Het is op zijn manier een boekbespreking.
Een heftige roman van een Marokkaan
De Nederlandse schrijver Willem Jansen had, zoals vele auteurs, grote moeite om uitgevers voor zijn boeken te vinden. Ten slotte kreeg hij een lumineus idee. Hij veranderde zijn schrijversnaam in Sadik Khamsa. En schreef toen de opzet voor een zogenaamde ’epische Marokkaanse roman’.
Dat kon hij zeer goed doen, omdat hij jarenlang in een wijk vol allochtonen had gewoond en hun taalgebruik, gewoonten en manier van redeneren voortreffelijk had leren kennen. Het door hem schetsmatig opgezette boek ging over een totaal mislukte integratie in de Nederlandse samenleving. Hij fantaseert dat hij vele andere Marokkanen, bij wie eveneens de integratie is mislukt, tot een agressieve eenheid kan smeden die ten slotte, onder de hogere leiding van Allah, heel Nederland verovert en tot een zuiver moslimland maakt.
Meesterstukje
Een korte samenvatting van dit (niet-bestaande) boek zond Willem Jansen in 2004, onder het eerder vermelde pseudoniem Sadik Khamsa, naar tientallen politici, gemeenteraden, burgemeesters, ministeries, journalisten en uitgeverijen. Van de meesten kreeg hij een welwillend antwoord dat geheel anders klonk dan wat hij gewend was toen hij nog onder zijn eigen Nederlandse naam schreef. De introductiebrief naar al die personen en instanties is al een klein meesterstukje. Het luidt als volgt:
- „Een goede dag voor U en allen die U na zijn. Vergeef mij U lastig te vallen. Laat ik mij eerst voorstellen: ik ben Sadik Khamsa. Ik heb een boek geschreven dat dik is en goed en nodig. Ik noem het ’ OPROER ’ .” En dan beschrijft hij hoe de allochtone opstandelingen een ondergrondse militante bende vormen tegen de heersende blanke klasse. Ze gaan op zoek naar de gehate autochtone overheersers, „de varkens, de ongelovigen, de hoeren als waren die ongedierte”. En dat alles „in de naam van Allah, omdat Hij dat wil. Want Zijn wil is goed” .
Hans Spekman , PvdA-leider en in 2004 wethouder in Utrecht, schreef: „ Beste Sadik, laat je niet afschrikken. Veel grote schrijvers zijn lang miskend geweest. Ga zo door, geef niet op!”
Namens Job Cohen , destijds de PvdA-burgemeester van Amsterdam, meldde zijn kabinetsbeheerder: „De burgemeester kan zich niet voorstellen dat uw roman niet wordt uitgegeven. Het gaat toch over het onderwerp ’inburgering’?”
De toenmalige burgemeester van Maastricht en tot voor kort minister voor Immigratie en Asiel, drs. Gerd Leers , liet weten dat hij het boek van Sadik „niet vrolijk vond, maar dat het wél nodig moest worden uitgegeven” . Hij eindigde zijn brief met: „Geef de moed niet op. Bewonderenswaardig wat u zegt. Ga daar mee door. Laat u niet ontmoedigen. Veel succes!”
Theo Cornelissen , in 2004 fractievoorzitter van de SP in de gemeenteraad van Rotterdam, antwoordde: „Beste Sadik, als er echt sprake is van tegenwerking of censuur, willen wij dat als SP natuurlijk graag aan de kaak stellen. ”
Annemarie Jorritsma , burgemeester van Almere en oud-minister, liet weten: „Dat Van Gogh in zijn eigen tijd ook niet werd gewaardeerd” en ze gaf als advies „ de aanhouder wint ”. Ze wenste Sadik veel succes.
Hub van Wersch , wethouder in Alphen aan de Rijn, stelde dat het onderwerp van Sadiks boek ’OPROER’ zeer gevoelig lag, maar wél sterk in de belangstelling stond. Hij had grote waardering voor Sadiks inspanningen. Maar of het tot een boekuitgave zou komen, lag niet in zijn vermogen. De PvdA-wethouder raadde Sadok (letterlijk) aan vertrouwen te stellen op Allah.
Ronald Plasterk , die in 2004 nog geen PvdA-minister was, gaf Sadik de raad een islamitische uitgever te zoeken, omdat Nederlanders het geschrift van Sadik Khamsa zouden kunnen opvatten als „een ronselboek voor fundamentalisten ”.
Opdonderen
Het is opvallend dat eigenlijk alleen Plasterk de juiste diagnose stelde, namelijk een ronselpoging om fundamentalisten te verzamelen om daarmee de Staat der Nederlanden omver te werpen. Maar niemand, werkelijk níémand, van de velen die Sadiks geschrift hadden ontvangen, reageerde met grote verontwaardiging in de zin van bijvoorbeeld: „Zeg Sadik, ben je nu helemaal van de pot gerukt? Eerst in ons land een veilig en beschermd onderdak vinden, geld ontvangen van de Nederlandse gemeenschap en dan een bende fundamentalistische terroristen om je heen verzamelen die Nederland moeten veroveren en islamiseren. Bovendien ons ook nog varkens noemen en onze vrouwen en dochters ongelovige hoeren. Waarom donder je niet op naar waar je vandaan komt?”
De schrijver van ’Beste Sadik’, die zich thans voorlopig schuilhoudt achter het pseudoniem Willem Jansen, heeft met zijn boekje duidelijk aangetoond hoe zwak en karakterloos de klasse van de zogenaamde leidinggevende intellectuelen is ten opzichte van het grote immigratieprobleem dat onze cultuur bedreigt. Wat dat betreft zijn we, qua politiek bewustzijn, niet veel verder dan begin 1940, toen een Nederlandse journalist werd gearresteerd omdat hij een kritisch artikel over het nazi-Duitsland van Adolf Hitler had geschreven. Dat werd toen beschouwd als ’belediging van een bevriend staatshoofd’. Eerst toen de Wehrmacht in mei 1940 ons land binnenviel, werd de arrestant vrijgelaten.
http://www.osl-stavast.nl/?p=3040