Israël en de EU

[Pilgrim]

EU zorgt voor “aardbeving” in Israël

Posted on 16 juli 2013

Een bindend decreet van de EU verbiedt iedere verstrekking van studiebeurzen, onderzoeksmiddelen of prijsuitreikingen aan Israëli´s die hun vaste verblijfplaats op de Westelijke Jordaanoever, op de Golanhoogte of in Oost-Jeruzalem hebben. Ook de samenwerking met deze Israëli´s en hun financiële ondersteuning werd verboden. Het besluit zou voor alle 28 lidstaten bindend zijn. De gedupeerden zijn meer dan een half miljoen joodse Israëli's.

Volgens de nieuwe richtlijn zou in het vervolg iedere overeenkomst tussen een EU-lidstaat en Israël een clausule moeten bevatten, volgens welke de “nederzettingen” geen deel van de staat Israël zouden zijn.

De parlementariër en viceminister Ofir Akunis sprak van een “foutief en betreurenswaardig besluit”. “Zulke stappen, nog voordat de Palestijnen een terugkeer naar de onderhandelingstafel hebben verklaard, zorgen ervoor dat vredesgesprekken moeilijker worden in plaats van ze te bespoedigen.”

De minister voor Regionale Ontwikkeling, Silvan Shalom, zei dat de regeling zou laten zien hoe “ver verwijderd” Europa zou zijn van de realiteit in het Midden-Oosten. Europa zou zichzelf buitensluiten van een deelname aan het vredesproces.

Het kantoor van minister-president Netanyahu zwijgt nog over het nieuwe EU-besluit.

Een hoge Israëlische ambtenaar van het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft volgens informatie van het dagblad “Ha´aretz” de nieuwe regeling een “aardbeving” genoemd. Voor het eerst zou de EU hierover een schriftelijke richtlijn hebben gepubliceerd. Tot nu toe bestonden er stilzwijgende afspraken en overeenkomsten, volgens welke de EU niet aan de andere kant van de Groene Lijn (de wapenstilstandslijn van 1949, door Palestijnen ook wel de 1967-grens genoemd) actief zou worden. Nu zou dit formele, bindende politiek zijn.

De ambtenaar zei verder: “Wij zijn niet bereid om de clausule in onze verdragen met de Europese Unie op te nemen en te ondertekenen.” Het praktische resultaat zou een einde aan alle samenwerking op de terreinen economie, wetenschap, cultuur en sport kunnen betekenen.

“Eenzijdige partij kiezen voor Palestijnen”
De “territoriumclausule” in het document zou gelijkstaan aan een Europese erkenning van de wapenstilstandslijn van 1949 als staatsgrens van Israël, wat volgens de eerste Israëlische commentaren een eenzijdig partij kiezen van de EU voor de Palestijnse posities zou zijn. Terwijl Israël er op staat te onderhandelen over het verloop van de grens, waarbij volgens een Amerikaans vredesvoorstel van 23 december 2000 de grote “nederzettingen” en delen van Oost-Jeruzalem bij Israël zouden moeten blijven, blijven de Palestijnen vasthouden aan een onvoorwaardelijke Israëlische aftocht en een nieuwe deling van Jeruzalem.

De nieuwe richtlijn zou volgens Israëlische media-informatie een samenwerking met Israëlische autoriteiten in Oost-Jeruzalem, zoals het ministerie van Justitie, toestaan, echter alleen betreffende activiteiten binnen de “grenzen van 1967”. Het is onduidelijk of ook academische instellingen zoals de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem gedupeerd zijn, omdat deze docenten uit Oost-Jeruzalem of uit de “nederzettingen” als werknemers heeft. Zo zouden in het vervolg ook sporters die “aan de andere kant van de 1967-grenzen” wonen, uitgesloten kunnen worden van projecten van de EU, zoals EUROMED jeugdontmoetingen. Bij onderhandelingen in Brussel m.b.t. projecten van EUROMED zou Israël al opgeroepen zijn om de territoriumclausule op te nemen, aldus “Ha´aretz”.

Volgens de krant zouden in het vervolg alle levensterreinen van de Israëli´s hierbij betrokken zijn, mits de EU-richtlijnen ook voor economische samenwerking, jeugduitwisseling en zelfs voor de toerismebranche zouden gelden. De richtlijnen zouden strikt genomen iedere vorm van Israëlische ontwikkelingshulp aan de Palestijnen en pelgrimstochten van Israëlische ondernemingen naar Bethlehem en Jericho kunnen verhinderen, een belangrijke bron van inkomsten voor de Palestijnse Autoriteit. Ook is onduidelijk hoe Duitsland in het vervolg zijn ontwikkelingshulp aan Palestijnen in de door Israël bestuurde zone C op de “West Bank” wil afwikkelen. De Duitse minister voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling, Dirk Niebel, heeft onlangs in Jeruzalem verklaard dat Israël de erkende bestuursmacht in het bezette gebied zou zijn en dat daarom ontwikkelingsprojecten zoals zonne-energie-installaties of zuiveringsinstallaties alleen met Israëlische toestemming opgericht zouden kunnen worden.

De zaakwaarneemster van de EU-ambassade in Tel-Aviv, Sandra De Waele, deelde op de Israëlische radio mee, dat de EU “altijd al” de Israëlische aanwezigheid op de “West Bank” en de Golanhoogte niet zou erkennen en de “nederzettingenpolitiek” als “illegaal” volgens het volkerenrecht zou beschouwen.

David Kriss, woordvoerder van de EU-delegatie in Tel Aviv, verklaarde dat de Europese Commissie de nieuwe richtlijnen al op 30 juni zou hebben aangenomen, maar dat hun letterlijke tekst pas op 30 juli officieel zouden worden gepubliceerd. De regelingen gelden van 2014 tot 2020.

Volgens informatie van de burgemeester van Jeruzalem, Nir Barkat, in “Ha´aretz” zou de EU nog meer stappen plannen, zoals een visumplicht voor joodse kolonisten bij reizen naar de EU. “De Europeanen willen een ´Grote Chinese Muur´ tussen hun betrekkingen tot de legitieme staat Israël en een illegale nederzettingenstaat oprichten”, schrijft Barkat.

Bron: Israelnetz.com

Auteur: Ulrich W. Sahm

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

http://ejbron.wordpress.com/2013/07/16/ ... in-israel/

[Ali Yas]

"Krankzinnig" is het eerste woord dat in me opkomt.

Gaat Europa nu voor de economische Endlösung? Misselijk.

[Pilgrim]

Catherine Ashton: Israëlische producten uit de nederzettingen moeten in de EU tegen eind 2013 voorzien zijn van een etiket

Posted on 25 juli 2013



Een brief, die ‘Haaretz’ te pakken heeft gekregen, toont aan dat de chef van het buitenlands beleid van de EU steun probeert te werven van alle betrokken commissarissen voor het opstellen van richtlijnen om producten van de Westelijke Jordaanoever van een etiket te voorzien.

Catherine Ashton, de chef van het buitenlands beleid van de Europese Unie, streeft ernaar om uitgebreide richtlijnen op te stellen om producten uit de nederzettingen tegen het einde van dit jaar van een etiket te voorzien, schreef ze de vorige week aan een aantal hoge ambtenaren van de EU.

Ze maakte de opmerking in een brief – waarvan Haaretz een kopie heeft bemachtigd – die op 8 juli verzonden is aan de voorzitter van de Europese Commissie, José Manuel Barroso, en de zeven commissarissen die verantwoordelijk zijn voor justitie, industrie, consumentenbescherming, landbouw, belastingen, handel en interne markt. De commissie is het uitvoerende orgaan van de EU.

Het doel van de brief was de steun van alle betrokken commissarissen te werven om richtlijnen uit te vaardigen die producten uit de nederzettingen van een etiket voorzien. Die richtlijnen zouden moeten gelden voor alle 28 EU-lidstaten. Ashton zei dat ze de hulp van de commissarissen en hun politieke steun nodig zou hebben en vroeg ieder van hen om hun personeel te instrueren om aan de kwestie te werken.

Haar inspanning komt kort na een nieuwe EU-richtlijn die de financiering, het investeren in of het gunnen van beurzen en prijzen aan groepen met activiteiten in de nederzettingen verbiedt. Deze richtlijn gaf ook aan dat alle nieuwe overeenkomsten tussen Israël en de Europese Unie een bepaling moet bevatten waarin staat dat de Joodse gemeenschappen op de Westelijke Jordaanoever, in Oost-Jeruzalem en op de Golan-hoogte geen deel uitmaken van Israël, en dus niet onder de overeenkomst vallen.

In haar brief zei Ashton dat de commissie de richtlijnen inzake de etikettering van producten uit de nederzettingen moet volgen en, indien nodig, ook de regelgeving. De richtlijnen zijn niet-bindend, terwijl de regelgeving dat wel is.

“De richtlijnen kunnen worden overgenomen als een Mededeling van de Commissie die niet bindend is en ze worden voor het einde van 2013 bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie” schreef Ashton.

“Ik vraag hierbij om uw inzet om zorg te dragen voor de effectieve toepassing van de bestaande EU-wetgeving, voor zover die geldt voor de juiste etikettering van de producten uit de nederzettingen, door het aannemen van EU-richtlijnen en andere uitvoeringsbesluiten waar die nodig zijn”, vervolgde de brief. “Ik zou uw steun voor een politieke betrokkenheid van het college [van commissarissen] als geheel zeer op prijs stellen en ook alle verdere inspanningen die nodig zijn van uw [overheids]instellingen”.

Ashton zei dat de noodzaak om producten uit de nederzettingen passend van etiketten te voorzien ‘nauw verbonden’ is met de algemene houding van de EU tegenover de nederzettingen. Zij merkte ook op dat sommige EU-lidstaten hun eigen richtlijnen over de etikettering van producten uit de nederzettingen hebben gepubliceerd – wat een verwijzing is naar Groot-Brittannië, Denemarken en Nederland – en ze zei dat andere landen van plan zijn om binnenkort hetzelfde te doen.

“Een overweldigende meerderheid van de lidstaten heeft onlangs de voorbereiding van EU-brede richtlijnen ondersteund of heeft met betrekking tot dit onderwerp openlijk geëist dat de EU-wetgeving op een samenhangende wijze wordt uitgevoerd”, schreef ze.



De EDEO, de Europese Dienst voor Extern Optreden [deze dienst ondersteunt het optreden van de EU naar andere landen toe en fungeert tevens als diplomatieke dienst], waarvan zij de voorzitter is, heeft de relevante EU-wetgeving op dit gebied de afgelopen paar maanden opnieuw bekeken en vond dat, terwijl de etikettering voor sommige producten – zoals cosmetica en landbouwproducten – verplicht is, de etikettering voor andere producten zoals voedsel, met uitzondering van verse waren, vrijwillig is, aldus de brief.

De EDEO merkte ook op dat een wetsvoorstel, dat in februari is voorgelegd aan het Europees Parlement, maar dat nog niet is goedgekeurd, de verplichte etikettering van alle eetbare producten zal vereisen.

De EDEO, vervolgde Ashton, vond dat er problemen bij de toepassing van de etiketteringsvoorschriften kunnen ontstaan als gevolg van de moeilijkheid die er bestaat om producten die afkomstig zijn uit de nederzettingen te identificeren. Hoewel ze geen bijzonderheden vermeldde, verwees ze blijkbaar naar producten uit de nederzettingen die verkocht werden door bedrijven die gevestigd zijn in Israël.

Zij merkte ook op dat de verantwoordelijkheid voor de handhaving van dergelijke bepalingen wordt verdeeld, waarbij de meeste bevoegdheden bij de lidstaten liggen, maar sommige bij de commissie. De rol van de laatstgenoemde ligt vooral ‘bij gevallen van verplichte wetgeving’ schreef ze.

Hoewel de richtlijnen die Ashton voorstelt grotendeels niet bindend zouden zijn, vreest Israël dat veel EU-lidstaten die zouden overnemen en veel winkeliers zich eraan zouden houden. De belangrijkste uitvoerproducten van de nederzettingen naar de EU zijn agrarische producten, cosmetica van de Dode Zee en wijn.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken zei dat, omdat de Europese publieke opinie ten opzichte van de nederzettingen zo negatief is, de publicatie van dergelijke richtlijnen er ook toe zou kunnen leiden dat Europese winkeliers de producten uit de nederzettingen volledig gaan boycotten en dat ze misschien zelfs Israëlische producten in hun geheel gaan boycotten.

Nederland levert hiervan een voorbeeld. Een paar maanden geleden publiceerde het richtlijnen voor winkeliers over de etikettering van producten uit de nederzettingen. Later veranderde de regering van gedachten en zei dat de richtlijnen pas in werking zouden treden nadat de Europese Commissie uniforme richtlijnen voor alle EU-lidstaten had gepubliceerd. Maar het Nederlandse dagblad ‘Trouw’ meldde dat twee lokale winkelketens, Aldi en Hoogvliet, toen al begonnen met het volledig boycotten van de producten uit de nederzettingen. Managers van de ketens legden uit dat ze niet wilden dat hun klanten eventueel nog vragen over de producten die ze verkopen zouden hebben.

Een derde keten, Jumbo, heeft geëist dat leveranciers formeel beloven dat goederen die als producten van Israël op de markt gebracht worden, niet uit de nederzettingen komen, meldde de krant. En andere winkeliers hebben zich of tot de regering of tot de Europese Commissie gewend voor advies over de kwestie.

Bron: http://www.haaretz.com/news/diplomacy-d ... m-1.537315

Auteur: Barak Ravid

Vertaald uit het Engels door: Wachteres

http://ejbron.wordpress.com/2013/07/25/ ... en-etiket/

[Ali Yas]

De "Westelijke Jordaanoever" ligt toch van de Jordaan tot de Middellandse Zee?

[Pilgrim]

“Europa is niet te vertrouwen”

Posted on 27 juli 2013



De Israëlische veiligheidsdeskundige Manfred Gerstenfeld over de Brusselse territoriale clausule en de demonisering van de joodse staat.

Meneer Gerstenfeld, Israël voelt zich door de nieuwe EU-richtlijn m.b.t. de “territoriale clausule” gediscrimineerd. Waarom?

Deze richtlijn is de volgende stap in een langdurig proces van discriminatie van Israël door de Europese Unie. Dit proces heeft vele aspecten. Eentje daarvan is, dat de EU te kennen geeft dat zij in het Midden-Oostenconflict alleen eisen stelt aan de Israëlische kant. Tegelijkertijd negeert Europa de massale hetze tegen Israël van de kant van de Palestijnse Autoriteit (PA). Meer nog, ze financiert de PA, die veelvuldig tot moord op Israëlische burgers oproept en terreur verheerlijkt.

Hoe zien die haatoproepen er concreet uit?

De website “Palestinian Media Watch” documenteert al jarenlang deze hetze. Er bestaan inmiddels zoveel haatoproepen, dat de website ze onderverdeelt in categorieën zoals “vergelijkingen met dieren”, “Joden en Israëli´s zijn kwaadaardig”, “Joden en Israëli´s zijn een gevaar voor de mensheid” enz. Dat wordt deels gefinancierd met EU-subsidies. En dat niet alleen: in verschillende Europese nationale parlementen werd er – echter zonder resultaat – kritisch gediscussieerd over het feit dat de subsidies voor de PA er ook toe dienen om in Israël gevangen zittende massamoordenaars financieel royaal te ondersteunen. En nu deze richtlijn. Terwijl men Israël problemen bezorgt, blijft de EU tegelijkertijd grotendeels handelingsonbekwaam, of –onwillig, wat betreft Syrië, waar volgens de VN iedere maand ongeveer 5000 mensen gedood worden en nog veel meer gewond raken. Hoe moet je dit anders noemen dan discriminerend?

Hoe moeten we dit zien in het licht van de Europese naoorlogse credo´s om nooit meer antisemitisme toe te staan?

Er bestaat helaas geen psychiater, die landen of supranationale constructies analyseert. De EU zou een geschikte patiënt zijn. In een van mijn boeken spreek ik van “humanitair racisme”als een wezenlijk element van de Europese houding tegenover Israël. Het gaat om een van de minst waargenomen vormen van racisme. Je kunt deze definiëren als een verminderde toewijzing van verantwoordelijkheid aan bepaalde etnische of nationale groepen voor misdaden. Humanitaire racisten beoordelen foutief gedrag en misdaad verschillend, afhankelijk van de huidskleur en politieke macht van de handelende. Voor blanken gelden andere maatstaven dan voor kleurlingen. Israëli´s worden vaak veroordeeld als ze maatregelen nemen om zichzelf te verdedigen. De Palestijnse verantwoordelijkheid voor zelfmoordaanslagen, moorddadige raketaanvallen, verheerlijking van moorden op de burgerbevolking en oproepen tot de uitroeiing van de Joden – zoals in het programma van Hamas, die in 2006, tijdens de enige vrije verkiezingen in de Palestijnse gebieden, de meerderheid kreeg – wordt vaak mondeling en schriftelijk gebagatelliseerd.

U hebt onlangs het boek “Demonizing Israel and the Jews” gepubliceerd. Daarin schrijft u, dat minstens 150 miljoen van de 400 miljoen EU-burgers een, zoals u dat noemt, “gedemoniseerd beeld van Israël” hebben. Hoe komt u aan deze aantallen?

De universiteit van Bielefeld heeft voor de Friedrich-Ebert-Stiftung een onderzoek in zeven Europese landen uitgevoerd, waaruit bleek dat meer dan 40% van alle ondervraagden ouder dan 16 jaar het eens was met de bewering dat Israël een vernietigingsoorlog tegen de Palestijnen zou voeren, met andere woorden: volkerenmoord zou begaan. In Duitsland was dit 47%. Een eerder onderzoek van dezelfde universiteit in het begin van deze eeuw beperkte zich tot Duitsland. Daarin luidde de vraag of men het eens zou zijn met de uitspraak dat Israël zich tegenover de Palestijnen net zo gedraagt als de nazi´s ooit tegenover de Joden. 51% van de ondervraagden was het met deze uitspraak eens. Vergelijkbare studies van andere onderzoeksinstituten in Noorwegen en Zwitserland komen voor deze landen tot gelijksoortige resultaten. Voor mij betekent dit, dat de mentaliteit van veel Europeanen tegenwoordig lijkt op die van grote delen van de bevolking in de middeleeuwen, die een vergelijkbaar irrationeel en van haat vervuld beeld van het joodse volk hadden.



Hoe is dit beeld tot stand gekomen?

Als men steeds opnieuw Israël veroordeelt en aanvalt en grotendeels de enorme politieke criminaliteit in vele delen van de Arabische wereld buiten beschouwing laat, wordt er een sfeer gecreëerd, waarin zulke absurde ideeën ontstaan en – zoals de statistiek aantoont – grote verbreiding vinden. De mensen stellen dan niet eens meer verstandige minimale vragen. Bijvoorbeeld: hoe verdraagt de demoniserende bewering van een Israëlische genocide op de Palestijnen zich met het feit dat de Palestijnse bevolking de afgelopen decennia enorm is toegenomen? En dan heb ik het er nog helemaal niet over dat Palestijnen, vooral ook kinderen, in Israëlische ziekenhuizen behandeld worden, waar het personeel hen zich opofferend verzorgt? Zoiets wordt bewust niet waargenomen.

En daar is de EU schuldig aan?

In ieder geval nemen in de EU velen in de politiek en de civiele samenleving er aan deel om dit gedemoniseerde beeld van Israël te creëren en in stand te houden. Waarmee we weer terug zijn bij de “territoriale clausule”. Ik vind het interessant dat er binnen de EU nauwelijks reacties waren. Dat duidt op een circulair proces: de EU werkt mee aan het creëren van een verbreide, zeer negatieve sfeer tegenover Israël en neemt binnen deze context verdere discriminerende maatregelen, die op hun beurt weer de vijandige sfeer vergroten. Afgezien daarvan is de richtlijn ook juridisch twijfelachtig. Alan Baker, voormalig ambassadeur van Israël in Canada en mijn collega hier aan het “Jerusalem Center for Public Affairs”, heeft hier zojuist een document over gepubliceerd. Ten eerste zijn de Europese interpretaties van de grenzen voor 1967 en de toelaatbaarheid van de vestiging in strijd met het volkerenrecht. Ten tweede schendt de EU met deze richtlijn haar eigen verplichtingen als medeondertekenaar van de Akkoorden van Oslo. Daarin heeft ze zich ertoe verplicht om onderhandelingen over de definitieve status van de territoriale kwestie, de grenzen, de nederzettingen, Jeruzalem enzovoort niet te belemmeren. Dat doet ze echter wel.

De richtlijn komt uitgerekend op een moment waarop de VS proberen het vredesproces in het Midden-Oosten weer op gang te brengen. Wat is de invloed van de EU-positie op de kansen van nieuwe onderhandelingen?

Zij bevestigt de opvatting van veel Israëli´s dat nog meer concessies aan de Palestijnen niet tot vrede zullen leiden en dat, wat er ook als zogenaamd definitieve regeling gepresenteerd zal worden, dit er alleen maar voor de Palestijnen toe zal dienen om de – in hun opvatting – succesvolle hetze tegen Israël voort te zetten. Ofwel, ze zullen ook na een vermoedelijk akkoord met de hulp van Europa en andere bondgenoten meer eisen te stellen, net zolang totdat Israël van de landkaart verdwijnt. De voormalige Israëlische VN-ambassadeur Dore Gold, ook een collega hier op het instituut, heeft waargenomen, dat ook na de Akkoorden van Oslo in 1993 de Europeanen net als daarvoor bleven stemmen voor dezelfde anti-Israëlische resoluties in de Algemene Vergadering.

Met andere woorden: U zegt dat Israël de EU niet kan vertrouwen.

Ja, zo kun je dat zeggen. Voor Israël zou het in laatste instantie gelijkstaan aan zelfmoord om enkele van de Europese standpunten in het Midden-Oostenconflict te accepteren.


Manfred Gerstenfeld

Bron: http://www.juedische-allgemeine.de/arti ... /id/16581/

Interview: Michael Wuliger

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

http://ejbron.wordpress.com/2013/07/27/ ... ertrouwen/

[Pilgrim]

Voorzitter van het Europees Parlement liegt schaamteloos in een toespraak voor de Knesset

Posted on 13 februari 2014


Martini Schulz tijdens zijn toespraak in de Knesset.

De voorzitter van het Europees Parlement, Martin Schulz, heeft in de Israëlische Knesset een toespraak gehouden waarin verschillende onderwerpen werden aangeroerd, inclusief de relatie tussen Israël en de Europese Unie. Schulz, die de toespraak in het Duits deed, sprak over het belang van de Holocaust-herdenkingen en zijn eigen persoonlijke beleving betreffende oorlogsmisdaden gepleegd door Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog.

In een reactie op de opstanden veroorzaakt door de “Arabische Lente” de afgelopen jaren, zei Schulz dat de Arabische lente crises veroorzaakt heeft in de regio die nieuwe uitdagingen vormen voor zowel de EU en Israël. Hij voegde er aan toe dat Israël en de EU zich moeten verenigen om samen met de veranderingen om te gaan.

Schulz haalde de dagelijkse aanvallen aan waarmee de staat geconfronteerd wordt als het gaat om de internationale druk Israël te boycotten. De president zei dat de EU naast Israël zou blijven staan en het land niet zou boycotten. Er is geen boycot, zei hij. In het Europees Parlement is er met zekerheid geen meerderheid voor een mogelijke boycot.

Echter, niet alle leden van de Knesset waren blij Schulz in de Knesset te hebben. Likud- Parlementslid en Knesset vicevoorzitter Moshe Feiglin kondigde vóór de toespraak aan dat hij er geen boodschap aan had. “Ik zie geen waarde in het houden van een toespraak voor het parlement van de Joodse staat in de taal die gebruikt werd om onze ouders op treinen te dwingen en in ovens te stoppen”, had Feiglin gepost op Facebook.

Wat echter de opschudding veroorzaakte was niet dit, maar waren twee flagrante leugens waarmee Schulz het lef had naar voren te komen tijdens zijn toespraak. Minister van Economische zaken Naftali Bennett (partij Het Joodse Huis) riep Schulz (op Facebook) publiekelijk toe hoe hij het durfde Israël te provoceren en de anti-Israëlische sentimenten te versterken. Tijdens de gehouden toespraak liepen alle leden van de Joodse Thuis Partij uit protest weg.

Helaas nam niemand de moeite om tijdens deze uitspraken te protesteren of hem (Schulz) te corrigeren. Bennett schreef: “Ik zal de bedrieglijke moraal prediking richting het volk van Israël en de Israëlische Knesset niet accepteren. Zéker zal ik deze niet accepteren in het Duits.”

De eerste leugen die Schulz volgens Bennett uitsprak, is dat elke Palestijn maar een kwart van het water geleverd zou krijgen van wat de gemiddelde Israëli krijgt. Israël houdt niets achter en rantsoeneert de Palestijnen niet, aldus Bennett. Om dit zo stellen, is een flagrante minachting voor Israëls algemeen humanitaire houding.

De tweede leugen waarop Bennett wees, was dat Schulz zei dat Israël Gaza aan het belegeren was. Israël is op geen enkele manier Gaza preventief aan het aanvallen. Integendeel, in de afgelopen paar maanden heeft Israël op plaatselijke doelen gericht in Gaza als reactie op raketaanvallen op Israëlisch grondgebied en op onschuldige Israëlische burgers. Zoals Bennett vermeldt op Facebook is dit nadat we eerst 8000 Joden hebben moeten verdrijven uit Gaza en in ruil hiervoor sturen ze nu raketten naar ons.

Bennett heeft een verontschuldiging geëist van de voorzitter van het Europees Parlement en zijn verklaring te herschrijven. Hij wil ook dat de IsraëlischepPremier Benjamin Netanyahu een officiële verklaring laat opstellen die de eer van Israël verdedigt. Terwijl Bennett erkende dat Schulz grote steun toonde voor Israël en invoelend vermogen liet zien inzake de Holocaust, zullen we toch niet zwijgen in het aangezicht van leugens.

Bron: www.breakingisraelnews.com

Auteur: Lea Speyer

Vertaald uit het Engels door: Guus Velraeds

http://ejbron.wordpress.com/2014/02/13/ ... more-55967

[Pilgrim]

Hier een reactie op bovenstaande post.

Commentaar: Martin Schulz is niet naïef

Posted on 13 februari 2014

Martin Schulz is een politieke professional. De 58-jarige uit Eschweiler is sinds 1994 Europarlementariër en sinds 2012 voorzitter van het Europees Parlement. Deze man is geen politieke nieuweling, die in de Knesset, in het licht van de schijnwerpers van de publieke opinie van de wereld, snel even iets ondoordachts zegt. Desondanks maakte hij cijfers over de watersituatie in het Heilige Land bekend die blijkbaar niet kloppen, om er daarna aan toe te voegen dat hij ze niet heeft kunnen controleren. Waarom noemt hij ze dan?

Inderdaad heeft een Israëli meer water tot zijn beschikking dan een Palestijn – maar bij lange na niet in die mate zoals Schulz beweert. Israël heeft daar ook veel voor gedaan. Het heeft bijvoorbeeld met enorm dure techniek zeewater ontziltingsinstallaties gebouwd. Wat betreft het produceren van schoon water neemt Israël de leidende positie in de wereld in. In de Palestijnse gebieden bestaan daarentegen vaak nog geen zuiveringsinstallaties, hoewel daarvoor geld beschikbaar werd gesteld. Maar dit geld verdwijnt of in de zakken van de corrupte politici van Fatah of het wordt door de radicale islamieten in Gaza gebruikt om wapens en raketten van te kopen. Maar als er dan te weinig water is, krijgt Israël de schuld!

Wat betreft de “blokkade” van de Gazastrook “verwisselt” Schulz oorzaak en gevolg. Israël heeft zich uit de Gazastrook teruggetrokken en wordt sindsdien van daaruit geterroriseerd. De blokkade betreft alleen militaire goederen. In Gaza zijn gewoon openlucht zwembaden en dure restaurants, chique terreinwagens, snelle motoren en moderne televisietoestellen te vinden. Ook dat weet Martin Schulz.

De voorzitter van het Europees Parlement heeft met zijn toespraak gescoord bij het steeds sterker wordende anti-Israëlische links in Europa, ook bij de Arabische buurlanden kan hij op applaus rekenen. En dan heeft Schulz ook nog het lef om dit als “pro-Israëlisch” te verkopen. Wie zulke “vrienden” heeft, heeft geen vijanden meer nodig!

Bron: www.israelheute.com

Auteur: Tommy Müller

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

http://ejbron.wordpress.com/2014/02/13/ ... more-55973

[Pilgrim]

De EU-subsidies bestemd voor de bevordering van democratie worden vooral gebruikt voor anti-Israël propaganda

Posted on 21 februari 2014



De organisatie NGO-monitor heeft de Europese subsidies voor democratie en mensenrechten doorgelicht. Deze blijken democratie en mensenrechten niet te bevorderen en zijn juist vaak onverenigbaar met het bevorderen van Europese idealen en doelstellingen. De bevindingen werden afgelopen dinsdag gepresenteerd aan het Europees Parlement. De belangrijkste bevindingen:

- Van de subsidies voor de bevordering van democratie en mensenrechten in het Midden-Oosten ging ruim het merendeel – 11 miljoen euro, dat is 57% – naar organisaties in Israël en de Palestijnse Gebieden.
- Terwijl Israël volgens de jaarlijkse metingen van mensenrechtenorganisatie ‘Freedom House’ juist de enige vrije en democratische rechtsstaat is in het Midden-Oosten.
- Organisaties in landen die nog verre van een democratische rechtsstaat zijn – zoals Syrië, Irak, Iran en Saoedi-Arabië – kregen juist helemaal geen subsidie hiervoor.
- De meerderheid van deze subsidies ging naar organisaties die zwaar gepolitiseerd de Palestijnse kant belichten en die Israël schade willen toebrengen, bijvoorbeeld door tot een boycot op te roepen.
- Een voorbeeld is de christelijke ‘Holy Land Trust’. Die ontkent op theologische gronden de Joodse band met Israël en roept kerken op tot boycotacties tegen Israël.
- De besluitvorming en verantwoording over deze Europese subsidies zijn niet openbaar, in strijd met de fundamentele eisen van transparantie voor democratisch bestuur. De cijfers hebben daarom betrekking op de periode 2007-2010. Daarna heeft de EU geen openheid meer gegeven over de cijfers, in strijd met de eisen voor goed bestuur en democratische controle.



In een reactie aan ‘The Jerusalem Post’ betreurt SGP-Europarlementariër Bastiaan Belder het dat 57% van financiering op deze manier wordt besteed:

“Dit is niet logisch en de toewijzingen dienen op basis van prioriteiten voor de mensenrechten in de regio worden heroverwogen. Ik roep de Europese Commissie op om te stoppen met de financiering van organisaties die de legitimiteit van Israël en het vredesproces in het Midden-Oosten ondermijnen.”



Door: Likoed Nederland

http://ejbron.wordpress.com/2014/02/21/ ... more-56530

[Pilgrim]

EU chanteert Israël

zaterdag, 14 februari 2015

Volgens een bericht in de Israëlische krant Makor Rishon bereidt de Europese Unie zware sancties tegen Israël voor.

Deze sancties worden geïmplementeerd na de Israëlische verkiezingen in maart.

Bij een rechtse overwinning gaan de sancties onmiddellijk in, maar bij een linkse overwinning zal de EU bepalen wanneer zij de economische strop om Israëls nek aantrekken. Dit zal afhangen van de zelfmoord van de Joodse Staat met het optuigen van een terroristisch Palestina als oorlogszuchtige buren. Iets dat de EU eist om hun eigen linkse onderbuik te voeden en de islamitische 5e colonne tevreden te houden.

De sancties hebben niet alleen betrekking op goederen die in de zogenaamde bezette gebieden worden geproduceerd, maar op Israël als geheel. In aanvulling op deze immorele Europese sancties gaat de EU een agressieve pro-Palestijnse rol vervullen om de Palestijnse terreurstaat te verwerkelijken.

De EU is institutioneel antisemitisch, dat weet de EU al wil het voor de schijn doen alsof het lot van de Joden hen aan het hart gaat. Met terreurbevorderende maatregelen tegen Israël, bevordert de EU tevens de haat tegen Joden in Europa. De EU zal met schijnheilig uitgestreken gezicht beweren dat het twee totaal verschillende zaken zijn die niets met elkaar te maken hebben. Het beleid van de EU heeft echter al gevolgen in meerdere Europese landen zoals het geboorteland van Hitler, Oostenrijk, waar een aanklager Jodenhaat van een af andere domme Erdoganturk goedkeurt als Israël-haat:

Facebook postings from a Turkish man showing Adolf Hitler, with a statement praising the death of Jews, are a legitimate expression of criticizing the Jewish state, the spokesman for the prosecutor office in the city of Linz, Philip Christl, said. “I could have annihilated all the Jews in the world, but I left some of them alive so you will know why I was killing them...,” Ibrahim B. wrote on his Facebook page in December.

http://www.israned.nl/2015/02/eu-chante ... l.html?m=1

[Pilgrim]

EU bouwt illegale nederzettingen op de Westbank

Awi Cohen, 15 februari 2015

De Europese Unie (EU) blijkt illegale nederzettingen op de Westbank te bouwen. Het betreft meer dan vierhonderd woningen en andere gebouwen in 17 nieuwe nederzettingen, die betaald zijn door de Europese Unie.

De houten noodgebouwen – die bestemd zijn voor Palestijnen – zijn geplaatst in het zogenaamde gebied C van de Westbank. Dit is het gedeelte van de Westbank waar volgens de Oslo-akkoorden Israël de volledige zeggenschap heeft, totdat de grenzen bepaald zijn in een definitief vredesverdrag. Maar dat definitieve vredesverdrag is er nog niet omdat de Palestijnen weigeren om die vrede te sluiten, zoals vorig jaar nogmaals bleek.

In het gebied C wonen maar weinig Palestijnen – slechts 4% van de Palestijnen op de Westbank. De overige 96% woont in het gebied van de Palestijnse Autoriteit, en valt dus onder Palestijns zelfbestuur. Maar blijkbaar wil de EU bewust Israël provoceren door juist in gebied C woningen voor Palestijnen te bouwen, en niet in het autonome Palestijnse gebied.

Er is zelfs gebouwd in beschermde natuurgebieden en in het gevoelige gebied E1 ten oosten van Jeruzalem, waarvan de EU eerder aan Israël verklaarde dat er vanwege de politieke gevoeligheid van dit gebied absoluut niet gebouwd mocht worden. De EU doet dus nu zelf wat het Israël verbiedt.

Dat de EU in gebied C bouwt zonder instemming van Israël hoewel het daar rechtmatig het bewind voert, is volkomen in strijd met de Oslo-akkoorden – die door de VN, de VS, Rusland en de EU zelf (!) gegarandeerd zijn. De EU handelt daarmee in strijd met het internationaal recht.

De gebouwen zijn geplaatst zonder bouwvergunningen van het bevoegd (Israëlisch) gezag, eveneens in strijd met het internationaal recht.

Alan Baker, de internationale jurist die betrokken was bij het opstellen van de Oslo-akkoorden, is daar heel duidelijk in:

“De EU is ondertekenaar van de Oslo-akkoorden. Volgens het internationale recht dienen alle gebouwen in gebied C toestemming te hebben van Israël, of die nu tijdelijk of permanent zijn. Dit geldt overal ter wereld. Wie wil bouwen, heeft een bouwvergunning nodig.”

De schendingen van het internationaal recht door de Europese Unie waar het Israël betreft, stapelen zich op.

Zo probeert de EU de Israëlische binnenlandse politiek te beïnvloeden door omvangrijke subsidies te geven aan extreem-linkse Israëlische organisaties.

De EU ondermijnt de economische positie van Israël door omvangrijke subsidies aan extreme Palestijnse organisaties, die oproepen tot boycots van Israëlische producten.

Ook wordt er door de EU steeds meer steun betuigd aan een Palestijnse staat, terwijl volgens de Oslo-akkoorden daar geen sprake van kan zijn zonder dat de Palestijnen een definitieve vrede met Israël hebben gesloten. Iets waar zij juist steeds minder toe bereid lijken, gezien de weigering om te onderhandelen over vrede en de oorlogstaal van Palestijnse leiders – zowel van Fatah als Hamas.

En de EU blijft enorme geldbedragen geven aan de Palestijnse regering, hoewel de radicaal-islamitische terreurorganisatie Hamas daar nu ook deel van uit maakt. Dit terwijl het financieren van terroristische organisaties ten strengste verboden is volgens het internationaal recht.

Wat betreft de illegale gebouwen heeft de Israëlische regering aangekondigd dat die uiteraard gesloopt zullen worden, net zoals het dat doet met illegale gebouwen voor Joden.

Deze actie van de EU betekent dus ook het verspillen van tientallen miljoenen aan Europees belastinggeld.

Britse en Duitse Europarlementariërs en de Nederlandse Kamerleden Van der Staaij (SGP) en Voordewind (ChristenUnie) hebben daarom de EU respectievelijk de Nederlandse regering om opheldering gevraagd.

Awi Cohen, bestuurslid Likoed Nederland

http://www.dagelijksestandaard.nl/2015/ ... -westbank/

[Pilgrim]

Israël breekt illegale nederzettingen weer af die door Europese Unie werden gebouwd

14 maart 2015, door Brabosh



Een illegaal gebouwd huis (plaatje hierboven), dat op slechts een paar honderd meter van de Hebreeuwse Universiteit op de berg Scopus was gebouwd, is door de politie gesloopt (plaatje hieronder). Het gebouw was gebouwd op een grond van de Staat, die bestemd was voor een nationaal park. De bouw was niet gecoördineerd met de Israëlische instanties, en volgens informatie van de mensenrechtenorganisatie Regavim (zie foto) was de vlag van de Europese Unie erop afgebeeld.



Regavim had er in een eerder bericht al op gewezen, dat de EU eenzijdig in opdracht van de Palestijnen bouwt in de C-gebieden van Judea en Samaria, zonder dit met Israël te bespreken. Het bericht van de organisatie werd aan het Europese Parlement voorgelegd, maar de EU heeft daar tot nog toe geen commentaar op gegeven.

‘Na jarenlang onderzoek van het verschijnsel van de illegale Europese nederzettingen in en rond Jeruzalem, feliciteren wij het bestuur dat het de wet handhaaft,’ zei de directeur van Regavim, Ari Briggs, tegenover de nieuwsdienst Arutz7. Maar hij gaf in overweging dat er nog bijna 500 van dergelijke gebouwen in de omgeving staan, die net zo illegaal door de EU zijn gebouwd en die ook gesloopt zouden moeten worden.

Ook andere Israëlische organisaties klagen dat de EU in Israël huizen bouwt, die daardoor ‘feiten op de grond’ opleveren en nieuw soort ‘Europees kolonialisme’ laten zien. Regavim heeft een lange lijst samengesteld van illegale Arabische gebouwen in Israël, die het voor een deel met onbemande vliegtuigjes vanuit de lucht heeft gefilmd.

De samenwerking van de EU met de Israël-vijandige Palestijnen is weliswaar geen verrassing, maar de brutaliteit waarmee de Europeanen zich in de binnenlandse aangelegenheden van de Joodse Staat mengen, heeft met deze illegale gebouwen een nieuw hoogtepunt bereikt.



Een Arabische school illegaal gebouwd in het C-gebied voorbij de Groene Lijn, onder de vlag en met de centen van de Europese Unie, wordt binnenkort platgebuldozerd naast nog ca. 400 andere illegale bouwsels. (foto: Regavim))

Door Israel Today Nederland [bron]

http://brabosh.com/2015/03/14/pqpct-awl/

[Ali Yas]

Daar moet Israël maar haast mee maken ook, voordat er een soort gewoonterecht ontstaat.

Die sloperij zou trouwens best, met alle bijbehorende wettelijke informatie, op een website mogen worden gepubliceerd, opdat de Europese burgers kunnen weten hoe hun geld wordt verspild.

[Pilgrim]

Europese Unie is diplomatiek offensief begonnen tegen Israël en roept op tot boycot

21 maart 2015 door Brabosh


Europese Unie roept op tot een economische boycot van Joodse handelszaken, die zich bevinden voorbij de Groene Lijn (pre-1967 lijn) en die in de visie van de EU reeds een grens is. Slechts één vervelend probleem: de Joden moeten oprotten en die willen niet weg uit hun 3000-jaar oude heilige stad. “Juden sind scheiße,” echoet het in Brussel waar onmiskenbaar nog steeds de stank rondhangt van de jaren dertig van vorige eeuw.

Verdwijnen moeten ook deze shops op het plaatje hieronder die zich bevinden in het Joodse Kwartier van de Oude Stad in ‘Oost’-Jeruzalem. Volgens de EU-richtlijnen bevinden die Joodse winkels zich op Palestijns grondgebied en moeten binnenkort plaats maken voor Al Quds, de hoofdstad van het toekomstige kalifaat ‘Palestina’. De geschiedenis wordt herschreven met de steun en het geld van de Europese Unie, het antisemitisme in een nieuwe jas anno 21ste eeuw. 76 jaren na de Kristallnacht, beveelt de Europese Unie opnieuw een boycott aan van Joodse winkels en handelszaken.

De Europese Unie is een nieuw diplomatiek offensief begonnen tegen Israël. Een zogenaamd ‘geheim’ rapport van de EU dat ‘toevallig’ enkele dagen na de herverkiezing van premier Netanjahoe werd uitgelekt naar de Britse krant The Guardian, beweert dat Jeruzalem voor het eerst sinds de intifada van 2005 een nieuw “kookpunt” heeft bereikt. De Europese Unie legt de schuld voor de zogeheten “polarisering en het geweld” van de afgelopen maanden eenzijdig bij Israël.

In het rapport wordt opgeroepen om harde maatregelen te nemen tegen Israël omtrent haar “voortdurende nederzettingenbouw in de stad” waarvan de EU beweert dat die het recente conflict zou aanwakkeren. Het bewust gelekte rapport beschrijft de de opkomst van een “vicieuze cirkel van geweld... die in toenemende mate de levensvatbaarheid van de tweestatenoplossing bedreigt” waarvan de EU beweert dat die wordt aangewakkerd door de voortzetting van “systematische” bouw door Israël in “kwetsbare gebieden” van Jeruzalem, schrijft aldus The Guardian.

Een woordvoerder van de Israëlische regering reageerde op vrijdag 20 maart ’15: “Dit is een dermate eenzijdig rapport dat de realiteit op onbegrijpelijke wijze vervalst.” Echter, de Europese Unie houdt het in haar rappport niet bij deze eenzijdige analyse maar doet een reeks aanbevelingen met inbegrip van een economische boycot van de Joodse staat:

Potentiële nieuwe beperkende maatregelen tegen “bekende gewelddadige kolonisten en diegenen die oproepen tot gewelddadige acties conform de immigratie regelgeving in de lidstaten van de EU.”

Verdere gecoördineerde maatregelen om ervoor te zorgen dat consumenten in de EU gebruik kunnen maken van hun recht op geïnformeerde keuze ten aanzien van producten uit nederzettingen in overeenstemming met de bestaande EU-regelgeving.

Hernieuwde inspanningen om Europese bedrijven bewust te maken omtrent de risico’s van het werken met nederzettingen en het promoten van vrijwillige richtlijnen voor toeristische ondernemers om de handel met de nederzettingen te verhinderen.

Hieronder een screenshot van een fragment uit het rapport:



Het is wel duidelijk dat de Europese Unie op dezelfde ramkoers tegen Israël ligt als de regering van Barack Obama. Wat de EU betreft is de “oplossing” voor het Palestijns-Israëlisch conflict duidelijk: Israël moet zich terugtrekken achter de 1967 lijnen, het grondgebied van Judea en Samaria (de Westelijke Jordaanoever) behoort integraal toe aan de Palestijnse Autoriteit; de Joden moeten de Westbank ontruimen en verplaatst worden achter de pre-1967 lijnen van Obama; met inbegrip van ‘Oost-‘Jeruzalem (Jeruzalem dus) zodat de Palestijnen daar de hoofdstad van ‘Palestina’ kunnen stichten.

Voor de EU geniet een onderhandelde oplossing de voorkeur, maar het eindresultaat ligt reeds bij voorbaat vast, ongeacht welke eisen en voorwaarden Israël ook mag opwerpen. De EU (en Obama) willen kost wat kost de tweestatenoplossing erdoor drukken en blijven de mythe verdedigen van “twee staten voor twee volkeren die zij aan zij in vrede en veiligheid naast elkaar leven.”

Alleen slechts één probleem: de Arabieren wensen geen 2-statenoplossing en in de Palestijnse gebieden (Gaza en West Bank) is geen enkele autoriteit te vinden die bereid is om door onderhandelingen tot een eindakkoord te komen dat een einde maakt aan het conflict en Israël zou erkennen als de staat van het Joodse volk.

De Europese Unie heeft een lange geschiedenis van het druk uitoefenen op Israël omtrent “illegale nederzettingen activiteit” in de gebieden van Judea & Samaria, Golan en Jeruzalem die in eigendom zijn van Joden, “nederzettingen” die nochtans door de internationale wet legaal werden verklaard in het Levy Rapport van 2012.

Echter de EU heeft de nare gewoonte om het internationaal recht te verdraaien, verkeerd te interpreteren en eerdere afspraken en akkoorden compleet te negeren, met inbegrip van de Oslo Akkoorden, ten gunste van de Palestijnen en tegen de (veiligheids-) belangen van Israël in.

Terwijl Europa Israël bekritiseert voor het bouwen van Joodse woningen in Jeruzalem en in Judea & Samaria, werd onlangs onthuld dat de EU illegale nederzettingen van de Arabieren financiert in Judea and Samaria, meer bepaald in Area C dat confrom de Oslo Akkoorden van 1993/1994 onder de controle staat van Israël.

De Europese Unie helpt aldus actief de Palestijnse Autoriteit (PA) en pro-Palestijnse groepen om illegaal land te roven dat Israël volgens het internationaal recht toekomt.

door Brabosh.com


Illegale Arabische nederzettingen in Area C in Judea & Samaria onder de vlag van de Europese Unie.

http://brabosh.com/2015/03/21/pqpct-acb-3/

[Ali Yas]

Tja, de EU gedraagt zich net als moslims: recht geldt alleen voor ideologisch begunstigden, voor anderen zijn er slechts verplichtingen.

[Pilgrim]

EU en Nederland dragen 31,6 milj. euro bij ter betaling overheidslonen in de PA

4 april 2015, Brabosh


Mahmoud Abbas en zijn Palestijnse Autoriteit kijken tegen een schuldenberg aan van ca. 4,8 miljard dollars, het resultaat van jarenlang wanbeheer en corruptie binnen zijn kabinet. Maar geen nood, de Europese Unie staat weer paraat om Abbas en zijn bende corrupte dieven en bandieten weer financieel te bedruipen.

Het Palestijnse nieuwsagentschap WAFA bericht dat de Europese Unie en Nederland op donderdag 2 april 2015 een bijdrage hebben aangekondigd van 31,6 miljoen euro aan de Palestijnse Autoriteit om de lonen en pensioenen uit te betalen van het overheidspersoneel voor de afgelopen maand maart. Het gaat om de uitbetaling van lonen en pensioenen van de ca. 68.000 werknemers en gepensioneerden op de West Bank en in de Gazastrook.

Deze bijdrage wordt gekanaliseerd via het Palestino-Européen de Gestion de l’Aide Socio-Economique (PEGASE) mechanisme. Pegase werd in februari 2008 opgericht door de Europese Unie om de Palestijnse staat op te bouwen en steunt met dat doel het 3-jarige PA Reform and Development Plan (PRDP – 2008-2010) en afgeleide Palestijnse nationale plannen.

Sinds februari 2008 werd door de EU ongeveer 1,8 miljard euro overgedragen aan de Palestijnse Autoriteit via de PEGASE Directe Financiële Steunprogramma’s. Bovendien heeft de Europese Unie steun geleverd aan het Palestijnse volk via de UNRWA (de aparte hulporganisatie die in 1950 door de VN werd opgericht speciaal voor de Palestijnen) en tevens via een zeer uitgebreid gamma van samenwerkingsprojecten met talloze niet-gouvermentele organisaties (NGO’s) en vele anderen.

Aan de sector justitie in ‘Palestina’ werd door de Europese Unie reeds 30,9 miljoen euro bijgedragen en de Nederlandse regering op haar beurt reeds 695 duizend euro, om de achterstallige lonen van de PA ambtenaren in deze sector te helpen vergoeden.

“Dit is een deel van de eerste tranche van 2015 van onze directe financiële steun aan de Palestijnse Autoriteit die we eerder dit jaar hebben toegezegd en die in het totaal zal oplopen tot 130 miljoen euro,” zei John Gatt-Rutter, de vertegenwoordiger van de Europese Unie in de Palestijnse gebieden.

Gatt-Rutter legde uit dat “het doel op lange termijn van de Europese Unie is dat het Palestijnse budget zou gesteund worden door inkomsten die voortvloeien uit de Palestijnse economie. In deze context is Israël’s beslissing om te Palestijnse inkomsten die worden geïnd door Israël weer vrij te geven die het sinds december 2014 inhield. Die is essentieel om een vitale verlichting te voorzien voor de duizenden werknemers van de Palestijnse Autoriteit en hun families.”

EU-vertegenwoordiger Gatt-Rutter riep Israël op om “regelmatig” en “systematisch” deze Palestijnse inkomsten uit taksen over te dragen aan de PA. Hij ‘vergat’ wel de redenen van Israël’s actie te vermelden met name de schulden van de Palestijnse Autoriteit aan Israël die maar blijven oplopen. Zo heeft Abbas nog een rekening twv 360 miljoen dollars te betalen aan Israël voor onbetaalde electricteitsrekeningen.

In december 2014 besloot Israël om de overdracht te bevriezen van een half miljard sjekels (100 miljoen euro) naar de Palestijnse Autoriteit bij wijze van sanctie omdat de PA aansluiting had gevraagd bij het Internationaal Strafhof in Den Haag en per 1 april 2015 een feit werd en de wereld de nepstaat ”Palestina’ accepteerde als het 123ste lid van het ICC. Aldus wil de PA trachten Israël te laten veroordelen voor vermeende oorlogsmisdaden die het wel nà 12 juni 2014 zou gepleegd hebben.

Israël’s maatregel handelde om de taksgelden in te houden die Israël int namens de Palestijnse Autoriteit en normaliter nadien doorstort. Normaal zou Israël de inkomsten van de maand december 2014 op vrijdag 2 januari overmaken, maar die doorbetaling werd voor onbepaalde tijd opgeschort. Dat was slecht nieuws voor Abbas die tegen een schuldenberg aankijkt van ca. 4,8 miljard dollars, het resultaat van jarenlang wanbeheer en corruptie binnen zijn kabinet.

Onlangs werd die maatregel door Israël weer ingetrokken, hoewel er nog de kwestie van de onbetaalde electriciteitsrekeningen blijft hangen. Vermits de Europese Unie blijkbaar vele miljoenen euro’s op overschot heeft, tenminste toch als het om de Palestijnen gaat, kan EU-vertegenwoordiger John Gatt-Rutter er bij zijn bazen in Brussel op aandringen dat de EU de achterstallige electricteitsrekeningen van de Palestijnen aan Israël zou betalen, zodat Israël dat ‘wapen’ tegen de PA niet meer kan inzetten.

Intussen heeft Peter Mollema, die sinds november 2014 de vertegenwoordiger is voor Nederland in ‘Palestina’ met kantoor in Ramallah, uitgelegd waarom de Nederlandse bijdrage specifiek bestemd is voor de sector justitie, zeggende dat:

Nederland is een sterke steun voor de sector justitie. Het is essentieel dat de Palestijnse Autoriteit kan doorgaan met het verlenen van diensten om verder recht en orde te handhaven voor het gehele Palestijnse volk. De totale bijdrage van Nederland voor dit jaar [2015] zal oplopen tot 4 miljoen euro specifiek bestemd voor de sector justitie.

Het beleid van de Europese Unie en meer in het bijzonder Nederland (èn ook België), is om actief reeds te werken aan de bouw en oprichting van een Palestijnse soevereine staat, eerder dan de resultaten van een vredesakkoord tussen Israël en de PA af te wachten. Aldus wil de EU (en Nederland) Israël voor voldongen feiten plaatsen en de onderhandelingsruimte voor Israël om tot een alles omvattend vredesakkoord te komen tot een absoluut minimum beperken.

Hoewel de grenzen van de toekomstige Palestijnse staat niet wettelijk werden vastgelegd, beschouwt de EU (met in hun zog Amerikanen, Verenigde Naties enz.) het hele gebied van de West Bank reeds als ‘Palestina’ en wordt gestreefd om van Jeruzalem de hoofdstad te maken van twee volkeren en landen waarbij de inspraak van Israël tot een absoluut minimum wordt herleid. Enkel over landruil zijn nog onderhandelingen mogelijk, om de grote nederzettingenblokken te legaliseren volgens een nogaal vreemde eigengereide interpretatie door de EU van het internationaal recht.

Nederland toont zich erg actief in de premature opbouw en ontwikkeling van ‘Palestina’ en werkt hiervoor samen met Palestijnse en internationale partners. Dat gebeurt op economisch gebied door samen met de FAO de productie en verkoop van Gazaanse aardbeien mogelijk te maken. Door een scanner te leveren zodat het passeren van de grens met Gaza gemakkelijker gemaakt wordt. Ook stelt Nederland mankracht van het ministerie van Defensie ter beschikking in de opleiding en training van Palestijnse politie en door de opbouw van Palestijnse bestuursinstellingen.

http://brabosh.com/2015/04/04/pqpct-alr/

[King George]

Die Pallies kosten ons alleen maar geld. We hebben alleen maar ellende van die Pallies.

[Pilgrim]

Wat Israël van de Griekenland-crisis zou moeten leren

Geplaatst op 17 juli 2015



De actuele financiële en sociale crisis in Griekenland is niet alleen het resultaat van slecht management door elkaar opvolgende regeringen. Ook verschillende door de Europese Unie genomen beslissingen hebben een enorm aandeel in deze ramp. Net zoals veel grote politieke gebeurtenissen wereldwijd bevat ook deze belangrijke lessen voor Israël. De grote betekenis van de Griekse crisis is niet gelegen in het feit of het directe effecten op de Israëlische realiteit heeft, maar wat Israël ervan kan leren.

In Europa wordt wat betreft de Griekse crisis de meeste aandacht besteed aan de financiële aspecten daarvan. Regelmatig zijn de volgende vragen te horen: “Zal Griekenland de euro verlaten?”; “Wat zullen de financiële effecten op de euro zijn?”; en: “Hoe zal de crisis mogelijke andere aspecten van de Europese Unie beïnvloeden?”

Deze sterke concentratie op financiële problemen is eenzijdig en kortzichtig. Er zijn politieke aspecten in deze crisis, die op de langere termijn veel belangrijker zouden kunnen worden. Je hoeft je alleen maar te herinneren dat Stalin en Churchill in 1945 op de Conferentie van Jalta de belangensferen in het naoorlogse Europa bespraken. Stalin stemde in met Britse eisen dat de Balkanlanden weliswaar onder controle van de Sovjet-Unie zouden staan, maar dat Griekenland zich bijna volledig in de invloedssfeer van Groot-Brittannië zou bevinden.

Chaos in Griekenland kan enorme politieke consequenties hebben. Een toenemende Russische invloed in het land zou voor het Westen een aanzienlijke stoorfactor kunnen betekenen. Toegegeven, minder waarschijnlijke Chinese invloed zou nog veel erger kunnen zijn. Griekenland is om veel redenen zeer belangrijk voor de NAVO. In de Bocht van Souda op Kreta bijvoorbeeld bevindt zich een belangrijke NAVO-marinebasis. Griekenland is niet altijd een plezierige partner geweest. In de jaren-80 van de vorige eeuw verklaarde de toenmalige minister-president Andreas Papandreou dat het zijn buitenlandse politieke doel was om te weigeren een “satellietstaat van het Westen” te zijn.

Onlangs vroeg een buitenlander mij of het voorstelbaar is dat Griekse terroristen aanslagen in Brussel of elders tegen de EU zullen plegen. Eerst was ik verbaasd, maar nadat ik hierover had nagedacht, antwoordde ik dat dit weliswaar uiterst onwaarschijnlijk was, maar niet volledig onvoorstelbaar. De bijzonder gevaarlijke marxistisch-leninistische terreurbeweging “17e November” maakte bijvoorbeeld gedurende haar activiteiten van 1975 tot 2002 23 slachtoffers, waaronder Griekse, Amerikaanse, Britse en Turkse diplomaten.

Ik herinner me dit, omdat ik aan het eind van de jaren-90 in Griekenland werkte. Destijds was ik strategisch adviseur van de president van een van de grootste concerns van het land dat niet door de staat werd gecontroleerd. Omdat hij een zeer druk bezet man was, begeleidde ik hem af en toe naar het vliegveld. We konden dan in de auto – een representatief model van een Italiaanse luxe-autobouwer – een rustig gesprek voeren. Ik betwijfelde of er in Athene nog zo´n auto rondreed. Een gewapende bodyguard op een motor reed voor ons uit.

Nadat we het vliegveld bereikt hadden, moest ik in dezelfde auto terug naar het kantoor van de firma. De bodyguard was niet van plan mij te begeleiden – hij was aangesteld om de president van het concern te beschermen en niemand anders. Tijdens deze ritten piekerde ik er vaak over of potentiële terroristen wel wisten dat de persoon in de zeer goed herkenbare auto niet de president was, maar ik. Het was een onaangenaam gevoel, dat deel was van mijn toenmalige Griekse werkelijkheid.

Er bestaan praktischer overwegingen betreffende de actuele Griekse crisis. Israëlische exporten naar de EU zullen door een verder verval van de euro beïnvloed worden. Dit zou aanzienlijke consequenties hebben, omdat de EU de grootste buitenlandse markt van Israël is. Er zijn ook andere verstrekkende overwegingen, die minder met de interne problemen van Griekenland te maken hebben dan met het feit hoe de EU met uitdagingen omgaat. Als gevolg van mijn regelmatige bezoeken aan Griekenland vijftien jaar of meer geleden was ik me ervan bewust dat er sprake was van enorme economische problemen, waaronder een veel te grote en vaak incompetente bureaucratie. Haar gelederen werden bezet door aanhangers van de beide partijen die elkaar aan de macht afwisselden: de socialistische Pasok en de liberale Nieuwe Democraten. Als buitenlander kon ik de details van de aanzienlijke corruptie niet doorzien, maar ik zag wel haar gevolgen.

Griekenland trad in 1981 toe tot de EU. In de loop der jaren moeten de Brusselse bureaucraten de problemen van het land veel gedetailleerder begrepen hebben dan een buitenstaander zoals ik. Ze moeten geweten hebben dat Griekenland geen geschikte kandidaat was om onder welke omstandigheden dan ook toe te treden tot de eurozone en toch gebeurde dit in het jaar 2001. Wanneer Griekenland de drachme als munt zou hebben behouden, dan zouden zijn structurele problemen in de loop der jaren aan de oppervlakte gekomen zijn, maar ze zouden niet tot zo´n grote catastrofe als in het huidige geval hebben geleid.

Om Griekenland te laten toetreden tot de eurozone was zowel een teken van incompetentie van de EU als van haar gebrek aan verantwoordelijkheid. Toen de Griekse crisis uitbrak, concentreerde de EU zich hoofdzakelijk op de financiële kant van het probleem, alsof deze niet begeleid werd door een sociaal probleem. Als de EU de situatie correct geanalyseerd zou hebben, dan zou zij Griekenland langzamerhand uit de euro hebben kunnen dwingen. De leden van de eurozone, die Griekenland geld leenden om het land boven water te houden, waren zich ervan bewust dat de kans op volledige terugbetaling bijna nul was. Hun leiders misleidden echter bewust hun burgers door te beweren dat hun investeringen terugbetaald zouden worden.

Het Griekse probleem zal niet zomaar verdwijnen. Het is er slechts een in een hele serie enorme strategische fouten die de EU gemaakt heeft. Het creëren van de euro in een niet uniform economisch systeem ontnam de zwakkere landen het veiligheidsventiel van de devaluatie. Zo´n constructie was goed voor landen zoals Duitsland en Nederland, die voor de invoering van de euro in feite een vaste wisselkoers tussen hun munten hadden.

Er zijn nog andere belangrijke strategische fouten van de EU, die zich nu wreken. Een daarvan was het verlagen van de defensie-uitgaven in een tijd dat Europa welgesteld genoeg was om militair onafhankelijk te worden van de VS. In plaats van zich te bewegen in de richting van meer macht en stabiliteit krompen de Europese legers verder en verzwakten de EU. Door de nieuwe spanningen met Rusland wordt de militaire zwakte van de EU nog duidelijker.

Een andere aanzienlijke strategische fout was de in het begin bijna ongecontroleerde toestroom van miljoenen immigranten in de EU. Velen van hen emigreerden uit antisemitische en niet democratische, islamitische landen. Hoewel veel immigranten met succes integreerden, zal de aanwezigheid van miljoenen niet geïntegreerde mensen de Europese landen de komende decennia problemen blijven bereiden. De toename van het Jihadisme in het Nabije Oosten heeft deze problemen al verscherpt.

Met betrekking tot haar politiek tegenover Israël is het doorslaggevend dat men begrijpt dat de EU alleen haar eigen belangen nastreeft. Diegenen, die in Europa een morele kracht zien, verzwakken de Israëlische samenleving met hun ontbrekende begrip.

De EU was en is bereid om Griekenland en zijn burgers nog meer pijn te doen, hoewel het een lidstaat is. Dat kan Israëli´s helpen te begrijpen dat het de EU veel minder zou interesseren welke effecten haar advies op Israël heeft. Alleen dat al is een goede reden om de EU te wantrouwen en in plaats daarvan het aangeboden advies en de druk van hun raadgevingen, die vaak tegenovergesteld zijn aan Israëls meest elementaire belangen, zorgvuldig te evalueren.

Bron: https://heplev.wordpress.com

Auteur: Dr. Manfred Gerstenfeld

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2015/07/17 ... more-93033

[Pilgrim]

Diplomatieke dialoog met de EU in de ijskast

Geplaatst op 30 november 2015

De Israëlische minister-president Benjamin Netanyahu heeft het ministerie van Buitenlandse Zaken zondagavond opdracht gegeven om contacten met EU-vertegenwoordigers met betrekking tot de politieke ontwikkelingen met de Palestijnen eerst in de ijskast te zetten. Deze stap volgt als protest op de EU-beslissing om Israëlische producten uit zogenaamd “bezette gebieden” te labelen.

Welke instellingen hiervan concreet de dupe zijn, is op dit moment nog niet duidelijk. De aanwijzing geldt volgens Netanyahu totdat het “proces van schadeloosstelling” afgesloten zou zijn.

Netanyahu heeft de EU-beslissing betreffende het labelen van Israëlische producten “huichelachtig” genoemd en houdt vol dat het hier om een dubbele moraal zou gaan. “De EU heeft besloten om alleen Israël te labelen. Wij kunnen niet accepteren dat Europa die partij labelt die aangevallen wordt door het terrorisme.

Bron: www.israelheute.com]bron

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2015/11/30 ... e-ijskast/

[Pilgrim]

Netanyahu haalt uit naar 'dubbele moraal' van EU

Door Elif Isitman | 14 jan 2016


Minister-president Netanyahu vindt het voorstel van Zweden “schandalig, immoreel en dom.”

De Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft hard uitgehaald naar de Europese Unie. Volgens Netanyahu hanteert de EU een ‘dubbele moraal’ als het op Israël aankomt.

Netanyahu vindt daarnaast de oproep van Zweden om te onderzoeken of Israël zich schuldig heeft gemaakt aan 'buitengerechtelijke executies' van Palestijnen tijdens de recente geweldsgolf 'schandalig, immoreel en dom', meldt persbureau Reuters donderdag.

Resetten
'Het establishment van de EU heeft de natuurlijke neiging om Israël eruit te pikken, en ons land op een manier te behandelen dan dat het andere landen, en dan met name andere democratieën, behandelt,' vindt Netanyahu.

De Israëlische premier vindt dan ook dat de banden tussen de EU en zijn land moeten worden 'gereset'. Israël ligt de laatste tijd met de EU in de clinch, onder meer door de EU-beslissing om Israëlische producten uit de bezette gebieden te labelen. Op de labels zal, in plaats van 'Made in Israel', Westelijke Jordaanoever komen te staan.

Ook heeft Israël het contact verbroken met EU-organen die in vredesonderhandelingen met de Palestijnen treden. De banden met vrijwel alle EU-landen zijn sterk, benadrukte Netanyahu echter.
Zweden vormt daar een uitzondering op. Vorig jaar erkende de regering in Stockholm, als eerste grote EU-lidstaat, de staat 'Palestina'.

Dit leidde tot oproer bij de regering in Jeruzalem. Daarnaast pleitte de Zweedse minister van Buitenlandse Zaken Margot Wallström deze week voor een onderzoek naar eventuele buitengerechtelijke executies van Palestijnse aanvallers. Israël is in de afgelopen maanden het toneel van een hoog aantal aanvallen door Palestijnen, onder meer met messen en auto's.

Verdediging
Het voorstel van Zweden is 'belachelijk, immoreel en dom,' zegt Netanyahu. 'Mensen proberen zichzelf te verdedigen tegen aanvallers met messen die op het punt staan ze neer te steken en ze schieten – en dat zijn dan buitengerechtelijke executies?' zei hij, refererend naar de recente geweldsgolf in zijn land.

Sinds begin oktober zijn er 145 Palestijnen gedood in Israël. Volgens de Israëlische regering ging het in 93 van de gevallen om Palestijnen die een gewelddadige aanval wilden plegen. De meesten van hen kwamen om bij confrontaties met Israëlische veiligheidsdiensten. In dezelfde periode kwamen 24 Israëliërs en een Amerikaan om bij gewelddadige Palestijnse aanvallen.

http://www.elsevier.nl/Buitenland/achte ... -2746170W/

[Pilgrim]

200 conflicten en de EU houdt zich bezig met Israël

Geplaatst op 19 januari 2016


De Israëlische minister-president Benjamin Netanyahu en de Duitse bondskanselier Angela Merkel.

In Israël is men meer dan ontevreden met de jongste EU-verklaring. De EU-landen hebben besloten dat alle overeenkomsten tussen Israël en de EU alleen maar geldig zijn binnen de “groene grenzen van 1967”, niet echter voor de joodse “nederzettingen” in de “Palestijnse gebieden”. Dat is inclusief Oost-Jeruzalem en de Oude Stad van Jeruzalem, die volgens de EU niet tot de soevereiniteit van Israël behoort.

De Europese Raad benadrukte in zijn conclusie dat hij de voortdurende cyclus van geweld in de afgelopen maanden ten diepste zou betreuren. De EU bevestigt een tweestaten-oplossing, daarom zijn de joodse “nederzettingen” voor de EU illegale joodse dorpen in Judea en Samaria (de zogenaamde “Westelijke Jordaanoever” of “Westbank”).

In de Israëlische media benadrukten meerdere politici dat de EU in het Israëlisch-Palestijnse conflict duidelijk de Palestijnse aanspraak vertegenwoordigt. “Beslissingen zoals deze bevorderen geen dialoog tussen de volkeren”, verklaarde de Israëlische viceminister van Buitenlandse Zaken, Tzipi Chotobeli. “Daarmee geeft de EU de Palestijnen de politieke rugdekking om te blijven ophitsen tegen Israël, wat uiteindelijk leidt tot aanslagen.”

De Europese Commissie had twee maanden geleden al vastgelegd dat het zegel “Made in Israël” niet meer geaccepteerd wordt voor producten uit de joodse “nederzettingen” in de zogenaamde “bezette gebieden”. Nu moet dit worden aangevuld met de woorden “Israëlische nederzetting”. Het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken benadrukte dat de EU Israël met dubbele standaards beoordeelt, zonder de Palestijnen net zo medeschuldig te verklaren aan de vastgelopen onderhandelingen. Bovendien sluit de EU de ogen voor het feit hoe de Palestijnse leiding de moorddadige hetze tegen Israëli´s stimuleert. “In de wereld worden op dit moment ongeveer 200 grensconflicten geteld en de EU kiest ervoor om alleen een beslissing tegen Israël te nemen. Zo´n gedrag ontzegt de EU een politieke deelname aan de onderhandelingen!”.

Volgens de linkse leider van de partij Yesh Atid, Yair Lapid, heeft d eEU geen recht om zich te mengen in Israël´s soevereine aangelegenheden. “Met zo´n beslissing wil de EU Israël´s toekomstige grenzen bepalen, maar daarmee verhindert ze iedere scheiding tussen ons en de Palestijnen”, zei Lapid. “Zulke beslissingen zorgen voor het tegenovergestelde in het volk, dit zorgt alleen nog maar voor eenheid binnen de Israëlische samenleving om het conflict met de Palestijnen niet op Europese voorwaarden op te lossen.”

Bron: www.israelheute.com

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2016/01/19 ... et-israel/

[Pilgrim]

[Pilgrim]

Israël is aan Europa niets verschuldigd

Door: Elise Friedmann, 27 juni 2016



De verantwoordelijkheid voor vertrouwen en vrede tussen Israël en zijn buren rust op hun schouders, en nergens anders.

“Israël is geen compensatie voor de Holocaust”, zei de Israëlische president Reuven Rivlin woensdag tegen het Europees Parlement. Die belangrijke waarheid mogen de Europese parlementariërs zich ter harte nemen, en het is jammer dat zijn lezing zo onopgemerkt is gebleven.

Rivlin had het over de golf van kritiek en ongeduld die Europa uitgiet over de Joodse staat en nee, hij trok niet de Holocaustkaart. Hij deed iets veel ergers: hij ontzegde Europa het recht om die kaart te trekken. Want dat doet het.

Europa wekt woede en frustratie bij Israëli's door wat zij ervaren als buitenproportionele kritiek en soms het aanleggen van dubbele maatstaven. Rivlin bespeurt daarin 'een zweem van neerbuigendheid'. Die disproportionele aandacht is volgens hem gebaseerd op het misverstand dat Israël een cadeautje is van Europa - een cadeautje dat Israël de verplichting oplegt om, zonder verder gezeur over de Holocaust en meer dan enig ander land, te doen wat Europa wil.

Dat misverstand wordt in nette kringen zelden hardop uitgesproken. Op sociale media steekt het soms in zijn meest extreme vorm de kop op: 'lol wij hebben Israël uitgevonden toen we ze van Hitler redden, die nu hun leraar schijnt te zijn', tikte de toenmalige vicevoorzitter van de Engelse Labour-partij, Vicky Kirby, op Facebook.

Weinig tegenstand
Kirby werd geschorst vanwege het uitgesproken antisemitische staartje van die boodschap. Maar haar idee dat de geallieerden, de Britten voorop, Israël 'hebben uitgevonden' en 'cadeau gedaan aan de Joden', dat oogstte weinig tegenstand.

Wie nalaat dit te ontkrachten, houdt de mythe in stand dat Israël Europa dankbaar moet zijn. Dus voor de duidelijkheid: de aanzet voor een 'Joods nationaal tehuis' in het Midden-Oosten kwam al in de jaren 1880, met de eerste seculiere immigratiegolf naar de regio. Het besluit dat dit tehuis er zou komen, viel in 1917 met de Balfourdeclaratie: ook voor de Tweede Wereldoorlog.

Israël zou er ook gekomen zijn zonder de moord op zes miljoen Joden op Europees grondgebied - waarvan overigens de Britten 'ze' niet hebben gered, evenmin als andere Europese landen.

De Holocaust heeft wel het basisprincipe vastgelegd dat het noodzakelijk en levensvatbaar is dat het Joodse volk terugkeert naar zijn geschiedenis, als een volk dat zijn lot in eigen handen neemt. Dat heeft het gedaan, en 68 jaar later heeft Israël een sterke economie met inventieve en ondernemende inwoners - en ja, een regering met een beleid dat Europa niet bevalt.

Europa spant zich terecht in voor vrede in de regio, maar Europa heeft geen enkel recht om Israël meer dan andere landen te volgen, de maat te nemen, en zijn wil op te leggen - als dat al zou kunnen.

Dat laatste valt te betwijfelen nu de chaos door het Midden-Oosten raast. Het Europese drijven naar een permanente oplossing van dit ene conflict, nu onmiddellijk, is zacht gezegd weinig realistisch. Maar die oplossing kan zeker niet worden opgelegd door de internationale gemeenschap.

Opbouwen van vertrouwen
De verantwoordelijkheid voor vertrouwen en vrede tussen Israël en zijn buren rust op hun schouders, en nergens anders. Als Europa een opbouwende bijdrage wil leveren aan een toekomstig verdrag, moet het zich richten op het opbouwen van vertrouwen: niet door desinvesteren maar door investeren, niet door boycots maar door samenwerking.

Het mag er dan mét Rivlin op vertrouwen: als de Fransen en de Duitsers eens en voor al vrede konden sluiten, is er geen reden waarom Israël en de Arabieren daar niet in zouden slagen.

Elise Friedmann is researcher bij het Centrum Informatie & Documentatie Israël (CIDI).

http://www.volkskrant.nl/opinie/israel- ... cd9c8d6d8f

[Pilgrim]

Israël weigert stopzetting sloop illegale EU-nederzettingen op de “Westelijke Jordaanoever”

28 juni 2016, brabosh


Illegale nederzetting van de Europese Unie nabij Maaleh Adumim in Judea & Samaria.

De toch al gespannen betrekkingen tussen Israël en de Europese Unie bereikten een nieuw dieptepunt vorige week nadat de EU Israël waarschuwde dat haar beleid van de sloop van illegale “Palestijnse huizen” schade zou berokkenen aan de banden met de 28 leden van de EU.

Lars Faaborg-Andersen, de EU-ambassadeur in Israël, gaf de waarschuwing af tijdens een vergadering met Maj. Gen. Yoav Mordechai, de IDF-commandant die verantwoordelijk is voor civiele zaken in Judea en Samaria (de zogenaamde “Westelijke Jordaanoever”).

Een niet nader genoemde Israëlische functionaris zei tegen de Israëlische krant Haaretz dat de sfeer tijdens de bijeenkomst “gespannen en moeilijk” was.

EU Prefab-woningen
De official zei dat Faaborg-Andersen heftig protesteerde tegen de sloop van de huizen en zei dat “de publieke opinie in Europa tegen de sloop en de gedwongen evacuatie van de bevolking was.”

Hij doelde op de prefab-woningen die de EU al geruime tijd levert aan Palestijnse bedoeïenen in Judea en Samaria.

Deze woningen vervangen de tenten waarin de Palestijnse bedoeïenen altijd hebben gewoond. De nutsaansluitingen van deze prefab woningen worden ook illegaal tot stand gebracht door elektriciteit te stelen van lantaarnpalen en water van het netwerk van het Israëlische waterbedrijf Mekorot.

De EU-ambassadeur beweerde dat het Israëlische sloopbeleid “nadelige gevolgen voor de zogenaamde tweestatenoplossing” heeft. Faaborg-Andersen zei verder dat de sloop van de illegaal gebouwde huizen van bedoeïenen in het gebied van Ma’aleh Adumim en in de heuvels ten zuiden van Hebron gelijk staat aan een ‘geforceerde transfer’ van de Palestijnse bevolking en ‘in tegenspraak was met het internationaal recht’.

C-gebieden
Mordechai vertelde Faaborg-Andersen dat Israël ondanks de EU-kritiek zal blijven doorgaan met de sloop van de prefab-woningen en dat de Palestijnse Autoriteit illegale bouw in Gebied C, op plaatsen die Israël ziet als strategisch belangrijk, aanmoedigt. Mordechai zei ook dat de PA druk op de bedoeïenen uitoefent om elk compensatieaanbod van Israël over alternatieve huisvesting te weigeren.

Gebied C is krachtens de Oslo-akkoorden een gebied dat onder volledig Israëlisch bestuur staat, maar tijdens en na de Tweede Intifada initieerden zowel de Palestijnse Autoriteit als de EU-lidstaten projecten die bedoeld waren om de status quo in het gebied te veranderen.

Sloop opgevoerd
Dit jaar heeft Israël de sloop van de illegaal gebouwde huizen, die in de meeste gevallen prefab-woningen zijn en die werden geleverd en gefinancierd door de Europese Unie, opgevoerd.

Dit gebeurde nadat de EU een nieuw omstreden beleid invoerde waarbij bedrijven producten die worden vervaardigd in de Joodse gemeenschappen in Judea en Samaria als niet-Israëlische goederen moeten labelen.

“Volgens de statistieken van de Verenigde Naties, zijn in heel 2015 75 woningen vernietigd die werden gefinancierd door de EU. In de eerste vier maanden van 2016 alleen werd een identiek aantal gesloopt”, meldde Haaretz.

Status wijzigen
De prefab woningen die werden geleverd aan de bedoeïenen die in het gebied van Ma’aleh Adumim en het zuiden van de heuvels rond Hebron leven zijn bedoeld om de status van deze gebieden te wijzigen, zegt Israël. Bedoeïenen in Israël en de Arabische landen hebben immers altijd in tenten en tijdelijke structuren gewoond die gemakkelijk zijn te demonteren wanneer men verder trekt.

Door het verstrekken van prefab-woningen aan de bedoeïenen in Judea en Samaria, moedigt de Europese Unie niet alleen illegale bouw in gebied C aan, maar helpt ook actief mee aan het veranderen van de status quo, die al bestaat sinds de ondertekening van de Oslo-akkoorden, zeggen critici in Israël.

Dezelfde EU veroordeelt de bouw in Joodse gemeenschappen in Judea en Samaria bij elke gelegenheid op basis van de incorrecte bewering dat deze gemeenschappen illegaal zijn, zeggen de Israëlische critici.

De EU is ook sterk gekant tegen het Israëlische plan om woningen voor Joden te bouwen in het zogenaamde E1-gebied dat Ma’aleh Adumim verbindt met Jeruzalem. Dit is echter hetzelfde gebied waar de EU nu de illegale woningen aan de Palestijnse bedoeïenen heeft opgeleverd.

Internationaal recht
De EU en de regering-Obama zeggen dat de zogenaamde Joodse nederzettingen illegaal zijn volgens het internationaal recht. Daarbij beroept men zich vaak op artikel 49 van de Vierde Conventie van Genève uit 1949. Veel deskundigen op het internationaal recht zeggen echter dat Israël de beste juridische claim heeft op de betwiste gebieden die tijdens de Zesdaagse Oorlog in 1967 door Israël werden veroverd.

Dit is wat een groep van 1.000 juristen schreef over de legitimiteit van de Israëlische claim op het gebied in een brief aan de Europese Unie:

“De wettigheid van de aanwezigheid van Israël in het gebied (Judea en Samaria) komt voort uit de historische, inheemse en de wettelijke rechten van het Joodse volk om zich te vestigen in het gebied. Die rechten werden geldig en bindend verklaard in internationale juridische documenten die werden erkend en aanvaard door de internationale gemeenschap. Deze rechten kunnen niet worden ontkend of in twijfel worden getrokken.

Dit omvat de 1922 San Remo Verklaring die unaniem door de Volkenbond werd aangenomen. Deze verklaring bevestigde de oprichting van een nationaal tehuis voor het Joodse volk in het historische gedeelte van het Land van Israël (met inbegrip van de gebieden van Judea en Samaria en Jeruzalem) en riep op tot het vestigen van Joodse nederzettingen in heel het Land.

Dit werd vervolgens internationaal bevestigd in het Volkenbond Mandaat voor Palestina document dat geldig is tot op de dag van vandaag. De voortdurende rechtsgeldigheid van het document werd bevestigd door artikel 80 van het VN-Handvest. Daarin werd de geldigheid van de rechten van alle staten en volkeren bevestigd.”

‘Humanitaire hulp’
De EU beweert nu dat de schenking van de woningen aan de bedoeïenen een kwestie van “humanitaire hulp aan de Palestijnen” is. Maar de EU heeft dezelfde prefab-woningen niet geleverd aan de bedoeïenen in Wadi Rum in Jordanië of de Egyptische bedoeïenen in de Sinaïwoestijn. Beide groepen leven nog steeds in tenten, zoals ze dat altijd al deden, en krijgen niet dezelfde “humanitaire hulp” als hun Palestijnse broeders.

De Israëlische regering is ervan overtuigd dat de EU-levering van de prefab-woningen een politieke maatregel is die erop gericht is om feiten op de grond in Judea en Samaria te creëren. Door dit te doen heeft de EU de kant van de Palestijnse Autoriteit gekozen en moedigt haar politiek van eenzijdige maatregelen tegen Israël aan, zeggen Israëlische experts.

https://brabosh.com/2016/06/28/ipqpct-cy0/

[King George]

En gelijk hebben ze. Terwijl de EU zelf zich steeds meer en meer vervreemd van hun eigen onderdanen en deze laat verworden tot onderworpen schatplichtige en monddood gemaakte sofinummers, richten zij op een nogal zeer paternialistische en haast koloniale wijze hun pijlen zeer stelselmatig eenzijdig, partijdig en selectief verontwaardigd op een klein stukje land op de wereldbol, terwijl de EU zelf zowat bezwijkt onder het gewicht van hun eigen megalomanie en Israel zelf al zo'n bijna 70 jaar zichzelf al onafhankelijk en vrij bevochten heeft van een eens koloniale Europese toen nog grootmacht Groot Brittannië (en dat helaas zichzelf al heeft prijsgegeven aan massaïmmigratie en Islamisering). Onderwijl richt Israel zich ook meer en meer op landen zoals Rusland, China, Japan, India. Dus de grote mond van de EU wordt er vanzelf een van om de reet mee af te vegen. Helaas zijn wij als onderdanen nog niet vrijgemaakt van de onderworpenheid en schatplichtigheid die de EU ons heeft opgelegd of liever gezegd wij ons hebben laten opleggen. Want wij als onderdanen moeten ook nog onder ogen durvenn te zien dat de mate van ons maar van alles en nog wat op te laten leggen wel degelijk inherent is aan de mate van dat wij zelf blijven toelaten ons maar van alles en nog wat op te laten leggen. Wij van FFI zijn al zo ver en met ons overigens ook nog al vele anderen; Er moeten helaas nog heel veel schapen meer over de dam de kudde hebben ontstegen. Als het om realisme gaat, dan zijn wij helaas nog steeds een zeldzaam soort roependen in de woestijn van onwetendheid en ook naïviteit en passiviteit en luiheid en lafheid.

[Pilgrim]

Zou een uiteenvallen van de Europese Unie goed zijn voor Israël?

Geplaatst op 4 maart 2017



Na het referendum over de “Brexit” kan een uiteenvallen van de Europese Unie via een ineenstorting of vrijwillige ontbinding geen absoluut absurd toekomstscenario meer genoemd worden. Om een denkkader te creëren, loont het de moeite om te beginnen met een analyse van hetgeen dit voor Israël zou kunnen betekenen, ook al zal Israël in de ontwikkeling van dit proces geen enkele rol spelen.

Vooral in de nieuwe eeuw heeft de Europese Unie in meerdere kwesties in toenemende mate een vijandig en af en toe antisemitische standpunt tegen Israël ingenomen. Dat leidde ertoe dat het Simon Wiesenthal Center haar in 2015 op zijn lijst van de wereldwijde bevorderaars van antisemitische en/of anti-Israëlische gebeurtenissen op de derde plaats zette. Als reden wordt daarvoor aangevoerd:

“De Europese Unie heeft besloten uitsluitend producten uit de Golan-hoogten en de omstreden gebieden op de Westbank te labelen en andere bezette en omstreden gebieden in de wereld zoals de Westelijke Sahara, Kasjmir, Tibet en producten uit de door de terroristische Hamas en Hezbollah gecontroleerde gebieden te negeren. Dit toepassen van het meten met twee maten tegen Israël is kenmerkend voor modern anti-Israëlisme en al vele eeuwen lang de kern van antisemitisme.”

Het bovenstaande voorbeeld van discriminatie is slechts een van de velen voor de terechte kritiek die Israël tegenover de EU heeft. De vijandigheid ontstaat op een continent, waarop minder dan een eeuw geleden de grootste massamoord aller tijden op Joden plaatsvond. De Holocaust was geen puur Duits en Oostenrijks project. Vele andere Europese overheden en individuele personen collaboreerden. Enkele elementen van zijn invloed bestaan nog steeds tot op de dag van vandaag.

Tegenwoordig bestaat er een grote hoeveelheid uit Europa komende indirecte ondersteuning van Israël-haat en antisemitisme. De Europese Commissie heeft niets gedaan om keuzeprocessen voor immigranten uit islamitische landen met een hoge graad aan antisemitisme te ontwikkelen. Er bestaat een getuigenverklaring van de Nederlandse Eurocommissaris Frits Bolkestein, die zegt dat zijn collega´s hem, toen hij tijdens een bijeenkomst van de Europese commissie in het jaar 2000 het probleem van de islamitische immigratie inbracht, een racist noemden. Evenmin heeft de EU bij al haar gepraat over de toename van het antisemitisme geprobeerd een uniform meldsysteem voor antisemitische incidenten in haar lidstaten te ontwikkelen.

Een belangrijk argument, dat vanuit Israëlisch oogpunt schijnbaar voor het bestaan van de EU spreekt, luidde dat enkele lidstaten krachtiger anti-Israëlische standpunten zouden kunnen innemen als ze niet gebonden zouden zijn aan de gemeenschappelijke EU-standpunten.

In de afgelopen maanden hebben verschillende acties van Frankrijk laten zien dat dit argument veel zwakker is dan vaak wordt aangenomen. Daar vinden over enkele weken presidentsverkiezingen plaats. De ambtsperiode van de socialistische president François Hollande is een dusdanig fiasco geweest, dat voor het eerst in de geschiedenis van de Vijfde Republiek een president in functie niet kandideert voor een tweede ambtstermijn. Tijdens zijn ambtsperiode deed hij de beide journalisten Gerard Davet en Fabrice Lhomme het genoegen toegang te krijgen tot regelmatige privégesprekken in zijn kantoor. In hun zojuist gepubliceerde boek geven zij samenvattend voor zijn presidentschap “incompetentie” als belangrijkste karakteristiek aan.

Israël werd voor de Franse overheid onlangs een nog ongemakkelijker zondebok. In januari organiseerde Frankrijk een volledig zinloze internationale conferentie over het Palestijns-Israëlische conflict. De organisatoren wisten dat enkele dagen later president Donald Trump, die radicaal andere opvattingen heeft dan zijn voorganger, geïnstalleerd werd. Frankrijk kon niet eens zorgen voor het aannemen van de afsluitende verklaring van de conferentie door de commissie buitenland van de Europese Commissie, omdat deze door Groot-Brittannië werd geblokkeerd. We kunnen gevoeglijk aannemen dat de Franse socialisten hoopten om met hun anti-Israëlische opvattingen islamitische kiezers te winnen, die er heel veel zijn.

Toen de door de sociaaldemocraten beheerste nieuwe Zweedse regering in 2014 de zaken overnam, was een van haar eerste handelingen de erkenning van de niet bestaande Palestijnse staat. Ze wist wel degelijk dat wanneer er vrije verkiezingen voor de Palestijnen in de “west Bank” plaatsvinden, dat hoogstwaarschijnlijk de volkerenmoord propagerende Hamas de meerderheid zou krijgen. De Zweedse regering had niet het gevoel dat het nodig zou zijn om in deze zaak in coördinatie met haar EU-partners te handelen. De Ierse minister van Buitenlandse Zaken, Charles Flanagan, had verklaard dat zijn regering er constant over zou nadenken om een Palestijnse staat te erkennen.

Tegen deze achtergrond zou een verdwijnen van de EU Israël hoofdzakelijk voordelen opleveren. Wanneer de functie van Hoge vertegenwoordiger van de Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid afgeschaft zou worden, zou er een einde komen aan een bron van permanente, veelzijdige hetze tegen Israël.

Het verdwijnen van de juridische dienst van de Europese Commissie zou voor Israël eveneens heel positief zijn. Hij is voor de eenzijdige mening verantwoordelijk dat de “West Bank” volgens het volkerenrecht bezet gebied zou zijn en dat de “nederzettingen” illegaal zijn. Veel vooraanstaande deskundigen voor internationaal recht betwisten dit standpunt.

Of de euro zo blijft zoals zij is, om het even of enkele landen haar verlaten of dat ze compleet wordt opgeheven, zou voor Israël niet van bijzonder belang moeten zijn. Als de EU verdwijnt, zal de gemeenschappelijke markt hoogstwaarschijnlijk blijven. Eveneens zal samenwerking in onderzoek en andere terreinen van belang blijven voor Israël. Er zal ook een gemeenschappelijk belang voor de voortzetting van de gezamenlijke bestrijding van de hoofdzakelijk door moslims uitgeoefende terreur bestaan. Wanneer landen hun grenzen moeten beveiligen, zou hen dat gevoeliger voor de problemen van Israël kunnen maken.

En tot slot: het verdwijnen van de EU zou een groot voordeel opleveren. De bevolking van Israël is aanzienlijk groter dan die van 14 van de 28 EU-lidstaten. Nog eens zes anderen hebben een bevolking die ongeveer even groot is. Slechts acht hebben veel grotere bevolkingen. Israël´s kracht in bilaterale betrekkingen zal, vergeleken met de actuele confrontatie met de reusachtige constructie EU met haar meer dan 500 miljoen inwoners, enorm toenemen.

Bron: https://heplev.wordpress.com

Auteur: Dr. Manfred Gerstenfeld

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2017/03/04 ... or-israel/