Ik open dit topic "Islam in Rusland" met een door Bron vertaald artikel. Ik vermoed dat we komende tijd meer over dit verzet zullen horen.
Moskou verzet zich tegen islamisering
(Een lang, maar uitermate boeiend artikel over een onderwerp waarover praktisch niets zinnigs valt te lezen in de westerse mainstream-media wat betreft de achtergronden van het probleem!)
De Russische hoofdstad heeft meer moslims dan welke andere Europese metropool dan ook. Twee miljoen, en dat blijft uiteraard – net als overal – niet zonder gevolgen. Tijdens het zogenaamde »offerfeest« worden daar in alle openheid schapen de koppen afgesneden, duizenden moslims liggen op belangrijke islamitische feestdagen op een gebedskleedje op straat en leggen het verkeer lam en steeds opnieuw verrijken boodschappers van de »vrede« hun ongelovige buren met de bekende gewelddadigheden.
Daar formeert zich nu ook het verzet. De »Moskauer Deutsche Zeitung« beschrijft in een artikel genaamd »Hoeveel islam verdraagt Moskou?« hoe burgers zich massaal verzetten tegen de bouw van nieuwe moskeeën:
Voor de meeste Moskouse moslims zijn de vier bestaande moskeeën een belangrijk ontmoetingspunt. Hier ontmoet men bekenden en kan men raad en hulp halen. Maar de infrastructuur staat in krasse tegenstelling tot de vraag. Behalve de moskeeën bestaan er twee cultuurcentra en een islamitische universiteit. De Moskouse moeftiraad spreekt van een behoefte van nog minstens tien moskeeën. Maar zijn medevoorzitter Nafigulla Aschirow gaf onlangs tegenover de »Russische Nieuwsdienst« toe, dat het op dit moment niet zinvol zou zijn om bouwprojecten te bespoedigen. De reden daarvoor is niet in de laatste plaats een behendige burgerij, die zich massaal verzet tegen geplande moskeeën in hun woongebieden.
Als laatste werd hierdoor het stadsdeel Textilschtschiki in het zuidoosten van Moskou getroffen. Als in november lokale politici spreken voor een burgerbijeenkomst, heerst er een grimmige sfeer de zaal. Wild gesticulerend en met geconcentreerde, rode gezichten volgen de deelnemers hoe de ene verantwoordelijke na de andere zichtbaar onzeker hun toespraken houden. »Wij hebben hier geen Turks kasteel nodig. Repareer eerst onze huizen maar eens«, roept Olga Lukina wanneer de bestuurschef van het stadsdeel, Wjatscheslaw Sanakojw, het podium betreedt. In de zaal wordt luid geapplaudisseerd en gefloten. »Breid eerst de polikliniek maar eens uit«, wordt er vanuit een andere hoek geroepen. Meerdere keren onderbreekt de voorzitter van de bijeenkomst Wladimir Zotow, de prefect van zuidoost Moskou, de vergadering. Pas wanneer er vellen papier worden uitgedeeld voor de vragen, keert de rust in de zaal terug. Overal zitten de mensen met papieren op hun knieën koortsachtig lange monologen te schrijven.
Massaal burgerprotest dus in de extreem verrijkte stad, die blijkbaar ook werking hebben. Maar ook de »Moskauer Deutsche Zeitung« laat zich van zijn politiek correcte kant zien door de deskundige voor Rusland en Centraal-Azië van de Stichting Wetenschap uit Berlijn te citeren, die natuurlijk weer een keer het onbegrijpelijke begrip »islamofobie« in het spel moet brengen:
Maar kennelijk schijnt ook het onbehagen van de christelijke meerderheid tegenover de islamitische minderheid toe te nemen – en nieuwe vormen aan te nemen. Uwe Halbach van de Stichting Wetenschap en Politiek in Berlijn ziet een oorzaak daarvoor in latente islamofobie. Enerzijds zou het de levenswijze van de gastarbeiders zijn, die bevreemding zou wekken. Anderzijds zouden de terroristische aanslagen van Tsjetsjeense separatisten de afgelopen jaren tot haatgevoelens tegenover de islamitische bevolking hebben geleid. Niet zelden, aldus Halbach, zou de islam gelijkgesteld worden aan gevaar en terreur.
Deze onwetende en argeloze politieke wetenschapper heeft vermoedelijk nog nooit het handboek voor onderdrukking, geweld, oorlog en terreur – de koran – doorgelezen. Hoofdzaak, dat men de burgers van Moskou een irrationele angst in de schoenen kan schuiven. Maar Russen laten zich niet zo gemakkelijk knollen voor citroenen verkopen. Ze weten wat de islam hen brengt als hij zich in hun buurt uitbreidt.
Zo speelt op de bijeenkomst bij alle belangrijke, vooral burgerlijke bezwaren, de onwil mee, dat er uitgerekend een moskee in de wijk moet worden gebouwd. »De bouw van een kerk werd onlangs afgewezen«, zegt Rita Schmakova boos. Ze doet mee aan het burgerinitiatief »Nee tegen de moskee«. Ze zou geen bezwaar hebben gehad tegen een christelijk Godshuis. Een moskee zou echter nog meer vreemde zaken in een woonomgeving brengen, die sowieso vanwege de lage huurprijzen door veel moslims wordt bewoond.
Politiek rechts maakt gebruik van de zorgen van de burger. De actiebond »Mijn hof« (Moj Dwor) wordt geleid door Michail Butrimow, die bij het Moskouse onderzoekscentrum »Sowa« bekend is uit de rechtse scene. Het laatst overhandigde hij aan de burgemeester van Moskou, Sergej Sobjanin, een open brief tegen de moskee.
Nieuw is, dat in Moskou nu ook de kunstenaarsscene in verzet komt tegen de bouw van moskeeën. De aanblik van schreeuwende schapen, waarbij levend de koppen werden afgesneden, was vermoedelijk zelfs teveel voor hun tolerantie:
In een andere open brief hadden zich onlangs al bekende kunstenaars tot burgemeester Sobjanin gewend. Ze klaagden erover, dat tijdens het islamitische slachtfeest, de belangrijkste islamitische feestdag, in Moskou voor de ogen van iedereen massaal schapen zouden worden geslacht. Zulke taferelen zouden veel mensen »choqueren. Geweld en brutaliteit zouden een »serieus gevaar« voor de samenleving vormen. Men zou de religieuze gevoelens van de moslims respecteren, maar dit bloedige spektakel zou »niet stroken met de aard« van de Russische tradities. Per slot van rekening zouden Tolstoj, Dostojevski, Tsjechov en andere »grote humanisten« er steeds toe hebben opgeroepen al het levende te waarderen. De ondertekenaars, onder wie de rockzanger Andrej Makarewitsch, de toneelspeler Leonid Jarmolnik, de muziekcriticus Artemij Troizkij en de televisiepresentatrice Olga Schelest, appelleren aan Sobjanin om het slachten in het openbaar te verbieden.
Misschien zou men in Duitsland openbare rondleidingen door slachthuizen moeten organiseren wanneer moslims hun vreselijke werk op de arme dieren uitvoeren. Dat zou een heilzame ervaring zijn voor diegenen die tolerantieverliefd zijn. Geen wonder, dat de moslims van Moskou zich nu door de afwijzing van deze gruwelijkheden »buitengesloten« en »gediscrimineerd« voelen. Ze weten namelijk precies op welke knopjes ze moeten drukken om hun doelen te bereiken. Maar in Moskou functioneert dat niet zo goed als in het goedmenselijk aangetaste Duitsland.
De betrokken moslims voelen zich door de afwijzing echter naar de rand gedrongen. Medjidor Kazimowitsch, privéleraar aan de islamitische hogeschool in Moskou, voelt zich in de steek gelaten door de stadsregering. »Steeds opnieuw wordt ons de bouw van een nieuwe moskee beloofd en daarna gebeurt er niets.« Achmet M., bezoeker van de centrale moskee, beschouwt daarom ook het gezamenlijke gebed op straat als een belangrijk signaal aan de Moskouse bevolking: »Wij zijn rechtmatige burgers van Rusland. Iedereen moet zien, dat wij bestaan.«
Een onthullende boodschap. Blijkbaar moeten de mensen zien, dat de toekomstige machthebbers zich steeds duidelijker doen gelden. Maar daarbij hebben ze geen rekening gehouden met de Russische volksaard. De mensen daar laten zich niet zo gemakkelijk misleiden dan de door decennia lange volkspedagogiek verweekte Duitse burger:
Na twee uur is de bijeenkomst afgelopen. Prefect Michail Zotow wringt zichzelf door de drukke mensenmenigte, die met vragen en eisen op hem afstormt. Pas voor een camerateam stopt hij en kijkt oprecht in de camera: »Ik kan alleen maar zeggen, dat hier geen moskee komt«, zegt hij en loopt door. De burgers hebben gewonnen, maar daarmee is het probleem niet opgelost. Hoe moet in de toekomst het samenleven van christenen en moslims worden georganiseerd? Alexej Malaschenko, islamdeskundige aan het Carnegie Centrum in Moskou, ziet maar één mogelijkheid: »Moskou is een metropool en de stad met de meeste islamitische inwoners in Europa. De mensen moeten maar wennen aan moskeeën.«
Als deze »islamdeskundige« zich daar maar niet vergist. Mensen »moeten« helemaal aan niets wennen, en al helemaal niet aan islamitische verrijkingen. Hoe protest in Moskou tot uiting wordt gebracht als het geduld van de mensen te lang op de proef wordt gesteld, kan men op deze foto zien, opgenomen op 11 december 2010 tijdens een massale demonstratie in Moskou:
In Moskou hebben de geweldsovervallen en moorden tussen moslims en autochtone Russen zich de afgelopen jaren opgestapeld. De druppel was vermoedelijk de moord op de 27-jarige Rus Jegor Swiridow:
De fan van Spartak Moskou en lid van de ultragroepering »Union« raakte op 6 december met meerdere mannen uit de Kaukasusrepublieken in gevecht en werd daarbij doodgeschoten. De militie van Moskou arresteerde de daders weliswaar snel, liet echter op eentje na alle anderen weer op vrije voeten.
Hier de hoofdverdachte van deze moord, een islamitische Kaukasiër. Op de foto heeft hij een vechtmes in zijn hand:
Een ooggetuige bericht per E-mail vanuit Moskou aan PI:
»In Moskou is al enkele jaren een regelrechte oorlog aan de gang tussen de autochtone inwoners van Moskou en islamitische immigranten uit de Kaukasus en uit Aziatische landen van de voormalige Sovjet-Unie. De moslims hebben al honderden autochtonen vermoord. Zo was het ook vorige week, toen een Rus door een moslim uit de Kaukasus werd doodgeschoten. De politie heeft de moordenaars eerst gearresteerd en daarna, op eentje na, onmiddellijk weer laten lopen. Daarop werd voor 11 december 2010 een demonstratie aangekondigd en uitgevoerd op het Manegeplein in Moskou. Er kwamen ongeveer 10.000 mensen van allerlei leeftijden. De demonstranten hebben de politieke elite en de politie ervan beschuldigd niets te ondernemen om de moordenaars te straffen en hebben leuzen tegen de moslims en de politie geroepen.«
Onder de titel »Etnische spanningen« berichtte ook »Der Spiegel« over massademonstraties en massale arrestaties:
Het geweld in Rusland escaleert: In Moskou heeft de politie opnieuw meerdere honderden Russische en Kaukasische jongeren gearresteerd, omdat er nog meer straatgevechten dreigden. De vreemdelingenvijandige onlusten begonnen na de dood van een Moskouse voetbalfan.
Om nieuwe straatgevechten tussen etnische groeperingen in Moskou en omgeving te verhinderen, heeft de politie vorige week zaterdag minstens 2100 Russische en Kaukasische jongeren gearresteerd. Daarbij zouden talrijke wapens zoals honkbalknuppels en messen in beslag genomen zijn, zei een politiewoordvoerder volgens informatie van het persbureau Ria Nowosti zaterdagavond laat. In Moskou zouden ongeveer 1300 verdachten zijn afgevoerd. In de omgeving van Moskou zouden 800 arrestaties zijn verricht. Ook in Wolgograd in het zuidoosten van Rusland zouden tientallen relschoppers zijn gearresteerd.
Door de inzet van de politie zouden volgens »Der Spiegel« meer dan duizend mensen zijn gearresteerd:
Uit bezorgdheid voor een verdere escalatie van de etnische spanningen in Moskou hebben Russische veiligheidstroepen ongeveer 1000 mensen gearresteerd – de sfeer in de stad is sinds de dodelijke schoten door vermoedelijke daders uit de Kaukasus op een Russische voetbalfan uitermate verhit.
Er werden meerdere honderden politiemensen ingezet: De Russische politie heeft in Moskou bij onlusten tussen ultranationalisten en Kaukasiërs ongeveer 1000 mensen gearresteerd. Op het treinstation Kiev in de Russische hoofdstad blokkeerden de veiligheidstroepen woensdag ook de toegang tot een van de grootste warenhuizen en tot de metro. Angstige voorbijgangers sloegen schreeuwend op de vlucht. Het kwam tot deels dramatische scènes, toen de politie probeerde de situatie onder controle te brengen. De sfeer in Moskou is al dagenlang extreem verhit, nadat vermoedelijke daders uit de Kaukasus een Russische voetbalfan hadden doodgeschoten.
»Der Spiegel« meldde, dat rechts-radicale groeperingen in Rusland nu zelfs de noodtoestand zouden hebben uitgeroepen:
In het internet roept de Russische »Slawjanskij Sojuz« zijn kameraden op tot de slag om Moskou. De Slavenunie, afgekort SS, behoort tot de meest beruchte rechts-radicale verenigingen in Rusland. Haar leider Dmitrij Djomuschkin poseert graag in een camouflagepak met een honkbalknuppel, hij draagt een tatoeage van een hakenkruis op zijn bovenarm. »Het is oorlog«, verkondigt de Slavenunie met rode letters op haar homepage. Op een apocalyptisch aandoende fotomontage staan links duistere bewoners van de Kaukasus, rechts die voetbalfans, die zaterdag in het centrum van Moskou tekeergingen. Tussen de beide kampen ligt Moskou, dat door zwarte rookwolken aan het gezicht wordt onttrokken. »Aan welke kant zul jij staan?«, vragen de rechtse propagandisten.
De oorlog, die de rechts-extremen van Rusland uitroepen, heeft in de nacht naar maandag het volgende slachtoffer geëist: in het zuiden van de stad viel een tiental jongeren een man uit Centraal-Azië aan en doodden hem met messteken in de milt. In het Oosten vuurden onbekenden zeven keer met een gaspistool op een verkoper uit Azerbeidzjan en verwondden hem zwaar. Een tweede man uit Azerbeidzjan werd in het centrum van Moskou neergestoken.
De situatie in Moskou schijnt zich steeds meer toe te spitsen. Onze informant uit Moskou schrijft verder:
Nu willen morgen op 15 december 2010 de moslims uit de Kaukasus in Moskou een tegendemonstratie houden en hebben zware onlusten en wraak op de Russische bevolking aangekondigd. Men zegt, dat er veel personenauto’s en bussen vanuit Dagestan, Tsjetsjenië, Ingoesjetië en Kabardië-Balkarië onderweg zijn richting Moskou. Op de dag dat de Russische voetbalfan Jegor Swiridow werd begraven, hebben twee moslims uit Dagestan opnieuw een Rus, Pavel Kasakov, neergestoken. Ongeveer een week geleden werd ook in Rostov aan de Don een Russische biologiestudent, Maksim Sytschow, door islamitische studenten uit Ingoesjetië zó erg in elkaar geslagen, dat hij korte tijd later aan zijn verwondingen overleed.
Op 16 december ging de terreur verder. De moordenaar van de Russische voetbalfan kwam uit Kabardië-Balkarië. Anas Pschichatschew, de hoogste islamitische hoogwaardigheidsbekleder van deze Kaukasische republiek, werd in de hoofdstad Naltsjik door vermoedelijk fundamentele moslims doodgeschoten, zoals Russland-Aktuell bericht:
Pschichatschew kreeg gisteravond thuis bezoek van twee onbekenden en »voor een gesprek« op straat uitgenodigd. Voor de geestelijke zou dit een normale gebeurtenis geweest zijn, aldus de onderzoekers.
Voor het huis schoten de daders de moefti met twee pistolen neer. De sinds 2002 als hoogste islamitische geestelijke van de Kaukasische republiek functionerende Pschichatschew werd pas onlangs tijdens een overleg met gouverneur-generaal van de Noord-Kaukasus, Alexander Chloponion, voor zijn voorbeeldige »antiterroristische propaganda« geprezen.
Vanuit de radicaalislamitische ondergrondse werd de moefti er echter van beschuldigd de autoriteiten lijsten met namen van radicale moslims te hebben doen toekomen, wat deze echter ontkende.
De religieuze spanningen broeien al jarenlang. Deze werden 19 november 2009 enorm aangewakkerd, toen de Russisch-orthodoxe priester vader Daniil in de St. Thomaskerk door een Kirgiziër werd doodgeschoten. Reden: de priester had gemissioneerd.
Hoe gecompliceerd de situatie in Rusland met de islam is, beschrijft dit artikel uit de FAZ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) op indrukwekkende wijze. De Russisch-orthodoxe kerk schijnt zich tegen de schijnbaar toenemende »heidense« tendensen aan de kant van de islam te scharen:
Het patriarchaat van Moskou beschouwt intussen de staatsgetrouwe islam als belangrijkste bondgenoot bij zijn plan het cynisch geworden Russische staatsvolk opnieuw morele principes en de bereidheid tot het brengen van offers en onthouding bij te brengen. »In kwesties betreffende ethiek stemmen we volledig overeen met de islam«, zegt de priester Alexander Wasjutin, die voor het patriarchaat verantwoordelijk is voor de interreligieuze dialoog, »alleen geloven wij, in onderscheid tot hen, aan Jezus Christus.«
In veel streken van Rusland schijnt zich een zogenaamde »gematigde« stroming van de islam te hebben ontwikkeld, zoals de FAZ bericht:
De »verlichte« Russische islam, die door de Russen zelf evenals door westerse politici als Europees en toekomstgericht wordt geprezen, wortelt in het Tataarse en Basjkirostaanse gebieden rondom Kazan, Oefa en Orenburg. Hij werd historisch gevormd door de nationalistische hervormingsbeweging van het Jadidisme in de 19e eeuw. Aangezet door islamitische wetenschappers die in het buitenland hadden gewerkt en wilden dat hun nieuwe vaderland de ontwikkelingsachterstand op het Westen inhaalde, eisten destijds Tataarse en Basjikirostaanse geleerden van hun landgenoten om zich te ontwikkelen en zelfstandig te koran te bestuderen. Zelfs de islamitische geschiedenis zouden ze aan een kritisch onderzoek onderwerpen, wat de koran immers niet verbiedt.
Tegenwoordig is het centrum van de geciviliseerde islam n Rusland de universiteitsstad Kazan, achthonderd kilometer ten oosten van Moskou. In het Kremlin daar symboliseren de oude kathedraal en de daarnaast met geld uit de hele Arabische wereld gebouwde nieuwe glinsterende moskee het vreedzame met elkaar van de religies. De Tataren, die in hun hoofdstad ruim de helft van de bevolking uitmaken (met duidelijk stijgende tendens), gelden als vlijtig, familieverbonden en in vergelijking met Russen minder geneigd tot alcoholmisbruik en geweld. De jaarlijkse herdenkingsdemonstratie voor de bij de Moskouse verovering door tsaar Ivan de Verschrikkelijke gesneuvelde krijgers 458 jaar geleden op 15 oktober 2010 verliep zoals gewoonlijk zonder incidenten.
Hier bekeren zich niet weinig Russen, gefrustreerd door het verval van veel van hun landgenoten, tot de islam. Tataarse imams prijzen hun geloof aan als heilzaam voor heel Rusland – en ook voor Europa, waarbij de islamisering van het continent per se zonder geweld moet plaatsvinden.
Maar de positieve beoordeling geldt bij lange na niet voor alle delen van het land en voor alle islamitische bevolkingsgroepen. Daarom bestaat er in Rusland een sterke islamkritische beweging:
Een woordvoerster van deze twijfel is de radicale Russische islamcritica Jelena Tschudinowa, die in haar roman »De moskee van de Notre Dame van Parijs« de antiutopische visie van een geïslamiseerd Europa heeft omschreven. Mevrouw Tschudinowa eist, dat islamitische immigranten slechts met zulke kleine groepen het land binnengelaten zouden mogen worden dat ze geen andere keuze zouden hebben dan zich te assimileren. Want Europese mensen zouden veel meer versplinterd zijn dan de clangeoriënteerde moslims. Waardoor ze bij een vrije concurrentie van de culturen altijd in het nadeel zouden zijn. Goedkope arbeidskrachten van vandaag zouden de gemeenschap morgen duur komen te staan, zegt de strijdbare christin: hun nakomelingen zouden vooral de belastingbetaler belasten en met islamistische terroristen sympathiseren.
Goddelijke strijders in de Noord-Kaukasus
De noodlottige Russische regio, waarin inderdaad miljarden verdwijnen en waar de islamistische terreur bloeit, is de Noord-Kaukasus. Bijna dagelijks worden in Dagestan en Ingoesjetië aanslagen gepleegd, vooral op de vanwege hun omkoopbaarheid gehate militiemensen en rechters. Goddelijke strijders moorden echter ook in de naburige Zuid-Russische landstreken Stavropol en Astrakan en daarom willen veel Russen daar vertrekken. Het islamitische, maar Moskou getrouwe onderdrukkingsregime in Tsjetsjenië onder Ramsan Kadyrow ontvangt enorme subsidies uit de Russische begroting. Kadyrow doet zich voor als regionaal heerser. In zijn republiek werden meerdere keren mensenrechtenactivisten vermoord. De aanslagen van islamistische oppositionelen willen maar niet ophouden.
Hoe de zuivere islam zich met al zijn bijverschijnselen zoals sharia, hoofddoekdwang, volledige versluiering en terreur in Tsjetsjenië voorstelt, maakt de FAZ duidelijk onder het tussenkopje »radicaalislamitische tendensen«:
Hoewel in theorie in de Noord-Kaukasus het Russische recht van toepassing is, worden ruzies over erfenissen en familieruzies regelmatig bijgelegd door de Qadi (islamitische shariarechter). Alcoholische dranken, die theoretisch ’s morgens vroeg verkocht zouden mogen worden, zijn feitelijk helemaal niet verkrijgbaar, omdat de handelaren bang zijn om door de gemeente afgezet of zelfs overvallen te worden. In de openbare gebouwen in Tsjetsjenië, bijvoorbeeld op de universiteit, heerst een hoofddoekdwang en inmiddels is ook een volledige versluiering niet zeldzaam meer. Vrouwen, die zich »onislamitisch« kleden, moeten er minimaal op rekenen uitgescholden of met verfpistolen beschoten te worden.
Kadyrow, het hoofd van Tsjetsjenië, heeft al meegedeeld dat de sharia voor hem belangrijker zou zijn dan de Russische wetten. Maar ook de Moskouse publicist Orchan Dschemal pleit ervoor om voor de in meerderheid door moslims bewoonde regio’s in Rusland de sharia in te voeren. Toen Jelena Tschudinowa onlangs tijdens een discussie met Dschemal bekende, dat ze er heel erg op tegen zou zijn om vrouwen te stenigen en dieven de handen af te hakken, verweet haar gesprekspartner haar sympathie voor de zonde: mevrouw Tschudinowa zou blijkbaar dieven en overspelplegers hun verdiende straffen willen besparen.
Gewoon de hele normale waanzin. Misschien zou Pierre Vogel alias Abu Hamza de sharia als test in Berlijn echt een jaartje moeten invoeren, zoals hij al voorstelde. Bij vele naïeve, optimistische, hopende medeburgers in dit land helpt waarschijnlijk alleen nog een schoktherapie. Wij zullen de gebeurtenissen in Rusland verder in de gaten houden, want ze zijn voor ons een onthullende aanschouwelijke les voor eventuele toekomstige scenario’s ook bij ons.
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
Onwetendheid over de islam als vreedzame godsdienst maakt het de autoriteiten gemakkelijk moslims tot zondebok te maken, zei Komkov
