Onderstaande is een concept-blog. Ik stel het op prijs als er kritische kanttekeningen worden geplaatst.
Sherazades van de orthodoxe islam.
“Ayaan is niet die grote islamkenner”, is de titel van het artikel in het Betoog van 9 december 2006 van de hand van de dames: Nikita Shahbazi, Halleh Ghorasi en Kaouthar Darmoni. De dames zijn de sherazades van de orthodoxe islam. Ze vertellen sprookjes die door mensen zonder enige feitenkennis van de islam gemakkelijk voor zoete koek worden aangenomen. De Sherazades schotelen ons een light-versie van de islam voor die niet bestaat. Ze maken daarvoor gebruik van de uiterst bedenkelijke traditionele methode dat je de waarheid mag manipuleren als dat in het belang van de islam is.
Ze willen ons doen geloven dat de ‘beruchte sharia’ slechts een beperkt toepassingsgebied kent, moslims de democratische beginselen zijn toegedaan en moslima’s inspiratie uit de koran halen voor hun eigen emancipatie. Die beweringen passen in hun betoog dat Ayaan Hirsi Magan teveel aandacht heeft gekregen, te weinig is tegengesproken en dat ze de emancipatie van moslima’s het tegendeel van een dienst heeft bewezen.
Laten we maar beginnen met de sharia, de islamitische wetgeving. Volgens onze Sherazades zijn er maar 8 islamitische landen die volgens de sharia geregeerd worden. Dat klopt ook nog. Wat de dames echter vergeten te vermelden is dat in de overige 39 overwegend islamitische landen en 38 de sharia gebruiken voor het familierecht. Dat veel moslims de democratische beginselen zijn toegedaan, wil ik ook nog wel geloven. Dat het daarbij om 90% van de moslims gaat, is echter een kwestie van selectief citeren. Het probleem van veel islamitische landen met een seculiere regering is nu juist dat daar de democratie beperkt wordt om te voorkomen dat langs democratische weg de orthodoxe islam aan de macht komt. Dat is bijvoorbeeld in Iran gebeurd, een land dat zich ook nog steeds democratisch noemt.
Veel bedenkelijker wordt het echter als de dames de koran noemen als inspiratiebron voor hun emancipatie. Kon dat maar! De koran is echter geheel op de hand van de mannen. Weliswaar deel Allah daar in mede dat man en vrouw voor hém gelijk zijn, doch dat hij op aarde de een boven de ander liet uitstijgen. De vrouw is onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan haar man verschuldigd. De gebruikelijke manier om dat te vergoelijken is de uitleg dat vrouwen zo emotioneel zijn dat ze de zaken die een koel verstand vergen, niet aankunnen. Vrouwen mogen vanwege die emotionaliteit ook niet bij begrafenissen zijn. Dat is een mannenzaak. De koran stelt vrouwen achter in erfrecht, bij getuigenissen, scheiding en de formele verantwoording voor de kinderen. De koran ziet haar als een verleidingsgevaar voor mannen, reden waarom zij zich moet bedekken. Er staat niets over de besnijdenis van vrouwen in de koran. In feite is het een pré-islamitisch gebruik. De profeet gedoogt het echter wel. Volgens de overlevering (hadith’s) zou hij gezegd hebben: maar snijdt niet te diep, want dat gaat ten koste van het genot van mannen.
Natuurlijk is er in de koran inspiratie te vinden voor vrouwenemancipatie. De koran geeft letterlijk overal een antwoord op en bevat alle waarheden die ontdekt zijn en nog ontdekt moeten worden. De methode die hierbij wordt toegepast heet ‘hineininterpretieren’. De verzen die echt over de ongelijke relatie van man en vrouw gaan, kunnen daarmee niet worden weggepoetst.
De vrouwen van het manifest hebben dat heel wat beter begrepen. Die pleiten voor een moderne interpretatie waardoor de gelegenheid ontstaat om een aantal teksten vanwege hun historische achtergrond niet langer van toepassing te achten op het heden.
Ook het laatste UNDP-rapport laat geen misverstanden bestaan over de discriminatie van vrouwen in het Midden-Oosten. Natuurlijk kennen onze Sherazhades dat rapport.
Dat Ayaan niet voldoende weersproken is gaat ook niet op. In islamitische kringen is sterk afstand van haar genomen met argumenten die ook veel autochtone Nederlanders hebben overgenomen. Ayaan zou het tegenovergestelde bereiken van wat ze beoogde. Dat dit duidelijk niet klopt betogen o.a. Naïma Azough (GrL) en ...........in haar laatste boek over Ayaan waarin ze aantoont dat de kritiek op Ayaan van moslima’s ook een dekmantel is om aan emancipatie te werken.
In hun inleiding willen de Sherazades ons doen geloven dat Ayaan’s opstelling voort komt uit persoonlijke ervaringen en dus geen algemene strekking kan hebben. Ook dat is aantoonbaar onjuist. De gemiddelde boekhandel heeft vaak minstens vijf boeken van ex-moslima’s op voorraad, waarvan de strekking niet veel afwijkt van wat Ayaan over de islam te vertellen heeft. Bijvoorbeeld dat van Nahed Selim met de veelzeggende titel ‘Zwijgen is verraad”. De vele andere kritische boeken over de islam tel ik dan niet eens mee.
Het laatste boek van Ayaan bevat in het eerste deel een haarscherpe analyse hoe de islamisering van jongeren verloopt en hoe ze er toe komen om de tunnelvisie te accepteren die hen blind maakt voor de waarheid. Het is duidelijk dat onze Sherazades daar zijn blijven steken. Hun bijdrage aan de emancipatie van moslima’s is negatief.
Veelbetekend is het dat ze zwijgen over een bepaalde manier van tegenspraak uit islamitische kring. Geen woord van veroordeling over de bedreigingen aan het adres van Ayaan die tot constante beveiliging nopen. Dat is eigenlijk wel logisch. Als aanhangers van de traditionele islam weten ze dat de koran voor figuren als Ayaan niet mals is. Haar dood is niet alleen vereist vanwege haar afvalligheid, maar nog meer vanwege het feit dat ze het eigen nest bevuilt en de islam beledigt.
Dat staat in de grote catechismus van de islam.
Dat twee van de dames in Amsterdam een universitaire functie vervullen (bijzonder hoogleraar en docente) stemt me bedroefd. Het ware wenselijk de orthodoxe islam geen verder podium te geven dan de moskee. Dat is al erg genoeg.
De sherazades van de orthodoxe islam
-
Peter Louter
- Berichten: 934
- Lid geworden op: zo feb 26, 2006 2:21 pm
De sherazades van de orthodoxe islam
Uit naam van de Verlichting: Red moslims van de orthodoxe islam!
"Religion is regarded by the common people as true, by the wise as false, and by the rulers as useful" - Seneca (5 BC - 65 AD)
"Religion is regarded by the common people as true, by the wise as false, and by the rulers as useful" - Seneca (5 BC - 65 AD)
Uitstekend stuk Peter! Halleh Ghorashi was mij (in negatieve zin) ook al eens opgevallen.
Laatst gewijzigd door Jeremia op ma dec 11, 2006 4:53 pm, 2 keer totaal gewijzigd.
Dit is zoals het moratarium op steniging van Tariq Ramadan, als ik het goed begrijp.Die pleiten voor een moderne interpretatie waardoor de gelegenheid ontstaat om een aantal teksten vanwege hun historische achtergrond niet langer van toepassing te achten op het heden.
De ethiek van onze moderne tijd kan bepaalde teksten niet accepteren.
Mogen die niet toegepast worden tot de tijd er is.
Gefeliciteerd met je stuk Peter, knap werk.
Het is een parasitaire soort die leeft op de intelligentie van anderen en deze dan tegen hun gebruikt;
Ik zou achter 'Dat klopt ook nog' erbij voegen: 'wat betreft het strafrecht (de hudud).' Want inderdaad, zoals je zegt is het familierecht ook deel van de sharia. De sharia is dus alleen ingevoerd voor zover het discrimineren van vrouwen betreft. Turkije is het enige islamitische land ter wereld waar de sharia niet geldt (bij mijn weten toch). [Aangezien ca 100% van de Turken islamitisch zijn, noem ik Turkije een islamitisch land.]Volgens onze Sherazades zijn er maar 8 islamitische landen die volgens de sharia geregeerd worden. Dat klopt ook nog. Wat de dames echter vergeten te vermelden is dat in de overige 39 overwegend islamitische landen en 38 de sharia gebruiken voor het familierecht.
Het gevolg is dat er in zulke landen regelmatig gewelddadige spanningen voorkomen.Het probleem van veel islamitische landen met een seculiere regering is nu juist dat daar de democratie beperkt wordt om te voorkomen dat langs democratische weg de orthodoxe islam aan de macht komt.
Ik vraag me trouwens wel af welke islamitische landen volgens jou een seculiere regering hebben. Volgens mij volgen alle moslimlanden in meerdere of mindere mate de islamitische wet. Indonesië en Maleisië zijn officieel seculier, maar het is voor moslims wel mogelijk de familiewet toe te passen. In steeds meer staten wordt de strikte sharia ingevoerd.
Ik had een lijst met vrouwenrechten van alle moslimlanden ter wereld, die ben ik natuurlijk weer kwijt, ik probeer hem toch nog eens te vinden. Maar in geen enkel land hadden vrouwen fatsoenlijke mensenrechten, dat weet ik er nog wel van.
Spelfoutje.Weliswaar deel Allah daar in mede
Ik zou op de een of andere manier niet zeggen 'zou hebben', want hij heeft het gewoon gezegd, als je althans in die overleringen gelooft. Maar het punt is dat de hadiths deel uitmaken van de sharia, dus elke moslim gelooft dat dit waar is. Dus misschien: 'Via de hadiths is overgeleverd dat de profeet heeft gezegd' (of zoiets?).Volgens de overlevering (hadith’s) zou hij gezegd hebben
Hier ben ik het zoals je misschien al had verwacht honderd % mee oneens, en moet de koran gewoon acuut worden afgeschaft als je mensen wil laten emanciperen, maar dat is misschien een ander verhaal, want het is jouw stuk.Natuurlijk is er in de koran inspiratie te vinden voor vrouwenemancipatie. De koran geeft letterlijk overal een antwoord op en bevat alle waarheden die ontdekt zijn en nog ontdekt moeten worden. De methode die hierbij wordt toegepast heet ‘hineininterpretieren’.
Als je hierover toch de discussie aanwil, mag je mij uitleggen waar de islam vrouwen dan inspireert om te emanciperen, door de verzen anders uit te leggen.
Misschien bedoel je Yolanda van Tilborgh ('Wij zijn Nederland'). (?)Ayaan zou het tegenovergestelde bereiken van wat ze beoogde. Dat dit duidelijk niet klopt betogen o.a. Naïma Azough (GrL) en ...........in haar laatste boek over Ayaan waarin ze aantoont dat de kritiek op Ayaan van moslima’s ook een dekmantel is om aan emancipatie te werken.
(veelbetekenend.Veelbetekend
)Verder een prima stuk, bedankt voor het schrijven. :D
Juist. De orthodoxe islam gebruikt de hele maatschappij als open podium. De bekeringsdrang, intoleratie en onderdrukking worden verwoord in de letterlijke interpretatie van de koran. Het woord emancipatie is een westers begrip dat in de orthodoxe context verkracht wordt. De vrouw blijft een verlengstuk van het dogma.Dat twee van de dames in Amsterdam een universitaire functie vervullen (bijzonder hoogleraar en docente) stemt me bedroefd. Het ware wenselijk de orthodoxe islam geen verder podium te geven dan de moskee. Dat is al erg genoeg.
Als je dat nou meeneemt in je conclusie is het een heel mooi artikel voor de portal! 8)
Mvg,
Polleke
-
Peter Louter
- Berichten: 934
- Lid geworden op: zo feb 26, 2006 2:21 pm
-
Peter Louter
- Berichten: 934
- Lid geworden op: zo feb 26, 2006 2:21 pm
De eindversie van mijn blog: Sherazades van de orthodoxe islam
“Ayaan is niet die grote islamkenner”, is de titel van het artikel in het Betoog van 9 december 2006 van de hand van de dames: Nikita Shahbazi, Halleh Ghorasi en Kaouthar Darmoni. De dames zijn de sherazades van de orthodoxe islam. Ze vertellen sprookjes die door mensen zonder enige feitenkennis van de islam gemakkelijk voor zoete koek worden aangenomen. De Sherazades schotelen ons een light-versie van de islam voor die niet bestaat. Ze maken daarvoor gebruik van de uiterst bedenkelijke traditionele methode dat je de waarheid mag manipuleren als dat in het belang van de islam is.
Ze willen ons doen geloven dat de ‘beruchte sharia’ slechts een beperkt toepassingsgebied kent, moslims de democratische beginselen zijn toegedaan en moslima’s inspiratie uit de koran halen voor hun eigen emancipatie. Die beweringen passen in hun betoog dat Ayaan Hirsi Magan teveel aandacht heeft gekregen, te weinig is tegengesproken en dat ze de emancipatie van moslima’s het tegendeel van een dienst heeft bewezen.
Laten we maar beginnen met de sharia, de islamitische wetgeving. Volgens onze Sherazades zijn er maar 8 islamitische landen die volgens de sharia geregeerd worden. Dat klopt voor wat het strafrecht betreft. Wat de dames echter vergeten te vermelden is dat in de overige 39 overwegend islamitische landen er 38 de sharia gebruiken voor het familierecht. Dat veel moslims de democratische beginselen zijn toegedaan, wil ik ook nog wel geloven. Dat het daarbij om 90% van de moslims gaat, is echter een kwestie van selectief citeren. Het probleem van veel islamitische landen met een seculiere regering is nu juist dat daar de democratie beperkt wordt om te voorkomen dat langs democratische weg de orthodoxe islam aan de macht komt. Dat is bijvoorbeeld in Iran gebeurd, een land dat zich ook nog steeds democratisch noemt.
Veel bedenkelijker wordt het echter als de dames de koran noemen als inspiratiebron voor hun emancipatie. Kon dat maar! De koran is echter geheel op de hand van de mannen. Weliswaar deelt Allah daar in mede dat man en vrouw voor hém gelijk zijn, doch dat hij op aarde de een boven de ander liet uitstijgen. De vrouw is onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan haar man verschuldigd. De gebruikelijke manier om dat te vergoelijken is de uitleg dat vrouwen zo emotioneel zijn dat ze de zaken die een koel verstand vergen, niet aankunnen. Vrouwen mogen vanwege die emotionaliteit ook niet bij begrafenissen aanwezig zijn. Dat is een mannenzaak. De vrouw mag geslagen worden. De koran stelt vrouwen achter in erfrecht, bij getuigenissen, scheiding en de formele verantwoording voor de kinderen. De koran ziet haar als een verleidingsgevaar voor mannen, reden waarom zij zich moet bedekken. Er staat niets over de besnijdenis van vrouwen in de koran. In feite is het een pré-islamitisch gebruik. De profeet gedoogt het echter wel. Overeenkomstig de overlevering (hadith’s) heeft hij gezegd: ‘maar snijdt niet te diep, want dat gaat ten koste van het genot van mannen’.
Natuurlijk is er volgens de schriftgeleerden in de koran inspiratie te vinden voor vrouwenemancipatie. Volgens hen geeft de koran letterlijk overal een antwoord op en bevat die alle waarheden die ontdekt zijn en nog ontdekt moeten worden. De methode die hierbij wordt toegepast heet ‘hineininterpretieren’. De verzen die echt over de ongelijke relatie van man en vrouw gaan, kunnen echter niet worden weggepoetst.
De vrouwen van het islamitisch vrouwen manifest hebben dat heel wat beter begrepen. Die pleiten voor een moderne interpretatie van de koran waardoor een aantal teksten onder meer vanwege hun historische context niet langer van toepassing zijn op het heden.
Ook het laatste UNDP-rapport laat geen misverstanden bestaan over de discriminatie van vrouwen in het Midden-Oosten. Natuurlijk kennen onze Sherazhades dat rapport.
De relatie die ze leggen met de toename van hoofddoekjes en de activiteiten van Ayaan is in feite een oproep om de kritiek te staken. Maar het is pure misleiding. Die relatie bestaat niet, De orthodoxe islam, en in haar voetsporen de hoofddoekjes, rukt wereldwijd op. Zelfs in die mate dat het straatbeeld in islamitische landen verandert en regeringen zich daar zorgen over maken.
Dat Ayaan niet voldoende weersproken is gaat ook niet op. In islamitische kringen is sterk afstand van haar genomen met argumenten die ook veel autochtone Nederlanders hebben overgenomen. Ayaan zou het tegenovergestelde bereiken van wat ze beoogde. Dat dit duidelijk niet klopt, betogen o.a. Naïma Azough (GrL) en de cultuursociologe Yolanda van Tilburg in haar laatste boek over Ayaan waarin ze aantoont dat de kritiek op Ayaan voor moslima’s ook een dekmantel is om onverdacht aan de eigen emancipatie te werken.
In hun inleiding willen de Sherazades ons doen geloven dat Ayaan’s opstelling voort komt uit persoonlijke ervaringen en dus geen algemene strekking kan hebben. Ook dat is aantoonbaar onjuist. De gemiddelde boekhandel heeft vaak minstens vijf boeken van ex-moslima’s op voorraad, waarvan de strekking niet veel afwijkt van wat Ayaan over de islam te vertellen heeft. Bijvoorbeeld dat van Nahed Selim met de veelzeggende titel ‘Zwijgen is verraad”. De vele andere kritische boeken over de islam tel ik dan niet eens mee.
Het laatste boek van Ayaan bevat in het eerste deel een haarscherpe analyse hoe de islamisering van jongeren verloopt en hoe ze er toe komen om de tunnelvisie te accepteren die hen blind maakt voor de waarheid. Het is duidelijk dat onze Sherazades daar zijn blijven steken. Voor hen is spreken verraad. Hun bijdrage aan de emancipatie van moslima’s is negatief.
Veelbetekend is het ook dat ze zwijgen over een bepaalde manier van tegenspraak uit islamitische kring. Geen woord van veroordeling over de bedreigingen aan het adres van Ayaan die tot constante beveiliging nopen. Dat is eigenlijk wel logisch. Als aanhangers van de traditionele islam weten ze dat de koran voor figuren als Ayaan niet mals is. Haar dood is niet alleen vereist vanwege haar afvalligheid, maar nog meer vanwege het feit dat ze het eigen nest bevuilt en de islam beledigt.
Dat staat in de grote catechismus van de islam.
Dat twee van de dames in Amsterdam een universitaire functie vervullen (bijzonder hoogleraar en docente) stemt me bedroefd. Het ware wenselijk de orthodoxe islam geen verder podium te geven dan de moskee. Dat is al verontrustend genoeg.
De orthodoxe islam gebruikt de hele maatschappij als open podium om de misleidende light-versie van de islam aan te prijzen. Zie waar het toe leidt. Het woord emancipatie is een westers begrip dat in de orthodoxe context op farizeïstische wijze verkracht wordt. Vrouwen wordt voorgehouden dat ze al eerder handelingsbekwaam waren dan vrouwen in het westen. Waarom dan nog verder zeuren. De vrouw blijft een verlengstuk van het islamitisch dogma.
Kritiek is de startmotor van verandering. Spreek vrouwen, spreek!
“Ayaan is niet die grote islamkenner”, is de titel van het artikel in het Betoog van 9 december 2006 van de hand van de dames: Nikita Shahbazi, Halleh Ghorasi en Kaouthar Darmoni. De dames zijn de sherazades van de orthodoxe islam. Ze vertellen sprookjes die door mensen zonder enige feitenkennis van de islam gemakkelijk voor zoete koek worden aangenomen. De Sherazades schotelen ons een light-versie van de islam voor die niet bestaat. Ze maken daarvoor gebruik van de uiterst bedenkelijke traditionele methode dat je de waarheid mag manipuleren als dat in het belang van de islam is.
Ze willen ons doen geloven dat de ‘beruchte sharia’ slechts een beperkt toepassingsgebied kent, moslims de democratische beginselen zijn toegedaan en moslima’s inspiratie uit de koran halen voor hun eigen emancipatie. Die beweringen passen in hun betoog dat Ayaan Hirsi Magan teveel aandacht heeft gekregen, te weinig is tegengesproken en dat ze de emancipatie van moslima’s het tegendeel van een dienst heeft bewezen.
Laten we maar beginnen met de sharia, de islamitische wetgeving. Volgens onze Sherazades zijn er maar 8 islamitische landen die volgens de sharia geregeerd worden. Dat klopt voor wat het strafrecht betreft. Wat de dames echter vergeten te vermelden is dat in de overige 39 overwegend islamitische landen er 38 de sharia gebruiken voor het familierecht. Dat veel moslims de democratische beginselen zijn toegedaan, wil ik ook nog wel geloven. Dat het daarbij om 90% van de moslims gaat, is echter een kwestie van selectief citeren. Het probleem van veel islamitische landen met een seculiere regering is nu juist dat daar de democratie beperkt wordt om te voorkomen dat langs democratische weg de orthodoxe islam aan de macht komt. Dat is bijvoorbeeld in Iran gebeurd, een land dat zich ook nog steeds democratisch noemt.
Veel bedenkelijker wordt het echter als de dames de koran noemen als inspiratiebron voor hun emancipatie. Kon dat maar! De koran is echter geheel op de hand van de mannen. Weliswaar deelt Allah daar in mede dat man en vrouw voor hém gelijk zijn, doch dat hij op aarde de een boven de ander liet uitstijgen. De vrouw is onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan haar man verschuldigd. De gebruikelijke manier om dat te vergoelijken is de uitleg dat vrouwen zo emotioneel zijn dat ze de zaken die een koel verstand vergen, niet aankunnen. Vrouwen mogen vanwege die emotionaliteit ook niet bij begrafenissen aanwezig zijn. Dat is een mannenzaak. De vrouw mag geslagen worden. De koran stelt vrouwen achter in erfrecht, bij getuigenissen, scheiding en de formele verantwoording voor de kinderen. De koran ziet haar als een verleidingsgevaar voor mannen, reden waarom zij zich moet bedekken. Er staat niets over de besnijdenis van vrouwen in de koran. In feite is het een pré-islamitisch gebruik. De profeet gedoogt het echter wel. Overeenkomstig de overlevering (hadith’s) heeft hij gezegd: ‘maar snijdt niet te diep, want dat gaat ten koste van het genot van mannen’.
Natuurlijk is er volgens de schriftgeleerden in de koran inspiratie te vinden voor vrouwenemancipatie. Volgens hen geeft de koran letterlijk overal een antwoord op en bevat die alle waarheden die ontdekt zijn en nog ontdekt moeten worden. De methode die hierbij wordt toegepast heet ‘hineininterpretieren’. De verzen die echt over de ongelijke relatie van man en vrouw gaan, kunnen echter niet worden weggepoetst.
De vrouwen van het islamitisch vrouwen manifest hebben dat heel wat beter begrepen. Die pleiten voor een moderne interpretatie van de koran waardoor een aantal teksten onder meer vanwege hun historische context niet langer van toepassing zijn op het heden.
Ook het laatste UNDP-rapport laat geen misverstanden bestaan over de discriminatie van vrouwen in het Midden-Oosten. Natuurlijk kennen onze Sherazhades dat rapport.
De relatie die ze leggen met de toename van hoofddoekjes en de activiteiten van Ayaan is in feite een oproep om de kritiek te staken. Maar het is pure misleiding. Die relatie bestaat niet, De orthodoxe islam, en in haar voetsporen de hoofddoekjes, rukt wereldwijd op. Zelfs in die mate dat het straatbeeld in islamitische landen verandert en regeringen zich daar zorgen over maken.
Dat Ayaan niet voldoende weersproken is gaat ook niet op. In islamitische kringen is sterk afstand van haar genomen met argumenten die ook veel autochtone Nederlanders hebben overgenomen. Ayaan zou het tegenovergestelde bereiken van wat ze beoogde. Dat dit duidelijk niet klopt, betogen o.a. Naïma Azough (GrL) en de cultuursociologe Yolanda van Tilburg in haar laatste boek over Ayaan waarin ze aantoont dat de kritiek op Ayaan voor moslima’s ook een dekmantel is om onverdacht aan de eigen emancipatie te werken.
In hun inleiding willen de Sherazades ons doen geloven dat Ayaan’s opstelling voort komt uit persoonlijke ervaringen en dus geen algemene strekking kan hebben. Ook dat is aantoonbaar onjuist. De gemiddelde boekhandel heeft vaak minstens vijf boeken van ex-moslima’s op voorraad, waarvan de strekking niet veel afwijkt van wat Ayaan over de islam te vertellen heeft. Bijvoorbeeld dat van Nahed Selim met de veelzeggende titel ‘Zwijgen is verraad”. De vele andere kritische boeken over de islam tel ik dan niet eens mee.
Het laatste boek van Ayaan bevat in het eerste deel een haarscherpe analyse hoe de islamisering van jongeren verloopt en hoe ze er toe komen om de tunnelvisie te accepteren die hen blind maakt voor de waarheid. Het is duidelijk dat onze Sherazades daar zijn blijven steken. Voor hen is spreken verraad. Hun bijdrage aan de emancipatie van moslima’s is negatief.
Veelbetekend is het ook dat ze zwijgen over een bepaalde manier van tegenspraak uit islamitische kring. Geen woord van veroordeling over de bedreigingen aan het adres van Ayaan die tot constante beveiliging nopen. Dat is eigenlijk wel logisch. Als aanhangers van de traditionele islam weten ze dat de koran voor figuren als Ayaan niet mals is. Haar dood is niet alleen vereist vanwege haar afvalligheid, maar nog meer vanwege het feit dat ze het eigen nest bevuilt en de islam beledigt.
Dat staat in de grote catechismus van de islam.
Dat twee van de dames in Amsterdam een universitaire functie vervullen (bijzonder hoogleraar en docente) stemt me bedroefd. Het ware wenselijk de orthodoxe islam geen verder podium te geven dan de moskee. Dat is al verontrustend genoeg.
De orthodoxe islam gebruikt de hele maatschappij als open podium om de misleidende light-versie van de islam aan te prijzen. Zie waar het toe leidt. Het woord emancipatie is een westers begrip dat in de orthodoxe context op farizeïstische wijze verkracht wordt. Vrouwen wordt voorgehouden dat ze al eerder handelingsbekwaam waren dan vrouwen in het westen. Waarom dan nog verder zeuren. De vrouw blijft een verlengstuk van het islamitisch dogma.
Kritiek is de startmotor van verandering. Spreek vrouwen, spreek!
Uit naam van de Verlichting: Red moslims van de orthodoxe islam!
"Religion is regarded by the common people as true, by the wise as false, and by the rulers as useful" - Seneca (5 BC - 65 AD)
"Religion is regarded by the common people as true, by the wise as false, and by the rulers as useful" - Seneca (5 BC - 65 AD)
Ik heb (ietwat verlaat) het stuk van de drie dames ook gelezen. Wat mij het meest opvalt is de bravoure waarmee allerlei onbewezen, dubieuze, of aantoonbaar onjuiste claims als waarheid worden gepresenteerd. Enkele voorbeelden.
(1) “Op basis van [haar persoonlijke ervaring] werd Ayaan als de enige echte islamdeskundige van Nederland beschouwd.” Wat een onzin: hoogstens als een van de weinige Nederlandse deskundigen die de bittere gevolgen van het leven als vrouw onder het juk van de islam aan den lijve ondervonden heeft –en dat is inderdaad niet niks.
(2) “77,5 % van de Nederlandse moslima’s [geeft] aan dat zij uit de Koran inspiratie halen voor hun emancipatie”. Als ik zo'n stellige uitspraak lees, wil ik altijd weten op welke ‘representatieve steekproef’ onder Nederlandse moslima’s deze gebaseerd is. Ik heb zo’n donkerbruin vermoeden dat die steekproef uit een paar vriendinnen en de schoonmoeder van een van de auteurs bestaat. Ik denk eerder dat driekwart van de Nederlandse moslima’s niet eens weet wat emancipatie is, of denkt dat emancipatie het op provocerende wijze uitdragen van je geloof is.
(3) “Evenmin is het hoogste percentage huisvrouwen en het hoogste percentage vrouwenmishandeling te vinden in islamitische landen: dat vind je respectievelijk in Japan en Rusland”. In de eerste plaats is huisvrouw zijn niet het meest afschrikwekkende lot dat een vrouw kan overkomen. Als het enige alternatief het als een beest zwoegen in een fabriek of op het land is, lijkt het lot van de Japanse huisvrouw buitengewoon benijdenswaardig (niet voor niets streden de socialisten vroeger voor het recht om huisvrouw te zijn). Verder kan je alleen met droge ogen beweren dat vrouwenmishandeling het meest voorkomt in Rusland als je clitoridectomie als een hygiënische maatregel voorstelt en niet als een van de meest gruwelijke vormen van vrouwenmishandeling.
(4) “De islamitische revolutie in Iran heeft door de verbetering van de toegang tot het onderwijs tot een ongekende daling in het kindertal gezorgd.” Al zou het zo zijn dat de Sjiitische heersers in Iran de toegang tot onderwijs voor vrouwen meer hebben verbeterd dan de sjah (wat ik ernstig betwijfel), dan is het zo klaar als een klontje dat de theocraten zeer ongelukkig over de terugloop van het aantal geboorten (die inderdaad samenhangt met beter onderwijs voor vrouwen) en er alles aan doen om dit tij te keren.
Kortom: ik heb zelden een zo dilettantisch en tendentieus artikel gelezen. Het is een aanfluiting dat twee van de drie auteurs een vooraanstaande positie op een Nederlandse universiteit hebben weten te verwerven. Dat riekt toch wel heel erg naar een onverantwoorde mate van positieve discriminatie.
(1) “Op basis van [haar persoonlijke ervaring] werd Ayaan als de enige echte islamdeskundige van Nederland beschouwd.” Wat een onzin: hoogstens als een van de weinige Nederlandse deskundigen die de bittere gevolgen van het leven als vrouw onder het juk van de islam aan den lijve ondervonden heeft –en dat is inderdaad niet niks.
(2) “77,5 % van de Nederlandse moslima’s [geeft] aan dat zij uit de Koran inspiratie halen voor hun emancipatie”. Als ik zo'n stellige uitspraak lees, wil ik altijd weten op welke ‘representatieve steekproef’ onder Nederlandse moslima’s deze gebaseerd is. Ik heb zo’n donkerbruin vermoeden dat die steekproef uit een paar vriendinnen en de schoonmoeder van een van de auteurs bestaat. Ik denk eerder dat driekwart van de Nederlandse moslima’s niet eens weet wat emancipatie is, of denkt dat emancipatie het op provocerende wijze uitdragen van je geloof is.
(3) “Evenmin is het hoogste percentage huisvrouwen en het hoogste percentage vrouwenmishandeling te vinden in islamitische landen: dat vind je respectievelijk in Japan en Rusland”. In de eerste plaats is huisvrouw zijn niet het meest afschrikwekkende lot dat een vrouw kan overkomen. Als het enige alternatief het als een beest zwoegen in een fabriek of op het land is, lijkt het lot van de Japanse huisvrouw buitengewoon benijdenswaardig (niet voor niets streden de socialisten vroeger voor het recht om huisvrouw te zijn). Verder kan je alleen met droge ogen beweren dat vrouwenmishandeling het meest voorkomt in Rusland als je clitoridectomie als een hygiënische maatregel voorstelt en niet als een van de meest gruwelijke vormen van vrouwenmishandeling.
(4) “De islamitische revolutie in Iran heeft door de verbetering van de toegang tot het onderwijs tot een ongekende daling in het kindertal gezorgd.” Al zou het zo zijn dat de Sjiitische heersers in Iran de toegang tot onderwijs voor vrouwen meer hebben verbeterd dan de sjah (wat ik ernstig betwijfel), dan is het zo klaar als een klontje dat de theocraten zeer ongelukkig over de terugloop van het aantal geboorten (die inderdaad samenhangt met beter onderwijs voor vrouwen) en er alles aan doen om dit tij te keren.
Kortom: ik heb zelden een zo dilettantisch en tendentieus artikel gelezen. Het is een aanfluiting dat twee van de drie auteurs een vooraanstaande positie op een Nederlandse universiteit hebben weten te verwerven. Dat riekt toch wel heel erg naar een onverantwoorde mate van positieve discriminatie.