Europa moet zich nieuw oriënteren

[Pilgrim]

Europa moet zich nieuw oriënteren

Geplaatst op 14 april 2018



In plaats van aanhangsel van de VS en zijn elites te zijn, moet Europa zich fundamenteel nieuw oriënteren. De toekomst van het continent staat op het spel.

Meerdere eeuwen lang hebben de Europese machten quasi het wereldgebeuren bepaald. Deels door de koloniale rijken, deels ook door het technologische leiderschap. Sinds het begin van de 20e eeuw werd dit weliswaar in toenemende mate verplaatst naar de Verenigde Staten van Amerika (en met het verval van het communistische Oostblok leek de zegetocht van de Amerikanen niet meer te stoppen), maar ook de “Amerikaanse eeuw” loopt onstuitbaar ten einde. Een omstandigheid, die men in Europa grotendeels nog weigert te erkennen.

In plaats van zich in te stellen op de veranderende geopolitieke en wereldeconomische veranderingen en het continent zogezegd “fit” te maken voor de 21e eeuw, blijft men zich angstvallig vastklampen aan het trans-Atlantische idee. Zelfs de meest overtuigde eurocraten, die van de vele landen van het continent quasi een Amerikaans tegenhanger in de vorm van de “Verenigde Staten van Europa” willen maken, kunnen zich niet losmaken van deze partnerschap over de “grote zee”. Dit wordt ook steeds opnieuw duidelijk in het gedrag tegenover Rusland, waar men inzet op vijandigheden in plaats van de “grote buurman in het oosten” als strategische partner te zien.

Weliswaar probeert men in Moskou steeds te spreken van “onze partners” in Europa en de VS, maar die gedragen zich niet zo. Geen wonder dus dat de russen zich ondanks de gevaren van economische afhankelijkheid intussen liever aansluiten bij de Chinezen – de vermoedelijk in de toekomst sterkste economische supermacht van de wereld – zelfs wanneer men met de zuidoostelijke buurman ook diverse problemen heeft. De Europeanen hebben hun grootste kans gemist om naast de VS en China samen met de Russen een derde globale macht te vestigen, die in de multipolaire wereldorde van de toekomst een belangrijke rol zou kunnen blijven spelen.

Europa´s toekomst is transcontinentaal, niet trans-Atlantisch. In plaats van in te zetten op vijandbeelden zou het veel beter zijn om een mix van soevereiniteit en coöperatie te vestigen. Een statenbond van Lissabon tot Vladivostok, die natuurlijk in de eerste plaats de invoering van de eigen belangen volgt, tegelijkertijd echter zowel met de Amerikanen (plus aanhang) en de chinezen (plus aanhang) op veel gebieden samenwerkt – bijvoorbeeld d.m.v. handelsverdragen, wetenschappelijke samenwerking en diverse veiligheidsverdragen. Alleen zo kan ook gegarandeerd worden dat hegemoniale aanspraken, zoals die op dit moment bijvoorbeeld door de Amerikaanse elites vertegenwoordigd (en hun “geallieerden” respectievelijk “vazallen” ondersteund) worden, geen kans meer hebben.

Als de Europeanen zich aan de Amerikanen blijven vastklampen, zullen ze samen met hen ten onder gaan, terwijl de Chinezen en waarschijnlijk nog andere opkomende machten uiteindelijk het roer zullen overnemen. Het “oude continent” zal geopolitiek en wereldeconomisch alleen nog maar een globale randregio vormen, omdat men weigert met de natuurlijke partner – dat wil zeggen Rusland – samen te werken, om ook de komende 100-200 jaar nog iets in beweging te kunnen brengen.

Bron: www.contra-magazin.com

Door: Marco Maier

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

https://ejbron.wordpress.com/2018/04/14 ... rienteren/