Zweden: de prijs voor tolerantie
Ook Zweden krijgt inmiddels de keerzijde te zien van alle moslim-immigranten die het land de laatste decennia heeft binnengehaald. Vooral in de grotere steden begint het geweld dusdanig uit de hand te lopen dat de autoriteiten met de handen in het haar zitten.
Zweden heeft na Frankrijk de grootste moslimpopulatie van Europa. Van een stad als Malmö, die 250.000 inwoners telt, is een
kwart moslim. Verwacht wordt dat zij over tien jaar in de
meerderheid zullen zijn.
In de Malmöse wijk Rosengard bestaat
90% van de inwoners uit Turken, Afghanen, Somaliërs en Arabieren. De helft is onder de achttien. Op scholen is de voertaal overwegend Arabisch. Van de duizend leerlingen op de Rosengard-school zijn er zelfs maar twee Zweeds.
90% van de allochtone buurtbewoners is werkloos.
Oorlog
Al in 2006 verklaarden islamitische jongeren uit de wijk Rosengard dat zij 'in
oorlog zijn met de Zweden'. De politiepost in de wijk moest onder
bescherming worden geplaatst, nadat herhaaldelijk de ruiten in werden gegooid en de agenten werden belaagd. De daders zijn meestal minderjarig: kinderen van 12 of 13 jaar, tegen wie juridisch niets valt te ondernemen.
Jongeren lokken regelmatig onder valse voorwendselen de politie een gebouw binnen, waarna bij de ingang brand wordt gesticht. De uitgerukte brandweer wordt vervolgens bespuugd en met stenen bekogeld. Naar eigen zeggen nemen de relschoppers wraak omdat de brandweer in 2003 niet snel genoeg een brand in een
moskee bluste.
De problemen in Malmö lopen al sinds 2004 de spuigaten uit. Autochtone Zweden trekken in groten getale weg uit de stad vanwege de explosieve stijging van de
criminaliteit. Alleen al in de herfst van 2004 steeg het aantal berovingen in de stad met 50%. De
slachtoffers zijn bijna altijd autochtone Zweden. Gevechten in plaatselijke bioscopen zijn aan de orde van de dag. De stad zakt af naar een algehele
chaos.
In
december 2008 liep het opnieuw uit de hand in de wijk Rosengard. De verhuurder besloot het huurcontract van het islamitisch centrum in de buurt niet te verlengen en dit zorgde voor Franse toestanden in Malmö. Autobranden, stenengooiende jeugd, Molotov cocktails en gevechten met de politie vormden het decor van de Zweedse stad.
Inmiddels rukt de politie altijd met twee wagens uit, en gaan ambulancediensten alleen nog onder politiebegeleiding de wijk in.
Niet nieuw
Moslimgeweld in Zweden is niet nieuw. Al in 2005 moest een
predikant onder politiebewaking worden geplaatst, nadat hij zich negatief uitliet over het huwelijk van de profeet Mohammed met een 9-jarig meisje. Woedende moslims bedreigden hem met de dood en riepen op tot
terreuraanslagen in Zweden.
Een reportage van een journalist wees in 2004 uit dat in Stockholms grootste moskee
haatspeeches tegen de VS en het westen werden gepreekt. Op de
website van Radio Islam, gevestigd in Zweden, bleek in 2005 Adolf Hitler's
Mein Kampf samen met de
Protocollen van de Wijzen van Zion in diverse talen online te staan. Tot op de dag van dit schrijven vallen beide boeken nog steeds te downloaden via de links.
Tolerant
Mensen die beweren dat islamofascisme voortkomt uit 'de Israëlische agressie' of 'de Amerikaanse buitenlandse politiek' komen in het geval van Zweden bedrogen uit. Zweden heeft geen koloniaal verleden en is hoogstwaarschijnlijk het land in Europa dat de diepste knieval voor de islam heeft gemaakt. Het land
subsidiëerde Palestijnse terreurconferenties in een tijdperk waarin het antisemitisme onder moslims zó groot is, dat jonge Zweedse joden zich
vrijwillig aanmelden bij het Israëlische leger om het land maar te kunnen verlaten. In 2005 volgde een Zweedse rechtbank zelfs de
sharia.
Zweden's verregaande tolerantie lijkt het land echter niet te kunnen beschermen tegen de grote problemen met moslim-immigranten, die
3,9% van de Zweedse bevolking uitmaken (cijfers uit 2003).
Verkrachtingscijfers
In 2005 kwam uit onderzoek naar voren dat het aantal verkrachtingen in Zweden schikbarend is gestegen. In vergelijking met 1995, toen 285 kinderen onder de vijftien jaar slachtoffer van verkrachting werden, bleken de cijfers in 2005 zelfs te zijn
verdubbeld: 467 gevallen. In het buurland
Noorwegen werd een soortgelijke stijging waargenomen. In 66% van de
gevallen bleek de dader van niet-westerse afkomst. Algerijnen, Marokkanen, Libiërs en Tunesiërs domineren de groep van
daders.
De autoriteiten sluiten hun ogen: de Malmöse politiechef Anna Gustafsson gaf als
verklaring dat niet het aantal daadwerkelijke verkrachtingen was gestegen, maar slechts het aantal vrouwen dat aangifte hiervan kwam doen. Toch wijzen tientallen berichten in de pers op iets anders: er wordt gesproken van een ware '
verkrachtingsepidemie'.
Twee Zweedse
meisjes werden op weg naar een nieuwjaarsfeestje aangevallen, verkracht en voor dood achtergelaten door vier Somalische moslims. Een 13-jarig meisje werd door vier Koerden verkracht: tijdens de vier uur durende nachtmerrie maakten de daders zelfs foto's. In een badhuis werd een 17-jarig meisje
verkracht terwijl dertig mensen stonden toe te kijken - en niemand deed iets. Er zijn zelfs gevallen bekend van verkrachting op klaarlichte
dag.
Hoeren
Een islamitische moefti uit het Deense
Kopenhagen liet een storm van verontwaardiging losbarsten toen hij verklaarde dat 'onbedekte vrouwen erom vragen te worden verkracht'. Blijkbaar is hij echter niet de enige die er zo over denkt. Een
moslimjongere uit Zweden zei tegen een journalist: "Het is minder erg om een Zweeds meisje te verkrachten dan om een islamitisch meisje te verkrachten. De Zweedse meisjes krijgen achteraf veel hulp en waarschijnlijk waren ze toch al geen maagd meer. Maar een islamitisch meisje krijgt problemen met haar familie. Voor haar is het een grote schaamte, omdat zij maagd moet blijven tot haar huwelijk." En: "Het is heel makkelijk om een Zweeds hoertje...meisje bedoel ik, te versieren."
Behalve verkracht worden Zweedse meisjes ook regelmatig in bars en discotheken aangevallen en met messen bewerkt. Eén van de
daders verklaarde, dat hij geen hoge pet op heeft van Zweedse vrouwen. Hij noemde hen 'hoeren' en zei hen te haten.
Als reactie op de toegenomen verkrachtingen, ontwierp een groep Zweedse meisjes later dat jaar een zogenaamde '
anti-rape belt'. Om de gordel te openen, zijn twee handen nodig, waardoor de aanvaller de riem niet kan verwijderen zonder zijn slachtoffer los te moeten laten.