Tijd voor een nieuw elan

"Opinies" is een collectie van korte teksten (van 500 tot 750 woorden) waarin de auteur zijn opinie over courante islam-gelinkte gebeurtenissen uiteen zet. Indien je jouw opinie gepubliceerd wil zien kan je ze hier kwijt. Geef ons ook je naam en email adres. De tekst moet wel van jouw hand zijn.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Tijd voor een nieuw elan

Bericht door Pilgrim »

Tijd voor een nieuw elan

Door Sid Lukkassen • 7 augustus 2017

Afbeelding
Afb: wikimedia-commons

Nederland snakt al sinds Pim Fortuyn naar vernieuwing en verandering. Tot dusver is echter niets wezenlijks veranderd sinds 2002. Wat we wél hebben gekregen zijn nieuwe splinterpartijen en op dit moment zijn maar liefst vijf van die kleine splintergroeperingen actief in de Tweede Kamer. Het enige wat ons ‘democratische’ bestel de komende jaren zal brengen is nog meer splinterpartijen.

Zoals ook TROTS, EenNL en Artikel 50 hebben ondervonden: het grote probleem van de opiniehegemonie, zoals wij dat noemen. Kranten en tv-programma’s zoals Pauw, Jinek, Van Nieuwkerk en consorten bepalen welke meningen in het politieke debat mogen komen. Deze kleine mediakring, die ook wel ‘regressief links’, ‘policor’ en ‘cultuurmarxistisch’ is genoemd, trekt alles uit de kast om realistische geluiden – dat wil zeggen de genuanceerde meningen, die de Nederlandse cultuur en de moderniteit willen verdedigen – de publiciteit te ontzeggen. De kosmopolitische en cultuurmarxistische elites houden hun gelederen gesloten door coöptatie waardoor de kritische, pragmatische en cultureel patriottische eenheden vakkundig buitenspel worden gehouden. Het resultaat, namelijk een policor dictatuur, is daarmee vrijwel een feit en vormt een obstakel voor noodzakelijke democratische vernieuwing en ontwikkeling in een moderne samenleving.

In de praktijk betekent dit dat een beweging op het internet en via sociale media altijd de strijd zou moeten aangaan met directe politieke concurrenten. Dat is precies wat de politiek correcte opiniehegemonie wenst: de rechterflank klein houden en zo mogelijk tegen elkaar uitspelen, opdat we elkaar met modder bekogelen en elkaar beschadigen.

Het echte probleem is dit: de ruimte om de boodschap van het soevereine realisme uit te dragen is marginaal, want beperkt door de policor mainstream-media. In plaats van mee te dringen op de kleine ruimte en zo het probleem te versterken, moet een nieuwe ‘zuil’ zich eerst richten op de transformatie van het opinie- en medialandschap. Het kartel van postmoderne mediacensuur plus politiek correcte mainstream partijen maakt de huidige democratie niet tot een weg naar de oplossing, maar tot een obstakel daarvoor.

D66 liet haar idealen los
De geschiedenis van D66 leert ons dat het achterhaalde politiek bestuurssysteem niet van binnenuit te hervormen is: het moet van buitenaf worden aangevallen. D66 kondigde zich lang geleden aan met een agenda van bestuurlijke vernieuwing: zij wilden de kloof dichten tussen burgers en elite, bijvoorbeeld via referenda en de gekozen burgemeester. Vervolgens zou een districtenstelsel worden ingevoerd waarna de partij zichzelf zou opheffen. Vandaag zien we dat D66 bij uitstek een regentenpartij is: een politieke club van ambtenaren en lobbyisten. De hele club is geabsorbeerd door de policor dictatoriale orde. Het volk keert zich af van de ‘progressieve’ idealen en dus verruilt D66 de democratie voor technocratie. Om waarlijk democratisch te kunnen zijn moeten de tegenkrachten zich buiten de gecorrumpeerde ‘representatieve democratie’ positioneren.

Men zal tegenwerpen dat deze analyse onzin is, dat “het internet en de sociale media de burger meer uitzendbereik en informatietoegang geven dan ooit”. Dat is natuurlijk onwaar: de macht van de informatiesnelweg concentreert zich namelijk bij grote bedrijven en zij leggen de macht niet bij de burger terug. Zie de schorsing van de Facebook-account van de directeur van TPO, toen hij een filmpje deelde waarin Annabel Nanninga een satirisch gedicht voordroeg over Erdogan. Milo Yannopoulos werd van Twitter getrapt.

Burgers wordt de mond gesnoerd
Google steunde Hillary Clinton, Mark Zuckerberg luistert naar Bondskanselier Merkel en Eurocommissaris Frans Timmermans werkt samen met technologiebedrijven om ‘hate speeches’ op het internet aan te pakken. Dit gaat dus buiten parlementen om, terwijl de grens tussen ‘hate speech’ en inhoudelijke kritiek nu bij uitstek een politieke kwestie is. We kunnen niet meer spreken van een open communicatieve ruimte en daarom moeten we die ruimte van buitenaf openbreken. We moeten onze krachten bundelen want samen staan we sterker. Het is zoals een Amerikaans staatsman zei: “we moeten samen opstaan, anders zullen we afzonderlijk worden opgehangen”.

Wij kritische burgers moeten ons verenigen op het maatschappelijk middenveld. Anders is het over twee jaar echt te laat. Verkiezingen dienen slechts om onze woede te kanaliseren en onze aandacht af te leiden van het net dat zich nu sluit. Na de verkiezing kruipt de elite weer bij elkaar (formatieperiode) en bepaalt de agenda voor de korte termijn, zonder een maatschappelijke visie voor de lange termijn, behalve het eigenbelang. De macht in dit land ligt sowieso niet bij gekozen volksvertegenwoordigers, maar bij ongekozen elites in door de zittende politiek [/i]verdeelde baantjes[/i]. Denk aan commissarissen van de Koning, de Raad van State of de VNG. Rechters, advocaten en ‘betrokken NGO’s’ bijvoorbeeld, hebben inmiddels meer aandeel in de massa-immigratie dan politici. Dan hebben we het nog niet over banken of grote investeerders en hun macht over democratieën. Want ondanks jarenlange crisissen en recessies, wat veranderde er nu werkelijk in de wereld van het grote geld?

Samenwerking en bijpassende aanpak
Politieke representatie is vandaag de dag een farce. Sinds de afsplitsing van Rita Verdonk werd de VVD steeds meer een ‘sfeerbeeld-partij’. Het beeld van een gemoedelijke, zonovergoten Koningsdag of een succesvolle Olympische Spelen, van oude vrienden die aan de tap een biertje en een portie bitterballen wegwerken. Dit sfeerbeeld verdringt de inhoud en het doel is dan ook om de verkiezingen over sfeer te laten gaan. Maar vervolgens moet de voorzitter van die partij afhaken vanwege een gevalletje legale diefstal. Hij komt er mee weg ook nog. Verder lukte het de PVV niet om een solide gelaagde basis in het maatschappelijk middenveld te bouwen waarop een ‘nieuwe zuil’ kon ontstaan. En wat de sociaaldemocratie ten slotte betreft: de emancipatie van de arbeider is een succes geweest. Zó succesvol dat progressieve partijen nieuwe kiezers moeten aanboren via de massamigratie. De negatieve gevolgen ondervinden we dagelijks: een ritje langs de grote steden volstaat.

Het politieke bestel wat we nu hebben leent zich slechts voor oppervlakkige symptoombestrijding: de afgelopen vijftien jaar heeft enkel politieke symptoombestrijding gebracht en ons systeem is dan ook ver over de houdbaarheidsdatum heen.

Het is tijd voor een nieuw en modern democratisch elan.

http://sta-pal.nl/2017/08/tijd-voor-een-nieuw-elan/
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Plaats reactie