Nou, ik weet dat de veroordeelden meestal opgebonden werden i.p.v. genageld, maar toch kwam die laatste methode natuurlijk ook voor, zoals je zelf ook stelt. En men liet ze doorgaans hangen voor de gieren en de raven.H.Numan schreef:Wat weet jij van kruisigingen?
Dat is natuurlijk gissen maar het ligt voor de hand dat om te denken ze misschien zo snel mogelijk van de lastpak Jezus af wilden i.v.m. zijn populariteit onder de bevolking. Als hij eenmaal dood was was het voor zijn aanhang zinloos om er verder nog stennis over te maken. Ik denk dat het Sanhedrin gewoon opportuun handelde en dat volgens mij ook wel eens vaker deed. Flavius Josephus geeft daar ook een voorbeeld van in Antiquitates, Boek 20, hoofdstuk 9, paragraaf 1:H.Numan schreef:Waarom zou het Sanhedrin (dat absoluut niet mocht bijeenkomen bij nacht of op religieuze feestdagen en al helemaal niet beiden te gelijk) iemand per se willen kruisigen?
"Na de dood van de procurator Festus, toen Albinus op het punt stond hem op te volgen, vond de hogepriester Ananius het een gunstige gelegenheid om de Sanhedrin bij elkaar te roepen. Hij deed daarom Jakobus de broer van Jezus, die de Christus werd genoemd, en verscheidene anderen, voor zijn haastig bijeengeroepen raad verschijnen, en hij veroordeelde hen tot de dood door steniging. Alle wijze mannen en strenge volgelingen van de Wet die in Jeruzalem waren spraken hun afkeuring uit over deze daad."
Dit staat er in Wikipedia over:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Lucceius_Albinus" onclick="window.open(this.href);return false;
De hogepriester Ananias maakte hier dus misbruik van de dood van de gouverneur Festus - die ook in het Nieuwe Testament genoemd wordt - om Jakobus (de broer van Jezus) te laten ombrengen. Dergelijk gedrag van zo’n hogepriester en/of het Sanhedrin kwam dus vaker voor, dus waarom ook niet bij Jezus. In de Babylonische Talmoed wordt in ieder geval melding van gemaakt van een executie aan de vooravond van het Joodse Paasfeest (ook al het zou het om een andere Jezus gaan, wat trouwens wel erg toevallig zou zijn).
De reden dat ze hem doorstaken met een lans was omdat ze zagen (of dachten?) dat hij al gestorven was:H.Numan schreef:Ik weet wat je wilt zeggen: daarom staken ze hem dood met een lans. (Was geen lans, maar een pilum. Okay, mieren gecopuleer.)
Dat klopt dus ook al weer niet... want die coupe de grace werd niet gegeven met een lans. Of pilum. Maar door het breken van de benen. De veroordeelde kon dan niet meer staan, en overleed binnen een paar minuten door verstikking.
De Joden dan, daar het Voorbereiding was en de lichamen niet op Sabbat aan het kruis mochten blijven – want de dag van de sabbat was groot – vroegen Pilatus, dat hun benen gebroken en zij weggenomen zouden worden. De soldaten dan kwamen en braken de benen van de eerste en van de andere, die met hem gekruisigd waren; maar toen zij bij Jezus gekomen waren en zagen, dat hij reeds gestorven was, braken zij zijn benen niet, maar een van de soldaten stak met een speer in zijn zijde en terstond kwam er bloed en water uit (Joh. 19:31-34)
Die afbeelding van Jezus hoeft natuurlijk niet correct te zijn. Misschien was het wel de bedoeling van de Romeinen om hem langdurig te laten lijden maar werd dat doorkruist door het verzoek van de Joden om de benen te breken zodat de lichamen niet op Sabbat zouden blijven hangen.H.Numan schreef:Jezus wordt vaak met een voetenbankje afgebeeld. In dat geval is touw waarschijnlijker: beiden zorgen er voor dat de marteling veel langer duurt. Soms was dat een voetenbankje, soms een 'zitstok'. In beiden gevallen zouden de benen echt niet gebroken worden. Want waarom zou je de veroordeelde voorzien van extra's om het extra lang te laten duren, als je hem toch de benen gaat breken?
Dat is inderdaad opmerkelijk en dit wordt ook nadrukkelijk in het evangelie van Marcus vermeld:H.Numan schreef:Een gezond man in de kracht van z'n leven hangt echt wel 24 uur aan het kruis alvorens te overlijden. Het gebeurde zeer zelden dat men de veroordeelde een coupe de grace gaf, en dat gebeurde echt niet binnen drie uur.
En het bevreemdde Pilatus, dat hij reeds gestorven zou zijn, en hij ontbood de hoofdman en vroeg hem, of hij reeds lang gestorven was (Marcus 15:44).
Mogelijk heeft het feit dat Jezus aan het kruis genageld werd i.p.v. gebonden er toe bijgedragen dat hij sneller overleed, d.w.z. als hij inderdaad overleed (zie verderop in deze post). Dat ze deze keer wel een coupe de grace gaven kwam door het eerder genoemde verzoek van de Joden om de benen te breken en ze voor de Sabbat weg te halen. De eigenaardigheid van de relatief snelle dood van Jezus zie ik eerder als een teken van de authenticiteit van de gebeurtenis dan als fictie. Waarom zou de anonieme auteur er voor kiezen om een fictieve Jezus sneller te laten overlijden dan gebruikelijk is?
Dat is inderdaad ongebruikelijk. Ik heb er niet een duidelijk antwoord op waarom dat in dit geval wel gebeurde. Volgens de evangeliën vroeg Jozef van Arimathea aan Pilatus om het lichaam van Jezus (hij moest dus wel om toestemming vragen) en Pilatus stond dit toe. Er wordt nergens een verklaring gegeven waarom Pilatus dit toestond en mogelijk weten ook de schrijvers van de evangeliën dit niet. Misschien was het een goedmakertje van Pilatus omdat hij overtuigd was van de onschuld van Jezus. Hij probeerde hem aanvankelijk ook vrij te krijgen. Misschien heeft ook de boodschap van zijn vrouw er mede toe bijgedragen: bemoei u toch niet die rechtvaardige, want ik heb heden in een droom veel om hem geleden (Matth. 27:19). En waarschijnlijk heeft ook de invloedrijke positie van Jozef van Arimathea een rol gespeeld. Het blijft gissen en we zullen het waarschijnlijk nooit weten.H.Numan schreef:Het lichaam werd nooit terug gegeven. Dit was onderdeel van de bestraffing.
Je hebt het over die wacht bij dat graf? Toch is het Pilatus die de overpriesters een wacht geeft maar die wacht legt later verantwoording af bij de overpriesters. Het is misschien een wat twijfelachtig verhaal omdat die wacht alleen bij het evangelie van Mattheus voorkomt. Ik weet ook niet wat ik hier precies van moet denken. Het opstandingverhaal is een duidelijk midrasjverhaal en er zitten ook inconsistenties tussen de verschillende evangeliën. De symboliek is echter duidelijk: Jezus leeft door hoewel hij gestorven is. Hij wordt door zijn dood a.h.w. nog sterker dan tijdens zijn leven.H.Numan schreef:Romeinse legionairs sliepen niet tijdens wachtdiensten. Daar stond de doodstraf op.
.....
Dat probeert men dus weg te poetsen door te stellen dat de tempelwacht die wacht leverde, en voor hun golden die strenge regels niet.
Er bestaat ook nog een alternatieve theorie over die opstanding die ik voor de volledigheid nog even zal vermelden. Dat is de theorie dat Jezus de kruisiging gewoon overleefd heeft. Het was mogelijk, en het staat ook geregistreerd, dat iemand onder gunstige omstandigheden en na deskundige en tijdige hulp een kruisiging overleefde. In de tijd van Jezus bestonden er vele Joodse sekten (de zogenaamde minim) waar ook de groep van Jezus toe behoorde. Zowel de aanhang van Jezus als van Johannes de Doper werden de Nazareners genoemd. Deze naam had niets te maken met de plaats Nazareth, maar betekent zoiets als ‘bewakers van de (geheime) leer’. Verder had je nog de Essenen, Elchesieten, Sampseeërs, Ebionieten, Hemerobaptisten, Dositheeërs, enz, enz. Al deze Joodse sektariërs waren te herkennen aan hun witte kledij. De officiële geestelijkheid moest echter niets van ze hebben en ze mochten ook niet voorgaan in de synagoge. Ze waren allemaal aan elkaar verwant en er waren ook nauwe contacten tussen de Essenen en de Nazareners. De discipel Johannes (niet de apostel) die in het evangelie van Johannes voorkomt als de Geliefde Discipel was waarschijnlijk een Esseen. Mogelijk was hij ook de auteur van het boek Openbaringen. Essenen waren in twee zaken erg goed: toekomst voorspellen en genezingen. Mogelijk hebben de Essenen een rol gespeeld in een plan om Jezus te reanimeren. Dat zou ook kunnen verklaren waarom Jozef van Arimathea zo snel mogelijk het lichaam van Jezus wilde hebben. Er werden kruiden en schoon linnen gebracht om het bloeden te stelpen en de wonden te desinfecteren, en Jezus werd onmiddellijk naar een naburig bovengronds graf gebracht met goede luchtcirculatie. De geopende toegang tot het graf, de verdwijning van zijn lichaam en de achtergelaten windsels kunnen wijzen op een poging om Jezus te redden. De ‘engelen’ of mannen in het wit waren Essenen. Hun aanwezigheid kan de opvatting ondersteunen dat de genezing van Jezus was voorbereid, aangezien Essenen deskundige artsen waren. Als Maria van Magdalena tegen Petrus zegt: “Zij hebben de Meester weggenomen uit het graf en wij weten niet waar zij hem hebben neergelegd” (Joh. 20:2) heeft zij waarschijnlijk eerder aan vijanden dan aan vrienden gedacht, aan grafroof of een voorzorgsmaatregel van de autoriteiten. Het is daarom ook logisch om aan te nemen dat er een man in het wit – een Esseen – in de buurt van het graf achterbleef om de vrouwen die op bezoek kwamen gerust te stellen dat niet de vijanden van Jezus verantwoordelijk waren voor zijn verdwijning maar zijzelf. Het plan om Jezus te reanimeren kan trouwens mislukt zijn doordat men geen rekening hield met de speersteek in de zij van Jezus, of misschien ook niet.
Ik weet zelf niet goed wat ik van deze theorie moet denken, maar het midrasjkarakter van de evangeliën sluit deze mogelijkheid niet uit. Het geeft in ieder geval een wetenschappelijke en rationele verklaring voor de opstanding. Sommige mensen hebben hier kennelijk behoefte aan. En wat te denken van die andere wonderen? Paranormale krachten? Ik laat dat gewoon in het midden. Het gaat mij meer om de symbolische inhoud (midrasj) dan om de vraag of mirakels echt hebben plaats gevonden. Overigens ben ik door het lezen van vele overeenstemmende getuigenverklaringen tot de conclusie gekomen dat paranormale krachten inderdaad bestaan. Ook bestaat er een verklaring dat deze vermogens niet voor jan en alleman zijn en waarom er (nog) geen bewijs van bestaat. Maar dat is iets voor een andere topic.