Tariq Ramadan

[Ariel]

‘Ik sleep Rotterdam voor de rechter’
INTERVIEW, verslaggeefsters Janny Groen, Annieke Kranenberg
Gepubliceerd op 19 augustus 2009

AMSTERDAM - Woedend is moslimfilosoof Tariq Ramadan dat hij dinsdagmiddag van journalisten moest horen dat de gemeente Rotterdam hem heeft ontslagen.

Een professor die verbonden is aan de gerenommeerde Oxford universiteit, die wordt aangesteld om de dialoog in de stad te bevorderen, wordt zonder enige dialoog aan de kant geschoven. Dat is onacceptabel, ik sleep de gemeente voor de rechter’, zegt Ramadan in een telefonisch interview.

De Egyptisch-Zwitserse professor, die met vakantie is in Noord-Afrika, vertelt dat hij vrijdag voor het eerst hoorde dat zijn verbintenis met de door het Iraanse regime gefinancierde satellietzender Press TV als problematisch wordt ervaren. ‘Mij werd gevraagd alsnog afstand te nemen van Press TV. Ik heb gezegd dat ik met vakantie was, dat ik wilde nadenken en er verder met de betrokkenen over wilde doorpraten. Daar was begrip voor. Het hele gesprek duurde vijf minuten’, aldus Ramadan.

En toen?

‘Dinsdagmorgen kreeg ik een sms’je dat wethouder Grashoff (Participatie en Cultuur, red.) ’s middags tussen 3 en 5 zou bellen. Journalisten belden me eerder om een reactie te vragen. Met Grashoff heb ik zeker in tien dagen geen contact gehad. Zonder enig overleg wordt mijn geloofwaardigheid te grabbel gegooid.’

Heeft u ooit verteld aan Grashoff dat u voor Press TV werkt?

‘Ik heb altijd transparant gehandeld. Na drie maanden intensief overleg met Iraanse vrienden en mediadeskundigen ben ik in april 2008 voor de zender gaan werken. Dat wil niet zeggen dat ik het regime steun.

‘Ik was een van de eerste islamitische denkers die de fatwa tegen Salman Rushdie veroordeelden. Ik heb kritiek geleverd op de Holocaust-conferentie die dicht tegen het antisemitisme aanschurkte.

‘Vanuit die houding ben ik bij Press TV begonnen. Niet heimelijk. Het staat op de eerste pagina van mijn website. Is het niet vreemd dat Grashoff dat niet zou weten?’

Na de bloedig neergeslagen opstand in Iran bent u niet opgestapt bij Press TV, zoals de Britse journalist Nick Ferrari.

‘Ferrari stond onder hevige druk van de BBC. Zelf heb ik ook nagedacht of ik er niet de brui aan moest geven. Ik heb het er met mijn Iraanse vrienden over gehad. Je moet niet met een westerse blik naar de situatie in Iran kijken. Met weglopen heb je geen invloed. Van binnenuit kun je soms meer bereiken. Daarover had ik met de gemeente willen praten.’

http://www.volkskrant.nl/binnenland/art ... de_rechter" onclick="window.open(this.href);return false;

[H.Numan]

Leuk. Lijkt Thaksin wel. Ook een knaap die niet tegen z'n verlies kan. :rongue:
Laat maar gaan. Gewoon laten doen wat hij wilt. Lekker laten procederen. Wint hij nooit.
De knaap mag dan een bruggenbouwer zijn, maar veel verstand van bouwen heeft hij overduidelijk niet. Hij kreeg z'n zeer lucratieve job via-via het Vrienden van de Vara netwerk. De Vrienden van de Vara willen hem nu niet meer, en dat is het einde van het verhaal. Hij kan procederen wat hij wilt, die baan is hij kwijt.

[Ariel]

Volgens de Volkskrant is Ramadan vrijdag alsnog gevraagd afstand te nemen van de Iraanse zender. Een vertegenwoordiger van de Erasmus Universiteit had hierover contact met hem, mede namens de wethouder, zegt Grashoff (die naar eigen zeggen op 13 augustus voor het eerst van Ramadans werk voor Press TV hoorde). ‘Hij toonde een gebrek aan besef van urgentie’, zegt Grashoff. ‘Hij wilde tijd om na te denken.’

Volgens de wethouder heeft dat ook te maken met Ramadans ‘koppigheid en behoorlijke beroepsmatige arrogantie’. De wethouder had Ramadan – die in Marokko verblijft – dinsdagmiddag zelf willen spreken, maar op de lijn zat volgens hem een ‘storing’.

http://www.volkskrant.nl/binnenland/art ... iq_Ramadan" onclick="window.open(this.href);return false;

[H.Numan]

Ik zou de man niet direct als koppig willen zien. Het zit meer in de cultuur/religie. Ze komen met zo ongeveer ALLES weg wat god* (letterlijk) verboden heeft, en de spaarzame keren zoals nu werkt tegensputteren en flink hard gillen meestal afdoende om hun zin door te drijven.

* die andere god. Van het houtje, natuurlijk.

[Ariel]

Ramadan is papegaai van Iraans regime
woensdag 19 augustus 2009 11:21

Tariq Ramadan, eindelijk weg als 'bruggenbouwer'
Tariq Ramadan is woest op het enige volk in Europa dat hem met open armen heeft ontvangen en hem ruim heeft beloond. Ramadan vindt de Nederlanders wellicht het gekste volk van Europa.

Dit gekke volk koos Ramadan om in Rotterdam bruggen te bouwen tussen moslims en niet-moslims. Dat is grappig: iemand die geen Nederlands spreekt en niets weet van de Nederlandse geschiedenis, bouwt bruggen in Rotterdam. Dit is al voldoende om dit volk als krankzinnig te bestempelen.

Waardigheid
De gemeente Rotterdam besloot om Ramadan te ontslaan. Weer hebben de Europeanen de eer van een moslim aangetast: ‘Dit is een kwestie van eer en waardigheid. Dit pik ik niet: ik stap naar de rechter. Ik ben niet boos, maar zo behandel je je werknemers niet. Ze hebben me niet eens gebeld!’

Burgemeester Ahmed Aboutaleb (PvdA) heeft hem niet gebeld. Het is een politiek besluit en zodra het genomen wordt, is het openbaar. Maar heeft meneer Ramadan het college van Rotterdam op tijd ingelicht over zijn nieuwe werkgever, de Iraanse regering? Nee, het college werd daarmee in de media geconfronteerd.

Voor de Egyptische prins van de islamisten bestaat de wereld alleen maar uit eenrichtingverkeer.

Wilders
De Egyptische prins meent te weten wat de oorzaak van zijn ontslag is: ‘Het college is gewoon bang voor Geert Wilders. Door mij te ontslaan probeert het van de islam af te komen.’

Een bruggenbouwer die helemaal niets weet van het land waar hij bruggen moet bouwen. Zo weet elk konijn dat Wilders niks te maken heeft met deze zaak. Rotterdam heeft ook helemaal geen last van Wilders. Want hij doet daar zelfs niet mee aan de verkiezingen.

Meneer de prins, u bent ontslagen door een moslim en die heet Ahmed Aboutaleb. En als het aan Aboutaleb lag, was u nooit en te nimmer aangesteld als bruggenbouwer. Waarom komt de prins met dit soort evidente onjuistheden? Omdat hij oprecht gelooft dat wij een gek volk zijn.

Onderdrukking
In zijn relaas kom ik merkwaardige feiten tegen: ‘Nu wordt beweerd dat ik banden met het Iraanse bewind heb: ik steun de onderdrukking die op de laatste verkiezingen volgde.’

Meneer de prins is ook laf. Ik was de persoon die hem van samenwerking met Teheran beschuldigde. Waarom zwijgt hij hier? Daarvoor is een technische reden: zodra hij mijn naam zou noemen, kan hij zichzelf niet meer als de grootste Iran-kenner presenteren. De prins denkt dat ook de lezers van NRC Handelsblad gek zijn.

Beschuldigingen
De prins zoekt naar de redenen van deze beschuldigingen: ‘Toen ik in april 2008 de afspraak maakte om een televisieprogramma te presenteren op Press TV, de Iraanse nieuwszender die 24 uur per dag wereldwijd in de lucht is, volgde deze beslissing na drie maanden zorgvuldige afweging en gesprekken met Iraanse vrienden en mediadeskundigen. In de loop der tijd heb ik de politieke ontwikkelingen en toenemende binnenlandse spanningen in Iran nauwlettend gevolgd. Ik behoorde tot de eerste islamitische denkers in het Westen die zich verzetten tegen de fatwa tegen Salman Rushdie.’

Wie zijn die Iraanse vrienden? Weer denkt de prins dat we gek zijn. Rushdie werd in 1989 veroordeeld. Heeft Ramadan zich twintig jaar geleden verzet tegen Khomeini’s fatwa? Ramadan was toen een absoluut onbekende persoon.

Vooruitgang
We moeten de prins niet onderschatten: ‘De afgelopen 25 jaar heb ik vastgesteld dat Iran, in vergelijking met de Arabische landen, aanzienlijke vooruitgang heeft geboekt inzake vrouwenrechten en democratische normen.’

Jammer dat die domme Iraniërs niet weten dat ze onder de islamisten behoorlijke vooruitgang hebben geboekt. Dertig jaar geleden hadden de Iraanse vrouwen, juridisch en maatschappelijk, meer rechten dan in de afgelopen dertig jaar onder de islamisten. Vóór de Iraanse revolutie werden de vrouwen niet gestenigd. Het hele familierecht is aangepast aan de sharia.

En dan nog die democratie. Over welke democratie heeft hij? De Iraniërs mochten in de afgelopen dertig jaar kiezen uit een beperkt aantal kandidaten dat door het regime werd goedgekeurd. En toen één van die goedgekeurde kandidaten heel voorzichtig over democratie en mensenrechten begon te spreken, pleegde het regime fraude.

Neerschieten
Ramadan is een humane prins: ‘Het spreekt vanzelf dat ik het neerschieten van betogers en de onderdrukking na de verkiezingen van juni heb veroordeeld.’

Wat betekent dat ‘het spreekt van zelf’? Het is helemaal niet van zelfsprekend dat Ramadan of anderen openlijk het Iraanse regime veroordelen. Waarom heeft dan Ramadan zich niet aangesloten bij de wereld die openlijk Iran veroordeelde. Filosofen zoals Habermas hebben openlijk Iran veroordeeld. Wat een prins, een liegende prins! Ramadan heeft Iran nooit veroordeeld.

Wat zegt Ramadan eigenlijk? ‘Mijn standpunt is altijd dat opbouwende kritiek de discussie vooruithelpt.’ Wat bedoelt Ramadan met opbouwende kritiek? Veroordeelt hij het Iraanse regime of doet hij dat niet?

Opbouwende kritiek heeft betrekking op een zaak die je niet wil afbreken. De islamitische republiek van Iran is een totalitaire staat. Kun je opbouwende kritiek hebben op deze staat?

Joodse staat
Niet de Iraanse republiek, maar de joodse staat moet worden veroordeeld:

‘Ik heb mij grondig verdiept in de binnenlandse dynamiek van het Iraanse politieke systeem. Ik weiger mij te laten leiden door propaganda, of die nu komt van het Iraanse bewind of van Israël (dat voortdurend zijn onschuld beklemtoont en Iran als belangrijkste beletsel voor de vrede aanwijst), of van de Verenigde Staten of de Europese landen, die allemaal zo hun strategische belangen hebben. In Iran is de verhouding tussen godsdienst en politiek uiterst complex. De simplistische opvatting van twee tegenover elkaar gestelde kampen – de fundamentalistische conservatieven tegenover de democratische hervormingsgezinden – geeft blijk van een verregaande onwetendheid wat betreft de Iraanse realiteit. Bovendien kan een ontwikkeling naar democratische transparantie niet plaatsvinden onder druk van het Westen: het proces zal in het land zelf moeten plaatsvinden en langdurig en pijnlijk zijn.’

Papegaai
Meneer Ramadan, u bent niet alleen een leugenaar, maar ook een verschrikkelijke papgaai van het Iraanse regime. U beledigt miljoenen mensen.

Wat heeft de moord op ongewapende en onschuldige burgers met Israël, Amerika en Europa te maken? Wat we hier lezen is precies de pseudo-intellectuele lijn van de Iraanse staatspropaganda. In Iran worden honderden hervormingsgezinden en anderen berecht en gemarteld. Geeft dit blijk van verregaande onwetendheid?

Openheid
De Egyptische prins van de islamisten daagt ons uit: ‘Ik daag mijn critici uit om deze programma’s te bestuderen en er het geringste bewijs van steun aan het Iraanse bewind in te vinden. Uit mijn programma spreekt openheid voor de wereld; alle gasten worden met hetzelfde respect behandeld.’

Hier ziet u een aantal voorbeelden van deze programma’s. Daarbij meld ik ook wat er rond die datum gebeurde. En omdat de prins grondig kennis van de Iraanse toestand beweert te hebben, was hij zeker op de hoogte van deze gebeurtenissen die door de internationale media zijn gerapporteerd:

30 juli Waiting for the Mahdi
Op die dag werd in de meeste grote steden van Iran de moord op Neda en anderen herdacht. Ook op die dagen vielen er doden en gewonden.

16 juli When Muhammad Became a Messenger
Op 17 juli vielen er weer doden en gewonden tijdens het vrijdaggebed van Rafsanjani.

2 juli The Centrality of Love in Islam
Een voorbeeld van love in de islam was het vrijdaggebed van 26 juni: De vrijdagimam van Teheran zei in zijn preek: ‘Wreed moet worden opgetreden tegen de demonstranten.’

20 juni Islam and Student Involvement
17 juni was het begin van de nachtelijke demonstraties: Allahu Akbar, dood aan dictator. Intussen zijn er duizenden gearresteerd. Op 20 juni, op die zwarte zaterdag, vielen overal in Iran doden en gewonden. Neda werd ook op die dag doodgeschoten (schokkende beelden). Zij was een filosofie studente.

Gemarteld en gedood
Elke week dat Ramadan voor de Iraanse regering werkte, zijn in Iran mensen gearresteerd, gemarteld en gedood.

Wie in die weken ongestoord, het islamitische intellectuele amusementprogramma maakte voor deze moordenaars, steunde ze actief door de aandacht af te leiden van de werkelijke gebeurtenissen.

Dit is een van de belangrijkste taken van de Iraanse staatsomroep: de aandacht afleiden van de werkelijke gebeurtenissen. In de uitzendingen repte Ramadan met geen woord over de toestand in Iran. Wie zonder noodzaak (of daartoe gedwongen te zijn) werkt voor een dergelijke staatsomroep, steunt actief het regime. Daarom staakten in dezelfde tijd verschillende journalisten hun werkzaamheden bij Press TV. Waarom deed Ramadan dat niet? Vanwege de opbouwende kritiek?

Aangemoedigd
De keuze voor Iraanse staatsomroep legt hij als volgt uit: ‘Dat was een keuze die veel Iraanse vrienden niet alleen begrepen, maar ook hebben aangemoedigd. Geld speelt geen rol. Een andere internationale nieuwszender heeft mij driemaal zoveel geboden als ik van Press TV ontvang, een aanbod dat ik op principiële gronden heb afgewezen.’

Weer die Iraanse vrienden van Ramadan! Wie zijn ze? Zijn het de vrienden van de doodgeschoten Neda, Sohrab, Tarane? Hij krijgt geld, maar hij doet het niet voor geld!

Nee, Ramadan is een held: ‘Ik kan niet naar Egypte, Saoedi-Arabië, Tunesië, Libië en Syrië wegens mijn kritiek op deze ondemocratische regimes, die weigeren de meest elementaire mensenrechten te eerbiedigen.’ Maar Bin Laden kan ook niet naar deze landen reizen. Is dat een teken dat hij een held is?

Bizar
Ramadans conclusie is echt heel bizar: ‘Wie mij ‘uit principe’ veroordeelt omdat ik een televisieprogramma op een Iraanse zender presenteer, krijgt van mij als antwoord: wie werkt voor een televisiezender in een land, steunt daarmee nog niet het bewind van dat land.’

Ik veroordeel u niet omdat u een televisieprogramma voor het Iraanse regime hebt gemaakt. Ik veroordeel u omdat u gedurende militaire optreden tegen weerloze mensen in Iran met goedkope programma’s probeerde aandacht af te leiden van moord, verkrachting, martelingen en arrestatie in Iran.

Ik veroordeel u wegens uw collaboratie met de meest gewelddadige vorm van het islamo-fascisme.

Afshin Ellian

http://www.elsevier.nl/web/Opinie/Afshi ... regime.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

[Manon]

Waarom betalen de Rotterdammers iemand als Elian niet om als "bruggenbouwer" te fungeren?

Niet goed genoeg zeker? Of niet fundamentalistisch islamitisch genoeg?

[H.Numan]

Niet fundamentalistisch genoeg. Veel te extreem rechts (=geen voorstander van links), ziet Wilders niet als de wedergeboren Adolf Hitler.
Te verstandig. Kortom, meer dan genoeg elementen die hem ongeschikt maken.

[naar boven]

Waarom betalen de Rotterdammers iemand als Elian niet om als "bruggenbouwer" te fungeren?

Niet goed genoeg zeker? Of niet fundamentalistisch islamitisch genoeg?

Waarschijnlijk zal Ellian daar niet intrappen en gelijk heeft hij.

Onwijze mannetjes die huisjes op het ijs willen bouwen moeten dat maar zelf doen..

[Ariel]

Wie weet heeft Mohammed Cheppih gelijk. Dat zou mooi zijn.

Cheppih: 'verrechtsing' samenleving is werkelijke reden ontslag Ramadan
Er zijn nu twee prominenten die deze theorie onderschrijven.

Ook Mohammed Cheppih

Oud kandidaat-voorzitter van de Nederlandse tak van de AEL en oprichter van de Poldermoskee te Slotervaart ziet het ontslag van zijn vriend en geestverwant Tariq Ramadan als teken van de verrechtsing van onze samenleving. Men maakt zich op voor de verkiezingen en gaat mee met de verrechtsing van de samenleving, aldus Cheppih gisteravond aan tafel bij Knevel & Van den Brink,

Eenzelfde geluid liet Ramadan zelf eerder op de avond reeds bij NOVA horen. Door verantwoordelijk GroenLinks-wethouder Grashoff werd dit echter direct afgedaan als klinkklare onzin.

Maar er zijn nu dus wel al twee prominenten die deze theorie onderschrijven. En daar zal het vast niet bij blijven. Wie zullen zich nog meer aansluiten bij deze theorie? Zit er misschien iets in? GroenLinks en PvdA die – met de gemeenteraadsverkieizngen van 2010 in het vooruitzicht – opschuiven naar rechts…? Wat denkt u?

http://www.dagelijksestandaard.nl/2009/ ... g-ramadan/" onclick="window.open(this.href);return false;

[Mahalingam]

‘Ik heb altijd transparant gehandeld. Na drie maanden intensief overleg met Iraanse vrienden en mediadeskundigen ben ik in april 2008 voor de zender gaan werken...."

Vanwege de transparantie: wie zijn de Iraanse vrienden?

[Bernie]

De keuze voor Iraanse staatsomroep legt hij als volgt uit: ‘Dat was een keuze die veel Iraanse vrienden niet alleen begrepen, maar ook hebben aangemoedigd. Geld speelt geen rol. Een andere internationale nieuwszender heeft mij driemaal zoveel geboden als ik van Press TV ontvang, een aanbod dat ik op principiële gronden heb afgewezen.’

Prachtig van meneer Ramadan dat zijn principes en niet het geld de doorslag gaven.

Het feit dat hij al 1.500.000 van de gemeente Rotterdam heeft geincasseerd, helpt wellicht nog wat bij die principes.

Geld genoeg voor de proceskosten in ieder geval.... Zo vloeit het geld in ieder geval weer terug naar Nederland

[H.Numan]

Wat een onzin! Natuurlijk deed hij het voor het geld. Waar deed hij het anders voor? Mauritius is nu eenmaal geen goedkope vakantie bestemming. Als je je zulke vakanties kunt veroorloven, dan speelt geld weldegelijk een rol. Dat hij bij anderen 3x zoveel kan verdienen doet niet ter zake. Hij had de keuze uit verschillende zeer riante aanbiedingen, en koos de politiek aantrekkelijkste. Op een gegeven moment speelt geld geen rol meer.

Als Ramadan echt moreel bewogen was, had hij het voor een paar centen gedaan. Of gratis. Maar zover gaan z'n principes natuurlijk ook weer niet.

[Ariel]

Ramadan krijgt nog 12.000 euro salaris

ROTTERDAM - De weggestuurde integratieadviseur van Rotterdam, Tariq Ramadan, krijgt nog twee maanden salaris: 12.000 euro.

Volgens een gemeentelijk woordvoerder is in het contract met Ramadan een opzegtermijn van twee maanden overeengekomen. De adviseur verdiende met zijn werk voor de gemeente en de Erasmus Universiteit waar hij gasthoogleraar was, maandelijks 6000 euro bruto. Hij zou een uurtarief van 290 euro hebben bedongen.

Ramadan heeft aangekondigd naar de rechter te stappen om het ontslag aan te vechten. Het gaat hem niet om het geld, maar om zijn eer, lichtte hij toe. Het stadsbestuur heeft er alle vertrouwen in gelijk te krijgen. In het contract met Ramadan is een bepaling opgenomen dat bij onvoorziene omstandigheden de wegen tussen Rotterdam en Ramadan zich kunnen scheiden.

Tariq Ramadan heeft aan zijn werk voor stad en universiteit ruim 600.000 euro overgehouden, zegt de gemeente.

http://www.ad.nl/rotterdam/3439652/Rama ... laris.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Mahalingam]

Wat een onzin! Natuurlijk deed hij het voor het geld. Waar deed hij het anders voor? Mauritius is nu eenmaal geen goedkope vakantie bestemming. Als je je zulke vakanties kunt veroorloven, dan speelt geld weldegelijk een rol. Dat hij bij anderen 3x zoveel kan verdienen doet niet ter zake. Hij had de keuze uit verschillende zeer riante aanbiedingen, en koos de politiek aantrekkelijkste. Op een gegeven moment speelt geld geen rol meer.

Als Ramadan echt moreel bewogen was, had hij het voor een paar centen gedaan. Of gratis. Maar zover gaan z'n principes natuurlijk ook weer niet.

Iets dat gratis is, dat kan niet veel soeps zijn.
En ik denk dat de ideologische bevlogenheid van Ramadan zeker voor hem belangrijk is. De beweging van de Ikhwan probeert net als kruipolie overal door te dringen. Zijn (Iraanse?) vrienden zullen vast wel geadviseerd hebben om de mogelijkheid aan te grijpen de ideologie van de Ikhwan ook in het vijandige klimaat van de ayatollah's te verkondigen.

[BFA]

Zijn (Iraanse?) vrienden zullen vast wel geadviseerd hebben om de mogelijkheid aan te grijpen de ideologie van de Ikhwan ook in het vijandige klimaat van de ayatollah's te verkondigen.

De beweging van de Ikhwan probeert net als kruipolie overal door te dringen. De ideologie van de Mozzie Brotherhood en de Khomeinisten verschilt maar op één punt: Wie zal het uiteindelijke wereldkalifaat leiden.
Dat het wereldkalifaat er moet komen en over de taktieken om dit kalifaat te bereiken zijn ze het op ongeveer alle punten eens.
Iran heeft nooit problemen gehad om cellen en aftakkingen van de Mozzie Brotherhood te financieren. Zeker niet voor het uitvoeren van terreur.

De Iraanse regering heeft op het ogenblik een legimitatieprobleem. Het zou de soevereiniteit van de bevolking negeren. Iets waar de Mozzie Brotherhood geen probleem mee heeft.
Enige reden waarvoor Tariq op de Iraanse TV kan verschijnen is de legimiteit van het Iraanse bewind opkrikken. Waarom daarvoor niet het prestige van Kunst gebruiken, samen met het tentoonspreiden van een vermeende tolerantie tov andere religies. In het tentoonspreiden van vermeende opvattingen kan het Iraanse TV-netwerk zich geen betere specialist dan Tariq Ramadan inhuren.

(Wacht maar af, Kunst en vermeende toleranties zullen de wapens van de volgende intifida worden. Naast alle soorten Jihad die er reeds zijn, gaan we nu de kunstzinnige Jihad krjigen)

[Ariel]

Wie had anders verwacht. Ik niet. Nou ja, ze betalen hem niet zelf. Dat doet Qatar Foundation for Education, Science en Communitydevelopment.

Ramadan blijft welkom in Oxford

OXFORD - Tariq Ramadan, de in Rotterdam weggestuurde bruggenbouwer, blijft welkom in Oxford. Bij de Universiteit van Oxford treedt Ramadan per 1 september in dienst. Hij bekleedt daar de leerstoel Contemporary Islam Studies.

De universiteit ziet geen reden om die verbintenis af te zeggen wegens Ramadans werkzaamheden voor het door de Iraanse regering gefinancierde station Presstv. „Vrijheid van meningsuiting is voor de universiteit een fundamenteel recht dat wordt gerespecteerd”, heet het in een verklaring. De universiteit is niet van plan haar medewerkers enige beperkingen op te leggen. Wel laat de universiteit weten dat de opvattingen van Ramadan niet de opvattingen van de universiteit zijn.

Het tv-werk was deze week voor de stad Rotterdam en de Erasmus Univeristeit aanleiding de Zwitsers-Egyptische islamoloog als integratie-adviseur en gasthoogleraar de laan uit te sturen. Ramadans leerstoel in Oxford wordt gefinancieerd door de Qatar Foundation for Education, Science en Communitydevelopment. Hij is al vier jaar als onderzoeker en docent aan de universiteit verbonden.

http://www.telegraaf.nl/binnenland/4648 ... ord__.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[BFA]

Ramadans leerstoel in Oxford wordt gefinancieerd door de Qatar Foundation for Education, Science en Communitydevelopment.

TAriq kostte Nederlland handenvol geld.
In Oxford brengt hij het binnen. Vraag mij af hoeveel filosofen en andere grote schrijvers die in Oxford gestudeerd hebben, zich nu omdraaien in hun graf.Eens was die universiteit een van de symbolen van Engeland. Men kan laag vallen in de Mozzies hun wereld waar alles op zijn kopt staat.

[Mahalingam]

Erasmus heeft zich recentelijk heel wat keren omgedraaid in zijn graf!
Met als gevolg: bouwkundige schade aan de kathedraal (Münster van Basel) waar die begraven ligt. Er is nu snel wat steigerwerk gezet.

:

[Pilgrim]

Ramadan is kapotgemaakt

Podium
21 augustus 2009
Halleh Ghorashi, Shervin Nekuee e.a. bijzonder hoogleraar integratie VU; socioloog en schrijver, beiden geboren in Iran.

Moslim-ideoloog Tariq Ramadan is door islamcritici net zo lang aangevallen tot zijn positie onhoudbaar werd.

Het Rotterdamse college heeft moslimfilosoof Tariq Ramadan ontslagen als gemeentelijk integratieadviseur. Zijn wekelijkse discussieprogramma ’Islam & Life’ op het Iraanse Press TV vormde hiervoor de aanleiding, want hij zou door zijn medewerking aan de zender het Iraanse bewind hebben gesteund. De gang van zaken had echter weinig te maken met een inhoudelijk oordeel over de programma’s van Ramadan – en veel met een politieke lynchpartij van een man die voor veel moslimjongeren een rolmodel is.

Met toenemende verontwaardiging hebben wij –zelf gevlucht uit Iran– in de afgelopen weken moeten toezien hoe de democratische strijd in Iran gekaapt werd door precies die politici, intellectuelen en opiniemakers die de afgelopen jaren een angst- en haatcampagne tegen moslims hebben gevoerd. De oprechte opstand van de Iraniërs werd functioneel omarmd, om een erudiete tegenstander een kopje kleiner te maken.

Sinds de electorale coup op 12 juni zetten wij ons samen met vele anderen via publicaties, petities en solidariteitsacties in om de protesten daartegen onder de aandacht van het publiek te brengen en het Iraanse bewind onder druk te zetten. Maar het ontslag van Tariq Ramadan heeft weinig te maken met de gebeurtenissen in Iran.

De druppel die klaarblijkelijk de emmer deed overlopen was Ramadans verbintenis met de Iraanse tv-zender Press TV. Het feit dat hij zijn medewerking aan de zender na de coup van 12 juni niet had opgezegd, zou inhouden dat hij het Iraanse bewind ook politiek steunt. Niets is minder waar, zo blijkt zowel uit de eigen woorden van Ramadan als zijn daden.

Press TV is een van de weinige internationale Engelstalige tv-zenders die bericht vanuit het hart van de islamitische wereld. De zender is overal te ontvangen, en is daardoor een aanlokkelijk podium voor een betrokken moslim-intellectueel die, in tegenstelling tot de Ellians en Hirsi Ali’s, niet ambieert om bij het Westen in de smaak te vallen, maar werkelijk een dialoog wil bewerkstelligen tussen zijn achterban en het Westen.

Er was alle reden voor Tariq Ramadan om na de recente gebeurtenissen in Iran een nieuwe afweging te maken over zijn betrekking bij Press TV. We hadden het toegejuicht als hierover, en over zijn denkbeelden in het algemeen, een inhoudelijke discussie was gevoerd. Maar wel alleen als die vrij zou zijn van de hysterie die het Nederlandse islamdebat op het moment kenmerkt.

Voorts constateren we dat de golf van verontwaardiging tegen Ramadans functie als presentator bij Press TV niet méér is dan een volgende aanval in wat steeds meer op een vendetta is gaan lijken.

Ieder kritisch geluid tegen de toenemende intolerantie jegens de islam en tegen moslims wordt weggehoond en kan rekenen op scheldkanonnades en verdachtmakingen. De afgelopen jaren domineert een luidruchtige groep opiniemakers en politici het debat over de islam. Zij propageren een beeld van een ‘botsing der beschavingen’, waarin moslims en het Westen elkaars tegenpolen zouden zijn. Zij werpen zich op als de ‘verdedigers van het Westen’ en ‘als je niet vóór ons bent, ben je tegen ons’, dus wie kritiek durft te uiten heult met de vijand.

Het is geen toeval dat slechts een paar maanden geleden deze opinieleiders geprobeerd hebben om Ramadan weg te krijgen vanwege vermeende homofobe uitspraken – vermeend, omdat die na een uitgebreid onderzoek door de Rotterdamse gemeente helemaal niet bleken te zijn gedaan.

Het enige, terugkerende bezwaar tegen Ramadan is dat hij met ’met een dubbele tong spreekt’. Maar hoewel zijn tegenstanders blijkbaar de grootste moeite hadden om hem op ’gevaarlijke’ en ’fundamentalistische’ uitspraken te betrappen, proberen ze niettemin karaktermoord te plegen door het beeld op te roepen van een gevaarlijke fundamentalist.

Inhoudelijke bewijzen tegen Ramadan dragen zijn criciti niet aan – dat hoeft ook niet, want in het huidige klimaat in Nederland is een mondige moslim al per definitie verdacht en daarmee een legitiem doel voor een haatcampagne.

Overigens willen we benadrukken dat wij – atheïsten, agnosten en vrijzinnige moslims – op veel punten van mening verschillen met Tariq Ramadan, maar we prefereren een inhoudelijke discussie boven een hetze.

Wat deze kwestie voor ons met name onverteerbaar maakt is dat de vendetta tegen islamitische hervormers als Ramadan wordt gevoerd over de ruggen van duizenden Iraniërs die hun leven wagen voor democratische veranderingen in hun land.

Hierachter schuilt echter een logica: de opiniemakers met hun scheldkanonnades op de islam en op de door hen zo verfoeide conservatieve ayatollahs zijn twee kanten van dezelfde medaille. De ayatollahs houden de Iraniërs al drie decennia lang voor dat als ze trouw willen zijn aan ’de’ islam, ze het repressieve systeem en de conservatieve opvattingen van de geestelijken moeten accepteren. Doen ze dat niet, dan zijn ze geen moslim. In Nederland beweert een groep ayatollahs zonder tulband in wezen hetzelfde, door te stellen dat ’de’ islam democratie, vrouwenrechten en allerlei sociale vrijheden uitsluit.

Ook de Nederlandse heren en dames dulden geen moslims die zich moslim en democraat noemen, zoals Soroush, Kadivar en Shabastari in Iran – dé theologische inpirators van de Iraanse hervormingsbeweging – en Ramadan in Nederland. Vanuit het benauwde en eenkennige perspectief van de Hollandse ayatollahs, kan het niet anders dan dat moslimdemocraten met ’dubbele tong’ spreken. Voor de ayatollahs daar en hier, is niets gevaarlijker dan de aantasting van hun monopolie op de definitie van de ware islam.

Dit artikel is mede ondertekend door Farhad Golyardi, publicist en redacteur Eutopia, Behnam Taebi, docent TU Delft en Peyman Jafari, politicoloog en bestuurslid Internationale Socialisten.

© Trouw 2009

http://www.trouw.nl/opinie/podium/artic ... akt__.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Ariel]

De tranen van medelijden schieten me in de ogen. Mijn hemel. wat hebben we Ramadan verkeerd beoordeeld. :crying:

Kuch...Waarom gaan deze Iranesen niet terug naar hun eigen land om te vechten voor een vrij, democratisch en vrouwenvriendelijk Iran? Hier een beetje roepen dat de ayatollahs net zo slecht zijn als de Hollandse ayatollahs schiet niet echt op en is laf.
Gewoon de boel overnemen in Iran. De ayatollahs er uit, en hun er weer in... Dat is het beste, en laten ze dan gelijk Islam en Ramadan meenemen naar hun geliefde Iran.

[naar boven]

Ramadan is kapotgemaakt

Podium
21 augustus 2009
Halleh Ghorashi, Shervin Nekuee e.a. bijzonder hoogleraar integratie VU; socioloog en schrijver, beiden geboren in Iran.

Moslim-ideoloog Tariq Ramadan is door islamcritici net zo lang aangevallen tot zijn positie onhoudbaar werd.

Het Rotterdamse college heeft moslimfilosoof Tariq Ramadan ontslagen als gemeentelijk integratieadviseur. Zijn wekelijkse discussieprogramma ’Islam & Life’ op het Iraanse Press TV vormde hiervoor de aanleiding, want hij zou door zijn medewerking aan de zender het Iraanse bewind hebben gesteund. De gang van zaken had echter weinig te maken met een inhoudelijk oordeel over de programma’s van Ramadan – en veel met een politieke lynchpartij van een man die voor veel moslimjongeren een rolmodel is.

Ramadan is uiteindelijk aan zijn arrogantie ten onder gegaan. Natuurlijk voelt hij zich nu beter, want hij zit nu in de slachtofferpositie, die hij - net zoals de schrijvers van dit stukje - kan exploiteren.

Met toenemende verontwaardiging hebben wij –zelf gevlucht uit Iran– in de afgelopen weken moeten toezien hoe de democratische strijd in Iran gekaapt werd door precies die politici, intellectuelen en opiniemakers die de afgelopen jaren een angst- en haatcampagne tegen moslims hebben gevoerd. De oprechte opstand van de Iraniërs werd functioneel omarmd, om een erudiete tegenstander een kopje kleiner te maken.

De volgorde van de gebeurtenissen een beetje uit het oog verloren? Denken dat de 'islamofoben' als eerste opriepen om de demonstranten in Iran te steunen met het vooropgezette plan om maanden later Ramadan te kunnen tackelen getuigt van een grote fantasie. Aluhoedjes kopen, is mijn advies.

Sinds de electorale coup op 12 juni zetten wij ons samen met vele anderen via publicaties, petities en solidariteitsacties in om de protesten daartegen onder de aandacht van het publiek te brengen en het Iraanse bewind onder druk te zetten. Maar het ontslag van Tariq Ramadan heeft weinig te maken met de gebeurtenissen in Iran.

Nu weer niet? Zojuist was het nog een islamofobencomplot.

De druppel die klaarblijkelijk de emmer deed overlopen was Ramadans verbintenis met de Iraanse tv-zender Press TV. Het feit dat hij zijn medewerking aan de zender na de coup van 12 juni niet had opgezegd, zou inhouden dat hij het Iraanse bewind ook politiek steunt. Niets is minder waar, zo blijkt zowel uit de eigen woorden van Ramadan als zijn daden.

Dat Ramadan ontkent te collaboreren met het bewind ligt voor de hand. De vraag van R'dam was: probeer de schijn te voorkomen. Dat weigerde Ramadan.

Press TV is een van de weinige internationale Engelstalige tv-zenders die bericht vanuit het hart van de islamitische wereld. De zender is overal te ontvangen, en is daardoor een aanlokkelijk podium voor een betrokken moslim-intellectueel die, in tegenstelling tot de Ellians en Hirsi Ali’s, niet ambieert om bij het Westen in de smaak te vallen, maar werkelijk een dialoog wil bewerkstelligen tussen zijn achterban en het Westen.

De islam bekritiseren is dus tegen het Westen aanschurken? Het idee van een vrije geest en een vrije wil is voor islamieten inderdaad moeilijk te bevatten. Maar vrije geesten bestaan toch echt.

Er was alle reden voor Tariq Ramadan om na de recente gebeurtenissen in Iran een nieuwe afweging te maken over zijn betrekking bij Press TV. We hadden het toegejuicht als hierover, en over zijn denkbeelden in het algemeen, een inhoudelijke discussie was gevoerd. Maar wel alleen als die vrij zou zijn van de hysterie die het Nederlandse islamdebat op het moment kenmerkt.

Als er slechts onder die voorwaarden discussie gevoerd mag worden dan zal iedere islamiet eeuwig op zijn postje blijven zitten. De beschuldiging van hysterie kan er immers op elk gewenst moment bijgesleept worden.

Voorts constateren we dat de golf van verontwaardiging tegen Ramadans functie als presentator bij Press TV niet méér is dan een volgende aanval in wat steeds meer op een vendetta is gaan lijken.

Bloedwraak? Waarvoor? Blijkbaar bekennen de schrijvers dat de Nederlanders iets ernstigs is aangedaan.

Ieder kritisch geluid tegen de toenemende intolerantie jegens de islam en tegen moslims wordt weggehoond en kan rekenen op scheldkanonnades en verdachtmakingen. De afgelopen jaren domineert een luidruchtige groep opiniemakers en politici het debat over de islam. Zij propageren een beeld van een ‘botsing der beschavingen’, waarin moslims en het Westen elkaars tegenpolen zouden zijn. Zij werpen zich op als de ‘verdedigers van het Westen’ en ‘als je niet vóór ons bent, ben je tegen ons’, dus wie kritiek durft te uiten heult met de vijand.

Bedankt voor het haarfijn beschrijven van het verschil tussen de twee 'beschavingen'. De opiniemakers en politici beantwoorden kritiek met hoon en scheldkannonades, verbaal geweld dus, terwijl kritiek op de islam wordt beantwoord met doodsbedreigingen.

Het is geen toeval dat slechts een paar maanden geleden deze opinieleiders geprobeerd hebben om Ramadan weg te krijgen vanwege vermeende homofobe uitspraken – vermeend, omdat die na een uitgebreid onderzoek door de Rotterdamse gemeente helemaal niet bleken te zijn gedaan.

Waarom is dat geen toeval dan?

Het enige, terugkerende bezwaar tegen Ramadan is dat hij met ’met een dubbele tong spreekt’. Maar hoewel zijn tegenstanders blijkbaar de grootste moeite hadden om hem op ’gevaarlijke’ en ’fundamentalistische’ uitspraken te betrappen, proberen ze niettemin karaktermoord te plegen door het beeld op te roepen van een gevaarlijke fundamentalist.

Het ging andersom. Dat Ramadan een gevaarlijke moslimfundamentalist is was al meteen bekend.

Inhoudelijke bewijzen tegen Ramadan dragen zijn criciti niet aan – dat hoeft ook niet, want in het huidige klimaat in Nederland is een mondige moslim al per definitie verdacht en daarmee een legitiem doel voor een haatcampagne.

Een mondige moslim die de zaak van de islam behartigt treedt vrijwillig in de schijnwerpers. De boodschap deugt niet en hoe feller je die verkondigt, hoe meer kritiek je krijgt. Vreemd hè..

Overigens willen we benadrukken dat wij – atheïsten, agnosten en vrijzinnige moslims – op veel punten van mening verschillen met Tariq Ramadan, maar we prefereren een inhoudelijke discussie boven een hetze.

Door alles als een hetze af te doen maak je een inhoudelijke discussie bij voorbaat onmogelijk.

Wat deze kwestie voor ons met name onverteerbaar maakt is dat de vendetta tegen islamitische hervormers als Ramadan wordt gevoerd over de ruggen van duizenden Iraniërs die hun leven wagen voor democratische veranderingen in hun land.

Wie exploiteert hier nu eigenlijk die duizenden Iraniërs?

Hierachter schuilt echter een logica: de opiniemakers met hun scheldkanonnades op de islam en op de door hen zo verfoeide conservatieve ayatollahs zijn twee kanten van dezelfde medaille. De ayatollahs houden de Iraniërs al drie decennia lang voor dat als ze trouw willen zijn aan ’de’ islam, ze het repressieve systeem en de conservatieve opvattingen van de geestelijken moeten accepteren. Doen ze dat niet, dan zijn ze geen moslim. In Nederland beweert een groep ayatollahs zonder tulband in wezen hetzelfde, door te stellen dat ’de’ islam democratie, vrouwenrechten en allerlei sociale vrijheden uitsluit.

’de’ islam? De islam is zeker weer divers en versplinterd? De 'ayatollahs zonder tulband' hebben geen invloed op de islam of de islamieten.

Ook de Nederlandse heren en dames dulden geen moslims die zich moslim en democraat noemen, zoals Soroush, Kadivar en Shabastari in Iran – dé theologische inpirators van de Iraanse hervormingsbeweging – en Ramadan in Nederland. Vanuit het benauwde en eenkennige perspectief van de Hollandse ayatollahs, kan het niet anders dan dat moslimdemocraten met ’dubbele tong’ spreken. Voor de ayatollahs daar en hier, is niets gevaarlijker dan de aantasting van hun monopolie op de definitie van de ware islam.

De islam verandert niet door er een andere definitie aan te geven. Was het maar zo makkelijk..

[Ariel]

De val van de ‘bruggenbouwer’
Nausicaa Marbe

De affaire Ramadan berust niet op een inschattingsfout.
Heb je alles gehad rond Tariq Ramadan, komt nog meneers ‘eer’. Die deponeert hij als afscheidscadeau voor Aboutalebs neus. Hier begint de affaire pas goed te stinken: de nasleep belooft langer te worden dan zijn carrière als integratiemessias.

Diep aangetast in zijn geloofwaardigheid, zegt hij te zijn. Da’s lef: eerst internationaal berucht worden door op verschillende podia tegenstrijdige boodschappen te verkondigen, nooit resoluut afstand nemen van fundamentalisme. Ter verdoezeling daarvan de intellectueel uithangen voor wie alles bespreekbaar en relatief – lees: onderhandelbaar – is. Ten slotte de kost verdienen met ‘bruggen bouwen’ tussen groepen die hij zelf gescheiden houdt.

Tegenstelling

Want als hij jonge moslims aan zich bindt door ze te leren hoe ze moslim kunnen blijven ‘en toch’ in een democratie kunnen leven, dan erkent en exploiteert hij die tegenstelling. In plaats van zijn bewonderaars binnen vijf collegeminuten uit hun lijden te verlossen met de boodschap dat je vooral mens moet zijn en goed kunt leven, werken en liefhebben naast en niet enkel vanuit je religie. Maar bij de keuze tussen vrijheid en dogma’s, vergast Ramadan zijn jonge aanhangers op de light-versie van alle salafistische bezwaren tegen het Westen.

Tegen Ian Buruma die voor The New York Times een welhaast hagiografisch portret van hem maakte, zei hij: ‘Ik zal de wet eerbiedigen, maar niet als die me dwingt iets te doen dat tegen mijn geloof ingaat.’ De klimaatgevoelige denker Buruma denkt dan niet: Amice, wat is dat voor tunnelvisie die een particulier religieus belang boven het algemeen belang stelt? Wat is dat voor willekeur? Waarom zouden moslims anders moeten zijn dan gewone burgers? Geen enkele kritische vraag.

Koorddansen

Wat Buruma niet wil zien, is dat Ramadan helemaal geen bruggen bouwt tussen mensen. Wat hij doet is sinister koorddansen, laverend tussen een rooskleurige prêt-à-porter-islam en de politieke islam. Daaronder een ravijn vol bewonderaars die hem adoreren om zijn sympathieke hertenogen en die Je t’aime, moi non plus- fluisterstem. Doe je dat niet, dan ben je plots de kinkel die geen raffinement begrijpt.

Al met al: zijn geloofwaardigheid heeft Ramadan zelf bezoedeld, dat is geen verdienste van de PVV, zoals sommige tongen beweren. Het verhaal van Tariq Ramadan in Rotterdam is er niet een van discriminatie en hetze, maar van culturele en politieke dwaling, van de impasse in wat integratiebeleid heet: een stuur- en criteriumloos aanschurken tegen vooral ontevreden islamieten, een wedstrijd open deuren intrappen, feiten verdoezelen, moraliseren, paaien of juist paternalistisch afstraffen.

Koppigheid

Wethouder Grashoff gehoord? Ramadan zou ontslagen zijn vanwege zijn ‘koppigheid’ en ‘inschattingsfout’ inzake de Iraanse staatszender. In Rotterdam deed zijn adviseur het goed. Daar mocht hij het kennelijk vanuit zijn koppigheid vertikken zich te keren tegen discriminatie van homo’s en steniging. Dat is dan geen ‘inschattingsfout’, maar het verlichte denken van een groot Europees intellectueel. Let op: weldra noemen zijn apologeten hem ‘de Ayaan van de moslims, maar dan beter’ en roeren ‘de vrienden van Tariq’ zich voortaan mediawijd.

Opportunistisch is Ramadans ontslag wel degelijk, xenofoob niet. Zulke heibel krijg je nu eenmaal, als je iemand aanstelt uit dogmatisme en ignorantie. Ramadan is niet het slachtoffer van ‘de angst voor Wilders’, zoals hij zelf beweert, maar van een brede impasse in het denken over democratie en universele waarden. Van zotskappen ter gemeente en academie die vinden dat de tegenstelling identiteit en burgerschap een gehonoreerd item moet zijn bij moslims. Die met een term als ‘participatie’ een soort halfbakken regeling bedoelen voor allochtonen die ‘meedoen’. Wat is dat in godsnaam? Mag meedoen met de PVV dan ook?

Woorden

Als niemand meer weet waar hij over praat, als moraal aan woorden gekoppeld wordt en die woorden niets concreets meer aanduiden, dan is het geen wonder dat de ‘bruggenbouwer’ faalt. Want waar moet zijn brug naartoe? En waaroverheen? Waarom niet gekozen voor overzwemmen? Wie niet kan zwemmen, leert het, met de haak – dát is integratie.

Is er in de hele participatie-industrie iemand die kan uitleggen waar het concreet om gaat als hij praat over ‘groepen buitensluiten’ of ‘identiteit als bindingsmiddel’? Wat blijft over van woorden als ze gestript worden van alle moralisme, politieke kleur en belangen? Helse klus. Want van gebakken lucht kun je verhaal, beleid, wetenschap noch werkelijkheid maken. Daar is Ramadan aan ten onder gegaan: het verschil tussen feit en fictie. Wie zijn kaarten zet op multicultimumbojumbo, moet niet verbaasd zijn als daar doorheen geprikt wordt. Ten langen leste

http://extra.volkskrant.nl/opinie/artik ... nbouwer%92" onclick="window.open(this.href);return false;

[Mahalingam]

Ramadan was toch ook op vakantie in Mauretanië? Een rustig Mohammedaans landje waar niks gebeurt? Ik heb over dit geval tenminste niks gelezen:
http://www.nefafoundation.org/miscellan ... mb0809.pdf
Al-Qaida’s Committee in the Islamic Maghreb (AQIM):
”Claim of Responsibility for the French Embassy Operation in Nouakchott”

“On Saturday, 17 Shaaban 1430 [August 8, 2009], a knight from the Islamic Maghreb—the martyred hero Abu Obaidah Musa al-Basri, may Allah have mercy on him—set off strapped with an explosive belt to attack one of the crusader dens, the French Embassy in Nouakchott. By the grace of Allah, he was able to reach the target, however, there were barriers that prevented him from entering the building. Thus, he detonated himself near the embassy's gate, targeting the French military guards, and causing a number of casualties amongst them, all praise be to Allah.”

Het heeft natuurlijk niks te maken met de aanwezigheid (later?) van Ramadan. Maar om dat nu een leuk land te vinden om te ontspannen en vakantie te houden, nou nee.
Een werk-vakantie, dat zou kunnen. :evil:

[Ariel]

De linkse intellectuele Rotterdamse Erasmus kliek vindt het weer nodig om voor Ramadan op te komen. Je krijgt soms wel eens de indruk dat deze mensen niets liever willen dan dat hun studenten vergiftigd worden met het Islamitische gedachtegoed.
Hoe sneller Nederland geïslamiseerd is, hoe leuker ze dat vinden.

Hoogleraren Erasmus Universiteit steunen Ramadan
zaterdag 22 augustus 2009

De meeste ophef rond islamoloog Tariq Ramadan ging over zijn werk bij de gemeente Rotterdam, maar hij had ook een leerstoel bij de Erasmus Universiteit. De medewerkers bij de Rotterdamse instelling nemen het nu op voor de ontslagen professor.

'De universiteit behoort te staan voor het verstand en de argumentatie, ook als de emoties hoog oplopen,' schrijven enkele medewerkers vandaag in een open brief in NRC Handelsblad.

Debat aangaan
Het universiteitsbestuur schaarde zich afgelopen week achter de beslissing van het stadsbestuur om Ramadan, die zijn ontslag overigensniet accepteert, de laan uit te sturen.

'In plaats van hem te ontslaan [...] moeten we met hem in debat gaan: zo hoort dat in een intellectuele gemeenschap als een universiteit,' stellen de ondertekenaars van de open brief, onder wie hoogleraren Altena (sociale geschiedenis) en Klamer (economie).

Oxford
De hoogleraren willen dat hun werkgever een voorbeeld neemt aan de collega’s in Oxford, waar Ramadan ook een leerstoel bekleedt. 'Vrijheid van meningsuiting is voor de universiteit een fundamenteel recht,' liet Oxford deze week weten.

Directe aanleiding voor het ontslag van Ramadan was zijn baantje bij de Iraanse omstreden zender Press TV. Er waren echter al meer controverses geweest de afgelopen jaren.

Ramadan wordt gezien als een wolf in schaapskleren: zijn toon is in de westerse wereld gematigder dan in de islamitische.

Door Robin van der Kloor

http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Weten ... amadan.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

[Mahalingam]

Gottemegod. gottegottegod.
Onze groene wethouder Rik Grashoff, een van de voorstanders en ooit een wegbereider van Ramadan, komt ook met een verhaaltje. Spuit 11 geeft ook modder.
Motto: "Er is geen koe zo bont of er zit wel een vlekje aan."

Ramadan heeft inlevingsproblemen

ROTTERDAM - Tariq Ramadan kampt met een gebrek aan inlevingsvermogen. Dat zegt wethouder Rik Grashoff over de moslimfilosoof die dinsdag werd ontslagen als integratieadviseur van de gemeente Rotterdam. ‘Hij kan zich niet verplaatsen in de problemen die anderen met zijn rol kunnen hebben. Dat komt telkens terug in zijn stijl, het is een handicap.’
Op de vraag of dat gebrek aan empathie Ramadan niet per definitie ongeschikt maakt als bruggenbouwer, antwoordt Grashoff dat de hoogleraar op zijn sterke punten is aangenomen. Ramadan heeft Rotterdam veel opgeleverd, vindt de wethouder. ‘Hij kan mensen op allerlei niveaus inspireren.’

Het contract met Ramadan werd opgezegd wegens zijn werk voor het door het Iraanse regime gefinancierde Presstv. De hoogleraar reageerde woedend en vecht zijn ontslag aan.
Grashoff vertrouwt erop dat de gemeente in haar recht staat. ‘In het contract heet dat fundamental considerations. Het volledig wegvallen van maatschappelijk en politiek draagvlak vind ik behoorlijk fundamenteel bij een rol als deze.’

http://www.volkskrant.nl/binnenland/art ... sproblemen
De boodschap was prima maar de boodschapper kwam niet helemaal goed over het voetlicht.