Marokkanen in Gouda

[Pilgrim]

Burgers Gouda bespuugd door Marokkanen, Marokkanen willen nu excuses

ChristenUnie-raadslid Twitterde wat kwetsends en racistisch dus #OPHEF!

28-08-2015

Theo Krins @TheoKrins
Op Bloemendaalseweg in #Gouda zijn twee mensen door een Marokkaan bespuwd. Zo'n minachtend gedrag is onacceptabel!
10:53 PM - 24 Aug 2015

De voorzitter van de ChristenUnie-fractie in Gouda, Theo Krins, Twitterde onlangs iets heel erg niet-politiek corrects maar pijnlijk realistisch over een helaas al te bekend fenomeen in Gouda. En dat mag natuurlijk niet van D66/PvdA/GroenLinks Gouda Positief. Dus nu is er #OPHEF! en worden excuses geëist. Die Theo Krins mooi niet van plan is te geven, aldus het Algemeen Dagblad.

Marokkanen
Krins Twitterde onlangs dat in Gouda ‘twee mensen zijn bespuugd door een Marokkaan’. Iets wat meer inwoners van Gouda wel eens overkomt (inwoners van Amsterdam ook trouwens). Ook replyde Krins met: ‘Helaas doen Nederlandse Marokkanen dit regelmatig en bewust!’.
Iets wat meer inwoners van Gouda kunnen onderschrijven (inwoners van andere steden ook trouwens.)

Maar ja, Nederland en realistisch dingen benoemen langs de lijn van etniciteit, als dat geen #OPHEF! wordt.

Moraalridders
En ja hoor: alle moraalridders kwamen op hun hoge blanke paard aangegallopeerd om de clichés en dooddoeners als schoten hagel uit jachtgeweren met afgezaagde lopen op de Racistische Wilders in de kaart spelende ChristenUnie-Realist af te vuren. Want dat mensen worden bespuugd, dat is kennelijk geen énkel probleem, maar zomaar de voor de hand liggende probleemgroep benoemen, dát is pas érg!

Hoe Krins zo zeker wist dat het Marokkanen waren? (Ze waren lichtgetint, het waren heus geen Spanjaarden of lichtgetint geschminkte Chinezen.) Was hij er zelf bij misschien? (Nee, maar wordt de burger in Gouda dan zo erg gewantrouwd dat aangenomen moet worden dat die burger de waarheid niet spreekt?).

Alle ChristenUniërs in een kwaad daglicht gezet!
Eén Nederlands-Marokkaans raadslid (D66) in Gouda betrok het hele voorval voor het gemak maar gelijk op zichzelf. “Goed om te weten dat ik door de ChristenUnie word neergezet als een spugende lama!”, zo laat Souhair Saddiki aan het AD weten.

Het is niet bekend of iemand raadslid Saddiki al heeft uitgelegd dat de hele ChristenUnie over een kam scheren omdat één ChristenUniër wat kwetsends zegt best wel stigmatiserend is en zodoende de hele bevolkingsgroep van ChristenUniërs in een kwaad daglicht zet.

Enhunniedan-bak
Goudse PvdA’ers maakten het nog bonter en trakteerden Krins op een heuse ‘zijn er soms onderzoeken waaruit blijkt dat Marokkanen vaker spugen dan anderen?’ enhunniedan-bak.

Enfin, zulke kostelijke #OPHEF! dus. Waaruit maar weer blijkt dat de kloof tussen realisme en politiek-correct wensdenken nog immer met de dag groter wordt.

Christen met ballen
Theo Krins zelf blijkt trouwens een christen met ballen én ruggengraat te zijn: hij zegt niet van plan te zijn excuses aan te bieden en gooit er gewoon nog een #OPHEF!-schepje bovenop. “Het was de tweede keer in korte tijd dat ik hoorde hoe mensen door Marokkanen werden bespuugd. Ik vind dat ik dit gewoon mag benoemen. Als het Tokkies waren geweest had ik dat gezegd.” (Bah! Kwetsend! Ongepast! Zomaar alle Tokkies over één kam scheren! Zijn er onderzoeken waaruit blijkt dat Tokkies vaker Tokkiën dan anderen?)

Heerlijk, helder, ChristenUnie. Omdat realiteit gewoon realiteit is. Amen en verder wat Jezus zei enzo.

http://regio.tpo.nl/2015/08/28/burgers- ... u-excuses/

[Ali Yas]

Ja, Jezus zei ook wel eens dingen in algemene termen over bepaalde bevolkingsgroepen (met name over de 'geestelijke' elite). De bedoeling daarvan was, mensen de ogen te openen en geestelijk gezond te maken. Die mensen zijn vervolgens verstandig genoeg om te weten dat die algemene uitspraken niet voor elk individu gelden, dat is de strekking dan ook niet.

Zou het zoals in bovenstaand geval nou niet geweldig zijn geweest als een voorman van de Marokkaanse gemeenschap het probleem had erkend en had voorgesteld het aan te pakken, bijvoorbeeld door de Marokkaanse jeugd bij te brengen dat dat gespuug op niet-Marokkanen verkeerd is?

[Ariel]

Ik weet niet of deze vechtpartij met Marokkanen te maken heeft, maar gevochten is er wel. Dat gebeurde op scholengemeenschap De Meander. Daar zou vrijdagmiddag een grote vechtpartij hebben plaatsgevonden, waarbij 150 leerlingen zouden zijn betrokken. Dit melden verontruste ouders op internet.

Volgens de ouders liep het op de school aan de Groen van Prinsterersingel, vrijdagmiddag flink uit de hand. Gesproken wordt over scholieren met een etnische achtergrond die met elkaar op de vuist gingen. Ouders vragen zich af waar de toezichthouders op dat moment waren en vrezen voor herhaling. "De sfeer is al lange tijd gespannen onder de jongeren, het is een kwestie van tijd tot het echt finaal uit de hand loopt." Wat de reden was waardoor inde pauze rond het middaguur de vlam in de pan sloeg is nog onbekend. Ondanks herhaalde pogingen heeft het schoolbestuur nog geen reactie gegeven.

[Ali Yas]

Zo'n vechtpartij maakt tenminste duidelijk dat er nog verzet is - tegen wat dan ook. Er zijn ergere toestanden denkbaar.

[Ariel]

Wie zou dat nou gedaan hebben. Doen ze anders nooit.

Stenengooier verwondt agenten in politieauto

GOUDA - Twee agenten zijn donderdagavond in Gouda gewond geraakt doordat een jongen een steen naar hun auto gooide. De agenten hebben aangifte gedaan van poging tot doodslag, meldde de politie vrijdag.

De politiemensen kregen een melding dat vier jongeren bezig waren stenen uit de straat te trekken aan de Wilhelmina van Pruisenlaan. Toen ze arriveerden, gooide een van de jongeren een steen door de ruit van de auto. Een agent raakte gewond aan zijn gezicht. De agent op de bijrijdersstoel raakte gewond aan zijn hand door rondvliegend glas.

Beiden zijn in het ziekenhuis behandeld.

De politie is op zoek naar de daders en vraagt getuigen zich te melden.

[King George]

Stenigen, dat is toch geïmporteerde culturele achterlijkheid? Daderprofiel matcht aan willen we meer of willen we minder?

[Ali Yas]

Twee agenten zijn donderdagavond in Gouda gewond geraakt doordat een jongen een steen naar hun auto gooide. De agenten hebben aangifte gedaan van poging tot doodslag

Ik had hier liever gelezen dat de stenengooiers kogels hadden mogen koppen. Maar nee. Het geweldsmonopolie ligt dus niet meer bij de politie.

[Ariel]

Gouda : u wordt gediscrimineerd?.

In Gouda komt men met een opmerkelijk initiatief. Onder het mom van 'u meldt zelf geen discriminatie? Dan komen wij bij u vragen of u er last van heeft', zullen getrainde vrijwilligers dus zelf de wijken ingaan om meldingen op te sporen.

Bestuurder Atlin Sandvliet van Bureau Discriminatiezaken Hollands Midden en Haaglanden zegt: "Het is al enige tijd bekend dat mensen klachten of meldingen niet meer bij de politie of gemeenten doen. Ze denken dat er niets aan hun klachten wordt gedaan. Wij gaan nu zelf in de wijken praten met mensen die zich achtergesteld voelen."

Onkostenvergoeding

De vrijwilligers zullen komen uit de buurt zelf, zo meldt het AD. Zij zullen getraind worden om met problematiek om te gaan, om te interviewen, door te vragen en op de eventuele vervolgstappen. Ook zullen de vrijwilligers een onkostenvergoeding ontvangen. De gemeenteraad wil al jaren dat er een actieplan komt om discriminatie uit Gouda te verbannen. Zij willen de verhoudingen tussen de diverse Goudse bevolkingsgroepen in de toekomst verbeteren.

Het is nog niet helemaal bekend wanneer deze 'post' in Gouda begint. "Wij hebben de eerste gesprekken hierover met de burgemeester gevoerd'', zegt Sandvliet.

[Dhana]

Dat komt er dus op neer dat die vrijwilligers alleen bij moslimfamilies aan bellen want hoe vaak je ook als Nederlandse uitgescholden wordt voor vuile varkenshoer en op klaarlichte dag publiekelijk bepoteld wordt door moslimtuig van de richel, het zijn alleen die zielige moslim Marokkanen die gediscrimineerd worden.

[Ariel]

Marokkanen: nauwelijks vooruitgang

Van de ruim 71 duizend inwoners van Gouda is 10 procent van Marokkaanse afkomst, het hoogste percentage van Nederland. Vanaf 2010 investeerde het Rijk 30 miljoen euro extra in 22 gemeenten met hoge percentages Marokkaanse inwoners. Een paar jaar later bleek dat er nauwelijks vooruitgang is geboekt op het gebied van werkloosheid, schooluitval en criminaliteit van Marokkaanse jongeren. Inmiddels heeft het Rijk het beleid gericht op specifieke etnische groepen afgeschaft.

De slag om Gouda's klein Marokko

Terug in Oosterwei: gesprekken in en rond het theehuis

De Goudse wijk Oosterwei kwam in 2008 negatief in het nieuws. De gemeente is nu grootschalig aan het renoveren geslagen. De sloophamer bedreigt het dorpsgevoel vinden Marokkaans-Nederlandse bewoners.

Met een venijnige klap plaatst Rachid Tighadouini (49) zijn laptop op de bar van zijn theehuis in de Goudse achterstandsbuurt Oosterwei. Zo'n vijftien gasten, allemaal mannen met een Marokkaanse achtergrond, zitten verspreid in de zaak. Ze drinken koffie, thee, cola of spelen een kaartspelletje.

Na bijna een jaar gesloten te zijn geweest, is het theehuis eind oktober 2016 net weer open. Tighadouini heeft op zijn laptop beelden staan van de reden waarom hij al die tijd dicht is geweest. Beelden van, in zijn ogen, een 'zeer onterechte' politieactie.

Op een televisiescherm, links boven de bar, speelt hij zijn filmpje van een bewakingscamera af. Datum en tijd verschijnen in beeld: 23 oktober 2015, 22.37 uur. Wel 140 man zijn getuige geweest van de politie-inval, schat hij. Op de tv stormen gewapende agenten binnen. Sommige hebben politiehonden aangelijnd, die intimiderend snuffelen. De gasten leggen hun handen op hun hoofd. Tafels en stoelen vallen om.

Veel gevonden werd er niet die avond. Maar er waren, volgens gemeente en politie, aanwijzingen dat het theehuis een crimineel broeinest was. Bezocht door leden van de top-60, de beruchtste jonge veelplegers van de stad.

'Marokkanengemeenten'
Het voorval is tekenend voor de moeizame relatie tussen de Marokkaanse gemeenschap in de wijk en de Goudse autoriteiten. In die stad, een van de 22 'Marokkanengemeenten', broeit het al jaren. Soms knallen spanningen naar buiten, zoals in 2008 toen Oosterwei wekenlang het landelijk nieuws beheerste. Na de gewelddadige beroving op een bus van Connexxion luidde de busmaatschappij de noodklok. Hordes journalisten verdrongen zich in de achterstandswijk. Een ploeg van EenVandaag werd bedreigd. De Telegraaf kopte 'Reljeugd de baas op straat'. PVV-leider Geert Wilders sprak over 'straatterroristen' tegen wie het leger moest worden ingezet.

Ook in andere achterstandswijken in Nederland loopt het geregeld uit de hand. En journalisten komen, zo klagen veel bewoners, alleen maar langs als ze negatief over Marokkanen kunnen berichten.

Wat speelt er in die wijken als de schijnwerpers er niet op staan? En waarom blijven ze, zoals Oosterwei, decennialang circuleren in de lijstjes van minst leefbare buurten van Nederland? De afgelopen maanden ging de Volkskrant in Oosterwei op zoek naar antwoorden op die vragen.

Nostalgie
De wijk wordt ook wel 'klein Marokko' genoemd. Het is een naam die veel Marokkaanse Nederlanders met nostalgie uitspreken. Ze hebben hun 'klein Marokko', hun habitat, zien afglijden naar een achterstandsbuurt met criminaliteit. Zij zien de buurt graag verbeteren, maar willen de oude atmosfeer van de wijk in stand houden. Dat botst met de overheid, die de wijk diverser wil maken om zo de achterstanden weg te werken.

Het is een probleem dat niet alleen in Gouda speelt, maar ook in andere naoorlogse wijken in het land. Gemeenten zoeken vaak hun heil in renovatie, nadat eerdere pogingen om buurten te verbeteren zijn stukgelopen. Zo wordt de eenzijdige bevolkingssamenstelling van probleemwijken doorbroken en dat stuit op onbegrip. De overheid luistert niet naar de burgers, klinkt het keer op keer in Oosterwei.

Steeds duikt weer de naam op van Tighadouini. Hij wordt op handen gedragen en verguisd. Zelf zegt hij dat 'ze', de Goudse autoriteiten, erin geslaagd zijn in de publieke opinie 'van een wereldverbeteraar een crimineel te maken'. Hij is gebroken, heeft kale plekken in zijn haar van de stress. Hij maakt er maar grappen over: 'Ik hoef mijn haar nu nauwelijks meer te kammen.'

Samir Benazouz (39) is blij dat Tighadouini weer open is. Hij woont sinds 1990 in Oosterwei. Het theehuis ligt om de hoek bij de moskee As Salaam (De Vrede). Hij kan er terecht na het gebed, of na zijn werk. Gewoon om een beetje te kletsen.

Benazouz herinnert zich dat de agenten tijdens de politie-inval allemaal kogelvrije vesten droegen en heel agressief waren. 'Niet normaal.' Stoelen werden omvergegooid. De wc werd geïnspecteerd: of er niet snel een handeltje was doorgespoeld. Benazouz weet dat er bij de politie melding is gemaakt van wapenbezit en drugshandel in het pand. Maar hij is ervan overtuigd dat in het theehuis nooit is gedeald.

De politie heeft ook geen wapens aangetroffen, zegt hij. Eén jointje, meer vonden ze niet. Zelf is Benazouz ook gearresteerd die avond. Hij had geen identiteitsbewijs bij zich. Dat had hij makkelijk kunnen halen, maar hij kreeg de gelegenheid niet. 'Ik heb een boete gekregen.'

Het theehuis moest dicht, omdat de kelder van het pand niet voldeed aan de brandweervoorschriften. Dat was alles wat de politie aan misstanden heeft kunnen blootleggen. In 2013 was de politie het theehuis ook al binnengevallen. Tighadouini heeft zeven panden, waarvan vijf in Oosterwei. En daar zijn 'ze' volgens hem voortdurend op zoek naar drugs of zwart geld, of naar witwaspraktijken. Benazouz knikt instemmend. 'Ze', de Goudse autoriteiten, willen hem pakken omdat hij Marokkaan is, denkt Tighadouini. Ze willen het Marokkaanse karakter uit Oosterwei zuigen. 'De plek van onze jeugd, onze geschiedenis wordt gesloopt.'

Vier jaar was Tighadouini toen hij in 1972 met zijn ouders in de wijk neerstreek. De migratie naar Gouda van Marokkaanse gastarbeiders was in 1965 op gang gekomen. Eerst kwamen de mannen. Ze werkten voor vleesverwerkingsbedrijf Compaxo, voor de Melkunie, kaas- en kaarsenfabrieken, stroopwafelbakkerijen en de Goudsche Machinefabriek. Ze woonden in pensions, tot ze hun gezinnen lieten overkomen.

'Wij waren het eerste Marokkaanse gezin in Oosterwei', vertelt Tighadouini, die terugkijkt op een fijne jeugd. 'Ik was uniek toen. Ik speelde met Nederlandse vriendjes. Als ik niet naar buiten kwam, bleven ze net zo lang wachten tot ik ook kwam spelen. Dat is nu wel anders.'

Hij volgde een mbo- en later een hbo-opleiding, werd bedrijfsleider in een voedselspeciaalzaak en opende in 1993 een bakkerij, in het rijtje winkels dat nu zo vervallen oogt aan de De Rijkestraat.

Inmiddels was de wijk volgestroomd met Marokkaanse gezinnen. Tighadouini's buurtbakkerij werd een sociaal ontmoetingspunt. Ook Nederlandse wijkbewoners kwamen er graag. Als er wrevel ontstond, bemiddelde de bakker. Het ging dan over vrouwen die geen mannen mochten groeten, of over christelijke en moslimjongeren die verkering kregen. Hij zorgde er ook voor dat Marokkaanse krantenjongens de krant op tijd bezorgden.

Tighadouini werd met steeds meer problemen geconfronteerd: schooluitval, taalachterstand, (drugs)criminaliteit, hangjongerenoverlast. Hij wilde wat betekenen voor zijn buurt en vond in Melchior Verstegen, een gepensioneerde econoom die bij de rijksoverheid had gewerkt, een ideale bondgenoot. 'Elke jongere is er één', was hun motto. Hun burgerinitiatief R&M (Rachid en Melchior), ontstaan halverwege de jaren negentig, werd een begrip in Gouda en daarbuiten. In die tijd kwam Tighadouini geregeld op de televisie.

In R&M's buurthuis in de oude Anne Frankschool werden computer-, taal-, muziek- en sportlessen gegeven. Marokkaanse scouting was er actief. Een internetcafé werd opgezet. Het buurthuis bestaat niet meer, het ging in 2012 tegen de vlakte, tot woede van veel Marokkaanse Nederlanders.

Door de renovatie is Oosterwei een buurt vol gaten. Vervallen flats uit de jaren zestig met sociale huurwoningen zijn gesloopt. Duurdere koopwoningen moeten de wijk nieuw elan geven.

Veel bewoners zijn er niet zo rouwig om dat de plek van Tighadouini's jeugd wordt gesloopt. Zo vertelt een autochtoon gezin over het dealen en de nachtenlange herrie op straat, waardoor de kinderen niet konden slapen. Na sluiting van Tighadouini's theehuis om 12 uur 's nachts, gingen de jongeren luidruchtig hangen voor de Vredeskerk om de hoek.

Een jonge Goudse van Nederlandse afkomst herinnert zich hoe jongens met een gestolen auto midden in de nacht tegen een muur reden. 'Wat een knal gaf dat.' Een oudere vrouw is overvallen in haar eigen huis, op haar stoel vastgebonden, de mond vastgeplakt. Vermoedelijk door 'een voetsoldaatje' van een lokale drugsbende.

Voormalig buurtbewoonster
'Waarom wil de nieuwe generatie niet werken?', vraagt een 65-jarige Nederlands-Marokkaanse bewoner van de eerste generatie zich hardop af, terwijl hij richting de moskee kuiert. Zijn meerderjarige zoon, tegen wie hij niet is opgewassen, is weer bij zijn ouders ingetrokken in een bescheiden flatwoning. Hij ligt er vooral op de bank, op de vlucht voor schuldeisers. 's Middags slaapt hij, 's avonds is hij buiten.

Een Marokkaans-Nederlandse vrouw, die in haar 'oude buurt' boodschappen komt doen, vertelt hoe ze er een steen door de ruit kreeg, nadat ze rond de jaarwisseling met de politie langs de deuren was gegaan om oliebollen en beschermbrillen voor vuurwerk uit te delen. Ze werd als een verrader gezien, denkt ze. Inmiddels is ze verhuisd naar de nabijgelegen wijk Goverwelle. De vrouw merkt daar de gevolgen van de pogingen van de gemeente om Oosterwei diverser te maken. Veel moeilijke jongens uit Oosterwei ziet ze nu eveneens naar die buurt verhuizen. 'Het probleem wordt verplaatst. Die jongens snappen zelf niet waar ze mee bezig zijn. Ze zitten in de slachtofferrol.'

Sfeer opsnuiven
In een parkje tegenover een rijtje winkels aan de De Rijkestraat, waar Tighadouini's theehuis er een van is, hangen Marokkaans-Nederlandse mannen die het wel zichtbaar naar hun zin hebben in Oosterwei. De renovatie heeft velen verdreven, maar ze komen er om te bidden, om te kletsen, weer een klein beetje de sfeer van Marokko op te snuiven.

Als secretaris van de As Salaam moskee moet Fouad Khouakhi (36) elke dag in zijn oude wijk zijn. 'Dat is bepaald geen straf', zegt Khouakhi, die op zijn derde in Oosterwei kwam wonen. 'Ik heb hier een heerlijke jeugd gehad. Toen de eerste flat tegen de vlakte ging, heb ik gehuild. Het Marokkaanse dorpsgevoel gaat verloren.'

In een prefab-gebouwtje dat tegen de moskee is aangeplakt, vertelt hij over zijn 'rebelse tijd'. Hij heeft dingen gedaan waar hij nu spijt van heeft. Wat precies? 'Alleen het heden telt', reageert hij. 'Wat geweest is, is geweest.' Op zijn 25ste is hij 'volgens de wetten gaan leven'. Hij is een bedrijf begonnen in brandwerende isolatiematerialen en is zich meer in het geloof gaan verdiepen.


Excessief blowen noemt Khouakhi als een van de oorzaken van de problemen. 'Ze beginnen steeds jonger, al voor hun 12de. De drugs van tegenwoordig zijn veel zwaarder, dus gevaarlijker. Als je stoned bent, kun je niet werken en niet leren.' Toch vindt hij dat Marokkaanse probleemjongeren te vaak onder een vergrootglas liggen. Ja, er zijn irritante jongeren bij en ook criminele. 'Maar ik zie gelukkig ook meer probleemjongens uit de jaren negentig die het nu hartstikke goed doen.'

Het vergrootglas, discriminatie en het criminele stigma komen steeds weer terug in gesprekken. Vooral als we in gezelschap zijn van Tighadouini duiken die frustraties op. 'Iedereen kent me en weet welk onrecht mij is aangedaan', zegt hij. Dat heeft een negatief effect in de wijk. 'Ze trekken zich terug op hun eiland. Ze voelen dat ze toch niet worden opgenomen in de samenleving. Ze zakken weg in apathie.' Dat gevoel is volgens hem versterkt door het minder, minder, minder van Geert Wilders, die de grootste partij dreigt te worden. 'Het is als de kracht van een reclame, als je iets maar lang genoeg blijft herhalen, gaat iedereen erin geloven.'

Her en der in de wijk spreekt hij jongens en mannen aan die in groepjes bij elkaar staan. 'Je hoort alleen maar negatieve dingen over Marokkanen. We voelen ons niet gewaardeerd', zegt een 30-jarige bouwvakker die naar de wijk Bloemendaal is verhuisd, maar uit nostalgie komt hangen in Oosterwei. 'Altijd weer die grapjes: let op je spullen, terwijl ik nooit wat gestolen heb. Op den duur gaat dat pijn doen.'

Quisam
Veel bewoners klagen ook over de grenzeloze verveling. Quisam (27), commercieel intercedent, was een ettertje vroeger. Op zijn 14de reed hij een keer in een gestolen auto. Hij kreeg forse klappen thuis. In die tijd werd hij opgevangen bij R&M. 'Rachid verdient een medaille', zegt hij. 'Probleemjongeren kunnen nu nergens meer naar toe. Ze gaan hangen op straat en zijn gevoelig voor groepsdruk. Uit verveling gaan ze ruiten ingooien, stelen, joyrijden.'

Zelf heeft Quisam mbo bank en verzekering afgerond. 'Nu hebben de jongetjes geen enkel vertrouwen meer in de toekomst. De Nederlanders zullen hen nooit accepteren, zo voelen ze dat. Ze zijn moeilijk tot de orde te roepen. Ze hebben niets te verliezen.'

Wie begint over het incident met de Connexxionbus in 2008 krijgt een golf van verontwaardiging over zich heen. Dat was 'een mediahype'. De overval had niet eens plaats in Oosterwei, maar in Goverwelle. In de Tweede Kamer en op de tv ging het voortdurend over hoge percentages criminele Marokkaanse jongeren. Wilders had een jaar eerder na ordeverstoringen in Tilburg geopperd politieagenten met scherp te laten schieten. Twee keer een knieschijf geraakt en de 'Marokkaantjes' zouden zich wel gedeisd houden. Zo'n harde aanpak zijn ze in Marokko gewend, schreef Wilders op zijn weblog.

Veel wijkbewoners dachten dat zoiets in Oosterwei ook echt ging gebeuren. De toenmalige burgemeester Wim Cornelis riep de bewoners in een sporthal bijeen om uit te leggen dat dat in Nederland niet zomaar kan. Maar echt overtuigend was hij niet, vond menig Marokkaanse Gouwenaar toen.

Tighadouini ziet Cornelis nog zitten bij DWDD. 'Hij zat de overlast schromelijk te overdrijven om, over de ruggen van de Marokkanen, geld los te peuteren van het Rijk.' Dat had na overleg met 'Marokkanengemeenten' kort na de Goudse rellen, miljoenen uitgetrokken om de problematiek op te lossen. Daarvan kregen jongeren volgens de gemeentelijke plannen bijvoorbeeld extra sportlessen en hulp op school. Coaches spoorden Marokkaanse ouders aan beter op hun kinderen te letten. En de meest criminele jongeren konden rekenen op een hardere aanpak.

Door de renovatie in Oosterwei was eind 2016 het percentage bewoners van Marokkaanse afkomst gedaald van ruim de helft tot 39 procent. Er is aanzienlijk minder overlast van jongeren, zegt de gemeente. En er zou geen verplaatsing zijn van problemen naar andere delen van de stad.

Nu zoekt de gemeente de oplossing vooral in renovatie, en Tighadouini zit met zijn panden in de weg. Hij wordt er van beschuldigd de prijs te willen opdrijven. 'Ze willen die voor een prikkie opkopen en slopen', zegt hij. 'Alles wat in de loop van de jaren is opgebouwd, wordt nu kapotgemaakt.'

Tighadouini is in een slachtofferrol gedoken, vindt Anita Engbers. In 2005 heeft zij 'een akkefietje' met hem gehad, waaraan ze, zegt ze zelf, een trauma heeft overgehouden.

In dat jaar zat ze in de PvdA-fractie en bezocht ze zijn buurthuis R&M. Op de stoep raakte ze met drie Marokkaans-Nederlandse jongens in gesprek. 'Die waren zielig aan het doen. Zo van: we krijgen geen kansen. Je best blijven doen, reageerde ik. Toen hebben ze me helemaal onder gespuugd. Ze hielden mijn fiets vast. Ik heb doodsangsten uitgestaan.'

Met Engbers' aangifte werd niets gedaan, zegt ze. Tighadouini werkte niet mee. 'Hij zei dat hij niet wist wie het hadden gedaan. Hij wist het heus wel. Hij wilde me niet helpen, dat kon hij niet maken tegenover zijn achterban.' Niemand anders riep in het openbaar de R&M-baas ter verantwoording. Haar eigen fractie zei 'wat erg voor je', maar deed verder niets. 'Ik voelde me zo alleen gelaten, zo verdrietig.'

Sinds dat incident is Engbers allergisch voor 'Marokkaans slachtofferschap'. 'Tighadouini kan daar heel goed op inspelen. Zelf streek ik ook steeds weer mijn hand over mijn hart.'

Die houding is funest, meent ook penningmeester Khouakhi van de moskee. Hij zegt dat jongeren de slachtofferrol krijgen aangeleerd door welzijnsinstanties. 'Hulpverleners hebben er niets aan als je zegt: 'Ik kan het zelf wel.' Jongens worden te veel bij het handje genomen. Ze moeten het zelf doen, vind ik. Eigen verantwoordelijkheid nemen. Ik heb ook niets cadeau gekregen. Mijn bedrijf helemaal zelf opgebouwd. Veel van die jongens vinden 1.200 euro per maand te weinig om voor te werken.'

Engbers wijst op 'barmhartige samaritanen' in de ambtenarij, de politiek en het welzijnsveld die volgens haar overdreven veel aandacht besteden aan Marokkaanse probleemjongeren. Dat gaat ten koste van andere jongeren met achterstand. Daarom kan ze goed begrijpen dat Marokkanen in hun slachtofferrol blijven investeren. Ze profiteren daar immers van. 'Tighadouini voelde dat haarfijn aan. Hij maakte daar misbruik van.'

'Rachid Tighadouini kwam uit een familie van niet onbesproken gedrag. Hij mocht nooit deugen', zegt Edward Hulsbergen (tot 2009 hoofddocent stedebouwkunde, TU Delft). Samen met zijn buurman, hoogleraar Rinus Penninx (Ethnic Studies, Universiteit van Amsterdam), heeft hij jarenlang met Tighadouini samengewerkt. Het duo was zijn buffer in het toenmalige moeizame overleg met de gemeente. Hulsbergen nam de rol van Melchior (de M uit R&M) in 1997 over. Hij komt uit de hoek van de ruimtelijke ordening en is er uit academische nieuwsgierigheid ingestapt. 'Ik wilde zien en onderzoeken wat werkt en wat niet.'

Ze schetsen Tighadouini als een keiharde werker, een 'voltijd-vrijwilliger' met een groot gevoel voor rechtvaardigheid en weinig geduld voor complexe regelgeving en stroperige overlegcircuits. Hulsbergen: 'Als R&M computers nodig had, wachtte hij niet op de gemeente. Hij kon wel iets ritselen, maar verdiende er zelf niets aan.' Penninx: 'Rachid scharrelde van alles bij elkaar: fitnesstoestellen, een drumstel voor het jongerencafé. Hij hield de jongens van de straat.'

Tighadouini's grootste probleem was handhaving, zeggen ze. Hulsbergen: 'Hij stond er vaak alleen voor, kreeg weinig hulp. Het stomste wat de politie heeft gedaan is de politiepost weghalen uit Oosterwei.'

Dat Tighadouini doelbewust de renovatie van de wijk zou ondermijnen, vinden ze ongeloofwaardig. Hulsbergen: 'Zo zit hij niet in elkaar. Hij weet gewoon niet waar hij aan toe is. Want dan doet hij dit niet goed en dan deugt dat weer niet. De gemeente zwabbert, dat is het grootste probleem.'

Armoedige architectuur
Dan wil ze bij de aankoop van panden ook nog voor een dubbeltje op de eerste rang zitten, schampert Hulsbergen. 'Ik word treurig van de stedebouwkundige opzet en de modieuze, op termijn armoedige architectuur van de huidige nieuwbouw. Dat biedt weinig hoop voor de toekomst. Voor achterstandswijken ontbreekt een langetermijnvisie.'

Wethouder Rogier Tetteroo (PvdA) wijst fietsend door de buurt het nieuwe winkelhart aan met supermarkten die de oude vervallen Lidl hebben vervangen. 'Bewoners zijn blij met de vernieuwing en het opknappen van de wijk', zegt hij trots. 'Een aantal flats uit de jaren zestig en eengezinswoningen waren in zo'n slechte staat dat we wel moesten ingrijpen.'

De kritiek van Hulsbergen wijst hij resoluut van de hand. 'Miljoenen euro's zijn geïnvesteerd om Oosterwei leefbaarder te maken. De gemeente werkt met woningcorporaties en bewoners sinds 2008 keihard aan verbetering van de wijk.' En dat lukt volgens hem. 'De woningverkoop gaat voorspoedig. Ook wijkbewoners die meer kunnen betalen, hebben de stap gewaagd.'

Al sinds 1981 hoort hij er klachten over Marokkanenoverlast. 'Vaak door betrokken autochtone buurtbewoners van het eerste uur. Zij ervaren overlast en maken van hun hart geen moordkuil.'

Hij kent ook de andere kant, boosheid over de sluiting van jeugdhonk R&M bijvoorbeeld. 'Er waren verhalen dat jongeren van de top-60 naar dat buurthuis kwamen. Wij hoeven niet te faciliteren dat zij daar gaan hangen. We steken liever onze energie in concrete begeleiding van jongeren die wel iets willen, een baan, opleiding of stage bijvoorbeeld.'

Die jongeren kunnen nu terecht in het gloednieuwe buurtcentrum Nelson Mandela, zegt Tetteroo. 'Daar worden ook cursussen gegeven, voor computers, muziek en taal.'

De wethouder beklemtoont dat de gemeente echt niet alleen aan het slopen is om de problemen op te lossen. 'We proberen met een sociaal wijkteam de mensen uit de wijk te ondersteunen, het liefst in een zo vroeg mogelijk stadium. Ook letten we extra op de gezinnen met de zwaarste problemen. Als één gezinslid ontspoort, willen we voorkomen dat de anderen daarin meegezogen worden.'

Hij begrijpt dat sommige bewoners de verandering moeilijk vinden. 'Onteigening van panden is niet leuk, ook voor mij niet. Gelukkig is 95 procent verworven in goed overleg. Maar bij wijkontwikkeling moet je een gebied echt op de schop nemen, anders blijft het aanmodderen.'

Over de specifieke tegenwerking die Tighadouini meent te ervaren, zegt hij: 'Het openingsbod van de gemeente op zijn panden was redelijk. We zijn nog bezig en de deur staat open. Een minnelijke oplossing is het doel, maar als het niet gaat, komt onteigening in zicht.'

Buikdanseressen

Drie maanden na de heropening is het weer 'propdruk' in zijn theehuis, stelt Tighadouini met zichtbaar genoegen vast. 'Het is hier niet luxueus, maar het voldoet aan een behoefte. Het is de enige plek in Gouda waar vaders en zonen samen zitten in een café. Dat doen Nederlanders niet.'

Op een maandagmiddag eind januari zijn alle tafeltjes bezet. De tv naast de bar is afgestemd op Brarab plus: een traditionele Marokkaanse band speelt Arabische muziek. Wulpse buikdanseressen vullen het beeld.

Tighadouini zegt in gesprek te zijn met de gemeente en wijkagenten over zijn toekomst. De gemeente heeft 5 ton geboden voor zijn vijf panden, terwijl de goedkoopste woning in Oosterwei 198 duizend euro kost. 'Ik blijf dan zitten met een restschuld. Willen ze soms dat ik een uitkering aanvraag?'

Het steekt hem dat al wel twee nieuwe supermarkten zijn herrezen in de wijk, maar dat de kleine zelfstandigen niet weten of ze kunnen heropenen. Buiten zijn theehuis staat een oudere bewoner hoofdschuddend te kijken naar een berg vuilnis aan de overkant van de straat. De man van Nederlandse afkomst is eveneens met de gemeente in onderhandeling over de verkoop van zijn pand, vertelt hij. De gemeente heeft hem 141 duizend geboden, maar hij vindt dat niet genoeg. Hij weet dat zijn buurman Tighadouini een nog lager bod heeft gekregen. 'De gemeente probeert hem te pakken', zegt hij. 'Ze mogen hem niet.'

Eind november ontstond voor Tighadouini's theehuis een conflict tussen twee wijkagenten en een groepje opgeschoten jongens. De jongens kwamen het theehuis binnenrennen.

Tighadouini: 'Ik wilde geen gezeik, heb die gasten zonder pardon aan de politie overdragen.' Twee dagen later gingen er stenen door zijn ruit. 'Dat is om 3 uur 's nachts gebeurd, zeggen de buren. Weet je, ik heb dat soort jongens altijd aan de politie overgeleverd. Alleen deed ik dat voorheen veel subtieler.'

[sjun]

Het lijkt me voor de hand liggend dat men daar graag wat minder probleemgevallen heeft. Maar om een of andere reden wordt een politicus die dat uitspreekt juridisch vervolgd en is er ook nog eens op kosten van de belastingbetaler een compleet voorbedrukt formulierencircus gestart ter stimulering van het aantal aangiften. DAAROM is het noodzakelijk dat mensen zich via de stembus voor veranderend beleid uitspreken.