Bob Smith
Islam is angst – deel 1: Geweld en angst
20 November 2011, E.J. Bron op Artikel 7
De theorie, die ik hier voorstel, ontwikkelde zich bij mij nadat ik ongeveer 50 boeken en duizenden artikelen over de islam had gelezen. Ik kon het maar niet begrijpen waarom iemand in de verhalen van de islam zou kunnen geloven. Ik recapituleerde de verhalen van de moslims, die het is gelukt de islam te verlaten. Zij zeiden allemaal hetzelfde – ze waren bang voor andere moslims.
Toen opeens begreep ik het: De islam is een gigantisch systeem, dat in de letterlijke zin van het woord door angst, geweld en een vorm van hersenspoeling een vijfde deel van de mensheid controleert. De kringloop van angst en geweld die ik beschrijf, is de lijm – de zwaartekracht – het net dat alles bijeenhoudt. En ongelukkig genoeg reproduceert deze kringloop ook zichzelf.
Ik denk dat het fantoomleger van de “kringloop van de angst”, die ik in mijn artikel beschrijf, het epicentrum van het wereldwijde islamitische probleem is. Ik denk ook, dat dit “fantoomleger van de kringloop van de angst” voldoet aan de eisen van de “ken je vijand” van de Sun Tzu-doctrine. Helaas wordt dit onzichtbare fantoomleger of door het leger verkeerd begrepen of om redenen van political correctness ontkend.
Ieder niet-islamitisch leger binnen een islamitische populatie moet zich bewust zijn van het gevaar dat de hele bevolking vormt. Alle niet-islamitische veroveraars werden uiteindelijk uit de islamitische landen verdreven. Het systeem islam zal zelf genoeg Jihadisten genereren om dit werk op te knappen. De Amerikaanse betrokkenheid in Afghanistan en Irak ondergaat hetzelfde lot. Er zal niets veranderen binnen de islam, totdat het “ken je vijand” van Sun Tzu wordt toegepast. Zou jij met een T-shirt rondlopen waarop een Mohammed-karikatuur staat gedrukt? In Montana misschien. Maar probeer dit niet in Mekka. Waarom? Omdat de islam aan een klein deel van zijn aller-vroomste gelovigen bijbrengt dat doden oké zou zijn. En aan islamitische moordenaars wordt geleerd om iedereen te doden, die Allah en/of Mohammed beledigt. In Montana maak je een goede kans niet gezien te worden door een islamitische moordenaar. In Mekka zou je echter geen vijf minuten overleven. Een van de islamitische moordenaars zou uit het niets opduiken en je vermoorden. Zo simpel is dat. Geloof je me niet? Vraag maar aan iedere willekeurige moslim!
Dit artikel gaat over de islamitische moordenaars en de angst die zij opwekken.
De islamitische samenleving zit in een zichzelf reproducerende, eindeloze kringloop van geweld en angst gevangen, die wordt aangedreven door de meest overtuigde gelovigen. Deze kringloop functioneert als volgt:
Het geweld
De meest overtuigde gelovigen van iedere generatie vormen bij een klein percentage van de meest overtuigde gelovigen van de volgende generatie de zekerheid, dat het oké zou zijn om geweld te plegen in naam van de islam. Dit wordt een eindeloze kringloop, want deze overtuigde gelovigen worden ook geïnstrueerd om iedereen te doden, die de leer van het geweld wil verzachten of beëindigen.
De angst
Omdat (1) deze potentiële moordenaars overal binnen de islam opgeleid en gelijkmatig over de oemma, de islamitische meerderheidsbevolking, verdeeld worden en (20 niet gemakkelijk te identificeren zijn, betekent dit, dat overal iedere overtuigde gelovige de volgende moordenaar kan zijn. Iedere moslim is zich bewust van dit potentiële gevaar door deze overtuigde gelovigen (angst). Als resultaat lijden alle moslims onder dezelfde angst voor deze meest overtuigde gelovigen, die het systeem aandrijven.
Het geweld en de angst, die door deze overtuigde gelovigen wordt opgewekt, heeft ingrijpende effecten op de islam. Ze zijn de kern van datgene, wat de islam werd. De kringloop van geweld en angst is verantwoordelijk voor al die afwijkingen van islamitische samenlevingen.
- Daarom zijn moslims zo vroom (angst voor een negatieve reactie van de meest overtuigde moslims)
- Daarom verlaten moslims de islam niet en integreren ze zich niet als ze emigreren (de moordenaars zijn opgeleid om iedereen te doden, die het geloof verlaat).
- Daarom verzetten gematigde moslims zich niet (de moordenaars zijn opgeleid om iedereen te doden, die het geloof betwijfelt).
- Daarom zijn moslims van Marokko tot de Filippijnen woedend over een paar cartoons of een commentaar van de paus (de moordenaars zijn woedend en anderen doen mee om vroom te lijken).
Om deze kringloop van geweld en angst van de islamitische moordenaars en hun cyclische aard aan te spreken is om verschillende redenen moeilijk. Ten eerste – het systeem van angst en geweld is massief. Ook al is het overal te zien, de omvang en de uniciteit maken het moeilijk het te herkennen. Bovendien ontkennen de meeste moslims (en niet islamitische islamapologeten) het bestaan van deze moordenaars. En ook is het moeilijk om deze onafhankelijke moordenaars in verband te brengen met een cyclisch systeem, omdat ze gelijkmatig over de islamitische gemeenschappen zijn verdeeld en normaalgesproken onzichtbaar blijven tot zijn hun gewelddaden plegen. En tenslotte is het uitgangspunt moeilijk te herkennen, omdat het systeem cyclisch is.
Dus laten we beginnen met het bekijken van de angst, die deze moordenaars creëren.
Islamitische angst
Als je weet waarnaar je zoekt, is de islamitische angst gemakkelijk te begrijpen en te voelen. Laten we eens naar de islamitische angstscenario´s kijken. Het eerste is het hierboven omschreven geval van het T-shirt met een Mohammed-cartoon. Het tweede, de moord op Theo van Gogh in Amsterdam en de latere publicatie van de Mohammed-karikaturen.
Het Mohammed-cartoon T-shirt scenario
- Het is gemakkelijk te begrijpen dat een mens, die in Montana woont, heel comfortabel een T-shirt met een Mohammed-cartoon kan dragen. Er zijn, als ze er überhaupt zijn, weinig moslims in Montana. De mogelijkheid om door een van deze moordenaars gezien te worden is gering. Als resultaat zouden de meeste mensen dus niet geïntimideerd worden.
De angstfactor in Montana – laag - Maar in Dearborn, Michigan, is de situatie anders. Dearborn heeft een tamelijk grote islamitische populatie. Om een T-shirt met een Mohammed-karikatuur in Dearborn in Michigan te dragen zou riskant kunnen zijn. Ergens in de islamitische gemeenschap zou een overtuigde gelovige hieraan aanstoot kunnen nemen. En dit zou tot geweld kunnen leiden. Als resultaat zouden enkele mensen dus geïntimideerd kunnen worden.
Islamitische angstfactor in Dearborn – gemiddeld -
Nu verplaatsen we hetzelfde Mohammed T-shirt scenario naar een nog grotere islamitische populatie – laten we zeggen de islamitische sectie van Londen. De islamitische sectie van Londen bezit een populatie van meer dan een miljoen. Men kan er zeker van zijn dat zich ergens in deze gemeenschap een aantal moordenaars ophoudt. Laten we denken aan de aanslagen in de metro in 2005, die aan meer dan vijftig mensen het leven kostten, en de mislukte bomaanslagen. Dan is het gemakkelijk om je een diep overtuigde moslim voor te stellen, die aanstoot neemt. Als resultaat zouden veel mensen geïntimideerd kunnen zijn.
Islamitische angstfactor in Londen – hoog - Laten we ons tot slot de graad van angst voorstellen, die we in een islamitische samenleving van bijna 100% zouden hebben. Laten we ons eens voorstellen het Mohammed T-shirt in Mekka, Cairo of Teheran te dragen. De angst zou enorm zijn. Het simpele feit is, zoals ik hierboven noemde, dat men geen vijf minuten zou overleven. Een van de islamitische moordenaars zou uit het niets komen en je doden. Als resultaat zouden de meeste verstandige mensen geïntimideerd zijn.
Angstfactor in Mekka, Cairo of Teheran – buitengewoon hoog.
- In een islamitische meerderheidsbevolking zoals in Mekka, Cairo of Teheran zou de moordenaar er hoogstwaarschijnlijk als vrij man mee wegkomen. Voor deze daad zou hij niet strafrechtelijk vervolgd worden. In zijn locale moskee zou hij voor zijn verdediging van de islam met respect behandeld worden.
- Als moslim in Mekka zou je zonder meer worden vermoord – niet-moslims mogen niet in Mekka komen.
Ik heb het T-shirt-scenario vanwege twee simpele redenen gekozen. Ten eerste: het is reëel (ik daag iedereen uit om het tegendeel te bewijzen met de volgende ongecompliceerde methode. Trek een T-shirt met een Mohammed-cartoon aan op een beroemd plein in Teheran. Maak een kort filmpje en zet dit op YouTube). Ten tweede: het is gemakkelijk te begrijpen. Montana – bijna geen moslims – geen islamitische angst. Mekka, Cairo en Teheran – bijna alleen maar moslims – buitengewoon hoge islamitische angstfactor.
Het belangrijkste element dat we niet zouden moeten vergeten rondom het Mohammed-cartoon T-shirt debat is het volgende: Wat is het precies wat zorgt voor deze angst? Dat is het antwoord. Er bestaat een reële angst, dat diep overtuigde islamitische gelovigen uit het niets opduiken en je zouden kunnen vermoorden (dat is een belangrijk detail. Laten we dit goed onthouden).
De moord op Theo van Gogh en de Mohammed-karikaturen
Laten we nu een blik werpen op de moord op Theo van Gogh in Amsterdam en de latere publicatie van de Mohammed-karikaturen. Theo van Gogh had een kritische film over de behandeling van vrouwen in de islam gemaakt. Van Gogh werd door een islamitische moordenaar genaamd Mohammed Bouyeri vermoord. Volgens gepubliceerde berichten over het proces, zei meneer Bouyeri voor de rechtbank dat Theo van Gogh de islam beledigd zou hebben. “Wat mij ertoe aandreef om te doen wat ik deed, was alleen maar mijn geloof”, zei Bouyeri, “ik werd gemotiveerd door de wet, die me beveelt iedereen te onthoofden, die Allah en zijn profeet beledigt.”
Meneer Bouyeri had inderdaad twee dingen gedaan. Eerst had hij Theo van Gogh vermoord. Maar nog belangrijker was het, dat hij meegeholpen had om diezelfde islamitische angstfactor (de angst, dat een of andere islamitische moordenaar uit het niets zou kunnen komen en je zou kunnen vermoorden in die delen van Europa te verbreiden, waarin nu veel moslims (ook al vormen zij een minderheid van 10%) leven.
De islamitische angst, die de moordenaar van Theo van Gogh verbreidde, was een deel van de motivering van waaruit de publicist van de Deense krant “Jyllands Posten”, Fleming Rose, de Mohammed-karikaturen publiceerde. In een artikel in de “Washington Post” van 19 februari 2006 zei Fleming Rose, dat hij “de karikaturen als een antwoord op meerdere voorvallen van zelfcensuur in Europa in opdracht gaf, die door de zich verbreidende angst en gevoelens van intimidatie bij de behandeling van met de islam verband houdende thema´s werden veroorzaakt… Ons doel was gewoon de zelf opgelegde beperkingen van uitlatingen, die steeds erger leken te worden, af te wijzen.”
Fleming Rose beschrijft een vorm van de islamitische angstfactor (de angst, dat een diep overtuigde islamitische gelovige uit het niets zou komen en je vermoorden). Net zoals waar ik hierboven op attendeerde met het T-shirt-scenario.
Bron: http://europenews.dk/de/node/49661
Auteur: Bob Smith
Bron oorspronkelijk artikel:
http://gatesofvienna.blogspot.com/2011/ ... art-i.html
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron (http://www.ejbron.wordpress.com)