Ik lees net jouw vraag Pilgrim, maar ik begrijp het niet. Het staat in dat verhaal, ik citeer anders even:Pilgrim schreef:Freya schreef:Klopt, staat in http://www.dutch.faithfreedom.org/artik ... iriya.htmlDank je. Maar in welke rubriek van die artikelen kan ik deze vinden als ik het tussen de artikelen probeer te vinden?
Gesterkt door de overwinningen op deze zwakkere, niet-strijdende en ongevaarlijke mensen en hun bereidheid om al hun welvaart op te geven om hun levens te sparen, en geleid door een onverzadigbare gulzigheid en machtswellust ging deze door zichzelf benoemde 'boodschapper van God' verder met zijn rooftochten. Ditmaal was een joodse stam buiten Medina, Bani al-Mustaliq, aan de beurt. De bekendste biograaf van Mohammed, Bukhari, verhaalt als volgt over de aanval op Bani-al-Mustaliq: Bukhari, deel 3, boek, 46, nummer 717:
Verteld door Ibn Aun:
"Ik schreef een brief aan Nafi en Nafi antwoordde dat de profeet plotseling Bani-Mustaliq had aangevallen zonder enige waarschuwing, terwijl ze argeloos het vee lieten drinken uit de poelen. De krijgers werden vermoord en hun vrouwen en kinderen gevangengenomen. Op die dag kreeg de profeet Juwairiya in handen. Nafi zei dat Ibn Umar - die in het bewuste leger van Mohammed diende - hem dit verhaal had verteld."
Deze zelfde hadith (verhaal over Mohammed) is opgenomen in Sahih Muslim Boek 019, nummer 4292, hetgeen de authenticiteit van dit verhaal garandeert. Mohammed kneedde zijn religie naar voorbeeld van het joodse geloof en had hoge verwachtingen dat de joden de eersten zouden zijn om zijn nieuwe religie te omarmen. De joden bleken echter tot woede van Mohammed zijn 'openbaringen' af te wijzen en dat heeft Mohammed de joden nooit vergeven.
Moslimstrijders hebben deze 'goede gewoonte' van Mohammed (Sunnah: voorbeelden door Mohammed gesteld) voortgezet na zijn dood. Als een moslimleger een stad binnentrok was het de eerste drie dagen niemand toegestaan zich tot Islam te bekeren! In deze drie dagen konden de moslims zoveel mensen afslachten als ze wilden, hun eigendommen inpikken, de vrouwen verkrachten en evenals de kinderen tot slaaf maken. Pas als het aantal inwoners van een stad was gedecimeerd en alle vrouwen en kinderen die als slaaf konden fungeren, gevangengenomen waren, begon het schrikbewind van islamisering met de wrede keuze tussen bekering tot Islam of de dood, voor de overwonnen mannen. De joden en christenen echter genoten bescherming tegen betaling van een speciale belasting (Jizyah). Deze hoge belasting moest betaald worden aan de moslims die leefden van het parasiteren op (het werk van) de beschermelingen (dhimmi's). De volgende hadith van Bukhari noemt de oorsprong voor deze praktijk gebaseerd op de waarschuwingen van Mohammed aan de beschermelingen.
Verteld door Juwairiyah bin Qudama At-Tamimi:
We zeiden tegen Umar bin Al-Khattab: "O leider van de gelovigen! Geef ons advies!" Hij zei: "Ik adviseer jullie om je aan Allahs verdragen te houden, aangezien het een verdrag met de profeet is en het betreft de bron van levensonderhoud van onze volgelingen." (Deel 4 Boek 53 Nummer 388) Om het verhaal over Yuwairiyah te vervolgen, verhaalde Aisha - die de profeet vergezelde:
"Toen de profeet - vrede zij met hem - de gevangenen van Banu Almustaliq verdeelde onder de manschappen, viel Barrah in de handen van Thabit ibn Qyas. Ze was getrouwd met haar neef, die gesneuveld was in de veldslag. Ze sprak met Thabit af dat zij hem 9 eenheden goud zou leveren in ruil voor haar vrijheid. Ze was erg mooi. Ze oefende op alle mannen die haar zagen, een sterke aantrekkingskracht uit. Ze kwam naar de profeet om hem te vragen haar te helpen in de kwestie. Zodra ik haar bij de deur van mijn kamer zag, vatte ik antipathie voor haar op, omdat ik wist dat de profeet haar zou zien zoals ik haar zag. Ze kwam binnen en vertelde de profeet wie zij was, de dochter van al-Harith ibn Dhirar, de leider van de stam. U kunt de staat zien waarin ik verkeer, ik ben in handen van Thabit gevallen en met hem een afspraak gemaakt over een losprijs en kom Uw hulp inschakelen." Hij zei: "zou je iets nog beters willen? Ik zal je schuld inlossen en je huwen. Zij ging hiermee akkoord.