Dit Nieuwe Wij
2 mei 2018
Niet zo lang geleden schreef de Haagse Gemeenschap van Kerken
in een brief zijn ongenoegen over de opzienbarende
videoboodschap van de PVV waarin islam gelijkgesteld werd aan het absolute kwaad.
Uit deze brief blijkt duidelijk hoe het moderne christendom een samenwerking zoekt met de islam voor een betere wereld. Zo staat er geschreven hoe plezierig er met elkaar wordt gewerkt en hoe het christelijke geloof daar zijn voordeel mee kan doen.
Maar de vraag is hoe een 1400 jaar gestagneerd gedachtegoed verrijkend kan zijn. Ja, dat er vreselijke dingen gebeuren dat is dan bijzonder vervelend maar die komen in allerlei levensbeschouwingen wel voor, zo luidt de redenatie. Nochtans vernemen wij niets over Boeddhisten die in onze steden argeloze burgers lastigvallen. Zo ook worden terroristische aanslagen op burgerdoelen wereldwijd niet gepleegd door zwaarbewapende katholieken, met uitzondering van de bloedige strijd (1969-1998) in Noord Ierland.
Religies kunnen kracht bundelen voor de vrede. Barmhartigheid en naastenliefde. Het filmpje van PVV is zelf een uitdrukking van haat.
De Haagse Gemeenschap van Kerken
De video van de PVV toont aan dat vele misdrijven tegen de mensheid op rekening van de Islam moeten worden geschreven. We weten niet in welk ‘La La Land’ de moderne Christenen vertoeven die daar niets van willen weten. Een onverdraaglijke en daardoor snel weg te wuiven waarheid is dat zodra moslims een meerderheid vormen er van naastenliefde, tolerantie, respect en samenwerking met andere geloofsbroeders geen sprake zal zijn. De Christenen in het Midden-Oosten kunnen daarover meepraten. Vraag aan een Kopt in Caïro in hoeverre het ‘samen op weg naar vrede’ in zijn of haar land heeft gewerkt en men zal wijzen naar een in brand gestoken of door bommen verwoeste kerkgebouw. Men zal je vertellen over intimidatie, bedreigingen, over gewonden en doden.
Het is duidelijk dat een groot deel van de katholieke en protestantse kerken een linkspolitieke koers heeft ingeslagen. Zie het stuk van Elsevier columnist
Syp Wynia van 18 mei 2017. Deze stelt dat de hang naar vrijzinnigheid en relativisme niet los gezien kan worden van de ontkerkelijking en het geloofsafval. Hoe de gelovigen aan te spreken, hoe het woord nog te verkondigen? Dat was de vraag.
De
“mars door de instituten” heeft natuurlijk de faculteiten van godgeleerdheid niet onberoerd gelaten. Het leverde ons progressieve dominees op. Aldus werd de bijbelse boodschap vermengd met het maatschappijkritische gedachtegoed van neo-marxistische snit. Wat eerst bij een uitgesproken elite leefde aan nieuwe ideeën om het kapitalisme en het systeem te ondermijnen, zo sijpelde met elke nieuwe generatie studenten ‘modernere ideeën’ top down naar andere lagen in de samenleving. De kerk kon dus niet achterblijven. Zo hadden wij een theologie van de dood van god, een theologie van de bevrijding en nu ook een
“theologie van machtsmisbruik en uitsluiting op basis van lichamelijke en seksuele eigenschappen”. De godgeleerdheid houdt zich opnieuw met seksualiteit bezig maar in plaats het een en ander weer te kuisen, ligt het doel iets anders: het stoppen van discriminatie over iemands individueelste expressie op seksueel gebied. U vermoedt wel hoe de vork in de steel zit met deze nieuwe verrijkende inzichten: tegen macht, misbruik en opgelegde identiteit, kortom het bekende jargon van links waarmee we dag na dag worden doodgegooid.
In de kerk van toen sudderde het geloof op een laag vuurtje. Hoe nieuw publiek te trekken nu de bestaande clientèle van vergrijsde gelovigen die de kerkbanken elke zondag voor nog geen derde wisten te vullen steeds kleiner werd? Er moest dus gemoderniseerd worden. Eerst de beatmis en daarna de Jip en Janneke preken: “Hee..weet jij dat Jezus ook voor jou gestorven is? Ja echt!”. De gemeenschap werd bijgebracht dat ze schuld hadden aan al die kolonisatie en slavernij en dat ze voor de minderheden die zich rap gingen vestigen in de Westerse landen boete moesten doen. God’s eniggeboren Zoon werd een proto-revolutionair die in de klassenstrijd van de armen tegen de rijken de opstanden leidde tegen “het systeem”. En God werd milder. Voortaan geen toornige Jahwe meer die hel en verdoemenis op de mensen los liet maar een feminieme bron van licht en liefde. Dit inspireerde al gauw tot solidariteit met alle armen en verdrukten in de wereld. Ja, die strijd werd die van de gediscrimineerde minderheden tegen de supremacisten van het verderfelijke Babylon, lees het Westen. Voor het zieleheil van de verworpenen der aarde diende men garant te staan. Het was immers de boodschap van Christus zelf: het hoeden van uw broeders, uw medemensen.
Progressieve predikanten zien in de Islam een geloofsbroederschap waar je u tegen kunt zeggen. Een bondgenoot tegen alle ongelovigheid en plat materialisme. De godsdienst van de vrede bezit een krachtige, mannelijke en hechte gemeenschap, wat een aanwinst toch! Die verhevenheid van gedachten en van wonderschoon taalgebruik die de onze verre overstijgt. Ach, de devotie van de islamiet is het benijdenswaardige bewijs van het bestaan van Allah, de Ene, de Barmhartige: het summum van alle religies:
Voorwaar, de (enige) Godsdienst bij Allah is de Islam
(Soerat Aali ‘imraan: 19)
Vergist u zich niet! De beweging van Christenen die in de Islam een bondgenoot zien om samen de politieke en sociale macht van de religie te vergroten zal slechts één ding bewerkstelligen: in plaats van de eeuwige vrede en naastenliefde die, zo hopen zij, overal als klaprozen gaan opbloeien, zullen zij het seculiere stelsel afbreken en vervangen door een systeem waarin gedwongen huwelijken, eerwraak, ongelijkheid en mutilaties een normaal gegeven zijn.
Een pastiche van de belevingswereld van moderne kerkelijke voorgangers laten de volgende tweetberichten zien naar aanleiding van een ander stuk van eerder genoemde Wynia dat specifiek over Pasen ging. (Helaas is dat artikel achter een betaalmuur geplaatst).
Uit deze verzameling van commentaren spreekt de utopie van de onvoorwaardelijke steun om de zwakken in de samenleving op te vangen en voor een ‘soepeler’ asielbeleid te zorgen. Het heet dat liefde blind maakt. De Christelijke naastenliefde is daar een treffend voorbeeld van. Zie Paus Franciscus die de voeten pleegt te wassen van Europa’s nieuwe burgers.
De onthutsende conversatie op de twitterlijn toont aan dat Islam critici knorrige witte mannen zijn die het cultuurgoed van het Christendom misbruiken. Het Christendom is voor hen slechts een middel om hun afkeer van de Ander in de persoon van de eeuwige vluchteling te camoufleren. Gelovig zijn ze al helemaal niet want daarvoor zijn ze, zo meent men, te rationeel. Van de mystiek van Kerst en Pasen begrijpen witte mannen immers niets. Al gauw komt de aap uit de mouw: de hypocriete Christelijke sympathie van rechtse rakkers is slechts een alibi voor anti-immigratie. Want wie kan daar nou tegen zijn? Juist, zíj dus die de tempel van de politieke correctheid en deugd bezoedelen: al die xenofoben, islamofoben, racisten, fascisten: knorrige witte mannen van middelbare leeftijd!
Zeer verhelderend ook dat het
“out of the box”-denken van Angela Merkel zo inspirerend kan zijn voor de moderne Christenen die het liefst ook iets met de tralies van de gevangenissen willen doen, want geen mens is geboren voor een leven in de bajes. Barrières moeten worden doorbroken zoals ook die grenzen die pensionado’s willen sluiten gewoon open moeten blijven.
Wat de 2.5 miljoen nieuwe burgers in Duitsland zo al doen omdat mamma Merkel het gewild heeft kunnen we dagelijks vernemen: elke dag worden de inheemsen beschimpt, bespuugd, uitgescholden, in elkaar geslagen of verkracht door de vertegenwoordigers van de vredelievende religie met wie de broeders van Christus barmhartig op zoek willen gaan naar liefde en gerechtigheid.
Omdat het Christendom dan maar op collaborerende wijze moet worden gered pleit men derhalve voor een
“shake hands be buddies”-ideologie. Hun vastgeroeste vertrouwen in de “humaniteit van elk mens”, wat dat ook moge inhouden, zegt dat we allemaal hetzelfde zijn en dat we best onze plaats eens mogen afstaan aan mensen die dat harder nodig hebben.
Opkomen voor de zwakken in de samenleving, de verstotenen, illegalen, de weduwen, de armen, daklozen en heel heel errug veel vluchtelingen is een morele plicht. Verdomme laten we onze rijkdom nou eens gaan delen met mekaar! We hebben al veel te veel voor onszelf. Geen mens is illegaal of wordt als crimineel geboren en niemand kan het helpen als je vlucht voor oorlog en hongersnood. Ze willen alleen even schuilen, misschien wel voor altoos.
Vroeger hadden we een
dominee Hans Visser die zijn inmiddels gesloopte Pauluskerk in Rotterdam openhield voor drugsverslaafden, daklozen en pedofielen. Toegegeven, het getuigde van moed om tegen de samenleving zo te handelen en het goddelijke ook in de verkrachter te zien of om door de schuld als het ware diens onschuld te ontdekken (
Pater van Kilsdonk). Consequent was Visser dus wel. Als het uitgangspunt moet zijn om alle stumperds van de wereld te redden en de ‘machten’ van de wereld die de ellende hebben veroorzaakt te bestrijden, maak dan van het geloof een methode van opstand. Was Jezus trouwens ook niet een vreemdeling?
Het nieuwe Christendom bestrijdt ook het ingekakte supremacistische neo-kolonialistische gedrag van witte mensen. De theologe des vaderlands,
Janneke Stegeman, heeft er zelfs een handboek voor geschreven:
‘Alles Moet Anders. Bevrijdingstheologie voor Witte Nederlanders’. Is het trouwens de godgeleerde zelf niet opgevallen hoe aanmatigend die titel van dat boek wel niet is? De uitgever heeft kennelijk geen bezwaar gehad met die titel en de doelgroep aan deugende lezers is het al helemaal niet opgevallen. Een vreemde zaak want was het niet zo dat men tegen racisme aan het strijden is?
Je vraagt je af wanneer het mis gegaan is, niet zozeer met het Christendom want het licht van Christus, voor wat onze cultuur betreft, is al lang uitgedoofd. Nee, wanneer is het misgegaan dat we dingen door elkaar zijn gaan halen, wanneer zijn we gaan husselen om een nieuwe wereldmix te krijgen van het beste van alle mogelijke religies en filosofietjes, zolang het maar een fijn gevoel oplevert en je er geen winden van moeten laten? Waarom zou religie niet een hutspot kunnen zijn van al het mystiek mooie wat de aarde te bieden heeft: van voodoo poppen tot mala kralen, aaneengeregen met stenen vol wijsheid —of op je kop gaan staan tussen bomen waarmee je tegelijk in gesprek kunt zijn? Een aanzoek doen aan een kind van tien behoort wellicht ook nog tot de mogelijkheden want dat doen ze in de Islam toch ook? Wie zijn wij om daar wat van te vinden, ja wie zijn wij nog eigenlijk?
Mag ik het eens zeggen wie die moderne Christelijke geloofsbroeders zijn? Verraders! Ze vernachelen hun eigen wortels. Ze geven de laatste doodsteek aan de eeuwenoude geloofscultuur van het Christendom. Ze zijn de nieuwe
aanbidders van het Gouden Kalf. Alleen hun kalf staat voor ‘verbinden’. Gooi alle geloven door elkaar heen en denk de illusie te hebben dat je met dit mengsel dezelfde doelstellingen hebt, dezelfde god vereert en dat alles vervangen, verbogen, omgedraaid, aangepast of verwijderd kan worden. Buigen, rekken, wat water bij de wijn doen en een veer in de Islamitische reet steken. En dan durven zeggen dat dit alles verrijkend is! Bij deze hoerenpraktijken waarin je je als Christenhond nog verder prostitueert kun je je zo ontzettend deug voelen dat het lijkt alsof je het koninkrijk der hemelen al bent ingegaan.
Als de cijfers niet liegen dan zal over een halve eeuw de autochtone Nederlander een minderheid in eigen land zijn. Het is heel goed mogelijk, en misschien moeten we hier gewoon zeggen dat het onvermijdelijk is, dat de dan ontstane meerderheid Islamitisch zal zijn dankzij die lieve goedhartige onnozelen en totale idioten die overal barmhartigheid zien. En nee, die toekomstige Islam zal geen geseculariseerde versie, maar een echte, pure, salafistische soort zijn die zich als gematigdheid goed heeft verkocht. En zij, deze idealistische kabouters die zich Christen noemen, zij hebben daar aan meegewerkt! Ook in dit geval,
juist in dit geval, zijn de goede bedoelingen weer het plaveisel van de weg geweest die naar de hel in plaats van de oecumenische hemel hebben geleid.
https://www.opwegnaarmorgen.nl/2018/05/ ... ieuwe-wij/