Gouden Geit en roze kwal Award.
Re: Gouden Geit Award.
Allah heeft het gezien en genoteerd en de Marokkaanse kluchtacteur zal voor straf de meest weerzinwekkende folteringen(door Allah de Sadist te specifiëren) ondergaan in de hel wegens verkeer met een halfnaakte ongelovige hoer.
De Ideale Mens is een negroïde transsexueel in een rolstoel
- Hans v d Mortel sr
- Berichten: 17488
- Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm
Gouden Geit Award en het islamitische leugentheater
Ze is wel half aangekleed, maar echt geen hoer. Ze draagt immers geen hoofddoekje.mercator schreef:Allah heeft het gezien en genoteerd en de Marokkaanse kluchtacteur zal voor straf de meest weerzinwekkende folteringen(door Allah de Sadist te specifiëren) ondergaan in de hel wegens verkeer met een halfnaakte ongelovige hoer.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Re: Gouden Geit Award en het islamitische leugentheater
Ok, foutje, deze "Nederlandse" had het dan beter begrepen:'Hans van de Mortel' schreef: Ze is wel half aangekleed, maar echt geen hoer. Ze draagt immers geen hoofddoekje.
De Ideale Mens is een negroïde transsexueel in een rolstoel
- Hans v d Mortel sr
- Berichten: 17488
- Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm
Re: Gouden Geit Award en het islamitische leugentheater
Dat bedoel ik nou. Je hebt ook hoeren die het voor hun plezier doen. Ze lijken erop, maar zijn het niet. Ze vragen er immers geen geld voor, ze krijgen het. De man op de achtergrond is ondertussen, naar de leer van zijn moeder, in conclaaf met zijn god, de god van de christenen en de joden, die weer anders is dan de god van de moslims. Ach wat maakt het uit. In feite geeft dit soort type huichelaars indirect toe dat er meer dan één god bestaat, namelijk de god van hoe het het beste uitkomt.mercator schreef:Ok, foutje, deze "Nederlandse" had het dan beter begrepen:'Hans van de Mortel' schreef: Ze is wel half aangekleed, maar echt geen hoer. Ze draagt immers geen hoofddoekje.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
-
- Berichten: 52300
- Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm
Re: Gouden Geit Award.
Deze man krijgt toch wel een troostprijsje?
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Re: Gouden Geit Award.
Dit is wat we in Nederland een zuinig mondje noemen.
Maar !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Mercator verzaakt zijn plicht. Hij had in het begin van deze maand de gouden geit award moeten uitdelen. :ohmy:
Maar !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Mercator verzaakt zijn plicht. Hij had in het begin van deze maand de gouden geit award moeten uitdelen. :ohmy:
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
but the heart of the fool to the left.
- King George
- Berichten: 24963
- Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm
Re: Gouden Geit Award.
Waarom in het begin van de maand? Doel je daarmee op die walgingwekkende jaarlijkse schapenmoorden?
Re: Gouden Geit Award.
De Roze Kwal mag ditmaal naar jullie Emile Roemer gaan die zowaar vochtige ogen kreeg bij het prijzen van de moedige jonge democraten in N Afrika. Dat die aan het rellen waren voor minder democratie ipv meer kwam geen ogenblik bij de arme gehersenspoelde goede man op.
De Ideale Mens is een negroïde transsexueel in een rolstoel
- Hans v d Mortel sr
- Berichten: 17488
- Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm
Gouden Geit Award en de daaraan verbonden psycholoog
Waarom Nasrdin Dchar (33) een eigen psycholoog heeft
Een gedeeltelijk overgenomen interview van december 2011 uit het Volkskrant magazine met de winnaar van de Gouden Geit Award. Door Philippe Remarque.
Zijn zus Hayat had tegen hem gezegd: “Nas, maak je niet druk, alleen dankjewel is ook genoeg.”
HvdM: De door de historische perverse Mohammed geobsedeerde halfwas acteur Nasrdin Dchar besloot anders. Immers, wie had er nu gelijk? Hij met zijn rotsvaste perverse islam-overtuiging, of de Westerse beschaving en wetenschap? Hoe dan ook moest hij – nu hij de kans voor de TV kreeg – heel Nederland laten weten dat een moslim met zijn islam ver verheven is boven al het ongelovige kwaad dat Allah tot nu toe nog steeds zonder met zijn ogen te knipperen onverschillig heeft toegelaten onder de zich steeds meer aangevallen voelende en gekwetste moslims. Sterker nog, alle moslims balanceren aan de rand van de afgrond. We zien steeds meer uit de zandbak van Allah grootgebrachte wezens vanuit hun onopvallende aanwezigheid in onze beschaving zich veranderen in een agressieve zich tegen onze beschaving kerende moslim. Kompleet met baard, nachtjapon en daaronder sportschoenen van een onbekend goedkoop merk.
Wie is nu eigenlijk die Nasrdin? Behalve dan dat hij een islamitische acteur is die de door Mercator in het leven van FFI geroepen 'Gouden Geit Award' heeft gewonnen en weigerde de rol van een dief met de naam Mohammed te spelen.
Nasrdin: “We worden tegenwoordig geïnjecteerd met angst.” En toen begon iedereen heel hard en hysterisch te applaudisseren. Was de angst voor islam nu plotsklaps weggevallen? Het publiek in de zaal stond op, joelend. Nasrdin riep: “Dus wees maar fokking bang!” Maar dat hoorde eigenlijk niemand meer.
Nasrdin:“Die paar dagen bij papa en mama hebben me goed gedaan. Samen keken we naar het Marokkaanse journaal op 2M, een grote zender. En daar hadden ze het over die Nederlands-Marokkaanse jongen die die prijs had gewonnen.” Hij slaat met zijn handen op z'n knieën. “Het had gewoon Marokko bereikt! Wauw, dacht ik toen. Wauw,wauw, wauw. Dit is echt huge en fuck al die negativteit. Daarna heb ik bijna al die aardige berichtjes op Facebook persoonlijk beantwoord. Ik heb mensen hoop gegeven, werd er geschreven. Dat is ongelooflijk. En verder blijf ik gewoon Nasrdin Dchar, een jongen die van z'n passie zijn werk heeft kunnen maken en die het beste met dit land voor heeft.”
Nasrdin noemt zichzelf een piekeraar. Een angsthaas. Een hypochonder. Als hij weer eens last had van die hypochondrie, belde hij zijn oudste zus, Hayat. Die zei dan: “Je voelt je nu waarschijnlijk kortademig, je hart gaat zeker tekeer.Tintelt je hand?” En Nasrdin antwoordde: “Jááá, ik ben bang dat ik doodga! Zijn zus zei dan: “Nas, je gaat echt niet dood. Laat het maar gewoon over je heen komen.”
Nas heeft vaak last van paniekaanvallen. “Jaha. Die kreeg ik naar aanleiding van die hypochondrie. Omdat ik iets voelde en gelijk dacht aan de verschrikkelijkste ziekten.” (HvdM: voor mij bestaat er maar één verschrikkelijke ziekte, de gevaarlijke bacteriële ziekte van het geloof in de ongepaste woestijnpraatjes van de historische perverse psychopaat Mohammed)
“Ik wilde naar de dokter. Ik moest getest worden. Dat heeft er altijd ingezeten. Zodra ik iets voel, moet ik naar de dokter. En dan vraag ik het liefst om een bloedtest.”
Interviewer: “Nog steeds?”
Nasrdin: “Ja. De dokter kent mij inmiddels. Niet dat ik daar wekelijks zit, maar ik wil toch dat elk jaar mijn bloed even getest wordt. Gewoon voor mij eigen gemoedsrust. Ik ben nu al zeker anderhalf jaar paniekaanvalvrij.” (Korte stilte)
Interviewer: “Irreële angsten?”
Nasrdin: “Dat zijn het. Gedachten die je in bezit nemen. Het kan je overkomen in gezelschap, tijdens een gesprek zoals wij nu hebben. Dan moet ik tegen mezelf zeggen: Nas, rustig blijven ademen, het zijn irrationele gedachten. Dat doemdenken, over alles, kleeft aan me. Ik kan verdrinken in negativiteit. Soms gaat dat heel ver.”
Interviewer: “Altijd uitgaan van het zwartste scenario.”
Nasrdin: “Ja. Dat is ook een soort beschermingstactiek, hè?”
Toen Dchar na de middelbare school werd afgewezen voor de toneelschool in Utrecht ging hij bedrijfseconomie studeren in Rotterdam. Tot vreugde van zijn ouders.
Nasrdin: Ze hebben mijn acteerambities altijd gesteund, maar ze hebben ook altijd, tot aan de laatste dag, gezegd: diploma, diploma, diploma. Daarna laten we je met rust. Op de dag dat ik, na acht jaar studie dat diploma haalde, zeiden ze dankjewel en mocht ik mijn eigen gang gaan.”
Tijdens zijn studie werkte Nas zich via het amateurtoneel op tot het professionele circuit. Na zijn afstuderen werd hij gecast in Deadline, een VARA-serie, en in De geschiedenis van de familie Avenier, een toneeltweeluik van Maria Goos. In het eerste deel van het tweeluik speelde Nas de gastarbeider Mohammed. Toen die in het tweede deel van het tweeluik een dief bleek te zijn die er met familie-kapitaal vandoor gaat, wilde Nas niet meer meedoen.
Interviewer: “Dat is nogal wat, als je aan het begin van je carrière staat."
Nasrdin: ”Nogal. Ik ben nog steeds niemand, maar toen was ik helemaal niemand. Ik schrok gewoon heel erg toen ik dat stuk las. (HvdM: is hij nu acteur of boekrecensent?) Ik heb ook eigenwaarde, iets waar ik zélf voor sta. Voor mij stond die rol voor mijn vader, die ook gastarbeider was. Voor een hele generatie, die van de eerste Marokkaanse gastarbeiders. En dat personage laat je stelen? Het ging er bij mij niet in.”
Interviewer: “Uiteindelijk heb je die rol wél gespeeld. Waarom?”
Nasrdin: ”Maria, de regisseur Jaap Spijkers, de artistiek leider Ronald Klamer – ze konden me allemaal niet overtuigen. Ik dacht alleen maar: jullie wéten het niet, want jullie staan aan de andere kant. Het was mijn zus die zei: 'Nas, ik begrijp dat je dit niet wilt spelen omdat het tegen je principes is. Maar waar gaat het nou écht om, wat gaan de mensen zich herinneren?' Weet ik veel, zei ik. Zus Nasrdin: “Ze gaan zich straks herinneren dat jij, Nasrdin Dchar, die Nederlands-Marokkaanse jongen, daar staat tussen de belangrijkste acteurs van Nederland. Dat is toch duizend keer belangrijker?” Nasrdin: ”Ze had gelijk.”
Naar aanleiding van zijn dilemma maakte Nasrdin samen met toneelschrijver Maria Goos een theatermonoloog, Oumi, over zijn moeder. Toen Maria Goos hem een eerste versie van Oumi liet lezen, schrok Nas zich dood. “Ik dacht één ding. Oh – my – God. Dit is niet oké. Want zij had mijn moeder het hele stuk lang gebrekkig Nederlands laten spreken. Gewoon echt: ikke eten halen voor jou, want jij misschien lekker eten? Zoiets. Ik dacht: dit klopt niet, dit is mijn moeder niet. Toen ik dat tegen Maria zei, zei zij: “Hoezo, dit is je moeder niet? Ik heb in Marokko een week met haar doorgebracht! Dit is hoe ze spreekt!” De crux is: ik práát nooit Nederlands met haar. En in het Arabisch maakt mijn moeder prachtige zinnen.”
Het scheelde niet veel of Nasrdin Dchar had de hoofdrol in de roadmovie Rabat nooit gespeeld. Drie dagen voor het begin van de draaiperiode stond Nasrdin bij regisseur Taihuttu voor de deur. “Ik zei: ik ga niet mee, want ik ga het hele project opfokken. Ik zat even in een hele goeie dip.”
Interviewer: “Hoe kwam dat?”
Nasrdin: Een paar maanden daarvoor had ik mijn relatie verbroken. We waren tien jaar samen geweest. En opeens, op een vrijdag tijdens het schoonmaken (HvdM: niet tijdens het vrijdagmiddag gebed?), stortte ik in. Jánken. Ik besefte ineens dat ze weg was, en daarbij kwam al snel de angst dat ik het zelf niet kon. Totaal de kluts kwijt. Dat je in de spiegel kijkt en jezelf niet meer ziet. Zo was het! O, man!”
Interviewer: “Dacht je dat je gek werd?”
Nasrdin: “Ja. Dat zei ik letterlijk tegen m'n psycholoog: ik word gek.”
Interviewer: “Waarom maakte je het uit?”
Nasrdin: “Ik wilde even rondkijken, denk ik. En ik nam de liefde voor lief.. Ze was mijn eerste liefde, en ze was er gewoon. Zo moet je nooit denken, je moet de liefde koesteren. (HvdM: net zoals Mohammed destijds zijn speeltje Aisha, toen zes prille jaartjes jong, 'koesterde'?) Ik twijfelde zo dat ik dacht: ik maak deze keuze maar, voor we echt grote plannen maken.”
Interviewer: “Hadden jullie die plannen al?”
Nasrdin: “Die hadden we zeker. Als mensen twijfelen, gaan ze grotere stappen zetten. We kopen een huis, want dan blijven we bij elkaar. We krijgen een kind, want dan blijven we in ieder geval bij elkaar. In zo'n fase zaten wij ook. Ik, vooral. De twijfel: is dit het, is dit het niet? (HvdM: maar zeker nooit getwijfeld aan het Arabisch stuk onbenul Mohammed met zijn perverse pedofiele onhebbelijkheden. Hoe noemen we zoiets ook alweer? Huichelaritis? Schizofrenie? Rijp voor de psychiater?) En als ik die twijfel uitsprak, dacht ik: wat heb ik gedaan? Ik wil haar niet kwijt! Laten we een huis kopen! Ook daarna bleef ik twijfelen. Op een gegeven moment besloot ik dat ik echt even naar die twijfel moest luisteren.” (HvdM: volgens mij zijn alle moslims min of meer acteur. Want de kunst van huichelen bedrijven, noem ik ook acteren)
Interviewer: “Leek het aanvankelijk een goede beslissing?”
Nasrdin: “Ja, die eerste maanden wel. Wauw, dacht ik eerst. Ik was de mán. Poe! Veel aan het werk, het ging goed, vrouwen. Mooi, lekker allemaal. Goed leven.” Nasrdin zucht. “Verschrikkelijk.”
Interviewer: “verschrikkelijk?”
Nasrdin: “Ja. Goed dat ik het heb meegemaakt, maar wat ben ik blij dat het maar zo kort was. Dat we weer bij elkaar zijn. Dat ik zo snel tot de conclusie ben gekomen dat dat het niet is.” (HvdM: het aanhangen van de weerzinwekkende perverse smerige pedofiel Mohammed. Is dat het wel soms?)
De film Rabat werd gemaakt zonder subsidie en met minimaal budget (ongeveer drie ton), door een groep hechte vrienden. Nasrdin ging uiteindelijk toch. Toen ik Aggie en Chico (medespelers Ahmed Akkabi en Marwan Kenzari) bezig zag dacht ik: jezus mina, ik word weggespeeld door die twee jongens. Ze doen het ook fantastisch, natuurlijk. Maar ik deed het ook fantastisch. Je wint niet voor niets een Gouden Geit. (Grapje. Moet zijn Gouden Kalf) Rabat was bikkelen, for life, maar het was ook een soort therapie. Sinds Rabat heb ik geleerd te genieten.”
Interviewer: “Kon je je er die eerste draaidag meteen toe zetten?”
Nasrdin: “Ik zei tegen mezelf: Nas, dit ga je doen. En niet alleen ik zei dat, ook mijn psycholoog zei het en de dokter zei het. ((HvdM: en Mohammed zei het, namens Allah in de koran . . .)
Dit jaar staat in het teken van 'overwinning', zegt Nasrdin, “van het weer bij elkaar komen. Van het winnen van een gouden Kalf, van een vorstelling maken naar aanleiding van interviews die ik met mijn moeder deed, van een filmrol spelen die helemaal niks te maken heeft met mijn achtergrond, Felix Halverstadt in Süskind. En van het overwinnen van mijn angsten. Ik ben benieuwd of ik ooit nog zo'n fantastisch jaar zal maken.”
Interviewer: “Kijk je de speech nog wel eens terug?”
Nasrdin: “Als ik dat filmpje kijk, dan ook gelijk heel vaak achter elkaar. Dan ga ik op alles letten. Dan kijk ik naar mezelf en denk ik: wauw, hoe is het mogelijk dat ik dat gedaan heb? Niet voor te stellen. Maar ik ben het wel. Het is echt. Die jongen die je daar ziet, dát is Nasrdin Dchar. Tot in z'n kérn.”
Een gedeeltelijk overgenomen interview van december 2011 uit het Volkskrant magazine met de winnaar van de Gouden Geit Award. Door Philippe Remarque.
Zijn zus Hayat had tegen hem gezegd: “Nas, maak je niet druk, alleen dankjewel is ook genoeg.”
HvdM: De door de historische perverse Mohammed geobsedeerde halfwas acteur Nasrdin Dchar besloot anders. Immers, wie had er nu gelijk? Hij met zijn rotsvaste perverse islam-overtuiging, of de Westerse beschaving en wetenschap? Hoe dan ook moest hij – nu hij de kans voor de TV kreeg – heel Nederland laten weten dat een moslim met zijn islam ver verheven is boven al het ongelovige kwaad dat Allah tot nu toe nog steeds zonder met zijn ogen te knipperen onverschillig heeft toegelaten onder de zich steeds meer aangevallen voelende en gekwetste moslims. Sterker nog, alle moslims balanceren aan de rand van de afgrond. We zien steeds meer uit de zandbak van Allah grootgebrachte wezens vanuit hun onopvallende aanwezigheid in onze beschaving zich veranderen in een agressieve zich tegen onze beschaving kerende moslim. Kompleet met baard, nachtjapon en daaronder sportschoenen van een onbekend goedkoop merk.
Wie is nu eigenlijk die Nasrdin? Behalve dan dat hij een islamitische acteur is die de door Mercator in het leven van FFI geroepen 'Gouden Geit Award' heeft gewonnen en weigerde de rol van een dief met de naam Mohammed te spelen.
Nasrdin: “We worden tegenwoordig geïnjecteerd met angst.” En toen begon iedereen heel hard en hysterisch te applaudisseren. Was de angst voor islam nu plotsklaps weggevallen? Het publiek in de zaal stond op, joelend. Nasrdin riep: “Dus wees maar fokking bang!” Maar dat hoorde eigenlijk niemand meer.
Nasrdin:“Die paar dagen bij papa en mama hebben me goed gedaan. Samen keken we naar het Marokkaanse journaal op 2M, een grote zender. En daar hadden ze het over die Nederlands-Marokkaanse jongen die die prijs had gewonnen.” Hij slaat met zijn handen op z'n knieën. “Het had gewoon Marokko bereikt! Wauw, dacht ik toen. Wauw,wauw, wauw. Dit is echt huge en fuck al die negativteit. Daarna heb ik bijna al die aardige berichtjes op Facebook persoonlijk beantwoord. Ik heb mensen hoop gegeven, werd er geschreven. Dat is ongelooflijk. En verder blijf ik gewoon Nasrdin Dchar, een jongen die van z'n passie zijn werk heeft kunnen maken en die het beste met dit land voor heeft.”
Nasrdin noemt zichzelf een piekeraar. Een angsthaas. Een hypochonder. Als hij weer eens last had van die hypochondrie, belde hij zijn oudste zus, Hayat. Die zei dan: “Je voelt je nu waarschijnlijk kortademig, je hart gaat zeker tekeer.Tintelt je hand?” En Nasrdin antwoordde: “Jááá, ik ben bang dat ik doodga! Zijn zus zei dan: “Nas, je gaat echt niet dood. Laat het maar gewoon over je heen komen.”
Nas heeft vaak last van paniekaanvallen. “Jaha. Die kreeg ik naar aanleiding van die hypochondrie. Omdat ik iets voelde en gelijk dacht aan de verschrikkelijkste ziekten.” (HvdM: voor mij bestaat er maar één verschrikkelijke ziekte, de gevaarlijke bacteriële ziekte van het geloof in de ongepaste woestijnpraatjes van de historische perverse psychopaat Mohammed)
“Ik wilde naar de dokter. Ik moest getest worden. Dat heeft er altijd ingezeten. Zodra ik iets voel, moet ik naar de dokter. En dan vraag ik het liefst om een bloedtest.”
Interviewer: “Nog steeds?”
Nasrdin: “Ja. De dokter kent mij inmiddels. Niet dat ik daar wekelijks zit, maar ik wil toch dat elk jaar mijn bloed even getest wordt. Gewoon voor mij eigen gemoedsrust. Ik ben nu al zeker anderhalf jaar paniekaanvalvrij.” (Korte stilte)
Interviewer: “Irreële angsten?”
Nasrdin: “Dat zijn het. Gedachten die je in bezit nemen. Het kan je overkomen in gezelschap, tijdens een gesprek zoals wij nu hebben. Dan moet ik tegen mezelf zeggen: Nas, rustig blijven ademen, het zijn irrationele gedachten. Dat doemdenken, over alles, kleeft aan me. Ik kan verdrinken in negativiteit. Soms gaat dat heel ver.”
Interviewer: “Altijd uitgaan van het zwartste scenario.”
Nasrdin: “Ja. Dat is ook een soort beschermingstactiek, hè?”
Toen Dchar na de middelbare school werd afgewezen voor de toneelschool in Utrecht ging hij bedrijfseconomie studeren in Rotterdam. Tot vreugde van zijn ouders.
Nasrdin: Ze hebben mijn acteerambities altijd gesteund, maar ze hebben ook altijd, tot aan de laatste dag, gezegd: diploma, diploma, diploma. Daarna laten we je met rust. Op de dag dat ik, na acht jaar studie dat diploma haalde, zeiden ze dankjewel en mocht ik mijn eigen gang gaan.”
Tijdens zijn studie werkte Nas zich via het amateurtoneel op tot het professionele circuit. Na zijn afstuderen werd hij gecast in Deadline, een VARA-serie, en in De geschiedenis van de familie Avenier, een toneeltweeluik van Maria Goos. In het eerste deel van het tweeluik speelde Nas de gastarbeider Mohammed. Toen die in het tweede deel van het tweeluik een dief bleek te zijn die er met familie-kapitaal vandoor gaat, wilde Nas niet meer meedoen.
Interviewer: “Dat is nogal wat, als je aan het begin van je carrière staat."
Nasrdin: ”Nogal. Ik ben nog steeds niemand, maar toen was ik helemaal niemand. Ik schrok gewoon heel erg toen ik dat stuk las. (HvdM: is hij nu acteur of boekrecensent?) Ik heb ook eigenwaarde, iets waar ik zélf voor sta. Voor mij stond die rol voor mijn vader, die ook gastarbeider was. Voor een hele generatie, die van de eerste Marokkaanse gastarbeiders. En dat personage laat je stelen? Het ging er bij mij niet in.”
Interviewer: “Uiteindelijk heb je die rol wél gespeeld. Waarom?”
Nasrdin: ”Maria, de regisseur Jaap Spijkers, de artistiek leider Ronald Klamer – ze konden me allemaal niet overtuigen. Ik dacht alleen maar: jullie wéten het niet, want jullie staan aan de andere kant. Het was mijn zus die zei: 'Nas, ik begrijp dat je dit niet wilt spelen omdat het tegen je principes is. Maar waar gaat het nou écht om, wat gaan de mensen zich herinneren?' Weet ik veel, zei ik. Zus Nasrdin: “Ze gaan zich straks herinneren dat jij, Nasrdin Dchar, die Nederlands-Marokkaanse jongen, daar staat tussen de belangrijkste acteurs van Nederland. Dat is toch duizend keer belangrijker?” Nasrdin: ”Ze had gelijk.”
Naar aanleiding van zijn dilemma maakte Nasrdin samen met toneelschrijver Maria Goos een theatermonoloog, Oumi, over zijn moeder. Toen Maria Goos hem een eerste versie van Oumi liet lezen, schrok Nas zich dood. “Ik dacht één ding. Oh – my – God. Dit is niet oké. Want zij had mijn moeder het hele stuk lang gebrekkig Nederlands laten spreken. Gewoon echt: ikke eten halen voor jou, want jij misschien lekker eten? Zoiets. Ik dacht: dit klopt niet, dit is mijn moeder niet. Toen ik dat tegen Maria zei, zei zij: “Hoezo, dit is je moeder niet? Ik heb in Marokko een week met haar doorgebracht! Dit is hoe ze spreekt!” De crux is: ik práát nooit Nederlands met haar. En in het Arabisch maakt mijn moeder prachtige zinnen.”
Het scheelde niet veel of Nasrdin Dchar had de hoofdrol in de roadmovie Rabat nooit gespeeld. Drie dagen voor het begin van de draaiperiode stond Nasrdin bij regisseur Taihuttu voor de deur. “Ik zei: ik ga niet mee, want ik ga het hele project opfokken. Ik zat even in een hele goeie dip.”
Interviewer: “Hoe kwam dat?”
Nasrdin: Een paar maanden daarvoor had ik mijn relatie verbroken. We waren tien jaar samen geweest. En opeens, op een vrijdag tijdens het schoonmaken (HvdM: niet tijdens het vrijdagmiddag gebed?), stortte ik in. Jánken. Ik besefte ineens dat ze weg was, en daarbij kwam al snel de angst dat ik het zelf niet kon. Totaal de kluts kwijt. Dat je in de spiegel kijkt en jezelf niet meer ziet. Zo was het! O, man!”
Interviewer: “Dacht je dat je gek werd?”
Nasrdin: “Ja. Dat zei ik letterlijk tegen m'n psycholoog: ik word gek.”
Interviewer: “Waarom maakte je het uit?”
Nasrdin: “Ik wilde even rondkijken, denk ik. En ik nam de liefde voor lief.. Ze was mijn eerste liefde, en ze was er gewoon. Zo moet je nooit denken, je moet de liefde koesteren. (HvdM: net zoals Mohammed destijds zijn speeltje Aisha, toen zes prille jaartjes jong, 'koesterde'?) Ik twijfelde zo dat ik dacht: ik maak deze keuze maar, voor we echt grote plannen maken.”
Interviewer: “Hadden jullie die plannen al?”
Nasrdin: “Die hadden we zeker. Als mensen twijfelen, gaan ze grotere stappen zetten. We kopen een huis, want dan blijven we bij elkaar. We krijgen een kind, want dan blijven we in ieder geval bij elkaar. In zo'n fase zaten wij ook. Ik, vooral. De twijfel: is dit het, is dit het niet? (HvdM: maar zeker nooit getwijfeld aan het Arabisch stuk onbenul Mohammed met zijn perverse pedofiele onhebbelijkheden. Hoe noemen we zoiets ook alweer? Huichelaritis? Schizofrenie? Rijp voor de psychiater?) En als ik die twijfel uitsprak, dacht ik: wat heb ik gedaan? Ik wil haar niet kwijt! Laten we een huis kopen! Ook daarna bleef ik twijfelen. Op een gegeven moment besloot ik dat ik echt even naar die twijfel moest luisteren.” (HvdM: volgens mij zijn alle moslims min of meer acteur. Want de kunst van huichelen bedrijven, noem ik ook acteren)
Interviewer: “Leek het aanvankelijk een goede beslissing?”
Nasrdin: “Ja, die eerste maanden wel. Wauw, dacht ik eerst. Ik was de mán. Poe! Veel aan het werk, het ging goed, vrouwen. Mooi, lekker allemaal. Goed leven.” Nasrdin zucht. “Verschrikkelijk.”
Interviewer: “verschrikkelijk?”
Nasrdin: “Ja. Goed dat ik het heb meegemaakt, maar wat ben ik blij dat het maar zo kort was. Dat we weer bij elkaar zijn. Dat ik zo snel tot de conclusie ben gekomen dat dat het niet is.” (HvdM: het aanhangen van de weerzinwekkende perverse smerige pedofiel Mohammed. Is dat het wel soms?)
De film Rabat werd gemaakt zonder subsidie en met minimaal budget (ongeveer drie ton), door een groep hechte vrienden. Nasrdin ging uiteindelijk toch. Toen ik Aggie en Chico (medespelers Ahmed Akkabi en Marwan Kenzari) bezig zag dacht ik: jezus mina, ik word weggespeeld door die twee jongens. Ze doen het ook fantastisch, natuurlijk. Maar ik deed het ook fantastisch. Je wint niet voor niets een Gouden Geit. (Grapje. Moet zijn Gouden Kalf) Rabat was bikkelen, for life, maar het was ook een soort therapie. Sinds Rabat heb ik geleerd te genieten.”
Interviewer: “Kon je je er die eerste draaidag meteen toe zetten?”
Nasrdin: “Ik zei tegen mezelf: Nas, dit ga je doen. En niet alleen ik zei dat, ook mijn psycholoog zei het en de dokter zei het. ((HvdM: en Mohammed zei het, namens Allah in de koran . . .)
Dit jaar staat in het teken van 'overwinning', zegt Nasrdin, “van het weer bij elkaar komen. Van het winnen van een gouden Kalf, van een vorstelling maken naar aanleiding van interviews die ik met mijn moeder deed, van een filmrol spelen die helemaal niks te maken heeft met mijn achtergrond, Felix Halverstadt in Süskind. En van het overwinnen van mijn angsten. Ik ben benieuwd of ik ooit nog zo'n fantastisch jaar zal maken.”
Interviewer: “Kijk je de speech nog wel eens terug?”
Nasrdin: “Als ik dat filmpje kijk, dan ook gelijk heel vaak achter elkaar. Dan ga ik op alles letten. Dan kijk ik naar mezelf en denk ik: wauw, hoe is het mogelijk dat ik dat gedaan heb? Niet voor te stellen. Maar ik ben het wel. Het is echt. Die jongen die je daar ziet, dát is Nasrdin Dchar. Tot in z'n kérn.”
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Re: Gouden Geit Award.
wat is er toch te zien daarboven?
More diversity always means "less white people"
Diversity is a codeword for white genocide.
Diversity is a codeword for white genocide.
-
- Berichten: 52300
- Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm
Re: Gouden Geit Award.
In dit geval weten we het: zijn vinger:
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Re: Gouden Geit Award.
Mussolini was een prima kerel én een Italiaanse patriot. De andere figuren-Maxima, Abdullah P en W- A-komen nog niet tot zijn hielen.
De Ideale Mens is een negroïde transsexueel in een rolstoel
Re: Gouden Geit Award.
De felbegeerde Roze Kwal kan naar de ENDEMOL producties gaan voor de nieuwe crimi-serie MOORDVROUW met Wendy van Dijk die steeds meer op Hans Klok begint te lijken en Renee Soutendijk die naar we hopen niet meer voor "functioneel naakt" zal zorgen.
De hoofdverdachte-een Antilliaanse bosaap-bleek uiteindeliijk een goeie knul en valschelijck verdacht van een akelige moord die uiteraard door de blanke buurman werd gepleegd. Op het einde geeft Wendy hem haar eigen kogelvrij vest omdat ze weet dat de zwarte onschuldig is en geen vlieg kwaad kan doen, want zo zijn zwarten niet. Dat kogelvrij vest dient om hem te beschermen tegen door racistiese blanke politieagenten afgevuurde kogels.
De boodschap is duidelijk: de zwarte heeft het NIET gedaan! De non-fictie collega's van Opsporing Verzocht zitten er altijd en helemaal naast!
Uiteraard is in het opsporingsteam, dat door de strenge maar rechtvaardige Renee Souterdijk als een moederkloek wordt geleid, een volstrekt geïntegreerde Marokkaan aanwezig, Ibrahim. Deze wordt liefdevol BRAM genoemd. Hij is in stilte verliefd op zijn Hollandse collegaatje, die in de pilot aflevering met quasi naakte borsten rondliep. Een moderne Marokkaan neemt daar dus helemaal geen aanstoot aan.
Een gesmaakte passage was die waarbij verteld werd het moordwapen is in de tuin van de buurman begraven! . Waarop Wendy zowaar met een schop naar dat tuintje trekt,driftig begint te graven en zowaar binnen de halve minuut een flinke baseball knuppel opgraaft, waar overigens geen spatje aarde op kleeft :D !
De hoofdverdachte-een Antilliaanse bosaap-bleek uiteindeliijk een goeie knul en valschelijck verdacht van een akelige moord die uiteraard door de blanke buurman werd gepleegd. Op het einde geeft Wendy hem haar eigen kogelvrij vest omdat ze weet dat de zwarte onschuldig is en geen vlieg kwaad kan doen, want zo zijn zwarten niet. Dat kogelvrij vest dient om hem te beschermen tegen door racistiese blanke politieagenten afgevuurde kogels.
De boodschap is duidelijk: de zwarte heeft het NIET gedaan! De non-fictie collega's van Opsporing Verzocht zitten er altijd en helemaal naast!
Uiteraard is in het opsporingsteam, dat door de strenge maar rechtvaardige Renee Souterdijk als een moederkloek wordt geleid, een volstrekt geïntegreerde Marokkaan aanwezig, Ibrahim. Deze wordt liefdevol BRAM genoemd. Hij is in stilte verliefd op zijn Hollandse collegaatje, die in de pilot aflevering met quasi naakte borsten rondliep. Een moderne Marokkaan neemt daar dus helemaal geen aanstoot aan.
Een gesmaakte passage was die waarbij verteld werd het moordwapen is in de tuin van de buurman begraven! . Waarop Wendy zowaar met een schop naar dat tuintje trekt,driftig begint te graven en zowaar binnen de halve minuut een flinke baseball knuppel opgraaft, waar overigens geen spatje aarde op kleeft :D !
De Ideale Mens is een negroïde transsexueel in een rolstoel
Re: Gouden Geit Award.
Gieren! :roll2:mercator schreef:De felbegeerde Roze Kwal kan naar de ENDEMOL producties gaan voor de nieuwe crimi-serie MOORDVROUW met Wendy van Dijk die steeds meer op Hans Klok begint te lijken en Renee Soutendijk die naar we hopen niet meer voor "functioneel naakt" zal zorgen.
De hoofdverdachte-een Antilliaanse bosaap-bleek uiteindeliijk een goeie knul en valschelijck verdacht van een akelige moord die uiteraard door de blanke buurman werd gepleegd. Op het einde geeft Wendy hem haar eigen kogelvrij vest omdat ze weet dat de zwarte onschuldig is en geen vlieg kwaad kan doen, want zo zijn zwarten niet. Dat kogelvrij vest dient om hem te beschermen tegen door racistiese blanke politieagenten afgevuurde kogels.
De boodschap is duidelijk: de zwarte heeft het NIET gedaan! De non-fictie collega's van Opsporing Verzocht zitten er altijd en helemaal naast!
Uiteraard is in het opsporingsteam, dat door de strenge maar rechtvaardige Renee Souterdijk als een moederkloek wordt geleid, een volstrekt geïntegreerde Marokkaan aanwezig, Ibrahim. Deze wordt liefdevol BRAM genoemd. Hij is in stilte verliefd op zijn Hollandse collegaatje, die in de pilot aflevering met quasi naakte borsten rondliep. Een moderne Marokkaan neemt daar dus helemaal geen aanstoot aan.
Een gesmaakte passage was die waarbij verteld werd het moordwapen is in de tuin van de buurman begraven! . Waarop Wendy zowaar met een schop naar dat tuintje trekt,driftig begint te graven en zowaar binnen de halve minuut een flinke baseball knuppel opgraaft, waar overigens geen spatje aarde op kleeft :D !
Het is bijna hetzelfde scenario als al die Engelse who-dunnits: het wordt daar even saai omdat de allochtoon die eerst verdacht wordt gemaakt, het toch nooit gedaan heeft en al die vrouwelijke politiebazen die net in hun menopauze zitten, beginnen nu ook wel wat te vervelen, kan er nu echt geen knappe jonge gast, net van de politieschool een beetje toyboy spelen met die cougars? wordt het misschien toch nog spannend! maak hem desnoods wat zonnebank bruin of zo.
En ja Mercator, Bram mag toch vanalles doen met wat zijn rechterhand bezit? daar is niks mis mee. Ik verwacht binnenkort een Fatima met hoofddoek bovenop haar kepi (dankzij Beatrix en Maxima weten we nu hoe het moet) die het met de bazin én met haar toyboy aanlegt.... whistling: met als bijnaam FaTRIma dus.
More diversity always means "less white people"
Diversity is a codeword for white genocide.
Diversity is a codeword for white genocide.
Re: Gouden Geit Award.
circe schreef: En ja Mercator, Bram mag toch vanalles doen met wat zijn rechterhand bezit?
De tweede van links is dus de sympathieke Mohammedaanse spring-in-t-veld Bram of Ibrahim. Dat hij bevelen moet aannemen van onbedekte vrouwen is voor deze nagenoeg niet gediscrimineerde jongen helemaal geen probleem. Wat de PVV ook vertelt over machismo bij moslims berust helemaal op vooroordelen.
De Ideale Mens is een negroïde transsexueel in een rolstoel
- Hans v d Mortel sr
- Berichten: 17488
- Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm
Re: Gouden Geit Award.
En ja hoor! Net zoals de schizofrene aan de psycholoog afhankelijk gerelateerde provinciale acteur en Gouden Geit Award winner Nasrdin, draagt ook deze islam-freak een baardje. Net niet weerzinwekkend genoeg om hem af te wijzen, maar juist goed genoeg om aan de heersende actuele 'beschaafdheidsnorm' tegemoet te komen. Quasi modern dus.mercator schreef: De tweede van links is dus de sympathieke Mohammedaanse spring-in-t-veld Bram of Ibrahim.
Er zijn best wel leuke aardige Marokkanen die zich weten aan te passen. Maar islamitisch gecorrumpeerde aan de perverse pedofiele sadist Mohammed gerelateerde Marokkanen moeten als ziekelijk besmettelijke ongewenste virus-bacteriën geëlimineerd te worden. Die met dat baardje dus! Mijn verslag over de psyche van Nasrdin onderschrijft dit.
Wat schort er toch aan onze samenleving? Is het soms de twijfel aan God of Hij wel of niet bestaat en dat wij daarom rekening dienen te houden met moslims? Gekker moet het niet worden.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Re: Gouden Geit Award.
'Hans van de Mortel' schreef:[ Net zoals de schizofrene aan de psycholoog afhankelijk gerelateerde provinciale acteur en Gouden Geit Award winner Nasrdin, draagt ook deze islam-freak een baardje. Net niet weerzinwekkend genoeg om hem af te wijzen, maar juist goed genoeg om aan de heersende actuele 'beschaafdheidsnorm' tegemoet te komen.
Dat politiek-correcte baardje lijkt haast wel een archetype te zijn, zelfs voor Jezus de Nazarener himself. De kluchtenmaker van dienst die BRAM speelt, Achmed Akkabi, is een compaan van dat andere baardje Nasdrin Dchar in de bejubelde film Rabat. Blijkbaar kan er niet zomaar even een blik aanvaardbare Marokkanen opengetrokken worden en is de vijver waarin moet gevist worden heel klein.
Ik ben benieuwd wanneer de multiculturele problematiek aan de orde gaat komen in de nieuwe serie. Laat ons even een scenario aan ENDEMOL aanbieden:
Het mentaal gehandicapte zoontje van de bekende populistisch politicus Wouters wordt in Leeuwarden door boeven ontvoerd die zich voordoen als moslimterroristen. Het team in Leeuwarden ontvangt een anomieme mail dat Ibrahram contacten heeft met een salafistische moskee. Hij wordt -uiteraard ten onrechte-geschorst en Wendy gaat undercover in de moskee in een hoofddoek. Aanvankelijk zit ze vol met vooroordelen aangaande moslimterroristen maar na grondig onderzoek moet ze erkennen dat het salafisme synoniem staat voor tolerantie en moraliteit. Terwijl Wendy met de imam-rol van Nasrdin Dchar-praat gooit een PVV aanhanger een varkenskop naar binnen die ongelukkig terechtkomt op een kleine moslim die daar zit te bidden. De arme jongen is nu gehandicapt, net zoals de zoon van de rechtse politicus. Via DNA onderzoek wordt de herkomst van de varkenskop bepaald en dat leidt naar een varkensboerderij geleid door de broer van...Wouters! Deze bekent dat hij -om een faillissement af te wenden-door zijn broer werd onder druk gezet om de ontvoering te plegen en de schuld op moslims te steken. Uiteindelijk moet Wouters toegeven dat hij een vuil spel heeft gespeeld en Ibrahim wordt bevorderd tot hoofdcommissaris.
De Ideale Mens is een negroïde transsexueel in een rolstoel
Re: Gouden Geit Award.
Zo zie je maar weer dat je heel veel centjes binnen kan halen als je een leuke film maakt over keurige allochtone jongelui.mercator schreef:De felbegeerde Roze Kwal kan naar de ENDEMOL producties gaan voor de nieuwe crimi-serie MOORDVROUW met Wendy van Dijk die steeds meer op Hans Klok begint te lijken en Renee Soutendijk die naar we hopen niet meer voor "functioneel naakt" zal zorgen.
Politieke ophef om subsidie aan Moordvrouw
GRONINGEN - In de Provinciale Staten van Groningen en Drenthe is ophef ontstaan over een miljoenensubsidie van het Samenwerkingsverband Noord-Nederland (SNN) aan de nieuwe politieserie Moordvrouw van RTL 4.
Het SNN, een samenwerkingsverband van de drie noordelijke provincies met als doel de economische positie van Noord-Nederland te versterken, zou 3,7 miljoen euro hebben meebetaald aan de serie. Die speelt zich af in Friesland. Wendy van Dijk vertolkt de hoofdrol.
De Groningse PVV-fractievoorzitter Ton van Kesteren spreekt van „een ordinaire reclame-uiting” en eist opheldering. Ook de PvdA en de SP hebben bezwaren.
Hans Konst van het SNN, ook gedeputeerde van Friesland, laat weten dat het gaat om een subsidie aan Marketing Fryslân voor de promotie van de provincie. Slechts een deel van de miljoenen zou naar de serie zijn gegaan.
http://www.telegraaf.nl/binnenland/1137 ... buitenland" onclick="window.open(this.href);return false;
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
but the heart of the fool to the left.
- Hans v d Mortel sr
- Berichten: 17488
- Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm
Gouden Geit Award. Ook voor niet-moslims
Waarmee het kriebelige misverstand dat hierover ontstaan is, de wereld is uitgeholpen. Volgende kwestie!Ariel schreef:Hans Konst van het SNN, ook gedeputeerde van Friesland, laat weten dat het gaat om een subsidie aan Marketing Fryslân voor de promotie van de provincie. Slechts een deel van de miljoenen zou naar de serie zijn gegaan.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Re: Gouden Geit Award.
Kijk eens aan. :knorrie: Hier hebben we de volgende Marokkaan die een fucking prijs gewonnen heeft. Omar Ahaddaf wint Leids Cabaret Festival. Verdient hij een Gouden Geit Award?
De uit Marokko afkomstige Omar Ahaddaf (32) is zaterdagavond door de jury uitgeroepen tot de winnaar van het Vara Leids Cabaret Festival. Ook het publiek koos voor Ahaddaf, die 10 jaar geleden naar Nederland kwam.
Maak kennis met Omar Ahaddaf
http://humortv.vara.nl/pg.83.vara-leids ... -2012.html" onclick="window.open(this.href);return false;
Of tie leuk is? Ik ben blij dat geen fucking uur naar hem hoef te kijken
De uit Marokko afkomstige Omar Ahaddaf (32) is zaterdagavond door de jury uitgeroepen tot de winnaar van het Vara Leids Cabaret Festival. Ook het publiek koos voor Ahaddaf, die 10 jaar geleden naar Nederland kwam.
Maak kennis met Omar Ahaddaf
http://humortv.vara.nl/pg.83.vara-leids ... -2012.html" onclick="window.open(this.href);return false;
Of tie leuk is? Ik ben blij dat geen fucking uur naar hem hoef te kijken
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
but the heart of the fool to the left.
- Hans v d Mortel sr
- Berichten: 17488
- Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm
Gouden Geit Award. Wie volgt?
Nou, dat valt wel mee. Hij kwam best wel sympathiek over. Ik heb echter niet langer dan een minuut proberen te kijken. Waarom? Omdat hij nauwelijks te verstaan was. Ik dacht dat hij af en toe gewoon in het Arabisch stond te oreren. En zijn humor? . . . :crying: (zucht)Ariel schreef:
Of tie leuk is? Ik ben blij dat geen fucking uur naar hem hoef te kijken
Iets anders. Hoe is het mogelijk dat hij hier een verblijfsvergunning heeft gekregen op zijn 22e? Is hij hier zo maar binnen komen wandelen? Of valt dit onder de meest belachelijk krankzinnige wet van Gezinshereniging? Als zijn familie zo graag met hem verenigd wil zijn, had die naar Marokko moeten verhuizen. Zo ver is dat niet.
Mijn moeder was Duitse. Mijn vader Nederlandse. Ik ben een geboren en getogen Amsterdammer. Kun je je voorstellen dat wij toen de familie van mijn moeder hier naar toe konden halen? Geen mens die daar ooit over heeft nagedacht. Duitsland was al snel weer op de been na de oorlog.
Het volgende dient iedere Nederlander zich goed in de oren te knopen: Marokkanen zijn hier naar toe gekomen om te profiteren. Pas later begon het parasiteren. Kijk maar naar al die walgelijke onnodige kopvodden die onze cultuur en kennisbeschaving volslagen belachelijk maken. De vader van mijn Marokkaanse vriend is hier ooit naar toe gekomen voor werk. Zijn goed recht. Hij had hier echter nooit definitief mogen blijven. Want koningin Juliana zei het vlak na de oorlog nog zo duidelijk: "Nederland is vol." Daar trok de regering zich wat van aan. Het immigratie proces naar Australië en Nieuw-Zeeland werd in gang gezet, krachtig gestimuleerd en draaide op volle toeren. Maar ondertussen maakte de controlerende velddienst van de rooms-katholieke kerk overuren bij haar huisbezoeken. Fokken, fokken en nog eens kinderen fokken, luidde het destijds het rijke geestelijke uit Rome komen overwaaiende gebod. Gezinnen met elf kinderen werd toen min of meer de standaard. Dat was waar de katholieke kerk voor stond. Heel de wereld moest immers rooms-katholiek worden.
De rooms-katholieke kerk en de islam liggen niet ver uit elkaar wat hun fascistische en heidense godsdienstwaanzinnige ideeën betreft. Nou ja, betrof, voor wat de de r.k.-kerk betreft. Want gelukkig is er bijna geen kerk meer over. Eigenlijk toch wel jammer. Want het waren prachtig mooie bouwwerken. Daar kan zo'n armetierige agressief ogende vuurpijl van de moskeekeet niet tegenop. Die huichelachtige islamitische aanbidders van de vrede herkennen niet voor niets in de huidige vlag van Mekka hun oorspronkelijke gewelddadige perverse profeet en roverhoofdman Mohammed:
En wat deden die achterlijke onverantwoordelijke klootzakken in de regering vervolgens? Die halen compleet nieuwe – voornamelijk islamitische – bevolkingsgroepen en masse hier naar toe. Was dat misschien bedoeld als tegengewicht voor al dat katholieke fok gedrag? Waarmee Nederland overigens overvol raakte en vooral Amsterdam weer verviel in zijn schaamteloze hoge woningnood (gemiddelde wachttijd 13 jaar!). Waar overigens Marokkanen, Pakistanen, Afghanen, geen last van hebben. O ja, er zijn best wat vluchtelingen kampen. Die zijn er voor de vorm. Want we moeten als dom volk vooral niet denken dat iedereen hier zo maar vrijelijk kan komen binnen wandelen zonder geldige papieren. Vandaar dat het hier ook stikt van de Ghanezen en Nigerianen en andere zwart gekleurde medemensen uit Afrika. Die hebben geldige papieren en mogen dus drie maanden blijven. Maar niet hun hele leven. Maar wat zien we? De Bijlmer in Amsterdam zuidoost ziet zwart van deze mensen. Ik kan het allemaal niet meer begrijpen. In Afrika haten ze de blanke man. Behalve wanneer er geparasiteerd kan worden.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Re: Gouden Geit Award. Wie volgt?
Same here. Het is zelfs nog een combinatie van het platste Hollandse dialect en Arabisch/berbers, voor mij als Vlaming compleet onverstaanbaar. Ik neem aan dat er in de Nederlandse gevangenissen op die wijze met elkaar gecommuniceerd wordt. Aan mij is het niet besteed, net zomin als 99% van die stand up comedians overigens, allemaal schreeuwlelijkerds met ADHD, bah. Met als opperhoofd Paul de Leeuw natuurlijk. Als je die bezig hoort zonder klank zou je haast denken dat het een Marokkaan IS. Zijn nieuwste "show" heet POEPHOOFD, dat zegt genoeg.'Hans van de Mortel schreef: Nou, dat valt wel mee. Hij kwam best wel sympathiek over. Ik heb echter niet langer dan een minuut proberen te kijken. Waarom? Omdat hij nauwelijks te verstaan was.
Maar de vuilbekkende Neder Marokkaan( is dat geen mooi nieuw woord voor "allochtoon"?) hier is zgz. een "verademing" heb ik gelezen. Nee geef mij dan maar katten(hoewel ik daar ook niet van houd) :D .
De Ideale Mens is een negroïde transsexueel in een rolstoel
- Hans v d Mortel sr
- Berichten: 17488
- Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm
Re: Gouden Geit Award.
Ik was lang geleden eens naar een ballet voorstelling in de Stadsschouwburg te Amsterdam. Het was modern ballet. Nou dat vind ik prima. Maar het was van een afgrijselijke performance en gemakzucht. Na het einde, ging iedereen - zoals gebruikelijk - staan en begon luid en langdurig te klappen. Toen knapte er iets bij mij. Als notoir eigenwijs en opstandig type begon ik als enige in de zaal luid boehhhh te roepen. Drie keer. Het moet wel beschaafd blijven. Ik was met recht boos. Heel erg boos. Dat pikte ik niet. Ik laat mij niet in de zeik nemen. Nou en? Precies! De domme meute staat te klappen als een gek, en ik, zegt de gek, die doet niet mee.
Dit vermeld ik maar even vanwege deze Marokkaanse schaduw-komiek die terecht gebruik maakt van de onnozelheid van zijn toehoorders uit de eerste de beste schapenkooi van de Linkse Kerk. Integratie pogingen moeten blijkbaar hoe dan ook beloond worden met applaus en wel of niet gemeende instemming. Nogmaals, de 'komiek' kwam niet onsympathiek over. Wel zijn voortreffelijke pogingen om de Nederlandse taal de grond in te boren, te voorzien van een Arabisch accent en een onverstaanbaar ritme.
Dus? Een Gouden Geit Award!
Dit vermeld ik maar even vanwege deze Marokkaanse schaduw-komiek die terecht gebruik maakt van de onnozelheid van zijn toehoorders uit de eerste de beste schapenkooi van de Linkse Kerk. Integratie pogingen moeten blijkbaar hoe dan ook beloond worden met applaus en wel of niet gemeende instemming. Nogmaals, de 'komiek' kwam niet onsympathiek over. Wel zijn voortreffelijke pogingen om de Nederlandse taal de grond in te boren, te voorzien van een Arabisch accent en een onverstaanbaar ritme.
Dus? Een Gouden Geit Award!
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Re: Gouden Geit Award.
Ik droom er soms van dat ik in een varieté voorstelling van Paul de Leeuw ben terecht gekomen. Heel het linkse volkje vindt zijn grappen grollen o zoo geniaal en grappig, vooral als hij Henk en Ingrid in de zeik zet. Bij het zoveelste lachsalvo staat Paul te glimmen en te glunderen van eigendunk. Ik sta op, vraag het woord en vraag beleefd maar goed verstaanbaar mr. De Leeuw, zou u aub kunnen stoppen met deze vertoning ? Het is echt waardeloos hoor.'Hans van de Mortel' schreef: De domme meute staat te klappen als een gek, en ik, zegt de gek, die doet niet mee.
De Ideale Mens is een negroïde transsexueel in een rolstoel
-
- Berichten: 52300
- Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm
Re: Gouden Geit Award.
Twijfelachtig. Zat er niet zojuist iemand op zijn praatstoel over parasiteren te orakelen? Hmmm...Ariel schreef:Kijk eens aan. :knorrie: Hier hebben we de volgende Marokkaan die een fucking prijs gewonnen heeft. Omar Ahaddaf wint Leids Cabaret Festival. Verdient hij een Gouden Geit Award? [...]
http://www.gelderlander.nl/algemeen/kun ... stival.eceOphef rond 'plagiaat' cabaretfestival
Op Twitter doen zondag verhalen de ronde dat de winnaar van het Leids Cabaret Festival grappen zou hebben gekocht en gestolen. Winnaar Omar Ahaddaf (32) zou grappen hebben gekocht van cabaretier Bram van der Velde, maar beiden ontkennen de geruchten.
,,Het klopt niet'', aldus Ahaddaf desgevraagd. ,,Ons collectief, Comedy Cafe in Amsterdam, heeft meegeholpen om sommige grappen nog wat aan te scherpen. Dat is heel gebruikelijk'', lichtte Van der Velde toe. Volgens Van der Velde is hij verkeerd geciteerd op de website Camedy.nl, waar in een artikel de suggestie wordt gewekt dat Ahaddaf hem heeft betaald.
En ja, ik mis de ondertitels bij het filmpje.
Bedenk dat er een hele cabaret industrie is. Deze talentenjacht heet dan ook: VARA Leids Cabaret Festival 2012.
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.