Amsterdam. We Are Here.

[Ariel]

Het zal je maar gebeuren: je bent ontevreden over je aannemer, je zegt hem de wacht aan en in plaats van dat-ie zijn gereedschap en ongebruikte plinten oppakt en weggaat, kraakt hij je huis en zet hij er illegalen in. Het klinkt gek, maar in het gekke Amsterdam kan alles en dit is dus niets minder dan de bittere realiteit voor Cyril. Hij kocht een huis, maar kan er niet in. Hoe dan?

BRON

[Mahalingam]

Dwars, de jongerenorganisatie van GroenLinks, heeft woensdagochtend een demonstratie georganiseerd uit solidariteit met de vluchtelingen. ‘Het grootste gedeelte van de groep komt überhaupt niet in aanmerking voor de opvang en heeft dus helemaal niets. Geen bed, geen bad, geen brood. En niets om te doen, want werken mogen ze ook al niet. Dit is mensonterend,’ aldus Dwars, nadat bekend werd dat de vluchtelingen het pand moesten verlaten.

Door We Are Here gekraakte supermarkt ontruimd

De politie heeft woensdagochtend een oude supermarkt aan het Leksmondplein in Zuidoost ontruimd. Daar verbleven tweehonderd ongedocumenteerde vluchtelingen van de groep We Are Here.[...]
De oude supermarkt werd begin september gekraakt door de groep ongedocumenteerden. In de eerste instantie verbleven er vijftig mensen in het pand. Bij de ontruiming zijn meer dan honderd mensen het pand uitgezet.

https://www.parool.nl/amsterdam/door-we ... ~bce26ec7/
Twee honderd? Ik hoorde altijd van zo'n 50 man.

[Ariel]

We Are Here-gedupeerde: ondernemers zijn vogelvrij in Amsterdam

Elkan Krämer kwam in de nachtmerrie van Amsterdamse ondernemers terecht: 136 krakers van We Are Here bezetten afgelopen zomer zijn pand op Kuiperbergweg 26 in Zuidoost. Twee maanden vocht hij tegen de ongenode gasten. Maar hij bleef achter met een gevoel dat zowel overheid als gemeente Amsterdam niks voor hem deden. Hij kreeg zijn pand volledig vernield terug. Met diepe zucht: „Ik stond erbij en zag hoe iedereen het accepteerde. Dit is gewoon geïnstitutionaliseerd beleid.” Krämer vecht alsnog voor genoegdoening.

Spoiler! :

Elkan Krämer, vastgoedondernemer in het familiebedrijf dat zijn naam draagt, had een vreemd voorgevoel. Hij belde in de zomer de wijkagent of er in de omgeving van de Kuiperbergweg, waar hij met kantoor resideert op nummer 34, soms iets gaande was. „Er zaten plakkertjes op de deuren aan ons pand op nummer 26. Ik dacht eigenlijk aan types die spullen wilden weghalen uit het pand. Meerdere keren heb ik de stickertjes gezien en iedere keer haalde ik ze weg. Het bleken de krakers van We Are Here te zijn. Het pand werd verbouwd en de scheidingswanden waren er al uit gehaald, maar het feit dat werklui in en uit liepen, was blijkbaar geen reden om het pand niet te betreden.”

De wijkagent belde Krämer in de nacht van 29 juni dat het pand gekraakt was. „Ik heb direct aangegeven dat er geen enkele grond was om het pand te kraken. Er lag een bouwvergunning voor de renovatie en de werkzaamheden waren aan de gang. Ik heb de politie meteen gevraagd deze onverlaten eruit te zetten. De volgende dag ging ik zelf poolshoogte nemen. Het was een redelijke chaos. Er waren op dat moment ongeveer 25 personen aanwezig. De wijkagent deelde mee dat de krakers in ieder geval twee maanden in het pand zouden mogen blijven vanwege hun huis/woonrecht.” Nog steeds woedend: „Het enige wat ik kon, was aangifte doen.”

Krämer zag vanuit het naastgelegen kantoorpand wat er in het gekraakte gebouw gebeurde. Hij viel van de ene in de andere verbazing. Met verhuisbussen werden matrassen, tassen en kookgerei het pand binnengesleept. De groep groeide uit naar meer dan 130 personen. Met armgebaren: „De brandinstallatie was weggehaald en er was geen sanitaire voorziening, behalve een toilet, maar dat deerde ze niks. Er werd een provisorische douche gebouwd, de was werd over losse elektriciteitsdraden gehangen en als ze moesten eten werd de barbecue binnen aangestoken. De stoppen sloegen door. Ik hield mijn hart vast dat er geen brand zou uitbreken. Tot overmaat van ramp besloot de verzekeraar de opstalverzekering op te zeggen, omdat er krakers zaten. De eventuele last van 1,65 tot 2 miljoen euro, als het pand eventueel weer zou moeten worden opgebouwd, hebben dus al die tijd als een last op mijn schouders gelegen.”

Vuilnisbelt
De juridische procedure vanaf de aangifte op 29 juni tot de dag dat hij weer over zijn pand kon beschikken, duurde uiteindelijk tot 9 augustus. Pas toen kon hij weer over zijn pand beschikken. „Aan de ene kant was daar opluchting, maar er was ook ontsteltenis. Er lag een enorme vuilnisbelt aan de voorkant van het pand. Binnen was het uitgewoond. Overal lag afval. Beginnen met de renovatie was onmogelijk. We hebben het eerst helemaal moeten schoonmaken”, aldus Krämer.

Terug naar nu. De verbouwing van nummer 26 is ondertussen al een flink eind opgeschoten. Begin volgend jaar kan Krämer over gaan tot het verhuren van het gerenoveerde pand. Maar overgaan tot de orde van de dag vindt hij moeilijk. Het wringt. Krämer: „Ik heb zo verschrikkelijk veel onrecht gevoeld al die maanden. Kraken is sinds 2010 bij wet verboden in Nederland. Amsterdam heeft daar eigen beleid op gemaakt. Op papier geldt dat kraken ook hier uit den boze is. De praktijk ziet er echter anders uit. Een groep als We Are Here struint al sinds 2012 door de stad en elke keer duiken deze mensen ergens anders in de stad op. Mijn gevoel zegt dat dit niet stopt als er geen maatregelen tegen worden genomen.”

Afgeschoven
Krämer stellig: „Op deze manier is het probleem niet voor de overheid of de gemeente Amsterdam, maar wordt het al zeven jaar lang op de ondernemers afgeschoven. Iedere twee maanden is iemand de klos. Op die manier is het gewoon geïnstitutionaliseerd beleid. Kijk, de gemeente is verplicht om voor deze mensen opvang te regelen. Dat doet ze ook, alleen hoeven deze mensen niet per se gebruik te maken van de gemeentelijke regelingen. Daar wordt mee geschermd. En ondertussen kan jij als ondernemer 136 mensen opvangen, die zich niet hoeven te identificeren, die niet worden opgepakt en die mij als ondernemer vervolgens opzadelen met een schadepost van meer dan honderdduizend euro ex btw. En niemand helpt.”

Tussen neus en lippen
Zo voelde Krämer zich ook een volledige buitenstaander tijdens het kort geding. Op 25 juli zat hij naast een afgevaardigde van de Staat, die tegenover de voorzieningenrechter ’in een volstrekt standaardpraatje’ het kraken veroordeelde. Krämer: „Tussen neus en lippen meldde de advocaat van de Staat dat er te weinig opvang is, maar dat kraken nou eenmaal verboden is. De rechter hoorde het aan en wist precies wat er komen ging. Uiteindelijk kende hij natuurlijk ook het vonnis al: de groep moet worden uitgezet. Maar die beslissing werd pas twee weken later medegedeeld, als de maximale termijn voorbij is. En zo wordt dat systeem van zes tot acht weken krakers in een pand in stand gehouden. Ondertussen werd ons door de voorzieningenrechter niet één vraag gesteld, bijvoorbeeld hoe het voor ons is, wat de schade aan het pand was of tegen welke problemen wij aanliepen. Ook daar geen oog voor het belang van de eigenaar.”

Een van de grootste frustraties voelde de Amsterdamse ondernemer wellicht bij het vertrek van de krakers. „In een – wederom – gestandaardiseerd vonnis op 8 augustus stond dat de krakers de volgende dag weg moesten zijn uit het gebouw. Vervolgens kreeg ik te verstaan van de gemeente en politie dat ik als een malle mijn sloten moest vervangen en het pand moest barricaderen, zodat het niet weer gekraakt kon worden. Dat vond ik zo bizar: terwijl er mensen in een brandgevaarlijk bedrijfspand – niks wonen hè – zaten, werd er niets ondernomen, maar als ondernemer moest ik me gelijk weer in allerlei bochten wringen op het moment dat het pand weer van mij was.”

Schadeloosstellen
Krämer wil alle onkosten voor de uitgestelde renovatie van nummer 26, het massale gebruik van elektriciteit en water, het schadeloosstellen van de aannemers, het schoonmaken van het pand en de verloren maanden dat het verhuurd had kunnen worden, alsnog verhalen op de overheid en gemeente. Daarvoor zette de advocate van Krämer sinds het einde van augustus al de nodige correspondentie op.


Dat er geen sanitaire voorzieningen waren, deert de krakers niet. Zij maken een provesorische douche.

De antwoorden van de Staat en gemeente Amsterdam zijn vanzelfsprekend afwijzend. Iedere vorm van aansprakelijkstelling wordt afgewezen. In tegenstelling tot de advocaat in de rechtszaak stelt de Staat op papier dat het wel degelijk over voldoende opvangplekken beschikt, maar dat de krakers daarvan geen gebruik maken. „Dit kan niet tot aansprakelijkheid van de Staat leiden, laat staan tot een risicoaansprakelijkheid. Er is geen sprake van onrechtmatig handelen of van verrijking aan de zijde van de Staat.”

Opvangproblematiek
De gemeente Amsterdam reageert op een soortgelijke wijze. Deze stelt dat krakers verwijderen nou eenmaal tussen de zes en acht weken in beslag neemt. Sneller is niet mogelijk. „Hoewel de gemeente zich realiseert dat voor een pandeigenaar iedere dag van kraak een dag te lang zal zijn, en dus iedere dag telt, komen deze termijn de gemeente – vanuit juridisch perspectief – niet onaanvaardbaar lang voor. Belangrijker nog: deze termijn en/of algemene werkwijze houden geen enkel verband met welke opvangproblematiek dan ook.” Een eventuele schadeloosstelling houdt de gemeente dan ook van zich af.

Het gaat Krämer vooral om fatsoen. „Wij hebben recht op behoorlijk en controleerbaar beleid, waarbij rekening wordt gehouden met de belangen van de eigenaren. Er wordt voor ondernemers niks gedaan op het moment dat hun bezit wordt gekraakt. Er treedt slechts een systeem in werking en dat duurt zes tot acht weken. Als je dus zes ondernemers per jaar hebt, die de honderd tot 150 krakers opvangt, dan leg je de kosten voor de opvang in dat jaar volledig bij deze kleine groep welwillende harde werkers. Daar moet zowel gemeente als Staat toch keihard tegen optreden? De verkeerde partij is de dupe.”

Halt toeroepen
Krämer hoopt medestanders te vinden, die net als hij een halt willen toeroepen aan het ’kraakcircus’, zoals hij We Are Here typeert. „Ik laat dit niet meer los. Er is zoveel onrecht aangedaan. En ik ben niet de laatste. Ze zijn alweer op andere plekken geweest. Maar het moet een keer stoppen. Want wij hebben het met ons familiebedrijf overleefd, maar het had heel anders kunnen aflopen. Ja, deze nachtmerrie heeft mij heel diep geraakt.”

[King George]

Kijk, de gemeente is verplicht om voor deze mensen opvang te regelen.

Die opvang is er. Dat is het vertrekcentrum. Probleem opgelost.

[Mahalingam]

Elma Drayer met de vraag: zal Halsema standvastig blijven ?

Sinds mensenheugenis gold het adagium: kraken mag niet, maar het mag

Elders zal de kwestie amper leven, maar als hoofdstadbewoner viel ik bijkans van mijn stoel.

Dinsdag liet burgemeester Femke Halsema (GroenLinks) de gemeenteraad weten dat er een einde komt aan de coulantie voor uitgeprocedeerden, veelal opererend onder de naam We Are Here.

Dit clubje, gesteund door een handvol hippe dominees en andere sympathisanten, zwerft al zeven jaar van kraakpand naar kraakpand door Amsterdam. Maar nu heeft de burgemeester samen met het Openbaar Ministerie en de politie het beleid ‘aangescherpt’. Zo krijgen de betrokkenen niet langer vooraf te horen dat er een ontruiming aankomt, wordt het ze lastiger gemaakt om met juridische procedures tijd te rekken, en mag de politie voortaan optreden als ‘er sprake is van heterdaad’. In de schattige uitleg van de afdeling Voorlichting: ‘Als zij mensen aantreffen die bezig zijn zichzelf toegang te verschaffen tot de woning van iemand anders, mag de politie meteen ingrijpen en hoeven zij niet te wachten op een onderzoek.’

Me dunkt, zou ik denken. In elke beschaafde samenleving heet zoiets immers inbraak of huisvredebreuk. Maar de gemeente Amsterdam dacht daar jarenlang anders over. Sinds mensenheugenis gold er het adagium: kraken mag niet, maar het mag. Jarenlang domineerde er de gedachte dat iemand heus niet voor de lol andermans eigendom in bezit neemt én dat kraken een geëigend middel is tegen leegstand.

Spoiler! :

Mooie illustratie bood de reactie van toenmalig burgemeester Job Cohen in het voorjaar van 2008. Uit woede over een ontruiming vernielden krakers ramen van het stadhuis en van de ambtswoning, terwijl ze eerder het kantoor van de eigenaar hadden belaagd. En dan had de politie in de ontruimde panden ook nog eens wapentuig gevonden: ploertendoder, vlindermessen, honkbalknuppels, scherpe munitie. Uiteraard was de burgemeester zeer ontstemd over het gedrag van de krakers (‘Onaanvaardbaar’). Toch noemde hij het een maand later ‘jammer’ als Den Haag kraken helemaal onmogelijk zou maken.

Pas vanaf 2010 liet de gemeente vaker haar tanden zien en nam het aantal gekraakte panden spectaculair af. Maar actiegroep We Are Here kon min of meer zijn gang blijven gaan – ook als de leden ervan zich spectaculair misdroegen.

Zo haalden ze in april 2018 het nieuws omdat ze een woning zouden zijn binnendrongen terwijl de wettige bewoonster onder de douche stond. Ook zouden ze buurtbewoners intimideren en sleutels hebben weggegrist uit de handen van een leegstandbeheerder. Zelf deden de mannen van We Are Here de berichtgeving af als ‘fake news’, opgeklopt door ‘de rechtse media’ en bedoeld ‘om ons in een kwaad daglicht te stellen’.

Dit standpunt was wat lastiger vol te houden toen ze in augustus dit jaar een Turks-Nederlandse ondernemer uit zijn pas aangeschafte bedrijfspand in Westpoort bonjourden (nadat hij naar eigen zeggen al twee keer tevergeefs met de bezetters had trachten te praten). Stadszender AT5 was daar namelijk bij en zond de beelden nog diezelfde dag uit. Hilarisch hoogtepunt: het moment waarop ze de ondernemer toebeten de politie te zullen bellen omdat ze zich wilden houden aan ‘de regels’ .

Niet veel later meldde Halsema in een interview dat het geduld op was, met genoemde brief tot gevolg. Natuurlijk sputterden haar partijgenoten deze week in de gemeenteraad tegen. Natuurlijk nam een van die hippe dominees het op de radio voor de asielzoekers op. En natuurlijk hingen er onmiddellijk posters in de stad met de boodschap dat ‘de oorlog tegen illegalen’ was begonnen, inclusief het dreigement: ‘Halsema, better lock your door at night.’

Maar zijn uitgeprocedeerden en ongedocumenteerden dan niet beklagenswaardig? Moet barmhartigheid niet prevaleren boven de kille wet? Nou en of. Vandaar dat Amsterdam, net als andere grote steden, een bed-bad-broodregeling in het leven riep. Alleen weigeren de leden van We Are Here hiervan gebruik te maken. Of, zoals de Volkskrant schreef in april 2018: ‘Bed, bad en brood is voor hen niet genoeg. Ze willen een eigen huis en de mogelijkheid om een toekomst op te bouwen.’

Nu maar hopen dat de Amsterdamse burgemeester het hoofd koel houdt. En niet voor de zoveelste keer de grootste bek beloont.

https://www.volkskrant.nl/columns-opini ... ~b33ea504/

[Mahalingam]

Zal Halsema doorbijten of wordt ze de gebetem hond die in haar hok terugkruipt?
Als het aan de groenige linkers ligt, het laatste.
Hier het verhaal van Teun Dominicus die is politicoloog (UvA) en hij verdient een boterham bij de Wiardi Beckman Stichting (PvdA). Die 'deskundige' zal even haar de morele maat gaan nemen.

‘Halsema’s beoogde kraakbeleid is niet barmhartig’

Teun Dominicus reageert in deze lezersbrief op de plannen van Halsema over het krakersbeleid.

Burgemeester Femke Halsema gaat kraken harder aanpakken (Het Parool, woensdag). Ze wil ontruimingen niet meer aankondigen en de politie laten optreden als sprake is van een heterdaad.

Een betoog vóór kraken kan natuurlijk bestaan uit nostalgische verhalen over hoe de kraakbeweging in de jaren zeventig en tachtig buurten als de Kinkerbuurt en de Nieuwmarkt heeft gered van de sloopkogel. Iedereen is blij met het feit dat Paradiso nog bestaat. Maar in plaats van sentimenteel terugverlangen, kunnen we ook naar de toekomst kijken en zien hoe kraken hedendaagse problemen kan oplossen.

Dagelijks worden lezers om de oren geslagen met nieuws over hogere huurprijzen en meer daklozen. De stad gaat steeds meer op slot voor zij die het niet kunnen betalen. Dit is geen natuurlijke fenomeen; het is het effect van ruim tien jaar VVD-beleid, gesteund door onder andere CDA en PvdA. Op dit moment doet het linkse college van de stad zijn best om dit te bestrijden, maar het is lastig een sociaal beleid te voeren als vanuit Den Haag een rechtse wind waait.

Halsema richt nu haar pijlen op groepen die in een zwakke positie verkeren: ongedocumenteerden en krakers met een precaire woonsituatie. Ergens heeft zij het idee opgevat dat december niet de maand is van naastenliefde en dat de kerstboodschap niet opgaat voor hen voor wie geen plek is in de herberg.

Kraken is niet enkel een praktische manier om woonruimte te verkrijgen. Het is een koevoet tussen de deur bij pandjesmelkers en vastgoedspeculanten die leegstand gebruiken om winst te behalen. Deze winst wordt gemaakt over de ruggen van hen die hun huur niet kunnen betalen en daarvoor moeten uitwijken naar woonruimte buiten Amsterdam of op straat moeten slapen. De dreiging van kraken is een motivatie voor speculanten om iets met hun panden te doen, zoals het omvormen tot betaalbare woonruimte.

In 2010 werd de Wet kraken en leegstand ingevoerd. Uit de evaluatie van de wet in 2015 bleek dat kraken wel werd aangepakt, maar leegstand bijna niet. De gemeente Amsterdam heeft slechts enkele dwangsommen opgelegd voor leegstand, maar wel honderden mensen beroofd van een dak boven hun hoofd. In plaats van deze trend te keren, draait burgemeester Halsema de duimschroeven strakker aan. Amsterdam heeft trots het woord Barmhartig in haar schildspreuk staan. Dit nieuwe kraakbeleid – in het bijzonder waar het is gericht op ongedocumenteerden – staat haaks op dit principe.

https://www.parool.nl/columns-opinie/ha ... ~b3970d0b/

[Pilgrim]

Ondernemer moet zelf voor schade opdraaien na kraak We Are Here: ‘Werd in mijn gezicht uitgelachen’

11 januari 2020 — 16:33

De Amsterdamse ondernemer wiens pand deze zomer werd gekraakt door actiegroep We Are Here moet zelf voor de ontstane schade opdraaien. Dat zegt ondernemer Salih Ozcan in een interview met De Telegraaf. Hij kreeg vanuit het hele land veel steunbetuigingen toen hij samen met een cameraploeg van AT5 door de krakers zijn eigen pand werd uitgegooid.

De asielzoekende krakersgroep weigerde in eerste instantie het pand te verlaten toen de ondernemer daar op aandrong. “Ik werd in mijn gezicht uitgelachen”, zegt Ozcan tegen de krant.

Het bedrijfspand werd eind augustus ontruimd toen bleek dat de situatie binnen levensgevaarlijk was. De krakers hadden illegaal stroom afgetapt, wat leidde tot brandgevaar. Politici spraken schande van de situatie en er werden Kamervragen gesteld over de zaak.

VIDEO: Asielzoekende krakersgroep We Are Here zet ondernemer uit eigen pand

Na de ontruiming bleek dat er in het pand veel schade was ontstaan. Zo was er braakschade aan de deuren en ook het plafond bleek vernield te zijn. “De platen die daar zaten zijn naar beneden getrokken om als matrassen te kunnen dienen”, zegt Ozcan. “Ik heb de vloerbedekking moeten weggooien, want van de stank ging je over je nek. De vloer lag bezaaid met lege en halflege drankflessen en opvallend veel entreebewijzen van uitgaansclubs, want de krakers hielden wel van een feestje.”

LEES OOK: ‘Krakers We Are Here denken de baas te zijn omdat niemand ze aanpakt’

De schade loopt nu al in de duizenden euro’s, en nog steeds is het pand niet volledig hersteld. “Het is me wel duidelijk geworden dat ik zelf voor alle kosten moet opdraaien”, zegt Ozcan. “Ik was verzekerd tegen diefstal en had een opstalverzekering, maar kraakschade valt daar niet onder.”

De ondernemer probeert de draad weer op te pakken, maar zegt dat zijn vertrouwen in de mens wel een tik heeft gekregen door alle ellende. “De angst voor herhaling blijft”, aldus Ozcan.

LEES OOK: Voormalig ‘We Are Here’-pand opnieuw gekraakt: ‘Amsterdam wordt het gekkenhuis van Nederland’

Door: Tom Janssen

https://wnl.tv/2020/01/11/ondernemer-mo ... 9aoTuG6Lja

[Mahalingam]

Weer een tranentrekkend verhaal over de ontberingen die de illegalen ondergaan in Amsterdam.
Geen recht op gratis geld, geen huis, geen vrouw, geen auto en zelfs geen Miele. Ze zijn rechtenloos!
En van al die 'ongedocumeteerden' bestaan grote dossiers.

Ongedocumenteerden We Are Here: ‘We leven hier als honden’
De ingang van Garage Kempering op de Karspeldreef dient tegenwoordig als entree voor het onderkomen van circa tachtig mannen. Om bij hun leefruimte te komen, moeten ze een doordringende urinegeur trotseren, voorbij een berg afval en via hellingen naar de bovenste verdiepingen. Daar is een klein dorp gebouwd. Achter in de hoek staan de tenten van Gambia, Nigeria en Senegal, zegt ondernemer en vrijwilliger Lisa Elsenburg (29) wijzend naar de tenten die met een nummer zijn gemarkeerd.

Tussen de tenten staat een pan met olie op het vuur met een gasfles ernaast. Om het vuur zitten vijf mannen te wachten tot de stukjes banaan die erin zitten zijn gefrituurd. “We hebben hulp nodig,” zegt Kankou Jara (40). “Ik wil alleen mijn verhaal vertellen als we hulp krijgen.” Een ander wil geld zien voor hij gaat praten en weer een ander vertrouwt niemand meer. “Ik ga al maanden van plek naar plek, dit is niet menselijk.”

Dublinclaim

De sfeer in de parkeergarage slaat snel om. De mannen zijn moe van de wanhoop. Ze praten door elkaar en verheffen bij vlagen hun stemmen. Soms worden ze even kwaad, om daarna om begrip te vragen. Ze hebben naar eigen zeggen al vaak genoeg verteld wat ze willen, wat ze doen en waar ze vandaan komen.

”Denk eens logisch na. Waarom denk je dat we hier zitten? Moet ik dat nou alweer vertellen? Dat levert ons niets op,” zegt Jara luid terwijl zijn handen omhoog gaan. “Wanneer komt de overheid ons uit deze situatie redden? Help ons.”

Vrijwel alle ongedocumenteerden die in de parkeergarage ‘wonen’ hebben een Dublinclaim. Volgens het Verdrag van Dublin is het eerste land waar een asielzoeker binnen de Europese Unie wordt geregistreerd verantwoordelijk voor de behandeling van zijn of haar asielverzoek. Voor Jara, die uit Gambia vluchtte, is dat Duitsland. “Maar dat vond ik geen leuk land. Ik kwam naar Nederland voor de vrijheid. I love Amsterdam,” zegt Jara als hij wat gekalmeerd is. “Alleen, waar zijn mijn rechten?”

De bewoners van de Kempering Garage zijn onderdeel van We Are Here. Die naam prijkt eveneens op de pilaren. De groep ongedocumenteerden trekt in wisselende samenstelling door Amsterdam en betrekt leegstaande panden.

Onder de radar

Het is guur in de parkeergarage die binnenkort zal worden gesloopt. Stadsdeel Zuidoost ziet geen mogelijkheden het gebouw te behouden. Bestuurder Dirk de Jager had het graag anders gezien. “Maar als er in financieel opzicht geen gezond plan te maken is, houdt het helaas op.”

De sloopkogel zal de betonnen kolos op de Karspeldreef met de grond gelijk maken om ruimte te maken voor nieuwbouw. Volgens het stadsdeelbestuur zijn de eerste stappen, zoals het plaatsen van hekken, al gezet.

Sommige krakers wonen al maanden in het zelfgefabriceerde kamp. Toen ze de oude supermarkt op het Leksmondplein moesten verlaten, zag een deel van de We Are Heregroep Garage Kempering als enige oplossing.

Toch vertrekken ze, uiterlijk 15 maart. Het OM heeft ze gesommeerd het pand te verlaten. Stadsdeel Zuidoost zegt dat ‘de krakers zelf een andere plek gaan zoeken. Dat kan in de nachtopvang waar de gemeente in voorziet.’ Zelf weten de mannen van niets. Ze hebben geen idee wat en waar hun volgende onderkomen zal zijn. Ze weten ook dat ze niet kunnen tegenstribbelen. Nu ze het land waar ze zich voor het eerst geregistreerd hebben, hebben verlaten en zijn doorgereisd naar Nederland, is het zaak minimaal 18 maanden ‘onder de radar te blijven’. Dan vervalt de zogenoemde Dublinclaim en kunnen ze opnieuw asiel aanvragen. Tot die tijd hebben ze geen recht op werk of financiële bijstand en geen status.

Elsenkamp en Veerle Meevis (35) helpen waar ze kunnen. Ze zamelen kleding in, gaan met de gemeente om tafel, vragen in hun netwerk om bijdrages en proberen de schrijnende situatie zo dragelijk mogelijk te maken.

Terwijl hij zit te roken legt een man die met zijn winterjas aan op bed zit geïrriteerd uit hoe hij zijn dagen slijt: “Ik kan niks, ik mag niks. Kijk om je heen. We leven hier als honden, maar waar moeten we anders heen?”

https://www.parool.nl/amsterdam/ongedoc ... ~bb78ddcf/

Waarheen? Thuisland misschien?

[Mahalingam]

Het tranentrekkend verhaal in Het Parool heeft invloed gehad. Er gaan weer 50 illegalen verzorgd worden van alles en nog wat door de gemeente.

Vijftig ongedocumenteerden krijgen opvang in sporthal in Noord
De gemeente gaat vijftig ongedocumenteerden opvangen in sporthal Elzenhagen in Noord. De groep verbleef illegaal in een verlaten parkeergarage in Zuidoost.

De GGD heeft geadviseerd om per locatie minder mensen op te vangen om zo het risico op besmettingen met het coronavirus zo klein mogelijk te houden, schrijft de gemeente in een brief aan buurtbewoners. Ook wil de gemeente ’s nachts zoveel mogelijk mensen opvangen en ‘daarom richt de gemeente op verschillende plekken in de stad extra opvang in voor dakloze mensen’.

‘De gemeente verzorgt met ervaren vrijwilligers en met beroepskrachten van het Leger des Heils en de Volksbond voor de opvang,’ schrijft de gemeente verder. De opvang is open van 17.00 uur tot 10.30 uur. Een woordvoerder van het stadsdeel laat weten dat de groep dagbesteding krijgt bij café de Ceuvel op de Korte Papaverweg.

De groep, die onderdeel uitmaakt van We Are Here, verblijft nu in tenten in Garage Kempering op de Karspeldreef en zal vanaf donderdag in Elzenhagen worden opgevangen. De parkeergarage staat op de nominatie om gesloopt te worden en plaats te maken voor nieuwbouw. De gemeente zegt dat de opvang in de sporthal tijdelijk is en alleen zolang de coronamaatregelen van kracht zijn.

https://www.parool.nl/amsterdam/vijftig ... ~b83b400f/

[Mahalingam]

Wordt je woning of bedrijfsruimte ingepikt door illegalen dan ben je zuur. De Amsterdamse overheid is er dan niet voor jouw.
Maar wat als de ingepikte ruimte van de gemeente is? Dan is opeens van alles mogelijk.

OM gaat We Are Here-krakers uit garage Kempering vervolgen
Veertien ongedocumenteerde mannen die eerder deze week werden aangehouden in de parkeergarage Kempering in Zuidoost, worden vervolgd.

Het Openbaar Ministerie vervolgt hen wegens huisvredebreuk en het kraken van een ontruimd gebouw, zo bevestigt een woordvoerder. De veertien weigerden te vertrekken uit de garage, terwijl de gemeente had gewaarschuwd dat iedereen die zich na de ontruiming nog in de garage bevond zou worden opgepakt. Volgens de woordvoerder moet de groep zich in juli verantwoorden bij de politierechter.

Het gaat om mannen in de leeftijd van 19 tot 37 jaar. De meesten zijn afkomstig uit Gambia, anderen komen uit Guinee-Bissau en Senegal. Van drie mannen is de nationaliteit onbekend. Zij maakten deel uit van de groep We Are Here, die aandacht voor het lot van uitgeprocedeerde asielzoekers.

In de garage sliepen al maanden uitgeprocedeerde asielzoekers die zich bij We Are Here hadden aangesloten. De gemeente, die eigenaar is van de garage, deed aangifte van de kraak. De garage wordt binnenkort gesloopt.

De kraak zorgde ook voor een breuk in de We Are Here-groep. Een woordvoerder van een ander deel van de groep, dat naar een opvang is getrokken, laat weten dat de mensen die nu vervolgd worden eigenlijk uit de groep waren gezet. Toch voerden zij zelf nog wel de naam We Are Here.

We Are Here

Al jaren zwerft de groep door de stad en kraakt het panden om zo een dak boven het hoofd te krijgen. De groep, die door de jaren heen steeds van samenstelling wisselde, heeft inmiddels al heel wat panden van de stad gezien. Vaak moest de groep na enkele weken het gekraakte pand verlaten.

Het stadsbestuur werkt sinds het aantreden aan een plan voor een 24-uursopvang voor ongedocumenteerde asielzoekers, wat in verschillende buurten voor verdeeldheid zorgt. Het stadsbestuur noemde de realisatie ervan afgelopen oktober 'uiterst moeizaam'. In Buitenveldert stapten buurtbewoners naar de rechter wegens een de komst van een opvang in een oude brandweerkazerne.

https://www.at5.nl/artikelen/201988/om- ... -vervolgen

[King George]

Illegalen Ongedocumenteerde vluchtelingen werken in een speciale opvang aan hun toekomst. Die kan hier liggen, maar ook in het land van hun herkomst. ‘Je bent hier geen nummer.’

Toch mooi hè dat je als illegaal ongedocumenteerde vluchteling zo vrijblijvend mag shoppen tussen hier blijven en gratis geld toebedeeld krijgen of krachtens uitgeprocedeerd = uitgeprocedeerd hier wegwezen? Noem dat maar geen perspectief!

Dit project moet ongedocumenteerden toekomstperspectief bieden


Musa Jalow is uit Gambia gevlucht en wacht nu op bewijs dat hij zijn leven in dat land niet meer zeker is. BEELD MARC DRIESSEN

Ongedocumenteerde vluchtelingen werken in een speciale opvang aan hun toekomst. Die kan hier liggen, maar ook in het land van hun herkomst. ‘Je bent hier geen nummer.’

David Hielkema23 september 2020, 11:53

IJsberend loopt de man voor het gebouw op de Plantage Muidergracht dat ooit werd gebruikt als kweekschool voor machinisten. Tot voor kort volgden UvA-­studenten er college en inmiddels staat het ter beschikking aan tachtig ongedocumenteerden. De man stelt zich in het Nederlands voor als Javed Iqbal. Hij vraagt smekend of hij alsjeblieft geïnterviewd mag worden.

Iqbal is één van de vijfhonderd ongedocumenteerde asielzoekers die worden opgevangen door de Landelijke Vreemdelingen Voorziening (LVV) in Amsterdam. Dit proefproject moet ongedocumenteerden een toekomstperspectief bieden. Samen met een zogenoemde casemanager kijken ze of een nieuwe asielaanvraag mogelijk is of dat ze gaan werken aan terugkeer naar het land van hun herkomst.

Sinds twee maanden is het gebouw in gebruik als één van de negen Amsterdamse opvanglocaties. Iqbal vertelt uit Pakistan te komen, 57 jaar te zijn en hier sinds de opening te wonen. “Ik ben erg ziek, heb hartproblemen, wat moet ik doen?”

De buurvrouw
Op alle LVV-locaties is woonbegeleiding aanwezig en op deze locatie is zorginstantie HVO-Querido daar verantwoordelijk voor. Woonbegeleiders leggen voorzichtig uit dat het beter is om andere ongedocumenteerden te interviewen, omdat Iqbal op dit moment nogal verward is. Daarom wordt de goedlachse Musa Jalow (42) geïntroduceerd, die voorstelt een rondleiding door het pand te geven.

In vloeiend Engels vertelt hij dat hij drie jaar geleden uit Gambia is gevlucht. Als onderzoeksjournalist, hij is fotograaf, was hij er zijn leven niet meer zeker. Samen met zijn casemanager hoopt hij een nieuwe asielaanvraag te doen. “Ik wacht op bewijs vanuit Gambia dat ik er door de overheid word bedreigd.”

Jalow vertelt over de buren die langskomen om met de bewoners van het pand muziek te maken. Volgens de woonbegeleiders was er aanvankelijk nog scepsis vanuit de buurt, maar na een aantal inloopavonden is dat aanzienlijk minder. Jalow vertelt over de buurvrouw. “Ze vond het eerst eng, maar inmiddels krijg ik twee keer per week Nederlandse les van haar.”

In de slaapkamer die hij met een andere lotgenoot deelt, vertelt dat hij blij is met de privacy. “Het is beter dan met zes of acht man in een kamer.”


Javed Iqbal komt uit Pakistan en gaat binnenkort terug naar zijn vaderland. BEELD MARC DRIESSEN

Beneden, in de gemeenschappelijke ruimte, staat het raam open. Aan de overkant is de Roeterseilandcampus te zien en daar liggen UvA-studenten in de zon op een grasveldje. Toeristen varen voorbij terwijl ze selfies maken. Het contrasteert nogal met het leven van Jalow en Iqbal, maar het benadrukt tegelijkertijd dat dit leven een enorme verbetering is ten opzichte van de vorige opvanglocaties. “Je hebt meer tijd om alles zelf te regelen,” zegt Jalow. “Om rustig na te denken. Je bent geen nummer meer en de stress is minder.”

Wat ook meespeelt is dat de ongedocumenteerden hier meer regie over hun leven hebben. Hier zorgt het personeel van HVO-Querido niet meer voor het eten en de schoonmaak, maar zijn de bewoners daar zelf verantwoordelijk voor. Met vijftig euro per week kopen ze eten, kleding en toiletartikelen.

Droevig verhaal

Terwijl Jalow uitlegt dat de bewonersvergaderingen ervoor zorgen dat iedereen ook schoonmaakt, staat Iqbal onrustig in een hoekje mee te luisteren. De Pakistaan begint meteen met praten als Jalow wegloopt. “Amsterdam is mijn stad geworden. Het heeft mijn hart gewonnen. Ik ken elke straat.”

De tranen stromen over zijn wangen, terwijl hij praat. Iqbal vertelt dat hij sinds zijn 26ste in Europa woont. Dat zijn moeder en vader in Pakistan zijn overleden. Dat hij daar niemand meer heeft. “Ik heb niks verkeerds gedaan,” zegt hij snikkend. “Ik ben nooit slecht geweest.”

Iqbal probeert al ruim dertig jaar de juiste papieren te krijgen, maar zonder succes. Nu is samen met zijn casemanager besloten dat hij terug naar Pakistan zal gaan.

Zorgcoördinator Paul Doodeman (64) luistert mee en knikt instemmend. Iqbals verhaal klopt, zegt hij. “Heel verdrietig. Verloren jaren zijn het geweest, waarin hij nooit iets heeft kunnen opbouwen en nu moet hij terug naar een land waar hij niks meer heeft.”

Iqbal geeft toe verward te zijn, maar is ook verdrietig en boos. Hij wordt met duizend euro, vijfhonderd euro van de overheid en vijfhonderd euro van Internationale Organisatie voor Migratie, uitgezwaaid. Verder heeft een vriend hem een duur pak gegeven als afscheid, maar dat is alles wat hij bezit. “Ik heb nooit iets slechts gegaan,” zegt hij nog een keer wanhopig.

Hoe wrang het verhaal van Iqbal ook is: dit is wel waar het proefproject voor is bedoeld. De mensen die geen asiel kunnen krijgen, begeleiden naar een oplossing. Voor de één, zoals de Gambiaan Jalow, betekent het wachten op bewijzen voor een nieuwe asielaanvraag, voor anderen, zoals Iqbal, is het een ‘vrijwillige’ terugkeer naar hun geboorteland.

Iqbal legt zich er nog niet helemaal bij neer en zegt: “In Pakistan zal ik een advocaat zoeken om hier alsnog te mogen wonen. Dit is mijn stad. Maar ik ben ook moe van al het vechten. Wat kan ik nog doen op mijn leeftijd?”


Het Parool

[Ariel]

Vijftig illegalen opgevangen in Amsterdamse wijk Buitenveldert: ‘Volstrekt onrechtvaardig’

Volgende week wordt er een groep van vijftig illegalen opgevangen in de Amsterdamse wijk Buitenveldert. Het gaat om mannen tussen de 20 en 35 jaar die afkomstig zijn uit Eritrea, Nigeria, Sudan, Irak, Iran en Afghanistan. Ze worden opgevangen in een voormalig brandweerkazerne en hier krijgen ze 24-uursopvang. Dit leidde eerder al tot fel protest van omwonenden.

De mannen mogen anderhalf jaar blijven in de voormalige kazerne. Daarna moeten ze plaats maken voor een andere groep illegale mensen. De gemeente Amsterdam is van plan om voor vijfhonderd uitgeprocedeerden zo’n opvangplek te maken. Dat gaat in de komende maanden gebeuren.

‘Volstrekt onrechtvaardig’
Annabel Nanninga, fractievoorzitter van Forum voor Democratie in Amsterdam begrijpt het protest van de omwonenden. “We zijn natuurlijk bang voor overlast. We vinden het ook volstrekt onrechtvaardig dat in een stad met zoveel woningnood, mensen die hier niet mogen zijn gratis woning, dagbesteding, advocaten en noem maar op krijgen.”

‘Hard optreden’
Henk Krol, fractievoorzitter van Groep Krol, vindt dat er tegen mensen die om economische redenen uit een ongevaarlijk land komen, harder moet worden opgetreden. Dat zegt hij in Goedemorgen Nederland. “Als we het niet met hardere hand doen, dan komen er steeds meer mensen onze kant op. Mensen die echt vluchten voor geweld moeten we zoveel mogelijk opvangen. Mensen die hier heenkomen om economische redenen uit een land dat niet voldoende gevaarlijk is, daar moet je toch wat harder tegen zijn. Dan moeten ze weg.”

“Wat Amsterdam nu doet, terwijl je kinderen of kleinkinderen heel erg lang op de wachtlijst staan om een woning te krijgen, dat is moeilijk uit te leggen”, aldus Krol.

[Ariel]

...Goh.... Initiatief Groot Wassink gestopt na falen

3,3 miljoen euro, één terugkeerder: project Amsterdam flopt

De gemeente Amsterdam heeft voor de vrijwillige opvang van 255 illegalen in totaal 3,27 miljoen euro uitgetrokken. Een van de doelen was vrijwillige terugkeer naar het land van herkomst te realiseren. Maar bij de terugkeer van migranten hielp de opvang in ieder geval niet: geen enkele vreemdeling keerde vanuit de opvang terug naar land van herkomst, concludeert GL-wethouder Rutger Groot Wassink (Ongedocumenteerden). Daarom besluit hij het project te stoppen.

De opvang was bedoeld voor migranten die een zogeheten Dublinclaim hebben. Deze vreemdelingen komen niet in aanmerking voor opvang in Nederland, omdat ze elders in de EU geregistreerd staan of een eerdere aanvraag is afgewezen.

De gemeente vond het zelf toch nodig deze groep van een bed en andere gemakken te voorzien. In deze parallelle opvang verbleven de illegalen met als doel om onder de radar te blijven.

Dat komt omdat deze zogenaamde Dublinclaim na twee jaar vervalt. Hierdoor kunnen asielzoekers die bijvoorbeeld eerder met een aanvraag zijn afgewezen in Duitsland een nieuwe poging in Nederland wagen. Amsterdam was de enige gemeente in Nederland die deze groep opvang bood.

De stad huurde het Verwey-Jonker-instituut in om de pilot te evalueren. Dat kostte de gemeente ook nog 20.000 euro.

„Uit de evaluatie blijkt dat de hoofddoelstelling van de pilot – vrijwillige overdracht aan Dublinlanden – niet is gerealiseerd”, schrijft Groot Wassink.

’Niet realistisch’
„Het Verwey-Jonker Instituut acht het niet realistisch dat de oorzaken hiervoor voldoende kunnen worden aangepakt. Dit is voor het college reden om de pilot te beëindigen. Om te voorkomen dat de huidige deelnemers in de winter op straat komen te staan wordt de pilot in de periode tot 1 april geleidelijk afgebouwd.”

In totaal is één Dublinclaimant overgedragen naar het land van Dublinclaim, in dit geval naar België. Er heeft geen terugkeer naar het land van herkomst plaatsgevonden.

Volgens het Verwey-Jonker-instituut was er bovendien scepsis over de pilot. Dit leidde „tot spanningen en knelpunten in de uitvoering.” Dublinclaimanten hebben immers tot aan het moment van overdracht onder andere recht op toegang tot basale sociale en medische voorzieningen vanuit het Rijk, en kunnen eventuele bezwaren in gesprek met de Dienst terugkeer en vertrek bespreekbaar maken. „Dit maakte het voor Rijkspartijen lastiger om de pilot te ondersteunen.”

17 maanden
Volgens een woordvoerder van Groot Wassink heeft het project 3,27 miljoen euro gekost. „De pilot heeft in totaal 17 maanden gelopen. In de kosten zijn opvang, begeleiding en medische kosten (van 255 Dublinclaimanten) meegenomen.”

Overigens liggen de totale kosten voor de opvang, begeleiding en vertier voor illegalen in de stad veel hoger. Zo werd er in 2019 voor ruim 9 miljoen euro aan subsidie overgemaakt aan verenigingen voor het begeleiden van illegalen. Daarnaast worden, verspreid over de stad, in diverse panden honderden ’ongedocumenteerden’ opgevangen. De gemeente verbouwde daarvoor meerdere panden.

[hans van de mortel]

Eritreeërs?

Ik herinner mij Eritreeërs uit mijn tijd als secretaris van de grote amateur voetbalclub sc Buitenveldert.

We hadden een 'rare' penningmeester. De vergaderingen verliepen in de geest zoals men dat gewend is in de politiek. Veel gelul, weinig goed bruikbaar spul. De pech voor de rest van de leden in de bestuursvergadering was dat ik niet van politiek hield en dus niet van slap gelul gediend was en op tafel gebrachte randverschijnselen die niet ter zake deden, van tafel veegde. Ik bedacht ter plekke pasklare oplossingen voor elk probleem.

Tijdens de rondvraag, of misschien was het een agendapunt - weet niet meer - kwam het elftal aan de orde dat bestond uit uitsluitend Eritreeërs, studenten die dagelijks verderop bij de VU hun licht lieten opsteken over onze kennis en wetenschap. Ach, dat soort ontwikkelingshulp is natuurlijk goed bedoeld, waarbij na hun studie de Eritreeërs weer huiswaarts keren om hun land, hun medemensen aldaar, op een hoger plan te brengen. Dat weten die Afrikaanse 'primitieve' mensen, daar zijn afspraken over gemaakt. Geen probleem. Het enige probleem was de contributie die niet betaald werd. Dan ga je dus niet voetballen, maar je keutels tellen.

De penningmeester jammerde, dat ondanks herhaalde aanmaningen, er niet werd betaald. Ik vroeg hem: "Ben je al eens de kleedkamer binnen gegaan bij die gasten voor de aanvang van een wedstrijd?" Het antwoord lag voor het oprapen: "Nee." - zucht - Ik zei: "Laat het maar aan mij over Nico (Landsman). Zaterdag ga ik even een kleine toespraak houden bij hen in de kleedkamer."

De toespraak was kort en krachtig. Ik richtte mij tot de aanvoerder - ik meen in het Engels - "Jullie willen graag voetballen. Vinden jullie het leuk? Prima. De club vindt het ook leuk, maar is niet blij met jullie als de contributie niet betaald wordt. Dus is mijn vraag: Waarom wordt de contributie niet betaald?" (de achterstand bedroeg toen al zeker acht maanden) Ik herinner mij het antwoord niet meer. Het laat zich raden. Ik zei vervolgens: "Over twee weken geld meenemen en betalen, anders wordt er niet gevoetbald." (de week erop was een uitwedstrijd) Ik meen mij te herinneren dat zij toen nooit meer zijn komen opdagen. Het geld verhalen op de Universiteit werd in de volgende vergadering afgewezen als zijn de een eindeloze weg.

Begrijpt nu iedereen waarom ik niet geschikt ben voor de politiek? Als ik aan het werk ben, gedraag ik mij serieus en kom in geval van problemen veroorzaakt door mensen die niet willen luisteren en niet voor rede vatbaar zijn, net zoals het geval is bij de meeste politici ( [icon_lol.gif] ) met een kant-en-klare oplossing die doorgaans voor het oprapen ligt. Maar daar hebben politici geen behoefte aan. Zij willen praten, discussiëren, normen en waarden verleggen en het liefst begrip tonen als die met voeten worden getreden.

POLITIEK IS SMERIG

Het enige dat volgens mij helpt bij politici - een enkeling uitgezonderd - is hen regelmatig opwachten en met rotte eieren en tomaten bekogelen en luidkeels roepen dat ze moeten oprotten als ze te beroerd zijn te werken voor hun geld!

Nederland is vol. Heel erg vol. Er heerst woningnood en armoede. Maar onze politici hebben daar - ik kan het niet anders dan in groffe taal verwoorden - letterlijk geen boodschap schijt aan. Zij zijn in mijn ogen schoften en bloedzuigers van het eigen volk.

[Ariel]

Er is weer nieuws uit het We Are Here kamp. Ze wonen tegenwoordig ook in Rotterdam, en daar hebben ze een kamp.

De deelnemers van het No Border Camp blijven anoniem: ‘We hebben niet allemaal werkgevers die het volledig met onze mening eens zijn.’

Foto van de anoniempjes.

No Border Camp in Rotterdam: ‘Hoe meer grenzen, hoe meer ongelijkheid in de wereld’

Op het No Border Camp in Rotterdam kijken de deelnemers positief aan tegen migratie, ‘anders dan de luidruchtige rechtse minderheid’. Een wereld zonder grenzen is hun ideaal. ‘Waarom zou dat onmogelijk zijn?’

Volgens zijn moeder was hij nog geen activist toen hij geboren werd, maar vanaf het moment dat Lambert ergens in de jaren zestig kranten begon te lezen en er zodoende achter kwam dat ‘er geen flikker klopte’ van hetgeen hij tot op dat moment normaal had gevonden, begon dat langzaamaan te veranderen.

‘Zelf schoof ik steeds iets verder naar links op, terwijl ik de wereld om mij heen in een duidelijke neerwaartse lijn zag bewegen’, zegt hij. En zo kon het gebeuren dat de inmiddels 78-jarige Lambert afgelopen maandag een koepeltentje opzette op een Rotterdams grasveld in de oksel van de A20, omringd door een distributiecentrum van de Albert Heijn en de voormalige Van Nellefabriek, teneinde deze hele week te strijden voor een wereld zonder grenzen.

Hoewel strijden misschien niet helemaal het juiste woord is voor hetgeen er op het programma staat tijdens deze zevendaagse demonstratie aan de Rotterdamse Giessenweg. Het No Border Camp 2022 is namelijk een op het oog vooral gemoedelijke samenkomst van enkele honderden gelijkgestemden uit Nederland, België, Duitsland, Frankrijk en Italië die deze week workshops volgen met namen als ‘Solidariteit in Ter Apel’, ‘Stel je voor! Geen grenzen, en dan?’ en ‘Liederen van verandering en verbondenheid – muziek en migratie door de eeuwen heen’.

Workshop verfbommen gooien
Doel is om van elkaar te leren – zo is er ook een workshop verfbommen gooien en leggen de Italiaanse activisten uit welke spullen je het best kunt afleveren bij een vol vluchtelingenkamp – en het creëren van bewustzijn via spandoeken langs de A20.

‘Het No Border Camp is een internationale demonstratie die ieder jaar in een ander land plaatsvindt’, zegt Tim, een Amsterdamse activist die de demonstratie weliswaar heeft helpen organiseren, maar toch niet van de organisatie is, omdat het een anarchistisch evenement betreft zonder hiërarchische banden.

Regels zijn er daarom ook niet echt. Wel is er veel consensus, bijvoorbeeld over het feit dat dat vrijwel niemand zijn of haar achternaam wil delen of herkenbaar op de foto wil vanwege de mogelijk negatieve gevolgen die het hebben van een bepaalde activistische mening kan hebben voor je dagelijkse leven. ‘Wij moeten allemaal werken om onze huur te betalen’, zegt Tim, ‘maar we hebben niet allemaal werkgevers die het volledig met onze mening eens zijn.’

Die mening is, kort samengevat, dat grenzen arbitraire, door de mens getrokken lijnen zijn die de aarde ten onrechte verdelen in een zogenaamd goede, hogere wereld waarin bepaalde vrijheden tot het geboorterecht behoren, en een kwade, lagere wereld waarin mensen wonen die juist een gevaar vormen voor het behoud van die vrijheden. Hoe meer grenzen we dus trekken, aldus de deelnemers, hoe meer ongelijkheid er in de wereld is en hoe repressiever ook het Europese grens- en migratiebeleid wordt.

Abolish Frontex
Niet voor niets schaart de demonstratie zich volledig achter de internationale ‘Abolish Frontex’-campagne. Inmiddels 130 groepen en organisaties bepleiten de afschaffing van het EU-grenswachtagentschap Frontex, een club die volgens hen symbool staat voor alles wat er mis is met de Europese grenzen. Want hoewel het Frontex-budget sinds 2005 met ruim 7.500 procent is opgehoogd en er inmiddels meer dan duizend kilometer aan muren en hekken zijn verrezen aan de Europese grenzen, blijft ook het aantal migranten richting Europa onverminderd hoog.

Zo kwamen er in de eerste negen maanden van dit jaar volgens cijfers van de Internationale Organisatie voor Migratie al bijna 85 duizend niet-westerse vluchtelingen aan in Europa, het gros met bootjes via Italië, Spanje, Griekenland en Cyprus. Die cijfers liggen weliswaar lager dan tijdens bijvoorbeeld 2015, toen er vanwege de oorlog in Syrië meer dan een miljoen vluchtelingen aankwamen in Europa, maar is alweer een fikse toename ten opzichte van 2020, toen in een heel jaar 99 duizend vluchtelingen in Europa arriveerden.

‘Ons huidige systeem werkt gewoon niet’, zegt Catherina, een van de vele jongere activisten die deze week het No Border Camp in Rotterdam bevolken, want hoewel de strijd tegen grenzen lang duurt en bijzonder weinig resultaat oplevert, zijn er toch ieder jaar weer tig jongeren te vinden die de strijd vol overgave willen aangaan.

Praktische bezwaren
Wat volgens die jongeren alleen niet helpt, is dat de migratiecrisis al zo lang speelt – voor sommigen al hun hele bewuste leven – dat ook de opwinding erover steeds verder afneemt. De droevige situatie aan de Europese grenzen is na jaren vol beelden van lekkende tentjes in vluchtelingenkampen zo normaal geworden dat de initiële woede langzaamaan heeft plaatsgemaakt voor slechts de retoriek van de woede.

‘Precies daarom denk ik dat het belangrijk is te laten zien dat er tegenover die luidruchtige rechtse minderheid die wel gewoon blijft opduiken bij de opening van ieder nieuw asielzoekerscentrum, ook mensen staan die wel positief tegen migratie aankijken’, zegt ook de 78-jarige Lambert. ‘En daarom heb ik mijn tent hier deze week opgezet.’

En ja, zegt hij. Veel idealen die de mensen hier hebben lijken op het eerste gezicht irreëel, want we leven nu eenmaal in een land waarin de praktische bezwaren regeren waardoor iedereen zich afvraagt of er wel genoeg banen zijn voor iedereen, en genoeg woningen. ‘Maar vergeet niet dat het niet de vluchtelingen zijn die onze woningcrisis hebben veroorzaakt. Dat komt door de keuzes van onze politici. En die keuzes kunnen wij veranderen. Vergeet niet dat ook het homohuwelijk een paar generaties geleden ondenkbaar leek. Dus waarom zou zo’n omslag eigenlijk wel onmogelijk zijn voor een wereld zonder grenzen?’

[Ariel]

Gezelligheid kent geen tijd in het No Border Camp.

[Mahalingam]

Dat is een handige zet van die krakers. Een leegstaand pand kraken dat eigendom is van een gesanctioneerde Rus die zijn eigen huis niet meer in mag.
En aangezien onze regenten praten over hoe ze Russische bezittingen legaal kunnen roven zal de Rus bescherming ontberen.
En in de Republiek Amsterdam wordt kraken gedoogd, zeker als het voor een goed doel is.

Statig pand ’van Russische miljardair’ aan Vondelpark gekraakt

Amsterdam - Een miljoenenpand aan het Vondelpark in Amsterdam, dat op naam van de Russische miljardair Arkadiy Volozj zou staan, is ingenomen door een groep krakers.
Op een spandoek dat aan het pand is gehangen is de naam van het bedrijf + FSB = liefde te lezen.

Op een spandoek dat aan het pand is gehangen is de naam van het bedrijf + FSB = liefde te lezen.



Het statige huis heeft vijf etages. Uit de ramen hangen studenten die een sigaretje roken. Ze zitten hier al sinds afgelopen donderdag, maar maakten de kraak maandag pas bekend om zo ’huisvrede’ te realiseren. Daarmee is de kans van een directe ontruiming een stuk kleiner.

In het kadaster staat vermeld dat het pand op naam staat van het bedrijf Paraseven Limited. Dat is het bedrijf van de Rus Arkadiy Volozj, die op de sanctielijst staat. Het pand is bevroren en hij mag het daarom niet betreden.

Het huis stond ’heel erg leeg’, vertelt woordvoerder ’Jo’. „Er zijn wel heel veel baden”, lacht ze. Ze telde er een stuk of negen. Op elke etage is een toilet én er is een sauna.
„Zolang het oorlog is blijft het leeg staan”, zegt Jo. „We proberen nu zoveel mogelijk mensen onderdak te geven.” Het zijn met name studenten die het pand hebben betrokken.

Oekraïense vluchtelingen

Een buurvrouw die de vuilnis buiten zet, hoorde al een boel lawaai van pratende mensen uit de ramen. Ze hoopt dat dit niet blijft. „Het is hier geen Leidseplein, het is hier heel fijn wonen. Rot op met je politieke inzichten.” Ze vindt dat de gemeente het pand al lang zelf had moeten openstellen voor Oekraïense vluchtelingen. Ze vertelt dat tot vorige week Poolse werknemers in de weer waren met de woning van de Rus.

Er zijn geen Oekraïense vluchtelingen onder de bewoners. Die zijn wel welkom. De krakers hopen binnenkort politieke evenementen te kunnen houden in de woning. Want behalve een actie tegen de woningnood is het ook een protest tegen oorlog en kapitalisme, aldus de krakers.

Het Openbaar Ministerie onderzoekt de zaak. Kraken is namelijk illegaal.

https://www.telegraaf.nl/nieuws/1026398 ... k-gekraakt

[King George]

In Amsterdam met Femke Halsema als burgemeester wordt het kraakverbod niet gehandhaafd hoor.

[King George]

Het grote verschil is dat we deze keer wel camerabeelden hebben en die stellen ons niet positief over de staat van het land, waar elke willekeurige woordenwisseling blijkbaar kan resulteren in een lemmet tussen uw darmen.

Gezellige video: Steekpartij Amsterdam Centraal

Culturele sfeermakers



Hallo Halsema, welke steunverklaring gaan we inzetten om het slachtoffer van deze steekpartij te helpen? Of was het toch gewoon een dader met een lage bloedsuikerspiegel die struikelde en daardoor per ongeluk met zijn mes in iemands buik viel? Dergelijke dingen gebeuren tenslotte wel vaker in de buurt van het centrale station van de stad van de hopeloosheid. Het grote verschil is dat we deze keer wel camerabeelden hebben en die stellen ons niet positief over de staat van het land, waar elke willekeurige woordenwisseling blijkbaar kan resulteren in een lemmet tussen uw darmen. Ondanks de twee miljoen camera's, tientallen agenten en een tigtal boa's die in het station verblijven, wist dit prikkende heethoofd gewoon te ontkomen. En dus zijn hier de opsporingsberichten die wederom een bekend beeld schetsen, waar we verder niet al te veel woorden aan vuil zullen maken. Volledige video hier en mocht u extra informatie hebben, laat het de plaatselijke platte pet even weten.

Wie zijn deze twee mannen? Aan het begin van de video is waarschijnlijk te zien dat de één de ander stiekem een mes geeft. Met dat mes stak de linker man op Amsterdam CS vermoedelijk een 20-jarig slachtoffer neer, de andere man gaf zijn vriend harde klappen. Alle info is welkom!

https://twitter.com/POL_Amsterdam/status/1586689379354943489

GeenStijl

[Mahalingam]

Ik zei het al: door de sancties heeft de Russische eigenaar helemaal geen rechten.

Russische oligarch verliest kort geding tegen Amsterdamse krakers

De Russische oligarch Arkadi Volozj heeft woensdag het kort geding verloren waarin hij ontruiming verlangde van zijn pand aan het Vondelpark dat door krakers in bezit is genomen. Dat is een gevolg van het feit dat Volozj op de sanctielijst van de Europese Unie staat.

Volozj was tot voor kort topman van de Russische zoekmachine Yandex en heeft nauwe banden met de president Poetin. In kort geding eiste hij het vertrek van krakers uit Vossiusstraat 16, waar al sinds 2020 een grootscheepse verbouwing gaande is. Zo'n verbouwing is een legitieme reden om een pand leeg te laten staan en in zulke gevallen is kraken doorgaans onrechtmatig. In dit geval ligt dat anders, oordeelde de rechter.

Dat is omdat eigendommen van mensen op de Europese sanctielijst niet in waarde mogen vermeerderen. De verbouwing zou daar wel toe kunnen leiden, omdat het pand van twee naar drie appartementen wordt uitgebreid. Dat lijkt erop te duiden dat Volozj ze wil gaan verhuren, wat verboden is onder het sanctieregime. Alleen als het ministerie van Financiën een ontheffing zou hebben afgegeven, zou de renovatie kunnen worden voortgezet. ‘Daarvan is echter niet gebleken,’ aldus de uitspraak.

Met familie naar Amsterdam

De rechter hecht weinig geloof aan Volozj’ bewering, dat hij met zijn familie in Amsterdam wil komen wonen. De rechter voert daartoe onder meer aan dat hij op dit moment buiten de Europese Unie verblijft en niet langer algemeen directeur is van Yandex (dat zijn officiële hoofdkantoor heeft in Amsterdam). Bovendien kan hij vanwege de sancties niet naar Amsterdam reizen, omdat er voor mensen op de sanctielijst van de EU een inreisverbod geldt.

Ook de stelling dat het pand schade heeft geleden door de kraakactie, verwerpt de rechter. ‘Er hebben wel aanpassingen plaatsgevonden om de situatie veilig te maken, maar daarbij zijn de krakers op advies van een bouwkundige te werk gegaan,’ aldus de uitspraak. Dat lijkt geen ‘houtje touwtjewerk’, zoals van de zijde van Volozj is gesteld.

https://www.parool.nl/amsterdam/russisc ... ~be265348/

Zou die aannemer die daar aan het werk was niet vervolgd moeten worden wegens overtreding van sancties?

[King George]

Dat is omdat eigendommen van mensen op de Europese sanctielijst niet in waarde mogen vermeerderen.

Nou, met krakers in het pand heb je na afloop waardevermindering, want ze wonen het doorgaans geheel uit. En hoe voorkom je dat de grondprijs stijgt op het betreffende kaveltje waar het pand staat?

[Mahalingam]

Nu zijn er nog problemen met deze woning. Binnen afzienbare tijd zullen die voorbij zijn want dan wordt de eigenaar ervan beroofd en begint een nieuw hoofdstuk. Wie weet wordt het pand wel overgedragen aan een Oekraïense miljonair (als oorlogscompensatie buit) en dan moeten die krakers eruit want dan strijden ze niet meer tegen Rusland als excuus om te blijven.

Hof: krakers in pand van gesanctioneerde Russische miljardair mogen blijven

Sancties
Het hof wil de woning niet ontruimen omdat de Russische eigenaar vanwege de Europese sancties geen gebruik mag maken van het pand. Het wegsturen van de krakers zou daardoor leiden tot „ongerechtvaardigde leegstand”.

De krakers die al sinds oktober vorig jaar een pand van de Russische miljardair Arkadi Volozj in Amsterdam bezetten, mogen voorlopig blijven. Dat heeft het Amsterdamse gerechtshof dinsdag bepaald in een kort geding dat de zakenman en oprichter van zoekmachine Yandex, die op de Europese sanctielijst staat, tegen hen had aangespannen. Hij eiste de ontruiming van het pand aan de Vossiusstraat in Amsterdam Zuid.

Het hof gaat niet mee in de eis van Volozj omdat hij vanwege de sancties geen gebruik mag maken van het pand. Ook zijn argument dat hij de verbouwing van de woning wil voltooien, die bezig was toen het pand werd gekraakt, houdt geen stand: de sancties staan verbouwingswerkzaamheden niet toe. Volgens het hof zou ontruiming van de krakers in deze situatie dan ook leiden tot „ongerechtvaardigde leegstand”. Daarom mogen ze voorlopig blijven.

https://www.nrc.nl/nieuws/2023/05/16/ho ... n-a4164799

Nu maar hopen dat het pand niet afbrand want dan zit de gemeente met een bouwval waar niemand iets aan mag doen want sancties.

[King George]

Misschien moeten wij dan maar hopen dat het pand wel afbrandt, aangenomen dat de eigenaar verzekerd is.

[Mahalingam]

Misschien moeten wij dan maar hopen dat het pand wel afbrandt, aangenomen dat de eigenaar verzekerd is.

Het is vast en zeker wel verzekerd tegen brand maar kennelijk niet tegen inbraak.
En een verzekering mag de schade natuurlijk niet betalen 'wegens sancties'.
En ik weet niet of een rechter ergens in de wetten kan vinden dat een verzekeraar verplicht kan worden om niet aan de polishouder maar iemand anders (Gem. Amsterdam?) uit te betalen die het verzekerde goed (nog niet) in eigendom heeft.