Uitgever beschouwt moslims als onnozele kinderen

"Opinies" is een collectie van korte teksten (van 500 tot 750 woorden) waarin de auteur zijn opinie over courante islam-gelinkte gebeurtenissen uiteen zet. Indien je jouw opinie gepubliceerd wil zien kan je ze hier kwijt. Geef ons ook je naam en email adres. De tekst moet wel van jouw hand zijn.
Plaats reactie

Bent u het eens met de bewering van Irshad Manji?

Jazeker, men kijkt minderwaardig op moslims.
4
100%
Nee, boeken met een grievende inhoud moeten niet gepubliceerd worden.
0
Geen stemmen
 
Totaal aantal stemmen: 4

Gebruikersavatar
Lodewijk Nasser
Berichten: 5870
Lid geworden op: ma aug 14, 2006 1:58 am
Contacteer:

Uitgever beschouwt moslims als onnozele kinderen

Bericht door Lodewijk Nasser »

Uitgever beschouwt moslims als onnozele kinderen

OPINIE, gepubliceerd op 28 augustus 2008 00:00, bijgewerkt op 13:21


Het besluit van Random House een roman over Mohammed en Aïsja niet uit te geven, getuigt van een minderwaardige kijk op moslims, betoogt Irshad Manji.


De komende weken richten de Amerikanen zich op de vraag wie de leider moet worden van the land of the free and the home of the brave. Maar verdienen de VS het nog wel om beschreven te worden in termen van moed en geweten?

Random House, een van de belangrijke uitgeverijen in New York, heeft de publicatie van The Jewel of the Medina, een historische roman over de profeet Mohammed en zijn tweede vrouw Aïsja, afgelast. De reden: het boek zou gewelddadige reacties kunnen oproepen.

Zou kunnen? Is dat tegenwoordig alles wat nodig is? Volgens wie dan?

Lang voor de controverse ontstond, vroeg Random House een steunbetuiging aan Denise Spellberg, een niet-islamitische wetenschapper aan de Universiteit van Texas. Zij vond sommige delen van het manuscript kwetsend en besloot dat moslims dat ook maar moesten vinden. Zij oordeelde dat het boek een ‘bedreiging voor de nationale veiligheid’ was en omschreef het als ‘gevaarlijker dan The Satanic Verses’. Spellberg kan het weten: zij behandelt Rushdies beruchte werk in haar colleges. Zij is duidelijk niet voor censuur.

Toch liet haar advocaat aan Random House weten dat de naam van Spellberg niet in of op de kaft van het boek mocht worden gebruikt. Vervolgens ging Random House te rade bij andere wetenschappers die zich met de islam bezighouden. De uitgever nodigde een aantal postkoloniale theoretici met uiterst beperkte specialismen uit om een boek dat voor de algemene lezer is bedoeld aan stukken te scheuren. Ook werd het hoofd beveiliging van de uitgeverij erbij betrokken.

Intussen kwam een maildiscussiegroep van studenten in Midden-Oosten- en Islamstudies achter het bestaan van de nog ongepubliceerde roman. Zij hoorden ervan via een islamitische webmanager die beweert dat hij door een ‘razende’ Spellberg werd gebeld. Zijn postings kwamen uiteindelijk terecht bij een blogger die een plan voor een protestactie rondstuurde.

Niemand besteedde serieus aandacht aan dit plan. Maar ondanks het oorverdovende gebrek aan bedreigingen kondigde Random House aan dat het de publicatie van het boek zou uitstellen om redenen van veiligheid – waaronder die van de auteur, Sherry Jones.

Let wel, ze is nu vrij om op zoek te gaan naar een fatwa: Random House heeft haar contract ontbonden, zodat ze het manuscript elders onder kan brengen. ‘Wij staan pal voor de verantwoordelijkheid onze auteurs te steunen’, luidt de boodschap van het bedrijf. Dat blijkt wel, ja.

Waar moet je beginnen om uit te leggen hoe absurd dit besluit is? Hier misschien: Random House verdient zijn geld met de vrijheid van meningsuiting. Natuurlijk, dat geldt ook voor kranten en lang niet alle kranten drukten de Deense spotprenten van Mohammed af. Maar deze roman kan niet worden vergeleken met die spotprenten. In The Jewel of Medina worden de profeet en zijn bruid met diepe genegenheid bejegend. In een gesprek met Jones blijkt ook haar respect voor de waardigheid van Aïsja. ‘Ik schreef Jewel deels omdat ik zie dat de stem van de vrouw ontbreekt in de manier waarop de geschiedenis van de islam wordt verteld’, zegt ze. ‘Vrouwen hebben een heel belangrijke rol gespeeld bij de stichting van het geloof. Mij het zwijgen opleggen, betekent ook dat hen nog een keer het zwijgen wordt opgelegd.’

Nog een absurd detail: dat Sherry Jones de mond werd gesnoerd kwam door een vrouw, Denise Spellberg, die geen islamiet is. Waar blijven de verontwaardigde reacties over bemoeizucht, imperialisme of racisme van degenen die altijd zeggen dat niet-islamieten hun neus niet in islamitische kwesties moeten steken? Die reacties zijn nodig want het aflasten van de publicatie is eigenlijk wel een eigenaardige vorm van racisme. Random House New York heeft laten zien hoe laag de verwachtingen zijn die ze van moslims heeft. Zelfcensuur reduceert alle gelovigen tot kinderen die niet fatsoenlijk met gevoelige kwesties kunnen omgaan. Als gelovige voel ik me daardoor gekwetst.

In Servië, waar de roman al is verschenen, heeft een aantal moslims inderdaad geklaagd, waarna de uitgever excuses aanbood en het boek uit de handel nam. Maar een hoge islamitische geestelijke heeft zich achter de publicatie van het boek geschaard. Bosnische moslims hebben ook de kant van de vrijheid gekozen door prikkelbare moefti’s te herinneren aan het alternatief: Milosevic.

In het Westen worden de uitgevers niet achtervolgd door de geest van Milosevic. Zij zijn bang voor een herhaling van de zaak Rushdie. Ik heb dat gemerkt toen mijn eigen boek, waarin ik me uitspreek voor een hervorming van de islam, op de bureaus van Britse uitgevers belandde. Sommige beweerden dat mijn naam te exotisch was voor Engeland. De eerlijken onder hen mompelden de naam van Rushdie. Na veertig afwijzingen was een klein Schots uitgeverijtje bereid het uit te brengen.

Waar sommigen de prijs van de vrijheid van meningsuiting kennen, kennen anderen de waarde ervan. Mijn Canadese uitgeverij geeft me zelfs toestemming om gratis vertalingen op internet te plaatsen voor lezers in de vele islamitische landen waar mijn boek verboden is. Meer dan een half miljoen mensen hebben het gedownload – er zijn geen doden gevallen.

Uiteindelijk krijgt Sherry Jones dankzij Random House New York wereldwijd aandacht. We moeten niet raar opkijken als The Jewel of Medina door heel Europa verspreid wordt, wat het boek ook verdient. Intussen zal ik het aanbevelen bij mijn eigen moedige uitgeverij* Random House Canada.

Bron: http://www.volkskrant.nl/archief_gratis ... e_kinderen
Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren.
Willem Elsschot (1882-1960)
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89853
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Bericht door Ariel »

Men kijkt niet alleen minderwaardig op moslims neer als men besluit dit boek niet te publiceren, maar men creëert ook nog eens onverdraagzame moslims door dit besluit.
Het is niet de schuld van Moslims dat ze steeds meer eisen gaan stellen, het is de schuld van dit soort uitgevers en de linkse kerk dat Moslims steeds meer belachelijke eisen gaan stellen.
Wij weten dat Moslims gewent zijn om zich aan regels te houden. Een moslim kan niet zonder regels , en elk gast land had regels aan moslims moeten geven. Men had moeten zeggen.. “Dit is onze grens en daar mag je niet over heen stappen”
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Lodewijk Nasser
Berichten: 5870
Lid geworden op: ma aug 14, 2006 1:58 am
Contacteer:

Bericht door Lodewijk Nasser »

Wij weten dat Moslims gewent zijn om zich aan regels te houden. Een moslim kan niet zonder regels , en elk gast land had regels aan moslims moeten geven. Men had moeten zeggen.. “Dit is onze grens en daar mag je niet over heen stappen”

Precies, ik heb daar ook eerder over geschreven.

http://www.hetvrijevolk.com/?pagina=6647
Het multiculturalisme is nu juist een obstakel voor integratie. Want er is geen nastrevenswaardig ideaal om je als goed ingezetene van dat land te gedragen. Als je aan een nieuwkomer zou vragen zich te gedragen als een goed(e) Nederlander, dan zou hij zijn wenkbrauwen fronsen. De Nederlander bestond toch namelijk helemaal niet?
Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren.
Willem Elsschot (1882-1960)
Plaats reactie