Wokies vertonen destructief en pathologisch kleutergedrag
Het houdt niet op, niet vanzelf
Onder de misleidende mantel van ‘diversiteit en inclusie’ gaan beroepsslachtoffers schuil, die de Woke-religie aanhangen. Zij willen een wereld waarin ze niet gekwetst kunnen worden, lopen te hoop tegen micro-agressies en eisen safe spaces, trigger warnings en sensitivity readers. De wereld om hen heen buigt met hen mee. Wordt het niet hoog tijd om deze pathologische kleuters met hun destructieve gedrag een halt toe te roepen? De visie van Alma van Hees.
Trigger warnings
Weet u wat trigger warnings zijn? Misschien niet, want ze zijn hier nog niet zo ingeburgerd. In de VS en in het UK wel. Trigger warnings. Waarschuwingen voor mensen die zich mogelijk gekwetst voelen door bijvoorbeeld lesmateriaal, de inhoud van colleges, tweets, verhalen van ‘andersdenkende’ personen of door kwetsende’ kunst en geschiedenis. Meestal jonge mensen.
Achter deze trigger warnings gaat een hele denkwereld schuil. Het vereist het bestaan van ‘zorgzame’ mensen, die van tevoren al weten welke boodschappen mogelijk kwetsend zijn voor anderen. Hoe weten ze dat, kunnen ze gedachten lezen? Natuurlijk niet. Maar de gekwetsten schreeuwen heel hard en eisen dat iedereen rekening houdt met hun gevoeligheden. Want anders gaan ze dood of raken ze op zijn minst getraumatiseerd. En dat mag toch niemand op zijn of haar geweten hebben.
Nu is er niets mis mee om rekening te houden met andermans gevoeligheden. Dat is onmisbare olie voor soepel lopende sociale contacten. De hamvraag is alleen tot hoever dat moet gaan en of dat afgedwongen mag worden.
Cancelling van wetenschap
Als je als universitaire rechtenstudent recent slachtoffer bent geweest van seksueel geweld, dan kan het je zwaar vallen om bij het vak zedendelicten het verschil tussen aanranding en verkrachting gepresenteerd te krijgen, inclusief allerlei vormen van ongewenste aanrakingen en penetratie. Het is begrijpelijk dat je daar op dat moment grote moeite mee hebt. Maar het wordt anders als je met medestudenten, die meevoelen met je trauma, afdwingt dat dat vak uit het studieprogramma wordt geschrapt.
Who cares? Het gaat immers om jou en jouw gevoelens. En niet om die van andere slachtoffers van seksueel geweld, die jij als jurist niet meer wilt en kunt bijstaan omdat je dit te gevoelige onderwerp hebt overgeslagen in je studie. Professor Jeannie Suk Gersen van Harvard Law School deed al in 2014 in The New Yorker verslag van The trouble with teaching rape law, waarin ze deze onwenselijke gang van zaken aan de orde stelt.
Cancelling van wetenschap getuigt op zijn minst van verregaand narcisme, gebrek aan tolerantie voor onwelgevallige meningen of pijnlijke feiten en weinig realiteitszin.
Sneeuwvlokjes
Wie zijn eigenlijk die jonge mensen die zo snel uit hun evenwicht gebracht zijn en het liefst hun hele leven in safe spaces doorbrengen, opdat ze zo min mogelijk gekwetst worden door onaangename feiten? Arthur van Amerongen schrijft over zijn vroegere universiteit in Amsterdam: “Mijn 389-jarige alma mater was al verworden tot een crèche voor millennials, sneeuwvlokjes en andere ongewervelden, een safe space vol teddyberen tegen tentamenstress, met rubberen tegels onder de klimrekken en diversiteitsboa’s die je bekeuren als je boe roept tegen een medescholier (…) “
Micro-agressie
Het moet vast heel belastend zijn als je overal en door van alles gekwetst wordt, zelfs door een woord (blank, mijnheer of mevrouw) of door een kritische blik (micro-agressie!). Dan heb je toch geen leven meer? En aangezien zelfverklaarde slachtoffers in alle maten en kleuren tegenwoordig de norm bepalen, moet dat kwetsen vanzelfsprekend op allerlei manieren worden tegengegaan. Door heel meevoelende mensen die zich goed kunnen verplaatsen in deze gekwetsten en ze graag beschermen. Want dat getuigt van liefde en bovendien houdt dan ook dat gekrijs op. Geef ze een speen en je bent van het gezeur af. Twee vliegen in één klap.
Sensitivity readers
Tegenwoordig rukken de sensitivity readers op bij uitgeverijen. Aan hen de taak om elk woord en elke zin van een manuscript te wegen en te beoordelen op ‘gevoeligheid’. Zal iemand zich hier misschien gekwetst door kunnen voelen? Zo ja, dan moet de tekst worden aangepast, dat spreekt. Er is nog veel werk aan de winkel voor deze nieuwe tak van sport, want dat ‘gekwetst zijn’ is onbegrensd. Wee degene die ‘je gekwetste gevoel’ niet serieus neemt of bekritiseert. Er valt daar voorlopig heel wat geld te verdienen, ondanks het verzet daartegen door schrijvers zelf.
Foute schrijvers
Als schrijver of schrijfster mag je het in je roman ook niet meer hebben over ‘foute’ mensen, racisten bijvoorbeeld. Dan wordt je boek niet uitgegeven, zoals de Ierse schrijfster Sally Rooney onlangs overkwam. Want schrijven over een racist maakt de auteur zelf tot een racist, volgens de logica van de Woke-taalzuiveraars. Dat belooft nog wat. Zo ongeveer alle wereldliteratuur kan op basis van deze norm in de vuilnisbak. Want hoe vaak gaat het daarin wel niet over ‘foute’ mensen die anderen manipuleren, gebruiken, mishandelen en zelfs vermoorden? Weg ermee, vinden de Wokies.
Othello
Professor en componist Bright Sheng beging onlangs de vreselijke fout om in een college over Shakespeare Laurence Oliviers klassieke film met een zwarte Othello te vertonen. Dat kon natuurlijk helemaal niet, dus felle aanvallen waren zijn deel, die hem tot excuses dwongen aan de universiteit van Michigan. Veel academici steunden hem, maar niet in het openbaar. Te gevaarlijk in het huidige klimaat. Zwijg maar liever en laat het, in plaats van het gevecht aan te gaan.
Nieuwe religie
In de tweede helft van de vorige eeuw is gevochten tegen een benepen en verstikkend burgerlijk wereldbeeld, dat ons werd opgedrongen door de kerk, samen met de gegoede burgerij. Vol verboden en geboden. We werden opgevoed met brave ideeën over huisje, boompje, beestje, een verantwoorde carrière met pensioen en geen seks voor het huwelijk. En hoe wij ons moesten gedragen opdat dat bereikt kon worden. Geen stap buiten dit patroon, allemaal hetzelfde denken en doen. Dat heette ‘stichten’, modelburgers opvoeden, volgens de normen van toen.
Nu zijn we weer op datzelfde punt aangeland, dat we allemaal gesticht moeten worden in hetzelfde denkpatroon en wereldbeeld. Ga je hierin niet mee, dan heet je nu niet zondig, want de christelijke moraal is afgeschaft, maar er worden andere scheldwoorden voor de zondaar gebruikt. Je ligt er uit en je verdient het te worden aangevallen, buitengesloten en gecancelled.
Het zou geen kwaad kunnen als de Wokies zich eens in de geschiedenis verdiepen. En zich realiseren dat ze in feite een nieuwe godsdienst hebben geïntroduceerd, ditmaal alleen zonder een God. Zij vinden zichzelf de nieuwe goden die de waarheid in pacht menen te hebben. Helaas zonder genade, want dat kennen ze niet. Afvalligen moeten op de brandstapel en vergeving bestaat niet.
Averechts effect
Gelukkig is er ook goed nieuws. Onderzoek naar het effect van trigger warnings, vorig jaar gepubliceerd in Sage Journals, Clinical Psychological Science, wees uit dat die een averechts effect hadden. Het bevestigde namelijk eindeloos het lijden van de slachtoffers, die daarin maar bleven hangen zonder een stap vooruit te komen. Integendeel, hun angsten groeiden. “The researchers concluded that, ironically, trigger warnings may be most harmful for the individuals they were designed to protect.”
Beloond
Een verrassende conclusie. Maar ouders weten allang dat, als je een kind hebt dat bang is voor spinnen en je elke kamer waarin hij/zij zich bevindt vooraf inspecteert en ‘veilig’ maakt, die spinnenfobie steeds maar groter wordt, omdat die een veel te groot deel gaat uitmaken van het dagelijks leven. En ouders weten ook dat je krijsende baby’s een speen kunt geven of drammende kleuters een lolly, als zij hun stem verheffen vanwege de onaangename kanten van het leven, en dan ben je even van het gezeur af, maar dat is maar tijdelijk. Dat gezeur komt terug en wordt groter en veeleisender, want het wordt immers beloond.
Slachtofferschap
Zou het binnenkort afgelopen zijn met de trigger warnings en alles wat er in dat kielzog hangt, zoals sensitivity readers, omdat nu is aangetoond dat dat averechts werkt? Vergeet het maar.
Want slachtoffer zijn is een aantrekkelijk beroep, waarmee je van alles kunt afdwingen en verdienen. Slachtoffer zijn is een identiteit, misschien zelfs ook een karaktertrek van zwakke en onzekere mensen. Het voelt goed om een ander overal de schuld van te kunnen geven. Je hoeft er bovendien zelf niet veel voor te kunnen: steeds maar weer gekwetst zijn en heel hard gaan huilen zijn genoeg om steeds maar weer je zin te krijgen.
Morele terreur
De ‘slachtoffers’, gehuld in hun misleidende mantel van ‘diversiteit en inclusie’, laten zich echt niet zo maar hun gekwetstheidswapen afnemen. Hun morele geschut werkt immers prima, want de wereld om hen heen buigt, past zich uit schuldbesef aan en is bereid taal, gedrag, geschiedenis en cultuur te zuiveren. Dat alles om de eeuwig gekwetsten die een Safe Paradise eisen, tegemoet te komen in hun weigering om de realiteit onder ogen te zien, eigen verantwoordelijkheid te nemen en volwassen te worden.
Toch zal op een gegeven moment de maat vol zijn. Dat moment breekt aan als steeds meer mensen openlijk laten merken dat het nou eens afgelopen moet zijn met dat gezeur. Als mensen zich durven te verzetten tegen deze morele terreur. Het vereist ruggengraat en doorzettingsvermogen om de pathologische Woke-kleuters met hun destructieve gedrag tot de orde te roepen. Maar daar beschikken we toch nog wel over?
Gala's, eindexamenfeestje , "Ik had later aan mijn kinderen willen vertellen hoe mijn eindexamenjaar was.", "Ik had al een jurk voor mijn gala. Dat ging niet door" 
De dame zegt half huilend...'Ik dacht dat de politie aardig zou zijn'. Filmpje op AT5
