Re: Opstand in Syrië
Geplaatst: wo jan 31, 2018 1:48 am
Syrië: Turkije wil gebieden annexeren
Geplaatst op 30 januari 2018
Turkse soldaten.
Delen van Noord-Syrië staan in feite al onder Turkse controle en worden successievelijk geannexeerd. Op deze gebieden wordt een historische aanspraak gemaakt.
In de wereldpolitiek geldt in principe het recht van de sterkere. Diplomatie is een randverschijnsel, die eigenlijk alleen maar erger – dus volledige oorlogen – moeten verhinderen of gewoon alleen maar indammen. Turkije ageert in de eigen buurt gewoon ook volgens dit motto.
Toen de Turkse troepen vorig jaar in de Koerdische autonome regio in Noord-Irak hun posities behielden en Bagdad hier fel tegen protesteerde, had dit in feite geen effect. Waarom? De positie van Irak is zwakker dan die van Turkije, dat in de regio een sleutelrol speelt. Bovendien bezitten de Turken historische aanspraken op de regio, die afkomstig zijn uit de tijd van het Ottomaanse rijk.
Zoiets dergelijks is er op dit moment ook in Noord-Syrië aan de hand. Turkse troepen marcheren door de regio´s van Afrin en Sheba, direct aan de andere kant van de staatsgrens tussen beide landen. Officieel wordt altijd met de anti-terreurstrijd geargumenteerd, temeer omdat de daar agerende Koerdische milities nauw zijn verbonden aan de Turks-Koerdische terreurorganisatie PKK. Maar ook daar is sprake van historische gebiedsaanspraken.
De Turkse minister van Binnenlandse Zaken, Süleyman Soylu, zei op een partijcongres van de regerende AKP: “Wij zijn een grote natie van de vrede, die we in Cerablus, Mare, Azaz, al-Bab en langs een grens van 2000 kilometer hebben geschapen. Dat zeg ik als minister van Binnenlandse Zaken. We hebben onze districtscommissarissen, politiechefs en commandanten van de gendarmerie in Azaz, Cerablus en Mare.” Maar deze steden liggen aan de andere kant van de grens in Syrië. Dat betekent: men bouwt nu al civiele Turkse bestuursstructuren op om zodoende voldongen feiten te creëren.
Turkije zal daarvoor op internationaal niveau geen consequenties te verwachten hebben. De Syrische president wordt door de westelijke politiek immers sowieso gehaat (en dat nog meer dan Recep Tayyip Erdoğan, die steeds opnieuw wordt aangevallen) en hoe zwakker de centrale Syrische regering is, des te gemakkelijker haar vijanden het hebben. Dan wil men gewoon ook graag wel eens een grensverschuivingen door de vingers zien – ook al worden deze in feite met militair geweld doorgedrukt.
Bron: www.contra-magazin.com
Door: Marco Maier
Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron
https://ejbron.wordpress.com/2018/01/30 ... annexeren/