Psycholoog: Psychotherapie voor Jihadisten is “naïef en onmogelijk”
Geplaatst op 14 augustus 2015
Jihadisten bij een sessie Saoedische groepstherapie.
Opmerking vooraf: Ik zou zeggen dat de enige manier om ervoor te zorgen dat Jihadisten onze samenlevingen niet kunnen bedreigen, is om te voorkomen dat ze in staat zijn hier te komen. En dat diegenen die hier al zijn – met inbegrip van hun aanhangers – levenslang gevangen worden gezet en hun gevangenisstraf wordt uitbesteed aan de Derde Wereld. De enige effectieve behandeling is medisch – niet psychologisch.
Zie ook de
gerelateerde artikelen:
▪ Nicolai Sennels:
“Verslag van de therapieën: Waarom zijn moslims meer gewelddadig en crimineel?”
▪ Deens Psycholoog:
Het enige wat islamitische immigranten vrezen, is te worden uitgezet.
▪
De relatie tussen islamitische inteelt en terrorisme
▪
Therapie voor Jihadi’s werkt niet
Denemarken,
Zweden en de
Verenigde Staten behoren tot de landen die proberen om islamitisch terrorisme tegen te gaan door het sturen van psychologen. Als ervaren psycholoog op het gebied van de behandeling van gewelddadige en fundamentalistische moslims zou ik zeggen dat de aanpak van het stoppen van het terrorisme met psychotherapie naïef en onmogelijk is.
Als voormalig psycholoog in een Deense jeugdgevangenis heb ik meer dan honderd islamitische cliënten gehad (7 van de 10 gevangenen in de Deense jeugdgevangenissen zijn moslims). U kunt over mijn psychologische bevindingen hier lezen:
Moslims en westerlingen: De psychologische verschillen – Google gewoon mijn naam voor meer artikelen. Ik ontwikkelde een soort therapie die met de culturele achtergrond van de islamitische klanten rekening hield; gericht op woede, slachtoffermentaliteit en ontspanning. De behandeling was succesvol in de zin dat ze de belangstelling van de islamitische klanten had; meer dan 90% van de islamitische gevangenen kwam vrijwillig voor therapie. Nieuws over mijn methoden en succes verspreidde zich buiten de gevangenis en werd in Deense bladen beschreven voor professionele hulpverleners en therapeuten. Ik heb over mijn therapeutische technieken ook interviews aan kranten en de nationale radio gegeven. Ik schreef er zelfs een boek over, dat veel mooie recensies ontving, onder meer in het officiële tijdschrift van de Deense Vereniging voor Psychologen (Dansk Psykologforening). Vanwege mijn kennis over het onderwerp ben ik uitgenodigd te getuigen in de rechtszaak tegen de terrorist Omar Khadr, de jongste gevangene in Guantánamo.
Mijn conclusie n.a.v. het werken met criminele en fundamentalistische moslims is, dat psychotherapie de minst nuttige – zo niet een complete verspilling van belastinggeld – methode is om islamitisch geweld te stoppen. Belangrijke programma’s kunnen zelfs bijdragen aan de problemen, omdat ze zowel beleidsbeslissers en publiek kunnen verleiden te denken dat er effectief iets aan de problemen wordt gedaan, terwijl in feite het probleem met islamitisch geïnspireerd geweld elke dag toeneemt. Ze richten zich ook niet op het echte probleem: de islam. Islamitisch terrorisme is niet het gevolg van een psychische aandoening. Het is het resultaat van mensen die de koran volgen en het voorbeeld van Mohammed. Als men de bron van islamitisch terrorisme wil bekijken, ligt deze niet verborgen in de kinderjaren van de terroristen, maar in hun religie.
Het feit dat er geen geloofwaardige rapporten over succesvolle therapieën tegen het terrorisme zijn gepubliceerd, spreekt voor zich.
Dit is waar een psycholoog bij de behandeling van Jihadisten voor komt te staan:
1) Veel gewelddadige moslims zijn al bij psychologen geweest, zowel tijdens school of in de gevangenissen. Het heeft duidelijk niet gewerkt.
2) Als een Jihadist zijn terroristische carrière achter zich laat, zal hij door zijn collega fundamentalistische vrienden als hypocriet worden gezien. Het verlaten van de jihadistische weg betekent dat hij zijn vrienden zal kwijtraken en afscheid moet nemen van een manier van leven dat hem een gevoel van macht, identiteit, het behoren tot, zelfvertrouwen, onoverwinnelijkheid, status en de belofte van 72 maagden verstrekt.
3) Het is één ding om niet actief toe te treden tot de Jihadisten. Het is wat anders als men zich heeft aangesloten en hen vervolgens weer verlaat. Omdat het laatste betekent dat je je ontdoet van een centrale pijler in de islam, iets dat voor alle moslims een verplichting is [de Jihad]. Zoals met zoveel andere dingen in de islam; de straf is de dood.
4) Om ontvankelijk te zijn voor therapie moet men het willen. Niemand gelooft in gedwongen psychotherapie en gezien de bovengenoemde belemmeringen is het moeilijk voor te stellen dat een aanzienlijk aantal Jihadisten een dergelijk aanbod vrijwillig zal accepteren.
Probeer medicijnen
Er zijn veel ongewenste psychologische toestanden die niet met therapie kunnen worden behandeld. Een daarvan is psychopathie. Ik geloof om logische redenen en als ervaren psycholoog op het gebied van criminele moslims dat de behandeling van Jihadisten met een therapie een andere is. Therapie voor Jihadisten is voor politici hooguit een manier om te proberen het publiek te kalmeren door aan te geven dat “er iets aan de problemen wordt gedaan”.
Als men iets wil doen aan gevaarlijke mentale toestanden, zou ik adviseren om medicijnen te proberen. Medicijnen worden al bij de behandeling van seksuele delinquenten en sommige vormen van gewelddadige agressie gebruikt. Hoe gemotiveerd zou een islamitische strijder zijn als hij medicijnen kreeg die zijn agressie en seksuele lust deden verdwijnen? Probeer dat maar eens, ofwel vanuit een vliegtuig een poeder boven Raqqa uitstrooien of met individuen. Waarom niet?
Bron:
http://10news.dk
Auteur: Nicolai Sennels
Vertaald uit het Engels door: “Vederso”
https://ejbron.wordpress.com/2015/08/14 ... nmogelijk/