Het onderscheid tussen Islam, Islamisme en Moslims

Deze afdeling dient niet voor discussies. Het is een databasis van documenten, websites, boeken en andere bronnen teneinde sceptici te voorzien in materiaal om hun artikels op te stellen, zodat ze islam kunnen weerleggen. Plaats uw links in de juiste topic. Indien u een nieuwe topic wil inleiden, gelieve mij dat dan eerst te laten weten, we willen gelijklopende topics vermijden. Geen copy paste. Geef volledige referenties en ga na of uw bron betrouwbaar is. Indien u één van de aangehaalde bronnen wil weerleggen, vragen wij u dat te doen in de andere afdelingen van dit forum.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Manon
Berichten: 17353
Lid geworden op: ma feb 17, 2003 9:58 am

Het onderscheid tussen Islam, Islamisme en Moslims

Bericht door Manon »

Paul Cliteur bij Liberales over de Verlichting




De auteur is hoogleraar encyclopedie van de rechtswetenschap aan de Universiteit van Leiden. Deze tekst is EEN DEEL VAN zijn bijdrage aan de discussieavond met Karel Poma en Paul Cliteur georganiseerd door Liberales en het PKI, in Antwerpen op donderdag 19 maart 2009
de volledige tekst is HIERte vinden

Het onderscheid tussen Islam, Islamisme en Moslims
Voor de helderheid van de discussie lijkt het verstandig te onderscheiden tussen drie zaken: (a) de Islam, (b) het Islamisme, (c) de moslims. Islam is een godsdienst. Wat die godsdienst precies inhoudt kan binnen het bestek van deze beschouwing grotendeels buiten beschouwing blijven. Waar het ons in feite om gaat is om het Islamisme. Het Islamisme is een ideologie die gebaseerd is op de Islam en die zich daardoor kenmerkt dat het enkele centrale uitgangspunten van Westerse democratieën ter discussie stelt. (39) Het Islamisme verwerpt bijvoorbeeld de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (1948) en wil deze vervangen door wat men noemt een Universele Islamitische Verklaring van de Rechten van de Mens (1981). (40) Het Islamisme verwerpt ook het idee van een religieus neutrale staatsmacht. (41) Elke vorm van politieke macht dient gebaseerd te zijn op het religieuze recht (sharia). (42) Het Islamisme verwerpt ook allerlei uitgangspunten van liberaal-democratische rechtsordeningen die te maken hebben met het gelijkheidsbeginsel: gelijkheid van mannen en vrouwen, gelijkheid van homoseksuelen en heteroseksuelen en de gelijkheid van gelovigen en ongelovigen.

Tot zover heeft dat nog allemaal alleen te maken met vraagstukken van integratie, maar nu komt een belangrijk punt en dat heeft te maken met het gebruik van geweld tegen de staat en daarmee met terrorisme. Om dat duidelijk te maken moet ik eerst iet zeggen over de staat in het algemeen. Sinds 1648 is in Europa en de Westerse wereld het zogenaamde ‘staten-systeem’ tot ontwikkeling gekomen. Dat wil zeggen dat de laatste bron van loyaliteit van de burgers is gelegen in de ‘natie-staat’. Nationale gemeenschappen hebben zich georganiseerd in staten. Die staten zijn soeverein. Die soevereiniteit komt onder andere daarin tot uitdrukking dat de wetgever regels ontwerpt voor de burgers die leven op het grondgebied van de staat. Wat nu kenmerkend is voor het Islamisme, is dat men dit systeem niet erkent. (43) Voor een Islamist bestaat de wereld uit geloofsgemeenschappen: Christenen, Joden, Moslims etc. Elk van deze religieuze gemeenschappen leeft volgens de eigen regels. Voorzover de religieuze regels overeenkomen met de regels van de nationale staat ontstaan geen problemen, maar wanneer de religieuze regels afwijken van de regels van de nationale staat komt de vraag naar voren waaraan de gelovige gehoorzaamheid is verschuldigd. Wat dient te prevaleren? De regels van de religie? Of de regels van de nationale staat?

Dit dilemma is reëel. Vaak wordt de ernst van dit dilemma onder het vloerkleed geveegd met de opmerking dat ‘voor de meeste gelovigen geldt dat zij geen tegenstrijdigheid ervaren tussen hun religie en de hen omringende democratische samenleving’. En dat is natuurlijk juist. Maar het is tevens irrelevant, want het gaat nu juist om de situaties waarin de religieuze wet en de nationale wet wél met elkaar in botsing komen. Het dilemma zou alleen maar vals zijn wanneer zich nooit een situatie kan voordoen waarin God’s wet en die van de democratische wetgever verschillende eisen stelt aan mensen. Maar dat zou een onjuiste voorstelling van zaken zijn, want we hebben weinig fantasie nodig om dat soort zaken te bedenken.

Een prominent voorbeeld van zo’n tegenstrijdigheid is de reactie die respectievelijk de heilige wet en de seculiere wet stellen op het delict van ‘godslastering’. Godslastering wordt niet alleen in de Koran, maar ook in het Oude Testament bestraft met niets minder dan de doodstraf. (44) Dat is natuurlijk in strijd met de godsdienstvrijheid zoals gewaarborgd in de grondwetten van de Europese en Westerse staten. En voorzover godslastering gecriminaliseerd wordt in Westerse staten staat daar vaak een zeer lage straf op of wordt niet vervolgd omdat het Openbaar Ministerie het vervolgen van godslasteraars niet tot prioriteit heeft gemaakt. (45) Voor een Islamist is dat onaanvaarbaar. Hij stelt zich op het standpunt dat God’s wet dient te prevaleren boven de wet van de mensen. En wanneer God’s wet de dood stelt op godslastering en de menselijke wet niet, dan dient een gelovige het recht in eigen handen te nemen en - al dan niet in opdracht van een geestelijke, denk aan het vonnis van Khomeini over Rushdie - het doodsvonnis te executeren, ook dus in weerwil van de nationale wetten.

De fatwa over Rushdie in 1989; de aanslag op de Amerikaanse Twin Towers in 2001; de Deense Cartoon Affaire – het waren ook allemaal aanslagen op de nationale soevereiniteit. Voor Ayatollah Khomeini was in 1989 niet van belang waar Rushdie woonde en wat de Britse wetgeving bepaalde over godslastering. Voor de geestelijken die in Pakistan bepaalden dat de Deense cartoonisten ter dood moesten worden gebracht gold iets soortgelijks en we hadden dat ook al gezien in 2001. Vanuit het Islamistisch principe geldt het beginsel van de natie-staat en nationale jurisdictie niet. Het geweld dat religieus gemotiveerde terroristen zoals Bin Laden en Zawahiri plegen hangt hier nauw mee samen. (46)

Wanneer we nu een beeld hebben gekregen van Islamisme en we de vraag naar het wezen van ‘de Islam’ even weg hebben geparkeerd dient zich de vraag aan hoe groot de aanhang is van het Islamisme onder moslims. Laten we de vraag maar eerlijk op tafel leggen: hoeveel moslims sympathiseren met de doelstellingen van een organisatie als Al Qaida? Deze heikele vraag wordt over het algemeen beantwoord met de stelling dat ‘niet alle moslims gewelddadig zijn’ (wat natuurlijk juist is). Ook wordt ons verzekerd dat men ‘niet mag generaliseren’ of ‘alle gelovigen over één kam’ scheren (wat ook juist is). De enkelingen die wel gewelddadig zouden zijn of sympathie voor geweld hebben worden doorgaans omschreven als ‘lunatic fringe’ (wat men kan doen) en zelfs het opwerpen van de vraag hoe groot de aanhang voor Al Qaida zou kunnen zijn in de Islamistische wereld wordt gezien als boosaardige stemmingmakerij. Dat laatste nu, is onjuist. Immers het is enorm belangrijk om te weten of hoe groot de sympathie is voor het Islamisme, zoals het ook van belang is te weten hoe groot de aanhang is voor het postmodernisme. Immers in de combinatie van Islamisme/postmodernisme ligt het antwoord op de vraag hoe weerbaar democratische regimes zijn tegenover het religious terrorisme dat hen bedreigt. Hoe groot is dus die aanhang?

De 91 miljoen van John Esposito

Ter beantwoording van die vraag lijkt het verstandig aansluiting te zoeken bij een bron die én niet kan worden beschuldigd van vijandigheid jegens de Islam en haar aanhangers én een grote reputatie geniet als het aankomt op het verwerken van statistisch materiaal. Die bron is voorhanden. Ik doel op een onderzoek van het Amerikaanse bureau Gallup dat werd begeleid door de Amerikaanse islamoloog John Esposito en Gallup medewerker Dalia Mogahed. (47) Esposito (°1940) heeft de reputatie een politiek correcte islamoloog te zijn. Esposito heeft in vele werken aangegeven dat de Islam niet het probleem vormt. (48) Hij deed dat onder andere in een boek uit 1992 onder de titel The Islamic Threat: Myth or Reality?<.I> Esposito’s antwoord op de vraag is: mythe. (49) Dat was twee jaar nadat Bernard Lewis in zijn opstel The Roots of Muslim Rage (1990) voor het eerst aandacht had gevraagd voor het ongenoegen jegens het Westen dat in de Islamitische wereld aan het groeien was. (50) Esposito keert zich expliciet tegen wat hij beschouwt als de meer pessimistische analyses van het islamistisch gedachtegoed en de islamitische cultuur zoals deze worden gepleegd door zijn antipode Bernard Lewis. (51) Men kan dus aannemen dat Esposito de cijfers nooit ongunstiger voor de Islam en de Islamitische cultuur zal afbeelden dan strikt verantwoord is.

In Esposito’s Who Speaks for Islam? (2007) wordt verslag gedaan van wat moslims wereldwijd denken. Daartoe is een breed onderzoek opgezet door Gallup waarmee 90% van de moslims wereldwijd bepaalde vragen kregen voorgelegd. 10% van de moslims kon niet worden benaderd omdat Gallup niet de medewerking kreeg van alle moslimlanden. Niettemin blijft het onderzoek van Esposito en Mogahed het grootste onderzoek dat is gepleegd. ‘In totality, we surveyed a sample representing more than 90% of the world’s 1.3 billion Muslims, making this the largest, most comprehensive study of contemporary Muslims, ever done’, aldus de schrijvers. (52) Vooral van belang lijkt dan de steun voor terrorisme. Esposito en Mogahed maken een onderscheid tussen ‘moderate Muslims’ en ‘radical Muslims’. Het onderscheidende criterium tussen gematigd en radicaal is de houding ten aanzien van geweld. Een ‘radicale moslim’ wordt door Esposito gedefinieerd als iemand die het geweld van Al Qaida steunt, een ‘gematigde moslim’ is iemand die dat geweld niet steunt. In hoofdstuk 3 van hun boek behandelen Esposito en Mogahed dan de vraag hoe groot de steun is voor het terrorisme (“How much public support is there for terrorism?”). (53) Volgens de Gallup poll, zo schrijven Esposito en Mogahed: ‘7 % of respondents think that the 9/11 attacks were completely justified (…)’.

Deze 7% noemen Esposito en Mogahed de ‘politically radicalized’. De politiek geradicaliseerden plegen natuurlijk niet allemaal zelf aanslagen, verduidelijkt Esposito. (54) Zij hebben sympathie voor het terrorisme, zoals blijkt uit het feit dat zij de aanslagen op 9/11 ‘volledig gerechtvaardigd’ achtten. Ook kan men deze groep zien als een basis voor rekrutering van het terrorisme: ‘those with extremist views are a potential source for recruitment or support for terrorist groups’. (55) De vraag is natuurlijk: is die aanhang voor dat terrorisme nu groot of klein te noemen? Esposito wijdt vele pagina’s uit over de 93% die gematigde opvattingen heeft (dat wil zeggen: niet het terrorisme steunt). Maar de vraag is wat die 7% betekent in absolute aantallen. Daartoe moeten we dus uitreken wat 7% van 1,3 miljard inhoudt en dat is 91 miljoen. Dus 91 miljoen moslims steunt het geweld van Al Qaida.

Is dat veel? Dat hangt ervan af waaraan men dat wil relateren. Ook hangt het ervan af om welk verschijnsel het gaat. We spreken over de aanhang van terrorisme in een wereld onder condities van globalisering en technisch vergaande mogelijkheden om met relatief bescheiden middelen grote schade aan te richten. Het is al vaak gezegd, maar daarom niet minder waar: een gekaapt vliegtuig onder controle van mensen die de dood niet vrezen is een zeer effectief middel gebleken voor terroristische doeleinden. (56) Bernard Lewis heeft wel eens gezegd: “terrorism requires only a few”. Of 91 miljoen als gedoogsteun dus veel of weinig is, hangt mede af van het verschijnsel waarom het gaat. Voor terrorisme onder de hedendaagse omstandigheden lijkt dat een cijfer dat niet gerust stemmend is. Men zou dan ook misschien meer reden hebben tot zorg over de 7% dan reden tot blijdschap over de 93%.

unquote
More diversity always means "less white people"
Diversity is a codeword for white genocide.
naar boven
Berichten: 5046
Lid geworden op: do nov 16, 2006 10:14 pm
Contacteer:

Re: Het onderscheid tussen Islam, Islamisme en Moslims

Bericht door naar boven »

circe schreef:Paul Cliteur bij Liberales over de Verlichting

De auteur is hoogleraar encyclopedie van de rechtswetenschap aan de Universiteit van Leiden. Deze tekst is EEN DEEL VAN zijn bijdrage aan de discussieavond met Karel Poma en Paul Cliteur georganiseerd door Liberales en het PKI, in Antwerpen op donderdag 19 maart 2009
de volledige tekst is HIERte vinden
Het onderscheid tussen Islam, Islamisme en Moslims
Voor de helderheid van de discussie lijkt het verstandig te onderscheiden tussen drie zaken: (a) de Islam, (b) het Islamisme, (c) de moslims. Islam is een godsdienst. Wat die godsdienst precies inhoudt kan binnen het bestek van deze beschouwing grotendeels buiten beschouwing blijven. Waar het ons in feite om gaat is om het Islamisme. Het Islamisme is een ideologie die gebaseerd is op de Islam en die zich daardoor kenmerkt dat het enkele centrale uitgangspunten van Westerse democratieën ter discussie stelt. (39) Het Islamisme verwerpt bijvoorbeeld de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (1948) en wil deze vervangen door wat men noemt een Universele Islamitische Verklaring van de Rechten van de Mens (1981). (40) Het Islamisme verwerpt ook het idee van een religieus neutrale staatsmacht. (41) Elke vorm van politieke macht dient gebaseerd te zijn op het religieuze recht (sharia). (42) Het Islamisme verwerpt ook allerlei uitgangspunten van liberaal-democratische rechtsordeningen die te maken hebben met het gelijkheidsbeginsel: gelijkheid van mannen en vrouwen, gelijkheid van homoseksuelen en heteroseksuelen en de gelijkheid van gelovigen en ongelovigen.
...
Dat onderscheid tussen islam en islamisme is gekunsteld.

Wat is islam? Overgave aan het opperwezen en onderwerping aan de religieuze wetten.
Opperwezens bestaan niet. Het denkbeeldige opperwezen manifesteert zich slechts via die religieuze wetten.
Geen religieuze wetten = geen (denkbeeldig) opperwezen.
Geen religieuze wetten = geen religie, geen islam

Nu is het juist steeds het 'islamisme' van Cliteur dat voortdurend de religieuze wetten boven de wereldlijke wetten stelt.
Dezelfde religieuze wetten zonder welke de islam niet zou bestaan.

Het verschil tussen islam en 'islamisme' is hiermee weggeredeneerd.

Cliteur weigert voor het gemak de islam te definiëren. Zou hij de definitie moeten geven dan zou hij moeten toegeven dat er geen verschil is tussen islam en 'islamisme'.

De term 'islamisme' is alleen maar bedacht om voor te kunnen wenden dat er nog iets anders is, iets hoopvollers is, binnen de islam.
RTFM
Peter Louter
Berichten: 934
Lid geworden op: zo feb 26, 2006 2:21 pm

Re: Het onderscheid tussen Islam, Islamisme en Moslims

Bericht door Peter Louter »

De heldere redenering van 'Naar Boven' kan ik geheel volgen.

De termen 'islam' en 'islamisme' vertegenwoordigen een (vals) onderscheid tussen de 'aanvaardbare' islam en de onaanvaardbaar geachte vorm
Uit naam van de Verlichting: Red moslims van de orthodoxe islam!
"Religion is regarded by the common people as true, by the wise as false, and by the rulers as useful" - Seneca (5 BC - 65 AD)
Gebruikersavatar
Manon
Berichten: 17353
Lid geworden op: ma feb 17, 2003 9:58 am

Re: Het onderscheid tussen Islam, Islamisme en Moslims

Bericht door Manon »

Natuurlijk heeft NaarBoven gelijk.

Maar zou Cliteur er prijs op stellen ook constant met beveiliging te moeten rondlopen? Aangepaste pocotaal is dus steeds aangewezen.

Moesten we echter privé even met Cliteur kunnen praten (uiteraard in de grootste DISCRETIE) dan gaat ie natuurlijk ook dat verschil niet meer hoeven maken.
More diversity always means "less white people"
Diversity is a codeword for white genocide.
Mahalingam
Berichten: 52152
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Het onderscheid tussen Islam, Islamisme en Moslims

Bericht door Mahalingam »

Mijn dank voor het richten van mijn aandacht en belangstelling op deze tekst.
Ik ben er even goed voor gaan zitten want het leest niet zo makkelijk weg als de Donald Duck.
Goed voer om over na te denken.
ik ben al bezig met het herkauwen ervan in mijn gedachten.
.
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Het onderscheid tussen Islam, Islamisme en Moslims

Bericht door Pilgrim »

Zoals Erdogan onlangs stelde bestaat er maar één Islam en niet een radicale én gematigde.
Gelukkig: er is maar één islam

Geplaatst op 29 augustus 2014

In tegenstelling wat de politiek correcte bovenlaag in Nederland ons wil doen laten geloven: er bestaat geen ‘slechte’ islam naast een ‘goede’ islam. Er bestaat alleen islam. Om de islam niet enkelvoudig te hoeven betichten van terreur en liederlijk geweld zijn we in Nederland gewend geraakt aan de opmerkingen dat ‘het geweld van ISIS niets met de islam heeft te maken’. Een pijnlijke vergissing zo blijkt uit onderzoek door Motivaction, dat in opdracht van het NCRV- programma ‘Altijd wat’ in 2013 werd gehouden onder Marokkaanse en Turkse moslims.

Driekwart van de moslims ziet de Syrië-gangers niet als jihadi’s, maar eerder als strijders voor gerechtigheid. Slechts een kwart spreekt van de jihad, zo bleek uit dat onderzoek. De moslims (81%) zijn ook veel meer bereid dan autochtonen (20%) om hun portemonnee te trekken voor Syrische vluchtelingen. De helft van de moslims vindt ook dat ISIS moet kunnen rekenen op wapenleveranties. Met de uitkomsten van dat onderzoek is een bres geslagen in het verlangen om de islam in twee delen op te splitsen: de ene is verlicht, open en uitermate tolerant. Deze islam zou zich laten vergelijken met het Christen- en Jodendom, waarin naastenliefde, de eigen verantwoordelijkheid en schuldbesef een grote rol spelen. De tweede islam, het ‘islamisme’ eigenlijk, is obscuur en in zichzelf gekeerd, fanatiek en oorlogszuchtig. Een min of meer zieke islam dus, die zich onmogelijk laat vergelijken met de ‘goede’ islam, die immers niets van doen kan hebben met ISIS, Boko Haram of andere bedenkelijke clubs.

De uitvinding van deze ‘twee islams’ is eigenlijk heel praktisch, omdat het de niet-islamitische westerlingen volledig geruststelt over het eigenlijke karakter van de islam. Het stelt hen in staat om te geloven in een moeiteloze multi-culturaliteit in ons land. Overheden doorkruisen dat beeld van twee islams niet graag: zolang het rustig is in het land, kunnen zij blijven zitten en kan de boot naar beter oorden even aan de kade blijven liggen. Wanneer –onverhoopt- duidelijk zou worden dat ISIS en Hamas meer aanhang hebben onder allochtone moslims dan de politieke partijen in ons land leden tellen, dan zijn de rapen natuurlijk snel gaar. Daarom heeft het onderzoek van Motivaction geen chocoladeletters in de kranten kunnen veroorzaken. Het is echter dezelfde kraamkamer waar de beroemde spreuk ‘zachte heelmeesters maken stinkende wonden’ het licht zag.

Lees HIER verder.
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
sjun
Berichten: 12549
Lid geworden op: zo mei 11, 2014 8:29 pm
Locatie: Visoko

Re: Het onderscheid tussen Islam, Islamisme en Moslims

Bericht door sjun »

Afbeelding

Beklijvende plaatjes verhelderen precies wat er aan de hand is.

Afbeelding
Het recht op vrije meningsuiting wordt algemeen geaccepteerd, totdat iemand er daadwerkelijk gebruik van wil maken.
Plaats reactie