De vergeten slachtoffers
Geplaatst op 25 maart 2018
“Neonazi´s verdronken kind. Op klaarlichte dag in het zwembad. En een hele stad heeft het doodgezwegen”. Zo kopte “BILD” op 23 november 2000. Sindsdien staat de plaats Sebnitz, die destijds werd belasterd, voor een van de grootste persschandalen. Want de racistische moord, die vele media vermoedden, was er geen; de 6-jarige zoon van de familie Kantelberg-Abdullah was gewoon verdronken.
Nauwelijks een van de media sloeg destijds een goed figuur. “Verzopen als een kat”, schreef de “Süddeutsche Zeitung” boos, ook de “Frankfurter Allgemeine Zeitung” wist macabere details te brengen: “´Doe het eindelijk en gooi hem erin´. De hele groep lachte en stond er naar te kijken.”
De vooroordelen van de journalisten bepaalden de berichtgeving
Het gebeuren, gehallucineerd door de moeder, die de dood van haar kind niet kon verwerken, paste perfect bij de vooroordelen van veel journalisten: het Oosten is “bruin”, op iedere straathoek drie nazi´s, en buitenlanders zijn zonder uitzondering slachtoffer.
Later, na de blamage, stelde men elkaar wederzijds gerust. Dat een hele stad een zware misdaad zou verzwijgen, zou in het geciviliseerde Europa ondenkbaar zijn. In werkelijkheid mislukte iedere verdoezeling al aan de concurrentie van de media onderling.
Dat zou mooi zijn. In werkelijkheid stapelen zich in het “geciviliseerde Europa” de gevallen van opzettelijk wegkijken op, alleen met andere voortekens. Engeland geeft enkele voorbeelden: in Rotherham misbruikten Pakistaanse bendes meer dan 16 jaar lang ongeveer 1400 kinderen, die zij met drugs en alcohol, met slaag en dreigingen gewillig maakten.
De daders van Rotherham, Rochdale, Keighley en Telford waren geen item
Gelijksoortige gevallen, in geringere omvang, vonden in Rochdale, Keighley en onlangs in Telford plaats. En ze hadden allemaal één ding gemeen: de daders waren, hoewel ze in Britse en Duitse media meestal “Aziaten” worden genoemd, bijna zonder uitzondering moslims, en wel Pakistani, Bengalen of Afghanen.
In ieder geval de sociale instanties, vaak ook de politie en de media, hadden weet van de criminele praktijken, deden echter niets, omdat ze de bang waren van racisme beschuldigd te worden. En altijd waren de slachtoffers blanke meisjes. Racisme heeft vermoedelijk dus wel degelijk een rol gespeeld, nu echter alleen tegen autochtonen.
Ook in Zweden en andere landen met een grote islamitische immigratie is het aantal vrouwen-vijandige misdaden drastisch toegenomen. Ook in Duitsland. Maar voor de Duitse media, afgezien van het tijdschrift “Emma”, lijkt dit geen item te zijn.
Een onhandig compliment provoceert de links-groene #Metoo-verontwaardiging
Terwijl een onhandig compliment de schreeuw van verontwaardiging van de links-groene #Metoo-society te voorschijn roept, worden de meest brute misdaden als regionale gebeurtenis of folkloristische, ook in Duitsland alledaagse lompheid afgedaan – net alsof het Oktoberfest in München of Canstatter Wasen (groot volksfeest in Stuttgart) plaatsen van seksuele massadelicten zijn.
Ook wordt de “psychische labiliteit” van de daders graag als verklaring gebruikt, die echter nooit tot onmiddellijke uitzetting mag leiden. De afgelopen tijd zijn seksuele of gewelddadige aanvallen van migranten meestal “relatiedaden” – vermoedelijk ook, omdat zoveel psychisch labielen de vraag zouden kunnen opwerpen waarom zulke extreem gevaarlijke psychopaten überhaupt het land werden binnengelaten.
Met het etiket “relatiedaad” wordt de misdaad naar het privédomein verschoven, naar het intermenselijke gebied ver weg van alle falen van de staat bij de ongecontroleerde grensoverschrijding. “Relatiedaad” suggereert: gebeurt overal, ook onder Duitsers.
De daders zijn bijna zonder uitzondering moslims
Dus niet. Enkele jaren geleden nog waren ongeremde mes-aanvallen op vrouwen, in het openbaar en zelfs in het bijzijn van hun kinderen, in Duitsland nog volledig onbekend. Datzelfde geldt voor de massale seksuele intimidatie op openbare plaatsen zoals Oud & Nieuw 2015/2016, een uit Arabische landen geïmporteerd fenomeen. En ook moord diende, afgezien van de parallelsamenlevingen, in de jaren voor 2015 eerder zelden om relatieproblemen op te lossen.
Nu echter lees je dat iedere dag in de politieberichten. Echter niet in de media. Die blijven de zaken verdoezelen en romantiseren. Want elke realistische berichtgeving komt aan één feit niet voorbij: dat de daders bijna zonder uitzondering moslims zijn. En dat heeft redenen.
De devaluatie van de vrouw is in de koran bepaald
De devaluatie van de vrouw is in de koran bepaald, net zoals haar ondergeschiktheid aan de man en seksuele beschikbaarheid. Ook de zogenaamde minderwaardigheid van de “ongelovigen” is bepaald. Dat maakt van alle niet-islamitische vrouwen doelwitten van religie-racistisch geweld.
En het opent ook de deuren naar de meest weerzinwekkende vorm van gedwongen prostitutie, zoals we nu in Engeland zien: het systematisch bedreven vangen van kinderen voor seksuele slavernij. Maar meestal gaat het, zoals met Oud & nieuw in Keulen, helemaal niet om seks. Het gaat om vernedering, om macht.
De boodschap van zulke aanvallen aan alle niet-islamitische vrouwen luidt: “Jullie zijn religieus minderwaardig, als geslacht tweederangs, als persoon vrij over te beschikken. Wij mannen beslissen over jullie lichamelijke en seksuele ongeschondenheid.” Wat door velen als seksuele daad beoordeeld wordt, is in werkelijkheid een daad van de-humanisering en Apartheid. Hier de heersers, daar de harem.
Vanuit het oogpunt van de linksen is vrouwenvijandigheid alleen maar bij bio-Duitsers een item
Maar geen schreeuw van verontwaardiging. Terwijl in Engeland politici inmiddels duidelijk de culturele achtergrond van de daders als deel van het probleem benoemen, wordt hier de gewelddadige misogynie van de islam niet tot onderwerp gemaakt. Vanuit het oogpunt van de linksen is vrouwenvijandigheid alleen maar bij bio-Duitsers een item.
Toen zich vorige week conservatieve intellectuelen solidair verklaarden met die vrouwen die tegen het geïmporteerde geweld demonstreren, was dat de meeste media niet eens een melding waard. Zo worden vrouwenrechten juist verzopen als een kat. En een complete beroepsgroep zwijgt dit dood.
Bron:
https://jungefreiheit.de
Auteur: Dr. Nicolaus Fest
Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron
https://ejbron.wordpress.com/2018/03/25 ... chtoffers/