Wie opkomt voor vrouwenrechten verdedigt de boerkini niet
Darya Safai, 28 augustus 2016
Darya Safai is vrouwenrechtenactiviste, oprichtster van de actiegroep Let Iranian women enter their stadiums en auteur van het boek Lopen tegen de wind.
Hoe kun je feminist zijn en toch een symbool van discriminatie verdedigen? Mag je jezelf nog progressief noemen en opkomen voor vrouwenrechten als je tegelijk de boerkini aanvaardt? En is dat het einddoel van ons cultuurrelativisme, dat we de onderdrukking van vrouwen in stand houden?
Dat zijn de vragen die in mij opkwamen in de discussie over het boerkiniverbod in Frankrijk. Het verbaast mij dat zoveel mensen zich geroepen voelen om op te komen voor de 'vrijheid van kleding' van moslimvrouwen. In Antwerpen werd gisteren zelfs een strandfeest georganiseerd, een protestactie tegen het optreden van de Franse politie, waar iedereen vrij was om te dragen wat hij of zij wilde: boerkini, bikini, carnavalspak...
In de Islamitische Republiek van Iran worden elke dag gemiddeld 3.000 vrouwen aangesproken door de politie, en vaak gearresteerd, omdat ze de strenge kledingvoorschriften niet nauwkeurig naleven. Waarom protesteren ze daar niet tegen? Geldt die vrijheid van kleding dan niet voor vrouwen die de verplichte hijab (hoofddoek) juist wel willen afgooien? Worden die vrouwen dan niet vernederd en gediscrimineerd, zoals de moslima op het strand van Nice?
Dat is de grote tegenstrijdigheid in de redenering van veel 'progressieve' (feministische) stemmen. Uiteraard moeten we de individuele vrijheden van elk individu erkennen en respecteren. Maar de hijab (en zeker de boerkini) ontneemt de vrouwen net hun vrijheid. Het is in tal van landen en moslimfamilies hèt symbool van discriminatie en onderdrukking, en vooral van totale gehoorzaamheid aan de man, die voor alles zijn goedkeuring moet geven. Dat kan de vader van de vrouw zijn, haar echtgenoot, haar broer of zelfs haar eigen zoon. De hijab is als een ketting rond de nek en de geest van een vrouw, die haar afhankelijk en onderdanig maakt. Wie ervoor kiest om een hijab te dragen, kiest voor een leven als tweederangsburger en alle vernederingen die daarbij horen. De individuele vrijheid van een moslimvrouw bestaat er niet om het belangrijkste instrument van haar discriminatie te dragen maar voor altijd af te gooien.
Meer dan 90 procent van de Egyptische meisjes wordt genitaal verminkt. Velen doen het zelfs 'uit vrije wil', omdat ze anders niet uitgehuwelijkt kunnen worden. Even 'vrij' beslissen ze om een hijab te dragen, van kindsbeen af geïndoctrineerd om vernederd te worden door mannen. Om, zo zegt de sharia, maar de helft zoveel waard te zijn als de man. Als 'ervaringsdeskundige' weet ik maar al te goed hoe ingrijpend dat kan zijn voor je eigenwaarde. Veel individuele vrijheid komt daar niet aan te pas.
In een maatschappij waar de mensenrechten niet ter discussie staan, kunnen en mogen we geen begrip opbrengen voor dat soort discriminerende dogma's. Een paar jaar geleden werd in Irvine, Verenigde Staten, een Egyptisch echtpaar veroordeeld wegens slavernij. Ze hadden in hun thuisland een meisje gekocht van haar ouders en zagen er geen graten in haar gratis voor hen te laten werken. Ze mocht niet eens naar school. Maar in de VS is slavernij gelukkig al lang verboden. Je moet er niet aan denken dat we ook dat 'cultuurgebonden' gebruik zouden accepteren als individuele vrijheid.
De boerkini is geen achterpoortje om meer moslima’s naar de zee of het zwembad te krijgen maar een sterk signaal van de verspreiding van het extreme islamisme in onze maatschappij. De meeste moslims zijn helemaal niet geneigd om dit soort kledij aan te trekken. En toch zouden we dat ultieme symbool van discriminatie moeten aanvaarden in de Europese gemeenschap. Zonder twijfel tot grote vreugde van IS en andere fundamentalisten in de islam, die hun vrouwen niet eens toelaten om naar het strand te gaan.
In plaats van de boerkini te verdedigen, zouden vrouwen met een moslimachtergrond en progressieve westerlingen, die zich altijd zo sterk hebben ingezet voor de vrouwenrechten en tegen de dogma’s van de kerk, beter opkomen voor de vrijheid van de vele miljoenen vrouwen die nog echt geketend zijn aan hun kledij. Dat zou pas een statement zijn.
http://www.demorgen.be/opinie/wie-opkom ... -bcd33240/