Cottbus staat op – 2500 mensen protesteren na mes-aanvallen door “beschermingzoekers”
Geplaatst op 21 januari 2018
Het zijn vermoedelijk opnieuw de “Ossis” die ons moeten en kunnen redden, omdat zij nog rechtop staan, moed tonen en demonstreren tegen het onrechtsysteem van Merkel. Zij, die al eens eerder onder de knoet van het linkse fascisme stonden, zullen waarschijnlijk ook in de toekomst ons vaderland verdedigen. Hieronder een bijdrage van “Zukunft Heimat” over de succesvolle demonstratie in Cottbus:
Het was goed en belangrijk dat er vandaag zoveel mensen naar het Blechen Carré in Cottbus zijn gekomen. Want ook al hadden we vandaag niet zo´n storm als donderdag, toch leven we in stormachtige tijden. Ons land is veranderd. En tegen al die bezweringen door de politiek en de media in is het niet gevarieerder en vrolijker geworden.
Wij vragen ons af hoe het allemaal verder moet. Hoe onze geboortestreek, hoe Duitsland en Europa er over vijf, vijftien of vijftig jaar uit moet zien. En we vragen ons af wat we eigenlijk moeten doen met al die cultureel, religieus en etnisch compleet vreemde mannen uit Syrië, Afghanistan, Irak, Pakistan, Eritrea, Marokko, Nigeria en Mauritanië, die met honderdduizenden illegaal ons land binnenkomen, die geen verrijking voor ons vormen, maar de levensorde en de rechtsorde van ons land in hun substantie bedreigen.
Dagelijks nemen de tot “incidenten” verklaarde meldingen van steeds nieuwe vernederingen, mishandelingen, aanvallen en moorden via de sociale media waar. De ene keer hoofdschuddend, een andere keer woedend, geschokt, berustend, vaak allemaal samen. Want het “incident” is al lang een eufemisme geworden, een verfraaiende uitdrukking, die duizenden onschuldige slachtoffers aan het gezicht onttrekt.
En dan is het plotseling heel dichtbij, in de eigen woonplaats, in het eigen stadsdeel, op de eigen werkplek, in de eigen school. En een heel concrete machteloosheid grijpt om zich heen, omdat we ons niet meer zo vanzelfsprekend en veilig kunnen bewegen zoals we dat altijd gewend waren en waar we recht op hebben in ons eigen land. Want dat hebben de “incidenten” van de afgelopen dagen, weken en maanden aangetoond:
Dat een ieder van ons de dupe kan worden, om het even als man of vrouw, als leerling of bejaarde, als protestant of als vluchtelingenwerker in het onderkomen, bij nacht of op klaarlichte dag, bij het joggen aan de rand van het bos of bij het inkopen doen in het centrum van de stad. Niet als gevolg van een “geweldspiraal”, zoals meneer Rausch van de RBB ons donderdag wilde uitleggen om te appeasen, te relativeren, maar willekeurig, wreed en volledig losgeslagen.
Is dat werkelijk het land, waarin we “goed en graag” willen leven? Is dat de prijs voor de door politici en hun media contant geprezen gevarieerde en open nieuwe wereld? Moeten wij ons daadwerkelijk aanpassen aan de nieuwe regels van een ons vreemde manier van leven, een ons vreemde religie, die wil domineren? Moeten we er vanaf nu aan wennen om constant te overwegen of we maar niet beter aan de andere kant van de straat kunnen gaan lopen en ons hoofd te buigen? Of we jonge snotneuzen, die nauwelijks onze taal spreken, nog niets hebben bijgedragen aan ons land, voor laten gaan om ons niet respectloos te gedragen? Altijd iemand meenemen om niet alleen onderweg te zijn? Hier, in onze geboortestreek?
Nee, dat willen we niet!
Al deze “incidenten” bewijzen het falen van onze staat. Al deze “incidenten” bewijzen dat de staat niet meer kan voldoen aan de principes van de staatkundigheid, namelijk onze grenzen beschermen en voor recht en orde in het land te zorgen. En mocht hij hiertoe toch nog in staat zijn, dan wil hij blijkbaar zijn plicht niet meer doen.
Laten we niet langer meedoen! Laten we hiertegen protesteren! Laten we bij elkaar blijven! Laten we ons organiseren! Want onze “volksvertegenwoordigers” hebben ons in de steek gelaten. Laten we moed vatten om de straat op te gaan, te protesteren en anderen daardoor de moed geven zich bij ons aan te sluiten.
We kennen de intimidatiepogingen door lokale politici, door media en verenigingen. We kennen de belasteringen, de economische en maatschappelijke dwang die subtiel worden gesuggereerd. Maar het is dringend noodzakelijk om niet meer te fluisteren of anoniem op internet te schelden. En we kunnen er zeker van zijn: iedere deelnemer stond hier vandaag niet voor zichzelf, maar voor drie, vier, vijf anderen die net zo denken, maar nog niet genoeg moed hebben om de straat op te gaan.
Paus Pius XI. Deed de volgende uitspraak: “Niemand heeft het recht om in zo´n ernstige situatie middelmatig te zijn.” En al diegenen die vandaag in Cottbus bijeengekomen zijn, zijn niet middelmatig, maar staan helemaal vooraan als het er om gaat datgene van de verantwoordelijken op te eisen wat voor onze Oost-Europese buurlanden het meest vanzelfsprekende ter wereld is:
Bewaak eindelijk onze grenzen tegen de illegale overschrijding van vreemdelingen. Neem je beloftes serieus om de binnenlandse orde en veiligheid te garanderen. Hou ermee op ons te beliegen, te kleineren en neem ons volk eindelijk weer waar.
Na de bijeenkomst van vandaag zijn we vol vertrouwen dat het ons kan lukken om van de crisis een keerpunt te maken. De komende dagen, weken en maanden zullen laten zien of we bereid en in staat zijn ons in ons eigen land staande te houden en de rechtsstaat weer te herstellen. En we denken dat we in een niet al te verre toekomst met 100.000 deelnemers of meer op straat zullen staan. Ook al is dat niet in Cottbus, dan echter in Berlijn.
We geven onze geboortestreek niet op!
https://ejbron.wordpress.com/2018/01/21 ... ngzoekers/