Vrijheid van meningsuiting bedreigd

[Pilgrim]

Martin Bosma over vrijheid van meningsuiting en vrije pers (1e termijn)
Deweycheatumnhowe - Gepubliceerd op 20 jun. 2018

[Ariel]

Martin Bosma over vrijheid van meningsuiting en vrije pers (1e termijn)

Hij is goed, onze Martin. En dat bekkie van de jonkvrouw Karin. Onbetaalbaar.

[Ariel]

Eerste termijn + Tweede termijn met Interrupties.

[Hans v d Mortel sr]

De geest van de wijze richt zich naar rechts, maar de geest van de dwaas naar links. - Prediker 10:2



Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede - Tessalonicenzen 5:21

Politiek is smerig. Zij laat je niet vrij om zelf dingen te onderzoeken. Want wie onderzoekt en praat over wat de politiek niet welgevallig is wordt de mond gesnoerd. Denk aan het schofferen en geestelijk dood maken van mensen die het goede nastreven, waaronder klokkenluiders.

POLITIEK IS SMERIG.

Koning, keizer, politicus, admiraal; stinken doen ze allemaal.

Wat heeft het volk aan democratie als democratie slechts functioneert in handen van politici om de eigen macht te plezieren met aangepaste spelregels?

[Pilgrim]

Europees Gerechtshof voor de Mensenrechten: Mohammed mag geen pedofiel meer genoemd worden

Geplaatst op 25 oktober 2018



Het Europees Gerechtshof voor de Mensenrechten in Straatsburg heeft nu de veroordeling van een vrouw, die Mohammed pedofiel had genoemd, bevestigd. Daardoor zou ze religieuze leren beledigd hebben.

Het eerste vonnis van de Weense rechtbank verwijst naar twee werkcolleges, die de veroordeelde al in het jaar 2009 over de “fundamenten van de islam” had gehouden. In dit verband kwam ze ook terug op het “huwelijk” tussen de stichter van de islam met de pas 6-jarige Aisha.

“Een 56-jarige en een 6-jarige? Hoe noemen we dat als het geen pedofilie is?”

Daarbij kwam dat Mohammed met haar – aldus de bronnen – als seks gehad zou hebben (“het huwelijk geconsumeerd”) toen ze pas negen jaar oud was: “Een 56-jarige en een 6-jarige? Hoe noemen we dat als dit geen pedofilie is?”, zei de aangeklaagde voor het Europees Gerechtshof.

In 2011 werd de Oostenrijkse door een Weense rechtbank voor deze uitspraak tot € 480,- en de betaling van de proceskosten veroordeeld. De motivering: ze zou zich met haar uitspraken schuldig gemaakt hebben aan het “kleineren van religieuze leren”. Nadat het Hoogste Gerechtshof van Oostenrijk in 2013 een heropname van het proces had afgewezen, ging de vrouw met haar zaak naar het Europees Gerechtshof voor de Mensenrechten.

De vrouw zou zich schuldig gemaakt hebben aan een “beledigende aanval op de profeet van de islam” en daardoor op de koop toegenomen hebben dat zich islamofobe vooroordelen zouden verbreiden en de vrede in Oostenrijk in gevaar zou zijn.

Dan is het nu ook duidelijk wie er uiteindelijk ook bij de Europese justitie als winnaar uit “Charlie Hebdo” is gekomen.

Bron: https://philosophia-perennis.com

Door: David Berger

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2018/10/25 ... md-worden/

[Pilgrim]

Dr. Nicolaus Fest: over Angela Merkel en de afschaffing van de vrijheid van meningsuiting (+ vertaling!)

Geplaatst op 2 november 2018



Goedendag! Angela Merkel geeft haar partijvoorzitterschap op. Nou en? Uiterlijk na het mislukken van haar beschermeling Volker Kauder als fractievoorzitter was het duidelijk dat de partij Merkel niet meer volgt. Dat maakte de verkiezing voor het partijvoorzitterschap extreem riskant; want een nederlaag zou ook Merkel´s onmiddellijke einde als bondskanselier betekenen. Dus gaf ze de voorkeur aan de geordende aftocht. Zo kan ze nog een beetje bondskanselier blijven. Dat is een politiek 1 x 1. Maar de media hyperventileren.

Belangrijker zijn andere thema´s. Bijvoorbeeld het vonnis van het Europees Gerechtshof voor de Mensenrechten. Dat besliste onlangs dat men Mohammed geen pedofiel zou mogen noemen, zelfs niet wanneer hij op 56-jarige leeftijd seks had met een 9-jarige. Motivering van het gerechtshof: de beschuldiging van pedofilie zou zich ertoe lenen om vooroordelen aan te wakkeren en de religieuze vrede te bedreigen. Daarmee heeft het Europees Gerechtshof voor de Mensenrechten gewoon de vrijheid van meningsuiting afgeschaft. Feiten tellen niet, maar absolute stilte. Die is voor het gerechtshof belangrijker dan de waarheid en gerechtvaardigde kritiek. Dat de Europese Verlichting juist op deze kritiek op religie en oprichters van religies is gebaseerd, heeft het gerechtshof waarschijnlijk vergeten. Zijn vonnis wijst de weg terug in de middeleeuwen.

De beslissing is een waarschuwend signaal. Want ook van een andere kant wordt de vrijheid van meningsuiting acuut bedreigd: op het internet door het NetzDG, door de schoonmaakploeg van de Stasi-verklikster Anetta Kahane en door shadow bans, stiekeme veranderingen van de algoritmen, zodat de websites van politiek impopulaire personen nauwelijks nog voor anderen zichtbaar zijn. Ook mijn video´s op Facebook worden heel duidelijk beperkt door shadow bans.

In de media wordt de vrijheid van meningsuiting erdoor bedreigd dat alleen bepaalde meningen aan het woord komen. Bij Maybrit Illner traden dit jaar 83 Duitse parlementariërs op. 36 van de CDU/CSU, 20 van de SPD, 16 van de Groenen, 5 van de FDP en 5 van Die Linke. En maar eentje van de AfD, de grootste – en inhoudelijk enige – oppositiepartij.

In het openbaar vindt de afschaffing van de vrijheid van meningsuiting op dit moment plaats door de Antifa, de militair-criminele arm van de Groenen, de SPD en Die Linke. Zij valt AfD´ers aan, steekt hun auto´s in brand, verwoest woningen, kantoren, praktijken. Zo intimideert men ook de omgeving. En geen enkele vertegenwoordiger van de oude partijen vindt dat een schandaal.

Ook op politiek niveau wordt er gewerkt aan de afschaffing van de vrijheid van meningsuiting: het “Global Compact for Migration” voorziet erin dat iedere vorm van kritiek op dit maaksel, op migratie bestraft dient te worden. De bondskanselier heeft aangekondigd in het parlement elke vorm van “hatespeech” te willen sanctioneren. “Hatespeech” heette bij de nazi´s “valsheid”, in de DDR “staatsvijandige ophitsing”. Beide dienden ertoe om ongewenste meningen te onderdrukken. Dat wil Merkel hier nu ook. Niet toevallig plant de Parlementaire Vereniging onder leiding van, natuurlijk, de CDU, om in het vervolg alleen nog zulke parlementariërs in het parlement toe te laten die politiek correct handelen. Dat richt zich, u vermoedt het al, alleen tegen de AfD. Want met de linksen en de Groenen kan de CDU inmiddels immers goed overweg. Daarom had zij er ook geen problemen mee om een Turkse journalist tijdens het bezoek van Erdoğan uit de zaal te laten zetten. Ook de andere partijen zwegen. Dat is nu eenmaal zo wanneer men op de vrijheid van meningsuiting schijt.

Deze regering moet weg. En wel volledig, om het even met of zonder een nieuwe partijvoorzitter van de CDU. Ze is een vijand van de vrije meningsuiting. Ze is een vijand van de democratie. Ze is een vijand van de republiek. Daarom: weg met haar. Hoe eerder, des te beter!

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2018/11/02 ... vertaling/

[Pilgrim]

Geert Wilders in de Tweede Kamer (06-11-2018)
PVVpers - Gepubliceerd op 6 nov. 2018

[Hans v d Mortel sr]

Vrijheid van meningsuiting?

Vrijheid van meningsuiting? Ach kom nou! Zolang het de politiek behaagt ja. Fascisme of democratie. Het maakt geen reet uit. Door machtswellust ingegeven vieze smerige corrupte politici en rechters maken immers de dienst uit over het volk. POLITIEK IS SMERIG.

EZELSPROCES 1968 - Aanklacht tegen Gerard Reve wegens godslastering. God werd door Reve als een 1-jarige ezel voorgesteld, die door hem met wat geklauter en gespartel drievuldig (HvdM: God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest) werd bezeten. Reve werd hiervoor naar wat juridisch geklauter en gespartel vrijgesproken door de Hoge Raad (HvdM: zijn net zo goed mensen met een eigen mening).

Reactie hierop van Gerard Reve: “De kunstenaar komt geen enkele andere vrijheid toe dan andere burgers.”

GORILLA PROCES 1886 - Aanklacht tegen Domela Nieuwenhuis wegens belediging van koning Willem III, die hij als gorilla afschilderde. Hij had de gore moed ook wat aan het papier toe te vertrouwen voor het nageslacht om daarmee op een beschaafde manier uiting te geven aan de door de politiek getolereerde walgelijke uitspattingen van dit lid van het liederlijke Huis Van Oranje die met zijn stijve lid vaker in bordelen te vinden was dan bij zijn vrouw. De dominee anarchist Domela Nieuwenhuis werd tot gevangenisstraf van acht maanden veroordeeld wegens majesteitsschennis. Hij schreef onder andere het artikel: 'De Koning komt', en een serie: 'Uit het leven van Koning Gorilla'. Als dominee wilde hij Jezus volgen in hulp voor misdeelden, maar geraakte in de ban van de smerige corrupte politiek.

De vrouw van Willem III schreef in 1851 aan een vriendin: “Mijn leven is een hel. Als ik zwanger ben, is hij altijd onvriendelijk tegen mij. Hij is wreed, zoals alle zwakkelingen. Hij weet dat een vrouw in die toestand behoefte heeft aan rust, kalmte, vriendelijkheid. (HvdM: zij was zwanger van de ‘Gorilla’.) Dat alles weigert hij me te geven.”

MINDER MINDER PROCES 2016 - Aanklacht tegen Wilders wegens het zich beroepen op de logica dat minder Marokkanen minder criminaliteit veroorzaken, en wat veel belangrijker is: minder moslims. Wilders werd veroordeeld, maar zonder strafoplegging. Het Hoger Beroep tegen Wilders loopt nog en gaat verder op 30 november.

Onze beschaving is in de aap gelogeerd met rechters die het goede verkeerd praten en het verkeerde willen bevorderen.

Het bewijs dat de politieke justitie corrupt en naar fascisme neigt toont de uitspraak van Gerard Reve nadat hij de theatrale justitionele kermisvoorstelling in het Hoger Beroep had gewonnen:

“De kunstenaar komt geen enkele andere vrijheid toe dan andere burgers.”

[Mahalingam]

Geerten Waling is historicus en schrijver van o.a. de boeken Zetelroof (2017) en 1848 – Clubkoorts en revolutie (2016).

Rechter, blijf van vrije woord af. Publieke opinie censureert al genoeg

Media, actiegroepen en burgers proberen voortdurend mensen te censureren die in hun ogen de fatsoensnormen overschrijden. Als ‘haatzaaien’ en belediging dan ook nog eens strafbaar zijn, is het einde zoek, schrijft Geerten Waling. Hij pleit voor een Wet op de vrije meningsuiting naar Amerikaans voorbeeld.

Sommige dingen kun je beter niet zeggen, omdat ze dom zijn bijvoorbeeld, of lelijk of onbeleefd. Andere dingen mág je niet zeggen. Maar wie bepaalt dat?

Van oudsher zijn dat de machthebbers. De overheid, die past censuur toe. En ook al is Nederland geen dictatuur, de wet legt ook hier allerlei beperkingen op en beschermt het vrije woord maar ten dele.

Die overheidscensuur is vaak frustrerend, al valt er soms iets voor te zeggen, maar zorgwekkender is dat die juridische kaders niet meer maatgevend zijn. Het overspannen debat volgt namelijk zijn eigen regels, legt links en rechts censuur op, met alleen maar meer polarisatie en verdeeldheid tot gevolg.

Spoiler! :

Godslastering en majesteitsschennis als delicten zijn verdwenen uit het Wetboek van Strafrecht, maar die instrumenten voor overheidscensuur waren al betrekkelijk zeldzaam geworden.

Het is best vreemd dat je volgens de wet geen haat mag zaaien of groepen mag beledigen, terwijl het er maar net van afhangt tegen wie of wat je ‘haat zaait’ en welke groepen je beledigt, en op welke manier. Ook smaad en laster zijn vaak glibberige wetsterreinen, waarbij de nieuwe wetten van de sociale media nogal eens in conflict komen met de oude wetten van de Nederlandse rechtsstaat.

Rechters blijken keer op keer grote moeite te hebben om duidelijke definities te hanteren, zoals blijkt uit de zaak tegen Geert Wilders vanwege zijn ‘minder, minder’-uitlatingen. Moet een politicus bovendien minder of juist meer vrijheid van meningsuiting hebben, voordat een rechter hem de mond snoert? Is het in een democratie niet de kiezer die de politicus beoordeelt?
Meningsuiting wordt nu beperkt door andere rechters

In een tijd van zelfbewuste en mondige burgers lijkt de ouderwetse, bevoogdende rechtbank die meningsuitingen bestraft bijna niet meer te passen. Er zijn al genoeg andere rechters die sneller en meedogenlozer beslissen wat door de beugel kan. Talkshows bijvoorbeeld, die schandalige uitspraken gretig voor het oog der natie het schavot op sleuren. Of werkgevers die mensen ontslaan die een morele grens overgaan. Maar ook actiegroepen en gewone burgers proberen meningen, via sociale media, om de haverklap het zwijgen op te leggen.

Dat doen ze door ophef te creëren, petities te beginnen, adverteerders op ‘foute’ websites onder druk te zetten, iemands ontslag te eisen, reputaties en carrières door het slijk te halen, enzovoort. En vaak is deze druk van buitenaf al genoeg voor de ‘uiter-van-de-foute-mening’ om er het zwijgen toe te doen. Zelfcensuur blijft tenslotte de effectiefste en geniepigste vorm van censuur.
Nieuw puritanisme in de polder

Vooral door het importeren van Amerikaanse normen en waarden in Nederlandse discussies – ‘Zwarte Piet’ is slechts een voorbeeld – gaat het allang niet meer over wat je juridisch wel of niet mag zeggen, maar over de maatschappelijke aanvaardbaarheid ervan. De maatstaf daarvoor is de mate van ophef, die weer wordt afgemeten aan het volume van de hardste schreeuwers.

Terwijl Nederland zich na de jaren vijftig dacht te hebben ontworsteld aan betutteling en bevoogding, zien we nu in sneltreinvaart dit nieuwe puritanisme opduiken. Alexis de Tocqueville merkte bijna tweehonderd jaar geleden al op dat een schrijver in de Verenigde Staten niets van de wet hoeft te vrezen, maar des te meer van het oordeel van het publiek: ‘In Amerika trekt de meerderheid een geweldige cirkel om het denken heen. Binnen die cirkel is de schrijver vrij, maar wee hem die de grens waagt te overschrijden. Niet dat hij voor de brandstapel moet vrezen, maar hij is wel het mikpunt van allerhande uitingen van afkeer en van dagelijkse vervolgingen.’

Een Wet op de Vrije Meningsuiting

In Amerika bepaalt het eerste amendement bij de Grondwet dat je bijna alles mag zeggen, hoe gek of ‘fout’ je mening ook is. Daar staat tegenover dat het publieke gerecht genadeloos is: een televisiepresentator kan al worden ontslagen door één verkeerde grap, één fout woord. Iedereen houdt elkaar in de gaten.

Wie nu naar het Nederlandse debat kijkt, ziet niet veel verschil meer met de beschrijving van Tocqueville. Daar kunnen we om treuren, maar het is ook een realiteit die niet is terug te draaien. Wie toch voor vrijheid van meningsuiting is, kan zich beter op de wet richten. Nu wordt de meningsuiting immers van twee kanten beperkt, zowel door de wet als door de publieke opinie. In navolging van het first amendment zou Nederland veel baat kunnen hebben bij een wet die juridische bescherming biedt in plaats van beperking: de Wet op de Vrije Meningsuiting.

https://www.elsevierweekblad.nl/opinie/opinie/2018/12/de-meningsuiting-moet-niet-van-twee-kanten-worden-beperkt-662804/

[Pilgrim]

4 jaar na Charlie Hebdo is onze vrijheid nog steeds in gevaar

Geplaatst op 7 januari 2019


Muurschildering met de slachtoffers van de aanslag op Charlie Hebdo.

Exact vier jaar na de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo maakt Afshin Ellian de balans op: hoe is het in Europa gesteld met de vrijheid en veiligheid van islamcritici? Slecht, concludeert hij, mede door de lafheid van veel intellectuelen.

Parijs, woensdag 7 januari 2015. Rond 11.30 stapten twee zware bewapende mannen uit hun auto, een Citroën C3. Ze droegen kogelwerende vesten: gemaskerd op oorlogspad met Kalasjnikovs, handwapens, messen en veel kogels. De bestemming stond vast: het gebouw met het huisnummer 10. Daarbuiten stond een gewone Franse politieagent. Hij werd onmiddellijk getroffen door een kogel. Terwijl hij gewond raakte en daardoor niks meer kon doen, schoten de mannen hem in alle kalmte dood. De Franse agent van Algerijnse afkomst heette Ahmed Merabet.

Openbare executie zoals Parijs meemaakte tijdens de nazibezetting
Een van de daders stelde aan de 42-jarige Merabet een merkwaardige vraag: ‘Je wilt ons doden?’ Het wanhopige antwoord van Ahmed luidde: ‘Nee, het is okay.’ Ahmed bewoog zijn hand als teken dat hij om genade vroeg. De daders waren de Frans-Algerijnse gebroeders Chérif Kouachi (32 jaar) en Saïd Kouachi (34 jaar). Beiden zijn geboren in Parijs. De politieagent werd op klaarlichte dag vermoord. Dat was een openbare executie zoals de Parijzenaren ten tijde van de nazibezetting voor het laatst hadden meegemaakt.

Nummer 10 werd elektronisch goed bewaakt. Bij de deur stond Corinne Rey met haar dochter. Zij werd gedwongen om de geheime codes in te voeren. De gemaskerde mannen schoten de receptiemedewerkers dood. Haastig gingen ze naar de tweede verdieping, naar hun prooi, naar hun missie. Ze wilden het doodsvonnis ten uitvoer brengen.

Nadat ze een salvo hadden gelost en de bewaker van Stéphane Charbonnier (de Franse politieagent Franck Brinsolaro) hadden gedood, riepen ze de namen van de redactieleden. Ze werden allemaal ter plekke geëxecuteerd: ‘Allahu akbar, we zijn van Al-Qa’ida.’ De aanwezige redacteuren van het Franse satirische blad Charlie Hebdo werden genadeloos geëxecuteerd. In totaal vermoordde Al-Qa’ida op 7 januari 2015 zeventien Fransen.

De Al-Qa’ida van Jemen had de gebroeders Kouachi getraind en opdracht gegeven om de redactie van Charlie Hebdo te vermoorden. Nasser bin Ali al-Anassi, een van de leiders van Al-Qa’ida in Jemen, bracht een paar dagen later een videoboodschap uit: ‘Deze helden werden gerekruteerd door ons.’ Letterlijk zei hij ook dat de aanslag ‘uit wraak voor de boodschapper van Allah’ was gepleegd. Sjeik Nasser werd in hetzelfde jaar in opdracht van president Barack Obama, en wellicht op verzoek van de Franse president François Hollande, gedood bij een drone-aanval. Wraak en wederwraak!

Ook IS pleegde aanslagen: op Franse Joden en Deense andersdenkenden
De concurrent van Al-Qa’ida, Islamitische Staat (IS), pleegde op 8 en 9 januari in Parijs ook een reeks aanslagen: een aanslag op een Franse politieagente en een aanslag op een koosjere supermarkt. Daarbij kwamen vier onschuldige Franse Joden om het leven.

Later, op 14 en 15 februari, pleegden jihadisten twee aanslagen in Denemarken (Kopenhagen). De eerste betrof de aanslag op een bijeenkomst over blasfemie en vrijheid van meningsuiting waarbij ook de Zweedse cartoonist Lars Viks aanwezig was. Op 15 februari werd een aanslag gepleegd op de grote synagoge van Kopenhagen. Andersdenkenden en Joden!

Een dag na de aanslag op de redactie werd de leus ‘Je suis Charlie’ geboren. De mars voor de republiek en de vrijheid bracht op 11 januari miljoenen Fransen op de been. Ook despoten als de Turkse president Recep Tayyip Erdogan deden mee aan deze mars. Daarna raakte de zaak in de vergetelheid. Omdat er nog meer aanslagen werden gepleegd in en buiten Frankrijk.

Europa kennelijk niet in staat om islamitisch antisemitisme te bestrijden
De vraag is of na de aanslagen van Parijs andersdenkenden, cartoonisten en Joden effectief worden beschermd tegen radicale moslims. Wat Joden betreft, kunnen we kort zijn: uit alle onderzoeken blijkt dat het antisemitisme intenser en breder is geworden. Europa is kennelijk niet in staat om het islamitische antisemitisme doeltreffend te bestrijden.

Andersdenkenden, de andere bedreigde groep, zijn alleen maar kwetsbaarder geworden. Een recent voorbeeld hiervan is het niet laten doorgaan van de cartoonwedstrijd van Geert Wilders in de Tweede Kamer. Velen, zelfs mensen die op Wilders stemmen, waren tevreden over het besluit van Wilders.

PVV-Kamerlid Wilders vreesde dat men hem bij mogelijke aanslagen in de toekomst zou verwijten die te hebben uitgelokt. Voor de veiligheid van Nederland en Nederlanders besloot Wilders om de cartoonwedstrijd te staken. Het gaat hier om het publiek en niet om Wilders zelf. Kennelijk zijn wij niet meer bereid om onze vrijheid te verdedigen. Dat is de enige betekenis die ik aan het besluit van Wilders kan toekennen.

Wilders en Zineb capituleren niet, veel andere Europeanen wel
Wilders capituleert niet voor jihadisten en andere vijanden van vrijheid. Het lijkt wel of Europeanen neigen in te binden. Wellicht komt de nieuwe Europeanen, zoals Zineb El Rhazoui, de taak toe om met passie de Europese waarden te verdedigen. Zineb El Rhazoui eist: Vernietig het islamitisch fascisme!

Zineb ontvluchtte haar vaderland Marokko, omdat zij daar de islam niet mocht kritiseren. Ook zij was een medewerker van Charlie Hebdo.



Zinebs moed druist in tegen lafheid Europese intellectuelen
In een vlammend essay stelt zij: ‘Een van de wezenlijke kenmerken van het fascisme zoals we dat in Europa kennen, is de belichaming van de natie door één persoon. Bij de islamisten is Mohammed de hoogste leidersfiguur van de staat, die voor eeuwig zijn spirituele macht houdt en zijn tijdelijke macht aan de kalief overdraagt.’

Zinebs moed druist in tegen de lafheid van Europese intellectuelen.

Ondanks de mars voor vrijheid en Je suis Charlie is onze vrijheid nog steeds in gevaar.

bron

[Pilgrim]

Het jaar is slecht begonnen voor de vrije meningsuiting

Door: Roderick Veelo, 16:50, 11 januari 2019


Het ontzielde lichaam van Pim Fortuyn ligt na de moord op de LPF-politicus maandag 6 mei op de parkeerplaats van het Mediapark in Hilversum.

‘Ik herinner me dat nogal wat ‘verdraagzame Nederlanders’ getekend hebben voor het einde van GeenStijl’

In het centrum van de Duitse stad Bremen is maandagmiddag een politicus aangevallen door gemaskerde personen. Het slachtoffer is een 66-jarige volksvertegenwoordiger van de rechts-populistische partij Alternative für Deutschland (AfD). De man ligt zwaargewond in een ziekenhuis. De politie gaat uit van daders met een politiek motief. Dit is geen incident.

Maandag deed ook operazangeres Francis van Broekhuizen aangifte tegen SGP-voorman Kees van der Staaij. Het Tweede Kamerlid heeft een christelijke verklaring ondertekend waarin homoseksualiteit wordt afgekeurd en beschouwd wordt als een ziekte die in aanmerking komt voor genezing.

De operazangeres voelde zich gekwetst en verdrietig. Het Openbaar Ministerie bekijkt of Van der Staaij vervolgd kan worden en of de christelijke verklaring illegaal is.

Het was maandag bovendien vier jaar geleden dat de broers Chérif en Saïd Kouachi op de redactie van het Franse tijdschrift Charlie Hebdo tien mensen doodschoten en op straat nog eens twee agenten.

Het tijdschrift had cartoons van de profeet Mohammed geplaatst en die hadden deze moslims diep gekwetst en boos gemaakt en waren wat hen betreft aanleiding voor een slachtpartij.

U vraagt zich af wat deze gebeurtenissen met elkaar gemeen hebben. De verschillen zijn soms groot, maar de onmiskenbare overeenkomst is dat ze tot doel hebben een ander stil te krijgen.

Uiteraard verdient de rechtsstatelijke poging van mevrouw Van Broekhuizen te allen tijden onze voorkeur. Maar zowel de geweldplegers als de operazangeres verdragen de opvattingen van een ander niet en ondernemen aktie om die mening uit de openbaarheid te verwijderen.

We hebben het de laatste jaren druk met het stil krijgen van de ander. De meest dramatische momenten in ons land zijn natuurlijk de aanslagen op Pim Fortuyn en Theo van Gogh. Vermoord om wat ze vonden. Na hun dood is dreigen met geweld effectiever dan ooit.

PVV-politicus Geert Wilders betaalt een hoge prijs voor zijn opvattingen, maar lijkt zich nog niet de mond te laten snoeren. Dat geldt ook voor de voormalige Charlie Hebdo-journaliste Zineb el-Rhazoui. Zij overleefde de aanslag door afwezigheid, maar is – wegens haar opvattingen – al jaren de best bewaakte vrouw van Frankrijk.

Anderen halen bakzeil. In het Powned-programma Dat zijn geen grappen hoorden we cabaretiers zichzelf censureren uit angst hun humor en creativiteit te betalen met hun leven.

Geweld of dreigen met geweld is gelukkig voor de meeste van ons een paar deuren te ver. Ethisch besef, een liefdevolle opvoeding en serieuze sancties houden ons daar vandaan. Bovendien zijn er legale methoden te over om anderen het zwijgen op te leggen.

Aangifte doen is er een. Zoals mevrouw Van Broekhuizen doet tegen Kees van der Staaij.

Een andere populaire methode is het mobiliseren van verontwaardiging via de (sociale) media. Voor een inhoudelijke discussie ontbreekt tijd en zin. De verontwaardiging is gericht op het uitschakelen van de persoon met de ‘verkeerde’ mening.

De publieke verontwaardiging over zijn mening omtrent de multiculturele samenleving, duwde minister Blok deze zomer bijna het ravijn in. In een laatste poging zijn baan te redden nam hij uiteindelijk afstand van wat ie echt vond.

Er is meerdere keren geprobeerd voetbalanalisten Johan Derksen en René van der Gijp aan te lijnen wegens een teveel aan kantine-humor. Georganiseerde druk op adverteerders moest de mannen een toontje lager laten zingen.

Ook de advertentie-inkomsten van de website GeenStijl zijn doelwit geweest. De inhoud van de website was meerdere mensen al langer een doorn in het oog. Ik herinner me dat nogal wat verdraagzame Nederlanders getekend hadden voor het einde van GeenStijl.

Aangifte doen, adverteerders bellen, deplatforming (het verhinderen van andermans aanwezigheid) of de online schandpaal bedreigen in ernstige mate de vrije meningsvorming. Verschillen van inzicht worden niet besproken; het verwijderen van opvattingen is het doel.

Het zal velen worst zijn. Het publieke debat is al lang verworden tot een stammenstrijd. Van belang is om zo snel mogelijk te bepalen tot welke stam iemand behoort. Het gevecht dat volgt loopt over van persoonlijke aanvallen en verdachtmakingen en is voor sommigen letterlijk een strijd op leven en dood.

Het jaar is slecht begonnen voor de vrije meningsuiting. Verdraagt u de mening van een ander wel?

https://tpo.nl/column/roderick-veelo-he ... ngsuiting/

[Pilgrim]

[Pilgrim]

De universiteit van Cambridge laat Jordan Peterson vallen, omdat hij geposeerd heeft voor een foto met een man in een ‘I´m a Proud Islamophobe’ T-shirt

Geplaatst op 29 maart 2019



Het shirt geeft aan dat de drager tegen “pedofilie, verkrachting, het slaan van vrouwen, slavernij, homofobie, vrouwenhaat, geweld tegen vrouwen en kinderen” en meer is. Is de universiteit van Cambridge voor die dingen? Of is Stephen Toope (ik hoop echt dat zijn e-mailadres begint met “stoope” [buigen, bukken]) van mening dat geen van die dingen iets met de islam te maken heeft?

Helaas zullen maar al te veel moslimwoordvoerders wijzen op de teksten en leerstellingen van de islam, om juist die dingen te rechtvaardigen, zoals we hier vele malen hebben verduidelijkt. Dus wat heeft Jordan Peterson verkeerd gedaan? En trouwens, als ik voor een foto poseer met een man met een Boston Red Sox hoed, betekent dat dan dat ik opeens een Red Sox-fan ben? En Cambridge is een prestigieuze universiteit.

De universiteit van Cambridge trok een gastdocentschap van de controversiële professor in de psychologie, Jordan Peterson, in omdat hij werd afgebeeld met een man in een anti-islam T-shirt.

Stephen Toope, de rector van Cambridge, zei gisteren dat de “vriendschappelijke, onzorgvuldige goedkeurig van het bericht” “tegenstrijdig” was aan het werk van de ‘Faculty of Divinity´, die het aanbod van een gastdocentschap van twee maanden had gedaan en dat vervolgens had ingetrokken.

Professor Peterson poseerde met zijn arm om de man, die vorige maand een “ik ben een trotse islamofoob” T-shirt droeg. De faculteit kreeg begin vorige week kennis van de foto, zei professor Toope. Het viel samen met het nieuws van het gastdocentschap dat professor Peterson openbaar maakte, waarvan hij op zijn YouTube-kanaal zei dat hij dat in de herfst zou oppakken...

Bron: www.jihadwatch.org

Door: Robert Spencer

Vertaald uit het Engels door: “Wachteres”

https://ejbron.wordpress.com/2019/03/29 ... e-t-shirt/

[King George]

Eddy Terstall (regisseur en 'liefdevol lid' van de PvdA) heeft met vriendjes en vriendinnetjes een manifest opgesteld.
Niet alle linksdenkenden zijn daar blij mee.

Vrij Links moet trouw zijn aan zijn vrijzinnige, seculiere wortels
De filosoof Spinoza heeft het zaad gestrooid voor het vrije Europa waar het seculiere gedachtegoed kon bloeien. Vrij Links neemt afstand van de suggestie dat niet-westerse Nederlanders in bescherming moeten worden genomen tegen het vrije debat, stellen Asis Aynan, Femke Lakerveld, Eddy Terstall en Keklik Yücel.

Asis Aynan, Femke Lakerveld, Eddy Terstall en Keklik Yücel 17 mei 2018,

Groepsdenken splijt het land. Nationalistisch rechts laaft zich aan nationaalromantiek en regressief links antwoordt met het al even weinig verbindende verhaal van identity politics. De groep verdringt zowel de natie als het individu. Het progressieve links, dat stoelt op universele waarden en verheffing, hapt in de nieuwe eeuw als een zwaargewonde naar adem.

Wij, progressieve Nederlanders van diverse komaf, weigeren het progressieve gedachtengoed, dat niet alleen in Nederland maar in het hele Westen een motor is geweest achter de vrijheid en de moderniteit, op te geven. We zijn ongerust over de groeiende polarisatie en segregatie en verlangen naar een Nederland waarin mondige en zelfstandige burgers zichzelf en de samenleving in het geheel kunnen helpen verheffen. Daarom pleiten wij voor een ‘Vrij Links’ dat weer trouw is aan haar vrijzinnige, seculiere wortels.

Spoiler! :

Linkse en progressief liberale stromingen hebben hun bestaansrecht grotendeels te danken aan de strijd tegen de idee dat het individu zijn lot uit handen geeft. Dit lange avontuur dat met de Verlichting is begonnen, heeft tijdens de Franse Revolutie gestalte gekregen. Tijdens de Industriële Revolutie leverde dit een georganiseerd proletariaat op en tussen de jaren vijftig en tachtig van de vorige eeuw beleefde het haar hoogtijdagen. Dat avontuur is wat ons betreft nog niet ten einde.

Op de vruchtbare Nederlandse grond heeft de grote filosoof Spinoza het zaad gestrooid voor het vrije Europa waarin wij nu leven en waar democratie en het seculiere gedachtengoed konden bloeien. Onder de slagschaduw van de etnisch-religieuze tegenstellingen willen wij een appel doen op de moderne progressieven en de oorsprong van onze vrijheid terug in de herinnering roepen. In lijn met het levenswerk van de radicale Verlichters is het anno 2018 hoognodig om pal voor de vrijheid van het individu en geweten te staan.

Wij pleiten voor een vrij en onbelemmerd debat, een levensbeschouwelijk-neutrale staat, seculier onderwijs voor alle kinderen en een herwaardering van individuele vrijheid.
Het vrije debat

Een open maatschappij staat of valt met de aanwezigheid van het vrije woord. Nederland is al eeuwen een land waarin een wereldbeeld geschokt of uitgedaagd mocht worden en dat heeft een unieke, vrije samenleving opgeleverd. Wat voor de één een belediging is, kan voor de ander een nieuwe observatie of een analyse zijn.

Vrij Links neemt afstand van de suggestie dat niet-westerse Nederlanders in bescherming moeten worden genomen tegen het vrije debat, omdat ze nog niet klaar zouden zijn voor uitingen van de moderniteit. Wij beschouwen deze zienswijze, die door de Britten ‘the racism of lower expectations’ wordt genoemd, als een miskenning van de individualiteit van Nederlanders met een niet-Westerse achtergrond.

Een open samenleving kenmerkt zich door een vreedzame strijd van ideeën, waarbij het beste idee steeds aan invloed wint. Het buiten het debat houden van bepaalde, bijvoorbeeld religieuze, gebruiken of ideeën helpt alleen het theocratische patriarchaat. Het remt individuele emancipatie.

Politieke correctheid leidt tot karakterloze en onbeduidende kunst; een academisch klimaat zonder schurende meningen leidt tot intellectueel weerloze laureaten en culturele verarming.

Geen enkel idee, religieus of profaan, is in de vrije wereld boven kritiek verheven. Ideeën hebben geen rechten. Burgers hebben rechten. Ideeën worden in een open samenleving steeds weer door vrije burgers getoetst op waarheid en moraliteit.
Een neutrale staat en seculier onderwijs

De concessies die in voorgaande eeuwen aan de religieuzen zijn gedaan, kon de Nederlandse maatschappij nog absorberen. Door grote demografische veranderingen, vooral in de grote steden, gaat dit inmiddels moeizaam. Een conservatief religieus wereldbeeld concurreert met progressieve waarden, vooral daar waar het gewetensvrijheid en de autonomie van het individu betreft.

Vrij Links is tegen de aparte vermelding van vrijheid van godsdienst in de grondwet omdat dit leidt tot een voorkeursbehandeling van diegenen die zich tot een van de grote godsdiensten rekenen. Alle vrijheden waarop gelovigen aanspraak kunnen maken − vrijheid van meningsuiting, vrijheid van vereniging, vrijheid van vergadering en betoging − zijn al veilig verankerd in de wet en in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.

Wanneer secularisatie onder druk staat, staan ook de persoonlijke vrijheden onder druk en kunnen zaken als homofobie, geslachtsongelijkheid en geloofsdruk een vlucht nemen. Dit leidt onherroepelijk tot een afname van gelijke kansen en tot verlies aan talent. Wij pleiten dan ook voor een stevig seculier systeem. Ook in het onderwijs.

Secularisme wordt vaak bewust of onbewust gelijkgesteld met atheïsme, terwijl het niets anders betekent dan een neutraal maatschappelijk speelveld voor alle ideeën en opvattingen. Vrij Links maakt zich sterk voor de afschaffing van het bijzonder geloofsonderwijs tijdens reguliere lesuren. Twijfel en onderzoek zijn de stuwende krachten achter individuele ontplooiing; leerlingen moeten (zelf)kritisch leren nadenken en eigen inzichten kunnen ontwikkelen over alle religies en levensbeschouwingen.
Individuele vrijheid

Vrij Links staat voor gelijkwaardigheid van de mens ongeacht geslacht, huidskleur, geaardheid en levensovertuiging. Het is de basis voor het compromisloze anti-discriminatieprincipe. Dit principe is het kroonjuweel van de vrijzinnige beweging, passend in een traditie waarin gevochten is voor de opwaardering van het individu tegenover het collectief en voor individuele emancipatie. 

Een deel van het huidige ‘links’ vaart mee op de populariteit van het denken in identiteiten. In deze uit Amerika overgewaaide trend worden mensen ingedeeld in verschillende groepen, gedefinieerd door religie, achtergrond, geslacht, geaardheid of ras. Vrij Links gaat ervan uit dat in een wereld met zeven miljard mensen zeven miljard verschillende identiteiten bestaan en verwerpt het groepsdenken van links en rechts.

Elk mens is vrij zijn levenspad te kiezen. Vrije partnerkeuze, zeggenschap over het eigen lichaam en de eigen seksualiteit zijn de meest intieme, persoonlijke en misschien wel belangrijkste mensenrechten.

De vrijheid in de vorm waarin wij haar kennen is door generaties voor ons bedacht en bevochten. De vrijheid van woord en geweten zijn niet ‘westers’ of relatief, maar intrinsiek waardevol. Deze zachte humane waarden zijn kwetsbaar maar vormen tegelijkertijd het grootste succesverhaal van de menselijke geschiedenis.

Grote, autonome denkers hebben de kiem gelegd voor onze moderniteit en democratie. We kunnen als vrije progressieven niet anders dan voortgaan op de weg die door Spinoza en diens geestverwanten ‘Verlicht’ is.

https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/opinie-vrij-links-moet-trouw-zijn-aan-zijn-vrijzinnige-seculiere-wortels~b9273dcf/

'Links laat slachtoffers van onderdrukking in de steek'

Het is dé frustratie van linkse partijen: waarom stemmen kiezers toch op politici die tegen hun economische belangen ingaan? Keklik Yücel en Eddy Terstall, boegbeelden van de beweging Vrij Links, weten het antwoord, zeggen ze. 'Links moet weer progressief en seculier worden.'

Lees verder

[Pilgrim]

Vrijheid van meningsuiting...



Wanneer je om welke reden dan ook beperkingen betreffende de vrijheid van meningsuiting accepteert, betekent dit dat je geen geestelijke vorming hebt gehad, maar dat je bent geïndoctrineerd.

[Ali Yas]

Nationalistisch rechts laaft zich aan nationaalromantiek

Dat is inderdaad romantiek, want nationale solidariteit is een gepasseerd station, helaas.

[King George]

[Pilgrim]

Allensbach-peiling: Nog geen 20% van de Duitsers durft vrij zijn mening te uiten

Geplaatst op 9 juli 2019



Slechts één op de vijf Duitsers voelt zich nog vrij zijn mening te uiten. Dat is geen propaganda, maar het resultaat van een peiling door Allensbach, die door de “Frankfurter Allgemeine Zeitung” (FAZ) werd gepubliceerd.

De FAZ heeft de resultaten van een Allensbach-peiling gepubliceerd, die bevestig wat veel mensen nog steeds niet voor waar willen aannemen: het is slecht gesteld met de vrijheid van meningsuiting in Duitsland.

Daarbij gaat het niet zozeer om wettelijke beperkingen, maar om de gevolgen van de politieke correctheid en de eenzijdige mediaberichten, die de mensen het gevoel geven hun mening over het een of andere thema beter niet meer in het openbaar te uiten.

Ik woon in Rusland en de oudere vrienden, die de Sovjet-Unie nog bewust hebben meegemaakt, vertellen graag over de “keukencultuur” van deze tijd. Dat betekent dat de mensen destijds weliswaar in kleine kring thuis in de keuken hun mening konden zeggen, maar gewoon niet in het openbaar of op het werk. En precies dit fenomeen dringt nu Duitsland binnen, zoals we in de FAZ kunnen lezen:

“Enerzijds maakt de bevolking duidelijk onderscheid tussen meningsuitingen in de openbare ruimte en in privékring.”

In een land, dat pocht op de vrije meningsuiting en tolerantie, is dat een bewijs van onvermogen. Tolerantie betekent immers niet alles fantastisch te vinden, maar het woord komt van “tolerare” – “verdragen”. Tolerantie is dus de vaardigheid om ook de meningen te verdragen die je niet bevallen. En deze vaardigheid schijnt in Duitsland af te nemen, zo voelt in ieder geval inmiddels een grote meerderheid van de Duitsers dat. Dat zeg ik niet, maar dat zegt de FAZ over de resultaten van de Allensbach-peiling:

De FAZ daarover:

“Ongeveer twee derde deel van de burgers is ervan overtuigd dat men tegenwoordig ´heel erg zou moeten uitkijken over welke onderwerpen men zich hoe uitlaat´, want er zouden veel ongeschreven wetten bestaan welke meningen acceptabel en toelaatbaar zijn.”

Twee derde deel, dat zijn bijna percentages die men waarschijnlijk ook in de DDR bij peilingen als antwoord zou hebben gekregen.

Dan zijn er nog mensen die twijfelen, echter nog maar 18% is van mening zich volledig vrij in Duitsland te kunnen uiten. Slechts 59% zegt zich onder vrienden vrij te kunnen uiten en 35% zegt zelfs dat de vrije meningsuiting alleen nog maar in de vriendenkring mogelijk is.

Dat zou te denken moeten geven.

De politieke correctheid wordt volgens 41% overdreven, vooral de politiek correcte nieuw bedachte woorden zoals “Mensen met migratieachtergrond” in plaats van “buitenlanders” stuiten op afwijzing. En ook het herschrijven van kinderboeken, zoals Pippi Langkous, wier vader nu geen “negerkoning” meer mag zijn, maar een “Zuidzee-koning” moet zijn.

Wanneer u zich ook met de resultaten van deze peiling identificeert, dan zou u moed moeten putten en meer durven, want blijkbaar bent u niet alleen, maar in de meerderheid!

Bron: https://dieunbestechlichen.com

Door: Thomas Röper

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/07/09 ... -te-uiten/

[Ali Yas]

Tolerantie is dus de vaardigheid om ook de meningen te verdragen die je niet bevallen.[/u] En deze vaardigheid schijnt in Duitsland af te nemen, zo voelt in ieder geval inmiddels een grote meerderheid van de Duitsers dat.

Plotseling begrijp ik dit! Of denk dat tenminste.

Zolang meningen gaan over onschuldige zaken, zoals het motiefje op het behang, is het niet moeilijk de opvattingen van anderen te verdragen. Ze hebben namelijk geen serieuze consequenties.

Maar het wordt een heel ander verhaal als je leven of dat van je (klein-) kinderen op het spel staat. En dat zijn de thema's waar het om gaat nu: de energievoorziening bepaalt de welvaart op korte en lange termijn, de veranderende bevolkingssamenstelling bepaalt de levenssfeer voor vele generaties, en kan zelfs de toekomst van een compleet volk verwoesten. Kijk maar naar Zuid-Afrika.

Dus meningen gáán ergens over. En om het nog erger te maken worden verschillende opvattingen ook nog eens in een vals daglicht gezet: wie tegen windmolens is, wordt betaald door de olie-industrie en zet de toekomst van deze planeet op het spel. Zo iemand is dus eigenlijk een crimineel. En wie tegen grootschalige immigratie is, is een nazi.

Als iedereen eerlijk zou zeggen wat hij van deze zaken vindt, ontstaan zeer ernstige conflicten in de vorm van hooglopende ruzies. En dat zou eigenlijk ook moeten, omdat het over zeer ernstige zaken gaat. Maar mensen houden niet zo van ruzie.

[sjun]

Dat laatste komt zo goed in beeld bij The American Democrats

[Pilgrim]

VN starten een omvangrijke oorlog tegen de vrijheid van meningsuiting

Geplaatst op 15 juli 2019


In januari gaf de secretaris-generaal van de VN, António Guterres (foto), “een globaal actieplan tegen hatespeech en haatdelicten op snelle basis” in opdracht en zei dat regeringen en instellingen “oplossingen moeten mobiliseren, die reageren met antwoorden op de angsten van de mensen...” Een van deze antwoorden, zo leek Guterres te suggereren, is de afschaffing van de vrijheid van meningsuiting.

In januari gaf de secretaris-generaal van de VN, António Guterres, opdracht aan zijn speciaal adviseur voor het verhinderen van volkerenmoord, Adama Dieng, om “een globaal actieplan tegen hatespeech en haatdelicten in een snelle procedure op te stellen”. Op een persconferentie over de uitdagingen van de Verenigde Naties voor 2019 benadrukte Guterres: “De grootste uitdaging waarvoor regeringen en instellingen nu staan, bestaat erin om te laten zien dat wij voor hen zorgen – en om oplossingen te mobiliseren die met antwoorden reageren op de angsten van de mensen...”

Een van deze antwoorden, zo leek Guterres te suggereren, is de afschaffing van de vrijheid van meningsuiting.

“We moeten elk segment van de samenleving in de strijd om de waarden waarmee onze wereld nu geconfronteerd wordt, erbij betrekken – en in het bijzonder tegen de opkomende hatespeech, vreemdelingenhaat en intolerantie optreden. We horen verontrustende, van haat vervulde echo´s van al lang geleden periodes”, zei Guterres. “Giftige opvattingen doordringen politieke debatten en vervuilen de mainstream. Laten we nooit de leren van de jaren-30 vergeten. Hatespeech en haatmisdaden zijn directe bedreigingen voor de mensenrechten...”

Guterres voegde er aan toe: “Woorden zijn niet genoeg. We moeten zowel bij het doordrukken van onze universele waarden als bij de bestrijding van de fundamentele oorzaken van vrees, wantrouwen angst en woede effectief zijn. Dat is de sleutel om de mensen mee te nemen om de waarden, die op dit moment zo sterk bedreigd worden, te verdedigen.”

Met andere woorden, vergeet u alles over de vrije uitwisseling van ideeën: de VN voelt zich in haar “waarden” bedreigd, en diegenen die deze waarden bekritiseren, moeten daarom uitgeschakeld worden. En dat niet alleen, de VN vergelijkt – onoprecht – het verschil van mening met haar agenda met de opkomst van fascisme en nationaalsocialisme in de jaren-30.

Nu is het actieplan, waar Guterres het in januari over had, klaar. Op 18 juni presenteerde Guterres het “Strategie- en actieplan van de Verenigde Naties tegen hatespeech”:

“Hatespeech is... een aanval op tolerantie, inclusie, verscheidenheid en het wezen van onze mensenrechtennormen en –principes”, zei Guterres. Hij schreef ook in een artikel over dit onderwerp: “Tegen diegenen die erop staan angst te gebruiken om gemeenschappen te splijten, moeten we zeggen: verscheidenheid is een rijkdom, nooit een bedreiging... We mogen nooit vergeten dat ieder van ons een “ander” is voor iemand ergens anders.”

Volgens het actieplan “rukt haat in de mainstream – in liberale democratieën en autoritaire systemen in gelijke mate op. En met elke gebroken norm worden de pijlers van onze gemeenschappelijke menselijkheid verzwakt”. De VN ziet voor zichzelf een beslissende rol: “In principe moeten de Verenigde Naties zich overal tegenover hatespeech opstellen. Zwijgen kan duiden op onverschilligheid tegenover bigotterie en intolerantie...”

Natuurlijk verzekert de VN een ieder dat “de bestrijding van hatespeech niet betekent de vrijheid van meningsuiting te beperken of te verbieden. Het betekent te verhinderen dat hatespeech tot iets gevaarlijkers escaleert, in het bijzonder wat betreft aanzetten tot discriminatie, vijandigheid en geweld, dingen die volgens het volkerenrecht verboden zijn.”

Behalve dat de VN definitief de vrijheid van meningsuiting probeert te verbieden, vooral die vrije meningsuiting die vragen stelt bij de agenda´s van de VN. Dit werd zichtbaar met het oog op het “Globale Pact voor veilige, geordende en reguliere migratie van de VN”, waarin uitdrukkelijk werd gezegd dat de openbare financiering van “media, de intolerantie, vreemdelingenhaat, racisme en andere vormen van discriminatie van migranten systematisch bevorderen”, gestopt zou moeten worden.

Wat precies intolerantie, vreemdelingenhaat, racisme of discriminatie uitmaakt, werd natuurlijk ongedefinieerd gelaten, zodat de bepaling een praktisch middel is voor regeringen, die media, die afwijken van de huidige politieke orthodoxie over migratie, van geld willen afzonderen.

In tegenstelling tot het Global Pact for Migration van de VN bevat het actieplan van de VN tegen hatespeech een definitie van hetgeen de VN beschouwt als “haat”, en het gaat toevallig om de meest ruime en vage van alle mogelijke definities:

“Iedere soort van communicatie in woord, geschrift of gedrag, die een persoon of een groep met betrekking op een persoon of een groep aanvalt of denigrerende of discriminerende taal gebruikt, gebaseerd op hun religie, etniciteit, nationaliteit, ras, huidskleur, afstamming, geslacht of een andere identiteitsfactor”. Met zo´n ruime definitie als deze zou welke uitlating dan ook “haat” genoemd kunnen worden.

Het actieplan “heeft tot doel om de VN de ruimte en de bronnen te geven om zich bezig te houden met hatespeech die een bedreiging vormt voor de principes, de waarden en de programma´s van de Verenigde Naties. De genomen maatregelen stemmen overeen met de internationale mensenrechtennormen en –standaards, in het bijzonder het recht op vrije meningsuiting en de vrijheid van spreken. De doelen zijn tweeledig: krachtiger inspanningen van de VN om de oorzaken en doordrijvers van hatespeech aan te pakken en effectieve reacties van de VN op de gevolgen van hatespeech voor de samenlevingen mogelijk te maken.”

De VN maakt in haar plan duidelijk dat zij “maatregelen op globaal en nationaal niveau wil uitvoeren en de interne samenwerking tussen de relevante VN-eenheden zal versterken” om op te treden tegen hatespeech. Ze is van mening dat “de bestrijding van hatespeech de verantwoordelijkheid is van iedereen – regeringen, samenlevingen, privésector”, en ze “heeft een nieuwe generatie digitale burgers op het oog, die in staat zijn hatespeech te herkennen, af te wijzen en zich er tegen te verzetten.” Wat een mooie nieuwe wereld.

In het plan legt de VN een serie zwaartepunten vast. Ten eerste zal de VN “meer moeten weten om effectief te handelen” en daarom relevante VN-eenheden… laten herkennen, controleren, data verzamelen en trends betreffende hatespeech laten analyseren”. Ze zal zich ook inspannen “een gemeenschappelijk begrip van de fundamentele oorzaken en doordrijvers van hatespeech over te nemen, om geschikte maatregelen te nemen om haar gevolgen zo goed mogelijk aan te pakken en/of te verzwakken.” Bovendien zal de VN “spelers identificeren en ondersteunen die vraagtekens plaatsen bij hatespeech.”

De VN-instellingen zullen ook “op de mensenrechten georiënteerde maatregelen uitvoeren, die erop gericht zijn iets te doen aan vergeldingsmaatregelen tegen haattirades en geweldsescalaties” en “maatregelen te bevorderen om te garanderen dat de rechten van de slachtoffers gehandhaafd blijven en hun behoeften bevredigd worden, ook door advocatuur en rechtshulp, toegang tot justitie en psychologisch advies.”

Verontrustend is dat de VN van plan is om rechtstreeks druk op de media uit te oefenen en kinderen door onderwijs te beïnvloeden:

“Het VN-systeem zou partnerschappen met nieuwe en traditionele media moeten opbouwen en versterken om hatespeech tot thema te maken en de waarden van tolerantie, niet-discriminatie, pluralisme, vrijheid van meningsuiting en vrijheid van spreken te stimuleren”, en “maatregelen in het formele en informele onderwijs te nemen om de waarden en vaardigheden van het onderwijs voor het globale burgerschap te stimuleren en de media- en informatiecompetentie te verbeteren.”

De VN is zich er heel goed van bewust dat ze strategische partnerschappen met een serie globale en lokale, staats- en privéspelers moet gebruiken om haar doel te bereiken. “De Verenigde Naties zouden partnerschappen met relevante belangengroeperingen, inclusief die werkzaam zijn in de technologiebranche, op te bouwen/uit te breiden. De meeste zinvolle maatregelen tegen hatespeech zullen niet alleen door de VN, maar ook door regeringen, regionale en multilaterale organisaties, privéondernemingen, media, religieuze en andere spelers van de burgersamenleving worden genomen”, staat er in het actieplan. “VN-eenheden”, voegt het plan toe, “zouden ook spelers van de privésector, inclusief sociale media ondernemingen, bij de maatregelen moeten betrekken die zij kunnen nemen om de principes en maatregelen van de VN ter bestrijding van haat-tirades te ondersteunen en partnerschappen tussen regering, industrie en burgersamenleving te bevorderen.” De VN verklaart ook dat zij “op aanvraag” de lidstaten op het terrein van de opbouw van capaciteit en de politieke ontwikkeling zal ondersteunen om hatespeech aan te pakken.”

Het actieplan laat ook zien dat het eerste concrete initiatief al gepland is. Het gaat om een “internationale conferentie over onderwijs ter preventie met het zwaartepunt op de behandeling en bestrijding van hatespeech, waaraan de ministers van Onderwijs zouden deelnemen.”

Het nieuwe actieplan sluit rechtstreeks aan bij de decennialange pogingen van de Organisatie voor Islamitische Samenwerking (OIC) om kritiek op de islam te verbieden. In aansluiting op de invoering van het actieplan van Guterres heeft Pakistan al een zes-punten-plan voorgelegd “om de nieuwe verschijningsvormen van racisme en religieuze haat, in het bijzonder Islamofobie, aan te pakken”. De presentatie werd door Pakistan samen met Turkije, de Heilige Stoel en de VN georganiseerd.

Volgens nieuwsberichten werd het plan door de permanente vertegenwoordigster van Pakistan bij de Verenigde Naties, ambassadrice Maleeha Lodhi, tijdens een zitting met de titel “Bestrijding van terrorisme en andere gewelddaden om redenen van de religie of van het geloof” voorgesteld.

“Een bijzonder alarmerende ontwikkeling is de opkomst van Islamofobie, die de jongste manifestatie van de oeroude haat vormt, die antisemitisme, racisme, Apartheid en vele andere vormen van discriminatie heeft voortgebracht”, zei de ambassadrice in haar toespraak. Ze voegde er aan toe: “Mijn minister-president Imran Khan heeft onlangs opnieuw dringende maatregelen ter bestrijding van de islamvijandigheid geëist, die tegenwoordig de meest gebruikte uitdrukking van racisme en haat tegen de ´ander´ is.”

“We zijn vastbesloten om de strategie van de VN tegen hatespeech te ondersteunen”, zei de Pakistaanse ambassadrice. “Dit is een moment waarop we samenkomen om de stroom van haat en fanatisme om te draaien, die de sociale solidariteit en het vreedzame samenleven dreigt te ondermijnen.”

In het jaar 2017 zou de vicepresident van Facebook voor openbare orde, Joel Kaplan, er op verzoek van de Pakistaanse minister van Binnenlandse Zaken Nisar Ali Khan mee ingestemd hebben om “vervalste pagina´s en expliciet van haat vervuld en provocatief materiaal dat aanzet tot geweld en terrorisme, te verwijderen”, omdat “de hele islamitische oemma krachtig gestoord werd en serieuze bedenkingen betreffende het misbruik van sociale media platforms ter verbreiding van blasfemische inhouden heeft.”

Bij de VN eiste de Pakistaanse ambassadrice Lodhi interventies door de staat ter bestrijding van hatespeech, inclusief nationale wetgeving, en eiste “de uitwerking van een meer doelgerichte strategie in de omgang met de verschillende uitdrukkingsvormen van Islamofobie”. Er zou een uitgangspunt van de “hele regering” en van de “hele samenleving” nodig zijn. In dit verband riep de Pakistaanse ambassadrice de secretaris-generaal ertoe op om samen te werken met een breed spectrum van spelers, waaronder regeringen, de burgersamenleving en sociale media ondernemingen om maatregelen te nemen en te verhinderen dat gebruikers van sociale media in gesluisd worden in online-bronnen van de radicalisering.”

De totale oorlog van de VN tegen de vrijheid van meningsuiting gaat verder.

Bron: https://de.gatestoneinstitute.org

Vertaling: Daniel Heiniger

Bron oorspronkelijk artikel: www.gatestoneinstitute.org

Door: Judith Bergman

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/07/15 ... ngsuiting/

[Pilgrim]

Stasi censuur effectief: Twee derde Duitsers zegt bang te zijn om voor eigen mening uit te komen

Posted on 09/08/2019


Voormalige Stasi gevangenis in Berlijn – nu een museum, in de toekomst weer in gebruik voor critici van het regime? (Afbeelding: Getty Images (4)).

Slechts 18% antwoordt met ‘ja’ op vraag of er nog vrijheid van meningsuiting is – Negatieve mening over islam en immigratie taboe en kan je voor de rechter doen belanden – Na Duitsland criminaliseert ook Frankrijk online kritiek op islam – NOS bagatelliseert verkrachtingen vrouwen door ISIS als ‘ongewenst zwanger worden’

De Bondsrepubliek Duitsland is dankzij kanselier Angela Merkel de facto veranderd in DDR 2.0, zoveel wisten we al. Dat er nu al zo goed als niets meer over is van de ooit zo gevierde vrijheid van meningsuiting zal desondanks velen schokken. Uit een recent onderzoek kwam namelijk naar voren dat twee derde van de Duitsers niet meer openlijk voor hun eigen mening durven uit te komen, vooral niet als het om immigratie en islam gaat. Ruim 8 van de 10 Duitsers zegt dat het niet langer mogelijk is om in het openbaar te zeggen wat je denkt. Kortom: de Stasi-achtige staatscensuur van het regime in Berlijn blijkt heel effectief te zijn. De massa immigratie en islamisering / arabisering / afrikanisatie van ons continent kan zo ongehinderd met volle kracht worden doorgezet.

Bijna nergens gaat de afbraak van de vrijheid van meningsuiting zo hard als bij onze Oosterburen. Op de vraag of het nog mogelijk is om in het openbaar te zeggen wat je denkt, antwoordt slechts 18% met ‘ja’. Onder familie en vrienden durven de meeste Duitsers (59%) dat overigens nog wel.

Bijna twee derde van de bevolking is ‘ervan overtuigd dat je heel voorzichtig moet zijn over welke onderwerpen je iets zegt’, constateerde het Institut für Demoskopie Allensbach voor de bekende Frankfurter Allgemeine Zeitung. De overgrote meerderheid geeft aan dat dit vooral geldt voor je mening over massa immigratie, gevolgd door moslims en de islam. Over andere zaken zoals het klimaat, gelijke rechten of werkeloosheid kan nog wel vrijelijk worden gediscussieerd.

Patriottisme taboe, steeds meer sociale controle en politieke correctheid
Nog een taboe onderwerp: patriottisme, oftewel trots zijn op je eigen land. In 1996 gaf nog maar 16% aan dat hier niet over gepraat mag worden; nu is dat percentage gestegen naar 41%. ‘De bevolking is er niet langer zo zeker van dat de elite met hun krachtige steun voor Europese integratie en een globaliserende economie nog steeds veel waarde hecht aan de natie... Burgers worden steeds banger dat ze als (extreem)rechts worden neergezet als ze patriotten blijken te zijn. Een derde zegt dat politici moeten oppassen nationale trots te tonen als ze niet hard aangevallen willen worden (door de media).’

De helft van de mensen ervaren een vorm van sociale controle en zeggen dat hun medeburgers hun uitspraken en gedrag in de gaten houden. 41% vindt dat de politieke correctheid te ver is gegaan, en 35% zegt dat vrijheid van meningsuiting enkel nog in je eigen privé kring bestaat. Twee derde van de ondervraagden is het niet eens met gebruik van politiek correcte termen voor bijvoorbeeld migranten, die in plaats van het gewone ‘buitenlanders’ zijn gekomen.

Voormalige Oost Duitsers zien oude Stasi-censuur tijden herleven
57% zegt dat het hen op hun zenuwen begint te werken dat hen steeds vaker (door overheid en media) wordt opgelegd wat ze behoren te denken en zeggen, en hoe ze zich moeten gedragen. Vooral voormalige Oost Duitsers, die nog weten hoe het is te moeten leven onder de strenge censuur van de Stasi, zien bezorgd hoe deze oude tijden aan het herleven zijn.

‘Er is een groot verschil of een samenleving algemene belangrijke normen accepteert, of burgers ervaren dat ze steeds vaker in de gaten worden gehouden en geëvalueerd, ‘ schreef er een. ‘Veel burgers missen respect, in die zin dat ze willen dat hun zorgen en standpunten serieus worden genomen, en dat er openlijk gediscussieerd wordt over belangrijke ontwikkelingen (en besluiten).’ In dit kader wijzen we maar weer eens op het feit dat bondskanselier Angela Merkel op eigen houtje –dus zonder parlementaire instemming- de grenzen van haar land en Europa opende voor miljoenen migranten.

In 2018 voerde het DDR 2.0 regime van Merkel verregaande censuur op het internet in. Social media werden verplicht om ‘haat berichten’ binnen 24 uur offline te halen, op straffe van een boete tot € 50 miljoen. Een extreemlinksgroene politieke activist werd aan het hoofd gezet van een instantie die ging bepalen welke berichten, tweets en reacties onder ‘haat’ vallen (en u raadt het al: dat betreft enkel meningen van conservatieven en andere rechtsen).

Echtpaar krijgt voorwaardelijk en boete voor Facebook pagina tegen immigratie
Overigens werd het echtpaar Peter en Melanie M. al in 2016 door de overheid voor de rechter gesleept om ze een Facebook groep hadden gemaakt die het immigratiebeleid van de regering Merkel bekritiseerde, en de mensen waarschuwde voor wat de gevolgen zouden zijn. Peter kreeg daar 9 maanden voorwaardelijk voor; zijn vrouw Melanie een boete van € 1200,-.

In september 2015 berichtte Die Welt dat ouders met ‘xenofobische’ standpunten voortaan tijdelijk of zelfs permanent hun kinderen zouden kunnen verliezen. In augustus 2017 werd journalist Michael Stürzenberger tot 6 maanden voorwaardelijk veroordeeld omdat hij een bekende historische (!) foto op zijn Facebook had gezet van de Grote (islamitische) Mufti van Jeruzalem die in 1941 de hand schudde van een hoge Nazi in Berlijn, waar ze samen een pact sloten om het Joodse volk totaal uit te roeien – een rechtstreeks bevel van Allah in de Koran, dat nog steeds geldt voor iedere moslim.

In hoger beroep werd de journalist vrijgesproken, maar de boodschap van de overheid en media was duidelijk: zelfs historische feiten zijn taboe geworden als die niet overeenkomen met het grote doel om Duitsland en Europa te islamiseren door massa immigratie.

Uit liberale partij gegooid voor wijzen op feiten over islam
Deze zeer zorgwekkende ontwikkelingen zijn zeker niet beperkt tot Duitsland. Neem het Verenigd Koninkrijk, waar de conservatieve journalist Tommy Robinson in de gevangenis werd gegooid omdat hij verslag wilde doen van de rechtszaak tegen een van de vele moslim verkrachtingsbendes in het land.

Of kandidaat parlementslid Dániel Tóth-Nagy, die uit de liberale partij (de Britse D66) werd gegooid omdat hij het had gewaagd te zeggen dat ‘er niet zoiets bestaat als islamofobie,’ en gewezen had op islamitische gebruiken zoals genitale verminking van meisjes, eerwraak, uithuwelijken, de Sharia rechtbanken, de niet bestaande rechten van LGBT’ers in de islam, en het onderdrukken van vrouwen in bijvoorbeeld Iran die tegen de verplichte hijab demonstreren.

‘Dit is heel erg Derde Reich en het Tijdperk van Domheid’
Recent werden posters van het nieuwe album ‘California Son’ van de Britse zanger Morrissey uit stations en stadions in en rond Liverpool gehaald, omdat hij in de Amerikaanse Tonight Show een badge droeg van ‘For Britain’, een rechtse vrijheidspartij die wordt geleid door Anne Marie Waters. ‘Dit is heel erg Derde Reich, nietwaar?’ reageerde de zanger. ‘Het bewijst dat alleen met de gevoelens van de meest bekrompen mensen rekening wordt gehouden... We zijn niet meer vrij om te debatteren, en dat op zich is al de ultieme verwerping van diversiteit... Ik ben bang dat we in het Tijdperk van Domheid leven. Laten we bidden dat dit snel weer voorbij gaat.’ (1)

Kritiek op islam gecriminaliseerd, terroristen krijgen online nog alle ruimte
Voorlopig is daar geen enkel signaal van – integendeel. Overal in West Europa gaat de afbraak van de laatste restjes van vrijheid van meningsuiting en politieke voorkeur op volle stoom verder. Vorige maand nam het Franse parlement eenzelfde online ‘haat spraak’ wet aan als in Duitsland. Als de Senaat er ook mee instemt –en dat zal gaan gebeuren-, dan kan een simpel bericht op Facebook waarin je je tegen de islam(isering) uitspreekt je al voor de rechter doen belanden.

Waar Facebook en ook YouTube nog wèl alle ruimte voor geven is voor moslim terroristen zoals Al Qaeda leiders Ibrahim Suleiman al-Rubaish en Anwar al-Awlaki, waar ondanks meldingen en protesten nog zo’n 105 berichten van online staan. De haatboodschap van beide terroristen, de gewelddadige, met terreuraanslagen afgedwongen jihad en islamisering van onder andere Amerika en Europa, wordt nog steeds vrijelijk via hun kanalen verspreid.

Facebook stond ook toe dat de jihadist Ahmad Qadan twee jaar lang in Zweden donaties kon vragen voor het kopen van wapens voor ISIS. Uiteindelijk haalde Facebook zijn pagina pas offline nadat de Zweedse veiligheidsdienst Säpo ingreep en hem arresteerde. De pagina van een andere moslim terroristenleider, Zakaria Amara, bleef aanvankelijk gewoon online, zelfs nadat hij tot levenslang was veroordeeld voor het plannen van een mega bomaanslag in Toronto, Canada. (2)

Officieus wordt Europa allang geregeerd door deze religieuze haatideologie
Het zijn slechts enkele van de vele onthutsende bewijzen dat vooral Europa officieus allang door de knieën is gegaan voor een racistische, discriminerende, intolerante, onderdrukkende, als religie vermomde agressieve haatideologie. Ook in Nederland, want wanneer is de laatste keer dat u een cabaretier of cartoonist een grap over de islam of over moslims hebt durven horen of zien maken, daar waar zij nog steeds alle anderen –vooral bepaalde politici, christenen en ‘rechtsen’, maar soms ook nog het taboe dat het Koningshuis heet- op de hak nemen? Precies.

En neem bijvoorbeeld ook ons nationale linksgroene propaganda ‘nieuws’kanaal, de NOS (eerlijk is eerlijk: NU.nl is tegenwoordig nòg extremer). Dat presteerde het onlangs in een nieuwsitem de massale verkrachtingen van Yezidische vrouwen door ISIS strijders te bagatelliseren als ‘ongewenste zwangerschappen’, daarmee implicerend dat de seks zelf niet gedwongen was. Pas na veel protest kwam de NOS met een schoorvoetend excuusje. (3)

Hoever zijn wij ook in Nederland al niet afgezakt als ’s lands zogenaamd ‘betrouwbaarste onafhankelijke’ nieuwsverstrekker zelfs de ergste misdaden schoonpraat zodra deze begaan worden door volgelingen van islam? De meeste media en politieke partijen lijken in ieder geval allang te hebben gecapituleerd.

Xander

(1) Gatestone Institute
(2) Gatestone Institute
(3) Shownieuws
(4) Afbeelding: Embed from Getty Images (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)

https://www.xandernieuws.net/algemeen/s ... -te-komen/

[Pilgrim]

Coen de Jong – Het overheidsoffensief tegen populisme is een bedreiging voor kritische en onafhankelijke media

Door: Coen de Jong , 10:10, 08 september 2019



Overheden, Facebook en Google slaan de handen ineen om media te kortwieken

Grote bedrijven overheersen de media en de overheden mengen zich in wat media wel of niet moeten publiceren. De Europese Commissie is heel actief in het bestrijden of wegmasseren van onwelgevallig nieuws, zo ook minister van Binnenlandse Zaken Kajsa Ollongren (D66). Onder het mom van bestrijden van nepnieuws, van populisme en van Russische invloed wordt sluipenderwijs de persvrijheid ondermijnd, ook in samenwerking tussen bedrijven en overheid. Het echte doel: machtsbehoud.

De Democratische presidentskandidaat Bernie Sanders schreef onlangs in een artikel in de Columbia Journalism Review dat de pluriformiteit, de onafhankelijkheid en de relevantie van de journalistiek onder vuur liggen. Grote conglomeraten krijgen vrijwel alle media in handen, Facebook en Google domineren de digitale advertentiemarkt en hebben grote invloed op de vindbaarheid en verspreiding van nieuwsberichten.

In Nederland bestaat de situatie dat ruim 85 procent van de landelijke en regionale dagbladen in handen zijn van twee Belgische mediaondernemingen, Mediahuis en De Persgroep. Daarnaast bemoeien Europese overheden – hiertoe aangestuurd door de Europese Commissie – zich steeds meer met de nieuwsvoorziening op de sociale media.

De uitslag van het Brexit-referendum en de verkiezing van Donald Trump in 2016 waren zo’n grote schok voor de zittende macht dat men in paniek een noodrem zocht. De oorzaak van de winst van het populisme ligt volgens Europese politici in ‘desinformatie’ op sociale media. De oplossing is volgens Brussel dat Facebook, Twitter en YouTube zich ontdoen van ongewenste geluiden zoals kritiek op het immigratiebeleid, pro-Russische berichtgeving of wat suggestief ‘nationalistisch-rechts’ gedachtengoed wordt genoemd.

Anno 2019 kent de strijd van Europese overheden tegen desinformatie twee sporen: juridische dwang en sociale dwang. Zo wil de Franse overheid in verkiezingstijd informatie offline kunnen halen via een ‘wet tegen de manipulatie van informatie’. De Europese Commissie – op de voet gevolgd door minister van Binnenlandse Zaken Kajsa Ollongren – werkt gestaag aan actieplannen en richtlijnen om de sociale media aan te sporen tot ‘zelfreinigend’ gedrag. Welke content nu precies wel of niet acceptabel is maakt de Europese Commissie – net als Ollongren – niet duidelijk.

Hier begint de sociale dwang. Want de begrippen populisme en desinformatie zijn inmiddels politiek correcte dog whistles. Ze staan voor ‘meningen en analyses die de Europese Commissie en de regering van lidstaten als Nederland niet bevallen’. De hints van overheidswege zijn niet aan dovemans oren gericht. Twitter, YouTube en Facebook blokkeren regelmatig gebruikers. Commentator Bart Nijman van GeenStijl kreeg in de aanloop naar Europese verkiezingen in mei 2019 een Twitter-ban omdat zijn tweet met het advies ‘lekker eurosceptisch stemmen’ en de kwalificatie ‘antidemocratisch nepparlement van graaiers, gekken en uitgerangeerde alcoholisten’ valse informatie over het verkiezingsproces zou bevatten.

Minister Ollongren wil graag dat mediabedrijven, wetenschappers en tech-bedrijven samen desinformatie gaan bestrijden – mede via overheidsgeld voor onderzoeksjournalistiek en factcheckers. Ze werd op haar wenkend bediend. De Groene Amsterdammer pakte op 28 augustus 2019 groot uit met een alarmerende rapportage over de dominantie op Twitter van de Nederlandse ‘Alt-Right’ en ‘Alt-Light’.

De auteurs van het Groene-stuk – Coen van der Ven en Thomas Boeschoten – leggen in de opening van het artikel direct een verband tussen de massamoord in El Paso door een schutter met extreemrechtse ideeën en een aantal ‘nationalistisch-rechtse’ twitteraars. Naast Forum voor Democratie-politicus Thierry Baudet scharen de auteurs hieronder ook collega-journalisten als Wierd Duk en het weekblad Elsevier. De werkwijze: een groep Twitter-volgers als ‘rechts-nationalistisch’ typeren en dat etiket vervolgens ook op de favoriete Twitter-auteurs van deze Twitteraars plakken.

Wat de Groene Amsterdammer aan zijn lezerspubliek voorschotelt moet het blad uiteraard zelf weten. Het bewuste artikel is echter financieel mede mogelijk gemaakt door het Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten en kwam tot stand met medewerking van de Utrecht Data School, onderdeel van de Universiteit Utrecht. Dan mag je enige journalistieke distantie en een onderbouwde analyse over trends in het opinieklimaat verwachten.

Volgens het jaarverslag kreeg het FBJP over 2018 één miljoen euro subsidie uit Den Haag voor het steunen van journalistieke projecten. Des te teleurstellender dat het FBJP een project financiert dat neerkomt op het opstellen van een zwarte lijst van ‘rechtse twitteraars’ en public shaming van mensen met de verkeerde meningen. Vandaag zijn dat rechtse meningen, morgen kunnen dat zomaar linkse meningen zijn.

Zo obsessief als de redacties van de Groene Amsterdammer, Vrij Nederland en de NRC zich bezig houden met de volgers van het Forum voor Democratie – een oppositiepartij met twee zetels in de Tweede Kamer – zo mondjesmaat is hun interesse voor belangrijkere ontwikkelingen. Zoals de concentratie van geld, macht en invloed van een minuscule bovenlaag op de media en de politiek.

De CEO van Amazon, Jeff Bezos, heeft nota bene de Washington Post als persoonlijk bezit. En wat te denken van de sluipende aantasting door liberale westerse overheden van inspraak, arbeids- en burgerrechten. Allemaal thema’s die de Amerikaanse progressieve icoon Noam Chomsky in zijn boek uit 2017 Who Rules the World uitgebreid behandelt.

Opvallend in de strijd van overheden tegen populisme, desinformatie en vermeende inmenging in de verkiezingen is het gemilitariseerde taalgebruik. Het Aktieplan Desinformatie van de Europese Commissie – waarover minister Blok eind januari 2019 de Tweede Kamer informeerde – spreekt van een ‘strategische dreiging’.

De Europese Commissie werkt aan een Rapid Alert System. De ‘nationale, economische en politieke veiligheid’ zouden in gevaar zijn. De minister spreekt zelfs van een ‘mobilisering van de particuliere sector bij de bestrijding van desinformatie’. Inclusief mediaconglomeraten als Google – tevens eigenaar van YouTube – en Facebook. Het is alsof in een bunker ten tijde van de Koude Oorlog een luchtalarm afgaat en een ingeblikte stem over de intercom ‘Attentie, hier spreekt Brussel’ roept.

Continu vermelden de ministers Ollongren en Blok in hun Kamerbrieven dat de Nederlandse overheid en de Europese Commissie pal staan voor de vrijheid van meningsuiting en dat ze journalistieke vrijheid heel belangrijk vinden. Als je iets zo vaak moet herhalen komt het niet geloofwaardiger over. Historisch gezien zijn het juist filtering, regulering en beperkingen van de media door de overheid die de veiligheid van de burger en de rechtsstaat ondermijnen. Moet de Europese burger bang zijn voor Russische inmenging, of voor zijn eigen overheid die probeert te sturen wat die burger moet lezen en denken?

De inmenging in het mediaklimaat door de Europese Commissie roept in de gevestigde media weinig weerstand op. Wellicht omdat de wrevel van de machthebbers hier in Nederland gericht is op opiniemakers als Jan Roos en Jan Dijkgraaf – die niet bij de Persgroep of Mediahuis in dienst zijn? Al dat vulgaire online opiniegedoe is immers geen ‘echte journalistiek’?

Mediahuis, de nieuwe eigenaar van De Telegraaf Media Groep heeft al met een vies gezicht de handen afgetrokken van Geenstijl.nl. In zo’n mediaklimaat komen echter vanzelf onafhankelijke, progressieve en systeemkritische media aan de beurt. Juist progressieve journalisten als Julian Assange, Seymour Hersh en Glenn Greenwald hebben internationaal al de status van paria omdat ze onthullingen publiceerden over machthebbers.

Om opnieuw Bernie Sanders aan te halen: journalistiek hoort de macht te bekritiseren en aan de kant van de burgers en de zwakkeren te staan. De media hebben wel volop aandacht voor de intimidaties en onwaarheden die Donald Trump verspreidt, maar veel minder voor de maatschappelijke en politieke misstanden die de opkomst van Trump mogelijk maakten.

Het offensief van de overheid tegen Het Populisme op de sociale media is puur gericht op machtsbehoud. De rechtvaardiging die de Europese Commissie en minister Ollongren opgeven voor hun bemoeienis met de media is zo dun dat een volwassen en onafhankelijke journalistiek er gehakt van zou maken. Maar menig journalist heeft het in Nederland te druk met het verdacht maken van de oppositie, een enkeling zelfs met het verdacht maken van collega’s.

https://tpo.nl/2019/09/08/coen-de-jong- ... jke-media/

[Pilgrim]

FACEBOOK...

[Pilgrim]

Groot-Brittannië: Tony Blair-denktank stelt einde van de vrijheid van meningsuiting voor

Geplaatst op 21 september 2019



Het Tony Blair Institute for Global Change heeft een bericht met de titel “Designating Hate: New Policy Responses tot Stop Hate Crime” (“Haat benoemen: nieuwe politieke maatregelen ter beëindiging van haatdelicten”) gepubliceerd, dat radicale initiatieven ter bestrijding van “haatgroepen” aanbeveelt, ook wanneer ze geen gewelddadige activiteiten begaan hebben.

Het probleem is, zoals de denktank definieert, “de gevaarlijkheid van met haat vervulde groepen, ook rechts-extremen zoals Britain First en Generation Identity”. Maar de huidige wetten kunnen groepen, die haat en splijting verbreiden, echter niet oproepen tot geweld, niet tegenhouden.” De denktank definieert datgene wat hij als een van de belangrijkste problemen bij haatdelicten ziet, als volgt:

“Een constante groei van de haatdelicten werd door de toename van grote gebeurtenissen aangedreven. Vaak begint dit online. Rondom de terreuraanslagen in 2017 in Groot-Brittannië stegen de haatincidenten op internet met bijna 1000% van 4000 naar 37.500 dagelijks. In de 48 uur na een gebeurtenis begint haat online te stromen.”

Het bericht noemde de toename van de online “haatincidenten” na drie islamitische terreuraanslagen in Groot-Brittannië in het jaar 2017 problematisch: de Westminster auto- en mes-aanval in maart door Khalid Masood, die voetgangers en een politieagent vermoordde; de bomaanslag op de Arena van Manchester in mei, aan het einde van een concert van Ariana Grande, waarbij Salman Abedi 22 mensen vermoordde – de jongste was nog maat 8 jaar oud – en meer dan 200 mensen verwondde; en de ram-aanval op de London Bridge in juni, waarbij Rachid Redouane, Khuram Butt en Youssef Zaghba met een bestelwagen inreden op voetgangers op de London Bridge en daarna op de nabijgelegen Borough Market op mensen instaken. Bij deze aanval werden acht mensen gedood.

Verontrustend genoeg schijnt het belangrijkste doel van Blair´s denkfabriek de verbale “haat” op internet te zijn, die door de burgers als reactie op terreuraanslagen tot uitdrukking komt – niet de eigenlijke lichamelijke uitdrukking van haat, die in de massamoorden op onschuldige mensen door terroristen wordt gedemonstreerd. Terreuraanslagen, zo schijnt het, zijn tegenwoordig kennelijk normale, onvermijdelijke voorvallen die een vast bestanddeel van het Britse leven zijn geworden.

Het bericht beweert:

“Splijtende groepen – vooral steeds meer gevestigde rechts-extreme groepen – verbreiden relatief ongestraft haat, omdat de reacties op geweldvrij extremisme ongecoördineerd blijven; haatincidenten nemen rondom iedere grote gebeurtenis toe, wat gemeenschappen kwetsbaar laat blijven; en daders van religieuze haat worden op grond van mazen in de wet zelden vervolgd.”

Het probleem, aldus het bericht, zou zijn dat “de huidige wetten niet in staat zijn om groepen tegen te houden die haat en splijting verbreiden, maar niet tot geweld oproepen.”

Een van de oplossingsvoorstellen van de denktank voor dit probleem luidt:

“Maakt u een nieuwe wet ter benoeming van ´haatgroepen´. Deze nieuwe etappe van de benoeming van haatgroepen zou de eerste in zijn soort in Europa zijn en zou er aan bijdragen geweldvrije extremistische groepen te bestrijden, die bepaalde groepen op basis van hun ras, religie, geslacht, nationaliteit of seksualiteit demoniseren… De bevoegdheden ter benoeming vallen, net zoals verbodsbevoegdheden, onder de verantwoordelijkheid van het ministerie van Binnenlandse Zaken en vereisen de toestemming van de minister.”

Het zou de taak van de regering zijn om te definiëren wat onder “verbreiding van intolerantie” of “beschuldiging van bepaalde groepen voor bredere maatschappelijke thema´s” wordt beschouwd.

In tegenstelling tot verboden groepen, die wegens criminele handelingen zoals geweld of terrorisme verboden zijn, zou de benaming “haatgroep” vooral de vervolging van gedachte-misdaden inhouden.

De groepen, die Blair´s denktank als belangrijkste voorbeelden voor diegenen noemt die als haatgroepen benoemd zouden moeten worden, zijn Britain First en Generation Identity. Beide zijn politiek; Britain First is ook een opkomende politieke partij met parlementaire ambities. Wanneer de voorstellen van het bericht in nationaal recht zouden worden omgezet, dan zouden deze bewegingen, die als “haatgroepen” benoemd zouden moeten worden, “geen media mogen gebruiken en niet aan universiteiten mogen spreken”. Ze zouden dan ook niet “betrokken mogen zijn bij openbare instellingen en met hen samenwerken”.

Het bericht probeert echter ons te verzekeren dat “de haatbenaming tijdelijk beperkt is en automatisch wordt onderzocht, op voorwaarde dat de groep zichtbaar hervormt.”

Hoewel het bericht het altijd nog zou toestaan dat genoemde “haatgroepen” elkaar “ontmoeten, ondersteunen of kandideren”, zou zo´n wet betekenen dat de politieke rede van de benoemde groepen tot nul gereduceerd wordt. De Europese Mensenrechtenconventie en de rechtspraak over de conventie door het Europees Gerechtshof voor de Mensenrechten leggen speciaal het zwaartepunt op politieke rede, die bijzondere bescherming geniet: ze is dus fundamenteel voor het principiële functioneren van een democratische samenleving. In zijn rechtspraak heeft het Europese Gerechtshof voor de Mensenrechten vastgesteld dat de conventie

“… niet alleen de informatie of ideeën beschermt die als onschuldig worden beschouwd, maar ook die beledigen, choqueren of storen; dat zijn de eisen van dat pluralisme, van die tolerantie en verziendheid zonder welke er geen democratische samenleving is. Meningen, die in krachtige of overdreven taal geuit worden, zijn eveneens beschermd.”

Nog belangrijker is dat volgens de rechtspraak van het Europese Gerechtshof voor de Mensenrechten dat

“... de omvang van de bescherming van de context en van het doel van de kritiek afhangt. In vragen van openbare tegenstelling of van het openbaar belang, tijdens het politieke debat, in de verkiezingsstrijd... zijn krachtige taal en scherpe kritiek te verwachten en worden door het gerechtshof meer getolereerd.”

Het Europese Gerechtshof voor de Mensenrechten zou daarom aspecten van de voorgestelde wet juist vanwege de bedenkingen met betrekking tot de vrijheid van meningsuiting en van de democratische fundamentele waarden als problematisch kunnen beschouwen.

Democratische waarden schijnen echter de minste zorg van de denktank te zijn. De voorgestelde wet zou van de Britse regering de scheidsrechter van de geaccepteerde rede maken, vooral van de politieke rede. Zo´n buitengewone en radicaal autoritaire stap zou van de vrijheid van meningsuiting in Groot-Brittannië een illusie maken. Het ministerie van Binnenlandse Zaken zou iedere groep, die het als politiek onaangenaam zou beschouwen, ervan kunnen beschuldigen “intolerantie te verbreiden” of “zich te oriënteren op extremistische ideologieën” – en hen “haatgroepen” noemen.

De oude Sovjets zouden er trots op zijn.

Bron: https://de.gatestoneinstitute.org

Vertaling: Daniel Heiniger

Bron oorspronkelijk artikel: www.gatestoneinstitute.org

Door: Judith Bergman

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/09/21 ... ting-voor/