Beste cengiz.
Heb jij wel eens van de Nag Hammadi geschriften gehoord?
In 1945 werd door twee boeren bij Nag Hammadi in Egypte bij toeval een kruik gevonden, die naast vele andere Koptische geschriften een vrijwel gaaf handschrift van een nog onbekend evangelie bleek te bevatten. De tekst bestaat uit een schijnbaar ongeordende reeks losse uitspraken van Jezus. In het document zelf wordt als auteur Didymus Judas Thomas genoemd, een van de discipelen van Jezus.
Het belang van deze documenten wordt inmiddels door velen erkend en men spreekt dan ook wel van het 'vijfde evangelie'.
http://www.brammoerland.com/thomasevang ... hting.html" onclick="window.open(this.href);return false;
Ik ben het dus ( sorry … :) weer niet ) met je eens dat er een enorme tijd zat tussen het leven van Jezus en de geschreven evangeliën . De vondst van de Nag Hammadi geschriften laat duidelijk zien dat de apostelen zelf hun bevindingen op papier gezet hebben.
In tegenstelling tot het Oude Testament zijn alle boeken van het Nieuwe Testament in de tijdsduur van één generatie geschreven. Waarschijnlijk kenden alle schrijvers elkaar. Sommigen kenden elkaar erg goed (zoals Petrus en Johannes), sommigen alleen op afstand (zoals Paulus en Jacobus, terwijl anderen elkaar misschien nooit in persoon hadden ontmoet, maar toch heeft een ieder van alle anderen afgeweten.
Dit in verschil met de Koran, die zoals ik al verteld heb honderden jaren na de dood van Mohammed op papier gezet werd. Dus als we het over zorgvuldigheid en authenticiteit hebben, dan kan de koran een flinke punt aan de bijbel zuigen. Hoe zeker kunnen we er van zijn dat de koran nog het zelfde is zoals in de tijd van Mohammed. Ik laat nu even een expert aan het woord.
Het Arabische alfabet had in de zevende eeuw AD (Mohammeds traditionele sterfjaar is 632) één teken voor zes letters: de y, b, n, t, th, en eigenlijk soms ook de lange aa aan het einde van een woord. ‘Dochter’, bint, zag er dus hetzelfde uit als ‘huis’, bayt. Net als in het Hebreeuws werden de klinkers niet genoteerd, wat niet zo’n probleem was omdat er in het Arabisch nauwelijks woordgroepen bestaan die alleen in de klinker verschillen, zoals in het Nederlands bijvoorbeeld de woorden pit, pet, put, peut, poet, poot, pad en pot.
Maar in het Arabisch leverden de medeklinkers die met hetzelfde teken werden weergegeven wel degelijk problemen op. Behalve de groep y, b, n, t, th en aa waren er namelijk nog zeven gelijkvormige groepen: een groep z/r, een groep d/dh, een groep g/H/kh, een groep Z/T, een groep q/f, een groep gh/ayn en een groep S/D. Dat betekende dat een schriftelijke notatie nooit veel meer was dan een geheugensteun. Wie niet al ongeveer wist wat er stond, kon maar zelden lezen wat er staan moest. Voor kwitanties, grafschriften, standaardcontracten, namen en inventarislijsten was dat niet zo’n probleem.
Pas decennia na de dood van Mohammed werd er een systeem van onderscheidende (‘diakritische’) punten bedacht om al die groepen tekens uit elkaar te halen, zodat een lezer wist of hij met een y, een b, een n, een t, een th of een aa te doen had. Maar toen dat systeem bedacht was, was het natuurlijk nog lang niet meteen algemeen ingevoerd. Pas eeuwen na de dood van Mohammed worden deze diakritische punten algemeen gebruikelijk, en duiken dan ook op in manuscripten van de Koran.
http://dutch.faithfreedom.org/2010/02/1 ... luxenberg/" onclick="window.open(this.href);return false;
Waar ik in geloof? Tja. Waar ik niet geloof zijn sommige verhalen uit de bijbel cengiz. Sommige verhalen zijn enorm leuk om te lezen, maar ze zijn heel ongeloofwaardig. Ik lees ze als sprookjes of legendes.
Laten we eens kijken naar het verhaal van de ark van Noach. De gehele wereld zou met een zondvloed vernietigd zijn. Misschien was dat ook zo in de ogen van de mensen die de zondvloed meegemaakt hebben, want ik wil best wel geloven dat er op een gegeven moment een groot stuk land onder water gekomen is door een vloedgolf. Maar de mensen in die tijd hadden geen idee dat de wereld groter was dan het continent waar ze zelf in woonde. Er bestond geen radio, geen TV, geen telefoon, enz, enz.. dus die mensen wisten niet beter.
Maar als we naar het verhaal van de ark van Noach kijken dan KAN dat niet waar zijn. Hoe heeft Noach al de dieren in paren op de boot gekregen. Dat is Gods onmogelijk cengiz. Dat betekent dus dat Noach naar de Zuidpool en de Noordpool afgereisd moet zijn om bijvoorbeeld de ijsbeer en de pinguïn op te halen. Weet je wat en hoeveel een olifant per dag eet? Ik heb het voor je opgezocht.
Per dag eet een Afrikaanse olifant 200 kilo, een Aziatische olifant eet iets minder. De olifanten eten vooral veel gras, maar ook wortels en boomschors. Een olifant drinkt zo'n 70 tot 160 liter per dag.
Een giraffe eet 70 kilo bladeren en takken per dag.
Een leeuw is een echte veelvraat. Volwassen mannetjes eten ongeveer veertig kilo vlees per dag.
Zomaar een voorbeeld van 3 dieren. Heb jij enig idee hoe groot zo’n ark moest zijn om al die dieren en het voedsel mee te nemen?
Als ik dit soort vragen aan mijn vader stelde, dan had hij daar geen antwoord op, maar zei hij…”Wij moeten geloven als een kind.” Ik nam dat toen aan van hem, maar inmiddels ben ik geen kind meer, en kan ik dat niet meer geloven . Misschien ben ik iets eerder geestelijk rijp beste cengiz, en wie weet komt voor jou ook eens een punt dat je over dit soort zaken na gaat denken. Ik hoop het maar.
Misschien geloof ik in liefde cengiz. Liefde voor en van de mensheid, alhoewel de mensheid me vaak enorm teleur stelt als ik zie wat een vreselijke misdaden men kan plegen. Zoals bijvoorbeeld die politieman die een meisje van 12 jaar in koele bloede vermoord.
Vriendelijke groet. En mijn gevoel naar jou toe is ook heel goed. Ik bewonder je kalmte en je beleefdheid, ondanks dat je het hier soms zwaar te verduren hebt.