Anyway...hier volgt een tranentrekkend ..."Ach, ach, ach...wat zijn wij moslims toch zielig, en we zijn altijd het slachtoffer terwijl wij echt niks doen" artikel. Enjoy....
‘Kijk, daar ligt een christen in een bloedbad vol moslims!’
Ik kon het niet laten om te reageren op een subjectief, maar ook harteloos stuk van een gastblogger voor Elsevier. Terwijl je de moslimlanden vandaag de dag kunt vergelijken met een bloedbad vol onschuldige moslims, vond ene Hala Naoum Néhmé het nodig om te schrijven over’t leed van Christenen in diezelfde landen.
Na de afbeelding en naam gelezen te hebben, beeldde ik mij even een tweede Ayaan Hirsi Ali in. Of iemand die met wat brood en water door een aantal evangelisten in Afrika is ‘geronseld’ voor het christendom. Wat research heeft mij aardig op weg geholpen, ik ben er namelijk achter gekomen dat het gaat om een farizeeër die over christenvervolging durft te schrijven terwijl het overgrote deel van haar geschreven stukken naar islamofobie stinken.
Ik dacht even dat mevrouw Néhmé geen televisie of internet had. Ik bedoel, hoe kun je schrijven over kerken die in Egypte in brand vliegen terwijl er op datzelfde moment moslims worden opgesloten in moskeeën, vreedzame biddende moslims worden neergeschoten en alles wat een islamitische tintje heeft, vernietigd wordt? “Moest dit perse nu?” denk ik dan.
Net wanneer ik dacht dat het niet meer erger kan, zie ik de landen ‘Irak en Syrië’ langs vliegen, waardoor ik zo wat de thee uit mijn mond spuw. Alsof leugens van de Katholieke kerk niet genoeg waren. Zoals bijvoorbeeld de welbekende leugen die werd verspreid over het dodenaantal in Irak, waarbij zelfs gestreefd werd een dogma te realiseren. Nu komt één of andere harteloze gek met een nieuwe leugen over de afname van christenen in Irak. Van 1,3 miljoen tot minder dan 400.000? Maar dit is niet de grootste leugen voor wat betreft dit onderwerp.
Neem de anglicaanse kanunnik Andrew White bijvoorbeeld. Hij heeft het nog bonter gemaakt dan Néhmé; volgens hem is het aantal christenen in Irak geslonken van 1,5 miljoen tot 200.000. Terwijl je door middel van een simpele rekenmachine en onze Wikipedia, uitkomt op 1,2 miljoen christenen in 2012, laat staan 2013!
Los van het feit dat de cijfers over afname van christenen niet kloppen en worden aangedikt, verzoek ik u om aan te kloppen bij het Witte Huis. Raar dat ik nergens over de betrokkenheid van de Amerikanen lees, terwijl de afname van christenen en zo ook meer dan 1,5 miljoen burgerdoden, te wijten is aan de vreselijke Amerikaanse inval aldaar.
Ik kan mij niet voorstellen dat salafistische rebellengroepen de christenen verzoeken om te vertrekken naar Beirut, tenzij ze het beste met ze voor hebben aangezien het in Beirut een stuk veiliger is. Gelukkig wordt deze bewering al snel teniet gedaan door het militaire beraad van Jabhat An-Nusra in de Provincie Dar’aa, ik citeer:
“Er zijn christelijke dorpen die zich niet met kwaad tegen de mujahideen [red. islamitische strijders] hebben gekeerd, noch steunen zij het Syrische regime tegen de mujahideen. Dus de mujahideen hebben hun handen ook tegen hun opgeheven. En zo ook in het trotse Idlib – Moge Allah haar trots schenken – waar een aantal sekten hun handen niet op hebben geheven tegen de mujahideen, noch steunden zij het regime. Dus de mujahideen heften hun handen ook niet tegen hen op. En dit is de weg van de mensen van Jihaad in onze tijd; hun Jihaad waarbij zij zich verdedigen tegen de aanvallende vijand….”
En ja hoor, de Syrische vluchteling schrijft over een 38-jarige christelijke taxichauffeur die in Syrië is onthoofd terwijl meer dan 100.000 van haar landgenoten letterlijk worden afgeslacht. Misschien een net té radicale Bijbel gekregen van haar Nederlandse vriendjes in het asielzoekerscentrum. Wat heeft haar doen vergeten dat ze Syrisch is?
Je haalt het boek van de duivel ayatollah Khomeini aan waarin hij over elf onreine objecten spreekt die de moslims niet mogen aanraken. Al wil ik benadrukken dat Khomeini de moslims niet representeert. Hij verdient nog niet eens een status die hoger is dan een varken. Iedereen is het erover eens dat de praktijken, die deze duivel en zijn volgers uitvoeren, verre van menselijk zijn. Dus om dan de soennitische ‘radicalen’ en de sjiitische Khomeini samen in één zin te noemen, maakt van jou niet echt iemand die meer eerbiedig is als degene die dit boek geschreven heeft. Ook hier weer een opmerking; niet elke niet-moslim is een ‘Vijand van God’, maar elke ‘Vijand van God’ is wel een niet-moslim.
“Het onderliggende sentiment draait om gevoelens van dankbaarheid die christenen in de islamitische wereld zouden moeten tonen omdat hun aanwezigheid wordt getolereerd. Ze kunnen zich geen fouten permitteren, moeten op hun tellen passen en horen hun nederige plaats te kennen,” aldus Néhmé, die al te veel kickt op het hyperboliseren van het christelijke leed in de moslimlanden om zodoende het nieuwe fenomeen ‘christofobie’ een leven in te blazen.
Als niet-christen vraag ik mij dan ook echt af hoe het dan kan, en waar de missionarissen dan het lef vandaan halen om in de islamitische wereld te opereren in naam van wetenschap en cultuur terwijl ze op hun tellen zouden moeten passen. En wij kennen allemaal wel de televisie-uitzending over missionarissen die in Marokko misbruik maakten van de zwakte en armoede.
Om de exodus van christenen uit de islamitische wereld toe te schrijven aan christenvervolging, daar ben je eerlijk gezegd te ver in doorgeschoten. Zowel jij als ik weten dat het christendom simpelweg niet lang stand houdt in landen zoals Irak, Egypte en Afghanistan, door de overweldigende kracht die de islam de inwoners biedt. Integendeel tot Europa bijvoorbeeld, waar het aantal moslims jaarlijks fors stijgt ondanks dat de islamofobie op het continent krijsend en gillend om hulp vraagt.
Zoals Geesteswetenschapper Philip Jenkins laatst in een artikel in NRC heeft gezegd: “De chronologie is identiek: het proces voltrok zich tussen 1250 en 1350, in het Midden- Oosten, ook in China. Aan het begin van de 14de eeuw verdwenen de christelijke gemeenschappen uit China. In het Midden-Oosten slonk het aandeel christenen van de helft tot zo’n 10 procent.” Er is een verband tussen die neergang en de 13de-eeuwse Mongoolse opmars in het Midden-Oosten, maar dat is niet eenduidig, zegt Jenkins.
“Toen de Mongolen Bagdad plunderden in 1258, verwoestten ze alle moskeeën, maar niet de kerken. De generaal in kwestie, Hulagu, een kleinzoon van Dzjengis Khan, was getrouwd met een christen. Het leek er even op dat de Mongolen zelf christen zouden worden; het was een dubbeltje op zijn kant. Ik denk dat ze de islam uiteindelijk zagen als een zegevierende religie. Toen Koeblai Khan, de Mongoolse keizer van China, werd gevraagd christen te worden, zei hij: “Waarom? Christenen zijn nergens aan de winnende hand.”"
Als er iemand een naald in een hooiberg vinden kan, dan is het de schrijfster van dit artikel wel. Lappen tekst over een beperkt aantal incidenten in de islamitische wereld waarbij christenen het slachtoffer zijn, terwijl in dezelfde landen die worden aangekaart, miljoenen moslims zijn omgekomen en nog dagelijks komen te overlijden. Vermeld dan op z’n minst dat het aan het democratische systeem ligt, dat helemaal niet overeenkomt met de belangen van de inwoners van islamitische landen. Dan had ik tenminste niet de moeite hoeven te nemen om de leugens te ontmaskeren en de harteloosheid te benadrukken.
Abou Haarith
Gastschrijver
