Je bent je op je 14e gaan verdiepen in de Islam. Is dat gebeurd uit pure nieuwsgierigheid in in je eentje, met een Koran in de hand?
Of ben je op school misschien omringd door enige moslims, en heb je met hun gepraat en ook wat islamitische literatuur, van islamitische uitgeverijen, gelezen?
Ik heb een artikel gelezen, op deze site van dutch faithfreedom:Ashadoe schreef:Grappig, niemand heeft me ooit die vraag gesteld. Mijn familie zal het moeilijk hebben met mijn keuze, maar ze zullen het accepteren. Ik zal nog gewoon dezelfde persoon blijven, alleen dan iemand die in Allah geloofd. Met mijn land precies hetzelfde. Moslim of niet; ik blijf gewoon een Nederlander.Wat denk je als een Moslim voor je familie en voor je land te kunnen betekennen?
http://www.dutch.faithfreedom.org/index.php
Jouw familie zal, hoe moeilijk het ze ook vinden, jouw keuze respecteren. Ga jij dan ook zo als Nawal doen? Jezelf eigenlijk afzonderen binnen de familie, omdat er binnen de familie dingen gebeuren, zoals alcohol drinken enz, waar jij niet bij mag zijn?Op een zondagmiddag begin maart zit de tweede verdieping van de Imam Bukhari-moskee in Antwerpen volgepakt met moslima’s. Met een mengeling van liefde en bezorgdheid vertelt Nawals moeder over haar dochter, die vroeger Neele heette. Ze was zestien toen ze de islam ontdekte, ging geleidelijk aan de hoofddoek dragen, werd vegetarisch, ging studeren in Egypte en trouwde met Mohammed.
Nawal (26) woont met haar streng islamitische Egyptische man tijdelijk bij haar ouders in en dat is, bekent de moeder, best lastig. ‘Nawal mag niet in een omgeving zijn waar alcohol wordt geschonken. Kom daar maar eens om in Vlaanderen.’ De moeder verzucht dat ze nooit meer met haar dochter op een terrasje kan zitten. Dat ze niet gezamenlijk kunnen eten als de andere gezinsleden, zoals gewoon is in Vlaanderen, daar graag een pilsje of een glas wijn bij drinken. Op familiefeesten ontbreekt Nawal. ‘Mijn familie zegt: wij gaan de alcohol voor haar niet laten staan.’ Spijtig concludeert de moeder dat Nawal met haar strenge gedragsregels ‘afstand schept’.
‘We komen er niet uit, kunnen geen oplossing vinden om de kloof te overbruggen. Soms vraag ik of Nawal en Mohammed later kunnen komen, wanneer het alcoholdeel voorbij is. Dan kunnen ze nog koffie met gebak krijgen.’ Moeilijk vindt ze ook dat familie-uitjes niet meer mogelijk zijn. ‘In Nawals wereld zijn, net als hier vandaag, mannen en vrouwen strikt gescheiden. Wij deden vroeger veel samen.’
Hoe vind je het, dat jij, als nederlandse, toch vrij gemakkelijk je tot de islam kan bekeren, maar dat er meisjes van jouw leeftijd bestaan, die verplicht moslima zijn, omdat ze zijn geboren in islamitische gezinnen, niet de vrijheid hebben? Niet de vrijheid om zelf te kiezen, welk geloof zij willen, of wanneer ze moeten trouwen, of met wie ze wel of niet mogen omgaan?