Tolerantie, polarisering en taalvervuiling

"Opinies" is een collectie van korte teksten (van 500 tot 750 woorden) waarin de auteur zijn opinie over courante islam-gelinkte gebeurtenissen uiteen zet. Indien je jouw opinie gepubliceerd wil zien kan je ze hier kwijt. Geef ons ook je naam en email adres. De tekst moet wel van jouw hand zijn.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89716
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Tolerantie, polarisering en taalvervuiling

Bericht door Ariel »

Een goed artikel van de SIOE site.

SIOE NEDERLAND


Ingezonden door: Encina

Tegenwoordig vliegen de woorden tolerantie en polarisering je om de oren. Elk debat over maatschappelijke problemen rond moslims draait als vanzelf om deze twee begrippen. Deze eenzijdigheid is tekenend voor de manier waarop de verhouding tussen Europeanen en moslims wordt beleefd. Ze wordt als fundamenteel als een slapend conflict beleefd en ten koste van alles moet voorkomen worden dat het verandert in een openlijk conflict.

Want het is een conflict. En ik ga dat nu benoemen. Ten eerste is het een historische conflict. Er is geen andere plaats in de wereld waar twee dezelfde beschavingen bijna 1400 jaar onafgebroken strijd hebben geleverd. Vanaf 622 is de islam in oorlog geweest met haar buurstaten en heeft ze onvermoeibaar geprobeerd die te onderwerpen en te assimileren. Het is zinloos om te doen alsof deze voorgeschiedenis niet bestaat. De moslims waanden zich eeuwen lang aan de winnende hand en schreven dit toe aan goddelijke voorbeschikking.

Maar vanaf 11 september 1565, toen de Turken het beleg van Malta moesten opbreken, is de islam steeds verder in verval geraakt. Deze situatie komt niet overeen met de heilsverwachting van de moslims. Europa doorkruist als het ware de bedoelingen van allah en moet daarvoor gestraft worden.

Islam was van het begin af aan een niet tolerante ideologie. Al in 622 moesten de moslims vluchten omdat hun gedrag niet meer werd getolereerd. Vervolgens namen ze wraak door net zo lang te vechten tot ze de regels konden bepalen. Tot op dat moment waren ze een stamloze groep vrijbuiters en rovers geweest, binnen tien jaar slaagden ze erin van Arabië een soort roversnest te maken, waarbij allah de rechtvaardiging vormde.

Het sektarische karakter van de moslims ten opzichte van de stamgenoten bleek toen al, maar het duurde niet lang of dit sektarische karakter profileerde zich ook ten opzichte van de joden, christenen en sabianen, hoewel die in de koran toch als geloofsgenoten worden genoemd en de hemel krijgen beloofd (Soera 2:62, 5:69). In weerwil van deze gelijkstelling in de godgegeven tekst worden deze groeperingen verbannen uit Arabië. In de gebieden waar zij wel mogen wonen, zijn zij geen gewone onderdanen, maar zijn verplicht een speciale status aan te nemen. Dit statuut van dhimmi geeft hen bescherming tegen moslims, die zonder dat statuut immers gerechtigd zijn hen te bestrijden, omdat zij immers ongelovigen zijn. Dit laatste wederom in tegenspraak met de korantekst.

Het is zinloos om islam te beschouwen als een geloof zoals er meerdere zijn, omdat islam zich niet gedraagt als andere geloven. Islam is niet alleen een geloof (persoonlijke overtuiging in betrekking tot godsdienstige opvattingen) maar ook een maatschappelijk bestel. De koranexegese (tafsir) beschrijft in detail hoe men het dagelijkse leven islamitisch dient in te richten. Het gaat te ver om de reikwijdte daarvan te behandelen, omdat moslims hierover duizenden pagina’s hebben geschreven. Een bezoek aan een willekeurige islam site en daar de rubriek ‘vragen over de islam en het gebed’ te raadplegen is voldoende om te ontdekken dat de vroomheid al snel omslaat in ziekelijke dweperij en obsessief gedrag.

Ik beperk me tot enkele zaken die algemeen bekend zijn. Islam schrijft voor dat mannen een baard dragen en vrouwen een hoofddoek. Er zijn gedragsvoorschriften voor hoe mannen en vrouwen die geen familie van elkaar zijn, elkaar dienen te begroeten, dat wil zeggen, dat ze fysiek contact dienen te vermijden. Islam schrijft ongelijkheid tussen moslims en niet-moslims voor, gebaseerd op diverse soera’s, die verbieden vrienden te maken onder niet-moslims, handelsbetrekkingen met hen aan te knopen en met hen te trouwen. Al deze voorschriften zijn onverenigbaar met de moderne samenleving waarin elk individu zich moet kunnen ontwikkelen en gedragen zoals hij dat zelf wenst, los van de wensen van zijn ouders of zijn geloofsgroep.

Dit heeft tot gevolg dat de moderne samenleving in Nederland de moslim voortdurend voor dilemma’s stelt. De jonge ‘Nederlandse’ moslim zou misschien een baard willen laten staan om zijn geloofsgenoten te plezieren, maar weet dat dit in Nederland over het algemeen niet gewaardeerd wordt. Hij zou misschien wel met een Europeaanse Nederlandse vrouw willen trouwen, maar mag dit niet vanwege zijn familie, tenzij hij haar overtuigt dat ze moslima wordt. Een moslima zou misschien liever mannen gewoon een hand willen geven, maar mag dat niet, want de geloofsregels schrijven anders voor. Vriendinnen maken met niet-moslima’s is moeilijk en met niet-moslim mannen volstrekt onmogelijk. De conclusie is duidelijk: de verwachtingen die door de moderne samenleving aan deze mensen wordt gesteld is onverenigbaar met de verwachtingen die de islam aan hen stelt.

Nu kennen we waarschijnlijk allemaal wel gevallen van moslims die zich niet gedroegen overeenkomstig het geschetste beeld en zich zelfs strijdig daarmee gedroegen. Deze indruk wordt vaak verbonden met het idee ‘gematigde islam’ of ‘gematigde moslims’ en dan wordt al snel de conclusie getrokken dat er een ontwikkeling in de islam gaande is en deze ontwikkeling wordt dan altijd voorgesteld als dat deze zich van streng gelovig naar liberaal gelovig zou bewegen. Beide veronderstellingen berusten op vertekende beeldvorming. Ten eerste, zijn er traditionele verschillen tussen groepen moslims onderling ontstaan in de loop der eeuwen en die maken het beeld erg diffuus. Dit is dus geen recente ontwikkeling, maar een situatie die al ongeveer duizend jaar geleden is ontstaan en voornamelijk het gevolg is van de bijzondere manier waarop de islam zich ontwikkeld heeft. Na een snelle verspreiding was er weliswaar een eenheidstekst van de koran, maar de uniforme uitleg daarvan groeide pas ruim twee eeuwen later en toen begon het Arabische Rijk uiteen te vallen. Er was geen centraal aangestuurde geestelijkheid, zoals in de katholieke kerk, die het ontbreken van het centrale gezag kon opvullen. Het mag dus niet opgevat worden als een ontwikkeling die zich voordoet onder invloed van modernisering, maar eerder het tegendeel. Ten tweede, zijn deze traditionele varianten aan het verdwijnen onder invloed van de moderne media, het internet natuurlijk en de enorme bekeringsinspanningen die Saoedi-Arabië al een jaar of veertig levert over de hele wereld, maar vooral in Noord-Amerika en Europa, waar men moslims wil beschermen tegen de kwade invloeden van het westers materialisme. Deze krachten hebben tot gevolg dat moslims zich meer bewust zijn geworden van hoe zij de islam beleven en met name de jeugd voelt zich meer aangetrokken tot de moderne islam die zich strikt beperkt tot koran en soenna en minder tot de traditionele van hun ouders (zie hiervoor de diverse rapporten van de AIVD).

Als we dus vaststellen dat niet alle moslims zich hetzelfde gedragen in de boven geschetste situaties, dan hebben we het eigenlijk over een situatie die aan het verdwijnen is. De moslimjeugd conformeert zich aan andere voorbeelden dan de ouders en over enkele generaties zal er een islam ontstaan zijn die een veel meer uniform karakter zal vertonen dan enkele eeuwen geleden. En dit is allemaal te danken aan het feit dat de oliestaten enorme bedragen verdienen aan olie en die kunnen uitgeven aan het bouwen van moskeeën, het uitsturen van imams over de hele wereld als moderne missionarissen, het verspreiden van miljoenen korans, ook in vertaling en uiteraard grootschalige projecten op lange termijn zoals het islamiseren van de wetenschap. Toen Aziz al-Saud in 1912 zijn eerste ikhwan stichtte, ergens in de woestijn van Arabië, had hij niets meer dan wat kamelen en geweren. Als er nooit olie was gevonden in die omgeving, zouden we nu in een andere en betere wereld leven.

De derde reden dat we niet zoveel merken van het typische moslim gedrag is dat ze zich terugtrekken binnen hun eigen geloofsgroep en contacten met westerlingen vermijden. Als ze nooit in situaties komen waarin ze iemand van het andere geslacht een hand moeten geven (informele situaties op school bijvoorbeeld) of een huwelijkspartner moeten kiezen uit niet-moslims, dan wordt het probleem niet opgemerkt door Europeanen omdat het zich als het ware niet voordoet. Om de afkeuring van eigen geloofsgenoten te voorkomen, zijn moslims heel handig van het hanteren van een dubbele strategie. Onder moslims gedragen ze zich als moslim, bij westerlingen als westerling. Deze ‘taqqiya’ is toegestaan in de koran en de tafsir, zodat ze zich spiritueel geheel ingedekt weten. Het wordt zelfs aangemoedigd als de taqqiya het belang van de moslims dient. En een moslim moet altijd het belang van de islam boven al het overige nastreven.

Uit de voorbeelden blijkt duidelijk dat moslims altijd in een slapend conflict met hun omgeving zullen verkeren. Katholieken kunnen met seculieren trouwen, orthodoxen met protestanten, maar moslims kunnen alleen met moslima’s trouwen. Deze verplichting aan allah sluit uit dat ze tolerant omgaan met andersgelovigen. Nauwkeuriger gezegd: hun tolerantie is op zijn best een noodzakelijk dulden, maar geen tolerantie op basis van gelijkheid. Zolang moslims in de minderheid zijn is hun houding niet zo opgemerkt, maar als er steeds meer hoofddoekjes in het straatbeeld komen, wordt duidelijk dat ze zich niet aanpassen, maar juist polariseren en van de omgeving verwachten dat die de nieuwe ontwikkeling ‘tolereert’.

Moslims tolereren geen beledigingen, zelfs niet als die gedaan worden op een manier die in de westerse samenleving als niet-beledigend wordt ervaren en waarvan moslims zouden moeten weten dat ze niet beledigend bedoeld zijn, zoals cartoons. En dit is misschien wel het meest schadelijke van de tolerantie zoals die al een jaar of dertig wordt bedreven in Nederland en in Europa. Het eerste wat er mis is met onze tolerantie, is dat ze maar in één richting wordt toegepast en een situatie van morele ongelijkheid schept. Onze tolerantie is gebaseerd op zelfverloochening, zelfopoffering en zelfontkenning, niet op handhaving van wat goed is. Ze is gebaseerd op een taalgebruik dat bedoeld is om de moslim te ontzien, niet om hem te respecteren. Het is een tolerantie van het slechte geweten en het slechte vertrouwen. Het is de tolerantie van een schijnbeeld van zichzelf en van de ander. De moslim polariseert niet als hij weigert een vrouwelijke minister een hand te geven of als hij alleen met een moslima wil trouwen, omdat christelijke of seculiere vrouwen allemaal hoeren zijn. Europeanen moeten tolerant omgaan met de houding van moslims – waarom eigenlijk? Wat is er gebeurd met de gelijkheid in gelijke gevallen? De gelijkheid is geofferd aan tolerantie, omwille van politieke belangen is de betekenis van woorden veranderd en dus hebben we hier te maken met taalvervuiling.

Het tweede wat er mis is met deze woorden en waarom ze taalvervuiling betekenen, is de groep voor wie ze bestemd zijn. Dat zijn Nederlanders, dat zijn Europeanen, maar het zijn geen moslims, geen allochtonen, geen buitenlanders. Uiteraard wordt de groep niet expliciet aangeduid, maar uit de context wordt duidelijk dat de groep die niet mag polariseren de meerderheid is, de modernen, de niet-moslims. Op deze groep rust de speciale plicht altijd de hogere morele positie op te zoeken. Als moslims wandaden begaan, mag de Nederlander niet polariseren. Als moslims hun eigen buurten scheppen en hun omgeving islamiseren, is dat hun goed recht, maar Nederlanders hebben niet datzelfde recht, namelijk om de moslims in dit land te ‘nederlandiseren’. Als Nederlanders zich verzetten tegen islamisering, of als ze moslims bewegen zich aan te passen, dan is dat ‘niet tolerant’ en kan ‘leiden tot polarisering’. Stap voor stap verschuift zo het evenwicht in de normen en waarden tot er voor Europeanen niets meer overblijft. Dan is de islamisering voltooid.

Een situatie waarin woorden op een verwrongen, éénzijdige manier worden gebruikt, een manier die bedoeld is om bepaalde groepen te stigmatiseren – namelijk Nederlanders en Europeanen – is een situatie van taalvervuiling. Tolerantie, polarisering en nog wat van die termen zijn besmette woorden geworden. Ze zijn al zo lang gebruikt tegen alles wat onze samenleving en ons Europeanen waardevol maakt, dat ze hun neutrale betekenis hebben verloren. Europa is de bakermat van de secularisatie die verdraagzaamheid mogelijk heeft gemaakt op basis van volstrekte gelijkheid voor man en vrouw, gelovige en ongelovige. Het zijn groepen van buiten die deze unieke culturele erfenis op allerlei manieren bedreigen. Het zijn deze laatste groepen die stap voor stap bezig zijn met polarisering en het misbruiken van de tolerantie van de Europese samenleving. Het is te bizar voor woorden om dan diezelfde Europeanen te beschuldigen van het te weinig beoefenen van tolerantie. Eerder is het zo, dat Europeanen een gevaar voor zichzelf zijn, omdat ze veel te naïef en ruimhartig zijn in het toepassen van tolerantie in situaties waarin ze dat niet zouden moeten doen.

Deze woorden (tolerantie, polariseren) zijn schijnbaar bedoeld om ons te motiveren en het beste in ons op te roepen, maar in feite keren ze dag in dag uit de strontkar over onze hoofden heen. Het goede dat we doen, wordt tegen ons gebruikt, alsof elke dag een rechtszitting is. Alles wat we zeggen wordt alleen maar tegen ons gebruikt. De aanklager is ook verdediger en ook rechter en ook politieman en ook reclasseringswerker. Dit is de derde reden dat ze taalvervuiling zijn: ze bewerken precies het tegendeel van wat ze verondersteld worden te beogen, het zijn lege, hypocriete cliché’s en we zijn beter af zonder hen.

De vierde reden waarom het gebruik van deze woorden een vorm van taalvervuiling is, bestaat uit het gegeven dat men ze niet kan bezigen zonder een tweedeling tot stand te brengen. Iemand die oproept tot tolerantie, stelt zichzelf daarmee op een hoger moreel standpunt. Het is uiterst moeilijk om zich daar effectief tegen te verzetten zonder de verdenking op zich te laden dat men niet tolerant is. Het is tegelijkertijd moeilijk om tegenweer te bieden omdat zij die oproepen tot tolerantie het altijd bij een algemene oproep laten en het vermijden om duidelijk te maken wie of wat er dan getolereerd zou moeten worden. Het is ondoenlijk om te spreken over een onderwerp dat niet benoemd is en geen eigenschappen heeft. Indien een tegenstrever die toch zou proberen, kan degene die tot tolerantie opriep makkelijk beweren dat hij dát niet bedoelde. Iemand die oproept tot meer tolerantie en minder polarisatie, bedrijft dus eigenlijk het tegendeel van wat hij beoogt. Hij zou zich moeten afvragen waarom hij meent dat er minder tolerantie is en meer polarisatie, welke oorzaken dat heeft in de werkelijkheid. Hij zou zich moeten afvragen waarom tolerantie de kwaal is en niet de oplossing.

De echte oplossing is eenvoudig. Stop islamisering van Europa
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
hans van de mortel
Berichten: 7918
Lid geworden op: zo jun 03, 2007 12:41 pm

Re: Tolerantie, polarisering en taalvervuiling

Bericht door hans van de mortel »

Ariel schreef:Islam was van het begin af aan een niet tolerante ideologie. Al in 622 moesten de moslims vluchten omdat hun gedrag niet meer werd getolereerd. Vervolgens namen ze wraak door net zo lang te vechten tot ze de regels konden bepalen. Tot op dat moment waren ze een stamloze groep vrijbuiters en rovers geweest, binnen tien jaar slaagden ze erin van Arabië een soort roversnest te maken, waarbij allah de rechtvaardiging vormde.
Ik denk dat hier een vergelijking met de horden van Djenghis Khan volledig op zijn plaats is.
Geen eigen mening verkondigen is de vrijwillige celstraf van het verstand.

CITATEN OVER PROFEET MOHAMMED
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24951
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: Tolerantie, polarisering en taalvervuiling

Bericht door King George »

Het sprookje van de moslims en de tolerante Nederlander…

Ik ben moslim, ik woon in Marokko en ik ben zielig,
Geen probleem, dan kom je toch naar Nederland,
Ja maar ik heb geen geld,
Geen probleem, dan geven we je toch een uitkering,
Ja maar ik ben hier zo eenzaam,
Geen probleem, dan laten we toch je vrouw overkomen,
Ja maar ik mis mijn kinderen zo,
Geen probleem, dan laten we toch je kinderen overkomen,
Ja maar ik mis de rest van mijn familie ook,
Geen probleem, dan laten we toch je nicht, je neef, je oom, je tante overkomen,
Ja maar ik had altijd zo’n goed contact met mijn buren in Marokko,
Geen probleem, dan laten we die toch ook hierheen komen,
Ja maar die spreken geen Nederlands,
Geen probleem, dan regelen we toch een cursus voor ze
Ja maar dat kost geld,
Geen probleem, dan maken we de cursus toch gratis,
Ja maar ik heb daar eigenlijk helemaal geen zin in,
Geen probleem, dan blijf je toch lekker thuis,
Ja maar dan kan ik de folder van de Sociale Dienst niet lezen,
Geen probleem, dan vertalen we hem toch in het Arabisch voor je,
Ja maar de arts spreekt geen Marokkaans,
Geen probleem, dan regelen we toch een tolk voor je,
Ja maar de arts is een man en dat wil ik niet voor mijn vrouw,
Geen probleem, dan regelen we toch voor een vrouwelijke arts voor je,
Ja maar bij de gemeente wordt mijn vrouw door een man geholpen,
Geen probleem, dan regelen we toch een apart loket voor haar,
Ja maar ik wil geen afstand doen van mijn cultuur,
Geen probleem, dan laten we de Minister toch helpen jouw cultuur te wortelen in Nederland,
Ja maar ik ben niet tevreden met mijn huis,
Geen probleem, dan knappen we je wijk toch op voor een paar miljard,
Ja maar ik wil dat mijn kinderen worden opgevoed met de Koran,
Geen probleem, dan bouwen we toch een Islamitische school voor ze,
Ja maar kinderen zijn nog nooit in Mekka geweest,
Geen probleem, dan gaan ze toch lekker met de hele school een week naar Mekka,
Ja maar daar hebben we geen geld voor,
Geen probleem, dan subsidiëren we dat toch voor ze,
Ja maar het is zo ver lopen naar de moskee,
Geen probleem, dan bouwen we er toch nog eentje om de hoek,
Ja maar ik wil graag preken in het Arabisch horen,
Geen probleem, dan vliegen we toch een paar haat-imams in,
Ja maar mijn kinderen kunnen geen stageplaats krijgen,
Geen probleem, dan regelen we toch stageplaatsen voor ze,
Ja maar mijn kinderen kunnen geen werk vinden door hun hoofddoek,
Geen probleem, dan helpen we ze toch aan een baan,
Ja maar mijn kinderen willen een hoofddoek dragen in de sportschool,
Geen probleem, dan regelen we dat toch voor je dat ze dat mogen,
Ja maar ik wil dat mijn vrouw mannen geen hand geeft,
Geen probleem, de Commissie Gelijke Behandeling komt wel met een onnavolgbaar vonnis,
Ja maar ik voel mij gediscrimineerd,
Geen probleem, dan zetten we toch een Meldpunt Discriminatie voor je op,
Ja maar dat is weer zo’n gedoe als je analfabeet bent,
Geen probleem, dan regelen we toch voorbedrukte formulieren voor je,
Ja maar ik wil kunnen bidden op mijn werk,
Geen probleem, dan zorgen we toch voor een aparte gebedsruimte op je werk,
Ja maar mijn vrouw wil kunnen zwemmen in een boerkini,
Geen probleem, dan verplichten we de zwembaden toch gewoon om dat goed te vinden,
Ja maar er komen ook allemaal mannen zwemmen,
Geen probleem, dan regelen we toch dat zij apart kan zwemmen,
Ja maar die mannen willen naast haar zitten als ze naar het theater gaat,
Geen probleem, dan regelen we toch dat ze helemaal vooraan kan zitten naast andere vrouwen,
Ja maar ik wil niet dat jullie de Koran verbranden, want dan word ik heel erg boos,
Geen probleem, dan laten we de Minister President toch wereldwijd door het stof kruipen,
Ja maar ik wil mijn leerlingen wel kunnen leren dat Bijbels verbranden respect is,
Geen probleem, dan kom je dat toch gewoon uitleggen bij Pauw en Witteman,
Ja maar ik wil geen alcohol drinken,
Geen probleem, dat hoeft niet hoor,
Ja maar ik wil ook niet dat Jan Marijnissen alcohol drinkt,
Geen probleem, dan drinkt Jan Marijnissen toch gewoon ook een glas water (de lul),
Ja maar ik wil dat er geen kritiek wordt geleverd op mijn godsdienst,
Geen probleem, dat regelt Hirsch Ballin wel even
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
sjun
Berichten: 12549
Lid geworden op: zo mei 11, 2014 8:29 pm
Locatie: Visoko

Re: Tolerantie, polarisering en taalvervuiling

Bericht door sjun »

Toleratie s evenals democratiehandig om gebruik van te maken totdat deze waarden je niet meer dienen en het masker af kan. Bij Erdogan hebben we het al zien gebeuren en ook de verstandige mensen in de Turkse grote steden zijn er al acher. De trein van democratie lijkt in Turkije aan zin eindhalte te zijn dus stapt Erfogan consequent over op ander vervoer. Tolerantie is in West-Europa al een eufemisme geworden voor verplicht wegkijken en onbenoemd laten van misstanden want anders zijn daar de rode fatwa's die een einde zullen maken aan maatschapelijke kansen en carrieres. Daartoe worden verkettering, laster, censuur, misleiding via de massamedia en deplatforming ingezet. Werkt dat ook niet dan worden linkse heethoofden als Volkert van der Graaf en de militairistische horden van 'Anti'Fa gemobiliseerd om bij te buigen wie teveel aan het licht brengt.

Brussel verwordt meer en meer tot uitzuigende dictatuur. Een controlerende entiteit voor machtspolitici, gericht op omvolking, verdomming en misleiding om de natiestaten en hun culturen af te breken door middel van cumulerende kosten van immigratie, klimaatreligie en islamisering van de leefomgeving Deze einddoelen worden nog versluierd door propaganda en verkettering van wie niet blind meeloopt om de grote afbraak te helpen voleinden totdat er geen enkele weg terug meer is en er een politieke realiteit is geschapen die mensen helemaal afhankelijk gemaakt heeft van een alwetende welhaast deïstische staat. De discipelen van repressieve tolerantie bevolken intussen al de staatsmedia, het onderwijs, gesubsidieerde vrijwilligersorganisaties en diverse internationaal georiënteerde bedrijven die wel zullen moeten om nog opdrachten te vergaren.

Niet arbeid maar waarheid maakt vrij. Spreek je daarom uit waar je daartoe kansen ziet om het bovenstaande tij te keren.
Het recht op vrije meningsuiting wordt algemeen geaccepteerd, totdat iemand er daadwerkelijk gebruik van wil maken.
Plaats reactie