Archeologen hebben in de omgeving van de Zwitserse stad Lausanne een tot dusver onbekend en op het eerste oog belangrijk Keltisch heiligdom opgegraven. De ontdekking, die gedaan werd tijdens werkzaamheden in een steengroeve, kwam volgens de onderzoekers als een complete verrassing.
De wetenschappers gaan er voorlopig van uit dat het heiligdom gebouwd is tussen 120 en 80 voor Christus. Ze hebben op de vindplaats stukken aardewerk, sieraden, muntstukken en gebruiksvoorwerpen gevonden, maar ook botten van mensen en dieren die er mogelijk zijn geofferd.
De archeologen hebben ook aanwijzingen gevonden van ceremonies en offers aan tot dusver onbekende goden. Ze denken dat de vondst, die volgens hen uniek is voor Zwitserland, hen veel kan vertellen over het alledaagse leven van de bewoners van het gebied in die periode.
Keltisch heiligdom ontdekt in Zwitserland
Keltisch heiligdom ontdekt in Zwitserland
Soms denk ik juist,soms denk ik fout,maar ik dénk tenminste
Dubitando ad Veritatem pervenimus (Cicero)
Sapere aude!
In het 'Huis van de Vrede' is het steeds Oorlog.
Dubitando ad Veritatem pervenimus (Cicero)
Sapere aude!
In het 'Huis van de Vrede' is het steeds Oorlog.
Zouden ze de maangod ook aanbeden hebben?De archeologen hebben ook aanwijzingen gevonden van ceremonies en offers aan tot dusver onbekende goden.
"Wij zijn allen atheïst. Het enige verschil is dat ik in een god minder geloof dan jij. Als je begrijpt waarom je alle andere goden behalve de jouwe verwerpt, zul je tevens begrijpen waarom ik ook jouw god verwerp" - Stephen Roberts (atheïst)
de Kelten hadden een heel pantheon van goden hoor. Ze hadden wel drie hoofdgoden (rinkel rinkel belletje) en sommige van hun lagere goden hebben het evenzeer tot de christelijke heiligenstatus gebracht : zoals vb. de Heilige Birgitta.
De mensen die StoneHenge hebben gebouwd waren duizenden jaar eerder dan de Kelten: zij aanbaden zowel de Zon als de Maan, vandaar die specifieke constellatie waarbij zon en maan op gelijke tijdstippen door de stenen piepen.
De mensen die StoneHenge hebben gebouwd waren duizenden jaar eerder dan de Kelten: zij aanbaden zowel de Zon als de Maan, vandaar die specifieke constellatie waarbij zon en maan op gelijke tijdstippen door de stenen piepen.
More diversity always means "less white people"
Diversity is a codeword for white genocide.
Diversity is a codeword for white genocide.
Culturen waar een maangod een belangrijke plaats inneemt zijn nomadische woestijnculturen. Zoals bij de Arabieren van voor de Islam.Sjeng schreef:Zouden ze de maangod ook aanbeden hebben?
Een reden is dat deze volkeren vaak 's-nachts rondtrekken.
Allah (Al-lah) was bij de Arabieren een maangod, de hoofdgod.
De maancultus leeft nog door in de Islam. De maanden zijn precies volgens de wassende en afnemende maan. Het jaar wordt niet gelijk gesteld met het zonnejaar, zodat de hedendaagse Islamitische kalender kortere jaren heeft. En denk een aan de Islamitische symbolen op de vlaggen. Het Rode Kruis is de Rode Halve Maan.
Een gebed op het tijdstip van de opkomende zon is ten strengste verboden. Men zal zo iemand beschuldigen van zonneaanbidding. Maar dagen turen naar de maan om te bepalen wanneer de Ramadam (Ramzan) begint of eindigt mag wel.
-
King George
- Berichten: 24963
- Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm
Re: Keltisch heiligdom ontdekt in Zwitserland
Gentse bio-ingenieurs ontdekken zeventien nieuwe monumenten in Stonehenge
Foto: The Picture Desk
Een team bio-ingenieurs van de Gentse Universiteit ontdekte in Stonehenge zeventien voorheen onbekende rituele monumenten, verdwenen grafheuvels en talrijke prehistorische structuren. Dat gebeurde met geavanceerde bodemsensoren, meldt de UGent. Het beroemde Stonehenge blijkt onderdeel te zijn geweest van een veel groter geheel.
‘Het beroemde stenen monument van Stonehenge blijkt omringd te zijn door een landschap dat veel meer prehistorische bodemsporen blijkt te bevatten dan eerder aangenomen’, zegt professor Marc Van Meirvenne van de Onderzoeksgroep Ruimtelijke Bodeminventarisatietechnieken (ORBit).
‘Door het statuut van UNESCO Werelderfgoed heersen er strikte beperkingen op archeologische opgravingen, zodat grootschalige prospecties enkel met niet-invasieve bodemscantechnieken kunnen uitgevoerd worden.’
Meetproblemen bij bodemscans
In de voorbije vier jaar voerden archeologen van de Universiteit van Birmingham en het Oostenrijkse Ludwig Boltzmann Institute for Archeological Prospection gedetailleerde bodemscans uit met magnetometers en grondradars. Deze metingen verliepen soms problematisch, omdat de bodem in de voorbij eeuw soms sterk verstoord werd door onder meer muziekfestivals in de jaren zeventig en tachtig en militaire aanwezigheid tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Om de meetproblemen het hoofd te bieden, werden de Gentse bio-ingenieurs gevraagd om hun expertise met een geavanceerde elektromagnetische inductie bodemsensor in te zetten. In de afgelopen twee jaar scanden zij een oppervlakte van 1,25 km2. ‘Uit de gecombineerde sensormetingen kwamen talrijke, voorheen onbekende, bodemsporen van archeologische structuren aan het licht, waaronder restanten van zeventien nieuwe rituele monumenten, verdwenen grafheuvels en talrijke kleinere prehistorische structuren zoals opgevulde grachten, grote putten en perceelgrenzen.’
De onderzoeksgroep zal de opmetingen de komende twee jaar uitbreiden naar 2,5 vierkante kilometer.
De Standaard
Foto: The Picture Desk
Een team bio-ingenieurs van de Gentse Universiteit ontdekte in Stonehenge zeventien voorheen onbekende rituele monumenten, verdwenen grafheuvels en talrijke prehistorische structuren. Dat gebeurde met geavanceerde bodemsensoren, meldt de UGent. Het beroemde Stonehenge blijkt onderdeel te zijn geweest van een veel groter geheel.
‘Het beroemde stenen monument van Stonehenge blijkt omringd te zijn door een landschap dat veel meer prehistorische bodemsporen blijkt te bevatten dan eerder aangenomen’, zegt professor Marc Van Meirvenne van de Onderzoeksgroep Ruimtelijke Bodeminventarisatietechnieken (ORBit).
‘Door het statuut van UNESCO Werelderfgoed heersen er strikte beperkingen op archeologische opgravingen, zodat grootschalige prospecties enkel met niet-invasieve bodemscantechnieken kunnen uitgevoerd worden.’
Meetproblemen bij bodemscans
In de voorbije vier jaar voerden archeologen van de Universiteit van Birmingham en het Oostenrijkse Ludwig Boltzmann Institute for Archeological Prospection gedetailleerde bodemscans uit met magnetometers en grondradars. Deze metingen verliepen soms problematisch, omdat de bodem in de voorbij eeuw soms sterk verstoord werd door onder meer muziekfestivals in de jaren zeventig en tachtig en militaire aanwezigheid tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Om de meetproblemen het hoofd te bieden, werden de Gentse bio-ingenieurs gevraagd om hun expertise met een geavanceerde elektromagnetische inductie bodemsensor in te zetten. In de afgelopen twee jaar scanden zij een oppervlakte van 1,25 km2. ‘Uit de gecombineerde sensormetingen kwamen talrijke, voorheen onbekende, bodemsporen van archeologische structuren aan het licht, waaronder restanten van zeventien nieuwe rituele monumenten, verdwenen grafheuvels en talrijke kleinere prehistorische structuren zoals opgevulde grachten, grote putten en perceelgrenzen.’
De onderzoeksgroep zal de opmetingen de komende twee jaar uitbreiden naar 2,5 vierkante kilometer.
De Standaard