IJSKOUDE ONTVANGST VOOR MERKEL IN WASHINGTON
Geplaatst op 1 mei 2018
Nog nooit na 1945 werd een Duitse Bondskanselier zo ijzig ontvangen als Merkel. Dat betekent feitelijk haar politieke einde. Want in Europa gaat er niets zonder de VS. De volkerenmoordenares Merkel zal dat snel gaan merken. “Europa’s zwakste schakel”- zo hard rekenen de media in de VS af met Angela Merkel.
Merkel leerde in Washington wie de touwtjes in handen heeft: in ieder geval niet Berlijn, zoals zij denkt. Haar antidemocratische en autocratische manier van leiding geven heeft Duitsland en Europa op de rand van de afgrond gebracht. En haar onbeschaamde aanmaning aan Trump na diens inauguratie om zich alsjeblieft te zullen houden aan democratische principes, zal haar door Trump nooit worden vergeven. Merkel ligt er uit in Washington.
DJANGO VERGEEFT. TRUMP NOOIT
Ze kwam aan gekropen als een vermomde inktvis in broekpak. Kusje hier, kusje daar – onbelangrijk statement hier en daar... en verder onbeduidend tralala.
Het resultaat van het staatsbezoek van Merkel bij Trump was vernietigend!
Geen wonder: Trump is immers precies op de hoogte van de hoogmoedige kritiek van Merkel na zijn inauguratie. Ze hoopte, aldus Merkel toen, dat Trump zich aan de spelregels van de democratie zou houden. En dat uitgerekend uit de mond van de grootste politieke misdadigster uit de hele Duitse geschiedenis, die zichzelf aan geen enkele wet meer houdt – en zelfs de vonnissen van het Duits Constitutioneel Hof negeert. Dit heeft na de parlementsverkiezingen 2017 deze ongeldig verklaard wegens te veel restzetels – en opgeroepen tot nieuwe verkiezingen.
En? Kwamen er nieuwe verkiezingen? Heeft Merk überhaupt ook maar één woord gezegd over dit vonnis?
Integendeel: zij vormde, tegen het votum van het hoogste Duitse Gerechtshof in, totaal onbekommerd een nieuwe regering – net alsof het vonnis van het Duits Constitutioneel Hof helemaal niet bestond. Waar bleef de procureur-generaal? Had hij Merkel niet onmiddellijk moeten arresteren wegens het negeren van de gerechtelijke uitspraak van het hoogste Gerechtshof?
Alle staatsmachten werken samen sinds Merkel
Er was nog nooit zo weinig machtenscheiding als sinds Merkel. Er is daarentegen een enorme machtsconcentratie – en wel in het Bondskanselierschap. Daar wordt, net als in het Politbureau van de
niet ten onder gegane DDR (deze bestaat tegenwoordig voort in de vorm van het Verenigd Duitsland)
alles besloten:
- Daar worden duizenden aanklachten van hooggeplaatste juristen tegen Merkel vanwege haar talloze rechtsbrekingen afgewimpeld,
- Daar wordt de Antifa betaald,
- Daar worden haar acties gecoördineerd,
- Daar worden alle aangiften tegen Antifa-terroristen op bevel van de regering beëindigd,
- Daar wordt de misdadigster Kahane ondersteund met miljoenen aan staatssubsidies,
- Daar vandaan komen directe instructies aan de publiekrechtelijke media over wat en hoe ze hebben te berichten (ik heb daarover meerdere keren met bronvermelding geschreven),
- En niet in de laatste plaats wordt daar de politiek van de genocide op het Duitse volk gepland en gecoördineerd.
Een dergelijke misdadigster waagde het dus om de machtigste man van de wereld te manen om zich aan recht en wet te houden – terwijl zij, de wetteloze, die, net als een feodale monarch – overigens daarin ondersteund door alle linksen-
staande- boven-de-wet haar eigen volk vernietigt.
Dit alles wist men natuurlijk in het Witte Huis – en dienovereenkomstig ijzig was de ontvangst die men haar bereidde.
Sinds de naoorlogse geschiedenis was er waarschijnlijk geen ijziger ontvangst voor een Duitse kanselier, de openlijke marxist (“Ja, ik ben marxist”) Schröder inbegrepen.
Het bezoek aan Washington toont aan: De politieke coördinaten van Washington met betrekking tot Berlijn zijn veranderd.
Duitsland wordt daar nu behandeld als “zwakste schakel” van Europa – geleid door de ooit als
machtigste vrouw ter wereld hoog bejubelde volksmoordenares (FORBES-Magazine).
Diverse media berichten daar al lang over:
“Europa’s zwakste schakel”- zo hard rekenen media in de VS af met Angela Merkel.
Kort na het pompeuze bezoek van Macron reisde Angela Merkel naar Donald Trump. Maar de Amerikaanse media hadden daar nauwelijks een goed woord voor over.
Washington: Reeds voor haar aankomst in Washington stond het bezoek van Angela Merkel bij Donald Trump niet onder een gunstig gesternte. De president van Frankrijk, Emmanuel Macron, had met de door Trump geënsceneerde, meerdere dagen durende pompeuze staatsontvangst de show van haar gestolen.
En dan was er ook nog de historische ontmoeting tussen de staatshoofden van Noord- en Zuid-Korea, waarvoor Trump zich dan ook later op de gezamenlijke persconferentie naar behoren liet fêteren.
Daarnaast was de reis van Merkel naar de VS met spanning tegemoet gezien. Want tussen Washington en Berlijn liggen vele strijdpunten. Daar zou bijvoorbeeld het Duitse exportoverschot zijn, waarover Tump zich net zo graag opwindt als over de uitgaven voor defensie, die naar zijn mening veel te laag zijn.
“Angela Merkel wordt Europa’s zwakste schakel”
Maar daarbij blijft het niet: Ook op punten als de mogelijke Amerikaanse accijnzen op staal en aluminium of het dreigende afbreken van atoomverdragen met Iran liggen de posities tussen Merkel en Trump, tussen Europa en de VS, ver uit elkaar. Of Merkel, volgens “Forbes” nog steeds “de machtigste vrouw ter wereld”, deze problemen kan oplossen?
Gelooft men de prognoses van de Amerikaanse media, dan is de tijd van Angela Merkel – tijdens de verkiezing van Trump nog bejubeld als “leidster van de vrije wereld” – ten einde gelopen.
De wereldpolitiek wordt door anderen beslist. Voor Berlijn blijft slechts de rol van toeschouwer over
Aldus de algemene teneur van vele commentatoren in de Amerikaanse pers. “Angela Merkel wordt Europa’s zwakste schakel”, heet het in een commentaar in de “Washington Post”. Zij aarzelt te zeer bij belangrijke beslissingen. Op vergelijkbare wijze schat ook de “New York Times” de rol van Merkel in: “Trump en Merkel ontmoetten elkaar privé, maar
niet op ooghoogte”, heet het daar. Het blad baseert zich daarbij ook op het bezoek van Macron in de VS, dat werd gecelebreerd met een staatsbezoek en -banket, terwijl Merkel slechts voor een werkbezoek in de VS was.
De “New York Times” concludeert daaruit een “onderkoelde verhouding ten opzichte van de Duitse Bondsanselier”. En verderop heet het: “President Trump en de kanselier van Duitsland Angela Merkel ondernamen geen poging om hun verschillende opvattingen te verdoezelen.” De Amerikaanse media maken het bezoek nauwelijks tot onderwerp.
Zodoende lijkt de omgang van Trump met de kanselier al bijna het enige succes van Merkel: Het bleef bij de Amerikaans media niet onopgemerkt dat Trump, anders dan bij hun eerste ontmoeting, een jaar geleden, tegenover Merkel meer “warmte” heeft getoond, zoals bijvoorbeeld de “Wall Street Journal” vindt. Zo had Trump Merkel betiteld als een “buitengewone vrouw”, haar zowaar met kussen op de wangen begroet. Het vorige jaar was er niet eens een handdruk van de president geweest.
Ook dat interesseerde de Amerikaanse media slechts matig:
Reeds voor het vertrek van Merkel richting Berlijn werd haar bezoek op de nieuwspagina’s en op tv nauwelijks tot onderwerp van gesprek gemaakt. Alleen dat al laat duidelijk zien hoezeer de rol van Merkel op het toneel van de wereldpolitiek gesmolten is.
https://www.derwesten.de
http://www.sueddeutsche.de
Artikel OVERGENOMEN UIT EEN COMMENTAAR VAN
schwabenland-heimatland
Bron:
https://michael-mannheimer.net
Door: Michael Mannheimer
Vertaald uit het Duits door: Theresa Geissler
https://ejbron.wordpress.com/2018/05/01 ... ashington/ 
