Twee dingen.Godsdienstvrijheid in Marokko voor niet-moslims
Veel mensen vragen zich af wat de relevantie is van de sharia - de islamitische rechtsprincipes - in de moderne wereld. In Marokko heeft zij nationale wetten, met name het burgerlijk wetboek en het familierecht, voornamelijk in positieve zin beïnvloed. Samen met 's lands traditie van tolerantie en openheid, heeft zij de Marokkaanse overheid voorzien van een basis voor de bescherming van de rechten van religieuze minderheden binnen zijn grenzen.
Koning Mohammed VI, die de troon besteeg in 1999, nam een strategische beslissing om democratische hervormingen door te voeren en het juridisch systeem te herstructureren, zodat Marokko zich kan bewegen in de richting van een inclusieve, multi-religieuze samenleving, één die beter voldoet aan de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, die gedeeltelijk is gewijd aan het bevorderen van de godsdienstvrijheid.
Dit besluit leidde in 2004 tot de goedkeuring van een officiële agenda bekend als de "Hervorming van het Religieuze Veld” door de koning, die vervolgens de uitvoering van deze hervorming delegeerde aan de minister van Islamitische Zaken, Ahmed Tawfik.
Het doel van dit nieuwe beleid werd uitgedrukt in de toespraak van de koning tot het volk op 31 juli 2009 waarin hij een onderscheid maakte tussen de islam en de politiek.
Een uitzondering wordt evenwel gemaakt voor zijn eigen rol als zowel staatshoofd en als leider der gelovigen ("Amir al Mumineen") een religieuze titel geërfd uit de vroege tijden van de islam, die de Marokkaanse koning tot de eminente vertegenwoordiger van zowel moslims als van in Marokko woonachtige religieuze minderheden maakt. In de artikelen 6 en 19 van de grondwet staat dat de koning tot taak heeft het beschermen van de islamitische identiteit van het Marokkaanse volk, met inachtneming van de rechten van religieuze minderheden.
Marokko kent een lange traditie van religieuze vrijheid, die blijkt uit haar eeuwen oude joodse gemeenschap. Vandaag bestaat deze gemeenschap naast een ontluikende christelijke. Als voortzetting van zijn inspanningen om de waarde van een pluralistische samenleving te bevestigen, moedigde Koning Mohammed VI belijders van alle godsdiensten in Marokko aan om uit deze traditie te putten op een conferentie die in september 2009 gehouden wordt, genaamd "Streven naar een Verlichte Islam: de Gouden Eeuw van het Monotheïsme.".
Aan exacte informatie over de religieuze samenstelling van Marokko is moeilijk te komen, maar naar schatting vertegenwoordigen moslims bijna 99 procent van de bevolking. Er zijn iets minder dan één procent christenen en ongeveer twee tiende procent Joden. Het merendeel van de christenen zijn Europeanen of Afrikaanse studenten die werken en wonen in grote steden als Casablanca, Rabat en Marrakech. Analisten schatten dat ongeveer 5.000 Marokkanen zich in de afgelopen vijf jaar hebben bekeerd tot het christendom, als gevolg van de toegenomen werving van evangelische christenen en hun benadering van jongeren en de armen.
Er zijn echter geen officiële Marokkaanse gegevens over deze kwestie, aangezien de overheid geen gegevens betreffende godsdienstige overtuiging verzamelt in haar volkstelling.
In overeenstemming met artikel 18 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, dat stelt dat iedereen het recht heeft om in het openbaar hun religie uit te oefenen, heeft Marokko tien functionele synagogen en zestien kerken waar joden en christenen hun geloof openlijk kunnen belijden, zonder enige inmenging. hindoes en boeddhisten hebben ook heiligdommen in Rabat en Casablanca.
De wet beschermt deze religieuze ruimten tegen geweld. Belangrijker is dat wetten die de vrijheid van meningsuiting en vergadering toestaan, evenals het recht tot uitoefening van godsdienstig zowel privé als in het openbaar, duidelijk worden vermeld in de grondwet en het wetboek van strafrecht, die beide werden geschreven kort na de onafhankelijkheid van Marokko in 1956.
Marokko's ongeveer 3.000 sjiieten mogen vrijelijk bijeen komen, en hebben diverse organisaties zoals de Organisatie van Marokkaanse Sjiieten. Zij kunnen ook vrijelijk hun rituelen in het openbaar houden.
En reeds vele jaren kunnen de joden hun geloof veilig beoefenen in synagogen en tijdens regelmatige pelgrimstochten naar lokale Joodse heiligdommen in heel Marokko. De christelijke gemeenschap heeft kerken, scholen, ziekenhuizen en weeshuizen gevestigd zonder inmenging van de overheid.
De katholieke aartsbisschop van Rabat, Vincent Landel, zegt: "moslims en christenen bestaan naast elkaar en leven in vrede en broederschap."
Hoewel actief evangeliseren onder moslims illegaal is - een wet gebaseerd op islamitische principes - merkt Aartsbisschop Landel op dat de christenen in het land hun geloof in vrijheid kunnen uitoefenen. Daarbij is het interreligieuze huwelijk toegestaan, maar alleen voor Moslim mannen: van toekomstige echtgenoten van Moslim vrouwen wordt verwacht dat zij zich vóór het huwelijk bekeren tot de islam.
De overheid probeert een positieve houding naar godsdienstvrijheid toe in stand te houden en te bevorderen. Het is deze vreedzame co-existentie tussen de religieuze gemeenschappen die Marokko hoopt te bestendigen, teneinde een positief voorbeeld te zijn voor de rest van de islamitische wereld.
http://www.maroc.nl/forums/showthread.php?t=292378" onclick="window.open(this.href);return false;
In de artikelen 6 en 19 van de grondwet staat dat de koning tot taak heeft het beschermen van de islamitische identiteit van het Marokkaanse volk, met inachtneming van de rechten van religieuze minderheden
Waarom accepteeren sommige linkse lieden het wel dat Islamitische landen hun islamitische identiteit mogen beschermen, maar vindt men het van de zotte als men in Nederland hun Joods Christelijke identiteit willen beschermen.
Daarbij is het interreligieuze huwelijk toegestaan, maar alleen voor Moslim mannen: van toekomstige echtgenoten van Moslim vrouwen wordt verwacht dat zij zich vóór het huwelijk bekeren tot de islam.
En wat heeft dit met religieuze vrijheid te maken als een atheistische vrouw verplicht wordt om zich tot Islam te bekeren als ze met een Moslim wil trouwen.
In de geboortestad van mijn ouders alleen al staan in het centrum van de stad drie kerken. Al de drie kerken worden nog altijd gebruikt, en er is werkelijk niemand die deze christenen een strobreed in de weg legt. Ook staat er een synagoge, midden in het centrum van de wijk. ( vast nog wel meer, maar die ken ik allemaal niet)