

Hitler's mind, it has often been noticed, was in many ways backward-looking: not medievalising, on the whole, like Victorian socialists such as Ruskin and William Morris, but fascinated by a far remoter past of heroic virtue. It is now widely forgotten that much the same could be said of Marx and Engels.

It is the issue of race, above all, that for half a century has prevented National Socialism from being seen as socialist. The proletariat may have no fatherland, as Lenin said. But there were still, in Marx's view, races that would have to be exterminated. That is a view he published in January-February 1849 in an article by Engels called "The Hungarian Struggle" in Marx's journal the Neue Rheinische Zeitung, and the point was recalled by socialists down to the rise of Hitler. It is now becoming possible to believe that Auschwitz was socialist-inspired. The Marxist theory of history required and demanded genocide for reasons implicit in its claim that feudalism was already giving place to capitalism, which must in its turn be superseded by socialism. Entire races would be left behind after a workers' revolution, feudal remnants in a socialist age; and since they could not advance two steps at a time, they would have to be killed. They were racial trash, as Engels called them, and fit only for the dung-heap of history.

That brutal view, which a generation later was to be fortified by the new pseudo-science of eugenics, was by the last years of the century a familiar part of the socialist tradition, though it is understandable that since the liberation of Auschwitz in January 1945 socialists have been eager to forget it. But there is plenty of evidence in the writings of HG Wells, Jack London, Havelock Ellis, the Webbs and others to the effect that socialist commentators did not flinch from drastic measures. The idea of ethnic cleansing was orthodox socialism for a century and more.

So the socialist intelligentsia of the western world entered the First World War publicly committed to racial purity and white domination and no less committed to violence. Socialism offered them a blank cheque, and its licence to kill included genocide. In 1933, in a preface to On the Rocks, for example, Bernard Shaw publicly welcomed the exterminatory principle which the Soviet Union had already adopted. Socialists could now take pride in a state that had at last found the courage to act, though some still felt that such action should be kept a secret. In 1932 Beatrice Webb remarked at a tea-party what "very bad stage management" it had been to allow a party of British visitors to the Ukraine to see cattle-trucks full of starving "enemies of the state" at a local station. "Ridiculous to let you see them", said Webb, already an eminent admirer of the Soviet system. "The English are always so sentimental" adding, with assurance: "You cannot make an omelette without breaking eggs." A few years later, in 1935, a Social Democratic government in Sweden began a eugenic programme for the compulsory sterilisation of gypsies, the backward and the unfit, and continued it until after the war.

The claim that Hitler cannot really have been a socialist because he advocated and practised genocide suggests a monumental failure, then, in the historical memory. Only socialists in that age advocated or practised genocide, at least in Europe, and from the first years of his political career Hitler was proudly aware of the fact. Addressing his own party, the NSDAP, in Munich in August 1920, he pledged his faith in socialist-racialism: "If we are socialists, then we must definitely be anti-semites - and the opposite, in that case, is Materialism and Mammonism, which we seek to oppose." There was loud applause. Hitler went on: "How, as a socialist, can you not be an anti-semite?" The point was widely understood, and it is notable that no German socialist in the 1930s or earlier ever sought to deny Hitler's right to call himself a socialist on grounds of racial policy. In an age when the socialist tradition of genocide was familiar, that would have sounded merely absurd. The tradition, what is more, was unique. In the European century that began in the 1840s from Engels's article of 1849 down to the death of Hitler, everyone who advocated genocide called himself a socialist, and no exception has been found.

The first reactions to National Socialism outside Germany are now largely forgotten. They were highly confused, for the rise of fascism had caught the European left by surprise. There was nothing in Marxist scripture to predict it and must have seemed entirely natural to feel baffled. Where had it all come from? Harold Nicolson, a democratic socialist, and after 1935 a Member of the House of Commons, conscientiously studied a pile of pamphlets in his hotel room in Rome in January 1932 and decided judiciously that fascism (Italian-style) was a kind of militarised socialism; though it destroyed liberty, he concluded in his diary, "it is certainly a socialist experiment in that it destroys individuality". The Moscow view that fascism was the last phase of capitalism, though already proposed, was not yet widely heard. Richard remarked in a 1934 BBC talk that many students in Nazi Germany believed they were "digging the foundations of a new German socialism".

By the outbreak of civil war in Spain, in 1936, sides had been taken, and by then most western intellectuals were certain that Stalin was left and Hitler was right. That sudden shift of view has not been explained, and perhaps cannot be explained, except on grounds of argumentative convenience. Single binary oppositions - cops-and-robbers or cowboys-and-indians - are always satisfying. The Molotov-Ribbentrop pact was seen by hardly anybody as an attempt to restore the unity of socialism. A wit at the British Foreign Office is said to have remarked that all the "Isms" were now "Wasms", and the general view was that nothing more than a cynical marriage of convenience had taken place.

By the outbreak of world war in 1939 the idea that Hitler was any sort of socialist was almost wholly dead. One may salute here an odd but eminent exception. Writing as a committed socialist just after the fall of France in 1940, in The Lion and the Unicorn, Orwell saw the disaster as a "physical debunking of capitalism", it showed once and for all that "a planned economy is stronger than a planless one", though he was in no doubt that Hitler's victory was a tragedy for France and for mankind. The planned economy had long stood at the head of socialist demands; and National Socialism, Orwell argued, had taken from socialism "just such features as will make it efficient for war purposes". Hitler had already come close to socialising Germany. "Internally, Germany has a good deal in common with a socialist state." These words were written just before Hitler's attack on the Soviet Union. Orwell believed that Hitler would go down in history as "the man who made the City of London laugh on the wrong side of its face" by forcing financiers to see that planning works and that an economic free-for-all does not.

At its height, Hitler's appeal transcended party division. Shortly before they fell out in the summer of 1933, Hitler uttered sentiments in front of Otto Wagener, which were published after his death in 1971 as a biography by an unrepentant Nazi. Wagener's Hitler: Memoirs of a Confidant, composed in a British prisoner-of-war camp, did not appear until 1978 in the original German, and arrived in English, without much acclaim, as recently as 1985. Hitler's remembered talk offers a vision of a future that draws together many of the strands that once made utopian socialism irresistibly appealing to an age bred out of economic depression and cataclysmic wars; it mingles, as Victorian socialism had done before it, an intense economic radicalism with a romantic enthusiasm for a vanished age before capitalism had degraded heroism into sordid greed and threatened the traditional institutions of the family and the tribe.

Socialism, Hitler told Wagener shortly after he seized power, was not a recent invention of the human spirit, and when he read the New Testament he was often reminded of socialism in the words of Jesus. The trouble was that the long ages of Christianity had failed to act on the Master's teachings. Mary and Mary Magdalen, Hitler went on in a surprising flight of imagination, had found an empty tomb, and it would be the task of National Socialism to give body at long last to the sayings of a great teacher: "We are the first to exhume these teachings." The Jew, Hitler told Wagener, was not a socialist, and the Jesus they crucified was the true creator of socialist redemption. As for communists, he opposed them because they created mere herds, Soviet-style, without individual life, and his own ideal was "the socialism of nations" rather than the international socialism of Marx and Lenin. The one and only problem of the age, he told Wagener, was to liberate labour and replace the rule of capital over labour with the rule of labour over capital.

These are highly socialist sentiments, and if Wagener reports his master faithfully they leave no doubt about the conclusion: that Hitler was an unorthodox Marxist who knew his sources and knew just how unorthodox the way in which he handled them was. He was a dissident socialist. His programme was at once nostalgic and radical. It proposed to accomplish something that Christians had failed to act on and that communists before him had attempted and bungled. "What Marxism, Leninism and Stalinism failed to accomplish," he told Wagener, "we shall be in a position to achieve."

That was the National Socialist vision. It was seductive, at once traditional and new. Like all so- cialist views it was ultimately moral, and its economic and racial policies were seen as founded on universal moral laws. By the time such conversations saw the light of print, regrettably, the world had put such matters far behind it, and it was less than ever ready to listen to the sayings of a crank or a clown.

That is a pity. The crank, after all, had once offered a vision of the future that had made a Victorian doctrine of history look exciting to millions. Now that socialism is a discarded idea, such excitement is no doubt hard to recapture. To relive it again, in imagination, one might look at an entry in Goebbels's diaries. On 16 June 1941, five days before Hitler attacked the Soviet Union, Goebbels exulted, in the privacy of his diary, in the victory over Bolshevism that he believed would quickly follow. There would be no restoration of the tsars, he remarked to himself, after Russia had been conquered. But Jewish Bolshevism would be uprooted in Russia and "real socialism" planted in its place - "Der echte Sozialismus". Goebbels was a liar, to be sure, but no one can explain why he would lie to his diaries. And to the end of his days he believed that socialism was what National Socialism was about.

The Lost Literature of Socialism by George Watson is published by Lutterworth, pounds 15

http://www.independent.co.uk/arts-enter ... 86455.html
Laatst gewijzigd door Pilgrim op ma sep 01, 2014 11:22 am, 1 keer totaal gewijzigd.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Religieuze intolerantie in de islam en het socialisme. Overeenkomsten en verschillen

Posted on 17 januari 2014

Afbeelding

In alle liberale relevante punten zoals religieuze tolerantie, vrijheid van meningsuiting, vrijheid van individuele mobiliteit en de vrijheid van de onbeperkte zelfexpressie staan de beide op dit moment meest totalitaire systemen islam en socialisme met afstand bovenaan in de negatieve statistieken van de VN en NGO´s. Beide staan eveneens bovenaan de lijst van ideologieën met de meeste dodelijke slachtoffers: in zijn door de media bijna genegeerde werk “Volkerenmoorden van de Oudheid tot het heden” somt de Duitse historicus Hans Meiser de grote misdaden van de laatste millennia op. De islam voert de lijst aan met zeggen en schrijve meer dan 300 miljoen in zijn naam vermoord mensen, gevolgd door het socialisme, dat het binnen een eeuw op een trotse 130 miljoen dodelijke slachtoffers bracht.

Islamitische en socialistische landen toonaangevend in de christenvervolging
Nu bericht zelfs “BILD” hierover. Mooi zo. Maar wij islamcritici waren de eersten die hierop de aandacht gevestigd hebben. Onder de 50 landen met de ergste christenvervolging bevinden zich 40 islamitische landen. De rest bestaat uit linkse dictaturen, zoals het Noord-Koreaanse monsterregime van de “eeuwige president” Kim Il-sung en zijn opvolgers. In deze landen dreigt alleen al op het bezitten van een Bijbel de doodstraf. Terwijl de religieuze intolerantie van de islam religieus gefundeerd en dus niet onderhandelbaar is – de islam kent geen religieuze tolerantie… dit eist hij uitsluitend daar waar hij nog in de minderheid is – is de religieuze intolerantie van de communistische landen ideologische gefundeerd en volgt zij het besef van Karl Marx. Volgens hem was religie opium voor het volk en daarom schadelijk voor de weg van het socialisme naar de wereldheerschappij.

Afbeelding

Net zoals de islam duldt het socialisme geen andere religies naast zich
Hoewel socialistische landen in theorie areligieus zijn, hebben ze het socialisme in feite tot religie en hebben de leiders van de socialistische landen – in het kader van een historisch unieke leiderscultus – zichzelf tot de goden van deze religie verklaard. Nergens anders wordt dit zo duidelijk als in het Noord-Koreaanse terreurregime, waar de eerste president Kim-Il-sung zich als een god liet bejubelen. Wie na diens dood niet “geloofwaardig” treurde, werd naar een strafkamp gebracht of na “pijnlijke verhoren” doodgeschoten.

Ook de Sovjet-Unie kende deze “goddelijke” leiderscultus, waartegenover de cultus rondom Hitler bijna verbleekte. Maar juist aan de Sovjet-Unie is het duidelijke verschil tussen de islamitische en de socialistische religieuze intolerantie te herkennen. Terwijl d eislam zichzelf beschouwt als de enige ware religie en tot de definitieve strijd tegen alle andere religies oproept, begon met het einde van de Sovjet-Unie een unieke Renaissance van de Russisch-orthodoxe kerk, die onder Lenin en Stalin bijna volledig was vernietigd. Niet anders was het bij de overige socialistische landen zoals Roemenië, Hongarije, Moldavië, de Oekraïne of Albanië. Als het socialisme valt, worden de religies sterker.

Afbeelding

Afbeelding

Dat de islam ooit zal vallen, is nauwelijks denkbaar. Want goden leven langer dan mensen. Allah bestaat nu al meer dan 1400 jaar. Zelfs nog langer: want voor de opleving van Allah als enige god van de nieuwe religie islam was hij de Maangod en daarmee slechts een van de 360 andere goden van de stam waartoe Mohammed behoorde – een psychologisch uitermate interessant aspect in zoverre, dat Mohammed zichzelf niet alleen tot Allah´s “laatste profeet”, maar Allah zelf tot de god van de islam verklaarde. In deze dubbelfunctie van profeet-god was en is Mohammed bijna onaantastbaar.

Socialisme en islam zijn zowel wereldlijke als religieuze ideologieën
Terwijl men de islam als een politieke ideologie kan interpreteren, die zich camoufleert als religie, geldt bij het socialisme dat het veelmeer een religie is die zich camoufleert als politieke ideologie. Deze frappante analogie in het onvoorwaardelijke geloof in één enkele heilsleer (islam: onderwerping onder Allah; socialisme: onderwerping onder de theorieën van Marx/Engels/Lenin), de analogie in het streven naar wereldheerschappij (islam: dar-Al-Islam; socialisme: socialistische wereldstaat), de analogie in de afwijzing van welke vorm van nationale staat dan ook (islam: oemma; socialisme: wereldproletariaat) is waarschijnlijk een van de redenen waarom radicale moslims en radicale socialisten elkaar zo goed begrijpen en zowel in het verleden (RAF/Palestijnen) als nu (islamverenigingen in het Westen/linkse partijen in het Westen) zo intensief samenwerken. In het kapitalisme en in de westelijke burgerlijke samenleving bezitten beide ideologieën immers dezelfde vijand, alhoewel om totaal andere redenen. Het is een tactische samenwerking van eigenlijk natuurlijke doodsvijanden, een tijdelijk samengaan tegen een nog machtiger tegenstander: het westelijke libertaire systeem, dat zij allebei willen vernietigen.

Afbeelding

In de strijd om de wereldheerschappij sluiten linksen en moslims tactische bondgenootschappen
Het verleden heeft aangetoond dat – als dit systeem is overwonnen zoals in Iran in 1979 – de dodelijke vijandigheid tussen de beide ideologieën ontwaakt en de sterkere van de beide de samenwerking tot dat moment opzegt en de zwakkere liquideert. Zo beval Khomeini al enkele dagen na de overwinning van de moellahs op het regime van de sjah om Iraanse tegenstanders van de sjah uit het linkse spectrum, met wie de moellahs tot dan toe hadden samengewerkt om het op het Westen georiënteerde Iran uit de weg te ruimen, op te pakken en te doden. Tienduizenden Iraanse socialisten werden de dagen en weken daarna aan bouwkranen tentoongesteld en als afschrikking opgehangen. Omgekeerd heeft (had) de islam overal daar waar een streng socialistisch regime heerst (heerste) als religie niets meer te melden. Onder de terreur van Stalin, Mao, Ceaușescu – maar ook onder dat van de Noord-Koreaanse communisten – werd de islam net zo vervolgd als andere religies ook.

Afbeelding

Daarom is het ook niet verwonderlijk dat in alle liberale relevante punten zoals religieuze tolerantie, vrijheid van meningsuiting, vrijheid van individuele mobiliteit en de vrijheid van de onbeperkte zelfexpressie staan de beide op dit moment meest totalitaire systemen islam en socialisme met afstand bovenaan in de negatieve statistieken van de VN en NGO´s. Beide staan eveneens bovenaan de lijst van ideologieën met de meeste dodelijke slachtoffers: in zijn door de media bijna genegeerde werk “Volkerenmoorden van de Oudheid tot het heden” somt de Duitse historicus Hans Meiser de grote misdaden van de laatste millennia op. De islam voert de lijst aan met zeggen en schrijve meer dan 300 miljoen in zijn naam vermoord mensen, gevolgd door het socialisme, dat het binnen een eeuw op een trotse 130 miljoen dodelijke slachtoffers bracht.

Bron: http://michael-mannheimer.info

Auteur: Michael Mannheimer

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

http://ejbron.wordpress.com/2014/01/17/ ... rschillen/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

De socialistische wortels van het nazisme

Geplaatst op 01 maart 2014, door Vederso.

Linksen worden razend als ze herinnerd worden aan de socialistische wortels van het nazisme.

Op 16 juni 1941, als Hitler zijn troepen klaarmaakt voor Operatie Barbarossa (inval in de Sovjet-Unie) ziet Josef Goebbels uit naar de nieuwe orde die de nazi’s op een veroverd Rusland zouden opleggen. Er zou geen come-back zijn, schreef hij, noch voor kapitalisten, noch priesters of tsaren. Integendeel, in de plaats van vernederd, joodse bolsjewisme, zou de Wehrmacht “Der Echte Sozialismus “: het echte socialisme leveren.

Afbeelding

Goebbels heeft er nooit twijfel over laten bestaan dat hij een socialist was. Hij vond het nazisme een betere en meer plausibele vorm van socialisme dan die door Lenin werd gepropageerd. In plaats van zich verspreiden over verschillende landen, zou het opereren binnen de eenheid van het Volk.

Zo totaal is de culturele overwinning van modern Links dat louter dit feit uitvoerig in herinnering te brengen als schokkend wordt ervaren. Maar weinigen zouden het toen, op dat moment, bijzonder omstreden hebben gevonden. Zoals George Watson het in “The Lost Literature of Socialism” stelde:

“Het is nu boven elke redelijke twijfel duidelijk dat Hitler en zijn medewerkers geloofden dat ze socialisten waren en dat anderen, met inbegrip van democratisch socialisten, dat ook dachten.”

De aanwijzing is in de naam. Latere generaties van linksen hebben geprobeerd om de lastige benaming van de Nationaal-Socialistische Duitse Arbeiderspartij weg te verklaren als ofwel een cynische PR-stunt of als een pijnlijk toeval. In feite staat er wat er staat.

Hitler vertelde Hermann Rauschning, een Pruis die kort voor de nazi’s werkte voordat hij ze verwierp en die het land ontvluchtte, dat hij veel van het denken van de revolutionairen, die hij als jonge man had gekend, had bewonderd, maar hij vond dat ze praters, geen doeners waren geweest. “Ik heb in praktijk gebracht wat deze venters en pennenlikkers schuchter zijn begonnen”, pochte hij, eraan toevoegend; dat “het geheel van het nationaal-socialisme” gebaseerd was “op Marx”.

Marx’ fout, geloofde Hitler, was geweest om de klassenstrijd in plaats van nationale eenheid te bevorderen – de werknemers tegen industriëlen plaats van beide groepen in een corporatistische orde te verenigen. Zijn doel, vertelde hij zijn economische adviseur Otto Wagener, was om “het Duitse Volk tot het socialisme te bekeren zonder simpelweg de oude individualisten te doden” – waarmee hij bedoelde de bankiers en fabriekseigenaren die, dacht hij, het socialisme beter konden dienen door het genereren van inkomsten voor de staat. “Wat marxisme, leninisme en stalinisme niet is gelukt”, vertelde hij Wagener, “zijn wij in staat om te bereiken”.

Linkse lezers zijn mogelijk nu ziedend. Wanneer ik op dit onderwerp inga, lokt het een sterke reactie uit van mensen die zichzelf zien als progressieven en anti- fascisme onderdeel van hun ideologie vinden. Nou vrienden, misschien weet je nu hoe wij conservatieven ons voelen wanneer je losjes nazisme met “rechts” in verband brengt.

Voor alle duidelijkheid, ik geloof niet dat moderne linksen subliminale nazi-neigingen hebben, of dat hun afkeer van Hitler op enige manier geveinsd is. Dat is niet mijn argument. Wat ik wil doen is een spiegel voorhouden, om het even valse idee dat er een ideologische continuüm is tussen vrije ondernemers en fascisten duidelijk te maken.

Het idee dat het nazisme een meer extreme vorm van conservatisme is, heeft zijn weg in de populaire cultuur gevonden. Je hoort het, niet alleen wanneer vlekkerige studenten “fascist” naar Tories schreeuwen, maar ook als experts het hebben over revolutionaire anti-kapitalistische partijen zoals het BNP en de Golden Dawn, als zijnde “extreem-rechts”.

Waar is deze associatie op gebaseerd? Een beetje voorbij een flauw idee dat Links meelevend en Rechts akelig betekent en fascisten zijn akelig. Wanneer dat zo wordt opgeschreven, klinkt het idee idioot, maar denk eens aan de groepen, over de hele wereld, die de BBC bijvoorbeeld, “rechts” noemt: de Taliban, die gemeenschappelijk eigendom van goederen willen, de Iraanse revolutionairen, die de monarchie afschaften, industrieën in beslag namen en de middenklasse vernietigden; Vladimir Zjirinovski, die smachtte naar het stalinisme. Een “de nazi’s-waren-rechts-extreem” mantra is een symptoom van een breder begrip dat “rechts” synoniem is voor “slechterik”.

Een van mijn kiezers heeft ooit een klacht ingediend bij de BBC over een verslag over de onderdrukking van de inheemse volkeren van Mexico, waarin de regering “rechts” werd genoemd. De regerende partij, hij wees daarop, was een lid van de Socialistische Internationale en nogmaals, de naam verraadde het al: Institutionele Revolutionaire Partij. De reactie van de BBC was onbetaalbaar. Ja, het aanvaardde dat de partij socialistisch was, “maar wat onze correspondent probeerde duidelijk te maken was, dat het autoritair was”.

In feite was autoritarisme het gemeenschappelijke kenmerk van socialisten, zowel van de nationale en de leninistische soort, die met spoed elkaar in de gevangeniskampen stopten of voor het vuurpeloton zetten. Elke factie verafschuwde de andere als ketters, beide minachtten de vrije ondernemers als reddeloos. Hun strijd was nog feller, waar Hayek in 1944 op wees, omdat het een strijd was tussen broers.

Autoritarisme – of, om het een minder beladen naam te geven, het geloof dat staatsdwang gerechtvaardigd is bij het nastreven van een hoger doel, zoals wetenschappelijke vooruitgang of meer gelijkheid – was van oudsher een kenmerk van zowel de sociaal-democraten als van de revolutionairen.

Jonah Goldberg heeft het fenomeen uitvoerig in zijn magnum opus; “Liberal Fascism” beschreven. Veel mensen nemen aanstoot aan zijn titel, blijkbaar zonder het boek gelezen te hebben, in de eerste paar pagina’s onthult Jonah dat de uitdrukking niet de zijne is. Hij citeert die onberispelijke progressieveling H. G. Wells, die in 1932 de jonge liberalen vertelde dat ze “liberale fascisten” en “verlichte Nazi’s” moesten worden.

In die dagen negen de meeste prominente linkse intellectuelen, waaronder Wells, Jack London, Havelock Ellis en de Webbs, ertoe om voorstander te zijn van eugenetica, ervan overtuigd dat alleen religieuze obsessies de ontwikkeling van gezondere soorten tegen hield. De rauwe gevolgen, zoals de werkelijke woorden van Hitler, zijn grotendeels in ons discours bewerkt. Hier is bijvoorbeeld George Bernard Shaw in 1933:

“Uitroeiing moet op wetenschappelijke basis worden gedaan om het ooit humaan en te verontschuldigen en grondig wordt uitgevoerd ... Als we een bepaald soort beschaving en cultuur wensen, moeten we het soort mensen die niet passen uitroeien”.

Eugenetica verandert natuurlijk gemakkelijk in racisme. Engels zelf schreef over het “raciale uitschot” – die groepen die noodzakelijk zouden worden verdrongen als het wetenschappelijk socialisme zou “heerschen op aard”. Meng deze vooruitzichten met een vleugje anti-kapitalisme en je kreeg vaak Links antisemitisme – nog iets dat we uit onze herinnering hebben verbannen, maar dat ooit samenging met: “Hoe kun je, als socialist, geen antisemiet zijn?”, had Hitler zijn partijgenoten in 1920 gevraagd.

Zijn eigentijds linkse critici van Israël in het geheim antisemitisch? Nee, niet in de meeste gevallen. Verlangen moderne socialisten eigenlijk van binnen om sceptici van de opwarming van de aarde in de gevangeniskampen te zetten? Nope. Willen Keynesianen het gehele corporatische apparaat, door Mussolini uitgedrukt als: “alles in de staat, niets buiten de staat”? Weer neen. Er zijn idioten die alles in diskrediet brengen, natuurlijk, maar de meeste mensen van “links” zijn oprecht in hun verklaarde inzet voor de mensenrechten, de persoonlijke waardigheid en pluralisme.

Mijn meningsverschil met veel (niet alle) “linksen” is eenvoudiger. Door te weigeren om het compliment te retourneren, door uit te gaan van een morele superioriteit, maken ze de politieke dialoog bijna onmogelijk. Het gebruiken van de bijnaam “rechts” in de betekenis van “iets ongewenst” is een klein maar belangrijk voorbeeld.

Als de volgende keer u “linksen” het woord fascist als een algemene belediging hoort gebruiken, wijs dan voorzichtig op het verschil tussen wat ze zich voorstellen waar de NSDAP voor stond en wat het eigenlijk verkondigde.

Bron: http://blogs.telegraph.co.uk/news/danie ... scent-why/

Auteur: Daniel Hannan.

Vertaling: Vederso

http://www.vrijechroniqueurs.nl/de-soci ... t-nazisme/
Laatst gewijzigd door Pilgrim op di jul 22, 2014 2:17 pm, 1 keer totaal gewijzigd.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

'Links kan sterven in Frankrijk'

14 juni 2014

Links in Frankrijk is nooit zo zwak geweest sinds de stichting van de Vijfde Republiek in 1958. De Socialitische Partij (PS) moet zich achter noodzakelijke hervormingen scharen, anders kan "links sterven".

Dit heeft Manuel Valls zaterdag gezegd in zijn eerste toespraak tot de partijraad van de PS sinds hij in maart premier werd.

De PS en haar bondgenoten kregen bij de Europese verkiezingen in mei maar 14 procent van de stemmen. Volgens Valls dreigt de PS van president François Hollande het einde van haar levenscyclus te bereiken - de presidentsverkiezingen van 2017 zouden dan gaan tussen centrumrechts en het extreemrechtse Front National, dat bij de Europese verkiezingen de grootste partij werd. (ANP)

http://www.powned.tv/nieuws/politiek/20 ... krijk.html
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

De VARA was altijd al een “beetje” fout

FILANTROOP - 27 APRIL 2010

Dat de VARA als publieke omroep de strenge moralist speelt jegens politieke stromingen die kennelijk de socialistische idylle verstoren, lijkt de laatste jaren tomeloze proporties aan te nemen.

Afbeelding

Deze stijl van politieke determinatie en uitsluiting herinnert aan de pauselijke encyclieken tegen opkomende ideologieën die door het Vaticaan als concurrerend opgevat werden en daarom een banvloek te verwerken kregen. Bij de VARA tracht men met sterke termen als Himmler voor Fortuyn en Der Ewige Jude voor Wilders een angstvisioen te creëren met als enig doel het verkrijgen van de macht over Nederland.

Toch heeft de VARA in het verleden zelf nogal geschipperd met de ethische moraal waarover de omroep graag met het dwingende vingertje richting anderen wuift. Zo is de omroep onder een buitengewoon slecht gesternte geboren gezien het feit dat één der oprichters, Gerrit Jan Zwertbroek, zo’n beetje de gehele riolering van de politieke onderwereld doorgekropen is. Zo werd hij lid van de CPN, en maakte hij op uitnodiging van het Stalin-regime een rondreis door de Sovjet-Unie.

Kennelijk na oprichting van de VARA en zijn rondreis door Stalins paradijs zich niet helemaal thuisvoelend in die varianten van het socialisme, sloeg Zwertbroek een andere socialistische richting in. Na eerst een avontuurtje bij het fascistische Zwart Front sloot hij zich aan bij de Nationaal-Socialistische Nederlandse Arbeiders Partij, een radicalere versie van de NSB.

De verbale kwaliteiten van Zwertbroek die de nationaalsocialisten zich nog herinnerden van zijn VARA-periode voerden hem tijdens de bezetting voor de radiomicrofoon om voor de inmiddels genazificeerde omroep het nationaalsocialisme te prediken. Naast Max Blokzijl werd Zwertbroek aldus de meest geduchte etherpropagandist voor de nieuwe orde. Na de bevrijding werd Zwertbroek tot acht jaar detentie veroordeeld, maar mocht uiteindelijk zijn oude dag slijten als antisemitische priester van een pseudo-religie.

Of het de VARA te verwijten valt dat één der oprichters fervent nationaalsocialist werd mag misschien discutabel zijn, maar nog in het beginstadium van de bezetting, op 20 mei 1940, schrijft de omroepsecretaris van de VARA, Ary Pleysier, een keurige toespraak voor de omroepleden. De redevoering werd vriendelijk in het Duits en Nederlands bij de toenmalige Rundfunkbetreuungsstelle ter controle op eventuele Nazi-onwelgevallige details ingeleverd. Die vonden het kennelijk niet mild genoeg, en zoals Mussert al eerder overkwam, werd de tekst van Pleysier afgewezen.

Lang duurde de twijfel over de houding jegens de bezetter niet, want de fanatieke NSB’er Meinoud Rost van Tonningen werd aangesteld tot Kommissar für die Marxistischen Parteien. Daar viel de VARA ook onder, dus ressorteerden de leiding en alle employees van die omroep onder de meest fanatieke NSB’er binnen het gewezen koninkrijk. Ze namen geen ontslag, waaruit zonneklaar mocht blijken dat de vooroorlogse afkeer voor het nationaalsocialisme bij de VARA niets anders was dan schelden op afstand.

Dat werd dus buigen en hielenlikken voor de omroep die nog voor de Duitse inval zo hoogmoedig anti-Derde Rijk was. Op 24 juli 1940 klinkt dan ook een gesproken verklaring door de toenmalige VARA-voorzitter Arend de Vries, die nog sympathieker de nieuwe orde behaagt dan Pleysier in zijn afgewezen redevoering voornemens was te doen. In werkelijkheid was die gesproken knieval ook door Pleysier geschreven. De minister-president in ballingschap, Pieter Sjoerds Gerbrandy, sprak er een uitgeweken VARA-medewerker op aan met de woorden: “Je kameraden zijn met pak en zak naar de vijand overgelopen”.

Meteen na de bezetting zou Pleysier doodleuk redacteur buitenland worden van het Het Vrije Volk. Niet te verwarren met het weblog waarvoor ik dit nu schrijf, maar de socialistische krant die uit het vooroorlogse Het Volk voortgekomen was. In tegenstelling tot de toen nog roomse Volkskrant die wegens de onwil zich door de bezetter te laten gelijkschakelen en besloot er op 4 oktober 1941 de brui aan te geven, bleef de socialistische krant de nazipropaganda gewoon publiceren, zodat een naamsverandering na de bezetting opportuun bleek. De Volkskrant bewees echter dat je gewoon kon stoppen met het Derde Rijk behulpzaam te zijn. Ze werden er niet voor tegen de muur gezet, en de krant kon op 8 mei met schoon blazoen herverschijnen, terwijl de VARA alle collaborerende medewerkers al weer snel de ether in joeg.

Het is zo rond de tijd dat de socialistische pofbroekenbrigade van het type Joop den Uyl, die eerst na de gehele oorlog voor het Derde Rijk te hebben zitten zwoegen als ariërverklarende ambtenaar, zich een verzetsverleden aanmeet door tegen de bevrijding rondom een verzetsblaadje te scharrelen om zo voor een naoorlogse carrière in aanmerking te komen. En natuurlijk om vervolgens met het morele vingertje tegen de jonge rechtse rakker Hans Wiegel te zwaaien.

Tot aan de periode dat Nieuw Links een geslaagde coup bij de VARA pleegt, zal de omroep vooral gematigd en beschaafd anticommunistisch zijn. Zodra typen als Gijs Stappershoef (de latere journalistenopleider) en de Nieuw Links-brigade André van der Louw, Jan Nagel, Marcel van Dam en Karel Roskam hun intrede bij de omroep doen is het met de gematigdheid gedaan. Stappershoef zou de omroep weer als politiek propagandamiddel gebruiken met Zo is het toevallig ook nog eens een keer. De Nieuw Links-strijders rekken de oostgrens van de omroep tot over de Berlijnse Muur. Nagel meldde daaromtrent: “het er in de DDR dankzij de bouw van De Muur een stuk leefbaarder op geworden was”. En entameerde ondermeer het beruchte linkse propagandamiddel In de Rooie Haan.

Minstens zo berucht was de extreemlinkse activist Karel Roskam die een voorliefde bleek te hebben voor terroristen. Hij maakte zich in 1976 voor de VARA-radio boos er over het feit dat bij de bevrijding van Joden op het vliegveld van Entebbe, na de vliegtuigkaping door Duitse extreemlinkse en Arabische terroristen, Oegandese militairen om het leven kwamen. Toen al vonden de linksen dat Joden zich niet mochten verdedigen. En dat voor een omroep die graag met Himmler en Der Ewige Jude worstelt.

Sindsdien is de VARA vooral de omroep geweest van cabaretiers die tegen hoge honoraria vanaf de rode kansels het woord kwamen brengen, en van actualiteitenrubrieken en praatprogramma’s die de PvdA ten diensten moesten zijn. Het wemelde binnen de omroep dan ook van prominente PvdA’ers van wie Marcel Parcival Arthur van Dam er zelfs een omvangrijk landgoed aan over wist te houden. Want de degenen die bij de VARA aan het roer zaten wisten heel goed waar de omroepkas zich bevond.

De hoogste honoraria van omroepmedewerkers vind je bij de VARA want politieke propaganda is heden ten dage big business. Dat het goed schuift als Francisco van Jole zegt “Ik zie en hoor Wilders taal uitslaan die onwillekeurig doet denken aan de nazi-tijd, of ik dat nou wil of niet” valt dan ook boven iedere twijfel verheven.

Maar als Wilders de nazi is die de VARA hem graag wil laten zijn dan vertegenwoordigt deze politicus een stroming die de omroep tijdens de bezetting nu juist zo welwillend tegemoet kwam, en waarvan de omroep toen al kon weten wat die met de Joden voorhad. Misschien hebben ze het bij de VARA daarom zo graag over Himmler en Der Ewige Jude.

http://www.de-stek.info/hvv/index08d108 ... gina=11174
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Links en rechts. (3)

Door lievendebrouwere

Op 16 juni 1941 – Hitler maakte zich klaar voor operatie Barbarossa – wierp Joseph Goebbels een blik vooruit op de nieuwe orde die de nazi’s in een overwonnen Rusland zouden installeren. Er zou geen plaats meer zijn, schreef hij, voor kapitalisten, priesters of tsaren. In plaats van het ontaarde, Joodse bolsjewisme zou de Wehrmacht ‘der echte Sozialismus‘, het echte socialisme invoeren. Voor Goebbels bestond er geen twijfel over dat hij een socialist was. Het nazisme was in zijn ogen een betere en meer plausibele vorm van socialisme dan wat Lenin propageerde. In plaats van zich te verspreiden over verschillende naties, zou het opereren binnen de eenheid van het Volk.

Afbeelding

Zo totaal is de culturele overwinning van modern Links dat het loutere aanhalen van dit feit schokkend is. Maar destijds zouden weinig mensen het bijzonder controversieel hebben gevonden.
Zoals George Watson schrijft in ‘The Lost Literature of Socialism’: het lijdt nu geen enkele twijfel meer dat Hitler en de zijnen geloofden dat ze socialisten waren en dat anderen, democratische socialisten inbegrepen, dat ook geloofden. De clue zit in de naam. Opeenvolgende generaties van Linksen hebben geprobeerd de gênante naam van de Nationaal Socialistische Arbeiderspartij weg te verklaren door hem ofwel als een cynische PR-stunt te beschouwen ofwel als een vervelend toeval.

In werkelijkheid betekende de naam precies wat hij zei.

Hitler vertelde Hermann Rauschning, een Pruis die een tijdje voor de nazi’s werkte om hen dan af te wijzen en het land te ontvluchten, dat hij bewondering had voor heel wat gedachten van de revolutionairen die hij als jongeman gekend had. Maar hij vond dat het praters waren, geen doeners.

‘Ik heb in de praktijk gebracht wat deze colporteurs en pennelikkers aarzelend begonnen’, pochte hij, eraan toevoegend dat ‘het hele nationaalsocialisme gebaseerd was op Marx.’

Marx’ vergissing bestond er volgens Hitler in dat hij klassenstrijd vooropstelde in plaats van nationale eenheid, en dat hij arbeiders had opgezet tegen industriëlen in plaats van beide groepen onder te brengen in een corporatistische orde. Zijn doel, vertelde hij zijn economisch adviseur Otto Wagener, was het Germaanse volk te bekeren tot het socialisme zonder gewoon alle oude individualisten om te brengen – waarmee hij de bankiers en de fabriekseigenaars bedoelde, die volgens hem het socialisme beter konden dienen door inkomsten te genereren voor de staat. ‘Wat Marxisme, Leninisme en Stalinisme niet konden tot stand brengen, vertelde hij Wagener, dat zullen wij wél tot stand kunnen brengen.’

Afbeelding

Het is best mogelijk dat linkse lezers nu al ziedend zijn. Telkens ik dit onderwerp aanraak, roept het een bijna woeste reactie op bij mensen die zichzelf als progressief beschouwen en antifascisme als onderdeel van hun ideologie zien.

Wel, kerels, nu weten jullie misschien hoe wij conservatieven ons voelen wanneer jullie nazisme associëren met ‘rechts’.

Om helemaal duidelijk te zijn: ik geloof niet dat moderne linksen verborgen nazi-sympathieën hebben, of dat ze hun afkeer van Hitler veinzen. Dat is niet wat ik wil zeggen. Ik wil gewoon de zaak even spiegelen en de al even valse idee opwerpen dat er een ideologische rechte lijn is tussen de vrije markt en fascisme. De idee dat het nazisme een extreme vorm van conservatisme is, is doorgedrongen tot de populaire cultuur. Je hoort het niet alleen wanneer studenten ‘fascist’ schreeuwen naar conservatieven, maar ook wanneer opiniemakers over revolutionaire anti-kapitalistische partijen spreken als ‘extreem-rechts’.

Afbeelding

Waarop is deze associatie gebaseerd? Op weinig meer dan een naïef gevoel dat links meevoelend betekent en rechts kwaadaardig. Wanneer je het zo neerschrijft, klinkt het idioot, maar denk aan de groeperingen overal ter wereld die, bijvoorbeeld door de BBC, ‘rechts’ worden genoemd: de Taliban, die gemeenschappelijk bezit van goederen voorstaan, de Iraanse revolutionairen, die de monarchie omver hebben geworpen, de industrie genationaliseerd en de middenklasse vernietigd, Vladimir Zhirinovsky, die smachtte naar het Stalinisme.

De ‘nazi’s-waren-extreem-rechts’ truc is een symptoom van de algemenere notie dat ‘rechts’ synoniem is met ‘slecht’.

Een van mijn lezers maakte bij de BBC eens zijn beklag over een reportage over de onderdrukking van Mexico’s inheemse volkeren, waarin de overheid het etiket ‘rechts’ kreeg. Hij wees erop dat de regeringspartij lid was van Socialistische Internationale, wat overigens duidelijk bleek uit haar naam: Institutionele Revolutionaire Partij. Het antwoord van de BBC was onbetaalbaar: ja, de partij was inderdaad socialistisch, ‘maar wat onze correspondent wilde duidelijk maken, was dat ze autoritair was.’

Afbeelding

In feite was autoritarisme het gemeenschappelijke kenmerk van socialisten van zowel nationalistische als leninistische strekking. Ze haastten zich allebei om elkaar in kampen te steken of voor het vuurpeloton te brengen. Ze verafschuwden elkaar als ketters, maar samen beschouwden ze de vrije-marktindividualisten als niet meer te redden. Hun strijd was des te feller omdat het een broederstrijd was. Autoritarisme – of, om een minder beladen woord te gebruiken, het geloof dat staatsdwang gerechtvaardigd is om hogere doelen te bereiken, zoals wetenschappelijke vooruitgang of meer gelijkheid – was traditioneel een kenmerk van zowel sociaal-democraten als revolutionairen. Jonah Goldberg heeft dit fenomeen uitvoerig beschreven in zijn magnum opus ‘Liberaal Fascisme’. Veel mensen nemen aanstoot aan deze titel. Ze hebben duidelijk het boek niet gelezen, want reeds op de eerste bladzijden onthult Jonah dat de uitdrukking niet de zijne is. Ze is afkomstig van de onberispelijk progressieve H.G. Wells, die in 1932 de Jonge Liberalen vertelde dat ze ‘liberale fascisten’ en ‘verlichte nazi’s’ moesten worden.

Afbeelding

In die dagen waren de meeste vooraanstaande linkse intellectuelen, waaronder H.G.Wells, Jack London, Havelock Ellis en de Webbs, gewonnen voor eugenetica, overtuigd als ze waren dat alleen religieuze dwanggedachten de ontwikkeling van gezonder soorten tegenhielden. De verontschuldigende wijze waarop ze de consequenties duidelijk maakten, wordt, net als Hitlers feitelijke woorden, grotendeels weggelaten uit onze betogen. Hier is bijvoorbeeld George Bernard Shaw, in 1933: ‘uitroeiing moet een wetenschappelijke grondslag krijgen als het ooit zowel menselijk als grondig wil uitgevoerd worden… Indien we een bepaald type beschaving en cultuur willen, dan moeten we het soort mensen uitroeien dat er niet in past.’

Eugenetica slaat natuurlijk gemakkelijk om in racisme. Engels zelf schreef over ‘raciale vuilnis’ – de groepen die noodzakelijkerwijs opgeruimd zouden worden als het wetenschappelijk socialisme werkelijkheid werd. Kruid deze opvatting met een snuifje anti-kapitalisme en je kreeg vaak links antisemitisme – iets wat we eveneens uit onze herinnering verbannen hebben, maar dat ooit vanzelf sprak.

‘Hoe kun je als socialist geen antisemiet zijn?’, vroeg Hitler in 1920 zijn partijleden.

Zijn hedendaagse linkse critici van Israël heimelijk antisemitisch? Nee, in het merendeel van de gevallen niet. Streven moderne socialisten ernaar om global-warmingsceptici in gevangeniskampen op te sluiten? Neen. Willen Keynesianen het hele corporatistische apparaat, door Mussolini omschreven als ‘alles in de staat, niets buiten de staat’? Opnieuw, nee. Er zijn natuurlijk idioten die elke zaak in diskrediet brengen, maar de meeste mensen van Links zijn oprecht in hun engagement voor mensenrechten, persoonlijke waardigheid en pluralisme.

Afbeelding

Mijn onenigheid met vele (maar niet alle) linksen is eenvoudiger van aard. Door zich een morele superioriteit aan te meten, maken ze politieke dialoog vrijwel onmogelijk. ‘Rechts’ gebruiken in de betekenis van ‘iets ongewenst’ is een klein maar belangrijk voorbeeld. De volgende keer dat u linksen het woord ‘fascist’ hoort gebruiken als een algemene beschuldiging, moet u vriendelijk wijzen op het verschil tussen wat ze zich graag verbeelden dat de NSDAP vertegenwoordigde en wat het werkelijk verkondigde.

(Daniel Hannan)

Bron: The Telegraph

Afbeelding

http://vijgennapasen.wordpress.com/2014 ... -rechts-3/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

AIVD informeert burgemeesters over AFA

Geplaatst op 15 augustus 2014, door rommel

En zo kennen we dus de AFA: Intimideren, bedreigen, geweld gebruiken.

“De AIVD heeft alle burgemeesters van Nederland vandaag in een brief geïnformeerd over de werkwijze van de Anti Fascistische Actie (AFA). De linkse AFA zoekt de confrontatie met in hun ogen ‘rechtse’ partijen tijdens partijbijeenkomsten en demonstraties en probeert dit soort bijeenkomsten te voorkomen door het lokale bestuur op oneigenlijke wijze of onder valse voorwendselen te benaderen. AFA past deze werkwijze ook toe in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen. De AIVD licht de AFA-werkwijze toe zodat bestuurders in staat zijn hierop adequaat te reageren.”

“AFA benadert regelmatig – vaak onder het mom van een antidiscriminatiebureau – gemeentebesturen om te voorkomen dat in hun ogen ‘rechtse’ groeperingen de mogelijkheid krijgen bijeenkomsten te houden of te demonstreren. Wanneer AFA kennis heeft van een geplande demonstratie door rechts, worden gemeenten en bijvoorbeeld zaaleigenaren benaderd en gewaarschuwd voor materiële schade die het gevolg kan zijn van dergelijke demonstraties. Schade is in de regel echter juist het gevolg van AFA’s tegendemonstraties.”

“Elke gemeente die op enigerlei wijze ruimte biedt aan activiteiten van deze ‘rechtse’ bewegingen kan te maken krijgen met AFA. De AIVD brengt waar mogelijk altijd de lokale autoriteiten via de regionale inlichtingendiensten (RID’en) vroegtijdig op de hoogte van te verwachten ontwikkelingen.”

http://www.vrijechroniqueurs.nl/aivd-in ... -over-afa/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Stemt een Nazi op de PVV?

Gepubliceerd op 23 sep. 2013

Stefan Wijkamp de bekendste Nazi uit Nederland haat de PVV! Hij kiest liever voor de socialisten van de SP!



Dat veel neonazi’s zich verbonden voelen met de SP is hier al eerder vermeld.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Leftists and Islam (Rotherham, UK. A study in total capitulation)

Gepubliceerd op 1 sep. 2014

De connectie tussen links en de immigratie van moslims. Vrijwel alle moslims stemmen op de socialisten en de socialisten weten dit en gebruiken hen om stemmen te winnen om zo hun macht te consolideren.



UPDATE 29-7-2017
Video is inmiddels verwijderd bij You Tube. Zie daarom hier voor de video:
https://www.liveleak.com/view?i=09d_140 ... comments=1
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

LOCH NESS SOCIALISM

Gepubliceerd op 25 sep. 2014



The Loch Ness Monster is a "cryptid" -- something rumored to exist but without actual proof. The Socialist Utopia of the progressives is a cryptid too. In his latest Firewall, Bill Whittle shows why Good Socialism, like the Loch Ness Monster, is a giant, air-breathing creature that (conveniently!) NEVER COMES UP FOR AIR.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: (Nationaal) socialistische aktie

Bericht door Pilgrim »

Het half vergeten socialisme van Hitler

Geplaatst door Jan Gajentaan op 27 november, 2014

Was Adolf Hitler links of rechts?

Wie op Twitter, Facebook of gewoon in de kroeg een discussie wil beginnen die gegarandeerd tot chaotische taferelen leidt en meestal eindigt in totale begripsverwarring, kan het beste de vraag opwerpen: was Hitler links or rechts?

Om te beginnen is het vaak onduidelijk wat mensen precies bedoelen met de termen links of rechts. Kijk je dan naar de sociaal-economische agenda van een beweging, of meer naar hun houding tegenover rechtsstaat en democratie? Die begripsverwarring doet zich voor in onze tijd, maar speelde ook al in de jaren dertig bij de opkomst van het nationaal-socialisme in Duitsland en het fascisme in Italië.

Daar komt nog bij als complicerende factor dat in de Nederlandse parlementaire geschiedenis van vóór de Tweede Wereldoorlog de begrippen links en rechts werden gebruikt om niet-confessionele partijen (liberalen en socialisten) te onderscheiden van confessionele partijen. Liberalen en socialisten zaten links, confessionelen rechts in het Nederlandse parlement.

De indeling die de meeste historici hanteren in de Europese politiek vanaf 1850, is die tussen communisten en socialisten (sociaal-democraten) enerzijds en liberalen en confessionelen anderzijds. De eersten (meestal de linkse partijen genoemd) streven naar meer gelijkheid via staatsinterventie, terwijl liberalen en confessionelen (rechts) over het algemeen vooruitgang willen boeken met behoud van zoveel mogelijk vrijheid voor burgers en bedrijven.

Het nationaal-socialisme was een wonderlijke hutspot van allerlei ideeën en theorieën die soms een linkse en dan weer een rechtse oorsprong hadden, met de verfoeilijke rassenleer als bekendste. Toch denk ik dat de nazi’s op hoofdlijnen meer aansloten bij het socialisme dan bij de liberale of confessionele denkrichting. De naam nationaal-socialisme spreekt al boekdelen. De nazi’s waren voorstander van een prominente rol van de staat en deze mocht diep ingrijpen in het persoonlijke leven van de burgers. Ook waren ze voor een sociaal beleid. In Nederland is onder het nazi-regime niet alleen de ontslagbescherming ingevoerd, maar ook de kinderbijslag en het ziekenfonds (1941).

In 1998 verscheen een boek over Hitlers socialisme van de Engelse historicus George Watson. Hij schreef ook een begeleidend artikel, Hitler and the socialist dream. Watson gaf een aantal redenen waarom we Hitler na de oorlog zijn gaan beschouwen als extreem-rechts ("as an extreme instance of the political right"). Niet in de laatste plaats kwam dit door uitspraken van Hitler zelf en zijn oorlog tegen het communistische Rusland. Watson wijst erop dat de door rassenwaan en jodenhaat bevangen Hitler een even grote hekel had aan het marxisme als aan het kapitalisme, die hij beide als "Joodse uitvindingen" zag.

Waar moeten we de nazi’s dan wel plaatsen? Volgens Watson waren de nazi’s bloedserieus als ze zichzelf socialisten noemden. Zo schreef propagandachef Goebbels in zijn dagboek op 16 juni 1941, vijf dagen vóór de aanval van nazi-Duitsland op de Sovjet-Unie, dat met die aanval het tijdperk zou aanbreken van het ware socialisme, "Der echte Sozialismus". Watson haalt ook bronnen aan van mensen uit de directe omgeving van Hitler, zoals Albert Speer en Hermann Rauschning. Hieruit blijkt dat de dolle dictator tijdens privégesprekken begin jaren dertig ruiterlijk toegaf dat hij veel te danken had aan zijn erfvijand Marx en vaak pochte over zijn grote kennis van Marx' boeken. De narcist Hitler was ervan overtuigd dat hij zelf een betere variant had bedacht van het socialisme.

Een ander argument dat vaak wordt aangehaald waarom Hitler geen socialist kón zijn, is de etnische genocide die Hitler gepleegd heeft op de Joden. Watson wijst erop dat etnische genocide juist erg goed past bij de socialistische tradities. Het was immers Marx zelf, die in een artikel uit 1849 in de Neue Rheinische Zeitung aangaf dat genocide in zijn ogen een geaccepteerd middel was om de revolutie door te voeren. Stalin, Hitler en Pol Pot hebben dit marxistische advies uitgevoerd in de praktijk. Overigens verklaren andere historici Hitlers genocidedrang uit zijn nationalisme en sociaal-darwinisme, of uit psychologische factoren (Hitler als antisemitische psychopaat).

Watson suggereerde dat er vóór de oorlog een linkser beeld bestond van Hitler dan daarna. Nieuwsgierig geworden, heb ik een onderzoekje gedaan naar de manier waarop de Nederlandse sociaal-democraten vóór de oorlog aankeken tegen het nationaal-socialisme. Als je verslagen naleest van bijeenkomsten van de SDAP (voorloper van de PvdA) vóór de oorlog, gingen hun politieke leiders regelmatig in op de verschillen tussen nationaal-socialisme en sociaal-democratie. Ze erkenden dat denazi’s stonden voor een bepaalde vorm van socialisme, maar wezen erop dat het socialisme van Hitler gebaseerd was op het oorlogszuchtige Führer-principe en op rassenwaan, in tegenstelling tot het meer verbroederende, internationale socialisme van de SDAP.

In een eerdere column wees ik op de rancuneleer van Menno ter Braak (1902 -1940), die het nationaal-socialisme zag als de pervertering van het democratisch socialisme, maar ook als onbedoeld gevolg daarvan (de rancuneuze reactie op een onbereikbaar gelijkheidsideaal). Je kunt de vraag stellen, waarom we in de periode na de Tweede Wereld zo’n ééndimensioneel beeld voorgeschoteld kregen van de nazi’s als extreem-rechtse beweging. Misschien kwam de herinnering aan Hitler als socialist niet zo goed uit in een periode waarin politiek links vaak morele superioriteit claimde ten opzichte van politiek rechts.

http://www.dagelijksestandaard.nl/2014/ ... van-hitler
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Plaats reactie