Vrijheid van meningsuiting bedreigd

[Pilgrim]

Martin Bosma over vrijheid van meningsuiting en vrije pers (1e termijn)
Deweycheatumnhowe - Gepubliceerd op 20 jun. 2018

[Ariel]

Martin Bosma over vrijheid van meningsuiting en vrije pers (1e termijn)

Hij is goed, onze Martin. En dat bekkie van de jonkvrouw Karin. Onbetaalbaar.

[Ariel]

Eerste termijn + Tweede termijn met Interrupties.

[Hans v d Mortel sr]

De geest van de wijze richt zich naar rechts, maar de geest van de dwaas naar links. - Prediker 10:2



Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede - Tessalonicenzen 5:21

Politiek is smerig. Zij laat je niet vrij om zelf dingen te onderzoeken. Want wie onderzoekt en praat over wat de politiek niet welgevallig is wordt de mond gesnoerd. Denk aan het schofferen en geestelijk dood maken van mensen die het goede nastreven, waaronder klokkenluiders.

POLITIEK IS SMERIG.

Koning, keizer, politicus, admiraal; stinken doen ze allemaal.

Wat heeft het volk aan democratie als democratie slechts functioneert in handen van politici om de eigen macht te plezieren met aangepaste spelregels?

[Pilgrim]

Europees Gerechtshof voor de Mensenrechten: Mohammed mag geen pedofiel meer genoemd worden

Geplaatst op 25 oktober 2018



Het Europees Gerechtshof voor de Mensenrechten in Straatsburg heeft nu de veroordeling van een vrouw, die Mohammed pedofiel had genoemd, bevestigd. Daardoor zou ze religieuze leren beledigd hebben.

Het eerste vonnis van de Weense rechtbank verwijst naar twee werkcolleges, die de veroordeelde al in het jaar 2009 over de “fundamenten van de islam” had gehouden. In dit verband kwam ze ook terug op het “huwelijk” tussen de stichter van de islam met de pas 6-jarige Aisha.

“Een 56-jarige en een 6-jarige? Hoe noemen we dat als het geen pedofilie is?”

Daarbij kwam dat Mohammed met haar – aldus de bronnen – als seks gehad zou hebben (“het huwelijk geconsumeerd”) toen ze pas negen jaar oud was: “Een 56-jarige en een 6-jarige? Hoe noemen we dat als dit geen pedofilie is?”, zei de aangeklaagde voor het Europees Gerechtshof.

In 2011 werd de Oostenrijkse door een Weense rechtbank voor deze uitspraak tot € 480,- en de betaling van de proceskosten veroordeeld. De motivering: ze zou zich met haar uitspraken schuldig gemaakt hebben aan het “kleineren van religieuze leren”. Nadat het Hoogste Gerechtshof van Oostenrijk in 2013 een heropname van het proces had afgewezen, ging de vrouw met haar zaak naar het Europees Gerechtshof voor de Mensenrechten.

De vrouw zou zich schuldig gemaakt hebben aan een “beledigende aanval op de profeet van de islam” en daardoor op de koop toegenomen hebben dat zich islamofobe vooroordelen zouden verbreiden en de vrede in Oostenrijk in gevaar zou zijn.

Dan is het nu ook duidelijk wie er uiteindelijk ook bij de Europese justitie als winnaar uit “Charlie Hebdo” is gekomen.

Bron: https://philosophia-perennis.com

Door: David Berger

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2018/10/25 ... md-worden/

[Pilgrim]

Dr. Nicolaus Fest: over Angela Merkel en de afschaffing van de vrijheid van meningsuiting (+ vertaling!)

Geplaatst op 2 november 2018



Goedendag! Angela Merkel geeft haar partijvoorzitterschap op. Nou en? Uiterlijk na het mislukken van haar beschermeling Volker Kauder als fractievoorzitter was het duidelijk dat de partij Merkel niet meer volgt. Dat maakte de verkiezing voor het partijvoorzitterschap extreem riskant; want een nederlaag zou ook Merkel´s onmiddellijke einde als bondskanselier betekenen. Dus gaf ze de voorkeur aan de geordende aftocht. Zo kan ze nog een beetje bondskanselier blijven. Dat is een politiek 1 x 1. Maar de media hyperventileren.

Belangrijker zijn andere thema´s. Bijvoorbeeld het vonnis van het Europees Gerechtshof voor de Mensenrechten. Dat besliste onlangs dat men Mohammed geen pedofiel zou mogen noemen, zelfs niet wanneer hij op 56-jarige leeftijd seks had met een 9-jarige. Motivering van het gerechtshof: de beschuldiging van pedofilie zou zich ertoe lenen om vooroordelen aan te wakkeren en de religieuze vrede te bedreigen. Daarmee heeft het Europees Gerechtshof voor de Mensenrechten gewoon de vrijheid van meningsuiting afgeschaft. Feiten tellen niet, maar absolute stilte. Die is voor het gerechtshof belangrijker dan de waarheid en gerechtvaardigde kritiek. Dat de Europese Verlichting juist op deze kritiek op religie en oprichters van religies is gebaseerd, heeft het gerechtshof waarschijnlijk vergeten. Zijn vonnis wijst de weg terug in de middeleeuwen.

De beslissing is een waarschuwend signaal. Want ook van een andere kant wordt de vrijheid van meningsuiting acuut bedreigd: op het internet door het NetzDG, door de schoonmaakploeg van de Stasi-verklikster Anetta Kahane en door shadow bans, stiekeme veranderingen van de algoritmen, zodat de websites van politiek impopulaire personen nauwelijks nog voor anderen zichtbaar zijn. Ook mijn video´s op Facebook worden heel duidelijk beperkt door shadow bans.

In de media wordt de vrijheid van meningsuiting erdoor bedreigd dat alleen bepaalde meningen aan het woord komen. Bij Maybrit Illner traden dit jaar 83 Duitse parlementariërs op. 36 van de CDU/CSU, 20 van de SPD, 16 van de Groenen, 5 van de FDP en 5 van Die Linke. En maar eentje van de AfD, de grootste – en inhoudelijk enige – oppositiepartij.

In het openbaar vindt de afschaffing van de vrijheid van meningsuiting op dit moment plaats door de Antifa, de militair-criminele arm van de Groenen, de SPD en Die Linke. Zij valt AfD´ers aan, steekt hun auto´s in brand, verwoest woningen, kantoren, praktijken. Zo intimideert men ook de omgeving. En geen enkele vertegenwoordiger van de oude partijen vindt dat een schandaal.

Ook op politiek niveau wordt er gewerkt aan de afschaffing van de vrijheid van meningsuiting: het “Global Compact for Migration” voorziet erin dat iedere vorm van kritiek op dit maaksel, op migratie bestraft dient te worden. De bondskanselier heeft aangekondigd in het parlement elke vorm van “hatespeech” te willen sanctioneren. “Hatespeech” heette bij de nazi´s “valsheid”, in de DDR “staatsvijandige ophitsing”. Beide dienden ertoe om ongewenste meningen te onderdrukken. Dat wil Merkel hier nu ook. Niet toevallig plant de Parlementaire Vereniging onder leiding van, natuurlijk, de CDU, om in het vervolg alleen nog zulke parlementariërs in het parlement toe te laten die politiek correct handelen. Dat richt zich, u vermoedt het al, alleen tegen de AfD. Want met de linksen en de Groenen kan de CDU inmiddels immers goed overweg. Daarom had zij er ook geen problemen mee om een Turkse journalist tijdens het bezoek van Erdoğan uit de zaal te laten zetten. Ook de andere partijen zwegen. Dat is nu eenmaal zo wanneer men op de vrijheid van meningsuiting schijt.

Deze regering moet weg. En wel volledig, om het even met of zonder een nieuwe partijvoorzitter van de CDU. Ze is een vijand van de vrije meningsuiting. Ze is een vijand van de democratie. Ze is een vijand van de republiek. Daarom: weg met haar. Hoe eerder, des te beter!

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2018/11/02 ... vertaling/

[Pilgrim]

Geert Wilders in de Tweede Kamer (06-11-2018)
PVVpers - Gepubliceerd op 6 nov. 2018

[Hans v d Mortel sr]

Vrijheid van meningsuiting?

Vrijheid van meningsuiting? Ach kom nou! Zolang het de politiek behaagt ja. Fascisme of democratie. Het maakt geen reet uit. Door machtswellust ingegeven vieze smerige corrupte politici en rechters maken immers de dienst uit over het volk. POLITIEK IS SMERIG.

EZELSPROCES 1968 - Aanklacht tegen Gerard Reve wegens godslastering. God werd door Reve als een 1-jarige ezel voorgesteld, die door hem met wat geklauter en gespartel drievuldig (HvdM: God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest) werd bezeten. Reve werd hiervoor naar wat juridisch geklauter en gespartel vrijgesproken door de Hoge Raad (HvdM: zijn net zo goed mensen met een eigen mening).

Reactie hierop van Gerard Reve: “De kunstenaar komt geen enkele andere vrijheid toe dan andere burgers.”

GORILLA PROCES 1886 - Aanklacht tegen Domela Nieuwenhuis wegens belediging van koning Willem III, die hij als gorilla afschilderde. Hij had de gore moed ook wat aan het papier toe te vertrouwen voor het nageslacht om daarmee op een beschaafde manier uiting te geven aan de door de politiek getolereerde walgelijke uitspattingen van dit lid van het liederlijke Huis Van Oranje die met zijn stijve lid vaker in bordelen te vinden was dan bij zijn vrouw. De dominee anarchist Domela Nieuwenhuis werd tot gevangenisstraf van acht maanden veroordeeld wegens majesteitsschennis. Hij schreef onder andere het artikel: 'De Koning komt', en een serie: 'Uit het leven van Koning Gorilla'. Als dominee wilde hij Jezus volgen in hulp voor misdeelden, maar geraakte in de ban van de smerige corrupte politiek.

De vrouw van Willem III schreef in 1851 aan een vriendin: “Mijn leven is een hel. Als ik zwanger ben, is hij altijd onvriendelijk tegen mij. Hij is wreed, zoals alle zwakkelingen. Hij weet dat een vrouw in die toestand behoefte heeft aan rust, kalmte, vriendelijkheid. (HvdM: zij was zwanger van de ‘Gorilla’.) Dat alles weigert hij me te geven.”

MINDER MINDER PROCES 2016 - Aanklacht tegen Wilders wegens het zich beroepen op de logica dat minder Marokkanen minder criminaliteit veroorzaken, en wat veel belangrijker is: minder moslims. Wilders werd veroordeeld, maar zonder strafoplegging. Het Hoger Beroep tegen Wilders loopt nog en gaat verder op 30 november.

Onze beschaving is in de aap gelogeerd met rechters die het goede verkeerd praten en het verkeerde willen bevorderen.

Het bewijs dat de politieke justitie corrupt en naar fascisme neigt toont de uitspraak van Gerard Reve nadat hij de theatrale justitionele kermisvoorstelling in het Hoger Beroep had gewonnen:

“De kunstenaar komt geen enkele andere vrijheid toe dan andere burgers.”

[Mahalingam]

Geerten Waling is historicus en schrijver van o.a. de boeken Zetelroof (2017) en 1848 – Clubkoorts en revolutie (2016).

Rechter, blijf van vrije woord af. Publieke opinie censureert al genoeg

Media, actiegroepen en burgers proberen voortdurend mensen te censureren die in hun ogen de fatsoensnormen overschrijden. Als ‘haatzaaien’ en belediging dan ook nog eens strafbaar zijn, is het einde zoek, schrijft Geerten Waling. Hij pleit voor een Wet op de vrije meningsuiting naar Amerikaans voorbeeld.

Sommige dingen kun je beter niet zeggen, omdat ze dom zijn bijvoorbeeld, of lelijk of onbeleefd. Andere dingen mág je niet zeggen. Maar wie bepaalt dat?

Van oudsher zijn dat de machthebbers. De overheid, die past censuur toe. En ook al is Nederland geen dictatuur, de wet legt ook hier allerlei beperkingen op en beschermt het vrije woord maar ten dele.

Die overheidscensuur is vaak frustrerend, al valt er soms iets voor te zeggen, maar zorgwekkender is dat die juridische kaders niet meer maatgevend zijn. Het overspannen debat volgt namelijk zijn eigen regels, legt links en rechts censuur op, met alleen maar meer polarisatie en verdeeldheid tot gevolg.

Spoiler! :

Godslastering en majesteitsschennis als delicten zijn verdwenen uit het Wetboek van Strafrecht, maar die instrumenten voor overheidscensuur waren al betrekkelijk zeldzaam geworden.

Het is best vreemd dat je volgens de wet geen haat mag zaaien of groepen mag beledigen, terwijl het er maar net van afhangt tegen wie of wat je ‘haat zaait’ en welke groepen je beledigt, en op welke manier. Ook smaad en laster zijn vaak glibberige wetsterreinen, waarbij de nieuwe wetten van de sociale media nogal eens in conflict komen met de oude wetten van de Nederlandse rechtsstaat.

Rechters blijken keer op keer grote moeite te hebben om duidelijke definities te hanteren, zoals blijkt uit de zaak tegen Geert Wilders vanwege zijn ‘minder, minder’-uitlatingen. Moet een politicus bovendien minder of juist meer vrijheid van meningsuiting hebben, voordat een rechter hem de mond snoert? Is het in een democratie niet de kiezer die de politicus beoordeelt?
Meningsuiting wordt nu beperkt door andere rechters

In een tijd van zelfbewuste en mondige burgers lijkt de ouderwetse, bevoogdende rechtbank die meningsuitingen bestraft bijna niet meer te passen. Er zijn al genoeg andere rechters die sneller en meedogenlozer beslissen wat door de beugel kan. Talkshows bijvoorbeeld, die schandalige uitspraken gretig voor het oog der natie het schavot op sleuren. Of werkgevers die mensen ontslaan die een morele grens overgaan. Maar ook actiegroepen en gewone burgers proberen meningen, via sociale media, om de haverklap het zwijgen op te leggen.

Dat doen ze door ophef te creëren, petities te beginnen, adverteerders op ‘foute’ websites onder druk te zetten, iemands ontslag te eisen, reputaties en carrières door het slijk te halen, enzovoort. En vaak is deze druk van buitenaf al genoeg voor de ‘uiter-van-de-foute-mening’ om er het zwijgen toe te doen. Zelfcensuur blijft tenslotte de effectiefste en geniepigste vorm van censuur.
Nieuw puritanisme in de polder

Vooral door het importeren van Amerikaanse normen en waarden in Nederlandse discussies – ‘Zwarte Piet’ is slechts een voorbeeld – gaat het allang niet meer over wat je juridisch wel of niet mag zeggen, maar over de maatschappelijke aanvaardbaarheid ervan. De maatstaf daarvoor is de mate van ophef, die weer wordt afgemeten aan het volume van de hardste schreeuwers.

Terwijl Nederland zich na de jaren vijftig dacht te hebben ontworsteld aan betutteling en bevoogding, zien we nu in sneltreinvaart dit nieuwe puritanisme opduiken. Alexis de Tocqueville merkte bijna tweehonderd jaar geleden al op dat een schrijver in de Verenigde Staten niets van de wet hoeft te vrezen, maar des te meer van het oordeel van het publiek: ‘In Amerika trekt de meerderheid een geweldige cirkel om het denken heen. Binnen die cirkel is de schrijver vrij, maar wee hem die de grens waagt te overschrijden. Niet dat hij voor de brandstapel moet vrezen, maar hij is wel het mikpunt van allerhande uitingen van afkeer en van dagelijkse vervolgingen.’

Een Wet op de Vrije Meningsuiting

In Amerika bepaalt het eerste amendement bij de Grondwet dat je bijna alles mag zeggen, hoe gek of ‘fout’ je mening ook is. Daar staat tegenover dat het publieke gerecht genadeloos is: een televisiepresentator kan al worden ontslagen door één verkeerde grap, één fout woord. Iedereen houdt elkaar in de gaten.

Wie nu naar het Nederlandse debat kijkt, ziet niet veel verschil meer met de beschrijving van Tocqueville. Daar kunnen we om treuren, maar het is ook een realiteit die niet is terug te draaien. Wie toch voor vrijheid van meningsuiting is, kan zich beter op de wet richten. Nu wordt de meningsuiting immers van twee kanten beperkt, zowel door de wet als door de publieke opinie. In navolging van het first amendment zou Nederland veel baat kunnen hebben bij een wet die juridische bescherming biedt in plaats van beperking: de Wet op de Vrije Meningsuiting.

https://www.elsevierweekblad.nl/opinie/opinie/2018/12/de-meningsuiting-moet-niet-van-twee-kanten-worden-beperkt-662804/

[Pilgrim]

4 jaar na Charlie Hebdo is onze vrijheid nog steeds in gevaar

Geplaatst op 7 januari 2019


Muurschildering met de slachtoffers van de aanslag op Charlie Hebdo.

Exact vier jaar na de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo maakt Afshin Ellian de balans op: hoe is het in Europa gesteld met de vrijheid en veiligheid van islamcritici? Slecht, concludeert hij, mede door de lafheid van veel intellectuelen.

Parijs, woensdag 7 januari 2015. Rond 11.30 stapten twee zware bewapende mannen uit hun auto, een Citroën C3. Ze droegen kogelwerende vesten: gemaskerd op oorlogspad met Kalasjnikovs, handwapens, messen en veel kogels. De bestemming stond vast: het gebouw met het huisnummer 10. Daarbuiten stond een gewone Franse politieagent. Hij werd onmiddellijk getroffen door een kogel. Terwijl hij gewond raakte en daardoor niks meer kon doen, schoten de mannen hem in alle kalmte dood. De Franse agent van Algerijnse afkomst heette Ahmed Merabet.

Openbare executie zoals Parijs meemaakte tijdens de nazibezetting
Een van de daders stelde aan de 42-jarige Merabet een merkwaardige vraag: ‘Je wilt ons doden?’ Het wanhopige antwoord van Ahmed luidde: ‘Nee, het is okay.’ Ahmed bewoog zijn hand als teken dat hij om genade vroeg. De daders waren de Frans-Algerijnse gebroeders Chérif Kouachi (32 jaar) en Saïd Kouachi (34 jaar). Beiden zijn geboren in Parijs. De politieagent werd op klaarlichte dag vermoord. Dat was een openbare executie zoals de Parijzenaren ten tijde van de nazibezetting voor het laatst hadden meegemaakt.

Nummer 10 werd elektronisch goed bewaakt. Bij de deur stond Corinne Rey met haar dochter. Zij werd gedwongen om de geheime codes in te voeren. De gemaskerde mannen schoten de receptiemedewerkers dood. Haastig gingen ze naar de tweede verdieping, naar hun prooi, naar hun missie. Ze wilden het doodsvonnis ten uitvoer brengen.

Nadat ze een salvo hadden gelost en de bewaker van Stéphane Charbonnier (de Franse politieagent Franck Brinsolaro) hadden gedood, riepen ze de namen van de redactieleden. Ze werden allemaal ter plekke geëxecuteerd: ‘Allahu akbar, we zijn van Al-Qa’ida.’ De aanwezige redacteuren van het Franse satirische blad Charlie Hebdo werden genadeloos geëxecuteerd. In totaal vermoordde Al-Qa’ida op 7 januari 2015 zeventien Fransen.

De Al-Qa’ida van Jemen had de gebroeders Kouachi getraind en opdracht gegeven om de redactie van Charlie Hebdo te vermoorden. Nasser bin Ali al-Anassi, een van de leiders van Al-Qa’ida in Jemen, bracht een paar dagen later een videoboodschap uit: ‘Deze helden werden gerekruteerd door ons.’ Letterlijk zei hij ook dat de aanslag ‘uit wraak voor de boodschapper van Allah’ was gepleegd. Sjeik Nasser werd in hetzelfde jaar in opdracht van president Barack Obama, en wellicht op verzoek van de Franse president François Hollande, gedood bij een drone-aanval. Wraak en wederwraak!

Ook IS pleegde aanslagen: op Franse Joden en Deense andersdenkenden
De concurrent van Al-Qa’ida, Islamitische Staat (IS), pleegde op 8 en 9 januari in Parijs ook een reeks aanslagen: een aanslag op een Franse politieagente en een aanslag op een koosjere supermarkt. Daarbij kwamen vier onschuldige Franse Joden om het leven.

Later, op 14 en 15 februari, pleegden jihadisten twee aanslagen in Denemarken (Kopenhagen). De eerste betrof de aanslag op een bijeenkomst over blasfemie en vrijheid van meningsuiting waarbij ook de Zweedse cartoonist Lars Viks aanwezig was. Op 15 februari werd een aanslag gepleegd op de grote synagoge van Kopenhagen. Andersdenkenden en Joden!

Een dag na de aanslag op de redactie werd de leus ‘Je suis Charlie’ geboren. De mars voor de republiek en de vrijheid bracht op 11 januari miljoenen Fransen op de been. Ook despoten als de Turkse president Recep Tayyip Erdogan deden mee aan deze mars. Daarna raakte de zaak in de vergetelheid. Omdat er nog meer aanslagen werden gepleegd in en buiten Frankrijk.

Europa kennelijk niet in staat om islamitisch antisemitisme te bestrijden
De vraag is of na de aanslagen van Parijs andersdenkenden, cartoonisten en Joden effectief worden beschermd tegen radicale moslims. Wat Joden betreft, kunnen we kort zijn: uit alle onderzoeken blijkt dat het antisemitisme intenser en breder is geworden. Europa is kennelijk niet in staat om het islamitische antisemitisme doeltreffend te bestrijden.

Andersdenkenden, de andere bedreigde groep, zijn alleen maar kwetsbaarder geworden. Een recent voorbeeld hiervan is het niet laten doorgaan van de cartoonwedstrijd van Geert Wilders in de Tweede Kamer. Velen, zelfs mensen die op Wilders stemmen, waren tevreden over het besluit van Wilders.

PVV-Kamerlid Wilders vreesde dat men hem bij mogelijke aanslagen in de toekomst zou verwijten die te hebben uitgelokt. Voor de veiligheid van Nederland en Nederlanders besloot Wilders om de cartoonwedstrijd te staken. Het gaat hier om het publiek en niet om Wilders zelf. Kennelijk zijn wij niet meer bereid om onze vrijheid te verdedigen. Dat is de enige betekenis die ik aan het besluit van Wilders kan toekennen.

Wilders en Zineb capituleren niet, veel andere Europeanen wel
Wilders capituleert niet voor jihadisten en andere vijanden van vrijheid. Het lijkt wel of Europeanen neigen in te binden. Wellicht komt de nieuwe Europeanen, zoals Zineb El Rhazoui, de taak toe om met passie de Europese waarden te verdedigen. Zineb El Rhazoui eist: Vernietig het islamitisch fascisme!

Zineb ontvluchtte haar vaderland Marokko, omdat zij daar de islam niet mocht kritiseren. Ook zij was een medewerker van Charlie Hebdo.



Zinebs moed druist in tegen lafheid Europese intellectuelen
In een vlammend essay stelt zij: ‘Een van de wezenlijke kenmerken van het fascisme zoals we dat in Europa kennen, is de belichaming van de natie door één persoon. Bij de islamisten is Mohammed de hoogste leidersfiguur van de staat, die voor eeuwig zijn spirituele macht houdt en zijn tijdelijke macht aan de kalief overdraagt.’

Zinebs moed druist in tegen de lafheid van Europese intellectuelen.

Ondanks de mars voor vrijheid en Je suis Charlie is onze vrijheid nog steeds in gevaar.

bron

[Pilgrim]

Het jaar is slecht begonnen voor de vrije meningsuiting

Door: Roderick Veelo, 16:50, 11 januari 2019


Het ontzielde lichaam van Pim Fortuyn ligt na de moord op de LPF-politicus maandag 6 mei op de parkeerplaats van het Mediapark in Hilversum.

‘Ik herinner me dat nogal wat ‘verdraagzame Nederlanders’ getekend hebben voor het einde van GeenStijl’

In het centrum van de Duitse stad Bremen is maandagmiddag een politicus aangevallen door gemaskerde personen. Het slachtoffer is een 66-jarige volksvertegenwoordiger van de rechts-populistische partij Alternative für Deutschland (AfD). De man ligt zwaargewond in een ziekenhuis. De politie gaat uit van daders met een politiek motief. Dit is geen incident.

Maandag deed ook operazangeres Francis van Broekhuizen aangifte tegen SGP-voorman Kees van der Staaij. Het Tweede Kamerlid heeft een christelijke verklaring ondertekend waarin homoseksualiteit wordt afgekeurd en beschouwd wordt als een ziekte die in aanmerking komt voor genezing.

De operazangeres voelde zich gekwetst en verdrietig. Het Openbaar Ministerie bekijkt of Van der Staaij vervolgd kan worden en of de christelijke verklaring illegaal is.

Het was maandag bovendien vier jaar geleden dat de broers Chérif en Saïd Kouachi op de redactie van het Franse tijdschrift Charlie Hebdo tien mensen doodschoten en op straat nog eens twee agenten.

Het tijdschrift had cartoons van de profeet Mohammed geplaatst en die hadden deze moslims diep gekwetst en boos gemaakt en waren wat hen betreft aanleiding voor een slachtpartij.

U vraagt zich af wat deze gebeurtenissen met elkaar gemeen hebben. De verschillen zijn soms groot, maar de onmiskenbare overeenkomst is dat ze tot doel hebben een ander stil te krijgen.

Uiteraard verdient de rechtsstatelijke poging van mevrouw Van Broekhuizen te allen tijden onze voorkeur. Maar zowel de geweldplegers als de operazangeres verdragen de opvattingen van een ander niet en ondernemen aktie om die mening uit de openbaarheid te verwijderen.

We hebben het de laatste jaren druk met het stil krijgen van de ander. De meest dramatische momenten in ons land zijn natuurlijk de aanslagen op Pim Fortuyn en Theo van Gogh. Vermoord om wat ze vonden. Na hun dood is dreigen met geweld effectiever dan ooit.

PVV-politicus Geert Wilders betaalt een hoge prijs voor zijn opvattingen, maar lijkt zich nog niet de mond te laten snoeren. Dat geldt ook voor de voormalige Charlie Hebdo-journaliste Zineb el-Rhazoui. Zij overleefde de aanslag door afwezigheid, maar is – wegens haar opvattingen – al jaren de best bewaakte vrouw van Frankrijk.

Anderen halen bakzeil. In het Powned-programma Dat zijn geen grappen hoorden we cabaretiers zichzelf censureren uit angst hun humor en creativiteit te betalen met hun leven.

Geweld of dreigen met geweld is gelukkig voor de meeste van ons een paar deuren te ver. Ethisch besef, een liefdevolle opvoeding en serieuze sancties houden ons daar vandaan. Bovendien zijn er legale methoden te over om anderen het zwijgen op te leggen.

Aangifte doen is er een. Zoals mevrouw Van Broekhuizen doet tegen Kees van der Staaij.

Een andere populaire methode is het mobiliseren van verontwaardiging via de (sociale) media. Voor een inhoudelijke discussie ontbreekt tijd en zin. De verontwaardiging is gericht op het uitschakelen van de persoon met de ‘verkeerde’ mening.

De publieke verontwaardiging over zijn mening omtrent de multiculturele samenleving, duwde minister Blok deze zomer bijna het ravijn in. In een laatste poging zijn baan te redden nam hij uiteindelijk afstand van wat ie echt vond.

Er is meerdere keren geprobeerd voetbalanalisten Johan Derksen en René van der Gijp aan te lijnen wegens een teveel aan kantine-humor. Georganiseerde druk op adverteerders moest de mannen een toontje lager laten zingen.

Ook de advertentie-inkomsten van de website GeenStijl zijn doelwit geweest. De inhoud van de website was meerdere mensen al langer een doorn in het oog. Ik herinner me dat nogal wat verdraagzame Nederlanders getekend hadden voor het einde van GeenStijl.

Aangifte doen, adverteerders bellen, deplatforming (het verhinderen van andermans aanwezigheid) of de online schandpaal bedreigen in ernstige mate de vrije meningsvorming. Verschillen van inzicht worden niet besproken; het verwijderen van opvattingen is het doel.

Het zal velen worst zijn. Het publieke debat is al lang verworden tot een stammenstrijd. Van belang is om zo snel mogelijk te bepalen tot welke stam iemand behoort. Het gevecht dat volgt loopt over van persoonlijke aanvallen en verdachtmakingen en is voor sommigen letterlijk een strijd op leven en dood.

Het jaar is slecht begonnen voor de vrije meningsuiting. Verdraagt u de mening van een ander wel?

https://tpo.nl/column/roderick-veelo-he ... ngsuiting/

[Pilgrim]