Pilgrim schreef:'Hans van de Mortel' schreef:We moeten daarbij wel bedenken dat hij zelf de veroorzaker is van al die slechtheid. Ook dat lezen we in de bijbel.
Huh! Ik wil me niet teveel met je epistels bemoeien, maar volgens mij heb ik zoiets nooit in de Bijbel gelezen. Ik meende dat juist de duivel de veroorzaker was van de slechtheid, maar misschien heb ik het niet goed gelezen en kun je me de passages tonen waar iets anders staat. :?
Mijn epistels zijn simpel tijdverdrijf met een hoog betrouwbaarheidsgehalte. Ik ben geen prediker noch een verlosser van de mensheid of welke dwaas dan ook. Ik ben gewoon een leuke gezellige 'slappe' ouwehoer.
Van de koran begrijpt en weet nu langzamerhand ieder mens wel dat Mohammed de verschrikkelijke, de veroorzaker is van al het pure islamitisch moordgedrag. Omdat Arabieren niet te vertrouwen en uiterst laf zijn heeft die perverse weerzinwekkende Arabische woestijnkiller pedofiel en anti-vrouw geilaard, Allah bedacht, zodat hij die de schuld van alle slechtheid en nog wat in de schoenen kon schuiven van die graag met vuur spelende stompzinnige kwanzel.
De bijbel is in de eerste vijf boeken het verhaal van Mozes. Tenminste dat mogen we aannemen. Daarna wordt het een ratjetoe door bijdragen van reeds lang geleden overleden hogepriesters en rabbijnen die ieder hun steentje wilden bijdragen aan een steeds grotere berg van onzinnige mededelingen, geïnspireerd door hun overtuigde eigenwijze zelfverzekerdheid in de kunsten en strapatsen van het Mozes-fenomeen JHWH (Jehova). Hieronder valt ook het boek Job.
God zelf is sadist en de unieke veroorzaker van zijn eigen geweld. In feite is hij de hoogste baas van de meest criminele organisatie die ooit is voortgekomen uit domheid en misvormd denken van de mens en het op schrift stellen van die gedachten.
De meest bekende getuigenis over de verdorvenheid van de kreupele van geest zijnde God Jehova is wel de geschiedenis van Job waarin God en de duivel zich in conjuratie verenigden. Het is het ultieme bewijs dat God een gezworen kameraad is van de duivel die altijd vrijelijk op bezoek kon komen bij God wanneer het hem schikte. Dat moet jij maar eens proberen. God geeft ons niet eens de gelegenheid om een afspraak met hem te maken. Met de tandarts kun je een afspraak maken om je ondraaglijke pijn te laten verhelpen. Bij God is dat onmogelijk.
God is dus sadist en hufter tegelijk. Dat gaat ook meestal goed samen bij onbetrouwbare criminele types.
Job 1:6 – Nu brak de dag aan waarop de zonen van God kwamen om zich vóór Jehovah te stellen, en voorts kwam ook Satan aldaar in hun midden.
We lezen hier ook even tussen de regels door dat God meerdere zonen had. (hihi)
Job 1:7 – Toen zei Jehovah tot Satan: “Waar komt gij vandaan?” Daarop antwoordde Satan Jehovah en zei: “Van het omtrekken op de aarde en van het rondwandelen daarop.”
Nou ja, allemaal kinderachtig stiekem ondermaats slap gelul in de ruimte. Typisch God en Satan in topvorm!
Job 1:11 – (crimineel Satan tegen zijn chef:) “Maar steek voor de verandering alstublieft uw hand eens uit en tast alles aan wat hij heeft [en zie eens] of hij u niet recht in uw gezicht zal vervloeken.” 12 - Bijgevolg zei Jehovah tot Satan: “Zie! Al wat hij heeft, is in uw hand. Steek uw hand alleen niet tegen hemzelf uit!” Satan dan ging van de persoon van Jehovah heen.
We lezen hier dus vanuit het Hebreeuws vertaald in het Nederlands over de conjuratie die beide bacteriën zo liefdevol verenigt tot in de eeuwigheid: God en Satan.
De goddelijke geest Adolf Hitler heeft geen mens zelf pijn gedaan. Hij was een charmeur en kon goed met iedereen overweg. Zeg maar net zoals God. Adolf gaf wel zijn bevelen en goedkeuring aan dood en verderf over de wereld waardoor zo'n dertig miljoen mensen het leven lieten. De Entlösung' van het jodendom hoorde daar ook bij. Nou, neem maar van mij aan dat er nog maar weinig verstandige joden zijn die dit God in dank hebben afgenomen.
Job 1:17 – Terwijl die nog sprak, kwam er een ander en zei vervolgens: “De Chaldeeën hebben drie benden gevormd en toen de kamelen overvallen en ze meegenomen, en de bedienden hebben zij neergeslagen met de scherpte van het zwaard; en ik kon ontkomen, slechts ik alleen, om het u te vertellen.”
18 - Terwijl deze andere nog sprak, kwam er weer een ander en zei vervolgens: “Uw zonen en uw dochters waren aan het eten en dronken wijn in het huis van hun broer, de eerstgeborene. 19 En zie! er kwam een hevige wind uit de streek van de wildernis, en die sloeg vervolgens de vier hoeken van het huis, zodat het op de jonge mensen viel en zij stierven. En ik kon ontkomen, slechts ik alleen, om het u te vertellen.”
20 - Toen stond Job op en scheurde zijn schoudermantel en sneed het haar van zijn hoofd af en viel ter aarde en boog zich neer 21 en zei: “Naakt ben ik uit mijn moeders buik gekomen, en naakt zal ik daarheen terugkeren. Jehovah zelf heeft gegeven, en Jehovah zelf heeft weggenomen. De naam van Jehovah blijve gezegend worden.”[/i] 22 - In dit alles zondigde Job niet en schreef hij God niets onbetamelijks toe.
Tsja . . . in die tijd bestonden er nog geen Hans van de Mortellen. Want een ongelooflijke lul die Job. En dan te bedenken dat de christelijke leer deze man als het summum van rechtvaardigheid neerzet. Tegenover wie? Nou wat denk je? Tegenover een miljarden menigte die nog minder verstand heeft dan de eerste de beste slingeraap in Afrika.
Maar alsof dit alles nog niet genoeg is geweest gooit het sadistenduo God en Satan er nog een schepje bovenop. Het is eigenlijk een herhaling van zetten.
Job 2:6 – Bijgevolg zei Jehovah tot Satan: “Zie, hij is in uw hand! Alleen, wacht u voor zijn ziel zelf!” Satan dan ging van de persoon van Jehovah heen en sloeg Job met kwaadaardige zweren van zijn voetzool af tot zijn schedel toe. 8 - En hij nam zich vervolgens een scherf van aardewerk om zich ermee te krabben; en hij zat midden in de as.
En zo gaat het maar door. Job is alles kwijt. Behalve zijn vrouw. En zelf is Job nauwelijks nog in leven zijnde een cent waard. Hij lijdt verschrikkelijke pijnen. Waarom? Omdat God en Satan dat zo bedacht hebben. En die stompzinnige gelovigen op aarde maar denken dat er slechts één God bestaat. Ze zijn gewoon te corrupt, te laf en te beroerd om de bijbel eens goed door te lezen. Dan bemerken zij vanzelf dat er minstens twee zijn: Jehova en zijn billenmaat Satan. Ze geloven liever de prediker op zijn blauwe ogen (de domme christenen en judaïsten) of de imam op zijn bruine ogen (domme mohammedanen).
Job 2:9 – Ten slotte zei zijn vrouw tot hem: “Houdt gij nog vast aan uw rechtschapenheid? Vervloek God en sterf!” 10 Maar hij zei tot haar: “Zoals een der zinneloze vrouwen spreekt, spreekt ook gij.”
(opgelet Pelgrim, nu komt het wanneer Job zijn vrouw onterecht verder van repliek dient)
“Zullen wij enkel het goede van God aannemen en niet ook het slechte aannemen?”
In dit alles zondigde Job niet met zijn lippen.
En dan komen een aantal vrienden bij hem op bezoek. Ja ja, van je vrienden in het geloof moet je het maar hebben. Die vrienden trapten hem letterlijk de grond in als ware Job een door God verlaten en te vervloeken zondaar. Nou, ik laat al die walgelijke tijdgebonden onzin maar achterwege. Als je zin hebt kun je het zelf allemaal nog eens lekker oppeuzelen uit de bijbel. Getver!
En om nog even extra te onderstrepen hoe slecht en verdorven God is, en met hem zijn absoluut stompzinnige in de hersenen verstandelijk aangevreten volgelingen, geven de christelijke hoog en langdurig huichelachtig opgeleide theocraten getuigenis voor God à decharge. Ik noem zoiets meineed! (lees Job hieronder)
Al die klootzakken zijn dus regelrechte leugenaars! Zij overtreden daarmee Gods gebod om niet te liegen. Maar voor een huichelaar is zijn geweten niet meer dan wat zijn achterhoofd kan waarnemen in het duister van zijn weigerachtigheid om zelf kritisch na te denken.
Job 42 – 12 Wat Jehovah betreft, hij zegende het einde van Job daarna meer dan zijn begin, zodat hij in het bezit kwam van veertienduizend schapen en zesduizend kamelen en duizend span runderen en duizend ezelinnen. 13 - Hij kreeg ook zeven zonen en drie dochters. 14 - En hij gaf voorts de eerste de naam Jemima en de tweede de naam Kezia en de derde de naam Keren-Happuch. 15 - En in heel het land werden geen vrouwen gevonden zo schoon als Jobs dochters, en hun vader gaf hun vervolgens een erfdeel onder hun broers.
We kunnen ook gerust spreken van een soort omkoopgod als we het hebben over die joodse God. Want Job kreeg alles dubbel en dwars terug wat hem eerder door Satan met goedvinden van zijn kompaan was afgenomen met geweld. Maar wie hij niet terug kreeg waren zijn eerder omgekomen zeer geliefde kinderen die door het geweld van Satan en goedvinden van God waren omgebracht.
Was God dan niet in staat om Job zijn omgebrachte kinderen weer tot leven te brengen? Het Nieuwe Testament maakt ons juist wijs dat zelfs zijn zoon Jezus daartoe in staat was. Denk maar aan het lijk Lazarus die op het teken van Jezus een gat in de lucht sprong. En God zelf zou dit trucje vergeten zijn? Nee hoor! God is gewoon met slechtheid omgeven. Wie offert nu zijn eigen geliefde zoon op aan een kruis? Zoiets doet alleen een psychopaat. Iemand zonder gevoelens.
Want wie (God) met pek omgaat (Satan) wordt ermee besmet.
Job kon gewoon weer wat lekkere potjes neuken met zijn vrouw om nieuwe aanwas te genereren en inmiddels weten we dat je dan elk jaar een kind kunt verwachten. Van je kinderen houden heeft dus volgens de filosofische gedachte van Jehova geen enkele zin. De enige van wie je moet houden is God. En voor alle zekerheid kun je dus ook maar beter bevriend zijn met Satan de duivel. Wel zo handig.
Job 42 – 16 En Job leefde daarna nog honderd veertig jaar en kreeg zijn zonen en zijn kleinzonen te zien — vier geslachten. Job 42 – 17 En ten slotte stierf Job, oud en verzadigd van dagen.
Dit was een uitermate sadistisch kwaadaardig verhaal over de uitgesproken slechtheid die door God veroorzaakt was. Net zoals in latere tijden ook sprookjesboeken vol staan met dit soort gruwel verhalen. Denk maar eens aan Roodkapje en de wolf. Je doet het goede en het slechte treedt je tegemoet.
Heb je nog trek? Lust je nog meer Pilgrim?
Mijn rijk voorziene religieuze keuken beschikt over een gevarieerd aantal niet te onderschatten slechte menu's waarin God het absolute niet te versmaden hoofdgerecht vormt.