1.) Huiselijk geweld is niet uniek toe te schrijven aan Moslim gemeenschappen, het is wijdt verspreid over de hele wereld. Als we naar het Westen kijken dan zien we een afzonderlijke rol van de structuur binnen de familie, met betrekking tot huiselijke disputen. In het Westen is de familie gemarginaliseerd tot wat men noemt het "kerngezin"; de man, vrouw en kinderen. Bijgevolg hebben andere bloedverwanten, buiten deze kerngezin, weinig betrokkenheid. In islamitische gemeenschappen worden de bloedverwanten gestimuleerd om zich ermee te bemoeien, opdat de rechten van hun dochter, zus, nicht of tante beschermt kan worden. Families leven geregeld bij/met elkaar en het onderhouden van deze contacten wordt gestimuleerd.
2.) De Westerse houding ten opzichte van lijfstraffen zijn drastisch veranderd sinds Dr. Spock zijn invloedrijke werk publiceerde, over de achterstelling van kinderen, in de jaren 50. Zijn boek werd een standaard, niet alleen voor ouderschap. De principes werden de funderingen van educatieve instituties. Zijn visie was dat kinderen behandeld moesten worden als kleine volwassenen. Je moet de discussie met ze aan gaan, en adviseren, maar niet slaan. Op dezelfde manier als dat volwassenen elkaar niet zouden slaan met de hoop dat de instructies opgevolgd worden, noch wordt er geslagen bij ongehoorzaamheid aan bevelen, kinderen behoren niet geslagen te worden. Als gevolg hiervan werd het gebruik van lijfstraffen op scholen opgeheven. Het was toen al opgeheven in de gevangenissen ten bate van hervorming. De consequentie op scholen is dat leraren gegijzelden werden in de handen van hun studenten. Een reeks aan gevallen waarbij studenten de leraren aanvielen deed zich voor in de jaren 60 en 70. Met als gevolg dat met name de stedelijke scholen in Amerika metaal detectors bij de ingangen hebben om de studenten te ontwapenen.
3.) Al-Islam erkent lijfstraffen voor zware delicten, 100 zweepslagen voor overspel, 80 voor dronkschap en laster, enz. Bovendien, met betrekking tot kinderen, zei de Profeet, vrede en zegeningen zij met hem:
"Leert uw kinderen het gebed wanneer zij zeven zijn en geef ze op de broek op de tienjarige leeftijd." Er zijn beperkingen, daar de Profeet het verbood in het gezicht te slaan, zelfs in geval van dieren.
4.) Het is waar dat de Sharee'ah de man toe staat om zijn vrouw te 'slaan'. Allaah zegt dat in de Qor-aan (Soerat an-Nisaa-e [4:34]
[1]. Ook heeft de Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, gezegd:
"Jullie hebben het recht over jullie vrouwen, dat zij niemand die u ongewenst acht in uw huis binnen laten. Als zij jullie ongehoorzaam zijn, dan mag u haar op de broek geven. En het recht van de vrouw over u is dat u haar kleed en haar billijk in voeding voorziet, naar gelang jullie middelen."[2] Echter, deze toestemming geldt onder speciale omstandigheden en kent strenge beperkingen. Het is voor de man bijvoorbeeld niet toegestaan om zijn vrouw te slaan, simpelweg omdat ze thee heeft gemorst, de tostie heeft laten aanbranden, de overhemd niet gestreken heeft, enz. De toestemming in de Qor-aan is specifiek toegestaan in geval van een dreigende scheiding, als een laatste redmiddel van het huwelijk. De vers uit de Qor-aan geeft de te volgen procedures weer, welke opgevolgd dienen te worden in geval van een rebellerende en onrechtvaardige ongehoorzaamheid van de echtgenote. Zij behoort eerst verbaal geadviseerd te worden over haar verplichtingen. Als dat faalt, dan dient de man de seksuele omgang met haar te stoppen. Als ook dit faalt, en de man het van nut acht als een laatste poging om harmonie terug te doen keren dan is het toegestaan haar een tik te geven. Wat er bedoelt wordt met wat de Profeet zei "...Als zij jullie ongehoorzaam zijn..." is opstandige ongehoorzaamheid aan de onderrichtingen die toegestaan zijn volgens het Islamitische recht. Wat betreft de onderrichtingen die controversieel zijn aan de Sharee'ah, dan is zij verplicht om daar ongehoorzaam aan te zijn. De profeet, vrede en zegeningen zij met hem, zei:
"Er is geen gehoorzaamheid aan schepselen wanneer dit ongehoorzaamheid betekent aan de Schepper." Wat betreft het slaan, mag het niet fysiek beschadigend zijn en ook niet in het gezicht, daar de Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, zei:
"Slaat haar niet in haar gezicht en scheld haar niet uit..."[3] en
"Slaat jullie vrouwen niet zoals jullie dat deden bij jullie dienstmeisjes in de pre-Islamitische tijd."[4] Als de man misbruik maakt van deze bepaling en zijn vrouw wreed behandelt, dan hebben haar mannelijke bloedverwanten het recht zich ermee te bemoeien en kan de zaak naar het gerecht gebracht worden indien het ernstig genoeg is.
5.) Aldus is de bedoeling van deze tik niet het opwekken van pijn of om het straffen, maar meer om de vrouw terug tot bezinning te laten komen en het gezag binnen de familie de Islamitische evenwicht te doen varen.
6.) Over vrouwen als slachtoffers is het meest bekend. Uit een onderzoek van Nel Draaijer uit 1988 blijkt dat 1 op de 3 vrouwen in de leeftijd van 0 - 16 jaar zijdelings te maken heeft gehad met incest, en 1 op de 7 daardoor diepgaand beschadigd is. Wat betreft haar onderzoek naar seksuele mishandeling onder 1054 Nederlands sprekende vrouwen, van tussen de 20 en 40 jaar oud. Daarvan was het resultaat dat 15,6% van de vrouwen 1 of meerdere keren seksueel is mishandeld door een familielid.
[5]
In 1997 is er een onderzoek gedaan naar huiselijk geweld onder zowel mannen (516) als vrouwen (489) in de leeftijdscategorie 18 en 70 jaar. Hierbij werden er in de Nederlandse taal verbaal vragen gesteld. Uit dit onderzoek is duidelijk geworden dat ruim 40% van de Nederlandse mannen en vrouwen ooit in hun leven te maken heeft gehad met huiselijk geweld. Bij meer dan 10% heeft dat tot lichamelijk letsel geleid. Een kwart van de Nederlandse bevolking heeft huiselijk geweld ervaren dat zich over een langere periode wekelijks of dagelijks voordoet. Bijna een derde van de Nederlandse bevolking ziet zijn of haar leven als gevolg van huiselijk geweld ingrijpend veranderen (o.a. echtscheiding, angstgevoelens, problemen met intimiteit).
Vrouwen en mannen worden ongeveer in gelijke mate het slachtoffer van huiselijk geweld. Het geweld tegen vrouwen is echter doorgaans ernstiger en vaker seksueel van aard dan het geweld tegen mannen. Bovendien worden mannen meestal op jeugdige leeftijd slachtoffer terwijl vrouwen in elke leeftijdscategorie slachtoffer kunnen worden van huiselijk geweld. De daders zijn over het algemeen mannen (ongeveer 80%).
[6]
Voetnoten:
[1] Mannen zijn voogden over de vrouwen omdat God de enen boven de anderen heeft doen uitmunten en omdat zij van hun rijkdommen besteden. Deugdzame vrouwen zijn dus zij, die gehoorzaam zijn en heimelijk bewaren, hetgeen God onder haar hoede heeft gesteld. En wat betreft hen (echtgenotes) waarvan jullie ongehoorzaamheid vrezen: vermaant hen, (als dat niet helpt) negeert hen (in bed) en (als dat ook niet helpt), slaat hen dan (licht). Maar als zij u daarna gehoorzamen, zoekt dan geen weg tegen haar...
[2] Sahieh Muslim, vol. 2. pp. 615-6, no. 2803 (Engelse)
[3] Sunan Aboe Dawoed, vol. 2, p. 574, no. 2137 en authentiek bevonden in Sahieh Sunan Abee Daawood, vol. 2, p. 402, no. 1857
[4] Sahieh Boekhaarie, vol. 7, pp. 100-101, no. 132 en Sahieh Muslim, vol. 4, pp. 1458, no. 6837
[5] Draaijer, N. (1988). "Een Lege Plek in Mijn Geheugen": Seksueel Misbruik van Meisjes door Verwanten. Den Haag: Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.
[6] Huiselijk geweld, aard, omvang en hulpverlening, Intomart, 1997
Bron:
http://islamitische.blogspot.com