Dossier Afghanistan

Gebruikersavatar
hans van de mortel
Berichten: 7918
Lid geworden op: zo jun 03, 2007 12:41 pm

Dossier Afghanistan

Bericht door hans van de mortel »

Na jarenlange training is de Afghaanse politie nog altijd grof, corrupt en roofzuchtig.

Als aan de structurele problemen niets wordt gedaan, is de politiemissie van de regering-Rutte gedoemd te misslukken.

Door Joeri Boom in De Groene Amsterdammer 13-01-2011 (gefileerd voor FFI)

– Veel Afghaanse agenten zijn analfabeet en opiumverslaafd. Een uniform koop je op de bazaar.
– De politie heeft met haar corruptie en machtmisbruik de mensen in de armen van de Taliban gedreven, zegt een verbitterde Engelse militaire commandant.
– De Amerikanen houden een klopjacht naar tienduizenden verdwenen automatische geweren, raketwerpers en machinegeweren die ze aan de politie leverden. (HvdM: het is met deze wapens waarmee Nederlanderdse werkers in het veld worden gedood)
Een politiecommandant speelt tegen betaling informatie door aan de Taliban. Dat leidt tot een serie bloedige aanvallen en de ontvoering van een Amerikaan, die later wordt vermoord.
– Er zijn de afgelopen jaren over de Afghaanse politie rapporten verschenen van gerenommeerde denktanks als de International Crisis Group, het Foreign Policy Research Institute en de Afghanistan Research and Evaluation Unit waarin de alarmbel wordt geluid. Ook de inspecteurs-generaal van de Amerikaanse ministeries van Defensie en Buitenlandse Zaken waren vernietigend in hun oordeel over de politiehervorming. Niemand wist prcies hoeveel agenten er eigenlijk waren en hoeveel 'spookagenten' wier salaris werd geïnd door corrupte commandanten; apparatuur, voertuigen en wapensystemen verdwenen spoorloos. Al die problemen spelen nog altijd.
Goed politiewerk is onmisbaar voor de democratie, en het functioneren van de democratie is onmisbaar voor opstandbestrijding. [. . . ] Om de politievorming in Afgfhanistan te doen slagen, moet een betrouwbare, (HvdM: dus geen moslim) civiele politie worden gecreëerd die de wet handhaaft en zich er zelf aan houdt, stelt de International Crisis Group.
– Er wordt geen 'civiele politie' door de opleiders gevormd, maar een 'vechtpolitie' die weinig met de rechtsstaat opheeft. De opleiding wordt gegeven door de Nato en de EU. [. . .]
De Amerikanen hebben haast. Ze willen de oorlog 'Afghaniseren', zodat president Obama nog voor de verkiezingen troepen naar huis kan halen. Vanaf deze zomer wordt de verantwoordelijkheid voor de veiligheid stapsgewijs overgedragen aan de Afghanen. In 2014 moeten zij de teugels weer volledig in eigen hand hebben, en daarvoor zijn grote aantallen agenten nodig: 134.000.
– De opleiding tot agent duurt slechts zes weken (was acht, ingekort door Obama), en analfabeten (negentig procent van de rekruten) nog korter.
– Omdat veel rekruten nodig zijn, worden ook opiumverslaafden (minstens twintig procent) in een politie-uniform gehezen.
- Tijdens drugstests bleek soms vijftig procent van de agenten sporen van opiaten in het bloed te hebben.
- De huidige politie wordt in een van de rapporten beschreven als grof, corrupt en roofzuchtig (HvdM: hee, dat lijkt waarachtig veel op de kenmerken van het boegbeeld van islam: groffe, corrupte en roofzuchtige analfabeet Mohammed). Diezelfde beschrijving gaat inmiddels op voor de regering die zij zou moeten dienen.
Het rechtssysteem werkt niet in Afghanistan. Er is een constitutie, er zijn wetten, maar er zijn nauwelijks rechters en openbaar aanklagers. Degenen die in functie zijn krijgen zo weinig betaald dat ze zich graag laten omkopen. De bevolking neemt zijn toevlucht tot de sharia-rechtbanken van de taliban, die beschikken over rondtrekkende rechters op motorfietsen en snel en effectief vonnis wijzen (HvdM: wordt het niet eens tijd dat wij die mobiele Taliban-rechters uitnodigen om orde op zaken te stellen in Nederland? We hebben hier immers ook een islamitisch probleem, maar dan met Marokkaans kuttuig).
- Kunstenaar Amam Mojadidi kocht zijn originele politieuniform open en bloot op de bazaar, terwijl de verkoop van leger- en politie-uniformen streng verboden is om infiltratie van zelfmoordcommando's tegen te gaan.

Maar een Afghaanse agent, zo luidt de volkswijsheid, die verkoopt nog zijn eigen moeder.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Pilgrim »

Karzai wil direct einde aan invallen in nacht

KABUL (ANP) - De Afghaanse president Hamid Karzai heeft de NAVO dinsdag opgeroepen onmiddellijk te stoppen met nachtelijke invallen.

,,De president van Afghanistan wil dat er direct een einde komt aan de nachtelijke invallen en huiszoekingen bij Afghanen. Hij wil niet dat buitenlanders naar huizen van Afghanen gaan en hun huizen doorzoeken'', aldus een zegsman van Karzai.

Nachtelijke acties zijn een van de meest omstreden kwesties in het land. Er bestaat veel weerstand tegen bij de bevolking. Zaterdag nog kwam een zwangere vrouw om tijdens een nachtelijke inval. Volgens de NAVO is het de veiligste manier om rebellenleiders te pakken.

http://www.metronieuws.nl/nieuws/karzai ... 1k@u4h1xQ/" onclick="window.open(this.href);return false;
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Mahalingam »

Ghazni City Declared As Center of Islamic World Culture

Ghazni? Dat is een slaperig provincie stadje met veel Islam, ruïnes en achterlijkheid. En heel veel zwakzinnigejongetjes met snottebellen aan hun neus, zo staat mij bij. Cultuur? Niets te zien.
With reading out of a message of president Karzai, the ceremony marking declaration of the Ghazni city as the capital of world Islamic cultural center, the city of peace and friendship held in Ghazni city yesterday the BNA reports.
Attended by some cabinet ministers, presidential advisors, some members of parliament, governors of some provinces, senior foreign guests and officials of government department, social personalities, the ceremony preceded reading of the president’s message by Prof. Nematullah Shahrani senior presidential advisor.
The message noted that today not only is praiseworthy for the people of Ghazni, but for entire people of Afghanistan and the cultural circles.
It is a matter of praise that one of the most ancient sites of arts related the Islamic culture is declared as the Islamic world cultural center.
http://www.bakhtarnews.com.af/eng/cultu ... lture.html
Waarom dit geroeptoeter over " one of the most ancient sites of arts"? Dat is een kwestie van perspectief.
Ghazni werd belangrijk door Mahmud of Ghazni die omstreeks het jaar 1000 leefde naar het voorbeeld van Mohammed. Dus roven, plunderen, buit halen, Hindu's vermoorden (een paar miljoen) en tempels verwoesten. De sporen van die rooftochten zijn in India nog steeds te zien.
Dus Ghazni werd rijk en Mahmud of Ghazni profileerde zich als "Patron of the arts and poetry". En zodoende 1000 jaar later wordt de stad opnieuw een centrum van cultuur. Wie gaat dat nu betalen?
Over Mahmud hier (wiki)
http://en.wikipedia.org/wiki/Mahmud_of_ ... 27s_memory
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Pilgrim »

Afghanistan: 486 miljoen op de schroothoop

Geplaatst op 22 november 2014

Afbeelding

Toegegeven, het artikel is niet topactueel, maar een heel mooi, nieuw hoofdstuk uit de Sprookjes van 1001 Nacht. In 2009 schonken de VS de Afghanen 20 transportvliegtuigen van het type C-27A. De waarde van de vliegtuigen bedroeg destijds een half miljard Amerikaanse dollar.

De machines konden echter niet geheel voldoen aan hun eigenlijke doel. De ideeënrijke Afghanen hebben hiervan gebruik gemaakt en de “niet verder te gebruiken” schroot verkocht voor zes cent per pond. Totale opbrengst: 32.000 dollar.

Per slot van rekening stonden de vliegtuigen al meer dan een jaar aan de grond, wat weggegooid geld is. Want de Afghanen waren niet in staat om de vliegtuigen te onderhouden, om maar helemaal te zwijgen over het verzorgen van een regelmatige vliegdienst. De belangrijkste redenen hiervoor waren de gebruikelijke corruptie en “wirwar van verantwoordelijkheden”.

Nu werd het project vliegende Afghaan door de VS gestaakt en werd de speciale Amerikaanse bemiddelaar John F. Sopko ingeschakeld, die al “verschillende gevallen van geldverspilling bij de in totaal 104 miljard dollar bedragende financiële hulp aan de Hindoekoesj heeft ontmaskerd”.

Ja, je gelooft het niet. Er is sprale van geldverspilling en corruptie in de Hindoekoesj en Afghanistan. In plaats van 104 miljard dollar in een land te pompen dat zich nog in de Steentijd bevindt, had men het geld beter anders kunnen investeren. De VS hebben diverse problemen, die snel op te lossen zouden zijn met een rigoureuze geldinjectie.

“Sopko vraagt zich bijvoorbeeld af of er in plaats van het tot schroot maken van de vliegtuigen geen andere oplossingen waren geweest. Want het geld kwam uiteindelijk uit de zakken van de belastingbetalers.”

Vast en zeker zijn de Afghaanse “belastingbetalers” er nu woedend over dat er belastinggeld werd verspild. Want ze hebben hard voor hun belastingen gewerkt…

Nu wil Sopko ook weten “wat er gebeurd is met de waardevolle onderdelen – zoals banden en motoren.” Blijkbaar ontbreekt het de heer Sopko aan de nodige kennis over het land.

Per slot van rekening hebben paard en wagen banden nodig en complete motoren zijn beter te verkopen dan complexe boordelektronica of andere voor andere vliegtuigen niet geschikte componenten.

Sopko gaat echter nog een stap verder. Want hij wil nu ook weten wat er met de overgebleven vier transportvliegtuigen van het type C-27A moet gebeuren. Het gevaar is begrijpelijkerwijs zeer groot, dat ook de Duitsers het Afghaanse voorbeeld volgen en en de op het Amerikaanse luchtmachtbasis Ramstein in de Duitse deelstaat Rheinland-Pfalz gestationeerde transportvliegtuigen van het type C-27A uit elkaar halen en op de grondstofmarkt verkopen voor geld...

Maar wie denkt dat de VS uit deze zaak hun conclusies hebben getrokken, maakt een enorme vergissing. “Want Washington is van plan opnieuw transportvliegtuigen, deze keer van het type Hercules C-130, aan de Afghanen te leveren.”

De VS zouden er beter aan doen de Afghanen vliegende tapijten cadeau te doen. Daarmee zouden ze vast en zeker iets hebben kunnen doen en de “Afghaanse belastingbetaler” zou niet zo belast zijn geweest…

Hier de link naar het artikel: www.tagesschau.de

Afbeelding

Bron: www.pi-news.net

Auteur: AlphaCentauri

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

http://ejbron.wordpress.com/2014/11/22/ ... more-75978
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Afghanistan en hun problemen

Bericht door Pilgrim »

Afghaanse moslima: “Ik wil de Taliban terug”

Geplaatst op 15 april 2017

Afbeelding

Begrijp het nu toch eindelijk eens: Je kunt democratie en westerse cultuur niet “in bombarderen” in een vreemd land als de mensen dat niet willen! Syrië, Irak, Afghanistan, Vietnam: de westerse bezetters hebben nooit de cultuur begrepen van diegenen die ze hun democratie wilden “in bombarderen”. Daarom verliezen ze deze oorlogen. Lees daarom onderstaande goed door. Dit voorbeeld illustreert zeer goed waarom vreemde machten niets te zoeken hebben in dit land en de cultuur nooit kunnen begrijpen.

“Regering” geldt als scheldwoord

2007: Provincie Helmand (Afghanistan), Britse bevoegdheid

Hier hebben stammen en warlords het voor het zeggen. “Regering” geldt als scheldwoord. Maar de quasi bezetters, de Britten, willen de autochtonen desondanks de voordelen van een functionerende regering laten zien. Ze beginnen met de bouw van een voorbeeldpark aan de rand van Lashkar Gah dat bijna € 500.000,- kost. Een reuzenrad, lanen met bomen, speeltuinen, eettentjes en nog veel meer.

“Deze cultuur bestaat hier niet”
Het “Park voor vrouwen” moet voor meer levenskwaliteit zorgen en dient een oase van de vrouwen na het “juk” van de Taliban te zijn. Maar de realiteit ziet er anders uit: het park is compleet leeg.

Ghulam Ghafari, een inwoner: “Dat was geen geschikte plaats om een park voor vrouwen te bouwen, destijds niet en nu ook niet. Want de mensen van Helmand zijn nog niet zover wat betreft onderwijs, cultuur en sociale hervormingen. Vrouwen zouden nooit zo ver van huis weggaan. Ze zouden niet naar picknickplaatsen of parken gaan om plezier te hebben. Deze cultuur bestaat hier niet.”

Ghafari vat het in enkele woorden samen: deze cultuur bestaat hier niet en kan ook niet “in gebombardeerd” worden. Maar de Britten begrijpen de cultuur in de provincie niet.

Je kunt democratie niet “in bombarderen”
In werkelijkheid hebben de officials uit Engeland slechts een vaag plan: namelijk een systeem opbouwen dat er uitziet zoals bij ons in Europa om een regering op te bouwen. Zo sponsoren ze een corrupt systeem en maken het daardoor nog corrupter.

Zij, en ook de Amerikanen, begrijpen niet: je kunt democratie en westerse cultuur niet bij een land “in bombarderen” als de mensen het niet willen! Voor ons mag de “democratie” dan “zaligmakend” zijn, maar in een land, waarin al duizenden jaren lang clan- en stamleiders het voor het zeggen hebben, niet.

“Wij willen geen democratie”
Ikzelf heb in verschillende Arabische landen steeds opnieuw gehoord dat de mensen GEEN democratie willen. Voor hen is democratie corrupt, leugenachtig en kapitalistisch gevormd. Hun stam- en clanleiders zijn voor hen de beslissers. Dat is altijd al zo geweest. Basta!

Taliban-gerecht
Zo is het ook met justitieprocessen. In Afghanistan geldt in grote delen van het land de Taliban-justitie: na het vrijdagsgebed wordt er rechtgesproken in de dorpen.

Een commandant van de Taliban: “Wanneer de ene partij de andere beschuldigt, luisteren we naar beide partijen. We wachten tot ze beide uitgesproken zijn. Dan nodigen we ze uit voor een afspraak en verkondigen het vonnis. We lossen de problemen van de mensen voorgoed op. Niemand hoeft nog een keer terug te komen. Onze rechtvaardigheid is definitief.”

Frank Ledwidge, Provincial Reconstruction Team (Brits team van wederopbouw), bevestigt dit: “Het verschil tussen de Taliban en ons werd me heel duidelijk toen ik heb gediscussieerd met een relatief westelijk georiënteerde Helamdi-vrouw. Ze zei: ´Ik denk terug aan de heerschappij van de Taliban, toen die ´s zaterdags nog mensen terechtgesteld hebben. Vaak wens ik deze dagen terug.´ Zij had vooral verlangd naar veiligheid. Haar kinderen zouden naar buiten moeten kunnen gaan zonder de angst om ontvoerd te worden. En de heerschappij van de Taliban heeft dat gegarandeerd.”

De geïmproviseerde rechtspraak is er slechts één bewijs van dat de Taliban onder de neus van de Britten steeds meer nieuwe ondersteuners vonden die hun brute regime terug wilden.

De Britten faalden in Afghanistan over de hele linie
Frank Ledwidge: “Niemand van ons had ook maar het geringste idee wat er buiten aan de hand was. Niemand sprak een van de talen. Niemand had ook maar enig idee hoe het leven buiten het prikkeldraad functioneerde.”

De Britse regering vergat bij de complexe missie om personeel met de nodige achtergrondkennis naar de regio te sturen. Noch het ministerie van Buitenlandse Zaken noch de afdeling voor buitenlandse ontwikkeling stuurde ook maar één man die de provincie-taal begreep.

Jabbar, inwoner van Helmand: “Hebben de Britten, toen ze gevochten hebben, zich nooit afgevraagd waarom wij zo´n leed verdiend hadden?”

Ze hadden vergeten de harten en hoofden van de mensen te veroveren. Met bommen, dood en vernietiging werkt dat niet.

Logischerwijze trokken de Britten zich dan ook uit Helmand terug en lieten de taken over aan de Amerikanen en het Afghaanse leger, die tot op de dag van vandaag tegen de Taliban vechten.

Bron: www.michaelgrandt.de

Auteur: Dr. Michael Grandt

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2017/04/15 ... ban-terug/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Pilgrim »

Tientallen doden en gewonden door explosie in moskee Afghanistan

Gepubliceerd: 06 mei 2018

Afbeelding

Een explosie in een moskee in Afghaanse provincie Khost heeft zondag zeker zeventien mensen het leven gekost. Nog eens 34 mensen raakten gewond.

Op het moment van de explosie hadden mensen zich bij de moskee verzameld vanwege het middaggebed. Ook was het gebedshuis in gebruik als registratiecentrum voor de landelijke parlementsverkiezingen van oktober. Sinds de registratie van kiezers vorige maand begon, zijn meerdere aanslagen gepleegd op dergelijke centra.

Een woordvoerder van de provinciale politie zei dat er vermoedelijk geen sprake is van een zelfmoordaanslag. De explosieven waren waarschijnlijk achtergelaten in de moskee.

Een woordvoerder van de provinciale politie zei dat de explosieven waarschijk zijn achtergelaten in de moskee. Zij gaan niet uit van een zelfmoordaanslag. De verantwoordelijkheid is nog niet opgeëist. De Taliban ontkenden betrokken te zijn.

Hulporganisatie Artsen zonder Grenzen doneerde na de aanslag medische voorraden aan een ziekenhuis in Khost. Daar worden veel slachtoffers behandeld.

Door: ANP

https://www.nu.nl/buitenland/5254292/ti ... istan.html
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Mahalingam »

Afbeelding
In Afghanistan vecht iedereen met iedereen
De situatie in Afghanistan verslechtert met de dag. In aanloop naar de parlementsverkiezingen op 20 oktober neemt het aantal aanslagen toe. In 2017 vielen er 1.662 burgerdoden, de verwachting is dat het aantal doden in 2018 hoger zal liggen. Vorige week nog viel de Talibaan de stad Ghazni aan, met 35 burgerdoden als gevolg. Naast de Talibaan, zoekt IS voor haar aanslagen vaak bewust burgerdoelen uit, denk aan moskeeën en bloedbanken. Vorige week kwamen 34 leerlingen om bij een aanslag op een school.
https://www.nrc.nl/nieuws/2018/08/19/wi ... n-a1613595

Het artikel bevat de vragen:

Wie vecht met wie?
Is de NAVO nog steeds actief?
Hoeveel doden zijn er gevallen in Afghanistan sinds 2001?
Is er hoop op verbetering?
Waarom onderhandelen de VS met de Talibaan?
Wat is het verschil tussen de Talibaan en IS?
Waar begon de strijd mee?
Kun je nog spreken van een centraal gezag?
Sinds wanneer is IS in Afghanistan actief?
Wat betekent dit voor de economie?
Hoe reageert de bevolking?
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Mahalingam »

Dorpelingen komen samen want er is ruzie met de lokale politiebaas.
Een deel overleeft het, maar wie heeft het gedaan?
Afghanistan attack: Nangarhar suicide blast toll soars
A suicide bombing in east Afghanistan has killed at least 68 people, officials say, in one of the deadliest insurgent attacks in recent months.

The bomber struck in a crowd of people protesting against a local police chief in Nangarhar province near Pakistan.
The death toll from Tuesday's blast soared overnight. Another 165 people were injured - local hospitals struggled to cope with the casualties.
No group has said it carried out the suicide bombing in the crowd of protesters in Nangarhar's Momand Dara district, but Islamic State militants are active in the province.

Earlier, five people were injured in two bomb attacks near a school in the same province.

The violence follows recent diplomatic efforts to end the lengthy war between the Afghan government and the Taliban.
https://www.bbc.com/news/world-asia-45494694
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Pilgrim »

Afghanistan: Wanneer zullen we het ooit leren?

Geplaatst op 14 december 2019

Afbeelding

“Amerikaanse ambtenaren hebben het verzuimd om tijdens de 18-jarige campagne de waarheid over de oorlog in Afghanistan te zeggen”, bericht Craig Whitlock van de “Washington Post”. “Ze doen rooskleurige uitspraken, waarvan ze wisten dat ze fout waren, en verdoezelden overduidelijke bewijzen dat de oorlog niet te winnen was geworden.”

Whitlock baseert zich op een verzameling vertrouwelijke interviews met meer dan 400 militaire en politieke “insiders”, die gevoerd werden door het Congreskantoor van de speciale inspecteur voor de wederopbouw van Afghanistan.

Niet dat we de “Afghanistan Papers” echt nodig zouden hebben om ons te vertellen dat de oorlog niet te winnen is. Dat was duidelijk vanaf het begin. Elke missie, die uitsteeg boven snelle aanvallen op de instellingen en exploitanten van Al-Qaida in Afghanistan, was tot mislukken gedoemd.

Het idee om het land over te nemen en in een “westelijke democratie” te veranderen, was een duidelijke stommiteit. Meer dan één imperium is aan de rotsen van Afghanistan mislukt, en het Amerikaanse militaire avontuur zou geen uitzondering zijn geweest.

Ook de “Afghanistan Papers” vertellen ons niets anders dan hetgeen we al hadden moeten weten. Ze bevestigen alleen maar een les die we bijna 50 jaar geleden zouden hebben moeten leren.

In 1971 publiceerde de “New York Times” het rapport van de Vietnam Task Force van het ministerie van Defensie, beter bekend als “The Pentagon Papers”.

Dit rapport, dat door de Amerikaanse held Daniel Ellsberg aan de pers werd doorgespeeld, onthulde (in de woorden van R.W. Apple van de “Times”) “dat de regering-Johnson niet alleen systematisch gelogen heeft tegenover de publieke opinie, maar ook tegenover het Congres” wat betreft de voortgang en de vooruitzichten van de Amerikaanse oorlog in Vietnam.

Klinkt dat vertrouwd?

Oorlog is altijd verschrikkelijk. Optionele en langdurige oorlogen met vage doelen zijn altijd gebouwd op leugens – leugens, die huizenhoog boven op elkaar gestapeld zijn, alleen om de afstotelijkheid zo lang mogelijk in leven te houden.

Waarom?

Het aardigste antwoord – en het is niet fraai – is dat generaals en politici het haten om een nederlaag toe te geven. Ze kunnen er altijd op vertrouwen dat ze zichzelf er van overtuigen – en proberen ons er van te overtuigen – dat er “een keerpunt werd bereikt” en dat er “licht aan het einde van de tunnel schijnt”, in ieder geval tot het hen gelukt is de verliezen aan hun opvolgers na te laten en aan hen de verliezen toe te dichten.

Het ergere antwoord is dat oorlog over het algemeen winstgevend is voor politici die herkozen willen worden, officieren die bevorderd willen worden, en voor “defensie”-aannemers, die meer wapens, meer bommen, meer vliegtuigen, meer alles willen verkopen.

Hij is echter niet zo goed voor de rest van ons.

Volgens conservatieve inschatting heeft de Amerikaanse regering meer dan $ 1 biljoen verbrand om het fiasco in Afghanistan telkens weer uit te stellen. Wij zullen deze rekening moeten betalen.

En wij komen er goed vanaf. Meer dan 3500 “coalitietroepen”, de meesten van hen Amerikanen, en ergens tussen de 100.000 en 500.000 Afghanen hebben met hun leven betaald.

De volgende keer wanneer de politici een optionele oorlog willen voeren of voortzetten, zullen ze ons dezelfde leugens vertellen die ze ons deze keer, de vorige keer en de keer daarvoor verteld hebben.

Bron: www.contra-magazin.com

Door: Thomas Knapp

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2019/12/14 ... oit-leren/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17458
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Hans v d Mortel sr »

Niet zo moeilijk doen!

Als je weet dat . . .

POLITIEK SMERIG IS
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17458
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Hans v d Mortel sr »

Door hans van de mortel Do Jan 13, 2011 2:02 pm
Na jarenlange training is de Afghaanse politie nog altijd grof, corrupt en roofzuchtig.

Als aan de structurele problemen niets wordt gedaan, is de politiemissie
van de regering-Rutte gedoemd te mislukken.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Mahalingam »

‘Ghani wint meerderheid bij verkiezingen Afghanistan’

De 70-jarige Ghani kreeg bij de laatste presidentsverkiezingen 51 procent van de stemmen, zo blijkt zondag uit de eerste resultaten van de onafhankelijke kiescommissie. Zijn rivaal Abdullah Abdullah kwam uit op 39 procent van de stemmen. Kandidaten mogen formeel ingaan tegen de uitslag door een klacht in te dienen.

De verkiezingen, die een lage opkomst hadden, werden al gehouden op 28 september. Beide kandidaten eisten toen al de overwinning op, maar de verkiezingscommissie weigerde daaraan toe te geven. “Een kandidaat kan zichzelf niet tot winnaar uitroepen. Wettelijk gezien is dat onze taak,” werd toen gezegd. Drie maanden later lijkt het erop dat Ghani nog zeker vijf jaar mag aanblijven als president. In 2014 werd hij voor het eerst gekozen.

De verkiezingsuitslag liet lange tijd op zich wachten, omdat er mogelijk gefraudeerd zou zijn. Die vermoedens zorgden voor onrust in Afghanistan.

Een deel van de hoofdstad Kabul was tijdens de verkiezingen in september op slot, vanwege de angst voor aanslagen. De Taliban dreigden namelijk met zelfmoordaanslagen en raketaanvallen. Uit voorzorg waren 100.000 militairen en agenten op de been.
https://www.parool.nl/wereld/ghani-wint ... ~bfea10f4/
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Mahalingam »

Vrede of niet, Trump wil de Amerikanen weg hebben uit Afghanistan
Amerika probeert met de ondertekening van een vredesdeal met de Taliban morgen een aftocht uit Afghanistan te organiseren. Dat veroorzaakt ongerustheid in Kaboel. ‘Men begint rekening te houden met het ergste scenario.’

Nog geen vijf maanden geleden blies Donald Trump een vredesakkoord met de Taliban nog op het allerlaatste moment af. De president maakte zich er toen via Twitter kwaad over dat de Taliban een Amerikaanse militair hadden gedood. Veel waarnemers vermoedden destijds al dat het annuleren van het akkoord grotendeels een onderhandelingstactiek was. En zij lijken nu gelijk te krijgen.

Want Trump liet zijn Afghanistan-gezant Zalmay Khalilzad vrijwel onmiddellijk opnieuw gesprekken aanknopen met de Taliban en inmiddels is er opnieuw een deal. Om het wederzijdse vertrouwen te bevorderen, beloofden de strijdende partijen in Afghanistan elkaar om deze week hun geweld drastisch terug te schroeven, wat tot en met gisteren redelijk was gelukt.

Als die vermindering van geweld verder standhoudt, ondertekenen de Amerikanen en de Taliban morgen in het Golfstaatje Qatar, waar de Taliban een officieuze ambassade hebben, hun nieuwe deal.
Spoiler! :
De langste militaire interventie in de Amerikaanse geschiedenis

De Amerikaanse regering deed de afgelopen dagen alvast haar best om bij te dragen aan een optimistische sfeer. “Wij willen een deal sluiten”, zei president Trump maandag op het gazon van het Witte Huis. “Ik denk dat dit gaat werken.”

En ook de Taliban spraken lovend van een ‘historisch akkoord’ en een ‘mijlpaal’. ‘We gaan ons volledig inzetten voor de uitvoering van elke bepaling van het akkoord, zowel naar de letter als naar de geest’, schreef Sirajuddin Haqqani, de tweede man van de Taliban in een zoetgevooisd opiniestuk in The New York Times. ‘Iedereen is oorlogsmoe. Ik ben ervan overtuigd dat het doden en verminken moet stoppen.’

De oorlog is na ruim achttien jaar vechten de langste militaire interventie in de Amerikaanse geschiedenis en heeft de levens geëist van ruim 2400 Amerikaanse militairen, tienduizenden Afghaanse soldaten en politiemensen en ook vele tienduizenden burgers. Trump liet de ingewikkelde vredesonderhandelingen de afgelopen anderhalf jaar voeren door de Amerikaanse diplomatieke veteraan Zalmay Khalilzad, die hij aanstelde als gezant voor vrede in Afghanistan. Khalilzad is zelf van Afghaanse afkomst, spreekt Pashtoe en Dari, de twee belangrijkste talen van Afghanistan, en heeft gevoel voor de vaak gecompliceerde tribale verhoudingen in het ruige bergland. Khalilzad doopte zijn Twitter-account @US4AfghanPeace.

Good to meet with Pres @AshrafGhani again today in #Munich. We spoke about the opportunity of this reduction in violence & the imperative of preparing for an inclusive #AfghanPeaceProcess. We urge all Afghans to seize the moment & end the misery of more than four decades of war. pic.twitter.com/71qy5CSSsI
— U.S. Special Representative Zalmay Khalilzad (@US4AfghanPeace) 16 februari 2020

‘Hoe het verder gaat met het land interesseert Trump niet’

De precieze inhoud van het akkoord dat Khalilzad nu heeft bereikt, is officieel nog niet bekend. Maar duidelijk is al wel dat de deal draait om de belofte van de Taliban dat terreurgroepen als Al-Qaida en Islamitische Staat Afghanistan niet langer mogen gebruiken als uitvalsbasis. In ruil daarvoor zeggen de VS een stapsgewijze terugtrekking toe van de Navo-troepenmacht in Afghanistan, die nu zo’n 16.000 militairen telt. Binnen vijf maanden zou een derde van de 12.000 Amerikanen vertrokken moeten zijn. Ook zouden duizenden Taliban-gevangenen, die vooral in handen zijn van de Afghaanse regering, moeten worden vrijgelaten. Bovendien moeten vrijwel direct na tekening van het akkoord onderlinge Afghaanse besprekingen beginnen, waarschijnlijk in Duitsland of Noorwegen, over een nieuwe regering, met deelname van de Taliban.

“Het lijkt mij allemaal heel cynisch”, zegt de Nederlandse journaliste en Afghanistan-kenner Bette Dam, die ook als onderzoeker verbonden is aan de Vrije Universiteit Brussel. “Trump wil de Amerikaanse troepen gewoon weg hebben uit Afghanistan. Hoe het verder gaat met het land interesseert hem niet.”

De interne Afghaanse onderhandelingen, die al komende maand zouden moeten beginnen, beloven in elk geval uiterst lastig te worden. Want machtsdeling is geen sterke kant van de sleutelfiguren in Afghanistan, waar etnische en tribale tegenstellingen vaak een grote rol spelen en waar corrupte krijgsheren op veel plekken de dienst uitmaken. De Taliban weigeren ook rechtstreeks te praten met de Afghaanse regering, die zij beschouwen als een marionettenbewind van de VS. Daardoor zullen president Ashraf Ghani en leden van de Afghaanse regering waarschijnlijk alleen op persoonlijke titel kunnen meedoen aan de besprekingen. Bovendien is Ghani pissig dat Khalilzad direct met de Taliban onderhandelde, zonder hem er bij te betrekken.

Verder is de politieke atmosfeer in Kaboel al maanden ernstig vergiftigd door een politieke vete tussen president Ghani en zijn tweede man en rivaal Abdullah Abdullah over omstreden presidentsverkiezingen die bijna een half jaar geleden werden gehouden. Volgens de officiële uitslag, die eerder deze maand bekend werd gemaakt, heeft president Ghani een tweede termijn veroverd. Maar Abdullah beschuldigt Ghani van fraude en heeft zichzelf tot winnaar uitgeroepen.

Onder druk van de Amerikanen heeft president Ghani zijn controversiële inauguratie, die voor gisteren gepland stond, uitgesteld tot komende maand, om onnodige extra spanning rond de ondertekening van de vredesdeal te voorkomen. Maar de onverzoenlijke politieke rivaliteit laat zien hoe moeilijk de Afghaanse onderhandelingen over machtsdeling met de Taliban kunnen worden.

Mogen meisjes straks nog wel naar school?

En dan is er nog alle onzekerheid over de intenties van de Taliban. Want welke gevolgen zal een politieke comeback van de conservatieve moslimstrijders hebben? Hoe islamistisch wordt een nieuw bewind? Gaan er opnieuw handen van dieven worden afgehakt, zoals gebeurde onder het vroegere Taliban-regime? Zullen overspelige vrouwen weer worden gestenigd? Mogen meisjes straks nog wel naar school?

Taliban-kopstuk Haqqani schrijft in The New York Times dat Afghanistan, als de buitenlandse bezetters eenmaal zijn vertrokken, een ‘islamitisch systeem’ moet krijgen, waarin vrouwen alle rechten krijgen ‘die de islam hen toekent’. Afghaanse vrouwenrechtenactivisten, die de afgelopen jaren met westerse steun aan de weg hebben getimmerd, zijn er niet gerust op wat dit betekent.

Ook aan Amerikaanse kant ligt verdeeldheid op de loer. Want Trump zou het liefst zo snel mogelijk volledig een eind maken aan de Amerikaanse interventie, waar hij al jaren niks van moet hebben. Maar zijn generaals willen graag enkele duizenden Amerikaanse militairen in Afghanistan houden voor de bestrijding van terreurgroepen als Al-Qaida en IS. En de Democraten zullen er in het gepolariseerde Washington als de kippen bij zijn om er munt uit te slaan als de vermindering van de troepen uitloopt op een fiasco.
“Ik verwacht dat de Amerikanen in de herfst nog zo’n 8000 militairen in Afghanistan hebben”, zegt Romain Malejacq, docent politicologie en Afghanistan-expert aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. “Trump kan dan in zijn verkiezingscampagne zeggen dat hij een begin heeft gemaakt met de terugtrekking. Tegelijk loopt hij niet het risico dat er tv-beelden komen van de Taliban die Kaboel of andere steden onder de voet lopen. Want dat zou voor hem schadelijk zijn. Maar wat er gebeurt als Trump in november wordt herkozen, weet ik niet. Deze regering is heel onvoorspelbaar. Het kan best zijn dat Trump dan alsnog in korte tijd alle troepen terugtrekt.”

‘Men begint rekening te houden met het ergste scenario’

Al met al groeit hiermee volgens experts de kans dat de Amerikanen afstevenen op een terugtrekking die doet denken aan de wijze waarop zij in de jaren zeventig de aftocht bliezen uit Vietnam. Want net als destijds in Vietnam hebben regeringstroepen op veel plekken, ondanks alle Amerikaanse steun, alleen nog de steden in handen. Het platteland wordt veelal beheerst door de Taliban. De toenmalige Amerikaanse buitenlandminister Henry Kissinger sprak, na een deal met de Noord-Vietnamezen, van een ‘eervolle vrede’. Maar Saigon viel kort nadat de laatste Amerikaanse helikopters waren vertrokken.

“Deze onderhandelingen zijn een enorme politieke poppenkast”, zegt Jorrit Kamminga, beleidsadviseur voor Afghanistan van hulporganisatie Oxfam. “Er wordt wel het etiket ‘vredesbesprekingen’ opgeplakt, maar het zijn in werkelijkheid terugtrekkingsonderhandelingen. Het is puur opportunisme van Trump.”

Kamminga komt al jaren geregeld in Afghanistan en is net terug van een bezoek aan het verscheurde land. “Je merkt dat in de internationale gemeenschap in Kaboel de laatste tijd steeds meer wordt nagedacht over rampenplannen”, vertelt hij. “Wat gaan we doen als alles in elkaar stort? Wat als Kaboel valt? Er wordt officieel niks over gezegd, maar informeel wordt er wel degelijk over gesproken. Mensen vragen naar elkaars plannen. Men begint duidelijk rekening te houden met het ergste scenario.”
  • Ruim vier decennia burgeroorlog

    1978 Communisten plegen een staatsgreep in Kaboel, die stuit op verzet van gewapende moedjahedien, gesteund door Amerika

    1979 Sovjet-invasie om het communistische bewind in het zadel te houden

    1989 De Sovjet-troepen trekken zich terug, maar de burgeroorlog gaat door. Moedjahedien-groepen raken onderling slaags

    1994 Zogenoemde Taliban, gewapende ‘koranstudenten’, komen op onder de etnische pasjtoen in zuiden

    1996 De Taliban veroveren Kaboel en hebben een jaar later zo’n twee derde van Afghanistan in handen

    2001 De VS vallen binnen om het Taliban-bewind ten val te brengen en de gelieerde terreurgroep Al-Qaida te bestrijden

    2006 Nederland legert zo’n 1400 militairen in de provincie Uruzgan. Zij worden ondersteund door Apache-gevechtshelicopters en F-16-straaljagers

    2009 President Obama probeert met het kortstondig opvoeren van het Amerikaanse troepenaantal tot 100.000 de militaire patstelling te doorbreken, maar zonder veel succes

    2010 Nederland trekt zijn troepen terug uit de provincie Uruzgan

    2018 President Trump stelt de door de wol geverfde diplomaat Zalmay Khalilzad aan als Afghanistan-gezant en begint vredesoverleg met de Taliban

    2019 Trump blaast eerdere versie van vredesdeal in september op het laatste moment af, nadat de Taliban een Amerikaanse militair hebben gedood
https://www.trouw.nl/buitenland/vrede-o ... ~be07fb5b/
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17458
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Hans v d Mortel sr »

Allemaal poppenkast.

De langste Amerikaanse oorlog ooit. En wat heeft het opgeleverd? Geen idee. :roll:

Tenminste . . . (eerder geplaatst door Hans van de Mortel sr.)
Na jarenlange training is de Afghaanse politie nog altijd grof, corrupt en roofzuchtig.

Als aan de structurele problemen niets wordt gedaan, is de politiemissie van de regering-Rutte gedoemd te misslukken.


Door Joeri Boom in De Groene Amsterdammer 13-01-2011 (gefileerd voor FFI)

– Veel Afghaanse agenten zijn analfabeet en opiumverslaafd. Een uniform koop je op de bazaar.
– De politie heeft met haar corruptie en machtmisbruik de mensen in de armen van de Taliban gedreven, zegt een verbitterde Engelse militaire commandant.
– De Amerikanen houden een klopjacht naar tienduizenden verdwenen automatische geweren, raketwerpers en machinegeweren die ze aan de politie leverden. (HvdM: het is met deze wapens waarmee Nederlanderdse werkers in het veld worden gedood)
Een politiecommandant speelt tegen betaling informatie door aan de Taliban. Dat leidt tot een serie bloedige aanvallen en de ontvoering van een Amerikaan, die later wordt vermoord.
– Er zijn de afgelopen jaren over de Afghaanse politie rapporten verschenen van gerenommeerde denktanks als de International Crisis Group, het Foreign Policy Research Institute en de Afghanistan Research and Evaluation Unit waarin de alarmbel wordt geluid. Ook de inspecteurs-generaal van de Amerikaanse ministeries van Defensie en Buitenlandse Zaken waren vernietigend in hun oordeel over de politiehervorming. Niemand wist prcies hoeveel agenten er eigenlijk waren en hoeveel 'spookagenten' wier salaris werd geïnd door corrupte commandanten; apparatuur, voertuigen en wapensystemen verdwenen spoorloos. Al die problemen spelen nog altijd.
Goed politiewerk is onmisbaar voor de democratie, en het functioneren van de democratie is onmisbaar voor opstandbestrijding. [. . . ] Om de politievorming in Afgfhanistan te doen slagen, moet een betrouwbare, (HvdM: dus geen moslim) civiele politie worden gecreëerd die de wet handhaaft en zich er zelf aan houdt, stelt de International Crisis Group.
– Er wordt geen 'civiele politie' door de opleiders gevormd, maar een 'vechtpolitie' die weinig met de rechtsstaat opheeft. De opleiding wordt gegeven door de Nato en de EU. [. . .]
De Amerikanen hebben haast. Ze willen de oorlog 'Afghaniseren', zodat president Obama nog voor de verkiezingen troepen naar huis kan halen. Vanaf deze zomer wordt de verantwoordelijkheid voor de veiligheid stapsgewijs overgedragen aan de Afghanen. In 2014 moeten zij de teugels weer volledig in eigen hand hebben, en daarvoor zijn grote aantallen agenten nodig: 134.000.
– De opleiding tot agent duurt slechts zes weken (was acht, ingekort door Obama), en analfabeten (negentig procent van de rekruten) nog korter.
– Omdat veel rekruten nodig zijn, worden ook opiumverslaafden (minstens twintig procent) in een politie-uniform gehezen.
- Tijdens drugstests bleek soms vijftig procent van de agenten sporen van opiaten in het bloed te hebben.
- De huidige politie wordt in een van de rapporten beschreven als grof, corrupt en roofzuchtig (HvdM: hee, dat lijkt waarachtig veel op de kenmerken van het boegbeeld van islam: groffe, corrupte en roofzuchtige analfabeet Mohammed). Diezelfde beschrijving gaat inmiddels op voor de regering die zij zou moeten dienen.
Het rechtssysteem werkt niet in Afghanistan. Er is een constitutie, er zijn wetten, maar er zijn nauwelijks rechters en openbaar aanklagers. Degenen die in functie zijn krijgen zo weinig betaald dat ze zich graag laten omkopen. De bevolking neemt zijn toevlucht tot de sharia-rechtbanken van de taliban, die beschikken over rondtrekkende rechters op motorfietsen en snel en effectief vonnis wijzen (HvdM: wordt het niet eens tijd dat wij die mobiele Taliban-rechters uitnodigen om orde op zaken te stellen in Nederland? We hebben hier immers ook een islamitisch probleem, maar dan met Marokkaans kuttuig).
- Kunstenaar Amam Mojadidi kocht zijn originele politieuniform open en bloot op de bazaar, terwijl de verkoop van leger- en politie-uniformen streng verboden is om infiltratie van zelfmoordcommando's tegen te gaan.

Maar een Afghaanse agent, zo luidt de volkswijsheid, die verkoopt nog zijn eigen moeder.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Mahalingam »

Er waren verkiezingen. Wie is nu de baas? Deze soms?

Afbeelding
Kabinetschef Abdullah Abdullah (m) met zijn eerste vervanger Babur Farahmand (l) en tweede vervanger Asadullah Sahadati (r) tijdens hun inauguratie.

Of toch deze?:

Afbeelding
De Afghaanse president Ashraf Ghani(m) met eerste vicepresident Amrullah Saleh (l) en tweede vicepresident Sarwar Danish (r) tijdens hun inauguratie, eergisteren in Kaboel

Ik gok op deze want die ziet er het meest Mohammedaans uit.

Hoogst waarschijnlijk zal erom gevochten gaan worden. Hete oorlog of of koude oorlog, dat is afwachten. Voor het geval dat hebben ze beide twee opvolgers geregeld.
Kersverse Afghaanse president zet kabinetschef en rivaal al na twee dagen af
De Afghaanse president Ashraf Ghani heeft zijn kabinetschef en rivaal Abdullah Abdullah vandaag afgezet, twee dagen nadat beiden waren geïnaugureerd. Het bureau van de regeringsleider bestaat niet meer in de structuur van het landsbestuur, liet Ghani's woordvoerder weten.

Abdullah reageerde via zijn Facebookpagina met de mededeling dat Ghani niet langer president is en dat zijn decreten geen enkele rechtsgeldigheid hebben. "We verzoeken civiele en militaire medewerkers van de voormalige regering hun dagelijkse taken en verantwoordelijkheden op te pakken en door te gaan zoals voorheen", aldus Abdullah.

Abdullah erkent de uitslag van de verkiezingen van vorig jaar september niet en liet zich maandag evenals Ghani beëdigen als staatshoofd. Ook in 2014 lagen de twee al maandenlang overhoop over het resultaat van de stembusgang. Als compromis werd destijds dankzij Amerikaanse bemiddeling een eenheidsregering gevormd.
Vijf jaar later herhaalde deze gang van zaken zich.

De kiescommissie verklaarde Ghani pas op 18 februari als winnaar met 50,64 procent van de stemmen en gaf hem een nieuwe termijn. Abdullah sprak van kiezersbedrog en trok zo'n 300.000 stembriefjes in twijfel. De opkomst in september was met 15 procent de laagste sinds de val van het Taliban-regime in 2001
https://www.ad.nl/buitenland/kersverse- ... ~a1a5e5d6/

Hier zouden we ons afvragen of met 15% opkomst er wel een mandaat van het volk is.
Dat soort democratie doet er niet toe in het tribale land.
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Mahalingam »

Veteraan haalt uit naar Afghanistan-missie: ‘Er was helemaal geen Taliban’
Niemand in Uruzgan werd onderdrukt. Talibanstrijders waren er niet en de aanwezigheid van Nederlandse militairen zorgden niet voor rust, maar juist voor het tegenovergestelde. Afghanistan-veteraan Nikko Norte maakt in zijn boek Onvoorspelbaar Verleden korte metten met het volgens hem veel te rooskleurige beeld van de gevechtsmissie nu veertien jaar geleden.
Spoiler! :
Als Norte bijna twee uur lang aan één ruk heeft verteld over wat er allemaal niet deugde aan de Task Force Uruzgan valt er even een korte stilte. Ja, hij heeft getwijfeld of hij zijn gevoelens wel op papier moest zetten. Vooral het idee wat dit teweeg zal brengen bij de nabestaanden van de 25 Nederlandse militairen die zijn omgekomen in de Afghaanse provincie, knaagt aan hem. Hij weet dat sommige ouders de gedachte koesteren dat hun kinderen tijdens heroïsche acties tegen de Taliban om het leven zijn gekomen. Norte gaat ze met dit boek teleurstellen, beseft hij: ,,Ik haal de heroïek er vanaf. En dat heeft mij vreselijk in de weg gezeten om hier iets mee te gaan doen.’’

Toch vindt hij dat de altijd onbekend gebleven kant van de missie verteld moet worden. Sterker, na veertien jaar is dat actueler dan ooit nu ook in Amerika interviews zijn opgedoken met ambtenaren, politici en hoge militairen die onthutsende onthullingen deden over het veel te optimistische beeld in de strijd tegen de Taliban. Het leger begreep de Afghanen niet en wist niet precies wat ze nu eigenlijk aan het doen waren.

Volgens Norte was dat bij het Nederlandse leger niet anders. ,,Ik heb altijd de hoop gehad dat er de afgelopen periode mensen zouden opstaan die het ware verhaal van deze missie zouden vertellen. Maar het tegenovergestelde is gebeurd. De operatie in Afghanistan neemt steeds meer mythische vormen aan. We doen al bijna net alsof dit ons eigen Vietnam is. Maar dat is absoluut niet zo.’’

Onjuist beeld


En dus pakte Norte twee jaar geleden zijn dagboeken erbij die hij vol schreef tussen 2006 en 2008 om zelf de andere kant te laten zien. Het was de tijd dat hij als onderofficier van de Luchtmobiele Brigade verbleef in Tarin Kowt en inlichtingen verzamelde. Zijn anekdotes geven een ontluisterend inkijkje in hoe de Nederlandse staf-officieren hun militairen opdracht gaven ten strijde te trekken tegen de Taliban die er volgens Norte in dit gebied helemaal niet was. ,,In werkelijkheid vochten we tegen een onjuist beeld van de militaire geheime dienst die keer op keer stelde dat er een genadeloze vijand was buiten de poort. Dat heeft Nederlandse militairen doodsbang gemaakt en geleid tot een houding van schiet en bombardeer maar raak. Er zijn honderden Afghanen omgekomen die nu nog hadden geleefd als wij daar niet waren geweest.’’

Norte kwam tot zijn opmerkelijke observaties doordat hij er talloze malen in zijn eentje op uit trok om inlichtingen te vergaren, dikwijls tot ongenoegen van zijn meerderen die hem alleen niet tegen konden houden ,,Ik maakte mij niet druk om mijn carrière. Ik wilde weten wat er speelde.’’

Dan wandelde hij zo onopvallend mogelijk door dorpen. Praatte met mensen. Vroeg waar ze bang voor waren. Wat ze bezig hield. De informatie die hij verzamelde gaf hij door aan zijn meerderen, maar vaak werd het terzijde geschoven. ,,Ondertussen zag ik zwaar bewapende Nederlandse militairen in hun voertuigen langs de randen van de dorpen rijden. Dat kun je één keer doen. Twee keer. Maar als je de derde keer nog niet bent uitgestapt en duidelijk hebt gemaakt wat je komt doen, dan krijg je onrust onder de bevolking en ja, dan word je beschoten.”

Hooligans

Niet door Taliban, zoals de MIVD de militairen inprentte als ze de poort uitgingen. Maar door boerenzoons, veelal met belangen in de drugshandel, aldus Norte. Opgeschoten jeugd was het. Hooligans zoals de veteraan ze zelf liever noemt. Jongens van een jaar of 25 die net zo dapper wilden zijn als hun voorouders die hadden gevochten tegen de Russen in de jaren zeventig en tachtig en dat nu konden laten zien. Dan zaten ze achter een muurtje, losten een paar schoten en maakten dat ze weg kwamen. Ze legden geïmproviseerde bommen langs de kant van de weg of ze naderden het basiskamp en vuurden er een raket op af om de militairen angst in te boezemen. ,,En elke keer als er een knal te horen was dan jaagden Nederlanders de helft van hun basisvoorraad aan munitie een dorp in omdat ze dachten dat ze werden belaagd. Ik heb het meegemaakt dat dit gebeurde nadat er een snelkookpan was ontploft. Die overreactie was waanzinnig.’’

Domme acties

Volgens Norte kwam het door ‘dit soort domme acties’ dat Nederlandse militairen zelf de lokale bevolking tegen zich opzetten en er volgens hem ‘een krankzinnige geweldsescalatie ontstond’ die niet nodig was. ,,Nederland wilde zich manifesteren als een land dat ook mee kon vechten. Maar er was geen vijand. Als er tien echte Talibanstrijders waren geweest dan waren er veel meer slachtoffers gevallen aan Nederlandse zijde dan nu. Wat we daar in feite deden was terreur zaaien.”

Volgens Norte kende Nederland zijn tegenstander niet. Hij is ervan overtuigd dat we daar hadden kunnen opereren zonder een schot te lossen. ,,Maar wij moesten internationaal punten scoren en wilden laten zien dat we ook konden vechten. En dat we muren konden verven van moskeeën en winkels met ons opbouwwerk. Maar daar zat al helemaal niemand op te wachten.’’

Is er dan helemaal niets waar Norte trots op kan zijn wat de Nederlandse militairen in Afghanistan hebben gedaan? De veteraan denkt diep na. ,,Nee” zegt hij dan resoluut.

Defensie laat weten dat het boek voor de publicatie niet aan hen is voorgelegd en ze het nog niet hebben kunnen lezen, maar ze herkennen zich niet in het beeld dat Nikko Norte schetst in dit artikel. Zijn uitspraken komen volgens een woordvoerder voor zijn rekening.
Volgens Defensie wordt het inlichtingenbeeld in een operatie gebaseerd op een veelvoud van bronnen die beschikbaar zijn. Het is een grondig gewogen analyse van open bronnen, menselijke bronnen en technische inlichtingen. Daarbij wordt geen informatie op voorhand uitgesloten.
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Mahalingam »

De USA geeft ieder jaar 5 miljard dollar aan de bazen van Afghanistan. Het is dus dringen om die voedertrog.
VS korten hulp aan Afghanistan na mislukte lijmpoging Pompeo
Nieuws/UpdateDe Verenigde Staten schrappen 1 miljard dollar aan hulp voor Afghanistan vanwege de politieke onrust in dat land. Dat heeft de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo laten weten na een bezoek aan de Afghaanse hoofdstad Kabul, waar hij vergeefs poogde om rivalen Ashraf Ghani en Abdullah Abdullah op één lijn te krijgen.

Na de verkiezingen van vorig jaar riepen beide Afghaanse leiders zich uit tot president. Dat veroorzaakt grote onrust in het land. Pompeo was in Kabul in de hoop om de impasse te doorbreken, maar slaagde daar dus niet in. In een ongewoon harde verklaring noemde hij de opstelling van de beide leiders ‘schadelijk voor de betrekkingen tussen de VS en Afghanistan’.
https://www.ad.nl/buitenland/vs-korten- ... ~a7b2b155/

Moet je nog peultjes? Talibanners zijn gewoon een ander soort jihadisten.
" Vorige maand werd een vredesakkoord bereikt waarin is afgesproken dat de VS alle troepen terughaalt en sancties intrekt als de Taliban helpt in de strijd tegen jihadistische groepen."
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Mahalingam »

De USA ziet in de Taliban echt een tegenkracht tegen de IS-fanaten. Maar beiden willen een 110% sharia-land van Afghanistan maken. En ze vechten tegen elkaar over wie de baas moet worden.
IS claimt aanval en gijzeling tempel in Aghaanse hoofdstad Kabul
De terreurbeweging Islamitische Staat heeft de verantwoordelijkheid opgeëist voor een aanslag op een sikh-tempel in Kabul. Gewapende mannen hebben in de Afghaanse hoofdstad de tempel aangevallen en zeker 150 mensen in gijzeling genomen volgens de autoriteiten. Bij de aanval zou op zijn minst een kind zijn gedood. Zeker vijftien mensen raakten gewond.

De aanvallers drongen vroeg in de ochtend de tempel binnen waar op dat moment zoals elke dag een religieuze bijeenkomst was. Afghaanse veiligheidstroepen hebben het pand omsingeld.

De Taliban ontkennen iets met de aanval te maken te hebben. Ongeveer twee jaar geleden vielen strijders van Islamitische Staat een bijeenkomst van sikhs in de provincie Nagarhar aan. Daardoor kwamen negentien mensen om het leven. De oostelijke provincie Nagarhar is de uitvalsbasis van IS-terroristen, die ook door de Taliban worden bestreden.
https://www.trouw.nl/buitenland/is-clai ... ~bc4d5ae5/
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Mahalingam »

Het resultaat van bovenstaande terreuraanval:
Doden en gewonden door aanval op sikhtempel in Kaboel

Door een aanval op een sikh-tempel in de Afghaanse hoofdstad Kaboel en een daaropvolgende gijzeling zijn woensdag zeker 25 mensen om het leven gekomen. Veiligheidstroepen maakten na enkele uren een einde aan de gijzeling en doodden daarbij alle aanvallers.

Volgens het Afghaanse ministerie van Binnenlandse Zaken werden bij de aanval 25 bezoekers van de tempel gedood. Acht mensen raakten gewond en tachtig anderen werden gered.
https://www.parool.nl/wereld/doden-en-g ... ~beeabee1/
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Mahalingam »

In het paleis van 1 van de 2 concurrerende presidenten is de Chinese griep binnen gedrongen.
Zeker 20 coronabesmettingen in presidentieel paleis Afghanistan
De 70-jarige Ghani houdt bijeenkomsten vanwege de uitbraak nu vooral via videochat. Persoonlijke ontmoetingen staan naar verluidt op een laag pitje, al zou Ghani nog wel sommige vertrouwelingen ontvangen.

Een ingewijde zegt dat het virus het paleis binnenkwam via een „besmet document.” Dat zou door een andere overheidsdienst zijn opgestuurd. Medewerkers kregen daarna ziekteverschijnselen en zijn eerder deze maand getest op het virus.

De bron zegt dat sommige besmette medewerkers nog in het paleis werkten toen hun testresultaten binnenkwamen. „We hebben hen en hun gezinnen in quarantaine moeten plaatsen.”

In Afghanistan is volgens officiële cijfers bij 933 mensen vastgesteld dat ze besmet zijn met het virus. Zeker 30 patiënten zijn overleden. In de praktijk hebben vermoedelijk veel meer mensen het virus opgelopen. Niet alle besmettingen komen aan het licht omdat maar beperkt wordt getest.
https://www.telegraaf.nl/nieuws/1554758 ... fghanistan
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Mahalingam
Berichten: 52064
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Mahalingam »

Hoe gevechten in Uruzgan uitdraaien op een rechtszaak in Nederland

Eind deze maand dient in Den Haag een rechtszaak over omstreden gevechten in 2007 tussen Nederlandse militairen en de Taliban. Tientallen Afghaanse burgers kwamen daarbij om. Een reconstructie. “We hadden onze inlichtingenvergaring nog niet op orde.”

Het wordt in juni 2007 steeds duidelijker dat er gevaar op komst is in de Afghaanse provincie Uruzgan, waar in die tijd meer dan duizend Nederlandse militairen gelegerd zijn. Zo druppelen inlichtingen binnen over een dreigend offensief van de Taliban in de Chora-vallei, waar de Nederlanders een post hebben. Er worden ook pick-uptrucks met stuurs kijkende mannen gesignaleerd en eenheden raken af en toe verwikkeld in schotenwisselingen.
Spoiler! :
Op vrijdag 15 juni slaat het onheil toe in de vorm van een zelfmoordaanval op een Nederlands konvooi in de provinciehoofdstad Tarin Kowt. “Ik stond bovenluiks nadat ik bezig was geweest met de antennes van onze pantserwagen”, vertelt oud-militair Oscar van der Ven. “Door de klap werd ik naar binnen geslagen. Toen ik mijn hoofd weer boven het luik uitstak, was het een en al stof en rook. Het duurde een tijd voordat ik doorhad wat er aan de hand was. Maar op een gegeven moment zag ik vlammen en ging de achterklep van het voorste voertuig open. Toen zag ik een collega gewond op zijn rug liggen, die even later werd gereanimeerd. Ook hoorde ik het radioverkeer. Langzaam drong het tot me door.”

Van der Ven, chauffeur-boordschutter van een Bushmaster-pantserwagen, ervaart de zelfmoordactie als een omslag. “Daarna was ik eigenlijk alleen nog maar bang. Ik reed met veel meer agressie door het gebied en ik was ook agressiever tegenover de mensen.”
Oscar van der Ven in 2007 in Afghanistan. “Het was heel moeilijk om onderscheid te maken tussen de Taliban en burgers.”

Voor de Task Force Uruzgan, zoals de Nederlandse troepenmacht heet, zal het de aanloop blijken naar een van de heftigste periodes tijdens de vier jaar durende missie, waarin de koelbloedigheid van de militairen behoorlijk op de proef wordt gesteld. Want de volgende ochtend vroeg vallen enkele honderden Talibanstrijders inderdaad, zoals gevreesd, politieposten in de Chora-vallei aan. De Nederlanders hebben in die vallei twee infanteriepelotons van de Luchtmobiele Brigade gestationeerd in een wit, ommuurd districtskantoor, dat de White Compound wordt genoemd. Op het dak van het gebouw zijn met zandzakken verstevigde mitrailleurposities gemaakt.

Gelijkenis met Srebrenica

De commandant op de White Compound, kapitein Larry Hamers, diende eerder in Dutchbat 3, dat in 1995 de Bosnische enclave Srebrenica vrijwel zonder slag of stoot overgaf aan de Servische vijand – met gruwelijke gevolgen voor de bevolking. Hamers ziet in de Chora-vallei met zijn bergen en ongeregelde strijders gelijkenissen met de benarde Bosnische enclave destijds. De kapitein krijgt vanuit Kamp Holland, het Nederlandse hoofdkwartier bij Tarin Kowt, versterking van een extra peloton, dat de route voor een eventuele terugtrekking veiligstelt, en hij dirigeert troepen de vallei in om de belaagde Afghaanse politiemensen bij te staan.

De militairen voeren die zaterdag onoverzichtelijke vuurgevechten, waarbij de Taliban zich verstoppen in en rond zogenoemde qala’s, typische Afghaanse ommuurde huizen. Een Nederlands Patria-pantservoertuig wordt getroffen door een mortiergranaat van de vijand. Maar de infanteristen kunnen de val van de politieposten niet voorkomen en trekken zich in de loop van de dag terug in het centrale dorpje Ali Shirzai, waar zich de White Compound bevindt.

Het is dan al duidelijk dat ook onschuldige bewoners worden getroffen. “Burger in Chora heeft een vlag op zijn qala geplaatst in de hoop dat wij niet meer op zijn qala zullen vuren”, noteert een militair om 18.38 uur in het operatielogboek. “Hij heeft gewonde familieleden en is er nu mee naar het medical centre.”

Rond die tijd nemen de gevechten af, maar de Taliban zijn inmiddels al wel behoorlijk dicht bij de compound. Kapitein Hamers vreest dat de strijders na het vallen van de nacht onder dekking van de duisternis verder zullen optrekken naar zijn post. Hij neemt rond 19.25 uur radiocontact op met kolonel Hans van Griensven, de commandant van de Task Force Uruzgan op Kamp Holland, met de vraag wat Chora hem waard is.

Van Griensven komt daarmee voor een lastig besluit te staan. Want de Nederlandse missie is in Den Haag ‘verkocht’ als een soort ontwikkelingsproject met zware militaire beveiliging, maar het is feite een counterinsurgency- of anti-guerrillamissie, waarbij de ongeüniformeerde vijand vaak onzichtbaar is en de sympathie geniet van een deel van de bevolking. Het is veelal belangrijker om de hearts and minds van de burgers te winnen dan om grondgebied vast te houden. Mede daarom heeft de internationale troepenmacht ISAF, waarvan de Nederlanders deel uit maken, tamelijk strikte Rules of Engagement (de geweldsinstructie), om burgerslachtoffers te voorkomen.

Versterken en verdedigen

Maar als Van Griensven de Chora-vallei opgeeft, krijgen de Taliban nog meer greep op het oosten van Uruzgan en ligt de weg naar de provinciehoofdstad Tarin Kowt voor hen open. Ook bereiken hem op dat moment al gruwelijke berichten over represailles van de Taliban tegen Afghanen die samenwerken met de Nederlanders. De commandant vreest bovendien dat een aftocht een propagandazege voor de Taliban zou opleveren.

Hij laat kapitein Hamers rond 19.50 uur weten dat hij moet standhouden. “Ik besloot te blijven in Chora”, schrijft Van Griensven later in zijn zogenoemde After Action Report. “We gingen versterken en fel verdedigen met alle beschikbare middelen.”

De kolonel meldt zijn besluit aan de Britse generaal Jacko Page, die vanuit de stad Kandahar het bevel voert over alle ISAF-troepen in Zuid-Afghanistan, en aan de Nederlandse commandant der strijdkrachten, generaal Dick Berlijn, in Den Haag. Die belt op zijn beurt met defensieminister Eimert van Middelkoop. “Ik weet nog dat ik op een zaterdagavond zat te eten toen Berlijn belde”, vertelt Van Middelkoop. “Ik heb me niet bemoeid met het besluit, want het is niet de taak van de minister om te interveniëren in concrete militaire operaties.”

Een controversieel kanon


Hoe de strijd verloopt, valt in grote lijnen te reconstrueren aan de hand van onder meer foto’s, filmpjes, gesprekken met veteranen, en allerlei defensiestukken, waaronder After Action Reports en communicatielogboeken. Van Griensven besluit die avond om grootscheepse luchtaanvallen te laten uitvoeren.

Ook besluit hij tot inzet van een pantserhouwitser, het zwaarste kanon van het Nederlandse leger – iets waarover later veel discussie zal ontstaan. Want de pantserhouwitser staat in Kamp Holland, zo’n dertig kilometer van de vallei. Het kanon is met zijn ‘domme’ ongeleide granaten tamelijk onnauwkeurig. Bovendien is er die avond en nacht geen gekwalificeerde waarnemer beschikbaar die de artilleristen via de radio kan helpen om hun granaten op doel te krijgen.

Weliswaar zit er op het dak van de White Compound een zogenoemde Joint Terminal Attack Controller (JTAC), die contact onderhoudt met de gevechtspiloten, die hij naar hun doel leidt. Maar deze JTAC zit op te grote afstand en heeft te weinig zicht op het doelgebied om als waarnemer voor het kanon te fungeren. Terwijl de Rules of Engagement juist nadrukkelijk bepalen dat de troepen alleen geweld mogen gebruiken tegen mensen die ze duidelijk als vijand hebben geïdentificeerd. Die inzet zonder behoorlijke waarneming maakt de inzet van het kanon controversieel.

Australische militairen in Uruzgan, waarmee de Nederlanders samenwerken, zijn betrokken bij de planning van de operatie. Maar zij besluiten zelf niet mee te doen, omdat ze kennelijk striktere instructies hebben omtrent de inzet van geweld en de bescherming van burgers. En het commandocentrum voor Zuid-Afghanistan, waar de Britse generaal Page de scepter zwaait, zal er dat weekend bij de Nederlanders op aandringen om zich aan de Rules of Engagement te houden, zo blijkt uit een communicatielogboek: “Voor het uitbrengen van vuur gelden de normale regels. U moet positieve identificatie hebben voor u een doel aangrijpt.”

Intussen zet kolonel Van Griensven zijn plannen door. De Nederlander benadrukt dat hij het kanon alleen laat vuren op coördinaten waarop eerder Taliban zijn vastgesteld en op vermoede aanvalsroutes van de strijders. Hij spreekt van ‘storend vuur’, bedoeld om de Taliban in verwarring te brengen en een mogelijke verdere opmars van de strijders te bemoeilijken.

Om te voorkomen dat de Nederlandse F-16’s en andere vliegtuigen die nacht worden geraakt door de eigen artilleriegranaten, laat Van Griensven op de kaart ook twee grote aan elkaar grenzende vlakken aanwijzen: eentje waarop het kanon vuurt, en eentje waarop de vliegtuigen hun bommen gooien. De militairen gebruiken voor het te beschieten gebied naast de eufemistische term ‘engagement area’ ook de kreten ‘killbox’ en ‘free fire zone’ – onheilspellende woorden waarvan later in de After Action Review, een evaluatierapport, zal worden gesteld dat ze bij vergissing werden gebruikt, zonder dat dit gevolgen zou hebben gehad.

Slag om Chora

Volgens de After Action Review laat Van Griensven die avond vanaf ongeveer 20.00 uur via onder andere een lokale politiecommandant en een tribale leider de bewoners van het te beschieten gebied waarschuwen dat ze moeten vluchten. Vijf kwartier later beginnen de Nederlanders met de houwitser te vuren. ‘Shot out’ meldt het logboek van de Operations Room om 21.14 uur. Van Griensven rapporteert later dat de Nederlanders dan nog bezig zijn om via de lokale machthebbers de burgers te alarmeren.

De gevechten zullen uiteindelijk vier dagen duren en zullen de annalen in gaan als de ‘Slag om Chora’, een roemrucht moment in de Nederlandse krijgsgeschiedenis. Een beetje als revanche ook voor de blamage dertien jaar eerder in Srebrenica. “Nu hadden we wél de middelen om keihard terug te slaan en die lui van de mat te vegen”, zegt Hamers, de kapitein op de White Compound, later tegenover een verslaggever van De Groene Amsterdammer.

Maar op het moment zelf beleven niet alle militairen die heroïek. Zo bevindt pantsergenist Servie Hölzken zich tijdens de beschietingen met infanteristen op een hoger gelegen gebied aan de overkant van de vallei, tegenover de White Compound. “Een echte slag, zoals je je dat misschien voorstelt, was het niet”, vertelt Hölzken. “Ik merkte zelf op die plek weinig van vijandelijk vuur. Het geweld kwam vooral van onze kant.”

“Sommige jongens stonden de luchtaanvallen ook te filmen. Waarnemers wezen met laserapparaten doelen aan, dus we wisten vaak wanneer er een bom aan zat te komen. Op een gegeven moment kregen twee jongens zelfs op hun donder omdat ze hun kistjes hadden uitgetrokken en blootvoets op het dak van hun pantserwagen waren gaan zitten. Als we echt in gevecht waren geweest, was zoiets niet gebeurd.”

Een militair zal ’s ochtends om 6.46 uur in het operatielogboek noteren dat de Taliban vanaf 0.00 uur niks meer tegen de Nederlanders hebben ondernomen. Maar de Nederlandse beschietingen gaan na middernacht nog urenlang door. En met grote gevolgen.

Want niet alleen worden de Taliban die nacht in het defensief gedrongen. Als het ’s morgens licht wordt, blijken er veel meer burgers in het gebied te zijn geweest dan de Nederlanders ’s avonds aannamen. De After Action Review constateert dat de oproep om te vluchten veel bewoners waarschijnlijk niet heeft bereikt, of dat burgers besloten om toch te blijven.

Veegactie

Op Kamp Holland komen die ochtend dan ook meerdere meldingen binnen over vluchtelingen. En soldaten zien in de buurt van de White Compound een stoet mensen voorbij trekken. “Deze burgers vervoerden overleden mensen op kruiwagens en aanhangwagens van een trekker”, meldt de After Action Review. “Het waren lijken van mannen, vrouwen en kinderen. De stoet verplaatste zich naar een begraafplaats aan de rand van een berg. Daar werden de doden begraven. Volgens getuigen betrof het ongeveer 20 overleden mensen.”

Ook pantsergenist Hölzken, aan de overkant van de vallei, ziet vluchtelingen uit het gebied komen. “Ik herinner me dat er een tractor aankwam met allemaal vluchtelingen op een grote aanhangwagen. Wij moesten die mensen fouilleren en de wagens doorzoeken, omdat er een gevaar was dat Talibanstrijders stiekem zouden vluchten. Die mensen waren heel erg bang. Dat zag je aan hun ogen en er waren ook huilende kinderen bij.”

Ondertussen werkt kolonel Van Griensven met zijn staf een plan uit voor een tegenoffensief, Operatie Troy. Hij stuurt verse versterkingen naar de vallei en laat de taakgroep Viper, een speciale eenheid van commando’s en mariniers, een afleidingsmanoeuvre uitvoeren bij de nabijgelegen Baluchi-vallei, een notoir Taliban-bolwerk, om strijders uit de Chora-vallei weg te lokken. Tegelijk plant hij een actie om de Chora-vallei schoon te vegen.

Die veegactie, de grootste aanvallende operatie van Nederlanders sinds de Korea-oorlog, begint in de ochtend van dinsdag 19 juni 2007. Deze keer worden de burgers wel eerst door de troepen gewaarschuwd met een geluidswagen.

Een lokale militie herovert vervolgens het oosten van de Chora-vallei. En Afghaanse troepen vegen samen met Nederlandse militairen het westen van de vallei schoon. De Afghanen gaan daarbij midden door het bewoonde gebied, de Nederlandsers trekken vooral op langs de randen van de vallei en geven vuursteun. Volgens een After Action Report van deze actie, die Operatie Fliegenfanger wordt genoemd, zien de troepen in huizen aanwijzingen dat Talibanstrijders kort ervoor ‘in paniek’ zijn vertrokken. Zo vinden ze grote hoeveelheden brood en nog lauwe thee. Ook slingeren her en der halflege dozen walkietalkiebatterijen en worden er raketgranaten, munitie en wat marihuana gevonden.

Als Afghaanse troepen bij de herovering van de politiepost Kala Kala, gelegen op een heuvel, op weerstand stuiten, roepen de Nederlanders hulp in van een straaljager. “Voltreffer”, bevestigt een militair over de radio.

Tegen het vallen van de avond wordt als laatste de politiepost Kala Kala, strategisch gelegen op een heuvel, heroverd. Wanneer de Afghaanse troepen daar op weerstand stuiten, roepen de Nederlanders hulp in van een straaljager. Terwijl de islamitische oproep tot gebed door de vallei schalt, valt de Nederlandse bom, die een grijze paddestoelvormige wolk veroorzaakt. “Voltreffer”, bevestigt een militair over de radio. “Dankjewel voor je assistentie.”

Vergoeding voor nabestaanden

De volgende dag keert de rust terug in de vallei. De bazaar gaat weer open, kinderen gaan naar school en boeren wagen zich weer op hun land. Vrijwel direct na de herovering gaat een zogenoemd Provinciaal Reconstructie Team (PRT) de vallei in om de schade op te nemen. Het PRT is verantwoordelijk voor hulpprojecten, zoals de bouw van een brug, een moskee en de aanleg van een weg. Na de gevechten keren de PRT’ers vergoedingen uit aan nabestaanden, gewonden en mensen met schade door Nederlandse beschietingen. Een klus die nog niet meevalt.

“Het was heel moeilijk om onderscheid te maken tussen de Taliban en burgers”, vertelt oud-militair Van der Ven, die als PRT’er kort na de strijd door het gebied rijdt. “Ze liepen daar allemaal met wapens. En het was zo corrupt. Zelfs vrouwen en kinderen kon je niet vertrouwen. De Taliban gebruikten kinderen om door te geven dat wij er aan kwamen.”

Al snel start ook een discussie over het Nederlandse optreden. Want hoe groot was het gevaar die zaterdagavond geweest in de Chora-vallei? Gaf Van Griensven terecht opdracht tot de zware beschietingen? Was er wel genoeg gedaan om onschuldige slachtoffers te voorkomen?

Aan Nederlandse zijde is na vier dagen geweld één dode te betreuren: een sergeant-majoor is omgekomen op de White Compound toen bij het vuren met een mortier een granaat voortijdig ontplofte. Maar er zijn naar schatting 250 Afghanen omgekomen.

Hoeveel burgers daaronder precies zijn, is onbekend. Defensie houdt het op 50 tot 80 dode burgers, maar hoeveel van hen zijn getroffen door Nederlands vuur blijft onduidelijk. Volgens Defensie heeft de pantserhouwitser in de eerste nacht gevuurd op coördinaten bij veertien woonhuizen, en hebben de vliegtuigen en helikopters tijdens de hele vier dagen durende operatie luchtaanvallen uitgevoerd op negentien huizen.

Conform de regels

Commandant der strijdkrachten Dick Berlijn geeft kort na de strijd een briefing aan Tweede Kamerleden, van wie vooral SP’ers en GroenLinksers kritische vragen stellen over de burgerslachtoffers. En de generaal brengt een bliksembezoek aan Uruzgan. “Ik ben trots op jullie”, zegt Berlijn tegen de troepen. Tegen meegereisde journalisten: “De jongens die in Chora hebben gevochten, willen dat Nederland begrijpt wat ze hebben meegemaakt.”

Defensie benadrukt dat de militairen conform de regels hebben geopereerd en krijgt bijval van onder meer het Navo-commandocentrum in Europa.

Ook leden van de Afghaanse Onafhankelijke Mensenrechtencommissie, die het gebied na de geweldsuitbarsting kort bezoeken, concluderen dat de meeste burgerslachtoffers waarschijnlijk wel zijn gevallen door de Nederlandse beschietingen, maar dat de Nederlanders weinig te verwijten valt omdat de Taliban tussen burgers opereerden.

Het jaar erop zal het Nederlandse Openbaar Ministerie eveneens concluderen dat de militairen rechtmatig optraden.

Maar de toenmalige Afghaanse president Hamid Karzai laat zich direct na de gevechten kritisch uit over de manier waarop het zware kanon is ingezet in bewoond gebied. “Je opent niet het vuur op dertig kilometer afstand van het doel”, foetert Karzai. “Daarmee maak je vrijwel zeker slachtoffers onder de burgerbevolking.”

En ook binnen ISAF wordt schande gesproken van de Nederlandse handelwijze. De Britse generaal Page, verantwoordelijk voor Zuid-Afghanistan, en de Amerikaanse generaal Dan McNeill, de hoogste ISAF-commandant, vrezen dat de Nederlanders met de pantserhouwitser het oorlogsrecht hebben geschonden. ISAF kondigt korte tijd later enkele extra maatregelen aan, waaronder het gebruik van lichtere vliegtuigbommen, om burgerslachtoffers te voorkomen.

Hoe ontstemd generaal Page is, merkt minister Van Middelkoop als hij enige tijd later een bezoek brengt aan Afghanistan. Tijdens een visite aan het commandocentrum in Kandahar krijgt hij de wind van voren. “Page was heel kritisch”, herinnert Van Middelkoop zich. “Toen hij een tijdje bezig was, dacht ik: als je nog even zo doorgaat, loop ik weg. Maar gelukkig hield hij op een gegeven moment op. Daarna hebben we het over andere dingen gehad.”

Rechtszaak

Van Middelkoop zegt dat hij er destijds van overtuigd was dat kolonel Van Griensven de juiste beslissing nam en dat hij er nog altijd achter staat. “Had het anders gekund? Misschien. Maar Van Griensven moest op dat moment op grond van gebrekkige informatie snel een beslissing nemen. Ga er maar aan staan. En je moet niet vergeten dat we in die tijd nog niet zo lang in Uruzgan zaten. We hadden onze inlichtingenvergaring nog niet op orde.”

De eerste Nederlandse journalist die, los van de militairen, het gebombardeerde gebied bezoekt, is oorlogsverslaggever Arnold Karskens. Anders dan veel andere journalisten gaat Karskens niet embedded met de militairen mee, waardoor hij volledig zijn eigen gang kan gaan. Hij trekt in oktober 2007, vier maanden na de gevechten, naar het dorpje Qal-e-Ragh, waar de meeste burgerslachtoffers lijken te zijn gevallen, en windt er geen doekjes om. Onder de kop ‘Nederlandse oorlogsmisdaden in Uruzgan’ schrijft hij in de Nieuwe Revu over een ‘lukrake’ beschieting met de houwitser en een ‘massaslachting’. De namen en andere gegevens van slachtoffers speelt hij door aan mensenrechtenadvocate Liesbeth Zegveld.

“De missie in Uruzgan werd ons voorgespiegeld als een succesverhaal”, zegt Karskens. “Maar dat was een farce, een kartonnen decor. Als je daar rondreisde, merkte je dat de invloed van de Taliban groot was. Er waren wel Afghanen die profiteerden van de Nederlanders, bijvoorbeeld omdat ze transporten deden of spullen leverden, maar de meesten waren geen fans van de Nederlanders. Ze noemden de troepen bezetters.” Het zal dan nog een decennium duren voordat de Slag om Chora uitmondt in een juridisch gevecht.

Namens vier Afghanen uit het dorpje Qal-e-Ragh stelt advocate Zegveld in 2018 de staat aansprakelijk. In de zaak, die op 29 maart in Den Haag voor het eerst voor de rechter komt, stelt Zegveld dat de militairen ‘niet proportioneel’ geweld hebben gebruikt en dat ze te weinig onderscheid hebben gemaakt tussen strijders en burgers.

Om haar betoog kracht bij te zetten, stuurt de advocate de rechtbank een getuigenis van boer Akhtar Mohmad. Die vertelt daarin hoe hij in de nacht van 16 op 17 juni in het dorp Qal-e-Ragh lag te slapen toen zijn huis werd bestookt.

Volgens Mohmad waren er geen Taliban in de buurt en was hij ook niet gewaarschuwd. Zijn woning werd aan puin geschoten en meerdere familieleden raakten bedolven onder de brokstukken, zegt hij. Zijn moeder en een zus kwamen om en een broer liep blijvende psychische schade op. “Waarom hebben jullie dit gedaan?”, vraagt de Afghaan. “Jullie kwamen om ons te helpen. In plaats daarvan hebben jullie ons verwoest.”

Open zenuw

De rechtszaak leidt tot ergernis onder Uruzgan-veteranen. Daarbij speelt een rol dat ‘Chora’ in de krijgsmacht is uitgegroeid tot een soort repliek op ‘Srebrenica’: het bewijs dat Nederlandse troepen wel degelijk lef hebben en kunnen vechten. Kritische vragen raken bij heel wat militairen en veteranen nog steeds een open zenuw.

Het ministerie van Defensie voert in zijn verweer in de eerste plaats aan dat de schadeclaims van de Afghanen zijn verjaard. Volgens het ministerie handelden de troepen bovendien uit gerechtvaardigde zelfverdediging tegen de acute dreiging van een grote Talibanmacht van 800 tot 1000 strijders. De militairen gebruikten volgens Defensie uitsluitend gepast geweld en deden onder moeilijke omstandigheden hun best om burgers te waarschuwen. Woonhuizen moesten daarbij helaas worden bestookt omdat de Taliban zich er schuilhielden en burgers als schild gebruikten.

Verder wijst het ministerie erop dat de vier cliënten van Zegveld niet hebben bewezen dat hun huizen zijn beschoten door de Nederlanders. De schade zou ook kunnen zijn aangericht door bijvoorbeeld mortiergranaten van de Taliban.

In reactie daarop heeft Zegveld de rechtbank afgelopen maand gevraagd om Defensie te verplichten om meer informatie te verstrekken over de Nederlandse beschietingen. Zo wil de advocate de logboeken inzien van de F-16’s, Apache-gevechtshelikopters en pantserhouwitser die werden ingezet.

“Het gaat in deze zaak al lang niet meer om winnen of verliezen”, zegt Zegveld. “Ik wil vooral dat duidelijk wordt wat er nou precies die nacht is gebeurd. Waarom zijn de huizen van mijn cliënten gebombardeerd? Te veel is nog in nevelen gehuld.”
Defensie
https://www.trouw.nl/buitenland/hoe-gev ... ~b87fdde9/
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Ariel »

Twintig jaar in een broeinest: was de missie in Afghanistan het waard?


Na voormalig Joegoslavië was Afghanistan de langst lopende en grootste militaire missie van ons land. Vanaf 2002 waren Nederlandse militairen er actief. Het kostte miljarden euro’s, 25 mensenlevens en een veelvoud aan gewonden en geestelijk beschadigden. Was dat het waard?

Nederland komt in Afghanistan in de slipstream van de Amerikanen. Na 9/11 kegelen ze het Taliban-regime omver om Osama Bin Laden, de kwade genius achter deze terreurdaad, te pakken. Bin Laden zou zich in Afghanistan ophouden en de streng Islamitische Taliban weigeren hem uit te leveren. Het is voor de VS in oktober 2001 een aanleiding tot oorlog, die ze uitvoeren onder de naam Operation Enduring Freedom (OEF).

Nederland beantwoordt een Amerikaans verzoek mee te helpen en stuurt grondtroepen, een tankvliegtuig, transportvliegtuig en F-16’s. Vanaf dat moment zullen er permanent Nederlandse militairen in Afghanistan aanwezig zijn. De deelname aan OEF ligt in ons land politiek gevoelig omdat de missie een gerichte terroristenjacht is. Iets waar ons parlement zich niet graag mee vereenzelvigt.

Uruzgan
Wanneer binnen de NAVO om meer steun wordt gevraagd, doet Nederland dat onder de vlag van een tweede missie die ISAF wordt gedoopt. De internationale stabilisatie- en assistentiemacht ISAF moet nieuw lokaal gezag in het zadel helpen en dit in staat stellen zelf het land te besturen naar democratisch, westers voorbeeld. Nederland krijgt in augustus 2006 de verantwoordelijkheid over Uruzgan. Een provincie in het roerige zuiden waar de Taliban behoorlijk actief zijn, de bevolking bepaald niet als één man achter de door het westen naar voren geschoven nieuwe president Karzai staat en eigenlijk helemaal niet zit te wachten op westerse troepen.

Een taskforce van rond de 1400 man probeert vanuit drie kernen –Tarin Kowt, Deh Rawod en de verzameling gehuchten Chora – een begin te maken met de wederopbouw. Die moet gaan werken als een inktvlek die de hele provincie zal bedekken. Het wordt een missie van vallen en opstaan. Waarbij Nederland net als de bondgenoten moet wennen aan een compleet nieuw soort militaire operatie. Eentje waarin troepen zware gevechten leveren en dezelfde dag nog moeten proberen het vertrouwen van de bevolking te winnen door te helpen bij het bouwen van scholen, waterputten en wegen.

Het wederopbouwideaal dat ook bij de militairen sterk leeft, komt in de lente van 2007 onder druk te staan. Nederland probeert meer grip op de provincie te krijgen en dat zorgt direct voor meer gevechten. Met leden van de Taliban, maar ook met lokale strijders die stammenconflicten uitknokken en boze boerenzonen die geen troepen op het land dulden. Het verschil is voor de Nederlanders, zeker in de beginfase waarbij de inlichtingenpositie matig is, vaak moeilijk te maken.

Doden
In juni 2007 valt de eerste gevechtsdode in Uruzgan; Timo Smeehuijzen. Hij komt om bij een aanslag met een bermbom in Tarin Kowt. Buiten de provincie sneuvelde door zo’n explosief twee maanden ervoor al Cor Strik. Met doden die vielen door ongelukken staat het aantal gesneuvelden op zes. De dag na Smeehuijzens dood start in Chora een zware slag met de vijand. Bij de operatie komen tientallen burgers om, wat veertien jaar na dato zal leiden tot een rechtszaak die eind vorige maand een eerste zitting kende. Het proces zorgt voor heftige emoties onder veteranen, onder anderen bij toenmalig TFU-commandant Hans van Griensven die via sociale media laat weten dat hij vindt dat zijn mannen en hij ten onrechte als moordenaars worden weggezet.

De prijs die militairen betaalden, was hoog. 25 van hen stierven, 140 raakten gewond waarvan 41 blijvend letsel hebben. Een exact cijfer van het aantal mensen met geestelijke schade is er niet, maar de schattingen gaan uit van vele honderden, zo niet meer dan duizend. De Uruzgan-missie alleen al kostte twee miljard euro, maar nog ingrijpender is de prijs die de krijgsmacht er tot op de dag van vandaag voor betaalt.

Het leger ging naar Uruzgan na jaren van bezuinigingen. Door vier jaar oorlog verdampten de reserves die er nog waren. Een landmachtgeneraal noemde de enige tactiek om de eindstreep te halen ’kannibalisme’. Alleen door de eigen spieren op te eten haalde defensie de overdracht van het gezag over Uruzgan. Doorgaan op de volle sterkte was praktisch onmogelijk geweest. De vervolgmissies werden inzetten in het conflict-armere noorden, met aanmerkelijk minder mensen. Ons land heeft er nu nog 160 militairen zitten als onderdeel van de veel rustiger trainings- en adviesoperatie Resolute Support.

Twee kampen
De onafwendbare vraag bij het vertrek van de NAVO-troepen is nu: was dit alles het waard? Grofweg tekenen zich onder militairen twee kampen af. Dat van de criticasters zoals overste Mirjam Grandia, docent internationale veiligheidsstudies aan de Nederlandse Defensie Academie en zelf in 2006 uitgezonden naar Uruzgan. Ze geloofde lang in de Nederlandse opbouwstrategie, maar vraagt zich nu af of de inwoners van Uruzgan wel zoveel zijn opgeschoten met de ISAF-jaren. De Taliban zijn weer volop in de provincie actief en de gebieden buiten de kernen die Nederland in handen had gelden als onveilig. Dus wat is de winst?

Tegenover haar staat iemand als oud-commandant battle group en voormalig directeur van het Veteraneninstituut Ludy de Vos. Hij is er oprecht van overtuigd dat de Nederlanders een blijvende bijdrage hebben geleverd aan het welzijn van de Afghanen in Uruzgan. „Er is een zaadje geplant en ontkiemd”, vindt hij.

Peter van Uhm
Tussen deze uitersten bevindt zich een heel scala aan meningen. Waarbij weinigen de conflicterende gevoelens zo goed weergeven als Peter van Uhm. De oud-Commandant der Strijdkrachten verloor zijn zoon Dennis door een bermbom in Uruzgan. In een interview met De Telegraaf beantwoordde hij drie jaar terug de vraag of de prijs die voor de missie werd betaald acceptabel was.

„De ratio en het gevoel blijven botsen. Je zit met de vraag ’waarom is onze zoon gesneuveld?’ Dat voelt zinloos”, zei de viersterren-generaal b.d. „Maar rationeel snap ik het heel goed dat, als wij willen bijdragen aan een betere wereld, er offers moeten worden gebracht. Ik sta nog steeds achter de missie in Uruzgan.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Ariel »

Extra militairen naar Afghanistan voor veilige terugkeer Nederlandse troepen

Tachtig Nederlandse militairen worden ’uit voorzorg’ naar Afghanistan gestuurd omdat de veiligheidssituatie daar naar verwachting verslechtert. Ze moeten helpen met een veilige terugkeer van de Nederlandse troepen.

Dat heeft het demissionaire kabinet vrijdagmiddag tijdens de ministerraad besloten. Het moment waarop ze bijspringen is opvallend. Eerder deze week maakten de NAVO en de Verenigde Staten juist bekend alle troepen terug te trekken uit Afghanistan.

Uit een persverklaring van de ministeries van Defensie en Buitenlandse Zaken blijkt dat de Nederlandse militairen juist die kant op moeten om die terugkeer veilig te laten verlopen. Terugtrekken gebeurt namelijk tussen 1 mei en 11 september. Versterking moet voorkomen dat aanvallen van de Taliban plaatsvinden tijdens het vertrek.

Taliban mogelijk in aanval
De Taliban houdt zich namelijk mogelijk vanaf 1 mei niet meer aan de afspraak om NAVO-troepen niet aan te vallen. Dat heeft er mee te maken dat er eerder een akkoord werd gesloten dat troepen voor die datum uit het land zouden zijn vertrokken, mits aan een aantal voorwaarden werd voldaan. De tachtig militairen stonden sinds februari paraat voor de NAVO-missie in Noord-Afghanistan.

„De verwachte verslechterde veiligheidssituatie is de reden waarom de NAVO-commandant in Noord-Afghanistan aan Nederland heeft gevraagd om de inzet van de 80 militairen”, staat in de verklaring. „Zij moeten de veiligheid van de NAVO-troepen die daar al aanwezig zijn versterken. Ook dragen deze militairen bij aan een ordelijke afbouw van de missie en veilige terugkeer van de Nederlandse militairen uit Afghanistan.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
hans van de mortel
Berichten: 7918
Lid geworden op: zo jun 03, 2007 12:41 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door hans van de mortel »

Mochten ze allen gedood worden, dan is dat hun eigen domme schuld.
Geen eigen mening verkondigen is de vrijwillige celstraf van het verstand.

CITATEN OVER PROFEET MOHAMMED
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89675
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Dossier Afghanistan

Bericht door Ariel »

Als ik hem was zou ik nu maar gaan en niet wachten tot het najaar.
Allerlaatste Jood in Afghanistan vlucht land uit

Hij overleefde invasies van de Sovjets en de Amerikanen, een bloedige burgeroorlog en een streng-islamitisch bewind, maar nu is het genoeg voor Zabulon Simantov. De laatste Jood van Afghanistan besluit het land te verlaten.

Daarmee komt er een einde aan de eeuwenlange Joodse aanwezigheid in Afghanistan, waar ook andere minderheden de afgelopen decennia flink zijn uitgedund. De 61-jarige Simantov is van plan in het najaar, na de Joodse feestdagen, naar Israël te verkassen. „Als de Taliban terugkeren, zullen ze ons met een klap in het gezicht wegsturen”, aldus Simantov in een interview met de Arabische pers.

Eenzaam
Simantov woont in het hart van Kaboel, waar hij de laatste synagoge draaiende houdt. Soms komen westerse journalisten of hulpverleners met een Joodse achtergrond langs, maar verder is hij de enige die op de sabbat zijn beste kleren aantrekt en de Torah reciteert.

Jarenlang was hij vastbesloten om in zijn eentje de Joodse gemeenschap in stand te houden, maar Simantov komt nauwelijks nog buiten uit angst voor geweld. De VS kondigden vorige week aan dat zij voor 9/11 dit jaar Afghanistan zullen verlaten. De kans dat de Taliban in het machtsvacuüm springen, is reëel.

Traditie
Afghanistan kent een lange Joodse traditie, die zeker 1200 jaar teruggaat. De Joden hadden het relatief goed in Afghanistan, maar een groot deel trok toch weg na de oprichting van Israël. Afghanistan was het enige moslimland dat vertrekkende Joden hun nationaliteit niet afnam. De vrouw en kinderen van Simantov wonen al bijna 25 jaar in Israël, al heeft hij met hen geen contact meer.

Simantov is vooral beroemd geworden om de vete die hij uitvocht met de op-een-na-laatste Jood van Afghanistan, Isaac Levy. Zij gaven elkaar voortdurend aan bij de Taliban, onder meer op beschuldiging van alcoholgebruik en het runnen van een bordeel. De moslimfundamentalisten pakten uiteindelijk allebei op, maar omdat zij ook in gevangenschap hun ruzie voortzetten, lieten zij hen weer gaan.

Leeuw
Levy overleed in 2005. Sindsdien is Simantov de enige Jood, maar na een lange strijd werpt hij nu dus de handdoek in de ring. Wel met trots: „Ik heb gevochten als een leeuw en de synagoge van Kaboel beschermd tegen de moedjahedien en Taliban.”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Plaats reactie