Arabist Hans Jansen

Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ariel »

Hans Jansen - Abraham

Abraham speelt een grote rol in de islamitische propaganda die op christenen gericht is. Die propaganda is effectief gebleken. Er zijn christenen die zich hebben laten overtuigen dat 'islam, christendom en jodendom samen de drie abrahamitische religies vormen'. Beroepschristenen krijgen een verzaligde blik in de ogen wanneer ze vrome teksten murmelen over 'de God van onze vader Abraham die wij samen met onze moslimse broeders aanbidden'. Hoe vromer iets klinkt, hoe zekerder u er van kunt zijn dat het onzin is. Abraham als gemeenschappelijke proto-heilige voor moslims, christenen en joden is propagandeuze flauwekul. Wie was Abraham? Hij komt voor in verhalen in het eerste bijbelboek, Genesis. Die verhalen zijn prima, maar ze lijden aan een klein gebrek: er zit geen enkele aanwijzing in naar het antwoord op de vraag: 'In welke tijd speelde dat allemaal?'. Geen enkele naam van een koning of vorst waarvan uitgezocht zou kunnen worden wanneer hij geregeerd heeft. Geen hoofdsteden van wereldrijken die sindsdien verdwenen zijn. Geen materiële cultuur met dateerbare voorwerpen. Het is allemaal tijdloos, of eigenlijk staat de tijd stil, net als bij Donald Duck en Roodkapje.

Abraham trekt vanuit Noord-Irak naar Palestina. Hij speelt zijn rol in een aantal bekende scènes waarvan het niet offeren van zijn zoon de bekendste is. In het bijbelverhaal luncht hij met God, zijn vrouw lacht God uit, hij onderhandelt met God over het lot van Sodom en Ghomorra, vreest moeilijkheden omdat zijn mooie vrouw mogelijk een verkeerd soort aandacht zal trekken. Zijn nakomelingen komen terecht in Kanaän (het huidige Israël), maar trekken vanwege een hongersnood naar Egypte. Daarvandaan trekken ze, een onbekend aantal decennia later, onder leiding van Mozes weer naar Kanaän, en veroveren dat. De meeste wreedheden in de bijbel waarvan de vrienden en de vriendinnen van de islam zeggen dat die even erg zijn als de huidige jihadistische moordzucht, spelen tijdens deze ondateerbare verovering.

Bijbelgeleerden vermoeden dat er twee overleveringen waren onder de joden in Jeruzalem en omstreken over waar ze vandaan kwamen: ze stamden af van Abraham, en ze waren onder leiding van Mozes uit Egypte gekomen. De verteller die in Genesis aan het woord is, heeft die twee overleveringen aan elkaar geknoopt, waarbij het verhaal van Jozef die als slaaf naar Egypte verkocht wordt, het bruggetje tussen de twee verhalencycli is. De auteurs van Genesis hebben hun werk goed gedaan: er is geen scene waar je geen klassiek schilderij over kunt maken, geen regel waarover je niet een preek van 2000 woorden kunt schrijven.

Archeologisch is het daarentegen allemaal even droef als het leven van Mohammed zelf. Er is geen enkele archeologische vondst die ook maar enig onderdeel van het verhaal, al was het maar zijdelings, bevestigt. Integendeel, wat er wel gevonden is, is eigenlijk in tegenspraak met de bijbelverhalen over aartsvader Abraham. Aartsvader, omdat de joden afstammen van Abraham en zijn zoon Izaäk en diens zoon Jacob. Aartsvader, omdat de Arabieren en de moslims afstammen van Abrahams zoon Ismaël. Voor de christenen is er dan geen aartsvader meer over, tenzij je (zoals wel gedaan is) Esau, de tweelingbroer van Jacob, als voorvader van de christenen wil zien. Gelukkig lijkt de naam ‘Esau’ wel een beetje op de naam ‘Jezus’.

Het christendom gebruikt de verhalen over Abraham om uit te leggen wat ‘geloof’ nu precies is. Generaties van bijbeluitleggers en theologen hebben hier fraaie constructies over opgericht, die misschien weinig met het origineel te maken hebben, maar wel diepzinnig zijn.

De islam gebruikt Abraham voor iets heel anders. Mogelijk was het de eerste moslims niet helemaal duidelijk wat nu precies de verschillen waren tussen het jodendom en het christendom. Mogelijk hebben joden aan de eerste moslims verweten dat ze er naast zaten. Mogelijk hebben ook christenen moslims verweten dat ze er naast zaten. De koran komt dan met een oplossing die aan al dat gekissebis een einde maakt: Abraham, volgens zowel joden als christenen een voorbeeldig vrome man, kende de bijbel niet, kon de bijbel om chronologische redenen ook niet kennen, hij was geen christen en geen jood – net als de moslims – maar hij wordt toch door joden en christenen gezamenlijk vereerd.

Abraham, leert de islam, was een profeet die de oorspronkelijke islam predikte, en die de heilige Kubus in Mekka had gebouwd. Joden en christenen zaten er zélf naast, en werden vriendelijk verzocht te accepteren dat de islam de oorspronkelijke godsdienst van Abraham was. Voor zo ver een vriendelijk verzoek om de islam van Abraham en Mohammed te accepteren niet voldoende was, was daar altijd nog de jihad.

In de dialoog gebruik maken van de figuur van Abraham is een strategisch sterke zet om het christendom te overtroeven. Maar met dialoog heeft het niets te maken.

bron
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ariel »

Hans Jansen - Sinterklaas

Het Sinterklaasfeest is een kleuterversie van het christendom. Het Sinterklaasfeest is dan ook een mini-godsdienst. De Leiders van de mega-godsdiensten van onze dagen, de Linkse Kerk en de islam, haten deze vitale en kinderlijke concurrent intens. Christelijke kerkgenootschappen daarentegen bekijken het Sinterklaasfeest welwillend, en vermoeden, vaak ten onrechte, dat iemand die leuk Sinterklaas kan vieren, er met het christendom ook wel uitkomt. Sinterklaas vraagt nergens om, hij geeft uit de volheid van zijn genade cadeautjes. Hij zegt wel eens iets over behoorlijk gedrag maar vergeeft fouten ook weer snel. Hij dreigt nu en dan met afgrijselijke straffen, maar niemand heeft nog ooit iemand gesproken die in de zak naar Spanje is afgevoerd. Hij geeft rustig verstandige vermaningen: ‘staakt uw geraas’, ‘kom naar mij toe’, ‘laat mij binnen’, en hij ligt er niet van wakker als je te stom bent om die vermaningen op te volgen. Hij verlaat ons, maar komt altijd weer bij ons terug. Hij is ook buiten de aanlooptijd naar 5 december aanwezig in onze gedachten. Hij heeft een liedboek dat gelovigen en ongelovigen uit het hoofd kennen.

Lokale overheden houden meer rekening met Zijn Blijde Intocht dan met enig ander godsdienstig feest. De scheiding tussen de staat en Sinterklaas is desalniettemin overduidelijk: burgemeesters wachten blootshoofds de Sinterklaasprocessie eerbiedig op, maar mogen zelf niet meelopen. Zoals bij echte godsdienstige feesten bij echte godsdiensten zijn er speciale Sinterklaasgerechten, wordt er rond 5 december veel geld aan vieringen uitgegeven, worden vreemdelingen die niet willen meefeesten met argwaan en maar ook iets van medelijden bekeken, en passen de winkelsluitingstijden zich aan.

Er is geen ontkomen aan: Sinterklaas is een godsdienstig feest. Godsdienst, en dat blijkt alleen al uit het Sinterklaasfeest, is geen hersenziekte en geen neurologische aandoening. Godsdienst is iets willen doen met een verhaal erbij. Sinterklaas wil vooral in de familiekring gevierd worden, wil de familiebanden aanhalen, en ons hart vol verwachting laten kloppen want Sinterklaas komt ons een presentje geven.

Zoals alle godsdiensten heeft ook het Sinterklaasfeest bij andere godsdienstige bewegingen leentjebuur gespeeld, want beter goed gegapt dan slecht bedacht. De herinnering aan de Barbarijsche zeerovers die langs de kusten van Europa, tot aan IJsland toe, kinderen hebben geroofd om die als slaaf te verkopen in de islamitische landen aan de Middellandse Zee, wordt levend gehouden in Zwarte Piet die stoute kinderen in de zak meenam naar het zuiden, naar ‘Spanje’. Wat moest je als ouder anders tegen je niet gekidnapte kinderen zeggen als er ineens een van je kinderen door slavenjagers in het holst van de nacht in een zak was weggesleept? Het is geen mooie verklaring, maar het is ten minste iets.

Nederland is laat gekerstend en de herinnering aan de goden die hier aanbeden werden voor het christendom zijn triomfen vierde, hebben ook bouwstenen mogen leveren: de God van het goede en het licht reed op een wit paard door de hemelen, om het kwaad, de nacht en de duisternis te onderwerpen, terwijl hij omringd werd door zwarte fladderende raven die olijk om elkaar heen buitelden. Die vogels waren tegelijkertijd zijn spionnen, ze hielden voor hem bij wat ieder deed. Dat kwam in het Grote Boek, waar alles in beschreven staat. Ook had de hemelse ruiter op het witte paard een rebel en een clown bij zich. Die was zwart, net als die raven. Creatieve verwarring ligt voor de hand. En dan ook nog eens de schoorsteen door…

Zulk plagiaat hoort bij godsdiensten. Godsdiensten ontlenen aan elkaar tot aan het ongeloofwaardige toe: zoek maar eens uit hoe het komt dat de kleding van monniken in het christendom en die in Azië zo op elkaar lijkt of hoe het komt dat de klassieke outfit van nonnen zo precies leek op die van de huidige meisjes in hun sharia-kapjes en –jurken.

Een goedlopende godsdienst als het Sinterklaasisme heeft er baat bij als ieder mens zelf Sinterklaas wil zijn, en de rol die Sinterklaas in het Sinterklaasverhaal speelt met geheel zijn hart en geheel zijn verstand wil naspelen. Een goedlopende godsdienst als het Sinterklaasisme roept ook haat op. De concurrenten moeten wel dol van razernij worden als ze hun eigen karig beklante heiligdommen bezien, waar de klanten met tegenzin en niet dan onder dwang heengaan, om stenen voor brood te krijgen.

De Linkse Kerk is extra naijverig. Geschenken geven en rijkdom verspreiden zijn immers taken van de Staat en haar ambtenarenlegioen, niet van een half dove oude particulier met een witte baard die omringd wordt door een groepje vrolijke zwarte clowns: herverdeling en nivellering zijn ernstige zaken waarbij niet gelachen moet worden.

De islam komt niet verder dan de gewone dagelijkse naijver: alles wat geen islam is, is immers, volgens de islam, verkeerd.

bron
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ariel »

Hans Jansen - Nieuwe vrienden maken

hj.pngWie de gevangenis in draait, heeft daar snel nieuwe vrienden nodig. Er zijn talloze manieren om nieuwe vrienden te maken: lid worden van een koor of een politieke partij, in de avonduren als barkeeper aan de slag gaan, dansles, naar het café gaan en daar vreemden aanspreken – maar hoe lang je de lijst ook maakt, er staat maar één ding op dat ook achter de tralies, althans in Nederland, uitvoerbaar is: deelnemen aan de binnenmuurse gebeds- en kerkdiensten. Zulk vroom gedrag kan er toe leiden dat gevangenen zich bij de godsdienstige groep van hun niet helemaal vrije keuze aansluiten. De gevangenis is niet de enige situatie die tot een verhoogde kans op aansluiting bij een religie leidt. Ook net verhuisd zijn, voor studie of een baan, of wegens een echtscheiding, kan iemand die vindt dat hij eenzaam is, op pad sturen om nieuwe vrienden te vinden die mogelijk de toetreding van een nieuweling tot hun godsdienstige beweging op prijs stellen. Bij grote mobiliteit op de arbeidsmarkt zoals in de Verenigde Staten wel voorkomt, is het na een verhuizing normaal om in de nieuwe vestigingsplaats via het kerkgenootschap een nieuwe vriendenkring op te bouwen.

Toetreders beweren meestal dat het de rijke liturgie, de rijke godsdienstige literatuur, of andere vormen van religieuze, culturele en geestelijke rijkdom geweest zijn die hen over de streep hebben getrokken. Ook de aantrekkelijkheid van de inhoud van de antwoorden op de grote vragen van leven en dood wordt veel genoemd, maar dat kan haast niet waar zijn: op het moment van toetreden kende de toetreder al die rijkdommen immers nog niet, dat kwam pas later. Toetreding verloopt dan ook zo goed als altijd via eerder bestaande, niet-religieuze netwerken. Verhalen over plotsklapse bekeringen blijken maar zelden te kloppen. De gewone gang van zaken is anders.

Antieke verhalen over complete families of stammen die zich collectief bekeerd hebben, zijn vaak waar. Iemand die zich niet meebekeerde, had immers, tot hij mee instapte, een probleem met zijn stamgenoten en/of familieleden. De oplossing van dat probleem was bedenkelijk eenvoudig: bekeert u en treedt toe. Zulke verhalen over collectieve toetredingen passen slecht bij onze moderne romantische opvattingen over bekering, maar het klopt wel als je even wilt kijken naar, bijvoorbeeld, huwelijken die tussen ongelijkgelovigen gesloten worden. Haast altijd (nee, inderdaad, niet altijd) treedt een van de twee na een tijdje toe tot het geloof van de ander – al was het maar ‘voor de kinderen’.

Eigenlijk weet iedereen dit al generaties lang, want daarom is het voor christelijke ouders aantrekkelijk hun kinderen naar christelijke scholen te sturen. Ze komen dan immers minder in de verleiding nauwe banden aan te knopen met mensen die niet tot hun eigen godsdienstige richting behoren. Dat de kinderen ‘later zelf moeten kiezen’, klinkt wel leuk, maar het werkt niet want later is het te laat en heeft kindjelief al zijn eigen kennissenkring opgebouwd waarin godsdienst geen rol speelt – en ‘geen rol’ is dan het voorbeeld dat kindjelief volgen zal. Het gaat bij dat kiezen of afwijzen van een godsdienst namelijk pas in de tweede plaats – if at all – om de inhoud. Primair is wat de vrienden en vriendinnen er van vinden.

Als dat allemaal zo is, en reken maar dat er veel onderzoek naar gedaan is door mensen die vlijtiger zijn dan u en ik ooit kunnen hopen te worden, dan is het niet zo’n goed idee om jihadisten met anderen samen achter de tralies te zetten. Jihadisten zijn zoals u uit de staatsmedia weet, een soort helden, en wie wil er geen vriendje zijn van een held. Van de ‘seculiere’ criminelen kunnen de jihadisten tegelijkertijd nog wel wat methoden en technieken leren die later nog wel eens van pas kunnen komen, en het psychologisch overwicht van een ‘overtuigingsdader’ op een bij toeval en bij uitzondering opgepakte crimineel is aanzienlijk.

De Egyptische regering heeft decennia geleden al besloten dat het opsluiten van fundamentalisten tussen de gewone gevangenispopulatie geen goed idee was, omdat op die manier gevangenissen en concentratiekampen veranderden in kweekvijvers van radicaliteit. Het is een regering die de invoering van de sharia niet wil bevorderen, dan ook geraden de recruteerders niet samen met hun targets in één gevangeniskamp te zetten.

Maar in Nederland hebben we dan een probleem. De Tweede Kamer heeft aan het begin van de PVV-gedoogperiode een motie aangenomen die luidt dat het regeringsbeleid niet mag dienen om islamisering tegen te gaan. Wel, jihadisten en gewone gevangenen gescheiden opsluiten gaat de islamisering tegen. En hola, islamisering tegengaan – dat mag niet van Femke. Het Nederlandse beleid, met dank aan de wijsheid van de Tweede Kamer, mag jihadisten niet hinderen bij het maken van nieuwe vrienden. Nieuwe vrienden maken is immers een Mensenrecht?
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Pilgrim
Berichten: 51240
Lid geworden op: wo jan 17, 2007 1:00 pm
Locatie: Dhimmistad

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Pilgrim »

Hans Jansen - Gezin, soldaat, staat

27-12-14

Hoe oefent een godsdienst invloed uit? Door een manier van leven als vanzelfsprekend te presenteren. Het christendom is een gezinsgodsdienst, die het monogame duurzame gezin presenteert als iets dat vanzelfsprekend is. God is als een vader, er is ook een moeder, de geboorte van een Zoon staat centraal en wordt gevierd. Echtscheiding hoort er niet bij, abortus is taboe. Zo’n monogaam en duurzaam gezin is prettig voor de kinderen maar lastig voor de ouders wanneer de midlife-crisis zich aandient. Wanneer de vader afwezig of machteloos is, spreekt het beeld van God als goede vader niet langer aan. De wervende kracht van het christendom ondervindt daarvan schade. In een post-christelijke maatschappij wordt het gezin niet meer als zaligmakend of vanzelfsprekend beschouwd, want zowel de vader als de moeder zijn onderweg zoek geraakt, en de kracht zichzelf voort te planten of zelfs in stand te houden is daarmee verdwenen. De islam daarentegen biedt een script voor een vruchtbaar en stoer soldatenleven. Soldaten hebben recht op hun soldij. De overheid betaalt die, en schudt de onderdanen uit die geen soldaat zijn, om de soldij te kunnen uitkeren. Anders komt er gedonder.

Soldaten kunnen begeerlijke bezittingen vorderen wanneer ze dat in hun belang achten, en beslapen onbekommerd de dochters van degenen die aan hun macht zijn onderworpen. Soldaten leven volgens een bars krijgsreglement waar de straffen weinig gevarieerd zijn: elke afwijking van wat is voorgeschreven leidt tot een stevig pak slaag of de dood. De bevelen van de Oppersoldaat mogen dan mogelijk onbegrijpelijk zijn – een bevel wordt niet voor niks gegeven, er steekt ongetwijfeld ondoorgrondelijke bovenmenselijke wijsheid achter. Op deserteren staat de doodstraf. Mannen in zo’n soldateske maatschappij zijn trots op hun macht om vrouwen te dwingen de bestaande orde, inclusief polygamie, in stand te houden. Dat lukt trouwens maar half.

Toch, ook na de twee goedgevulde kerstdagen, weet de moderne beterweter dat ‘godsdiensten van geen belang zijn want God bestaat niet en godsdienst is leugen. Bestudering van godsdiensten, of nagaan waaruit de invloed van godsdienst op mens en maatschappij bestaat, is daarom tijdverspilling.’ Maar pas op. Zet zulke beterweters vijf minuten in een omgeving waar de sharia, al is het maar een beetje, serieus genomen wordt. Dan zal blijken dat ook moderne ongelovigen moeiteloos het religieuze codebericht kunnen lezen dat de islamitische vrouwenkleding uitzendt: ‘Jij mag niets van mijn hoofddoek zeggen of denken, want ik heb recht op respect. Je bent wat mij betreft je leven alleen zeker wanneer je mijn voorbeeld volgt en je aan de sharia onderwerpt’.

In het bijzonder voor het loket in het gemeentehuis of bij een kassa in de supermarkt is elke Nederlander verheugd dit klantvriendelijke bericht te mogen ontvangen. Vergroting van het zelfrespect van de draagster van de hoofddoek is de positieve kant van dit gedoe. De negatieve kant is de zelfverloochening van de ongelovige beterweter die niet eens durft te bekennen dat hij de vrome boodschap begrepen heeft en die zich gedwongen ziet te doen alsof hij zich niet ergert.

Ontkennen is zinloos: godsdienst heeft effect op het gedrag. Met theologie of het bestaan van God heeft dat weinig te maken. Wanneer politici en ambtenaren een factor, die zo veel invloed heeft op het gedrag en het dagelijks leven, op theoretische en ideologische gronden niet betrekken bij het maken van hun beleidsplannen, is dat irrationeel en gevaarlijk. Neem een van de meest bizarre bijeffecten van godsdienst: het grotere kindertal van de gelovigen. Geen aandacht aan besteden? Kom nou. Het is dat er af en toe gelovige kindertjes, eenmaal groot geworden, naar de donkere kant overlopen, anders stond het er slecht voor met het atheïsme.

De maatschappelijke effecten van godsdienst horen door beleidsmakers meegewogen te worden bij het zware maar goedbetaalde werk dat ze doen. Héél raar, maar er zijn maar weinig mensen die het idee hebben dat dat ook serieus gebeurt. Moderne beleidsmakers beschouwen godsdienst immers als apekool. Dat godsdienst ten goede of ten kwade invloed uitoefent, wordt op zijn best als een filosofisch verdedigbaar standpunt gezien. In kringen van beleidsmakers betekent ‘filosofisch’ overigens niet wat het aan de universiteit betekent. In de ogen van de mannen en vrouwen die onze wereld denken te kunnen maken en breken, betekent ‘filosofisch’: ‘van geen enkel daadwerkelijk belang’, ongeveer hetzelfde als ‘apekool’.

De twee godsdiensten waarvan iedereen het meeste weet, beïnvloeden het collectieve en individuele gedrag van hun aanhangers, en zelfs van hun vroegere aanhangers, en dat soms nog generaties lang. En daarvan zou de politiek alleen maar mogen denken: ‘Ach, godsdienst, dat is nu eenmaal bla-bla-bla en apekool’? Islam en christendom enerzijds, en de staat anderzijds, moeten gescheiden blijven, maar ze moeten tegelijkertijd elkaar met argusogen in de gaten houden.

http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/20 ... staat.html
De Islam is een groot gevaar!
Jezus leeft maar Mohammed is dood (en in de hel)
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24957
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door King George »

Column Hans Jansen: Vurschrukkuluk

Afbeelding
Hans Jansen

De Haagse Post bestaat 100 jaar, en ter gelegenheid van dit unieke journalistieke jubileum werd op 9 december in De Balie in Amsterdam de HP-Eeuwprijs uitgereikt. De deelnemers aan deze columnistenwedstrijd moesten zo treffend mogelijk een ‘Verhaal van alledaagse waanzin’ schrijven, naar een rubriek die begin jaren tachtig een memorabel onderdeel was van de Haagse Post. De komende weken publiceren we op onze website de inzendingen. Te beginnen met de bijdrage van arabist en PVV-politicus Hans Jansen.



Het leven was vurrukulluk en wat waren we goed gewend aan de alledaagse waanzin die door de straten en parken klotste. Maar een tsunami van politieke correctheid heeft in een paar decennia een einde weten te maken aan de pret. Er is verzet geweest, maar de vijand was sterk. Door mensen met een kaksent –denk aan mannen als Roel van Duijn, Ton Regtien en hun erfgenamen in de politiek en de media – hebben we ons laten meeslepen in een nationale cultus ter verheerlijking van zieligheid. De zielige mensen zelf zijn omsingeld geraakt door een industrie die aandacht, medelijden, subsidie, uitkeringen, hulp, bed, bad en brood verstrekt. Nu zijn ze echt zielig, want er is geen ontsnappen meer aan.

Hadden we maar wat meer naar Cherry Duyns, Rudy Kousbroek, Theo van Gogh, Ischa Meijer, Gerard en Karel van het Reve geluisterd. Maar nee, we hebben de grote, spectaculaire theaterstukken op het Nederlandse nationale podium laten produceren door wijsneuzen als Femke Halsema, Tara Singh Varma, Volkert van der Graaf, Harry Intifada Bommel, en mensen van wie mijn cardioloog mij, met het oog op mijn bloeddruk, dringend aangeraden heeft de namen niet te noemen. Maar de een is minister-president van een klein land dat lid is van de EU, en de ander leidt een partij die in elke peiling weer iets kleiner wordt, meer zeg ik niet.

Toen het leven nog vurrukulluk was, woonde ik vlak bij het Vondelpark. De alledaagse waanzin was nog mild. Niet alle bestuurders waren tevens gezalfd tot priester van de Linkse Kerk. Ik ging voor dominee leren. Maar helaas. Ongeloviger, cynischer en seculierder dan mijn toenmalige hoogleraren kon je ze niet vinden. Dominee worden – dat was voor de dommen, dat was een van de belangrijkste boodschappen die het docentenkorps uitstraalde. Geen van mijn jaargenoten is dan ook dominee geworden. Niets vermoedend en opgewekt, vol kwinkslagen, sloopten de beroepschristenen hun eigen kerken. Het was, geef maar toe, ook bevrijdend, en gaf lucht. Ik tenminste heb veel gelachen.

Toen kwamen de moslims uit Noord-Afrika en Turkije naar Europa. Die waren zielig. Die waren vroom. Paste als een hand in de Europese handschoen. Net als bij de kerken zou het probleem van die rare vroomheid zichzelf wel oplossen. Dachten we. Maar zo werkt het niet. In Europa is het christendom van bovenaf verdampt, het verval is gestart bij de opleiders van de beroepschristenen. In de islam ligt het andersom. De opleiders van de beroepsmoslims, in Cairo, Mekka en Medina, hebben ze nog keurig op een rijtje, er valt daar niets te lachen, behalve dan om het strategische onbenul van hun tegenpartij.

De beroepsmoslims bouwen, nauwelijks opgemerkt, ernstig en met succes, aan een koninkrijk waarin een macaber soort waanzin alledaags zal zijn. Kruisiging, onthoofding en steniging, maar zonder voor het werpen van de eerste steen te wachten op iemand die zonder zonden is. En het Blauwe Theehuis in het Vondelpark wordt ooit een islamitisch cultureel centrum annex moskee. Dan is het volbracht: de westerse christelijke en post-christelijke alledaagse waanzin eindelijk voorgoed voorbij.


HP/De Tijd
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ariel »

Mooie collumn. Als het aan de lezers van HP de Tijd ligt zal Hans Jansen niet winnen.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Hans v d Mortel sr
Berichten: 17465
Lid geworden op: za jun 18, 2011 7:07 pm

De altijd onaangename waarheid

Bericht door Hans v d Mortel sr »

Ariel schreef:Mooie collumn. Als het aan de lezers van HP de Tijd ligt zal Hans Jansen niet winnen.
De vraag is of het wel geplaatst wordt. Ik heb zo mijn achterdocht en twijfels. Onderschat de enthousiaste hedendaagse censuur niet.
Ik weet niks met zekerheid. Ik ben ontoerekeningsvatbaar gelovig atheïst wegens gebrek aan de vrije wil.
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24957
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door King George »

Hans Jansen - De nieuwe heldhaftigheid

Afbeelding De aanslag in Parijs van woensdag is de zoveelste moordpartij in de jihad-oorlog die al eeuwen woedt. Politici zoals Rutte die zelfs nu nog weten te vermijden het woord ‘islam’ in de mond te nemen, tonen daarmee een soort dapperheid dat niet genoeg bewonderd kan worden. In de nasleep van het bloedbad bij Charlie Hebdo tonen ook tv-presentatoren en burgemeesters een soort heldhaftigheid waar we alleen maar stil van ontzag naar kunnen kijken. Het is zo langzamerhand immers zo goed als algemeen bekend dat het voeren van een jihad-oorlog een van de opdrachten is die de koran en de islam aan moslims geven. De overgeleverde uitspraken van Mohammed (570-632?) laten daar geen enkele twijfel over bestaan. De inhoud van de wekelijkse prediking in de moskee en de handboeken van de sharia herhalen het alinea na alinea. Mohammed heeft, volgens de verhalen die de beroepsmoslims zelf over hem vertellen, altijd prioriteit gegeven aan de jihad en aan het inperken en opheffen van de vrijheid van meningsuiting, vanaf het eerste begin van zijn carrière als machthebber. En Mohammed is het voorbeeld voor alle beroepsmoslims. Zijn voorbeeld is hun wet.

Een eind maken aan de vrijheid van meningsuiting is nodig omdat de islam het beste opereert in een ruimte waarin mensen bang zijn en hun mond houden. De koran draagt de moslims expliciet op om wie geen moslim is, bang te maken, te terroriseren en te intimideren. De islamitische klaagpartijen over ‘islamofobie’ zijn dan ook van een zelden vertoonde bedrieglijkheid. Beroepsmoslims weten dat de koran eist, oplegt en gebiedt dat de islam gevreesd wordt. Maar wanneer iemand die geen moslim is, inderdaad daadwerkelijk bang is voor de islam, dan is het ook weer niet goed. Dan zijn we boosaardige islamofoben tegen wie de overheid nodig maatregelen moet nemen.

Wie zich wat langer met de islam bezig houdt, zal dit mechanisme steeds weer tegenkomen: de islam stelt tegenstrijdige eisen. Wie eenmaal door de eisen van de islam wordt aangesproken, zit verder altijd fout: wie Mohammed niet navolgt, zit fout. Wie Mohammed wel navolgt, schiet per definitie te kort en zit dus ook fout. Wie de islam vreest, zit fout. Wie de islam niet vreest, zit ook fout.

Een van de redenen waarom belediging het vellen van een oordeel over Mohammed zo hoog wordt opgenomen, schuilt in het besef van elke moslim dat hij, vergeleken bij het voorbeeld van Mohammed, te kort schiet. Een moslim die weet dat hij de mindere is van Mohammed en vervolgens vaststelt dat zelfs Mohammed buiten de islamitische wereld wordt weggelachen, zal daar korzelig op reageren. Als ze al om Mohammed lachen, hoe zit het dan met hem zelf? Die onzekerheid kan door beroepsmoslims worden opgekweekt tot de woede die nodig is om aan de jihad-oorlog te gaan deelnemen.

Geen enkele oorlog heeft zo lang geduurd als de jihad-oorlog – die nog lang niet afgelopen is. Na het ontzet van Wenen in 1683 leek er een einde aan deze tussen staten gevoerde oorlog gekomen te zijn, vooral omdat de westerse militaire superioriteit voortzetting van de jihad-oorlog tot een dwaasheid had gemaakt. In de tweede helft van de twintigste eeuw is het idee ontstaan en algemeen verspreid geraakt dat ook niet-staten aan de jihad-oorlog kunnen deelnemen: Al-Qaeda, Hamas, de MoslimBroederschap, Boko Haram – en er zijn tegelijkertijd deelnemers bijgekomen die zich ‘staat’ zijn gaan noemen: ISIS, ISIL, IS.

Hoe moet een Nederlander in deze oorlog moslims tegemoet treden? Besef dat niet elke burger een soldaat is, en niet elke moslim jihadist. Er zijn ook non-combattanten. Maar ontkennen dat het oorlog is, zoals onze nieuwe helden dat dagelijks doen, heeft geen zin. Wegkijkers staan in al hun bizarre heldhaftigheid voor joker. Het oordeel van de geschiedenis over hun wegkijkerij zal hard zijn.

De islam heeft een wapen dat alle vertrouwen tussen moslims en anderen vernietigt: de zogeheten taqiyya, het recht om te liegen wanneer dat in het belang is van de islam. De koran gebruikt het woord niet, maar in de korancommentaren en de sharia-handboeken wordt het concept uitgebreid behandeld.

Taqiyya, met het accent op de middelste lettergreep, schept verwarring en onzekerheid over de bedoelingen van mogelijk goedwillende moslims. Het dwingt tot behoedzaamheid. Het is verstandig eerst eens over Israël te beginnen wanneer u een gesprek voert met een moslim die terrorisme en jihad afkeurt. Als er dan felle anti-joodse verhalen loskomen, misschien toch nog even uw oordeel over zijn vredelievendheid opschorten en rekening houden met taqiyya.

Worden onze moedige leiders gechanteerd om de ogen voor de jihad-oorlog te sluiten? Gezien de dagelijks grotere zichtbaarheid van die oorlog is zoiets niet uit te sluiten. Laten onze geliefde leiders zich bedriegen door beroepsmoslims en taqiyya-kunstenaars? Daaraan hoeft geen twijfel te bestaan.
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
King George
Berichten: 24957
Lid geworden op: zo sep 11, 2011 1:22 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door King George »

En burgemeester Ton Rombouts van Den Bosch haastte zich naar de moskee om de Moslims een hart onder de riem te steken. De te vrezen imagoschade voor de Islam is natuurlijk vele malen erger dan de bloedbaden die de Moslims hebben aangericht, nietwaar?
Het morele gelijk ligt bij het volk




Citaten van Mustafa Kemal Atatürk over de Islam
Gebruikersavatar
Ali Yas
Berichten: 7662
Lid geworden op: zo apr 15, 2012 3:24 pm
Contacteer:

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ali Yas »

King George schreef:En burgemeester Ton Rombouts van Den Bosch haastte zich naar de moskee om de Moslims een hart onder de riem te steken. De te vrezen imagoschade voor de Islam is natuurlijk vele malen erger dan de bloedbaden die de Moslims hebben aangericht, nietwaar?
„Of je nou christen bent of moslim, deze moordaanslag in Parijs verafschuwen we allemaal.” - Fijn dat de burgemeester dit zegt, dan hoeven de imams dit niet te zeggen.
Truth sounds like hate to those who hate truth.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ariel »

Hans Jansen - Godsdienst/geloof

‘Welk geloof keurt zulke misdaden goed?’ is de vraag waarmee onze postmoderne goedmenslandgenoten worstelen als ze horen over de moorden bij Charlie Hebdo. Maar dat is niet de juiste vraag. De juiste vraag is of een godsdienst zulke daden kan voorschrijven. Nu, de officiële islamitische gedragsleer wordt door beroepsmoslims vastgelegd in de sharia. Die sharia eist dat moslims een straf uitdelen aan mensen die de profeet van de islam beschimpen. De juiste straf daarvoor, leert de sharia, is de dood. Misschien kunt u zich niet voorstellen dat er mensen zijn die zulke dingen voorstaan, maar het is te controleren in de handboeken van de sharia die overal te vinden zijn. De islamitische kwestie die over Europa hangt, zal nooit opgelost worden als de oplossers het verschil niet kunnen zien of horen tussen ‘geloof’ en ‘godsdienst’, want dat onderscheid hebben we nodig om er qua begrip uit te komen. Het onderscheid geloof/godsdienst is geen elitair woordspel. Het is een praktische kwestie. Je kunt in het Nederlands heel goed zeggen ‘godsdienstige liederen’. Daar kunt u zich iets bij voorstellen: psalmen, gezangen en kerstliedjes.

Maar ‘gelovige liederen’, dat kan niet, daarvan voelt u meteen dat er iets aan mis is. Hetzelfde bij feesten: ‘gelovige feesten’ is wartaal, maar bij ‘godsdienstige feesten’ kan iedereen zich wat voorstellen: Kerst, Slachtfeest, Pinksteren. Talen die door moslims worden gebruikt, maken hetzelfde onderscheid tussen ‘geloof’ en ‘godsdienst’ als in deze twee voorbeelden. Ze lenen daarvoor meestal Arabische woorden: iemaan voor ‘geloof’, en dien of diyaana voor ‘godsdienst’. Moet u na ‘taqiyya’, ‘fatwa’ en ‘halaal’ er al weer islamitische Arabische termen bijleren? Nee, niet doen. Gewoon in het Nederlands het onderscheid maken. Geloof gaat over opvattingen die je niet kunt controleren, zoals ‘de hemelen verkondigen Gods eer’, ‘Mohammed is Gods gezant’, of ‘Jezus is Gods Zoon’. Godsdienst gaat uiteraard ook over geloofsopvattingen, maar om veel meer dan dat alleen.

Geloof is onderdeel van een godsdienst. Misschien een interessant of bizar onderdeel, juist vanwege die oncontroleerbaarheid – maar niet meer dan een onderdeel. Godsdienst gaat behalve over geloof ook over een lange lijst van tastbare aardse zaken: liederen, feesten, kleding, haardracht, gedragsleer, armenhulp, ruzie in de kerkenraad, abortus, welke imam erken je, onderwijs, hoofdbedekking, euthanasie, de grammatica van het heilig boek, ziekenverpleging, celibaat. Godsdienst wil antwoorden geven op de vragen die samenhangen met alles wat er op zo’n lijst staat. Per godsdienst verschillen niet alleen de antwoorden maar ook de lijst van vragen.

Net als ‘oorlog’ is ‘godsdienst’ niet een ding maar een verzamelnaam, en wel voor een menigte aan activiteiten. Er zijn oorlogen die goed zijn, bijvoorbeeld die ter bevrijding van Europa van het Nazisme, en er zijn oorlogen die dat niet zijn. Je kunt niet alle oorlogen over een kam scheren. En ook niet alle godsdiensten. Er zijn godsdiensten die slecht en kwaadaardig zijn, bijvoorbeeld omdat ze, zoals die van de Azteken, om massale mensenoffers vragen.

Vanuit zichzelf bekeken is elke godsdienst goed. Dat heeft een gevolg: godsdienstig gedrag afkeuren (‘ik ben geen Azteek en ik ben tegen mensenoffers’) impliceert een voorafgaande godsdienstige keuze, en wel, in dit geval, tegen de Azteken. Het impliceert geen aansluiting bij de een of andere godsdienst, naar wel een afwijzing van opdrachten die door een godsdienst zijn gegeven. Zo’n afwijzing is een godsdienstig standpunt.

Westerse politici achten zich niet bevoegd hier een knoop door te hakken: het gaat immers om godsdienst. Het Westen verwacht al eeuwenlang van de regeerders strikte godsdienstige neutraliteit. Het probleem van de knoopnietdoorhakkers is dus begrijpelijk, het kost ze moeite godsdienstige standpunten aan de kaak te stellen, maar over geloof hoeven ze niets te beslissen – over godsdienst en godsdienstige voorschriften daarentegen des te meer. Vaak niet in positieve maar in negatieve zin: het verbieden van een massaal Azteeks mensenoffer zou ook een Pechtold geen moeite moeten hoeven te kosten.

Een jihad-oorlog voeren, vasten, bidden of op kruistocht gaan, het is allemaal godsdienstig gedrag. Maar godsdienstig gedrag is net als ander gedrag niet altijd te tolereren. Heeft een regering, een politieke partij of een burger, het recht bepaalde vormen van godsdienstig gedrag af te keuren of te willen voorkomen? Antwoord: Jazeker. Een godsdienst kan immers bevel geven dingen te doen die anderen afkeuren omdat ze er last van hebben. Mag een regering ook een geloof bestrijden of afkeuren? Antwoord: Nee, geloof valt onder de vrijheid van mening.

Van eenzijdig godsdienstig gedrag als sharia-wraakexpedities of jihad-oorlogen hebben wij last. We willen daar niet bij betrokken worden, zulke kwesties horen nu eenmaal niet in ons leven thuis. Maar helaas, er komt vanzelf een punt waarop ook religieus volstrekt neutrale politici ondanks zichzelf wat de jihad-oorlog aangaat gedwongen zullen worden te kiezen tussen capituleren of terugvechten.

Hans Jansen
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ariel »

Hans Jansen - Waarom juist nu?

Revoluties breken niet uit omdat achtergestelden het ellendig hebben en het steeds ellendiger krijgen. Revoluties breken uit wanneer het beter gaat dan tevoren, en er uitzicht bestaat op verdere verbeteringen. Dr Karl Marx daarentegen zag dat anders. Hij profeteerde dat revoluties noodzakelijkerwijze moesten losbarsten vanwege de steeds verder gaande Verelendung van de achtergestelden. Dat is gedegen onderzocht wat de Franse Revolutie van 1789 aangaat. Op de basisschool leerde ik nog dat die revolutie door de honger veroorzaakt was, op de middelbare school was die revolutie juist het gevolg van de kleine verbeteringen in de toestand van wie vroeger honger had geleden en die nu op nog meer verbetering hoopte. Maar ter zake: over naar de recente revolutionaire terreuracties tegen Charlie Hebdo. Daar speelt een dergelijk mechanisme. Het geweld daar was van professionele revolutionaire allure. Dat hangt samen met de versterking die zich in de afgelopen twintig jaar heeft voorgedaan in de positie van de sharia en de islam in Europa. Het zijn vooral de vele kleine tastbare successen van de islamisering die maken dat ongeduldige moslims zijn gaan denken dat nu de tijd rijp is voor het grote werk.

Voor het gemak alleen een selectie van voorbeelden uit Nederland. Er is in Nederland geen noemenswaardig verzet geweest tegen islamiserende, ogenschijnlijk onbelangrijke, concrete maatregelen. Het kruis van de mijter van Sinterklaas afhalen? Halaal eten in de gevangenis? Alleen halaal-vlees bij de supermarkt? Een tramconducteur dwingen het kruisje op zijn stropdas te verwijderen? Terug naar gescheiden zwemmen? Geen hand geven? Allemaal geen probleem.

Belangrijker voorbeelden: Hoofddoekjes achter het overheidsloket en de supermarktkassa. Elke polygaam gehuwde echtgenote als alleenstaande moeder opgeven en dan vier maal zorgtoeslag en vier maal huursubsidie ontvangen. Inteelthuwelijken, gedwongen huwelijken, kinderhuwelijken, genitale verminking van meisjes, uitkeringen voor werkweigerende barbapapa’s in overjurk, jodenhaat, gezinsvorming via immigratie, vervolging van islamcritici door Justitie, shariawijken ongemoeid gelaten. In de ogen van veel aanhangers van de islam rijke zegeningen die de islam gratis in de schoot zijn gevallen.

Al die succesjes smaken naar meer. ‘Meer’ is in dit geval het toepassen van de sharia op grotere schaal. Bijvoorbeeld door het executeren van wie de profeet van de islam beledigt, of de koran bespot.

Onderdeel van de strategie van de sharia-moordenaars is dat tegelijkertijd een flink aantal woordvoerders van de islam zoete keelgeluidjes maakt over de islam als godsdienst van vrede. Dat ontwapent de politici die de slachtoffers van de jihad hadden moeten beschermen. Ook de journalisten raken daardoor van slag. Zo’n vredelievende goedwillende goedgeschoren prominente moslim liegt toch zeker niet?

Onderling schrijven beroepsmoslims precies voor elkaar op, hoezeer een moslim de plicht heeft iemand die geen moslim is te haten. Beroepsmoslims gaan er van uit dat hun tegenpartij te stom of te lui is om dat over hun schouder mee te lezen (klopt), en dat Europeanen, als ze het horen, het toch niet geloven (klopt ook). Gezien de getalsverhoudingen tussen moslims en de rest, is het geboden geen open kaart te spelen, maar de vijand zo veel mogelijk in slaap te sussen en te verwarren. Het is beter wanneer de doelgroep de aspiraties van de islam niet kent. Misleiding daarover, taqiyya, is een prijzenswaardig vreedzame manier van oorlog voeren, of niet soms?

Naar binnen toe wordt haat gepredikt jegens wie geen moslim is. Op de staatstelevisie zien we nu en dan per ongeluk even de hoogmoed en arrogantie opflikkeren die de islam van moslims vraagt tegenover niet-moslims, maar verder horen we vooral taqiyya-leugens, die in vanillevla worden verpakt, over hoe mooi en vredig de ‘echte’ islam is. Ook een schrijfster als Karen Armstrong deed bij Buitenhof mee aan deze dodendans.

Bij de ouderwetse Nederlander met een Nederlandse achtergrond is een tegenovergesteld proces gaande. Nederlanders laten weinig activisme zien. Dat klopt met de theorie: wie het beter gaat, wil meer, maar wie omlaag zakt, weet eigenlijk niet wat hij moet doen, protesteert niet en zwijgt beschaamd. En ja, werkende Nederlanders met een Nederlandse achtergrond mogen steeds minder van hun eigen zelfverdiende geld zelf houden. Vanuit henzelf gezien ziet de toekomst er niet goed uit, en velen uit die groep zien dan ook weinig in de voortplanting (behalve als onvruchtbare tijdspassering). Hun media zijn gelijkgeschakeld en doodsaai. Boeken met Theo, Geert of Ayaan op de omslag zullen ze nooit in de etalage van een boekwinkel zien liggen, omdat de glasverzekering van de boekhandel dat liever niet heeft. Het onderwijs van hun kinderen is bedenkelijk laag van niveau maar wel politiek correct. Op hun werk en in het openbaar vervoer moeten ze uitkijken met wat ze zeggen over Marokkanen.

Onder zulke omstandigheden is het niet te vermijden dat sharia-moordenaars gaan denken dat de tijd rijp is voor het boeken van opzienbarende triomfen.

GeenStijl
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
mercator
Berichten: 19672
Lid geworden op: do nov 06, 2008 1:36 pm
Locatie: Vlaanderen

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door mercator »

Dat klopt, slecht gedrag van moslims wordt telkens maar beloond ipv bestraft en zo wordt de grens van het toelaatbare steeds maar verlegd tot er geen weg terug is. De moslims hebben ons zo ver gekregen dat WIJ ons deemoedig de schuldigen voelen voor hun eigen terrorisme.
Het hoofd van de Belgische Staatsveiligheid bestond het vandaag om de stelling te poneren dat terrorisme en radicalisering alleen kunnen overwonnen worden door beter opgeleide imams . Maw de moslims MEER Islam toedienen ipv MINDER.
Die permissiviteit zie je op exact dezelfde wijze bij de benadering van junks. Die krijgen gratis en betere stuff om ze rustig te houden. Resultaat is natuurlijk alleen maar dat er meer junks komen die telkens meer stuff eisen.
Het terrorisme van de moslims is zelfs helemaal niet nodig. W Europa valt ook zo wel in Islamitische handen. Gewoon rustig voortdoen zoals we bezig zijn.
De Ideale Mens is een negroïde transsexueel in een rolstoel
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ariel »

Hans Jansen - Mensenrechten

Er zijn dingen die je zelfs als staatsomroep niet moet willen doen. Een van die dingen is het in één itempje opvoeren van drie Nederlandse ambassadeurs, aan alle drie ongeveer dezelfde vragen stellen, en dat dan aan elkaar en door elkaar heen monteren. Toch heeft de Nederlandse staats-tv dat de afgelopen week aangedurfd, maar de bij de tv werkzame ambtenaren (om historische redenen soms ‘journalist’ genoemd) zijn zo in de ban van de ideologie van hun broodheren dat ze zelf niet meer konden zien hoe komisch, en vreeswekkend tegelijk, het resultaat van hun vlijt en ijver heeft uitgepakt. We kregen hier drie beschaafde diplomaten te zien, met alle drie goede contactuele eigenschappen, die alle drie dezelfde media-training hadden ondergaan, en alle drie naar hetzelfde ideologische zomerkamp van de Linkse Kerk geweest waren, waar ze hadden ingehaald wat ze mogelijk in hun opleidingentraject aan linkse catechisatie toch nog gemist hadden. Het drietal was gestationeerd in landen waar de islam het mooiste laat zien van wat ze te bieden heeft, te weten een verbeten strijd voor een betere wereld – waarbij ‘beter’ niet de vergrotende trap van ‘goed’ is, maar van ‘islamitisch’. Moordlanden, zogezegd. Over de islam durfde, mocht of wilde het drietal niet veel zeggen. Roept de islam op tot geweld? Of de koran wel of niet oproept tot moord, en door moslims ook zo begrepen wordt, en in hoeverre moslims vervolgens toch bereid zijn die oproep, afkomstig van Allah zelf, naast zich neer te leggen, die vragen moesten, jammerjammer, onderbelicht blijven, terwijl het iets is dat nagezocht kan worden in de koran, de commentaren van beroepsmoslims op de koran, en in de inhoud van preken en opinieartikelen die door leidende gezaghebbende beroepsmoslims worden geproduceerd.

Ook de antwoorden die moslims geven op de vraag ‘wat eist de koran volgens u van een moslim en bent u daartoe ook bereid?’ zijn met enige moeite terug te vinden in redelijke betrouwbare enquêtes.

Hoewel al sinds de moord op Sadat, de aanval op Amerika van nine-eleven, de moord op Theo van Gogh, de huidige burgeroorlogen in de islamitische wereld en het recente bloedbad bij Charlie Hebdo, de invloed van de islam op moslims van existentieel belang is voor wie geen moslim is, kwam er hierover geen duidelijkheid, wat misschien meer aan de programmamakers te wijten was dan aan de ambassadeurs. Dezen waren daarentegen wel eenstemmig van mening dat het van het allergrootste belang is de mensenrechten te respecteren.

Mensenrechten. Respecteren. Maar let even op: de Linkse Kerk en de islam leren dat negatief oordelen over een godsdienst als de islam net zo goed de schending van een mensenrecht is, te weten het universele mensenrecht om niet gekwetst te worden in de eigen religieuze gevoelens.

Moslimterroristen schenden rechten door andersdenkenden zoals christenen en Yazidi’s te vermoorden, of door in Parijs aanslagen te plegen waarbij dodelijke slachtoffers vallen. Dat is niet goed, maar tegelijkertijd worden ook de mensenrechten van moslims schaamteloos geschonden: dan wel niet door moord, maar door kritiek te uiten op de opvattingen die de islam voorstaat, door islamofobie te bedrijven, en door toch voor alle zekerheid nu en dan rekening te houden met de door de beroepsmoslims uitgevonden en in onze wereld geïntroduceerde taqiyya.

Het vermoorden en het beledigen van andersdenkenden zijn eigenlijk overtredingen van een en hetzelfde mensenrechtenwetsartikel. ‘Wij’ zijn dus even slecht als ‘zij’. Wat de een met kogels en bijlen doet, doet de ander met woorden en het toetsenbord. Zouden ambassadeurs van het koninkrijk der Nederlanden zoiets kunnen bedoelen? Het valt niet te hopen.

‘Mensenrechten’ klinkt mooi. Het lijkt iets waar niemand tegen kan zijn. Maar wie aan een overheid vraagt om te zorgen dat hij niet wordt beledigd ‘want niet beledigd worden is een mensenrecht’, die vraagt aan die overheid om dwang en geweld te gebruiken tegen derden. Nu, dat doen overheden graag. Wie een totaaldictatuur wil stichten zoals de mensheid tot op heden nog niet gekend heeft, kan zich het beste gaan beroepen op het mensenrecht om niet beledigd of tegengesproken te worden. Tegenspraak is in de ogen van degene die wordt tegengesproken, zeker als het over zijn godsdienst gaat, immers kwetsend en beledigend.

Arme ambassadeurs. We kunnen ze alleen maar benijden, niet om hun secundaire arbeidsvoorwaarden of om het antieke prestige van hun titel (die nog stamt uit de vervlogen tijd van trotse vrije zelfstandige natiestaten) maar om hun geloof in de mensenrechtenideologie.

Wie dagelijks beroepsmatig oog in oog staat met het mooiste wat de islam te bieden heeft, en dan terloops laat weten dat hij zijn geloof in de Linkse Kerk en de ideologie van de mensenrechten niet verloren heeft, houdt zichzelf of zijn toehoorders voor de gek, of hij is een onnozel kind.

http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/20 ... .html#more
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ariel »

Hans Jansen - In vlammen opgegaan

Mag je van de islam mensen levend verbranden zoals de Islamitische Staat de Jordaanse piloot levend verbrand heeft? Dat hangt er vanaf. Koran 2:194 zegt, midden in het vers, zo letterlijk mogelijk vertaald: ‘Wie agressie tegen jullie [=de moslims] bedrijft – bedrijf agressie tegen hem – met het gelijke van hetgeen waarmee hij agressie tegen jullie heeft bedreven’. Uiteraard kunnen die woorden betekenen dat, wanneer de Jordaanse piloot de Islamitische Staat gebombardeerd heeft, waardoor er mensen van de IS levend verbrand zijn, dat dan van de islamitische wet de piloot zelf ook levend mag worden verbrand. Vandaar dat de film over de executie eerst uitgebreid laat zien wat de Jordaanse piloot heeft aangericht, en pas daarna de kundig gefilmde terechtstelling. Het is zorgelijk dat de Nederlandse islamologen, door de media te hulp geroepen, hierover zulke rare dingen gezegd hebben. De Azaanbode maakt het helemaal bont: ‘IS tracht de verbranding van de Jordaanse piloot te rechtvaardigen vanuit de islam. Maar islamitische geestelijken noemen het strijdig met de islam’, en dat dan als kop boven een artikel waarin de islamologen Richard van Leeuwen en Maurits Berger hun licht laten schijnen op deze strafvoltrekking door verbranding. Er is hier een vijfde colonne aan het werk om ons te misleiden, en die wordt niet bemand door ‘Nederlanders met een islamitische achtergrond’, maar door academische leipo’s die zich tot suf wordens toe geïdentificeerd hebben met wat zij denken dat de islam is, en die menen dat God hen geroepen heeft om alles goed te praten of te verdedigen wat met de islam in verband gebracht wordt, of gebracht zou kunnen worden.

Hierbij wordt controleerbare onwaarheid niet geschuwd want er is toch nooit iemand die de moeite neemt iets te controleren: volgens hoogleraar Maurits Berger (Leiden) zou het islamitisch recht, de sharia, voor meer dan 90% overeenkomen met het Nederlands recht. In het licht van de claim van de IS dat de IS niets anders doet dan de sharia toepassen, is deze opvatting van professor Berger iets om eens rustig over na te denken.

‘Bedrijf agressie tegen hem – met het gelijke van hetgeen waarmee hij agressie tegen jullie heeft bedreven’ staat in de koran, en kan makkelijk betekenen dat als die piloot moslims levend heeft verbrand, hij wat de islamitische wet betreft, ook zelf levend verbrand kan worden. De koran zegt hier dan met iets andere woorden nog een keer ‘Oog om oog’. Op zich kan ‘Oog om oog’ twee dingen betekenen: niet alleen wat de IS het hier laat betekenen, maar het zou ook te begrijpen kunnen zijn als een rem op al te onbeheerste wraakzucht en vergelding.

Wanneer iemand jou verwondt, mag je wraak nemen, maar niet door hem te doden, zie bij voorbeeld Genesis 4:23. De betekenis van Koran 2:194, zie hierboven, zou heel goed kunnen zijn dat alle vergelding proportioneel dient te zijn. Maar de IS gebruikt in het propagandafilmpje de andere opvatting: straf hem door hem precies te laten ondergaan wat hij de jouwen aangedaan heeft. In het islamitische strafrecht is deze laatste opvatting algemeen. Zou een jurist als Maurits Berger, die hoogleraar islamwetenschap is, dat niet weten?

Voor het begrip is iets anders belangrijker. Steeds stellen wij aan moslims en hun woordvoerders na een schokkend nieuw feit vragen als ‘Staat dat dan echt zo in de koran?’. Soms is dat wel zo, soms is dat niet zo, maar het criterium voor wettigheid in islamitische zin is niet wat er in de tekst van de koran staat, maar wat de sharia voorschrijft. Uiteraard beroept de sharia zich ook op de koran, maar sharia en koran kunnen van elkaar afwijken.

Het beroemdste voorbeeld van zo’n afwijking is de steniging, die wel in de sharia staat maar niet in de huidige korantekst. Bij het christendom is het omgekeerd: steniging staat wel in de bijbeltekst, maar wordt door het christendom niet voorgeschreven of bedreven. Het christendom lost dat op door te prediken dat Jezus gezegd heeft ‘Wie van u zonder zonden is, werpe de eerste steen’. Iemand die door God is geroepen om aan een Nederlandse universiteit de islam goed te praten, zal naar aanleiding van dit bijbelvers waarschijnlijk beweren dat je de islam ten aanzien van steniging niks mag verwijten omdat het christendom ‘net zo goed als de islam’ steniging kent.

U gaat straks natuurlijk in koranvertalingen nakijken of het allemaal wel klopt. Goed zo. In het hierboven geciteerde fragment uit 2:194 staat drie maal hetzelfde woord voor ‘iets vijandigs doen’, Arabisch اعـتــدى i3tadaa. Een vertaler die hier niet ook drie keer hetzelfde woord heeft gebruikt, bedot u. Wat voor reden zou iemand toch kunnen hebben om ons over de islam steeds maar weer te willen misleiden?

http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/20 ... .html#more
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Mahalingam
Berichten: 52156
Lid geworden op: za feb 24, 2007 8:39 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Mahalingam »

"U gaat straks natuurlijk in koranvertalingen nakijken of het allemaal wel klopt.
Ik ben braaf dus ik kijk:

De Leemhuis vertaling:
De heilige maand in plaats van de heilige maand: vergelding is van toepassing op de heilige dingen. Als iemand dus tegen jullie in overtreding is, mogen jullie tegen hem zo optreden als hij tegen jullie optrad.

De Kramer vertaling:
De gewijde maand om de gewijde maand en de gewijd verklaarde dingen zijn zaken van wedervergelding. Wie dan vijandschap toont tegen u toont vijandschap tegen hem op dezelfde wijze als hij vijandschap tegen u getoond heeft....

De Ahmadi vertaling:
De heilige maand voor de heilige maand. Er is (een wet van) vergelding voor alle heilige dingen. Wie daarom aggressief tegen u handelt, vergeldt hem naarmate hij tegen u heeft gedaan.
Wie in de Islam zijn hersens gebruikt, zal zijn hoofd moeten missen.
Gebruikersavatar
sjun
Berichten: 12549
Lid geworden op: zo mei 11, 2014 8:29 pm
Locatie: Visoko

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door sjun »

Aangezien voormalig PvdA leden en tegenwoordig zelf Denk-ers Kuzu en Öztürk weer over de Kruistochten begonnen zijn kan het geen enkele kwaad daar nog eens een nader licht over te laten schijnen opdat bestaande kennis beter gedeeld wordt in onze maatschappij dan nu het geval is. Dat scheelt maar weer aan afleiding, bagatel, overdrijving, omkering en andere vormen van misleiding die mensen een vertekend historisch, maatschappelijk en politiek bewustzijn bezorgen.


meer
Het recht op vrije meningsuiting wordt algemeen geaccepteerd, totdat iemand er daadwerkelijk gebruik van wil maken.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ariel »

Leuk om weer eens te zien. Enig idee wanneer deze twee EO neantherthalers dit interview gehouden hebben? Je ziet dat ze Hans willen vernederen.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
sjun
Berichten: 12549
Lid geworden op: zo mei 11, 2014 8:29 pm
Locatie: Visoko

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door sjun »

Niettemin laten ze hem tenminste uitpraten en zijn eigen zegje doen. Een verademing als ik het met de huidige oppervlakkigheid van onderwerpjes bij Eva Jinek vergelijk. Gelukkig kun je vanaf het wereldwijde web voldoende informatie betrekken en hoeft niemand afhankelijk te zijn van wat de publieke omroep om haar moverende redenen wenst te laten zien.
:greeting2:
Het recht op vrije meningsuiting wordt algemeen geaccepteerd, totdat iemand er daadwerkelijk gebruik van wil maken.
Gebruikersavatar
Ali Yas
Berichten: 7662
Lid geworden op: zo apr 15, 2012 3:24 pm
Contacteer:

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ali Yas »

Waarom er iemand überhaupt nog naar de MSM kijkt voor politieke duiding is mij een raadsel.
Truth sounds like hate to those who hate truth.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ariel »

Hans Jansen - Waarom Jihad moet en mooi is

De kern van waarom jihad van de islam moet en mooi is, kan goed worden uitgelegd zonder er details uit de koran bij te halen. Ook moslims die de koran niet of nauwelijks kennen, kunnen daarom overgehaald worden tot deelname aan een jihad-oorlog. De redenering die tot meedoen met jihad leidt, telt een beperkt aantal stappen. De eerste: mensen moeten leven naar Gods wil. Iemand die, hoe vaag ook, in God gelooft, kan daar weinig tegen inbrengen, behalve dan dat hij niet weet hoe de wil van God luidt. De tweede stap, voor moslims vanzelfsprekend, luidt dat Gods wil de mens bekend is. Gods wil ten aanzien van het menselijk gedrag is namelijk vastgelegd in de sharia. De sharia is een moeilijk rechtssysteem, waarvoor je om het te begrijpen, net als bij het Nederlands recht, een deskundig jurist moet raadplegen. Een leek kan immers nooit op eigen houtje verzinnen wat het Nederlands dan wel het islamitisch recht nu precies wel en niet voorschrijft. Wie vagelijk moslim is, maar niet precies weet wat het islamitisch recht voorschrijft, heeft geen keuze behalve de instructies van de deskundige beroepsmoslims te volgen.

Voor iemand die alleen nog maar moslim-in-naam is, zijn de beroepsmoslims die de sharia door en door kennen essentieel, net zo goed als voor wie ziek is een arts essentieel is. Een zieke gaat ook niet op eigen houtje interpreteren wat hij van de gezondheidsleer weet. Die doet wat de dokter zegt. Hoe minder de achterkleinkinderen van een migrant zich van de islam herinneren, hoe eerder ze geneigd zullen zijn blind te varen op de aanwijzingen van de imam. Ze hebben een imam nodig zoals iemand die kiespijn heeft, een tandarts nodig heeft.

De kennisvoorsprong van de imam is al groot door zijn opleiding, en zijn gezag wordt versterkt door de opvatting dat de islam niet iets is voor amateurs: om zeker te weten wat de islam voorschrijft, zijn jaren van sharia-studie nodig. Ook een advocaat heeft immers jaren nodig om zo ver te komen als hij gekomen is. Ook Moszkowicz moest worden bijgeschoold!

De opleiding van een imam gaat over het islamitisch recht. Dat islamitische recht leert dat wie dat recht afwijst, zelfs al is het op een detail, uittreding uit de islam heeft gepleegd, waarop volgens het islamitisch recht de doodstraf staat. De regels van het islamitisch recht belichamen immers de wil van God, en wie bewust de door God gegeven regels afwijst, laat zien dat hij een vijand van God is. Wanneer daarentegen iemand uit onmacht of laksheid zich niet aan alle regels van de sharia houdt, is dat een andere zaak, minder ernstig dan tegen de geldende regels bezwaar maken.

Onvolmaaktheid bestaat nu eenmaal. Nederlanders zullen ook wel eens niet volmaakt volgens alle regels van het Nederlands recht leven – maar dat betekent nog niet dat ze de regels van het Nederlands recht afwijzen. Laks zijn is nog geen afwijzing. De islam tolereert geen afwijzing. Er is geen plaats in deze wereld voor wie de islam afwijst.

Een staat die haar eigen wetten bedenkt en uitvaardigt, en haar onderdanen er niet toe brengt om volgens de wetten van de islam te leven, heeft de wetten van God afgewezen en de voorkeur gegeven aan de eigen, door mensen gemaakte wetten. Wanneer de regering van zo’n staat uit moslims bestaat, is dit zelfs nog erger dan eenvoudig afwijzen. Dan is het uittreding uit de islam. Het staatshoofd en de dienaren van zo’n staat zijn schuldig dan wel medeplichtig aan afval van de islam. Ze mogen gedood worden.

Om alle details van de islamitische wet te kunnen toepassen, en om overtreders van de sharia te kunnen straffen, is de hulp van de staat noodzakelijk, want toepassing van de islamitische wet is verplicht, en de stichting van een islamitische staat is dat dan dus ook, omdat zonder zo’n staat aan een van de belangrijkste verplichtingen van de islam, te weten gehoorzaamheid aan de sharia, niet zal kunnen worden voldaan. Gehoorzaamheid aan de sharia betekent ook deelnemen aan de jihad-oorlog die de sharia voorschrijft, naast het even zo goed verplichte vasten, bidden, enzovoort.

Kijk, nu zijn we er. We hebben stichting van een islamitische staat en de deelname aan de jihad-oorlog die deze staat hoort te voeren, tot verplicht weten te verklaren op logische gronden zonder ook maar één keer een korantekst of een uitspraak van Mohammed er bij te hebben hoeven halen (die er overigens genoeg zijn). Er hoeft in deze redenering ook nog eens geen onderscheid gemaakt te worden tussen verschillende soorten islam: extremistisch, radicaal of gematigd. De beroepsmoslims, de sharia-onderwijzers, die blijven zitten met de Zwarte Piet. Zonder Zwarte Piet geen Sinterklaas. Zonder beroepsmoslims geen jihad-oorlog.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ariel »

Hans Jansen - Rome

‘Welke stad wordt als eerste veroverd, Constantinopel of Rome?’. Daarop antwoordde de Gezant Gods, Gods heil en vrede zij over hem: ‘De stad van Heraclius’. Is dit dialoogje nieuw voor u? Dan bent u bijna zeker geen moslim. De vraag en het antwoord zijn de kern van een langere zogeheten hadiith, dat is ‘een stuk tekst over een aan Mohammed toegeschreven uitspraak’. De Heraclius die hier wordt genoemd, was keizer van Constantinopel van 610 tot 641, wat ruwweg samenvalt met de periode dat Mohammed als profeet en krijgsheer werkzaam was in Mekka en Medina, 612-632. De dynastie van Heraclius heeft het, als heersers over het Oost-Romeinse rijk, ongeveer een eeuw uitgehouden. In de ogen van de eerste moslims was Constantinopel dan ook ‘de stad van Heraclius’. Het rijk van Heraclius strekte zich ook uit over Groot-Syrië, Palestina en Egypte. Daarom was het een van de eerste prooien waarop de islamitische jihad zich gericht heeft. Kort voor 670 hebben de moslims zelfs, weliswaar vanuit de zee, de stad Constantinopel voor het eerst aangevallen. Dat is vroeg. Waarmee zou zo vroeg al Constantinopel de agressie van de moslims hebben weten op te roepen?

Er waren aan de vooravond van de opkomst van de islam vier christelijke metropolen: Rome, Constantinopel, Alexandrië en Antiochië. De islamitische krijgsheren begeerden die alle vier te veroveren. De twee laatstgenoemde steden hadden ze al voor 645 ingenomen. Constantinopel daarentegen valt pas 800 jaar later in handen van de moslims, in 1453, door toedoen van een Turkse sultan. Diens dynastie, de Ottomanen, zou het kalifaat gaan bekleden. Pas Atatürk maakt een einde aan dit ‘Ottomaanse’ kalifaat, in 1924. Misschien heeft Mohammed inderdaad zoals de islam overlevert, voorspeld dat Constantinopel als eerste zou vallen. Maar het is ook mogelijk dat vrome moslims de troepen die rond 670 in gammele bootjes naar Constantinopel overstaken, moed hebben willen inspreken door aan te komen zetten met deze uitspraak van Mohammed, die wordt overgeleverd door de vrome kanonieke overleveraars Ahmad ibn Hanbal en Al-Darimi. Jihad-fundamentalisten citeren deze hadiith veel en graag. Ook de moordenaars van Sadat, jaren tachtig vorige eeuw, zagen het als een gewichtige uitspraak. De eerste aanvallen op de vierde christelijke metropool, Rome, volgen vanaf 800. Ze richtten veel schade aan.

Moslims geloven, of horen te geloven, dat hun profeet Mohammed heeft voorzegd dat Rome na Constantinopel aan de beurt zou komen. De Arabieren hebben in de 7de eeuw Antiochië en Alexandrië veroverd, de Turken Constantinopel in de 15de. Als de huidige Islamitische Staat Rome weet te veroveren, is niet alleen het bewijs geleverd dat Mohammed gelijk had, maar ook dat de kalief van de nieuwe Islamitische Staat een waardige opvolger is van de grote kaliefen uit het verleden. De islamitische bevlogenheid zal uitdijen als nimmer tevoren.

Er komen, binnengesleept door de organisatie Frontex van de Europese Unie, duizenden moslims Italië binnen, via Lampedusa en Sicilië. Frontex is een EU-agentschap dat is opgezet om de grenzen van de EU te bewaken, maar Frontex ontpopt zich als een facilitator van de oversteek naar Europa. Sinds Frontex haar menslievende werk doet (voorkomen dat de gammele migrantenscheepjes schipbreuk lijden) zijn de prijzen die mensenhandelaren berekenen, gehalveerd – en is de toestroom verdubbeld.

De IS droomt nu hardop van de verovering van de stad Rome, die zich zelfs tegen de onbewapende dronken Feyenoord-supporters niet verdedigen kon. Als maar een deel van de islamitische migranten voor de IS wil vechten, hebben de oorspronkelijke bewoners van Italië en het Vaticaan een probleem. De hoop op de herrijzenis van het kalifaat en op de verovering van Rome door de islam kon nog wel eens voor verrassingen zorgen.

Hoe zouden de Paus en zijn kardinalen zich op het schavot gedragen wanneer ze verbrand of onthoofd worden? Even waardig als de mensen die dat de laatste maanden overkomen is? Hoeveel losgeld betaalt de kerk voor een Paus? Heeft Italië genoeg landmacht paraat om een IS-opmars tegen te houden? De berichten hierover zijn niet bemoedigend.

De kruistochten zijn begonnen na een oproep van Paus Urbanus II, gedaan in Clermont in 1095. De toestand in Italië leek toen wel een beetje op wat er nu op ons afkomt. In 1095 waren er Arabische islamitische krijgsheren in Sicilië en in heel Zuid-Italië, tot vlak bij Rome, tot in de achtertuin van het Vaticaan. Toen, bijna vijf eeuwen na het begin van de jihad-oorlogen, heeft Europa zich vermand en gereageerd: de kruistochten. Dat betekende uitstel van de islamitische verovering van Europa, maar geen afstel.

Wereldwijd weeklagen politieke bovenbazen en policor-media dat er brutaaltjes zijn die de expansie van de Islamitische Staat als ‘onderdeel van een godsdienstoorlog willen zien’. Hoe blind kan je zijn. Wie aanvalt, bepaalt de aard van het conflict.
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ariel »

Hans Jansen - Smaadspraak

De eerste helft van de islamitische geloofsbelijdenis luidt: ‘Ik getuig dat er geen god is dan Allah’. Voor een geloofsbelijdenis is dat een bevreemdend stukje tekst. De christelijke geloofsbelijdenis begint met ‘Ik geloof in Eén God, de almachtige Vader’, en zo voort. Ook raar natuurlijk, maar het gaat tenminste alleen over wat een christelijke gelovige zelf gelooft, het gaat alleen over zijn eigen zaken. De islamitische geloofsbelijdenis gaat daarentegen over wat andere gelovigen geloven, en deelt ongevraagd mee dat die andere gelovigen er naast zitten. De eerste woorden van de islamitische geloofsbelijdenis gaan over andere godsdiensten dan de islam, en spreken een negatief oordeel uit over die andere godsdiensten. Dat is in de ogen van gelovigen die geen moslim zijn blasfemie, ‘smaadspraak [over God en godsdiensten]’. Gelovigen die geen moslim zijn, worden daarmee toch wel hardvochtig ‘weggezet’ om eens een term te ontlenen aan het Nederlandse debat over ‘bepaalde groepen in de samenleving’. Bestaan er nog meer godsdiensten die hun geloofsbelijdenis beginnen met een hard en negatief oordeel over de concurrentie? Maar er is nog iets vreemds aan de hand met het begin van de islamitische geloofsbelijdenis. Daar staat niet ‘ik geloof’, maar ‘ik getuig’.

Gaat het om een getuige als bij een rechtbank? In dat geval zouden we toch graag zeker willen weten dat het gaat om een getuigenis op grond van eigen waarneming. Maar het moet haast wel om hearsay gaan. Moslims getuigen dat er geen god is dan Allah omdat ze dat van elkaar gehoord hebben, niet omdat ze dat zelf gezien hebben. Maar je kunt toch geen getuige zijn als je iets alleen maar van horen-zeggen hebt? Zouden rechters in een sharia-rechtbank dezelfde opvatting zijn toegedaan over wat ‘getuigen’ is? Is de islamitische geloofsbelijdenis eigenlijk wel een geloofsbelijdenis? Is het niet eerder een getuigenis? En dan nog wel een getuigenis op grond van horen-zeggen, dat negatief is over alle andere godsdiensten?

Vooraanstaande hedendaagse beroepsmoslims willen, tot op de dag van vandaag, blasfemie graag zwaar bestraffen. Maar wanneer een moderne staat blasfemie verbiedt en strafbaar stelt, pakt dat ongunstig uit voor de islam, want naar de normen van alle godsdiensten die er maar bestaan, is alleen al de eerste helft van de islamitische geloofsbelijdenis een helder geval van blasfemie.

Op het eerste gezicht is ook wat de koran zegt beledigend, kwetsend en bedreigend voor wie geen moslim is. Maar de koran is ‘een oude en eerbiedwaardige historische tekst’ die je misschien niet zo maar kunt verbieden. De korancommentaren daarentegen die de beroepsmoslims heden ten dage de wereld in sturen, die zijn vandaag de dag geschreven en vallen onder het normale strafrecht van het land waar ze verschenen zijn. Beroepsmoslims die onder het mom van koranuitleg oproepen tot moord, zijn onderworpen aan de gewone wetten en dienen bestraft te worden. Ook de koran bevat, niet alleen op het eerste gezicht maar ook zoals hij door beroepsmoslims wordt uitgelegd, bedreigingen, beledigingen en blasfemie.

En dan de bijbel. Ook die maakt zich schuldig aan blasfemie en belediging. Elia vraagt de Baälspriesters als hun God zwijgt, of hun God wellicht even is gaan poepen en daarom niet meteen in actie kan komen. De Baälspriesters zouden Elia daarvoor graag bij de Baälsjustitie hebben willen aanklagen, zelfs als er geen voorgedrukte aangifteformulieren klaar lagen bij de Baälspolitie.

Koran en hadiith, en ook de bijbel, bevatten passages die door juristen en door gelovigen van andere godsdiensten wel heel makkelijk als beledigend of bedreigend opgevat kunnen worden. Soms zelfs wordt de grens zo duidelijk overschreden dat er geen hulp van een jurist meer nodig is om je een oordeel te vormen: ‘Doodt elke jodenman die in uw handen valt’, uit de hadiith afkomstig. Anderzijds, aanhangers van een andere richting binnen je eigen godsdienst ‘gepleisterde graven’ noemen, van buiten mooi wit gestuukt maar van binnen rottenis en stank: behoorlijk beledigend. Het bijbelse scheldwoord ‘addergebroed’, kan dat nog wel? ‘Synagoge van de Satan’?

We zijn veranderd, want vroeger, in de bijbel en de koran, en zeker in de hadiith, was een scheldpartij heel gewoon, en bovendien meestal heel verhelderend. Maar tegenwoordig nemen mensen al aanstoot aan een zakelijke term als ‘beroepsmoslim’, en dat terwijl er weinig termen zo verhelderend zijn, en het woord zelfs niet in de buurt komt van schelden.

Godsdiensten kunnen niet bestaan zonder, althans volgens de normen van andere godsdiensten, beledigende en blasfemische uitingen te doen. Het klinkt als een paradox maar een gelovige die blasfemie verbiedt, verbiedt godsdienst. En een ongelovige die blasfemie strafbaar gesteld wil zien ‘omdat godsdienstkritiek nu eenmaal steeds tegen één bepaalde godsdienst gebruikt wordt’, die deugt niet, of is politicus, of beide. Tenslotte: Beledigen is een stuk minder definitief en ingrijpend dan onthoofden.

http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/20 ... .html#more
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Gebruikersavatar
Ariel
Berichten: 89722
Lid geworden op: wo apr 07, 2004 10:30 pm

Re: Artikelen van Arabist Hans Jansen.

Bericht door Ariel »

Hans Jansen - Islamiseren zonder meerderheid

Een kleine, vastberaden groep gewelddadige moslims die de sharia in alle details serieus neemt, en toegepast wil zien, pleegt zo nu en dan terreurdaden, want de koran en de sharia roepen daartoe op; misschien niet in alle interpretaties maar wel in die van de beroepsmoslims. De rest van de bevolking wordt hier angstig door, en zal geneigd zijn de overlast van die terreur af te kopen door de vechtbooslims 'een beetje' hun zin te geven. Dan maar geen tekeningen en cartoons over Mohammed in de krant, en weg met de islamkritische boeken die in de universiteitsbibliotheken bewaard worden. Is het echt zo erg als boekhandels geen islamkritische drukwerkjes in hun etalages achter het glas leggen? Wanneer een gewelddadige halfbezeten minderheid (die misschien niet eens de echte islam vertegenwoordigt, want 'islam is vrede', zei die professor laatst nog op de tv) – wanneer die vrome minderheid verwijdering van zulk drukwerk eist, wat maakt dat dan eigenlijk helemaal uit? Als kleine kinderen geen eten hebben, dat is pas erg. Maar de terreur van zo’n vastberaden minderheid zal op den duur steeds meer last veroorzaken, en aanvankelijk als ongewenst en vervolgens als ondragelijk worden beschouwd: het zal op den duur haast elk offer waard zijn om van booslimse kwaadaardigheden verschoond te blijven. Ook moslims zullen zich mogelijk ergeren aan sharia-fundamentalisten, maar zullen zich niet openlijk tegen de invoering en toepassing van de sharia willen keren. Niet alleen omdat verzet gevaarlijk is, maar ook omdat onder moslims de vage overtuiging heerst dat de sharia heilzaam is, mogelijk zonder altijd precies te weten waarom dat zo zou zijn.

De politieke bewegingen in het land zullen het als hun taak gaan zien booslimse terreur te stoppen om te voorkomen dat er nog meer slachtoffers vallen, dat wil zeggen: ze zullen de booslimse minderheid geen aanstoot willen geven, dat wil zeggen: zij zullen het als hun taak gaan zien te verbieden wat de islam verbiedt en op te leggen wat de islam oplegt. En dat wil dan zeggen dat die politieke groeperingen de sharia aan het invoeren zijn en daarmee dus meewerken aan verdere islamisering van de hele bevolking, zonder dat het sharia-fundamentalisme, of zelfs maar mildere vormen van de islam (indien voorhanden) een meerderheid hebben. Dit procedé is al effectief vanaf een laag promillage vechtbooslims binnen een bevolking.

De niet-islamitische politieke partijen van alle schakeringen zullen van de niet-islamitische bevolking eisen dat ze dingen nalaten die gewelddadige moslims boos zouden kunnen maken. De gewelddadige moslims hoeven zelf niets te doen, de niet-islamitische politieke bewegingen die het individuele overleven van hun aanhangers prioriteit geven, nemen hun taak over en doen het werk. Ook op islamcritici hoeven moslims die tot het gebruik van geweld geneigd zijn, nauwelijks nog te letten: de herinnering aan Theo van Gogh en de aanblik van een zwaar bewaakte partijleider wiens burgerleven onmogelijk gemaakt is, heeft een kalmerende werking op andere politici, op uitgevers, redacties, boekhandelaren en auteurs. Met weinig moeite kan zo een onvoorspelbare vastberaden gewelddadige groep de omringende maatschappij manipuleren en op kosten jagen, want elke vorm van verdediging tegen terreur kost geld. Die kosten wil de overheid liever niet dragen, want het geld moet naar de EU en Griekenland. Op die manier is het landsbelang geworden om in ’s hemelsnaam dan maar shariaregels in te voeren, dat is: te islamiseren.

Wanneer kritiek op de islam, omwille van de lieve vrede, eenmaal verboden zal zijn, zullen mensen vergeten waarom je ook weer geen moslim moest worden. Een van de eisen van de islam is: geen religieuze symbolen van andere godsdiensten in openbare ruimten. Wanneer andere godsdiensten dan de islam eenmaal uit het openbare leven verdrongen zijn, zijn de velden rijp om te oogsten. Het is voor deze tactiek noodzakelijk herinneringen aan de niet-islamitische wereld buiten beeld te houden: geen davidssterren, kruisen, sinterklazen, bijbels, kerstbomen of, in de supermarkt, wijn en ham.

Maar hoe zat het nu toch ook weer, waarom was het verkeerd tot de islam toe te treden? Omdat de theologie van de islam mensen er toe brengt hun schouders op te halen over de redelijkheid. Zonder basisrespect voor redelijkheid kan een moderne maatschappij (die het moet hebben van innovatie en talent) niet overleven. Zonder respect voor redelijkheid, zonder geloof in de vrije wil, zonder een vorm van wederkerigheidsethiek (‘wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet’), zonder vrijheid van meningsuiting, zonder emancipatie van vrouwen, slaven en ongelovigen zullen ook het huidige Amerika en het huidige Europa geleidelijk aan veranderen in wat Libië nu al is.

Een groep van een paar duizend beroepsbooslims is in staat een proces op gang te brengen waarop onze geliefde en capabele regeerders geen antwoord hebben.

bron
The heart of the wise inclines to the right,
but the heart of the fool to the left.
Plaats reactie