Er is iets vreemds aan de hand in de wereld van vandaag. Op dit moment worden diverse landen in het Midden Oosten onder de voet gelopen door moslims die, met de koran en hadith in de hand, met het spreekwoordelijke zwaard deze landen en de mensen in deze landen onderwerpen aan de islam. Uiteraard is dit beslist nieuwswaardig maar op de één of andere manier weigert de media de relatie met de islam en de gruwelen die elders, maar ook op kleinere schaal in onze westerse landen, plaatsvinden te leggen. En eigenlijk kunnen wij alleen maar gissen naar het waarom.
Anderzijds raakt men maar niet uitgesproken over de vermeende 'gevaren van het extreemrechtse gedachtegoed' zonder daar ook maar een enkele keer een solide definitie van te geven. Het is een soort van containerterm waaronder alles geschaard lijkt te worden wat ideologisch niet in het straatje van de mainstream media en het mainstream denken past. Het zogenaamde 'extreemrechts' stelt men voor alsof het om een monolithisch blok van gelijkgestemde zou gaan die allemaal één en hetzelfde gedachtegoed uitdragen. Dat terwijl er, zoals gezegd, geen enkele solide definitie is van wat nou 'rechts' dus laat staan het kennelijk nog veel 'gevaarlijkere verwerpelijkere extreemrechts' precies behelst. Het lijkt er veeleer op dat 'rechts', laat staan 'extreemrechts', in feite niet bestaat maar meer een stopwoordje is geworden voor alles dat niet-links is. Links is namelijk wel duidelijk te definiëren en te categoriseren.
We hebben dus enerzijds te maken met een denkbeeldig gevaar, ofwel hetgeen men 'rechts' dan wel 'extreemrechts' placht te noemen, en anderzijds een reëel gevaar dat al sedert vele jaren (feitelijk al sinds de oprichting ervan) op gruwelijke wijze dood en verderf zaait, namelijk de islam dan wel moslims. Het eerste, het kennelijk levensgevaarlijke 'extreemrechts', moet je benoemen, en het tweede, de gruwelijkheden die gepleegd worden door volgers van de islam, mag je niet benoemen. Want benoem je het tweede dan behoor je kennelijk tot het eerste. Een verwarrende situatie.
Marx Engels LeninHet heeft, als wij de recente geschiedenis erop naslaan, lang geduurd voordat mensen doorhadden dat bijvoorbeeld het communisme, het socialisme, het maoïsme, het marxisme, het fascisme en het nationaal socialisme (voor zover dit daadwerkelijk verschilde van het socialisme) buitengewoon verwerpelijke ideologieën waren en zijn. Ideologieën die intrinsiek totalitair en gruwelijk van aard waren, en zijn, en vele honderden miljoenen mensen het leven hebben gekost. Tot ver in de jaren '80 van de vorige eeuw waren er felle voorvechters van met name alle ideologieën die op het communisme dan wel marxisme gebaseerd zijn. En tot op de dag van vandaag zijn er diverse partijen in de politiek actief die directe afstammelingen zijn van genoemde ideologieën. En ondanks de bloedige gruwelijkheden waarin de geschiedenissen van deze ideologieën gedrenkt zijn is dat kennelijk geen bezwaar voor de volgers.
http://veelkantie.nl/wp-content/uploads ... -Lenin.png
Denk dan aan o.a. de PvdA (directe nazaat socialisme), de SP (directe nazaat maoïsme) en Groenlinks (directe nazaat Marxistisch Leninistisme). Alleen het nationaal socialisme, dat marginaal afwijkt van het socialisme, is onbegaanbaar terrein. Een partij ideologie en richting baseren op het nationaal socialisme is als op Marx vloeken in de linkse kerk.
De islam, en het onvermijdelijk en intrinsiek daaraan verbonden en gelieerde 'islamisme' (een term die men gebruikt op de suggestie te wekken alsof er meerdere soorten van islam zou bestaan), lijkt eenzelfde uitzonderingspositie in te nemen als genoemde socialistische en marxistische ideologieën zolang daar maar geen 'nationaal' voor geplaatst wordt. Hoe gruwelijk en massaal de misdaden ook die gepleegd werden en worden uit naam van de op het socialisme, marxisme, en nu ook de islam dan wel het islamisme, gebaseerde ideologieën, het kan de mensen er niet van afbrengen genoemde ideologieën als in basis in orde en zelfs in grote lijnen als heilzaam te beschouwen.
We mogen inmiddels gerust constateren dat de leugens die ons op de mouw werden gespeld, als zou de islam de religie van vrede zijn en het om een volstrekt verwaarloosbare minderheid van radicale moslims gaan die de leer niet goed zouden interpreteren, simpelweg niet waar zijn. Wij maken namelijk nu dankzij het voortschrijdende informatietijdperk live en soms zelfs aan den lijve mee hoe de islam, dan wel de volgers daarvan, zichzelf lebensraum verwerven. En hoe dit gepaard gaat met de meest gruwelijke schendingen van mensenrechten, onvoorstelbaar leed en wreedheid en hectoliters bloed van onschuldige mensen. Hoe hard men daartoe ook pogingen onderneemt het is niet meer te ontkennen dat dit de ware aard van de islam is dat de zogenaamde 'overgrote meerderheid van gematigde moslims' de uitzondering zijn in plaats van de regel. Islam is, ongeacht de 'gematigdheid' van de volgers, wat het is.
Zouden we echter de mainstream media, het mainstream denken en onze politieke voorlichtersliegers moeten geloven dan zouden, op het denkbeeldige 'extreemrechts' na natuurlijk, niet meer zoiets bestaan als inferieure en zelfs levensgevaarlijke ideologieën. Dit terwijl de feiten wereldwijd voor zichzelf spreken. Het is angstaanjagend, nog meer dan islam zelf, dat Westerse overheden hand en spandiensten verlenen aan de wegbereiders en soldaten van islam. En nogmaals om redenen, buiten het economische belang dat kennelijk voor mensenrechten gaat, waarnaar wij slechts kunnen gissen. Een fatale fout die ook ons in de nabije toekomst heel duur zal komen te staan in mensenlevens.U mag het natuurlijk opvatten als een Godwin, maar feit blijft dat het ontkennen van het gevaar van het nationaal socialisme tot diep in de jaren '30 van de vorige eeuw aan vele tientallen miljoenen mensen het leven heeft gekost. Zoals ook het ontkennen van het gevaar van het communisme en daarvan afgeleide ideologieën tenminste 100 miljoen, zo niet meer, levens kosten. Het is een feit dat de Britten, via Chamberlain, tot lange tijd heeft gepoogd de Duitsers te pacificeren en met hand-outs ertoe hebben proberen te bewegen om geen oorlog te ontketenen. Het was pas laat, veel te laat, dat Churchill het Britse volk voorhield wat onvermijdelijk was. Een vals beest moet je temmen!
