Trotse Dilara Bilgiç (2002), Turkse moslima met Nederlands gymnasiumdiploma.
Zij is een kind van haar ouders en dus . . . van de Koran.
Zij kwam als Koerdische moslima naar Nederland. Zij kwam, nam waar, en schreef een boek met aanbevelingen ter verbetering van onze democratie, getiteld:
De Black Box Democratie.
Zij begreep dat dit het land is met unieke democratische waarden waar de vrije wil pas goed tot haar recht komt in vergelijking met al die smerige fascistisch islamitische dictatuurstaten die hun bron hebben aan de poel des verderfs in Saoedi-Arabië, met daarin centraal gelegen de islamitische beerput van weleer: de Kaaba te Mekka waaraan de weerzinwekkende historische sadistische profeet zijn dorst naar macht en terreur over andere mensen leste tot groot genoegen van circa 1,7 miljard moslims wereldwijd die wat mij betreft gerekend mogen worden tot de mislukte mensensoort moslims.
Maar als zij dat alles werkelijk begrijpen zou, waarom ziet zij dan niet de noodzaak in om te beginnen met het schrijven van een boek over het anti-democratisch fascistische boek Koran dat haar voorkeur heeft en dat haaks staat op onze christelijke normen, waarden en democratie die samen zijn gevat in onze beschaving? De Koran is het boek van smerige walgelijke mens-onderdrukkende fascistische dictatoriale en sadistische praktijken, afkomstig uit het brein van de historische Arabische dwaas en psychopaat Mohammed, bedenker van zijn trouwe onafscheidelijke digitale knecht Allah.
Dilara Bilgiç is intelligent, heel erg intelligent, maar misschien ook wel erg dom. Want zij kent blijkbaar geen twijfel, gelet op haar onafscheidbare hoofddoek als symbool van trouw aan de meest afzichtelijk historische walgelijke weerzinwekkende Arabische onmens, pedofiel, psychopaat, sadist en oorlogsmisdadiger die andersdenkenden terroriseerde tezamen met zijn digitale hulpje Allah.
Nog voordat zij haar gymnasiumdiploma behaalde had zij in haar hoedanigheid van moslima en dus fervent aanhanger van de Profeet, al een boek geschreven over hoe het beter moest met onze democratie. Het gekke is dat ik nergens een verwijzing naar de Koran of Mohammed zal vinden in het boek dat zij heeft geschreven ter verbetering van onze democratie.
Wat is er mis of niet mis met deze vrouw die blijkbaar niet over een vrije wil beschikt en niet in staat is om te twijfelen aan haar achterlijke primitieve ziekelijk walgelijke religie die alleen maar het slechtste voorheeft met mensen die de democratie omarmen, dat zij middels haar hoofddoek propaganda maakt voor een van de meest fascistische anti-democratische Arabische machtswellustige sadisten die de geschiedenis in petto heeft en toch overtuigt is dat er nog wel wat aan onze democratie verbeterd kan worden?
Ik vermoed dat het brein bij haar hetzelfde heeft gereageerd zoals bij de razend populaire burgemeester van Rotterdam Ahmed Aboutaleb toen hij naar Nederland kwam. Zijn ouders waren geliefde moslims en aanhangers van de afschuwelijke Arabische moordzuchtige sadist, pedofiel en oorlogsmisdadiger Mohammed. Maar Aboutaleb wil zijn ouders niet voor het hoofd stoten, doet of zijn neus bloedt en heeft zelfs de gore moed om zich in Nederland te afficheren als salafist en jihadist. Ergens begrijp ik die twee wel. Allebei heel erg intelligent en slim. Maar wel gevaarlijke onbetrouwbare ziekelijke geesten. Veel nazi's (excuseer de vergelijking) waren niet anders. Zij eerden hun vader en moeder, waren gezagsgetrouwe eerzame burgers die vooral vasthielden aan hun loyaliteit voor
Mohammed Hitler.
Recensie Filosofie
De democratie opnieuw uitvinden in 112 bladzijden
‘De Black Box Democratie’ door Dilara Bilgiç
Uitgeverij Boom, 112 blz. €17,50
★★★★☆
Laura Molenaar voor Trouw - 15 juli 2020
Over de auteur
Dilara Bilgiç (2002) rondde haar gymnasiumdiploma af met een profielwerkstuk. Dat heeft ze nu uitgewerkt tot het boek ‘De Black Box democratie’. Bilgiç kreeg eerder een eervolle vermelding op de Filosofie Olympiade.
Over het boek
Bilgiç onderzoekt de democratie, want de media en politici zelf beweren maar wat graag dat die onder druk staat. Klopt dat wel? (Spoiler: ja.) En zijn het werkelijk de rechtspopulisten die een scheuring veroorzaken? (Spoiler: nee.) Daarnaast ontwikkelt ze een nieuw democratisch systeem, waar de titel naar verwijst.
Puzzelen met politici
De Nederlandse bevolking is ontevreden over de politiek. Tegelijk gaan we massaal naar de stembus. We hebben misschien wel vertrouwen in de democratie, maar niet in onze politici. Niet gek, zegt Bilgiç, want als je de media volgt lijkt het alsof hetzelfde spelletje zich steeds herhaalt: er komt een schandaal boven tafel, men ontkent in alle toonaarden tot dat niet meer houdbaar is, vervolgens wordt één persoon verantwoordelijk gesteld en die moet het strijdtoneel verlaten. De oppositie is bovendien permanent ‘tegen’ wat de coalitie besluit; denk aan Geert Wilders die de Tweede Kamer een ‘nepparlement’ noemde. Het is alsof politici zich richten op één puzzelstukje, zegt Bilgiç, zonder het hele plaatje te zien: de structuren die aan de misstand ten grondslag liggen. Niet alleen leidt dat tot tunnelvisie, het ondermijnt ook onze democratie, zegt ze. Het voortdurende getouwtrek kalft de legitimiteit van het landsbestuur af en vermindert de efficiëntie van het bestuur.
Betrek burgers bij besluiten
Tegelijkertijd, zegt Bilgiç, wordt een grote groep Nederlanders stelselmatig niet gehoord. Politici zijn zelden lager opgeleid, en ze luisteren veel vaker naar wetenschappers dan naar de ervaringen van burgers. Onze democratie is een ‘diplomademocratie’ geworden. Als we er nou voor zouden kunnen zorgen dat meer burgers betrokken zijn bij de besluitvorming, en de politici wat meer samenwerken in plaats van de tegenstellingen steeds benadrukken? Dan wordt onze democratie misschien wat gezonder, denkt Bilgiç.
Leren van ‘de zwarte doos’
Bilgiç ontwerpt daartoe een nieuw soort democratisch systeem. Ze bouwt voort op het ‘Black Box-denken’ dat Matthew Syed beschrijft in zijn gelijknamige boek. Vliegtuigbouwers gebruiken de zwarte doos namelijk niet om na een crash de piloot te berispen, maar om ervan te kunnen leren en het vliegtuig nóg veiliger te maken. (HvdM: dat is niet helemaal waar. Er zijn wel degelijk gevallen bekend waarbij altijd de gezagvoerder en niet de co-piloot de dood van honderd of meer slachtoffers wordt aangerekend. Piloten die een crash door schuld overleefden werden vanzelfsprekend daadwerkelijk ontslagen.)
Die instelling zou Bilgiç ook graag in de politiek zien. In plaats van een Tweede Kamer bestaat Bilgiç’ Black Box-democratie daarom uit een VolksKamer (VK) en een BeleidsKamer (BK). De BK, bestaande uit experts, stelt wetsvoorstellen op, en de VK, die uit gelote burgers bestaat, stemt erover. Hierbij wordt met ‘expert’ niet alleen een hoogleraar of onderzoeker bedoeld, maar ook een ervaringsdeskundige of iemand met affiniteit met een bepaald onderwerp. Daarnaast is er nog een kabinet, dat lijkt op wat we nu hebben, behalve dat zij een puur uitvoerende taak heeft, en dat de ministers door loting uit een groep experts worden gekozen. Bovendien stemmen burgers niet op partijen, maar op welke beleidsdomeinen zij vertegenwoordigd willen worden (denk aan sport, religie, immigratie, etc.). De BeleidsKamer is weer een afspiegeling van die verkiezingen. (HvdM: Dat lieve schepseltje van Allah is waarschijnlijk met haar zwarte doos geïnspireerd door de gedachte aan de zwarte doos te Mekka, het super heidense islamitische symbool waar miljoenen moslims tot een hoogtepunt komen in hun geestelijk denken door zevenmaal om de zwarte doos te lopen en als het even kan door een opening op een hoek van de doos het daarin tentoongestelde voorbeeldige Arabische heilige object, gemodelleerd in de vorm van een zilverkleurige heuse kut, te kussen. De 'kut' heeft geen haren. Vandaar dat alle moslimvrouwen hun haren wegscheren bij hun vagina. Dat moet haast wel ongewenst zijn voor Allah, de digitale knecht van Mohammed. Want hij, de almachtige, die alles beter weet en er prat op gaat dat zijn wil allesbepalend is, heeft niet voor niets de vrouw een weelderige haargroei meegegeven. Zowel op haar hoofd als tussen haar benen.
Conclusie bij dat achterlijke heidense geloof van moslims: moslims geloven net dat wat hen het beste uitkomt van wat zij van hun ouders hebben meegekregen. Óf het ontbreekt hen aan functionele hersenen met bijbehorend gemis om te mogen twijfelen, óf de conclusie is radicaal logisch: de mens heeft geen vrije wil. Ik wil niet discrimineren. Dus geldt voor alle mensen dat zij geen vrije wil hebben, of een product zijn van een hopeloze scheppingsdrift door een of meer super intelligente ziekelijk gestoorde geesten).
Redenen om dit boek niet te lezen
Er is weinig aan te merken op zo’n stevig in elkaar gezet, soepel geschreven filosofisch essay als je bedenkt dat de schrijfster ervan nog niet eens studeert. Het boek smaakt naar meer, en hopelijk kan de jonge Bilgiç haar voorstel meer uitwerken. De Black Box-democratie zal door de burgers een stem te geven en door loting te gebruiken, de democratie hopelijk legitiemer maken, zegt Bilgiç. Maar is deze ook efficiënter? En waarom kun je die problemen van legitimiteit en efficiëntie eigenlijk niet oplossen met het huidige systeem van verkiezingen en partijen? Daar zou ze meer over mogen zeggen.
Redenen om dit boek wel te lezen
Bilgiç heeft een moedig en prikkelend boek geschreven. Ze stelt vanzelfsprekendheden ter discussie en betrekt er interessante denkers bij, onder wie Bruno Latour en David van Reybrouck – het is duidelijk dat ze vooral bij die laatste veel inspiratie heeft opgedaan. Hopelijk horen we meer van haar!