LONGREAD: Schandaal bij voetbalwedstrijd Duitsland tegen Engeland: De DFB laat een islamitisch meisje met hoofddoek toe in het stadion
Geplaatst op 19 november 2017
SCHANDAAL VOOR VOETBALWEDSTRIJD DUITSLAND-ENGELAND: KLEIN MEISJE DROEG – TEGEN DE REGELS VAN DE KORAN IN – BIJ BINNENKOMST VAN DE SPELERS EEN HOOFDDOEK
Ook de DFB is haantje de voorste als het gaat om de islamisering en vroegtijdige kinderlijke seksualisering: In de vriendschappelijke wedstrijd Duitsland tegen Engeland op vrijdag 10 november liep samen met het Duitse Elftal ook een klein meisje met hoofddoek het Wembley-Stadion binnen. Niets maakt de graad van de voortdurend afgedwongen islamisering van Duitsland en Europa méér duidelijk – en niets toont meer aan hoe, naast links, de islam de praktijk van de vroege seksualisering van kinderen bedrijft. Want dit meisje werd door de islamitische organisatoren geïnstrumentaliseerd: Ze droeg een hoofddoek, hoewel het die volgens de Koran niet hoefde te dragen. (zie verder hieronder)
De islam heeft nu ook de voetbalwereld veroverd: Klein meisje draagt bij binnenkomst van de voetballers in het stadion een hoofddoek
Hoezeer de islamisering voortschrijdt en door de verweekte goedmenschen wordt aangevuurd,toont een meest recent voorbeeld aan: Voor de voetbalwedstrijd Duitsland tegen Engeland liep naast 10 anderen een klein meisje samen met de voetballers het stadion binnen. Dit meisje droeg – voor de hele wereld zichtbaar – een hoofddoek. De boodschap was duidelijk: Zie: In Duitsland is de islam reeds deel van het land geworden. Maar de hoofddoek symboliseert als geen ander symbool in werkelijkheid de vernedering en onderdrukking van de islamitische vrouwen door hun door mannen gedomineerde religie.
“De hoofddoek is de vlag van het islamisme” (Alice Schwarzer)
Alice Schwarzer schreef daarover jaren geleden dat de hoofddoek het primaire symbool is van de “islamisten” – dat het de “vlag is van het ´islamisme´” (A. Schwarzer: “De grote versluiering”). Waarin ze zonder meer gelijk heeft.
Onjuist aan dit gezegde is alleen het door Schwarzer tot op heden nog steeds
gebruikte begrip “islamisme”. Dit suggereert dat ´islamisten´ zogenaamd niets met de islam te maken zouden hebben. Dat ze deze “verkeerd begrepen” zouden hebben, hem zouden misbruiken. Toch – ik schreef daarover talloze artikelen – is dit een totaal verkeerde veronderstelling en een begrip, dat uitsluitend door het Westen wordt gebruikt. Want de islam kent het begrip “islamist” niet. Hij kent een ander begrip, dat precies benoemt wat er onder een “islamist” moet worden verstaan.
Een islamist is dus in werkelijkheid een “jihadist”, en deze vormt in de ogen van de islam de elite van de islam. Hij kent de koran niet slechter, maar wezenlijk beter dan de meeste overige moslims. En hij is opperbest thuis in de Soenna: De overleveringen van de woorden en daden van de Profeet – de naast de koran tweede normatieve tekstzuil van de islam, die bijna geen gemiddelde moslim ooit in de hand had.
Mohammed was de eerste jihadist van de islam, en de jihad is de oorlog tegen de “ongelovige” wereld met alle middelen: Van symbolische manifestaties, zoals die voorafgaand aan de interland Duitsland tegen Engeland, tot aan terroristische aanslagen toe, zoals wij ze intussen voldoende kennen. Het doel van de jihad is de verovering van de wereld met het doel het stichten van een islamitische wereldheerschappij.
Maar om terug te komen op Alice Schwarzer: wat zij bedoelde, is:
Met de hoofddoek wordt in een nog niet geïslamiseerd land de existentie van de islam gedemonstreerd – en wordt er gezegd: ziehier: wij zijn hier – om jullie laatste stuk te veroveren.
Dat dit door maar zeer weinig mensen begrepen wordt, ligt eraan dat ze nog steeds geen verstand hebben van de islam. Geen symbool in de islam is – naast de moskee – zo belangrijk als de hoofddoek, de hidjab of de boerka. Alle drie die lappen stof tonen een en hetzelfde: De volledige onderwerping van de islamitische vrouw aan de man. Want achter alle drie de kledingstukken ligt hetzelfde ten grondslag: Islamitische vrouwen mogen tegenover andere mannen hun bekoorlijkheden niet tonen – maar deze alleen reserveren voor de eigen man. Dat is chauvinisme en patriarchaal machtsvertoon van de bovenste plank. Verbazingwekkend, dat dit juist wordt ondersteund door diegenen, die zich anderzijds voordoen als strijders voor mensenrechten.
Noch hoofddoek, noch hidjab noch boerka worden vrijwillig gedragen
Dat dit “vrijwillig” zou geschieden, zoals moslims en zelfs vele moslima’s openlijk zeggen, is je reinste sprookje en pure Taqiyya: Want zoals alles in de islam gaat ook het gebod om de vrouwelijke gestalte te verhullen terug op de koran:
“Hij (Allah) spreekt in het bijzonder de vrouwen aan als hij zegt dat zij hun sieraad niet zichtbaar zullen dragen, behalve dat, wat duidelijk is, en dat zij hun doeken over hun lichamen trekken. (Koran 24:30-31)”
Dit zijn de woorden, die op de islamitische website “
THE RELIGION OF ISLAM” te lezen zijn over de plicht van het dragen van de hoofddoek. Als vrouwen uit de islamitische cultuur beweren dat ze hun lichaamsverhulling vrijwillig zouden dragen, is dat het resultaat van een perfecte capitulatie van de vrouwen voor de dominantie van de mannenheerschappij – en symboliseert als bijna geen ander gedrag van de vrouwen datgene wat criminologen betitelen als het
“Stockholmsyndroom”:
Onder het Stockholm-syndroom verstaat men een psychologisch fenomeen, waarbij het slachtoffer van een misdrijf vaak een positief-emotionele verhouding tegenover de misdadiger(s) opbouwt. Dit kan er toe leiden dat het slachtoffer sympathiseert met de daders, met hen samenwerkt of zelfs op één van hen verliefd wordt. Psychologisch gezien is dat vaak de enige kans om het er levend vanaf te brengen: De slachtoffers doen dat meestal niet bewust, maar vanuit een psychologisch-gedetermineerd overlevingsinstinct.
Want dat het dragen van de hoofddoek voor een moslima een plicht is, schrijft zelfs de hierboven geciteerde islamitische website “THE RELIGION OF ISLAM”:
“Deze verzen uit de Qur’an staan bekend als de verzen van de Hidjab, en de islamitische geleerden zijn het er over eens dat ze het dragen van de hidjab tot plicht maken. Een paar landen, zoals Saoedi-Arabië en Qatar, staan op kledingvoorschrift. Van vrouwen wordt verwacht dat zij hun haar bedekken en een soepel, wijd, tot op de grond reikend overkleed over hun kleding dragen.”
Nee, het dragen van een hoofddoek is geen vrijwillige zaak, zoals media en moslims ons willen wijsmaken.Het wordt in de Koran aan de vrouwen voorgeschreven als een (kleding)gedrag,
waarop niets valt af te dingen.
“En vertel de gelovige vrouwen, zij moeten de ogen neerslaan en zij moeten ervoor oppassen dat hun schaamte bedekt is, het sieraad dat zij dragen niet openlijk tonen, in zoverre het niet (nl. normaal gesproken) zichtbaar is, hun himr (in de originele tekst staat het meervoud van dit woord, humur) over de split (nl. van de jurk) trekken en het sieraad dat zij dragen aan niemand openlijk laten zien, behalve aan hun man, hun vader, hun schoonvader, hun zonen, hun stiefzonen, hun broers en hun zusters, hun vrouwen, hun slavinnen, de mannelijke dienaren, die geslachtelijke driften hebben, en de kinderen die nog niets weten van vrouwelijke geslachtsdelen. (...)”
Soera 24:31 volgens een vertaling van Paret.
Vooral het laatste deel van deze soera, waarin
kinderen uitdrukkelijk worden uitgezonderd van de plicht de hoofddoek te dragen, maakt duidelijk dat het meisje, dat met de voetballers het stadion binnenkwam, haar hoofddoek droeg tegen de besluiten van de koran in. Het toont aan dat er ook binnen de islam een tendens van vroegtijdige seksualisering van kinderen te bespeuren valt: Want het dragen van hoofddoeken wordt pas verplicht vanaf de eerste menstruatie.
En het toont aan hoe kapot een samenleving is die op een over de hele wereld vertoonde voetbalmanifestatie applaudisseert voor de instrumentalisering van een klein meisje voor de doelstellingen van de islam, en deze bejubelt – en daarmee indirect haar eigen ondergang viert.
De hoofddoek is de definitieve onderwerping van de islamitische vrouw aan de man
De hoofddoek is de definitieve onderwerping van de islamitische vrouw aan de man.
Hoezeer Alice Schwarzer gelijk had om de hoofddoek te betitelen als de banier van het “islamisme”, toont een verdere regel op de hierboven geciteerde islamitische website aan:
De meerderheid van de moslimvrouwen draagt de hidjab om Allah gehoorzaam te zijn en om te worden erkend als eerbare vrouw. (Quran 33.59) In de afgelopen 30 jaar heeft de hidjab zich echter afgetekend als een kenmerk van het islamitische bewustzijn. Veel vrouwen zien het dragen van de hidjab als een teken van hun wens om deel uit te maken van een islamitische herbeleving, in het bijzonder in landen waarin het praktiseren van de islam wordt afgeremd of zelfs verboden”.
In het hierboven geciteerde vers wordt er dus ten eerste op gewezen dat het dragen van de hoofddoek niet eens een persoonlijke beslissing van de moslima is, maar een teken van gehoorzaamheid tegenover Allah. Tevens wordt er op gewezen dat het dragen van de hoofddoek een moslima pas tot een “eerbare” vrouw maakt, wat van de weeromstuit betekent dat islamitische vrouwen die hem niet dragen, geen eerbare vrouwen zijn (dat staaft o.a. de zuuraanvallen, die in talrijke landen tegen moslima’s gericht zijn die geen hoofddoek dragen.)
Maar vooral wordt in de hierboven geciteerde regel gezegd dat het dragen van de hoofddoek
een wezenlijk middel van de politieke islam is om in de landen van het “ongeloof” (dar al Harb) de islam in te voeren, met het doel deze tot dominante en uiteindelijk enige religie te maken. Want het doel met voorrang van de islam is het verkrijgen van de wereldheerschappij. De Jihad is het middel om deze te verkrijgen.
MET DE WERELDWIJDE OVERWINNING VAN DE ISLAM KWAM DE SHARIA – DE MISDADIGE WETGEVING VAN DE ISLAM. EN MET DE SHARIA KWAM DE HOOFDDOEK. EEN KORTE TIJDLIJN:
– In
Iran werd bij vrouwen, die de hoofddoek niet droegen zoals het hoorde en waar alleen maar een haarlok zichtbaar was, door de gevreesde Iraanse religiepolitie dikwijls de hoofddoek met spijker in de schedel getimmerd. Ook daarover schreef Alice Schwarzer al in de jaren ’80 van de vorige eeuw – waarbij ze, ik heb het hierboven al opgemerkt, nog steeds het onderscheid maakt tussen een goede (“islam”) en een slechte islam (“islamisme”) – en daarmee uiteindelijk bijdraagt aan het verbreiden van de islam.
– In Iran overviel de traditionele zwarte sluier, die Iraanse vrouwen van top tot teen bedekt, het land onder Ayatollah Khomeini. De Chador is de “banier van de revolutie”, verklaarde hij, en drong hem aan alle vrouwen op.
50 jaar eerder, in 1926, had Reza Sjah politiebescherming verordend voor alle vrouwen die besloten de sluier af te wijzen. Op 7 januari 1936 beval de Sjah alle leraressen zowel als de echtgenotes van ministers en regeringsambtenaren “in Europese kleding te verschijnen”. Ook zijn eigen vrouw en zijn dochters stuurde de Sjah ongesluierd in de openbaarheid.
Europees Links, dat bij de ondergang van de Sjah een rol van betekenis speelde, maakt nooit gewag van de in vergelijking met de post-tirannieke revolutie welhaast paradijselijke vrijheid die in Iran onder de Sjah heerste.
– Het eerste slachtoffer van de islamitische oorlog in
Algerije was
Katia Bengana, een 17-jarig meisje, dat weigerde de sluier te dragen. Ze verdedigde haar beslissing zelfs nog toen haar beulen haar een pistool tegen het hoofd drukten en haar neerschoten.
– In 1994 werd de stad
Algiers op een morgen figuurlijk wakker en liep tegen muren vol plakkaten aan, waarop de executie van ongesluierde vrouwen werd aangekondigd.
–
In 1990 stond Algerije aan het begin van een lange periode van dood en angst: een burgeroorlog (100.000 doden) met het schrikwekkende spook en een doorbraak der islamisten. De mensen erkenden dat er iets verschrikkelijks ging gebeuren, toen ze het aantal sluiers in de straten telden. Tegenwoordig wagen nog maar zeer weinig vrouwen het om het huis te verlaten zonder een hidjab of chador.
–
Het is nauwelijks te geloven, maar in de begin-jaren ’90 waren de meeste Algerijnse vrouwen niet gesluierd. Op 13 mei 1958 rukten talloze vrouwen op de
Place du Gouvernement in Algiers hun sluiers af. Minirokken veroverden de straten.
–
In het midden van de jaren ’80 werd in vele landen het sharia-recht ingevoerd. Vrouwen in het Nabije Oosten werden in een soort mobiele gevangenis gestopt, en in Europa rukte de hoofddoek weer op, als middel om de “identiteit” terug te winnen; dit betekende de afwijzing van de assimilatie aan westerse waarden en de islamisering van vele Europese steden.
–
In het Egypte van de jaren ’50 trad president Gamal Abdel Nasser op voor de televisie om zich vrolijk te maken over de door de Moslimbroederschap opgeworpen eis voor een versluiering van vrouwen. Zijn vrouw Tahia droeg geen hoofddoek, nog niet eens op officiële foto’s. Thans is volgens de wetenschapster Mona Abaza 80% van de Egyptische vrouwen gesluierd. Daarbij kwam de strikte Wahabitische versie van de islam pas in de jaren ’90 naar Egypte, doordat miljoenen Egyptenaren in Saoedi-Arabië en andere Golfstaten werkten. Tegelijkertijd kreeg de islamistische politieke beweging meer voet aan de grond. Toen begonnen Egyptische vrouwen ermee de sluier zichtbaar te maken.
–
AFGHANISTAN: Kijkt men naar foto’s uit Kaboel in de jaren ’60, ’70 en ’80, dan ziet men veel ongesluierde vrouwen. Vervolgens kwam de Taliban en bedekte ze:
Afghanistan voor en na de Taliban: Kaboel 1960 en Kaboel 1990
– In de
mainstream cultuur worden bedekte vrouwen intussen beschouwd als “normaal”. Air France riep onlangs zijn vrouwelijke werknemers ertoe op om sluiers te dragen wanneer ze in Iran zijn. De Italiaanse regering versluierde onlangs tijdens het bezoek van de Iraanse president Hassan Ruhani naakte sculpturen in de musea van het Capitool uit ‘respect’ voor diens gevoeligheid.
– In
Turkije hield
Mustafa Kemal Atatürk voor bijeenkomsten van vrouwen hartstochtelijke toespraken, waarin hij de vrouwen opriep voorop te lopen met het goede voorbeeld: De sluier afleggen betekende de noodzakelijke toenadering van Turkije en de westerse beschaving te bestendigen. 50 jaar lang wees Turkije de sluier af – tot 1997, toen de regering onder de islamist Necmettin Erbakan het verbod op versluiering op openbare plaatsen afschafte. Later benutte de Turkse president Erdogan de sluier om de gestaag voortschrijdende islamisering van de samenleving te ondersteunen.
–
Met een opmerking over de in Frankrijk steeds meer verbreide islamitische sluier heeft Laurence Rossignol, de Franse minister voor Familie, Kinderen en Vrouwenrechten, voor een storm van verontrusting gezorgd:
Ze vergeleek hoofddoek dragende vrouwen met
“Amerikaanse negers, die de slavernij accepteerden.” Kort daarop eiste Elisabeth Badinter, die tot de beroemdste feministes van Frankrijk behoort, een boycot van Europese modefirma’s als Uniglo of Dolce & Gabbana, die islamisch-correcte kleding ontwerpen.
De hoofddoek is naast de jihad welhaast het belangrijkste wapen van de islam. Ze is strikt genomen een deel van de jihad, die niet alleen met terrorisme en oorlog, maar op alle fronten wordt gevoerd. Doel van de Jihad is de vervulling van Soera 48:4 (al-Fath, de overwinning). Deze roept alle moslims op hun religie tot de leidende en enige ter wereld te maken:
“Hij is degene, die zijn afgevaardigden met de leiding en de religie van de waarheid gezonden heeft, opdat hij hen de religie verkondigt aan ieder van hen. En Allah voldoet als getuige.”
Bron:
https://michael-mannheimer.net
Door: Michael Mannheimer
Vertaald uit het Duits door: Theresa Geissler
https://ejbron.wordpress.com/2017/11/19 ... t-stadion/