Jehovah was de kluts kwijt bij Mozes! Ach . . .!

[hans van de mortel]

Jehovah, de door Mozes zelfbedachte god probeerde Mozes eens te doden. Maar God kon geen geschikte manier vinden.

Raar van God dat hij de kluts nu kwijt was. Exodus 4:24 – ”Nu geschiedde het onderweg, in het nachtverblijf, dat Jehovah hem voorts tegemoet trad en naar een manier bleef zoeken om hem ter dood te brengen.”

In Leviticus 10:1 zijn Nadab en Abihu de klos, twee zonen van Aäron die ’onwettig’ vuur aan het offeren zijn voor het aanschijn van God. In het volgende vers zijn zij al dood. Jehovah verteerde hen met vuur vanuit zijn aangezicht. Mohammed heeft het dus niet van een vreemde!

Als deze god u niet aanspreekt, hoe kan het dan in godsnaam zo zijn dat zijn zoon u wel aanspreekt? God maakt dus iets goeds vanuit zijn eigen slechte ik? Of spreekt slechts het één u aan en het ander niet en denkt u dat het zo maar om een invuloefening gaat van wat u het beste uitkomt? Gaat u zo met zelfbedachte religieuze onzin van een ander om?

Doe het goede en het zal u verheffen! Daar hebben we God, Jezus, Mohammed of weet ik veel wie toch niet bij nodig?

God, Jezus of Mohammed te bezien als de gevestigde thuiszorg, gaat mij echt een brug te ver.

Trouwens, heeft u weleens getracht met één van beide heren contact te leggen teneinde hem een paar indringende vragen te stellen? Raar dat dit niet kan in ons moderne tijdperk van geavanceerde communicatie technieken.

Weet u, God is nooit verder gekomen dan wat letters te kerven in een blok steen. Triest maar waar. Wie daarin gelooft is religieus de sigaar. Net goed. Lekker pu . . .

[fucmoh]

Kleine dwerg, je frustraties nog steeds niet verwerkt?