Viering 4 en 5 mei. Dodenherdenking.

[Ariel]

Mooi verwoord artikel.

Dodenherdenking voor iedereen?

In 2006 stelde Postbus 51 met een spotje van de overheid dat wij op 4 mei onze oorlogsslachtoffers herdenken. Op 5 mei vieren we onze vrijheid. Twee dagen waarop we samen herdenken en vieren. Dagen waarop we stilstaan dat vrijheid niet van zelfsprekend is. Vrijheid maak je met elkaar. Kloppen deze woorden wel? Toen en nu in 2008?

Bijvoorbeeld voor de oud-dokwerker die nog gestaakt heeft tegen de Jodendeportaties van de Duitse bezetter? Op de Amsterdamse scholen van zijn kleinkinderen in de jaren 90 en in het begin deze eeuw werd de holocaust (de shoah) niet behandeld. Omdat een deel van de leerlingen daarop tegen was. Een keer ging de spiegelnachtherdenking in Amsterdam niet door wegens de gespannen situatie in stad. De Duitse bezetting eindigde toch in 1945? Dus verwacht je toch dat de situatie nu minder gespannen is dan tijdens de Tweede Wereldoorlog.

En voor de vrouw waarvan de moeder uit een gezin komt die Joden heeft laten onderduiken?
Zij beseft dat zij nooit zou zijn geboren, indien de Duitsers dit onderduikadres hadden ontdekt. Haar grootouders en haar moeder (als tienermeisje) waren dan doodgeschoten. Zij merkt dat bij diverse dodenherdenkingen in Nederland het woord Jood of Joden niet meer wordt gebruikt. Want bepaalde mensen zouden aanstoot nemen aan dergelijke woorden. Zo herdenken wij nu mensen die toen met gevaar voor eigen leven Joden hebben laten onderduiken?

En de verzetsman die de mannen en vrouwen wil herdenken die de oorlog niet overleefden? Zij hadden gevochten voor een Nederland waar ieder weer gelijkwaardig was en vrij om te leven volgens zijn eigen levenbeschouwing; dus ook en juist voor Joodse landgenoten.

Hoe komt het op hem over dat in Lelystad al meerdere jaren de liberaaljoodse rabbijn op 4 mei bij de dodenherdenking de kaddisj (het gebed voor de doden) niet meer mag opzeggen? Want volgens het herdenkingscomité nemen bepaalde groepen aanstoot aan de aanwezigheid van die rabbijn. Het comité geeft niet eens duidelijk aan om welke groepen het gaat. Want ja dat zou discriminerend zijn en we weten allemaal waar dat in de Tweede Wereldoorlog toe heeft geleid.

Vrijheid maakt je met elkaar en is niet vanzelfsprekend volgens dat postbus 51 spotje van de overheid. Zou die zelfde overheid aan bovenstaande voorbeelden hebben gedacht? Gaat het establishment – de landelijke politici, de regering, alle media – dit hoog opnemen? Net zolang tot bovenstaande voorbeelden verleden tijd zijn?

Het is veel waarschijnlijker dat Turkse organisaties en moskeeën er voor gaan zorgen dan het politiek correcte Nederlandse establishment. Veel Turkse organisaties en moskeeën in Nederland doen hun uiterste best om te zorgen dat zoveel mogelijke mensen met een Turkse achtergrond stil staan bij de dodenherdenking van 4 mei en beseffen waarom in Nederland dat herdacht wordt.

Mogelijk kunnen zij er in Nederland wel voor zorgen dat bovenstaande voorbeelden verleden tijd worden. Zodat de rabbijn in Lelystad weer de kaddisj mag opzeggen en dat bij alle dodenherdenkingen in Nederland ook de Joden weer openlijk herdacht worden (samen met de vermoordde homo’s en Roma en Shinti).

Aanvulling

Het bovenstaande voorbeeld van het verbod op het opzeggen van de kaddisj door de liberaaljoodse rabbijn in Lelystad bevatte nog iets opmerkelijks:
“Volgens het lokale 4 Mei Comité was het uitspreken van het gebed voor de overledenen niet gepast, omdat de kaddisj zou gaan over ,,joden die zijn overleden dooreen politieke daad''. Het comité dacht dat dit mensen tegen de borst zou kunnen stuiten, nu de relatie tussen joden en Palestijnen in Israël op gespannen voet staat.”

Bovenstaande betekent dat volgens het lokale 4 Mei Comité de kaddisj wel opgezegd had kunnen worden wanneer Hitler de Joden niet om politieke redenen had vermoord.
Bedoelt het lokale 4 Mei Comité daarmee bijvoorbeeld wanneer Hitler de Joden voor de grap had vermoord?

Maar goed dit artikel van mij over dodenherdenking en speciaal wat betreft Lelystad toont volgens de Politiek Correctelingen in Nederland alleen maar aan dat ik niet deug.
Hoe zou het oordeel van hen luiden? Dat ik een nationalist ben of een fascist? Of is het oordeel relatief mild en heb ik alleen last van onderbuikgevoelens?

Dit artikel verscheen (in iets andere vorm) reeds op 4-5-2006 in Trouw

[Ariel]

Opdat wij nimmer zullen vergeten, en blijven vechten voor onze vrijheid.

Nederland staat stil bij oorlogsslachtoffers
zondag 4 mei 2008 11:30

(Novum) - Nederland herdenkt zondag alle Nederlanders die sinds 1940 bij een oorlog of een vredesoperatie zijn omgekomen. Bij het Nationaal Monument op de Dam in Amsterdam leggen koningin Beatrix, kroonprins Willem-Alexander en premier Jan Peter Balkenende kransen. Schrijfster Margo Minco spreekt de 4 mei-lezing uit in de Nieuwe Kerk in Amsterdam. Op de Grebbeberg in Rhenen worden de Nederlandse militairen herdacht die sinds 1940 tijdens hun werk zijn omgekomen.

Het luchtverkeer op Schiphol en zowel treinen als bussen in heel Nederland worden rond 20.00 uur stilgelegd. Automobilisten wordt aangeraden om niet op de vluchtstrook te gaan staan, maar een veilige parkeerplaats op te zoeken.

Op de vliegbasis Soesterberg wordt bij de herdenking onder meer een missing man-formatie gevlogen. Daarbij verlaat een F16 een formatie met drie andere F16's als symbool voor de gevallenen.

Vestigingen van Holland Casino zijn voor het eerst open tijdens de plechtigheid. Eind april won Holland Casino een kort geding van de vakbonden daarover. Overheidsinstellingen zijn normaal gesloten tijdens de dodenherdenking en de vakbonden wilden dat dit zo bleef. De casino's nemen wel twee minuten stilte in acht.

In Brabant wordt de herdenking voor het eerst bijgewoond door een Duitse ambassadeur. Thomas Läufer wil met zijn aanwezigheid benadrukken dat het Duitsland van nu een ander Duitsland is dan het Duitsland van toen.

In streng christelijke dorpen zoals Staphorst en Genemuiden in Genemuiden en het Brabantse Sprang-Capelle is de herdenking zaterdag al gehouden. Het stichtingsbestuur in Staphorst had eerder al aangekondigd een magere opkomst te vrezen als de dodenherdenking op zondag wordt gehouden.

http://www.elsevier.nl/nieuws/laatste_2 ... index.html

[Ariel]

In de Tweede Wereldoorlog vochten tienduizenden Marokkaanse soldaten voor de bevrijding van Europa. Duizenden kwamen om bij gevechten in onder meer België, Italië, Frankrijk, Duitsland en Nederland.
De Marokkaanse soldaten dienden in het leger van Frankrijk en werden door veel historici beschouwd als Franse soldaten.

De Marokkanen in het Franse leger maakten ongeveer 33% uit van de geallieerde troepenmacht die Zuid Europa bevrijdde. Het totaal aantal soldaten was 235.000. Het totaal aantal gesneuvelden bij Monte Casino was 20.000, waarvan 1120 Marokkanen. Dat is in verhouding niet veel, ongeveer 5%. De Marokkanen hebben niet aan alle slagen deelgenomen. Het eerste offensief begon op 4-5 januari 1944 toen Franse (inclusief Marokkaanse) troepen door de heuvels ten noord-westen van Filignano oprukten.
In Kapelle (Zeeland) verwijzen 19 begraafplaatsen van Marokkaanse soldaten naar hun deelname aan de strijd voor een vrij Europa.

'Meer aandacht voor rol allochtonen bij bevrijding'
Gepubliceerd: 4 mei 2008

Hilversum, 4 mei. Staatssecretaris Jet Bussemaker (VWS) wil dat er meer aandacht komt voor de rol die allochtonen hebben gespeeld bij de bevrijding van Nederland en Europa in de Tweede Wereldoorlog.

Ze zei dat zondag in een interview met de Nederlandse Moslim Omroep.

In de strijd tegen de Nazi-Duitsland waren niet alleen de geallieerden actief, maar ook mensen uit bijvoorbeeld Marokko en de Antillen. Volgens Bussemaker is dat veel te weinig bekend.

Ze wil dat Pabo-studenten les krijgen over de betekenis die deze allochtonen hebben gehad in de oorlog, zodat ze hun kennis later aan hun leerlingen kunnen doorgeven.

BRON!!!!!!!!

[Ariel]

Mythes rond Marokkaanse soldaten
Gepubliceerd op: 27 oktober 2004

Door Harmen van der Werf

KAPELLE - Dat hij zich eraan ergert, is te zwaar uitgedrukt. Archivaris Frank de Klerk vindt wel dat er zo langzamerhand te veel indianenverhalen rondzingen over de rol van Marokkaanse soldaten tijdens de oorlog in Zeeland. En dat terwijl een onderzoeker, J. Hey uit Hengelo, de geschiedenis van bijna al die in Nederland gedode soldaten in kaart heeft gebracht.

In deze dagen dat de bevrijding van het overgrote deel van Zeeland wordt herdacht, komt het van pas die historische bladzijde eens op te slaan. Zeker sinds in Nederland, met name in de Marokkaanse gemeenschap, de belangstelling voor Marokkaanse militairen in de Tweede Wereldoorlog is toegenomen. De Klerk juicht dit toe. Enig historisch bewustzijn is nooit weg, maar, luidt zijn oproep, hou het alstublieft bij de feiten.

In de mooie leeszaal van het archief van de gemeente Kapelle haalt De Klerk een tekst van het internet tevoorschijn, van Mohamed Achahboun. Het is de weergave van een lezing die hij mei vorig jaar in de Laurenskerk in Rotterdam heeft gehouden. Achahboun is in Nederland de drijvende kracht achter de herdenking van Marokkaanse soldaten die tegen de Duitsers hebben gevochten én van wie er negentien - plus een Algerijn - begraven liggen op het Franse militaire kerkhof in Kapelle. Volgens Achahboun hebben die Marokkanen ook zeker bij Kapelle tegen de Duitsers gestreden, in de meidagen van 1940. Hij verhaalt zelfs dat er na de Tweede Wereldoorlog massagraven zijn afgegraven 'waarin drieënzestig soldaten lagen, allemaal van Marokkaanse afkomst'.
Dat er in Kapelle 'slechts' negentien Marokkanen op de begraafplaats te vinden zijn, wordt door Achahboun verklaard: alleen zij konden geïdentificeerd worden.

Het woord 'onzin' neemt De Klerk niet in de mond, dat zou te ver voeren. Zeker omdat de eerste geschiedschrijver van Zeeland 1940-1945, W. L. de Bree, ook iets over 'koloniale soldaten' schrijft in de meidagen van 1940. Zij waren meegekomen met het Franse leger en zouden aan het Kanaal door Zuid-Beveland 'hardnekkig' weerstand hebben geboden tegen de oprukkende Duitse troepen. 'Twaalf Afrikaanse Fransen verloren daarbij het leven', aldus De Bree.

"Maar waar hij dat op baseert, is onduidelijk", stelt De Klerk. "Een voetnoot waarin staat op welke historische bron dit is gegrond, ontbreekt." Bij het Zeeuws Archief in Middelburg, waar het originele werkmateriaal van De Bree ligt, wordt het momenteel uitgezocht.
De kans dat dit iets oplevert, is klein, denkt De Klerk. Van praktisch alle Marokkaanse en Franse militairen die in Kapelle begraven liggen, is bekend waar en wanneer zij zijn omgekomen óf aangespoeld. Dé deskundige op dit terrein in Nederland, J. Hey uit Hengelo, heeft dat uitgeplozen. "Omdat een oorlog uit meer dan veldslagen bestaat", verklaart hij zijn drijfveer voor dit monnikenwerk. Uit Heys navorsingen blijkt dat niet één Marokkaan bij oorlogshandelingen in Zeeland is omgekomen.

De meeste Marokkanen die in Kapelle zijn begraven - vijftien van de negentien - zijn in de zomermaanden van 1940 op Nederlandse stranden aangespoeld. Zij zaten waarschijnlijk op schepen die onderweg van Frankrijk naar Engeland door de Duitsers zijn getorpedeerd. Met de stroming dreven zij mee, richting het noorden. Op de Waddeneilanden zijn er veel aangespoeld en ook twee op de Zeeuwse kust, bij Vlissingen en Scharendijke. Pas na 1945 zijn ze met praktisch alle in Nederland gesneuvelde Franse militairen naar Kapelle gekomen. Kapelle kreeg dé Franse militaire begraafplaats voor Nederland toegewezen, omdat de gemeente zo goed had gezorgd voor ruim tachtig Fransen die in mei 1940 bij Kapelle werden gedood. Dat verhaal is genoegzaam bekend. Toch duikt steeds weer een ander beeld van de geschiedenis op.

Op zoek naar een verklaring, denkt archivaris De Klerk dat er feiten door elkaar worden gehaald. Marokkanen hebben in Zeeland niet meegevochten, ze hebben wél in de oorlog op diverse plaatsen in krijgsgevangenkampjes gezeten.

Bron: Provinciale Zeeuwse Courant

[Ariel]

Triest... :? Bekijk het filmpje op Geenstijl.
Een man zegt. Helaas heb ik een Nederlands paspoort. En kinderen voelen zich geen Nederlander maar Marokkaan.

Rutger peilt 5 mei gevoel in SlotervaartDe doden zijn herdacht, de bevrijding is gevierd. Heel Vinex Nederland kan de vlag voorlopig weer opbergen. Nu nog even dat spoeddebatje met staatssecretaris Jet Bussemaker over dat zinloze proefbalonnetje. Zo wil de PvdA-bewindsvrouw meer aandacht voor de rol van allochtonen bij de bevrijding van Nederland in WOII. Ofwel: laten wij blij zijn met elkaar in plaats van handtasjes in elkaar te slaan en met kransen te voetballen. Want 4 en 5 mei, dan herdenken wij ALLEMAAL. Was de herdenking op de Dam dit jaar nog een roomblanke aangelegenheid, wanneer het aan Bussemaker ligt, ziet het er met ingang van volgend jaar zwart van de mensen. Hetzelfde geldt voor 5 mei, dat ook voor onze multiculturele medemens een zeer belangrijke datum is. Vraag maar aan Rutger en Dennis die gisteren het bevrijdingsfeest vierden in Slotervaart.

http://www.geenstijl.tv/2008/05/rutger_ ... _in_s.html

[BFA]

Helaas heb ik een Nederlands paspoort.

En toch is het dank zij het verslaan van de Duitsers dat hij hier kan zijn. Moest de Nazi-ideologie zijn blijven heersen, had hij als 'untermensch' nooit dat recht gehad.

En kinderen voelen zich geen Nederlander maar Marokkaan.

Zij wonen ook in de 17de provincie van Marokko. Het Europees deel Islamterritoria. Mag je geen Nederland noemen, dat is een belediging. Misschien zelfs op imperialistische leest gestoeld rascisme.

[Ariel]

Het was te verwachten. Nederlanders pikken het niet langer en komen in opstand.

Expositie over oorlog veroorzaakt commotie

AMSTERDAM - Onbekenden hebben zaterdag in Amsterdam-Zuidoost affiches opgehangen met de tekst 'assimileer of verdwijn, bij voorkeur goedschiks'.

De posters zijn waarschijnlijk een reactie op een tentoonstelling over de rol van Suriname en de Antillen tijdens de Tweede Wereldoorlog, zei een woordvoerder van de organisatie daarvan dinsdag. De politie ziet dat verband niet direct, maar sluit het ook niet helemaal uit.

De tentoonstelling Wereldoorlog in de West zou vanaf vorige week donderdag in het kader van Bevrijdingsdag enkele dagen plaatsvinden in zorgcentrum De Drecht. Hij moest echter worden verplaatst nadat enkele blanke bewoners hadden gedreigd de viering op 5 mei op een nabijgelegen plein te verstoren. Ze vonden het ongepast dat de expositie over Suriname en de Antillen gaat, terwijl de bevrijding van Nederland wordt gevierd.

Wereldoorlog in de West reist al enkele jaren door het land en is een initiatief van het Surinaams Inspraak Orgaan en het Verzetsmuseum in Amsterdam. Die laatste instelling liet dinsdag weten ''geschokt'' te zijn over de ontstane commotie. ''Het museum betreurt het zeer dat de tentoonstelling tot deze ophef heeft geleid.''

Het comité dat de expositie naar Amsterdam-Zuidoost haalde, wilde juist de gemeenschappelijke geschiedenis van Surinamers, Antillianen en Nederlanders onder de aandacht brengen, aldus de zegsman. Suriname en de Antillen hadden tijdens de oorlog nauwe contacten met de Nederlandse regering in ballingschap in Londen en droegen op verscheidene manieren bij aan de overwinning van de geallieerden. (ANP)



.

BRON!!!!!!!!

[Mahalingam]

Of de bevrijding leeft in Slotervaart kan men zien in een filmpje:
http://www.geenstijl.tv/2008/05/rutger_ ... _in_s.html
Nee dus, totaal niet. Ik vond een shot van een flat vol schotels met 1 Ned. vlag wapperend op een balkon zonder schotel zeer illustratief.
In Suriname hebben ze hun eigen bevrijdingsdag. Die heet daar onafhankelijkheidsdag. Bevrijding van het koloniale juk.
De inboorlingen die in onze prachtwijken nog wonen zijn wat ouder , hebben de oorlog mee gemaakt en zien hoe de Bevrijding gekidnapped wordt door buitenstaanders. Dat vinden ze weinig respectvol.

Suriname en de Antillen hadden tijdens de oorlog nauwe contacten met de Nederlandse regering in ballingschap in Londen en droegen op verscheidene manieren bij aan de overwinning van de geallieerden.

In die tijd is tegen de Hoge Hotemetoten ter plekke gewoon gezegd door de Amerikanen namens de Engelsen en de Ned. Ballingsschapregering: jullie zijn voor ons of tegen ons. In het laatste geval: bezetting en voor jullie de gevangenis of het vuurpeleton wegens verraad.

Roosevelt bood daarom op 1 september 1941, nog voordat de Japanse aanval op Pearl Harbor de Amerikaanse oorlogsverklaring uitlokte, koningin Wilhelmina aan om 3.000 US-infanteristen met luchtafweergeschut in Suriname te stationeren. De Nederlandse oorlogsregering en gouverneur Kielstra werden verrast maar moesten de ‘hulp’ accepteren. [...]
De Amerikaanse aanwezigheid had een bevrijdende werking, economisch en cultureel. De zwarte bevolking werd over het algemeen ouderwets koloniaal behandeld. Nederland moest nog erg wennen aan het Atlantic Charter (9 augustus 1941), dat onder meer de afschaffing van het kolonialisme na de oorlog inhield.

http://www.bevrijdingintercultureel.nl/suriname.html
In Suriname zat Alcoa uit de USA bauxiet te delven waar ze aluminium van maken (vliegtuigen!) In 1943 leverden ze iets meer dan de helft van de totale USA consumptie. Zeer zeker een bijdrage.

[Ariel]

Utrecht, kwetsende en beledigende teksten over Joden en de oorlog. We hoeven niet lang na te denken welk mensensoort het belangrijk vindt om de dodenherdenking te verstoren.

Schreeuwende jongeren verstoren dodenherdenking


De politie in Utrecht heeft drie mannen aangehouden wegens verstoring van de dodenherdenking op het Anne Frankplein in de wijk Kanaleneiland. Ook in het Overijsselse Borne werd de herdenking verstoord door jongeren.
Volgens een woordvoerder van de politie kwamen de drie mannen in een auto langsrijden en schreeuwden ze tijdens de twee minuten stilte zeer kwetsende en beledigende teksten over Joden en de oorlog.

De politie ging er achteraan en hield drie mannen aan. Tijdens hun aanhouding waren ze volgens de woordvoerder zeer beledigend tegen de agenten. Een verdachte zit nog vast.

Borne
Een groep jongeren heeft gisteravond de dodenherdenking bij het Dorset Mansion House in de Overijsselse plaats Borne verstoord. De tieners begonnen tijdens de 2 minuten stilte te schreeuwen vanuit een naast het restaurant gelegen tuin, meldt de politie.

Agenten die bij de herdenking aanwezig waren, spraken de jongeren direct aan en noteerden hun identiteitsgegevens. 'Het verstoren had niet de proporties van het incident op de Dam vorig jaar', aldus een zegsvrouw. 'Maar het was gewoon zeer ongepast. Dat hebben we ze zeer nadrukkelijk laten weten.'

http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Binnenland/ ... king.dhtml" onclick="window.open(this.href);return false;

[Manon]

Samen met de zwarte weduwe Gretta een paar daagjes in een gezamenlijk cel zetten? Misschien komt ze dan ineens nog eens aan haar trekken met zo'n testosteronboykes.

[Dhana]

Een paar jaar geleden heeft in Gouda een stel medelanders het eerstekerstdagdiner volkomen verstoord door uren lang luid toeterend in auto's en op scooters door de straten te razen. Dat heeft het nieuws nooit mogen halen. Waarom dit dan wel?

[Ariel]

Jochies keilen ruit in tijdens Dodenherdenking

GOES - Jongeren hebben de dodenherdenking in Goes woensdagavond bruut verstoord. Om klokslag 20.00 uur gooiden vier jochies van amper twaalf jaar oud bij een woning aan de Groen van Prinstererstraat een steen door de ruit.

De bewoner van het huis zat tijdens de stilte naar de televisie te kijken en schrok zich rot. De politie zoekt getuigen van het incident, meldt Omroep Zeeland.

http://www.telegraaf.nl/binnenland/9702 ... binnenland" onclick="window.open(this.href);return false;

[Ariel]

Zo kom je nog eens wat te weten. Een paar maanden geleden waren het nog schreeuwende jongeren ( hadden net zo goed Hollandse boys kunnen zijn) die de dodenherdenking verstoorde. Nu mogen we weten wie die schreeuwende jongeren werkelijk zijn.

Werkstraf van 50 uur voor 'Alle Joden aan het gas'

dinsdag 2 augustus 2011

De achttienjarige Ayoub A. uit Zeist is veroordeeld tot een werkstraf van 50 uur vanwege het beledigen van Joden en agenten tijdens de dodenherdenking van 4 mei in Utrecht.

Dat heeft de politierechter bepaald, meldt de Volkskrant dinsdag.

Vlak na de twee minuten stilte aan de Lomanlaan passeerde een Renault met drie mannen erin. Eén van hen riep: 'Alle Joden aan het gas!' en maakte een armgebaar dat sommige getuigen deed denken aan de Hitlergroet.

Verzet
De politie hield de auto niet veel later aan. Bij zijn aanhouding bood A. heftig verzet. Hij zei: 'Fuck the police', schold de agenten uit voor racisten en wenste ze dodelijke ziekten toe. De agenten werkten hem tegen de grond.

'Ik werd boos omdat ik valselijk werd beschuldigd,' verklaarde A. maandag in de rechtbank. 'De agenten hebben mijn arm gekneusd bij een wurggreep.' Volgens hem waren hij en zijn vrienden 'gewoon aan het chillen'.

Hij heeft een klacht ingediend over het politieoptreden.

Grove belediging
De rechter noemde het optreden van de man 'een grove belediging en een graadje erger als je het flikt op 4 mei'.

De straf is lager dan de 80 uur werkstraf en twee weken voorwaardelijke celstraf die het Openbaar Ministerie had geëist.

Door Jeroen Langelaar

http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Laats ... et-gas.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

[Manon]

De straf is lager dan de 80 uur werkstraf en twee weken voorwaardelijke celstraf die het Openbaar Ministerie had geëist.

Waarom? wordt het geen HOOG TIJD dat de rechtbank eens een duidelijk signaal afgeeft dat zulke toestanden niet getoleerd worden? Waarom bied je ze geen kopje thee aan met een koekje derbij?

[mercator]

Jongeren hebben toch "het recht op schreeuwen" ? Daar is gisteren nog een betoging voor geweest in België.

[Ariel]

Grappig.....Tijdens de dodenherdenking waren de heren Marokkanen aan het chillen, en ze hebben echt niks geroepen, want ze weten heus wel dat er ook een paar Marokkanen in de tweede wereld oorlog gesneuveld zijn. Conclusie...Als er geen marokkanen gesneuveld waren, dan hoef je dus geen respect te tonen.

De 18-jarige Ayoub A. uit Zeist zou tijdens de twee minuten stilte van de herdenking op het Anne Frankplein in Kanaleneiland leuzen als 'joden aan het gas' hebben geroepen. Volgens enkele getuigen en politieagenten hing hij uit het achterraam van de auto van een vriend en bracht hij ook nog de Hitlergroet.

We waren een beetje aan het chillen met harde muziek in de auto en wilden net wat gaan eten. Waarom zouden we wat tegen die mensen roepen? Dat kon ook helemaal niet door de herrie. Ik weet dat er ook Marokkaanse soldaten in de Tweede Wereldoorlog gesneuveld zijn, dus dat zou ik nooit doen,' zei hij gisteren tegen de politierechter.

http://www.ad.nl/ad/nl/1039/Utrecht/art ... -mei.dhtml" onclick="window.open(this.href);return false;

[mercator]

Ik weet dat er ook Marokkaanse soldaten in de Tweede Wereldoorlog gesneuveld zijn, dus dat zou ik nooit doen,' zei hij gisteren tegen de politierechter.

Zelfs dat is niet helemaal correct, want de paar honderd Marokkanen die dood gingen tijdens WO II hebben nooit actie gezien. Ze verdronken tijdens de vlucht uit Duinkerken of werden verrrast door een Duitse tankkolonne bij Waver in België toen ze aan het eten waren.

[Manon]

Het gaat over een tiental verdonken Marokkanen die aangespoeld waren Mercator. Misschien weet Monique nog heel die heisa die toen door de vader van Farid Achahboun van Maghreb.nl (*) werd georganizeerd. Die verdronken mensen kwamen inderdaad van een boot die vergaan was op weg naar Engeland of iets dergelijks.
Mijnheer Achaboun heeft er (na de eerste rellen op 4 mei door marok ettertjes) een heel verhaal van gemaakt dat we in feite niet door de Engelsen, Australiers, of laat staan Amerikanen werden bevrijd, maar in feite door MAROKKANEN die zich te pletter hebben gevochten voor Nederland.

(*) in feite lopen wij wel al een paar jaartjes met elkaar mee hé?

En sindsdien is het wat kalmer geworden. Dit vond ik er nog van op ontdekislam:

Dames en heren, goedemiddag.


Ook dit jaar herdenken wij, Nederlanders de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.

Dat doen wij in Nederland ieder jaar op 4 mei. Dan herdenken wij de Tweede Wereldoorlog die 58 jaar geleden is afgelopen en die aan meer dan 57 miljoen mensen het leven heeft gekost. In bijna alle landen van de wereld was het conflict voelbaar.

Overmorgen, 5 mei is de dag van de bevrijding. Deze dag wordt uitbundig gevierd.

Maar nu is het tijd bij het verleden stil te staan. Bij een minder bekend onderdeel; de rol van de Marokkanen in de Tweede Wereldoorlog, want ook Marokkanen hebben gevochten voor de bevrijding van Europa.

Weinig mensen weten dat op verschillende plaatsen in Nederland, met name op de Franse militaire begraafplaats in Kapelle Biezelinge te Zeeland een aantal in de tweede wereldoorlog gesneuvelde Marokkaanse militairen liggen begraven. Bij het herdenken van de slachtoffers en bij het vieren van de bevrijding is het goed aandacht aan de rol van de Marokkaanse soldaten te besteden.

Marokko heeft op twee manieren bijgedragen aan de strijd tegen het Nazi-regime.

Marokkaanse soldaten hebben meegevochten in het Franse leger.
Churchil en Eisenhower hebben op de Anfa-conferentie in Casablanca in 1943 Sultan Mohamed V gevraagd om zijn speciale eenheid van soldaten ter beschikking te stellen aan de geallieerde strijdkrachten. Deze speciaal getrainde troepen konden ongezien en ongehoord in een vijandelijk gebied binnendringen. Zij waren ook gespecialiseerd in gevechten in de bergen. Deze speciale eenheid bleek later nodig te zijn bij de gevechten rondom het Monte Cassino-gebergte.
Ik zal beginnen met de rol van de Marokkaanse soldaten in het Franse leger.

Het is een historisch feit dat Marokkanen hebben meegevochten voor de bevrijding van Europa en dus ook voor de bevrijding van Nederland in 1945. In de Nederlandse, Europese en Marokkaanse geschiedschrijving staat weinig vermeld over het aandeel van de Marokkanen in de Tweede Wereldoorlog. Een mogelijke verklaring geeft Wim Klinkert. Hij schrijft "Lange tijd is de geschiedschrijving van enerzijds de oorlog in Europa nadrukkelijk bepaald door Europeanen en Amerikanen terwijl anderzijds de geschiedschrijving van Marokko in het teken stond van de onafhankelijkheidsstrijd. De inzet van de Marokkanen in Europa viel zodoende tussen wal en schip."

Marokko had in de periode van de Tweede Wereldoorlog een protectoraatsverdrag met Frankrijk. Door dit verdrag bleven de reguliere Marokkaanse strijdkrachten onder het formeel bevel van Sultan Mohammed V. De generaalsrangen werden echter bekleed door officieren met de Franse nationaliteit. De Marokkaanse eenheden vielen onder Franse gezagsvoering en werden daardoor gezien als onderdeel van het Franse leger.

Een goed voorbeeld is het bijzondere verhaal van Moughit Ben Daoud. Moughit Ben Daoud is een Marokkaanse oorlogsveteraan die ook in Nederland heeft gevochten. Hij is in 1921 in de provincie Taza in het Noorden van Marokko geboren. Hij is nu 82 jaar oud.

Op 19-jarige leeftijd werd hij beroepsmilitair in het Franse leger. Hij heeft twee keer aan de oorlog deelgenomen. Eerst in het begin van de oorlog in 1939 onder andere in Zeeland en daarna van 1943 tot het einde van de oorlog in Tunesië Sicilië, Etna, Elba, Corsica, Normandië, Franse vasteland en in Duitsland. Ben Daoud was sergeant in één van de drie divisies, waarin in totaal 30.000 man zaten die allemaal van Marokkaanse afkomst waren. Deze drie divisies hebben in Zeeland in de vuurlinie tegen de Duitsers hebben gevochten.
Ben Daoud woont in zijn geboortestad Taza in Marokko. In 2002 heeft hij een bezoek gebracht aan Nederland gebracht, toen heeft hij deelgenomen aan de dodenherdenking op 4 mei.

Moughit Ben Daoud groeide op in een gezin dat bestond uit vader, moeder, vier jongens en vier meisjes. Hij was 19 jaar oud toen hij beroepsmilitair werd. In die tijd stond Marokko onder protectoraat van Frankrijk. Sultan Mohammed V kreeg van Frankrijk het verzoek om zoveel mogelijk Marokkanen te laten toetreden tot het Franse leger. Als tegenprestatie beloofde Frankrijk, dat Marokko na de oorlog onafhankelijk zou worden. Dit laatste was voor vele Marokkanen, zo ook voor Ben Daoud, een belangrijke reden om beroepsmilitair te worden. Een andere reden was dat hij op deze wijze een bijdrage kon leveren aan het inkomen van zijn familie. Omdat zijn oudste broer ziek was, nam hij als tweede zoon de rol van de oudste zoon over. Maar wat hem tijdens de oorlog vooral op de been hield was de beloofde onafhankelijkheid van Marokko.

De strijd bij Duinkerken

In 1938 kreeg Ben Daoud en met hem duizenden landgenoten een korte militaire training in Taza, in het noorden van Marokko. Hij werd sergeant en kreeg de leiding over 34 soldaten. Na zes maanden vertrok hij met zijn eenheid naar Frankrijk, waar ze twee maanden in Lyon verbleven. Na de inval in Oostenrijk in 1938 stationeerde Frankrijk een grote troepenmacht bij Duinkerken. Deze troepenmacht bestond uit in 30.000 Marokkanen. Zij werden bij Duinkerken in de vuurlinie gelegerd om de opmars van de Duitsers richting Belgie en Frankrijk tegen te houden. Omdat zij veel te licht bewapend waren werden zij verrast door de sterk bewapende Duitse militairen. Duinkerken werd vanuit de lucht gebombardeerd. De Duitsers richtten vervolgens met tanks een slachting aan. Ook werd in verschillende dorpen van man tot man gevochten, onder andere in Kapelle in Zeeland. De Franse generaals gaven de militairen één opdracht: zorg dat je je leven redt.

12 mensen van de eenheid van Ben Daoud vonden de dood. Zij zijn begraven op de Franse begraafplaats in Kapelle Bieselingen te Zeeland.

In Zeeland zijn nog enkele overlevenden die de oorlog, en de aanwezigheid van Marokkanen hebben meegemaakt. De heer Ganseman, nu 83 is een van hen. Hij heeft als vrijwilliger samen met een aantal anderen na de oorlog verschillende massagraven opgegraven. In één van deze massagraven lagen 63 soldaten, allemaal van Marokkaanse afkomst. De heer Ganseman en zijn vrijwilligers hebben 19 soldaten kunnen identificeren. Zij hebben hen op de oorlogsbegraafplaats in Kapelle Bieselingen op islamitische wijze begraven. De niet-geïdentificeerde soldaten zijn door de Fransen naar een onbekende bestemming gebracht.

Acht soldaten van de eenheid van Ben Daoud werden krijgsgevangen genomen. In de hier aanwezige tentoonstelling kunt u foto’s zien van enkelen van hen. De lokale bevolking bewaart nog goede herinneringen aan hen.

Veertien soldaten hebben de slachting overleefd. Zij zijn op de vlucht geslagen,in ondergoed, want in uniform was het te gevaarlijk, langs de Schelde. Op een gegeven moment hebben zij 25 kilometer door de Schelde gezwommen, tot zij uiteindelijk door een Nederlander uit het water zijn gehaald. Hij bracht hen naar zijn huis en heeft hen droge kleren en onderdak geboden. Ben Daoud weet niet meer op welke plaats dit was. Na drie dagen onvergetelijke gastvrijheid van deze Nederlander keerde Ben Daoud met het restant van zijn eenheid terug naar België. Vanuit België wisten zij Frankrijk te bereiken.

Ben Daoud heeft daar 9 maanden ondergedoken gezeten bij een boer. Wat Ben Daoud vooral is bijgebleven, is de rol van de Franse vrouwen in het verzet. Met gevaar voor eigen leven stelden zij alles in het werk om mensen te helpen onderduiken. Ook de omstandigheden waaronder de mensen tijdens het bewind van Hitler moesten leven hebben veel indruk gemaakt. Mensen waren gedwongen in armoede te leven.

Veel mensen zijn gemarteld, naar concentratiekampen afgevoerd en vermoord. Steden en dorpen werden vernietigd.

De strijd in Tunesië, de woestijnoorlog

Op initiatief van het Franse verzet verzamelden Marokkaanse soldaten zich in 1941 in het geheim om zich voor de volgende strijd voor te bereiden. Na een paar maanden staken zij vanuit Marseille de zee over naar Algerije en vandaaruit gingen zij naar Marokko. Marokko was inmiddels door de Duitsers bezet. Begin ’42 hebben deze Marokkaanse militairen met vele anderen in het diepste geheim een training gevolgd, weer in Taza.

In stampvolle treinen vol soldaten en paarden zijn zij naar Tunesië gegaan om de opmars van de Duitsers tegen te houden. Onderweg werd één van de treinen door de Duitsers ontdekt. Een hele divisie, 10.000 man, is gebombardeerd. Velen van hen zijn omgekomen. De tweede en derde divisie wisten aan de Duitsers te ontsnappen, maar niet lang daarna stonden de Duitsers plotseling voor hen.

Toen volgde een verbeten strijd op Tunesisch grondgebied. De Duitse overmacht was groot en de Duitsers probeerden de soldaten uit te hongeren. De Franse generaals gaven de soldaten het advies om te vluchten of zich over te geven. Maar de Marokkanen, Algerijnen en Tunesiërs groeven zich in, in de Sahara. Via de radio probeerden zij hulp van de geallieerden te krijgen. De Amerikanen zaten al in Casablanca en de Britten in Algerije. Op een nacht wist Ben Daoud als enige contact te leggen met de Britten en Amerikanen via de radio. Hij vernam dat de Amerikanen en Britten onderweg waren. Toen hij dit melde aan zijn Franse bevelhebbers geloofden ze hem niet. Achteraf bleek dat hij gelijk had. Inmiddels was de toestand zo nijpend geworden dat besloten werd, dat ze uiterlijk tot de volgende morgen 8 uur zouden wachten om te zien of er inderdaad hulp kwam. Zo niet, dan zouden zij zich overgeven. Om precies 7 uur kwam hulp van geallieerde vliegtuigen. Een grote strijd ontbrandde, waarbij de geallieerden de Duitse stellingen bombardeerden. Uiteindelijk werden de Duitsers verslagen.

Italië, Normandië en de opmars naar Duitsland

In de periode die daarop volgde ging Ben Daoud naar Italië: Sicilië, Etna, Elba, Corsica. In 1944 vertrok hij – op één van de in totaal 5500 schepen naar Normandië. ‘s Avonds om 8 uur landden ze, om 10 uur kwamen de Duitsers, tot 12 uur ‘s ochtends is er strijd geleverd.[1]

De Marokkaanse soldaten liepen over land naast de geallieerde soldaten naar Avignon en van daar naar Lyon, Dijon, Besancon, Valle d’Agove, Belfort, Elzas-Strassbourg. De bevrijding van deze steden werd groots gevierd. Er was grote broederschap tussen de geallieerde soldaten en de burgers. Ieder individu voelde zich één van het geheel, geen onderscheid tussen ras, kleur, afkomst of religie. Zowel burgers als militairen omhelsden elkaar en niemand wilde de overeind gebleven huizen binnengaan, iedereen wilde de overwinning en bevrijding meevieren. Overal waar de geallieerden kwamen, werden ze als helden ontvangen!

Daarna staken zij de rivier over naar de Duitse stad Baden Baden, Lindau, Constance, om uiteindelijk in Berlijn te eindigen. En het einde van de Tweede Wereld was een feit.

Er zaten zo’n 20.000 Marokkanen in Berlijn. Berlijn werd opgesplitst en Ben Daoud kwam in Baden Baden terecht met een aantal Fransen. Op 20 juni 1945 ging hij voor korte tijd naar Frankrijk om daar deel te nemen aan de Grote Parade, waar hij een onderscheiding van het Franse leger kreeg.

Daarna ging Ben Daoud met zijn divisie weer naar Duitsland terug.

In 1954 keerde hij terug naar Marokko. Daar trof hij zijn familie in trieste omstandigheden aan, want de oorlog in Marokko was nog niet afgelopen. De Fransen waren hun belofte dat Marokko na de oorlog zijn onafhankelijkheid zou krijgen, niet nagekomen. Zijn vader was door de Fransen gevangen genomen omdat hij in het verzet tegen de Fransen zat. De rest van de familie leefde in angst en kon moeilijk aan eten komen. Niemand mocht zijn land bewerken of zich buiten zijn stad of dorp begeven. Ben Daoud vond dit zeer onrechtvaardig. Daarom ging hij in het verzet tegen de Fransen om alsnog onafhankelijkheid voor Marokko te verkrijgen. In 1956 werd Marokko eindelijk onafhankelijk.

Nog steeds heeft de oorlog grote invloed op het leven van Ben Daoud en andere Marokkanen die in die tijd gevochten hadden of familieleden hebben verloren, sommigen verbieden hun kinderen in dienst te gaan of militair te zijn. Vorig jaar bracht Ben Daoud een bezoek aan Nederland en toen heeft hij de graven van zijn gesneuvelde collega’s in Bieselingen bezocht.

Ik zal nu ingaan op de bijdrage van de Marokkaanse soldaten in het Monte Cassino gebergte in Italië in 1944.

De Duitse opperbevelhebber luchtmaarschalk Kesselring constateerde op 17 juni 1944 in een telegram aan Hitler, dat het onmogelijke was gebeurd. De Gustaf- linie, een fort die door de Duitsers en Italianen onneembaar geacht werd, was door de Arabische strijdkrachten doorbroken!!!. Een Britse generaal noemde de Marokkaanse soldaten "Gum". Dit is later een engels werkwoord geworden: Gum betekent verder komen dan je verwacht had, namelijk wat in een vele maanden durende bloedige strijd tussen de geallieerden en de Duitsers en Italiaanse troepen met inzet van veel materieel en soldaten niets opleverde, lukte de Marokkaanse bergdivisie wel.

Nadat de Gustaf-linie was doorbroken konden de Amerikanen en Canadezen Rome bevrijden. De Marokkaanse soldaten sloten zich aan bij de geallieerden en rukten op via Frankrijk, België, Nederland en Duitsland.

Generaal de Gaulle sprak op 20 juni 1945 bij de overwinningsparade in Parijs, tot de sultan Mohammed V "Majesteit, via u wil ik het dappere Marokkaanse volk danken voor de trouw, loyaliteit en de bloedige offers door uw volk gebracht gedurende de tweede wereldoorlog, in het bijzonder gedenken wij de heldenmoed en doodsverachting van uw soldaten, betoond bij de verovering van de Monte Cassino, waardoor niet alleen mijn land maar geheel West - Europa kon worden bevrijd".

Het precieze aantal Marokkanen dat gedurende de Tweede Wereldoorlog is gesneuveld is onbekend. Ruim 77.000 Marokkanen hebben in de strijd meegevochten. Duizenden zijn er gesneuveld en vermist.

Ondanks de belofte dat Marokko na het einde van de Tweede Wereld oorlog onafhankelijkheid zou krijgen, moest Marokko 11 jaar na de bevrijding van Europa voor zijn eigen onafhankelijkheid vechten.

Slechts weinig Nederlanders weten van deze bijzondere bijdrage aan de bevrijding van Europa, ondanks de instroom van Marokkaanse gastarbeiders in de jaren zestig en hun onafgebroken aanwezigheid hier in Nederland.

Zelf ontdekte ik pas in 1985, samen met een aantal landgenoten, dat er in Zeeland Marokkanen lagen begraven die in de Tweede Wereldoorlog zijn gesneuveld.

Op de middelbare School in Marokko had ik wel over de Tweede Wereldoorlog geleerd, maar niets over de rol van mijn landgenoten die bijgedragen hebben tot de uiteindelijke bevrijding van Europa. Ik hoorde in mijn dorp, in Taza, wel verhalen over mensen vermist die sinds de oorlog tussen 1940 en 1945 vermist zijn. Ook zijn er verhalen van mensen die de oorlog hebben overleefd.

In 1988 hebben Marokkanen, die in de Stichting "Samenwerkende Haagse Marokkaanse Organisaties" participeerden een initiatief genomen om bij het College van Burgemeester en wethouders van Den Haag aan te dringen voor oprichting van een monument. Het monument dient als eerbetoon aan hen die voor de vrijheid van West Europa en dus ook voor Nederland sneuvelden.

Een achterliggend doel van het monument is de Nederlandse samenleving voor te lichten over de bevrijdingsbijdrage van de Marokkanen. Door deze bijdrage werden Europa en Nederland bevrijd en kon herstel van de vrijheid en welvaart beginnen. Deze vrijheid en welvaart wordt vandaag de dag ook gedeeld door mensen van Marokkaanse afkomst. Ook zij maken aanspraak op erkentelijkheid en een gedenkteken ter nagedachtenis aan de ouders, familieleden en landgenoten die sneuvelden voor deze vrijheid.

Het initiatief concrete plannen te maken voor een monument wordt door Marokkanen en Nederlanders bijzonder op prijs gesteld. Maar het nog niet zover.

Wel is er in Bieselingen jaarlijks op 4 mei een herdenking. Diverse Marokkaanse en andere groeperingen gaan hier dan naar toe. Ik ben van mening dat dit een goede ontwikkeling is want ik denk dat een herdenkingsmonument en het beleven van een gezamenlijke oorlogsgeschiedenis kan bijdragen tot de verdere integratie van Marokkanen in Nederland.

Mohamed Achahboun

[Manon]

Spijtig genoeg voor de marokkanen en Mijnheer Achahboun werd dit door HP DE TIJD nadien volkomen ontkracht, iets waar je natuurlijk amper nog informatie over vindt.

Het is te downloaden via: http://www.scribd.com/doc/31169685/Maro ... 9-Mei-2010" onclick="window.open(this.href);return false;
maar met een PC-ke zoals het mijne (T60) moet je dan wel veel geduld hebben.

[Dhana]

Over niet al te lange tijd zullen Nederlandsde kinderen leren dat we door de Marokkanen bevrijd zijn.

[H.Numan]

Neem eens contact op met Italianen. Die waren helemaal zo blij niet bevrijdt te worden door Marokkaanse en Algerijnse hulptroepen van Frankrijk. Integendeel. Die gedroegen zich vele malen beestachtiger dan de SS aan het Oostfront gewoon was.
We mogen blij zijn dat die bende beesten ons bespaard is gebleven. Ernst Rauter was al erg genoeg.

[Ariel]

Gedicht over SS'er bij Dodenherdenking zorgt voor ophef

woensdag 25 april 2012

Het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) wil niet dat tijdens de Dodenherdenking op de Dam in Amsterdam een gedicht wordt voorgelezen over een man die zich aansloot bij de Waffen-SS

Volgens het centrum wordt de SS'er daarmee op eenzelfde niveau gezet als de echte slachtoffers van het nazibewind, terwijl veel SS'ers bloed aan hun handen hebben.

Eichmann
'Het is een hellend vlak,' zegt adjunct-directeur Esther Voet van het CIDI tegen de NOS.

'Als het Comité 4 en 5 mei al niet meer kan laten zien wat de verschillen zijn tussen dader en slachtoffer, hoe zit dat dan met de rest van de maatschappij? Wat is de volgende stap, ook Eichmann herdenken omdat hij een verkeerde keuze heeft gemaakt?'

brief
CIDI-directeur Ronny Naftaniel heeft het Nationaal Comité 4 en 5 mei, dat de Dodenherdenking organiseert, woensdag in een brief opgeroepen het gedicht niet te laten voordragen op 4 mei. Tijdens de herdenking moeten de slachtoffers worden herdacht, niet de daders, vindt Naftaniel.

Het gaat om een gedicht van de vijftienjarige scholier Auke de Leeuw, die daarin schrijft over zijn oudoom die een 'verkeerde keuze' heeft gemaakt door zich aan te melden bij de Waffen-SS.

Het gedicht

Mijn naam is Auke Siebe Dirk
Ik ben vernoemd naar mijn oudoom Dirk Siebe
Een jongen die een verkeerde keuze heeft gemaakt

Koos voor een verkeerd leger
Met verkeerde idealen
Vluchtte voor de armoede
Hoopte op een beter leven

Geen weg meer terug
Als een keuze is gemaakt
Alleen een weg vooruit
Die hij niet ontlopen kan

Vechtend tegen Russen
Angst om zelf dood te gaan
Denkend aan thuis
Waar Dirk z’n toekomst nog beginnen moet
Zijn moeder is verscheurd door de oorlog
Mama van elf kinderen, waarvan vier in het verzet zitten
En een vechtend aan het oostfront
Alle elf had ze even lief

Dirk Siebe kwam nooit meer thuis

Mijn naam is Auke Siebe Dirk
Ik ben vernoemd naar Dirk Siebe
Omdat ook Dirk Siebe niet vergeten mag worden.

Door Jeroen Langelaar

http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Neder ... -ophef.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

[Ariel]

Door de jaren heen gebeurde er elk jaar wel iets vreemds tijdens en rond 4 mei.
Ik geef jullie een paar incidenten van afgelopen jaren.

2005.

Marokkanen verdiepen zich in Westerbork

Spoiler! :

Besmuikt gelach in kamp Westerbork

Het probleem in een notendop. Wie wil weten wat er mis is met de multiculturele samenleving, kon dat gisteren zien. Nota bene in kamp Westerbork, het voormalige doorgangskamp in Drenthe.

Een groep van ongeveer 350 Marokkanen bezoekt het kamp met het oog op de aankomende dodenherdenking en het bevrijdingsfeest. Veruit de meesten van hen gedragen zich meer dan gepast. Bij nadering van het terrein zetten ze petjes en mutsjes af en doven ze sigaretten. Met eerbied en respect lopen ze over de velden en luisteren ze naar de verhalen van de voormalige kampbewoners.

Een klein groepje echter trekt joelend en ravottend over het veld, de andere bezoekers in grote ergernis achterlatend. ,,Wat doen die Ali's hier?'' Ongeveer 20 jongens, de capuchons diep over de hoofden getrokken, verpesten het voor de rest. Voorbijgangers lopen snel door, hoewel oudere Marokkanen het stel proberen te corrigeren.

Ook de media worden nogal intimiderend benaderd. Vragen stellen mag niet. En: ,,Als er nu nog één foto wordt gemaakt, dan breek ik je camera in tweeën.'' Terwijl Westerbork-overlevende Joop Waterman zijn verhaal doet (hij werd in 1943 in het kamp geboren), loopt een aantal van de jongens heen en weer en wordt er af en toe besmuikt gelachen. Twee andere jongens klimmen in een boom.

Het begon zo soepel. Tijdens de wandeling van het herinneringscentrum had bijna iedereen nog aangegeven dat dergelijke bezoeken vooral een zegen zijn voor de betrekkingen tussen allochtoon en autochtoon. Mohamed Mallaouch uit Amsterdam denkt dat door het bezoek duidelijk wordt waar Nederlanders bij stilstaan op 4 mei. ,,Als je herdenken tot iets persoonlijks maakt, krijgt het pas echt waarde en inhoud.''

Want er zijn wel degelijk parallellen tussen de joden van toen en de Marokkanen van nu, zegt Saïd Majith (19), geboren en getogen in Den Bosch. ,,De joden waren ook voor iedereen een zondebok. Marokkanen krijgen tegenwoordig van heel veel de schuld. Ten onrechte, maar het zijn soms slimme politici die hiermee populariteit winnen. Ik ben hier in Westerbork om met mijn neus op de feiten te worden gedrukt over wat er kan gebeuren als mensen aanlopen achter een gek als Adolf Hitler.''

Dat zegt ook Mustafa Cezin van de Turkse Ouderen Bond in Amsterdam. Volgens hem kunnen de huidige minderheden wel wat leren van dergelijke bezoekjes. ,,Ik woon in Nederland en dus is het belangrijk dat ik iets weet van de geschiedenis van dit land.''

Joop Waterman doet ondanks de onrust bij een deel van zijn zijn publiek onverstoorbaar zijn verhaal. Hij verhaalt over zijn terugkeer naar Amsterdam, na de oorlog. ,,In mijn eigen stad werd ik door mensen met de nek aangekeken. Ik vertrouwde niemand meer, ik was erg, erg argwanend. Dat zal jullie bekend in de oren klinken.''


http://www.dutch.faithfreedom.org/forum ... king#p6018" onclick="window.open(this.href);return false;

'Meer aandacht voor rol allochtonen bij bevrijding'
Gepubliceerd: 4 mei 2008

Spoiler! :

Hilversum, 4 mei. Staatssecretaris Jet Bussemaker (VWS) wil dat er meer aandacht komt voor de rol die allochtonen hebben gespeeld bij de bevrijding van Nederland en Europa in de Tweede Wereldoorlog.

Ze zei dat zondag in een interview met de Nederlandse Moslim Omroep.

In de strijd tegen de Nazi-Duitsland waren niet alleen de geallieerden actief, maar ook mensen uit bijvoorbeeld Marokko en de Antillen. Volgens Bussemaker is dat veel te weinig bekend.

Ze wil dat Pabo-studenten les krijgen over de betekenis die deze allochtonen hebben gehad in de oorlog, zodat ze hun kennis later aan hun leerlingen kunnen doorgeven

http://www.dutch.faithfreedom.org/forum ... ng#p134331" onclick="window.open(this.href);return false;

.

Paniek na incident bij dodenherdenking Amsterdam
dinsdag 4 mei 2010

Spoiler! :

Bij de dodenherdenking op de Dam in Amsterdam heeft een incident plaatsgehad, waarbij mensen in paniek raakten en wegvluchtten. Volgens een woordvoerder is er iemand onwel geworden.

Het incident had plaats bij de Rokinzijde van de Dam aan het einde van de twee minuten stilte, waar duizenden mensen op af waren gekomen.

Paniek
Wat er precies is gebeurd, is niet bekend. Volgens een woordvoerder is er iemand onwel geworden. Vervolgens vielen er hekken om, waarna er massale paniek uitbrak. Mensen vluchtten weg en leden van het Koninklijk Huis, onder wie koningin Beatrix, werden met spoed weggevoerd.

Op de tv-beelden is te zien dat verschillende mensen werden weggedragen. Het is niet bekend of er nog meer gewonden zijn. Veel mensen barstten in tranen uit vanwege de angst. De sfeer leek op die van Koninginnedag vorig jaar in Apeldoorn, toen Karst Tates met zijn auto op de mensenmassa inreed.

Enkele minuten later ging de ceremonie weer verder. De rust keerde terug bij het publiek dat spontaan begon te applaudiseren. Vervolgens kon demissionair premier Jan Peter Balkenende (CDA) ongestoord zijn toespraak houden.

Door Robin van der Kloor, Arne Hankel
http://www.dutch.faithfreedom.org/forum ... ng#p201042" onclick="window.open(this.href);return false;

Schreeuwende jongeren verstoren dodenherdenking
2011

Spoiler! :

De politie in Utrecht heeft drie mannen aangehouden wegens verstoring van de dodenherdenking op het Anne Frankplein in de wijk Kanaleneiland. Ook in het Overijsselse Borne werd de herdenking verstoord door jongeren.
Volgens een woordvoerder van de politie kwamen de drie mannen in een auto langsrijden en schreeuwden ze tijdens de twee minuten stilte zeer kwetsende en beledigende teksten over Joden en de oorlog.

De politie ging er achteraan en hield drie mannen aan. Tijdens hun aanhouding waren ze volgens de woordvoerder zeer beledigend tegen de agenten. Een verdachte zit nog vast.

Borne
Een groep jongeren heeft gisteravond de dodenherdenking bij het Dorset Mansion House in de Overijsselse plaats Borne verstoord. De tieners begonnen tijdens de 2 minuten stilte te schreeuwen vanuit een naast het restaurant gelegen tuin, meldt de politie.

Agenten die bij de herdenking aanwezig waren, spraken de jongeren direct aan en noteerden hun identiteitsgegevens. 'Het verstoren had niet de proporties van het incident op de Dam vorig jaar', aldus een zegsvrouw. 'Maar het was gewoon zeer ongepast. Dat hebben we ze zeer nadrukkelijk laten weten.'
http://www.dutch.faithfreedom.org/forum ... ng#p239492" onclick="window.open(this.href);return false;

'Gretta Duisenberg schopt scene tijdens twee minuten stilte'
woensdag 4 mei 2011

Spoiler! :

Gretta Duisenberg heeft woensdag een scene veroorzaakt door tijdens de twee minuten stilte van de Dodenherdenking te blijven bellen. Dat zorgde voor ergernis bij de gasten van het Amsterdamse restaurant waar ze zich op dat moment bevond.

Gretta Duisenberg schopte rotzooi tijdens de twee minuten stilte

Dat meldt journalist Alexander Bakkes woensdag op twitter.
http://twitter.com/AlexanderBakkes" onclick="window.open(this.href);return false;

Aangesproken
Volgens hem bleef Duisenberg doorbellen tot groot ongenoegen van de overige gasten van het Amsterdamse restaurant l’ Entrecôte et les Dames.

Nadat de twee minuten voorbij waren, werd zij door de gasten aangesproken op haar gedrag. Ook de eigenaresse van het restaurant sprak Duisenberg aan op het verstoren van de herdenking.

Zionisten
Duisenberg zou tegen de eigenaresse en gasten tekeer zijn gegaan. Zij zou, volgens Bakkes, de gasten Zionisten hebben genoemd. Daarna werd zij gevraagd het restaurant te verlaten.

Toen Duisenberg dat niet wilde werd de politie gewaarschuwd en werd zij verwijderd.

http://www.dutch.faithfreedom.org/forum ... 53#p239453" onclick="window.open(this.href);return false;

PvdA'er Mei Li Vos : PVV moet thuisblijven op 4 mei
dinsdag 3 mei 2011

Spoiler! :

PvdA'er Mei Li Vos vindt dat PVV'ers niet naar de dodenherdenking op 4 mei zouden moeten komen. Reden is dat in het PVV-verkiezingsprogramma staat dat op 4 mei 'de slachtoffers van het (nationaal-) socialisme' worden herdacht.

Dat schrijft Vos in een ingezonden brief aan Trouw.

Geschiedvervalsing
Volgens Vos is dit geschiedvervalsing. 'Het gaat om meer dan een woordgrapje. De PVV is bezig de werkelijkheid te reframen en de geschiedenis te herschrijven'.

Ook vindt ze de zin in het verkiezingsprogramma (pdf, pagina 35) kwetsend voor nabestaanden. 'Hoe rustig kun je als kleinkind van een Auschwitz-overlevende naast Martin Bosma op de Dam staan als je weet dat hij nationaal-socialisme hetzelfde vindt als socialisme,' aldus Vos.

Links
De PvdA'er vindt het ongepast als PVV'ers op de dag dat slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog worden herdacht, het socialisme betreuren. 'Het lukt de partij wonderwel om alles in de schoenen van links te schuiven,' schrijft Vos.

GroenLinks-Kamerlid Ineke van Gent is het met Vos eens. 'Goedemorgen @meilivos heeft hier een punt,' twittert Van Gent.

PVV representeren
PVV-leider Geert Wilders neemt de opmerkingen van Vos niet serieus. 'Laat ik één ding zeggen: ik ga woensdag zelf naar de herdenking op de Dam in Amsterdam en zal daar met overtuiging en trots de PVV representeren en ik hoop dat heel veel andere PVV'ers dat ook gaan doen.'

Eerder ontstond ophef toen de stichting die de herdenking in Culemborg organiseert, de zoon van NSB'er Meinoud Rost van Tonningen uitnodigde om te komen spreken. De zoon, Grimbert Rost van Tonningen, heeft zich altijd verzet tegen het gedachtegoed van zijn ouders.

Door Marlou Visser
http://www.dutch.faithfreedom.org/forum ... ng#p239465" onclick="window.open(this.href);return false;

[Schepsel]

Jammer dat het verworden is tot een uitgelezen gelegenheid voor krankzinnigen om hun stoornis op groteske wijze te exhibitioneren.

[Ariel]

Ook het Nederlands Auschwitz Comité zal de jaarlijkse dodenherdenking op 4 mei in Amsterdam boycotten als het gedicht wordt voorgedragen over een man die zich aansloot bij de SS. Het Comité wil dat de voordracht niet doorgaat.

Het Auschwitz Comité heeft 'met ontzetting' kennis genomen van de voordracht. Het gedicht 'Foute keuze' wordt voorgedragen door de vijftienjarige scholier Auke de Leeuw.

Inhoud
Het gedicht van de jongen gaat over zijn oudoom die een 'verkeerde keuze' heeft gemaakt door zich tijdens de Tweede Wereldoorlog aan te melden bij de Waffen-SS. Hij schreef de tekst naar aanleiding van een wedstrijd van het Nationaal Comité 4 en 5 mei.

Het gedicht zou in eerste instantie worden voorgedragen in het herinneringscentrum Kamp Westerbork, maar directeur Dirk Mulder zag daar van af. 'We vonden de inhoud van het gedicht niet passend op deze plek op deze dag.'

Ook het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) maakt bezwaar tegen het gedicht. Volgens het centrum wordt de SS'er hiermee op hetzelfde niveau gezet als vervolgingsslachtoffers, terwijl veel SS'ers bloed aan hun handen hebben.
http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Neder ... edicht.htm" onclick="window.open(this.href);return false;